nie zaniedbuj żadnego talentu, nawet tego jednego
Transkrypt
nie zaniedbuj żadnego talentu, nawet tego jednego
Małgorzata Facciolo „NIE ZANIEDBUJ ŻADNEGO TALENTU, NAWET TEGO JEDNEGO” W Ewangelii Mateusza 25:15-30 czytamy o tym, że wszyscy zostaliśmy obdarowani różnymi talentami, w różnej ilości, według zdolności po to, aby nimi obracać, używać, wykorzystywać je w ciągu swego życia. Wyraz talent oznacza wybitne zdolności w jakiejś dziedzinie, uzdolnienie w określonym kierunku. W Ewangelii Mateusza 25;15-18 czytamy: „I dał jednemu pięć talentów, a drugiemu dwa, a drugiemu jeden, każdemu według przemożenia jego, i zaraz precz odjechał. A poszedłszy on, który wziął pięć talentów, robił niemi, i zyskał drugie pięć talentów. Także i on, który wziął dwa, zyskał i ten drugie dwa. Ale ten, który wziął jeden, odszedłszy wykopał dół w ziemi, i skrył pieniądze pana swego...” Zazwyczaj jest tak, że gdy ktoś rozpoznaje u siebie talent, to chce go pokazać innym! Przede wszystkim powinien pragnąć go używać, jednak nie zawsze tak się dzieje. Świadczą o tym słowa: „Ale ten, który wziął jeden, odszedłszy wykopał dół w ziemi, i skrył pieniądze pana swego...” Bóg umieścił różnorodność talentów w swoim Kościele. Powinniśmy mieć świadomość tego, że mamy różnorodne talenty pośród nas. Każdy ma na pewno jeden, ale są tacy, którzy mają dwa lub trzy, a nawet pięć. Bóg zaufał nam, że będziemy je rozmnażali. Ten, który ma jeden, będzie miał dwa. Ten, który ma trzy, będzie miał sześć, a ten który ma pięć, będzie miał dziesięć. Bóg szuka ludzi, którzy z całego serca chcą używać talentów do budowania Jego Królestwa. To on uzdalnia nas do działania, dlatego zacznij używać swoich talentów. Musimy ich używać, inaczej nie zostaną udoskonalane, nie będziemy widzieli swego rozwoju. Kościół również będzie to odczuwał, bo masz swoje przeznaczenie w Ciele Chrystusa. Używając talentu, który masz, błogosławisz siebie oraz innych. Masz swój udział w tworzeniu, budowaniu Kościoła Jezusa, bo: „Talent używany jest pomnażany”. W Ewangelii Mateusza 25:20-21 czytamy: „I przystąpiwszy ten, który wziął pięć talentów, przyniósł dalsze pięć talentów i rzekł: Panie! Pięć talentów mi powierzyłeś. Oto dalsze pięć talentów zyskałem. Rzekł mu Pan jego: Dobrze, sługo dobry i wierny! Nad tym, co małe, byłeś wierny, wiele ci powierzę; wejdź do radości pana swego”. Talent nieużywany to straszne zaniedbanie. W Ewangelii Łukasza 19;26 jest napisane: „Powiadam wam, iż każdemu, kto ma, będzie dane, temu zaś, który nie ma, i to, co ma, będzie odebrane”. W „Słowie Życia” jest takie ciekawe tłumaczenie: „Ci którzy już coś posiadają, otrzymają jeszcze więcej, ci zaś którzy mają mało, wkrótce i to stracą”. Znałam w swoim życiu wielu ludzi, którzy ze strachu czy lęku stracili to, co otrzymali od Boga! Brakowało im zaufania wobec niego w pokonywaniu własnego lęku przed porażką. Nie używali tego, co otrzymali. Nie używając zaś, nie pomnażali. Zatem nie bój się używać tego, co już masz! Ufając Bogu, pokonujemy strach i lęk i osiągamy rzeczy nowe, trudne, wielkie i niemożliwe. Nie bój się tego, że nie dasz rady, że przeżyjesz porażkę, może wstyd, ale ucz się posłuszeństwa, używaj talentu, który masz, aż osiągniesz zwycięstwo. Nie przestawaj na jednej próbie. Nie rezygnuj! Bóg dając ci talent tak naprawdę dał ci dowód zaufania, że jesteś godny, że będziesz go używał z odwagą, zadowoleniem i radością. Na początku może w trudach, zmaganiach, porażkach, ale wytrwale, aż osiągniesz doskonałość, rozwój. Gdy poddasz się, nie osiągniesz tego. Okradasz wtedy Kościół z zachwytu, bycia pod wrażeniem. Okradasz siebie z wielkich osiągnięć i przeżywania radości z używania tego, czym Bóg Ciebie obdarował. Używaj, pomimo błędów i upadków. Aż staniesz się doskonały dla Bożej chwały! Masz talent! Masz „coś” wyjątkowego! Niech to „coś” stanie się naprawdę „czymś” wielkim! Małe początki w ręku Pana stają się wielkimi sprawami, które mają wpływ na innych. W budowaniu Kościoła potrzeba wielu wybitnych fachowców, dlatego Bóg obdarował Ciebie i mnie takimi talentami, abyśmy czynnie budowali tę żywą budowlę. Aby się rozrastała, aby wielu poznało Pana i zachwycało się Nim. Zanim poznają Boga, zobaczą najpierw Ciebie i Jego dzieło w Tobie. Jesteśmy na Ziemi aby objawiać wielkość i doskonałość Boga! Niech Bóg pomnaża w Tobie talenty, a Ty miej z tego radość ! Ustka, listopad 2010