WIECZÓR WIGILIJNY

WIECZÓR WIGILIJNY
Wieczerza wigilijna ma charakter wybitnie religijny. Przeżywamy ją w duchu wspólnoty, miłości i
przebaczenia, aby głęboko zapadła w dusze naszych dzieci i przybliżyła klimat nocy betlejemskiej.
Głębokie przeżycie dzisiejszego wieczoru zjednoczy naszą rodzinę i pozostawi najpiękniejsze
wspomnienia. Rodzina gromadzi się wokół stołu wigilijnego. Jedno miejsce pozostawiamy wolne jako
znak pamięci o nieobecnych zmarłych i o dzieciach, które dzisiejszego wieczoru nie zaznają ciepła
rodzinnego. Na centralnym miejscu leży otwarta księga Pisma Świętego, opłatek i zapalone świece.
Pod obrusem siano. Przewodniczy ojciec rodziny, lub ze słusznych względów ktoś inny. Słowa
modlitwy odmawiamy powoli, z pobożnością, pamiętając, że z nami do stołu zasiada sam Chrystus.
Ojciec:
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy:
Amen
Ojciec:
Blisko dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel.
Opowiada nam o tym Ewangelia. Stojąc - posłuchajmy jej z wiarą, jak to czynili nasi
przodkowie. Słowa Ewangelii według św. Łukasza (Łk 2,1-14).
Wszyscy:
Chwała Tobie Panie.
Ojciec:
"W owym czasie wyszło rozporządzenie Cesarza Augusta, żeby przeprowadzić spis
ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą
Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do
swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta
Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się
dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali,
nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła
go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej
samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą.
Naraz stanął przy nich Anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła tak, że
bardzo się przestraszyli, lecz Anioł rzekł do nich: "Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam
radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził
się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was:
Znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie". I nagle przyłączyło się
do Anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: "Chwała Bogu
na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania".
Oto Słowo Pańskie
Wszyscy:
Chwała Tobie Chryste
(Śpiewamy kolędę "Wśród nocnej ciszy", a najmłodsze dziecko w rodzinie zapala
świecę).
Ojciec:
Modlimy się za wszystkich, których ogarniamy naszym sercem, a szczególnie za
papieża Franciszka, naszego biskupa Dawida, naszego księdza Proboszcza Jacka,
za naszych krewnych, przyjaciół, sąsiadów, za dzieci opuszczone i z rodzin biednych,
za zmarłych z naszej rodziny, by w dzisiejszą noc Pan obdarzył ich swoją łaską i
pokojem.
Wszyscy:
Ojcze nasz
Ojciec:
Panie Jezu Chryste, który rodząc się jako Dziecię uświęciłeś życie rodzinne, pozostań
w naszym domu i zajmij miejsce przy stole błogosławiąc te dary, które z Twojej
dobroci przygotowaliśmy na stół wigilijny. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Wszyscy:
Amen
Ojciec:
Przełamiemy się opłatkiem, który przypomina Ciało Chrystusa - pokarm niebieski i
Jego wielką miłość do nas, a także uczy nas, że mamy się dzielić z braćmi ostatnim
kawałkiem chleba. Życzę Wam wszystkim i sobie, byśmy tworzyli jedną kochającą się
rodzinę i Domowy Kościół. Niech więc panuje w nim radość i pokój, o którym śpiewali
Aniołowie nad grotą w dzisiejszą noc Bożego Narodzenia.
(Wszyscy łamiemy się opłatkiem - składając sobie życzenia).