Monoclonal Mouse Anti-Human Gross Cystic Disease Fluid

Monoclonal Mouse
Anti-Human
Gross Cystic Disease Fluid Protein-15
Klon 23A3
Nr kat. M3638
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human Gross Cystic Disease Fluid Protein-15, klon 23A3, są przeznaczone do
badań immunohistochemicznych. Pomagają w identyfikacji raka sutka i guzów przerzutowych pochodzących z sutka.
Interpretacja kliniczna wystąpienia lub braku barwienia musi być uzupełniona przez badania morfologiczne
z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa
z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Synonimy antygenu
GCDFP-15, extra-parotid glycoprotein (EP-GP), glikoproteina (gp17), proteina indukowana przez prolaktynę (PIP),
białko wiąŜące aktynę wydzielniczą (SABP) (1).
Streszczenie
i informacje ogólne
GCDFP-15 to glikoproteina wydzielnicza o masie cząsteczkowej 15 kDa kodowana przez gen PIP w chromosomie
7 regionu q32-36 (2,3). GCDFP-15 jest markerem zróŜnicowania gruczołów apokrynowych, a jego ekspresja ma
miejsce w płynie z torbieli gruczołu sutkowego oraz w gruczołach apokrynowych, łzowych, woszczynowych, Molla
i zewnątrzwydzielniczych. Ekspresję GCDFP-15 wykazują takŜe komórki surowicze ślinianek podŜuchwowych,
podjęzykowych i mniejszych oraz gruczołów nosowych i oskrzelowych (4). W badaniach IHC ekspresję GCDFP-15
obserwowano w komórkach nowotworowych pierwotnych i przerzutowych guzów sutka. (1,5-8). Immunoreaktywność
obserwowano takŜe w rakach ślinianek, gruczołów potowych i gruczołu krokowego, natomiast większość innych
badanych nowotworów złośliwych nie wykazywała reaktywności (7).
Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące części
instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem,
3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie
problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Dostarczany
odczynnik
Mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci nadsączu hodowli komórkowej w buforze Tris/HCl
o stęŜeniu 0,05 mol/l i pH 7,2, zawierającym azydek sodu o stęŜeniu 0,015 mol/l.
Klon: 23A3 Izotyp: IgG2a, kappa
StęŜenie mysich IgG mg/l: Zobacz etykietę na fiolce.
StęŜenie białka w poszczególnych partiach moŜe być róŜne, co nie wpływa na optymalne rozcieńczenie. Miana
poszczególnych partii są porównywane i korygowane względem partii referencyjnej w celu zapewnienia
powtarzalnej charakterystyki barwienia immunohistochemicznego we wszystkich partiach.
Immunogen
Białko rekombinowane odpowiadające domenie wydalanej cząsteczki białka (15 kDa) płynu z torbieli gruczołu sutkowego.
Swoistość
W testach Western blot lizatu ludzkich komórek MDA-MB-361 przeciwciało barwi prąŜek 15 kDa odpowiadający
oczekiwanej masie cząsteczkowej białka GCDFP-15 (11).
Środki ostroŜności
1.
2.
3.
4.
5.
Przechowywanie
(118820-002)
Odczynniki przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników.
Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3
występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem
lub miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki
metali. Przy usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć
gromadzenia się azydków w instalacji kanalizacyjnej.
Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą
bądź oczami.
Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywać w temperaturze 2-8°C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na opakowaniu. JeŜeli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania, UŜytkownik
powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Z tego
względu jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach
laboratoryjnych, jeŜeli podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy skontaktować się z działem pomocy
technicznej firmy Dako.
307626PL_002 s. 1/3
Przygotowanie
próbek
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Skrawki parafinowe:
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Wymagane jest poddanie odparafinowanych* skrawków tkankowych cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER).
Optymalne wyniki uzyskuje się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu Dako EnVision™ FLEX
Target Retrieval Solution, High pH (nr kat. K8000/K8004/K8010/K8014).
Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków tkankowych, które zostały
odparafinowane, zalecany jest odczynnik Dako PT Link (nr kat. PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera
Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Dla aparatów PT Link naleŜy stosować następujące parametry:
temperatura wstępnego ogrzewania: 65°C; temperatura i czas odmaskow ania antygenu: 97°C przez 20 (±1) minut;
schłodzić do 65°C. Ze zbiornika aparatu PT Link wyj ąć wszystkie stojaki na szkiełka i natychmiast zanurzyć szkiełka
w naczyniu/zbiorniku (np. PT Link Rinse Station, nr kat. PT109) z rozcieńczonym buforem EnVision™ FLEX Wash
Buffer (10X) (nr kat. K8000/K8010) o temperaturze pokojowej. Pozostawić szkiełka w kąpieli z buforem Wash Buffer
na 1-5 minut.
Skrawki zatapiane w parafinie:
W ramach alternatywnej metody przygotowania próbek odparafinowanie, nawodnienie i odmaskowanie moŜna
wykonać w aparacie PT Link z zastosowaniem zmienionej procedury. Informacje moŜna znaleźć w Instrukcji
uŜytkownika aparatu PT Link. Po zakończeniu wykonywania odczynu skrawki tkankowe naleŜy poddać
odwodnieniu, oczyszczeniu i nakryć za pomocą środka do trwałego zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie
szkiełek Dako Silanized Slides (nr kat. S3003).
Skrawki mroŜone:
Przeciwciała są zalecane do stosowania ze skrawkami mroŜonymi utrwalanymi acetonem.
Wykonanie odczynu
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Rozcieńczenie:
Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human Gross Cystic Disease Fluid Protein-15, nr kat. M3638, mogą być
uŜywane w rozcieńczeniu 1:50 na poddanych wstępnej obróbce utrwalonych w formalinie skrawkach zatopionych
w parafinie, przy 20-minutowej inkubacji w temperaturze pokojowej. Zaleca się rozcieńczenie przeciwciał
odczynnikiem Dako Antibody Diluent (nr kat. S0809). Podane informacje mają charakter wyłącznie orientacyjny.
Optymalne stęŜenie moŜe się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania i powinny
być ustalane indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Zalecana kontrola ujemna to odczynnik Dako Negative Control,
Mouse IgG2a (nr kat. X0943) rozcieńczony do tego samego stęŜenia IgG, co przeciwciało pierwotne. O ile nie
potwierdzono stabilności rozcieńczonych przeciwciał i kontroli ujemnej w rzeczywistej procedurze wykonania
odczynu, zaleca się rozcieńczenie tych odczynników bezpośrednio przed uŜyciem. Równolegle z barwieniem
próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować prawidłową tkankę
sutka, natomiast we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak
opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”.
Wizualizacja:
Zaleca się 20-minutową inkubację z odczynnikiem EnVision FLEX, High pH, (nr kat. K8000/K8010) w temperaturze
pokojowej. NaleŜy postępować zgodnie z procedurą dla danego systemu wizualizacji.
Automatyzacja:
Przeciwciała dobrze nadają się do wykonywania odczynów immunohistochemicznych
zautomatyzowanych, takich jak Dako Autostainer, Autostainer Plus i Autostainer Link.
Interpretacja odczynu
(118820-002)
w
systemach
Przeciwciała dają odczyn cytoplazmatyczny. MoŜe pojawić się odczyn w białku GCDFP-15 wydzielonym do
przestrzeni międzykomórkowej.
307626PL_002 s. 2/3
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe (10)
Rodzaj tkanki (liczba
testowanych przypadków)
Nadnercza (2)
Szpik kostny (1)
Mózg/móŜdŜek (3)
Mózg/mózgowie (3)
Gruczoły sutkowe (3)
Szyjka macicy (3)
Jelito grube (3)
Przełyk (2)
Nerki (3)
Płuca (3)
Komórki międzybłonka (2)
Nerwy obwodowe (2)
Jajniki (2)
Trzustka (3)
Przytarczyce (1)
Przysadka mózgowa (3)
Gruczoł‚ krokowy (3)
Ślinianki (2)
Skóra (3)
Jelito cienkie (2)
śołądek (3)
Tarczyca (3)
Migdałki (2)
Macica (3)
Składniki komórkowe dające dodatni odczyn
0/2
0/1
0/3
0/3
2/3; Komórki nabłonka gruczołowego i przewodowego, cytoplazmatyczny
0/3
0/3
0/2
0/3
0/3
0/2
0/2
0/2
0/3
0/1
0/3
0/3
2/2; Gruczoły surowicze, cytoplazmatyczny
3/3; Gruczoły potowe, cytoplazmatyczny
0/2
0/3
0/3
0/2
0/3
Tkanki nieprawidłowe:
W 24/58 (41%) przypadkach pierwotnych i przerzutowych raków sutka obserwowano umiarkowany do silnego
odczyn rozlany lub plamisty, a w dodatkowych 25 przypadkach wystąpił odczyn słaby i/lub skupiony; ogólna czułość
wyniosła (84,5%). W mikromacierzach raka sutka przeciwciało dawało umiarkowany do silnego odczyn rozlany lub
plamisty w 4/63 rdzeni (6%), a w dodatkowych 8 rdzeniach wystąpił odczyn słaby i/lub skupiony; ogólna czułość
wyniosła 22% (9).
Piśmiennictwo
1.
Fritzsche FR, Thomas A, Winzer KJ, Beyer B, Dankof A, Bellach J, et al. Co-expression and prognostic value
of gross cystic disease fluid protein 15 and mammaglobin in primary breast cancer. Histol Histopathol
2007;22:1221-30.
2. Caputo E, Carratore V, Ciullo M, Tiberio C, Mani JC, Piatier-Tonneau D, et al. Biosynthesis and
immunobiochemical characterization of gp17/GCDFP-15. A glycoprotein from seminal vesicles and from breast
tumors, in HeLa cells and in Pichia pastoris yeast. Eur J Biochem 1999;265:664-70.
3. Myal Y, Robinson DB, Iwasiow B, Tsuyuki D, Wong P, Shiu RP. The prolactin-inducible protein (PIP/GCDFP-15)
gene: cloning, structure and regulation.Mol Cell Endocrinol 1991;80:165-75.
4. Viacava P, Naccarato AG, Bevilacqua G. Spectrum of GCDFP-15 expression in human fetal and adult normal
tissues. Virchows Arch 1998;432:255-60.
5. Haagensen DE Jr. Is cystic disease related to breast cancer? [review]. Am J Surg Pathol 1991;15:687-94.
6. Mazoujian G, Bodian C, Haagensen DE Jr, Haagensen CD. Expression of GCDFP-15 in breast carcinomas.
Relationship to pathologic and clinical factors. Cancer 1989;63:2156-61.
7. Wick MR, Lillemoe TJ, Copland GT, Swanson PE, Manivel JC, Kiang DT. Gross cystic disease fluid protein-15
as a marker for breast cancer: immunohistochemical analysis of 690 human neoplasms and comparison with
alpha-lactalbumin. Hum Pathol 1989;20:281-7.
8. Hall RE, Clements JA, Birrell SN, Tilley WD. Prostate-specific antigen and gross cystic disease fluid protein-15
are co-expressed in androgen receptor-positive breast tumours. Br J Cancer 1998;78:360-5.
9. Bhargava R, Dabbs DJ. Use of immunohistochemistry in diagnosis of breast epithelial lesions [review]. Adv
Anat Pathol 2007;14:93-107.
10. M3638 IHC041608-150 Report on File.
11. M3638 WB042908-151 Report on File.
Wydanie 03/10
(118820-002)
307626PL_002 s. 3/3