prognozowanie i symulacje

Kod
Nazwa przedmiotu:
PROGNOZOWANIE I SYMULACJE
4
Punkty (kredyty akademickie – KA)
Jednostka realizująca przedmiot:
KATEDRA INFORMATYKI GOSPODARCZEJ
I LOGISTYKI
Statystyka, Ekonometria, Zarządzanie
przedsiębiorstwem
Przedmioty poprzedzające
(prerekwizyty):
Liczba godz:
W – 30
Ć–0
L–0
P–0
Ps – 22,5
S–0
Program ramowy:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Treść zajęć
Wprowadzenie do teorii prognozowania i symulacji.
Rola prognoz w działalności gospodarczej.
Metody gromadzenia i przetwarzania informacji gospodarczej.
Rodzaje prognoz i metody prognozowania.
Mierniki dokładności prognoz.
Prognozowanie na podstawie szeregów czasowych.
Zaawansowane modele prognostyczne.
Metody i techniki komputerowego opracowania prognoz prostych i wariantowych.
Dotychczasowe doświadczenia prognostyczne na świecie i w Polsce.
Program opracował:
prof. zw. dr hab. inż. J. Nazarko
dr inż. A. Jurczuk
Zasady zaliczania przedmiotu:
Wykład – egzamin z oceną.
Pracownia specjalistyczna – zaliczenie z oceną
Literatura obowiązkowa:
1. Cieślak M. (red.) Prognozowanie gospodarcze. Metody i zastosowania. Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa 2005.
2. Nazarko J. (red. nauk.), Prognozowanie w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Cz. I.
Wprowadzenie do metodyki prognozowania, Cz. II. Prognozowanie na podstawie
szeregów czasowych, Cz. III. Prognozowanie na podstawie modeli adaptacyjnych,
Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2004-2005.
3. Radzikowska B. (red.) Metody prognozowania. Zbiór zadań. Wydawnictwo Akademii
Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław 1999.
Literatura uzupełniająca:
1. Box G.E.P., Jenkins G.M., Analiza szeregów czasowych. Prognozowanie i
sterowania. PWN, Warszawa 1983.
2. Dittmann P., Metody prognozowania sprzedaży w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo
Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław, 2000.
3. Zeliaś A., Pawełek B., Wanat S., Prognozowanie ekonomiczne. Teoria. Przykłady.
Zadania, PWN Warszawa 2003.