Stanisław Krzemiński

str.1
www.niebieskaeskadra.pl
Stanisław
Krzemiński
Official Number
704126
Rank
polski: sierż.pch.nawig./300 DB/
brytyjski: WO
Date of birth
1921-07-03
Date of death
2014-10-22
Cemetery
Częstochowa, Cmentarna - Cmentarz Kule
Wsp. 50.82646, 19.131893
Grave
Photo of grave
Country
Polska
Niebieska Eskadra (c)
str.2
Period
www.niebieskaeskadra.pl
Okres powojenny
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Informacja:
twoja-czestochowa.pl/post/details/3433/zmarl-stanislaw-krzeminski
Zdjęcie lotnika: Paweł Tuliński
Stanisław Władysław Krzemiński urodził się 3 lipca 1921 r. w Warszawie,
jako dziecko Antoniego Krzemińskiego - herbu Prus III i Marii Smoleńskiej herbu Doliwa. W 1925 r. rodzina przeprowadziła się do Częstochowy. Tu w
1927 r. w szkole powszechnej rozpoczął swą edukację, którą następnie
kontynuował najpierw w Gimnazjum, a potem Liceum im. Henryka
Sienkiewicza. Po zdaniu matury w 1939 r. wstąpił do 12 Batalionu
przed-podchorążackich Junackich Hufców Pracy w Osowcu koło Grajewa.
Podczas służby w batalionie uczestniczył w budowaniu fortów wzdłuż
ówczesnej granicy polsko-pruskiej. We wrześniu 1939 r. został powołany do
służby w 77 Pułku Piechoty w Lidzie i skierowany na dywizyjny Kurs
Podchorążych Rezerwy 19 Dywizji Piechoty. Działania wojenne i przebieg
kampanii wrześniowej uniemożliwiły jego ukończenie, a szeregowiec z
cenzusem Stanisław Krzemiński trafił na front. Brał udział w obronie Grodna.
24 września został internowany na Litwie, gdzie początkowo trafił do obozu
Alytus (Olita), a później Ukmerge (Wiłkomierz). Po aneksji Krajów Bałtyckich
dokonanej przez ZSRR w czerwcu 1940 r., internowanych Polaków
wywieziono do ZSRR. W maju 1941 r. "Juchnowskij Łagier", w którym
przebywał Stanisław Krzemiński przeniesiono najpierw do obozu
przejściowego w Murmańsku, a następnie 21 czerwca 1941 r. za Koło
Podbiegunowe, na Półwysep Kola (Kolski) u ujścia rzeki Ponoi. Po napaści
Niemiec na Związek Sowiecki, podpisaniu układu Sikorski - Majski i
ogłoszeniu przez Sowietów w sierpniu 1941 r. "amnestii" dla Polaków,
jesienią opuścił łagier i wstąpił do tworzącej się armii generała Andersa.
Początkowo został przydzielony do 5 Dywizji Piechoty formowanej w
Tatiszczewie pod dowództwem gen. bryg. Mieczysława Boruty-Spiechowicza.
Tu zgłosił się do lotnictwa i ostatnie miesiące pobytu w ZSRR spędził w
obozie lotników w Kołtubance.
12 czerwca 1942 r. przybył do Wielkiej Brytanii. W lipcu i sierpniu
uczestniczył w ćwiczeniach kursu unitarnego, które odbywały się St Andrews
w Szkocji. Po ich zakończeniu 23 sierpnia 1942 r. trafił do Bazy Sił
Powietrznych w Blackpool, a 28 sierpnia przeniesiono go do lotnictwa.
Otrzymał numer służbowy 704126. Następnie, po przejściu niezbędnych
badań lekarskich i zakwalifikowaniu do personelu latającego, we wrześniu
rozpoczął kurs teoretyczny w Air Crew Training Centre (Ośrodku
Wyszkolenia Załóg Latających) w Hucknall, w Anglii. Po jego ukończeniu w
październiku, w tym samym miesiącu rozpoczął kolejne szkolenie w Initial
Training Wing (Skrzydle Wstępnego Szkolenia) w Brighton, które ukończył w
styczniu 1943 r. Stąd znów trafił do Hucknall by tu od lutego do marca
kontynuować naukę w polskiej 25 Szkole Pilotażu Początkowego.
W maju 1943 r. st. szer. / sgt Stanisław Krzemiński został wysłany do Kanady
gdzie od 28 czerwca do 12 listopada odbywał szkolenie na nawigatora w No.
Niebieska Eskadra (c)
str.3
www.niebieskaeskadra.pl
1 Air Observer School (1 Szkole Obserwatorów Lotniczych) w Malton koło
Toronto. Tutaj rozpoczął swój staż w powietrzu potwierdzony wpisem w jego
osobistej książce lotów z datą 2 lipca 1943 r. Po wylataniu blisko 95 godzin i
zdaniu wymaganych egzaminów, kurs ukończył z wyróżnieniem jako prymus.
Po powrocie do Wielkiej Brytanii został awansowany na stopień kaprala. Tu
kontynuował szkolenie kolejno w: No. 1 (Observers) Advanced Flying Unit [1
Jednostce Zaawansowanego Szkolenia Lotniczego (Obserwatorów)], No. 18
Operational Training Unit (18 Jednostce Wyszkolenia Bojowego), No. 1662
Conversion Unit (1662 Jednostce Przeszkolenia) oraz No. 1 Lancaster
Finishing School (1 Szkole Końcowego Przeszkolenia na Lancasterach).
Pierwszy przydział do jednostki bojowej otrzymał w lipcu 1944 r. trafiając do
300 Dywizjonu Bombowego "Ziemi Mazowieckiej". Uczestniczył w dziewięciu
lotach operacyjnych, których celem było bombardowanie obiektów na terenie
Niemiec, Belgii i Francji. Podczas drugiego lotu bojowego - wykonywanego w
nocy z 23 na 24 lipca nalotu na Kilonię - jego Lancaster nr ED779 BH-L został
uszkodzony przez niemiecką artylerię przeciwlotniczą. Jeden z odłamków,
który młodemu lotnikowi omal nie odebrał wtedy życia był przez niego
przechowywany jako pamiątka przez wiele lat.
Na mocy rozkazu nr 19/1944 z 15 sierpnia 1944 r. dowódca Sił Powietrznych
nadał mu Polową Odznakę Nawigatora numer 761.
We wrześniu Stanisław Krzemiński dostał przeniesienie do 1586 Eskadry do
Zadań Specjalnych, która w tym czasie stacjonowała we Włoszech, na
lotnisku Campo Cassale niedaleko Brindisi. Tutaj odbył kolejnych sześć lotów
operacyjnych, wykonując misje nad okupowaną Polską i Jugosławią. W
listopadzie 1944 r. nastąpiło przekształcenie Eskadry w 301 Dywizjon
Bombowy "Ziemi Pomorskiej" im. Obrońców Warszawy, toteż dalsza służba
lotnika przebiegała w tej jednostce. Po zaliczeniu kolejnych siedemnastu
lotów bojowych nad Północnymi Włochami, Polską, Grecją, Czechosłowacją,
Jugosławią i Austrią, 7 lutego 1945 r. Stanisław Krzemiński ukończył swą
pierwszą turę operacyjną. Podczas 34 misji w powietrzu spędził ponad trzysta
godzin. W marcu przez Egipt i Maltę powrócił do Wielkiej Brytanii, gdzie
został skierowany na IX Kurs Lotników do Szkoły Podchorążych Piechoty i
Kawalerii Zmotoryzowanej, który odbywał się w Crieff w Szkocji w okresie od
5 maja do 3 sierpnia 1945 r. Po jego ukończeniu otrzymał awans na sierżanta
podchorążego ze starszeństwem od 1 sierpnia 1945 r.
Po szkoleniu, powrócił do latania. Swe wysokie kwalifikacje nawigatora
poparte doświadczeniem bojowym, podnosił dalej w Empire Air Navigation
School (Imperialnej Szkole Nawigacji Lotniczej) zlokalizowanej w
miejscowości Shawbury w Anglii. Kurs trwający od 8 października 1945 r. do
1 lutego 1946 r. ukończył z czołową lokatą, jako pierwszy i jedyny
nieanglojęzyczny prymus w historii tej szkoły. Przełożeni instruktorzy,
oceniając umiejętności absolwenta, przyznali mu notę "Excellent"
(doskonały), a ponadto w uwagach do oceny napisali: Najbardziej sumienny
nawigator, który osiągnął wysoki poziom wyszkolenia i ukończył kurs z
najwyższą lokatą. Jest wyjątkowo solidny i uważa się, że mając taką
możliwość, byłby dobrym oficerem. Rekomendowany do wyróżnienia tytułem
1st Class Navigation Warrant. Tytuł ten, z numerem 109, Stanisław
Krzemiński uzyskał oficjalnie 2 kwietnia 1946 r. W międzyczasie został
awansowany na brytyjski stopień stały Warrant Officer (chorąży) ze
starszeństwem od 5 grudnia 1945 r. Dowództwo Szkoły przedstawiło go także
jako kandydata do Royal Meteorological Society (Królewskiego Towarzystwa
Niebieska Eskadra (c)
str.4
www.niebieskaeskadra.pl
Meteorologicznego). W poczet jego zagranicznych członków został przyjęty
19 kwietnia 1946 r.
Dalszą służbę lotnik odbywał w jednostkach transportowych, najpierw od
maja do czerwca w No. 1665 Heavy Transport Conversion Unit (1665
Jednostce Przeszkolenia na Ciężkie Samoloty Transportowe), a potem w lipcu
i sierpniu w No. 1333 Transport Support Conversion Unit (1333 Jednostce
Przeszkolenia Wsparcia Transportowego). Swój ostatni lot wykonał 9 sierpnia
1946 r. na samolocie Halifax.
Podczas służby w Polskich Siłach Powietrznych na Zachodzie Stanisław
Krzemiński spędził w powietrzu ponad 600 godzin. Latał samolotami: Anson,
Wellington, Halifax i Lancaster. Za zasługi wojenne został odznaczony:
trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił
Zbrojnych na Zachodzie, Medalem Za Udział w Wojnie Obronnej 1939,
czterema brytyjskimi gwiazdami: 1939-1945 Star, Air Crew Europe Star,
France-Germany Star, Italy Star oraz dwoma medalami: Defence Medal i War
Medal.
W maju 1947 r. Stanisław Krzemiński drogą morską przez Gdańsk powrócił
do Polski. W październiku 1947 r. rozpoczął studia na wydziale lekarskim
Uniwersytetu Poznańskiego (przekształconym później w Akademię
Medyczną). W lipcu 1952 r. uzyskał dyplom lekarza, a miesiąc później
rozpoczął pracę w częstochowskim Szpitalu im. Marii Skłodowskiej-Curie. Był
jednym z prekursorów badań cytologicznych w Polsce. W styczniu 1967 r.
obronił pracę doktorską w Śląskiej Akademii Medycznej i uzyskał tytuł
doktora nauk medycznych. W 1990 r. został odznaczony Odznaką Honorową
"Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia", a w 2010 r. wybrany Laureatem
"Honorowej Statuetki Biegańskiego 2010" przyznawanej przez Towarzystwo
Lekarskie Częstochowskie osobom i instytucjom zasłużonym dla Towarzystwa
i medycyny.
Zmarł 22 października 2014 r. 24 października został pochowany w grobie
rodzinnym na częstochowskim cmentarzu Kule.
Opracowanie: Paweł Tuliński
Niebieska Eskadra (c)