Obrzezanie kobiet i infibulacja

Transkrypt

Obrzezanie kobiet i infibulacja
Artykuł pobrano ze strony eioba.pl
Obrzezanie kobiet i infibulacja
Klitoridektomia (zwana też obrzezaniem kobiet oraz wyrzezaniem) – częściowe lub całkowite usunięcie łechtaczki,
czasem również warg sromowych mniejszych.
Klitoridektomia (zwana też obrzezaniem kobiet oraz wyrzezaniem) – częściowe lub całkowite
usunięcie łechtaczki, czasem również warg sromowych mniejszych. Praktykowane ze względów religijnych lub
estetycznych wśród niektórych ludów afrykańskich.
U kobiet, w odróżnieniu od obrzezania mężczyzn, akt ten jest znacznie bardziej drastyczny, bolesny oraz często
dający efekt zachowania higieny wręcz odwrotny od zamierzonego. Polegać może na usunięciu różnych
fragmentów zespołu sromowego, aż do całkowitego usunięcia wszelkich części ciała znajdujących się na zewnątrz
od wejścia do pochwy, łącznie z amputacją łechtaczki i zaszyciem, co najmniej częściowym, samego wejścia do
pochwy.
Graficzne przedstawienie różnych metod okaleczania żeńskich narządów płciowych.
Występowanie
Rozpowszechnienie klitoridektomii w różnych regionach Afryki
Rytualne usuwanie łechtaczek metodą zabiegów chirurgicznych jest stosowane głównie w Afryce Środkowej oraz
do niedawna praktykowane legalnie w Egipcie (co rzekomo wiąże się z tradycją faraońską). Praktycznie prawie
niestosowane w innych krajach arabskich oraz islamskich i nieznane m.in.:
w Tunezji, Algierii, Maroku, Jordanii, Libanie,Turcji itd.
Obrzezanie kobiet praktykowali również egipscy chrześcijanie – Koptowie. Nie jest ono jednak związane z religią
jako taką w odróżnieniu od obrzezania mężczyzn – jedynie z tradycją danego kraju lub regionu. Występuje głównie
w Etiopii (również praktykowane przez etiopskich Żydów), Kenii (gdzie dominującą religią
jest chrześcijaństwo),Erytrei, Sierra
Leone, Sudanie, Somalii, Gambii, Czadzie, Mali, Nigerii, Kamerunie, Indonezji itd.
W kulturach ludów mniej rozwiniętych obrzezanie kobiet jest znacznie bardziej okrutne. Może polegać nawet na
stosowaniu wrzątku oraz wyskrobywaniu fragmentów ciała zamiast ich odcinania.
Dane liczbowe
Na świecie żyje 130 mln obrzezanych kobiet, dziennie obrzezanych zostaje 6 tysięcy, czyli 2 mln kobiet rocznie.
90% obrzezanych dziewcząt w Egipcie, Somalii, Mali
70-90% obrzezanych dziewcząt w Sierra Leone, Burkina Faso, Sudanie, Etiopii , Erytrei
50-70% obrzezanych dziewcząt w Rep. Środkowoafrykańskiej, Ghanie, Wybrzeżu Kości Słoniowej
30-50% obrzezanych dziewcząt w Gwinei, Togo, Beninie, Nigerii, Czadzie, Kenii
10-30% obrzezanych dziewcząt w Nigerii, Kamerunie, Mauretanii, Senegalu, Tanzanii
poniżej 10% obrzezanych dziewcząt w Kongo
Krytyka
W przeciwieństwie do obrzezania mężczyzn, obrzezanie kobiet jest uznawane przez wiele środowisk i organizacji za
pogwałcenie praw człowieka – jest bardziej drastyczne, a w niektórych kulturach jest nawet wręcz specjalnie aktem
mającym sprawić ból, co ma dawać dodatkowy efekt "oczyszczający". Jednak nawet bardziej cywilizowane akty
obrzezania kobiet, jak odcięcie ostrym narzędziem łechtaczki przez specjalistę, budzi protesty wielu osób na całym
świecie jako akt nieuzasadnionego niczym okaleczenia człowieka z istotnej części jego ciała, wpływającej na jego
funkcje seksualne. Stanowi to kulturowo akt uprzedmiotowienia kobiety w stosunku do mężczyzny, którego celem
ma być obniżenie jej libido.
Najbardziej znaną przeciwniczką obrzezania kobiet jest Holenderka somalijskiego pochodzenia Ayaan Hirsi Ali i
somalijska modelka i pisarka Waris Dirie.
Infibulacja
Infibulacja – jeden z podtypów medycznie nieuzasadnionej modyfikacji genitaliów żeńskich. Polega na
usunięciu łechtaczki, warg sromowych mniejszych i nacięciu oraz zaszyciu warg sromowych większych z
pozostawieniem małego otworu pozwalającego na oddawanie moczu i miesiączkowanie. Praktykowana w wielu
krajach Afryki, Bliskiego Wschodu i południowo-wschodniej Azji. Zazwyczaj praktykowana bez zasad zachowania
aseptyki, bez znieczulenia i na osobie przed osiągnięciem okresu dojrzewania. Celem jest zapewnienie wierności
kobiety.
Rozerwanie blizny po operacji następuje podczas pierwszego stosunku seksualnego (w Sudanie niepowodzenie
rozerwania źle świadczy o potencji mężczyzny) lub jeśli nie jest to możliwe, przed pierwszym stosunkiem dokonuje
się rozcięcia tkanki przy pomocy małego noża. Czasem dochodzi do zapłodnienia mimo zachowania ciągłości blizny
i wówczas jest ona przecinana chirurgicznie by umożliwić poród lub dokonuje się nacięcia krocza, które zwykle nie
byłoby potrzebne. Notowano przypadki o takim przerośnięciu blizny keloidem, że dochodziło do złamania
ostrza skalpela.
Posąg greckiego poety Anakreonta z widoczną infibulacją.
Męska infibulacja
Historycznie infibulacja oznaczała również zszycie napletka u mężczyzny (tzw. męska infibulacja). Dokonywano
tego na niewolnikach w starożytnym Rzymie, by zapewnić, że nie będą się oni angażowali w stosunki seksualne,
jak również u ochotników w niektórych kulturach. Był to zabieg mający uniemożliwić stosunek seksualny, ale
nie masturbację.
Potencjalne zagrożenia
Infibulacja może czasem prowadzić do problemów, takich jak poważne zakażenie rany, krwotok, trudności z
miesiączkowaniem, infekcje układu moczowego. Podnosi się również kwestię traumatyzacji psychicznej przez taką
operację oraz wywoływania depresji u dziewcząt w okresie adolescencji, które przeszły wcześniej taką operację.
Ścisła infibulacja może stanowić zagrożenie dla matki i płodu, jeśli ciąża nie jest prowadzona przez doświadczonego
operatora, może także prowadzić do nieuzasadnionegocięcia cesarskiego.
P.S. Polecam wszystkim film "Kwiat pustyni" który mówi o tym problemie.
Źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Obrzezanie_kobiet
http://pl.wikipedia.org/wiki/Infibulacja
Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, z możliwością
obowiązywania dodatkowych ograniczeń.
Autor: Wikipedia
Artykuł pobrano ze strony eioba.pl