22 kwietnia

Pismo Parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie
22 kwietnia 2007 nr 224 (654)
Bierzmowania 2007
str. 6
Słowo Dla Życia
Potem znowu ukazał się Jezus nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten
sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany
Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon
Piotr powiedział do nich: „Idę łowić ryby”. Odpowiedzieli mu: „Idziemy i my
z tobą”. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że
to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: „Dzieci, czy macie co na posiłek?” Odpowiedzieli Mu: „Nie”. On rzekł do nich: „Zarzućcie sieć po prawej stronie
łodzi, a znajdziecie”. Zarzucili, więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej
wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: „To
jest Pan!” Szymon Piotr usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie
wierzchnią szatę – był, bowiem prawie nagi – i rzucił się w morze. Reszta
uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu, bowiem nie
było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące
się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus:
„Chodźcie, posilcie się!” Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania:
„Kto Ty jesteś?”, bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb
i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom
od chwili, gdy zmartwychwstał.
J 21,1-14
Tylko razem z Chrystusem
Trzeci raz po zmartwychwstaniu ukazał się Pan Jezus siedmiu apostołom na
Morzem Tyberiadzkim, znanym także
jako jezioro Genzaret, albo morze Galilejskie. Odszukał ich tam, gdy w nocy
popłynęli łowić ryby. Już wracali zniechęceni nieudanym połowem, kiedy
ujrzeli Kogoś na brzegu, kto im polecił
jeszcze raz zarzucić sieć. Dopiero po
cudownym połowie rozpoznali w Przybyszu Pana Jezusa. Piotr zapragnął jak
najszybciej być przy Nim, a łódź była
spowolniona siecią pełną ryb, dlatego
popłynął wpław. Bez Chrystusa nic nie
wyszło z zamierzeń apostołów, z Nim
wszystko nadzwyczajnie się udało. Zapraszajmy Go jak najczęściej do naszych
poczynań: nauki, pracy, zabawy, aby
i nam wszystko nadzwyczajnie się udawało. Za przykładem św. Piotra pragnijmy jak najszybciej znaleźć się blisko
Niego. Z radością, więc i bez ociągania
się zdążajmy do kościoła i tam, gdzie
w drugim człowieku znajdziemy naszego Pana.
Ks. Robert Wróblewski SDB
2
HOMILIA WYGŁOSZONA PRZEZ
EMINENCJĘ KARDYNAŁA
STANISŁAWA DZIWISZA
PODCZAS TEGOROCZNYCH OBCHODÓW
NIEDZIELI MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
W KRAKOWIE – ŁAGIEWNIKACH
Drodzy Bracia i Siostry!
1.
Przeżywamy razem ze św. Tomaszem apostołem spotkanie z Jezusem. Miało ono miejsce osiem dni po
zmartwychwstaniu Mistrza. Tomasz miał
obok siebie wielu bardzo wiarygodnych
świadków. Wszyscy twierdzili, że spotkali Jezusa, że jedli z Nim i rozmawiali, że
dotykali śladów po gwoździach i włóczni.
Tomasz jednak nie chciał przyjąć tej prawdy przez zawierzenie świadkom. Jezus zaś
nie spieszył się, by stanąć przed niewierzącym Apostołem. Wyraźnie zależało Mu
na dowartościowaniu wiary, którą daje się
świadkom. Przecież cały Kościół miał być
zbudowany w oparciu o ten akt wiary.
Tomasz domagał się możliwości doświadczalnego stwierdzenia faktu zmartwychwstania Mistrza. Oświadczył: Jeżeli
nie włożę palca mego w miejsce gwoździ i ręki
mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę (J
20,25). Czekał na takie spotkanie. I doczekał się. Jezus spełnił jego oczekiwania. Polecił mu włożyć palce w miejsce gwoździ
i rękę w bok. Czy Tomasz to uczynił, tego
nie wiemy. Wiemy natomiast, że w tym
spotkaniu wyznał on swoją wiarę. Uczynił to tak wyraźnie, jak żaden inny z Apostołów. Oni bowiem mówili, że widzieli
Zmartwychwstałego. Tomasz natychmiast
uznał Go za swego Pana i Boga. To stanowi istotę wyznania wiary, która kształtuje
życie człowieka i jest warunkiem naszego
zbawienia. Nie wystarczy bowiem samo
stwierdzenie: wierzę, że Jezus zmartwychwstał. Po takim wyznaniu od razu powinno się uznać Zmartwychwstałego za swego Boga i Pana. Dopiero to uznanie może
przemienić życie.
2.
Tomasz stał się świadkiem i przez
pokolenia wzywa wszystkich do
podobnego wyznania wiary, czyli oddania
życia do dyspozycji Chrystusa, swojego
Pana i Boga. Ta wiara jest krokiem wprowadzającym w świat Zmartwychwstałego.
W świat Jego władzy, która jest władzą miłości.
Zwróćmy jednak uwagę na słowa Jezusa skierowane do Tomasza: Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś?. Błogosławieni, którzy
nie widzieli, a uwierzyli (J 20, 29). Jezus otwiera szeroko drzwi dla wszystkich, którzy
zbudują wiarę na świadectwie świadków.
Stawia ten rodzaj wiary wyżej od tego,
który jest zbudowany na doświadczeniu.
Nam się wydaje, że doświadczenie religijne oparte na widzeniu, słuchaniu i dotyku
posiada większą wartość. Tymczasem
3
HOMILIA WYGŁOSZONA PRZEZ EMINENCJĘ KARDYNAŁA STANISŁAWA DZIWISZA
Jezus nazywa błogosławionymi tych, którzy
nie widzieli, a uwierzyli. Uwierzyli świadkom. Ta wiara w Jego oczach ma większą
wartość, gdyż jest dobrowolnym aktem.
Jezus szanując naszą wolność, otworzył
przed nami drogę wiary przez zawierzenie świadkom.
– powtórzyć akt wiary Tomasza: Pan mój
i Bóg mój, albo akt wiary siostry Faustyny:
Jezu, ufam Tobie.
Za tym aktem idzie już konsekwentnie
gotowość do przebaczenia wszystkim winowajcom, gotowość do objawienia miłosierdzia wszystkim, którzy na nie czekają.
3.
4.
Tu, w Łagiewnikach, wspominamy
dzisiaj drugiego świadka. Jest nim
święta siostra Faustyna. Ona też spotkała Zmartwychwstałego i zwróciła się do
Niego po imieniu, co jest dowodem wyjątkowo wielkiej zażyłości: Jezu, ufam Tobie.
Tym wyznaniem wiary weszła ona w świat
Jezusa i odtąd On był jej Panem i Bogiem.
Te dwa spotkania ze Zmartwychwstałym
są podobne. Tomasz apostoł i siostra Faustyna spotykają się w tym samym akcie
wiary i stają się świadkami.
W takim akcie wiary, ożywionej miłością, jest zawarte odpuszczenie wszystkich
grzechów. W nim człowiek decyduje się
na to, że Jezus będzie jedynym jego Panem i że światem, do którego chce odtąd
należeć, będzie świat zmartwychwstałego
Pana. Za ten jeden akt Jezus przygarnia
do swego serca każdego, kto spełniając
go opowiada się po Jego stronie. W tym
przygarnięciu człowiek otrzymuje łaskę darowania wszystkich grzechów. Tak
w akcie wiary jest dostępne miłosierdzie
Boga, miłosierdzie przebaczające.
Tomasz nie wierząc - grzeszył, ponieważ niewiara wiarygodnym świadkom
zmartwychwstałego Pana jest grzechem.
Jezus mu wypomina ten brak wiary. Jednak w odpowiedzi na jego wyznanie:
Pan mój i Bóg mój, Jezus wybacza mu ten
grzech. Tomasz odtąd należy do Niego,
a On do Tomasza. Oto sekret miłosierdzia
Boga, które objawia się każdemu, kto potrafi w swoim sercu – a nie tylko ustami
4
Jan Paweł II wzywał nas do doskonalenia wyobraźni miłosierdzia,
odsłaniając przed nami jej zasadniczy
mechanizm. Polega ona na umiejętności
wczucia się w sytuację, w jakiej znajduje
się ten, kto potrzebuje miłosierdzia. Odnalezienie się w sytuacji człowieka potrzebującego pomocy sprawia, że spieszymy
z nią do niego tak, jakbyśmy sami czekali
na pomoc. Jest to zawarte w przykazaniu
miłości bliźniego jak siebie samego. Kto
nie umie odnaleźć się w sytuacji potrzebującego pomocy, nie jest w stanie mu
pomóc. Zawsze będzie to czynił jakby od
zewnątrz, a niejednokrotnie zrezygnuje
z udzielenia tej pomocy.
Jezus w spotkaniu z Tomaszem odsłania mu tę tajemnicę wyobraźni miłosierdzia Boga. Bóg sam chciał nam pokazać,
na czym ona polega. Oto Syn Boga odnalazł się w naszym położeniu. Podzielił
nasz ziemski los aż do śmierci, i to śmierci
krzyżowej. Zszedł do nas tak nisko, jak
nisko sami żyjemy. Tomasz nie mógł w to
uwierzyć. Kiedy jednak usłyszał polecenie Jezusa, aby podniósł palec i włożył go
w miejsce gwoździ, nagle odkrył, że Syn
Boga w swej wyobraźni miłosierdzia potrafił
odnaleźć się na równi z łotrami. Nie tylko się odnalazł, ale faktycznie podzielił
nasz los przyjmując nawet straszny wyrok
śmierci.
Bóg nas tak umiłował, że w poszukiwaniu możliwości nawiązania kontaktu
z nami zszedł tak nisko, jak nisko potrafi
upaść człowiek. Zszedł, aby nas podnieść;
zszedł, aby wyznać nam swoją miłość.
Zszedł, aby nauczyć nas, którzy w Niego
wierzymy, podobnej wyobraźni miłosierdzia wobec naszych braci, wobec każdego
człowieka potrzebującego pomocy i przebaczenia. To wielka tajemnica wiary!
Jakże mamy nie dziękować Bogu za Tomasza apostoła i św. siostrę Faustynę, tych
wielkich świadków wiary! Jak mamy nie
uwielbiać Jego miłosierdzia, skoro uzależnił je od tak prostego aktu, na który stać
każdego człowieka dobrej woli. Wystarczy
w sercu powiedzieć: Jezu, ufam Tobie.
5.
Mówimy o akcie ściśle religijnym,
ale on jest kamieniem węgielnym
gmachu życia moralnego i społecznego.
Skoro bowiem my, wierzący, przebaczymy z serca wszystkim winowajcom tak,
jak Bóg nam przebacza, to życie społeczne dozna uzdrawiającego wstrząsu. Już
nikt nie będzie szukał rozliczeń, już nikt
nie będzie zatrzymywał się nad tym, co
było. Cała energia zostanie wykorzystana
w sposób twórczy do budowania więzów
społecznych, do regeneracji połączeń zranionych serc.
Mam na uwadze polską rodzinę, jakże
bardzo potrzebującą wybaczenia. Jak bardzo oczekuje ona na miłosierdzie jako najważniejsze i najcenniejsze lekarstwo.
Mam na uwadze przebaczenie, mające
swoje źródło w miłosierdziu, które może
uleczyć rany zadane naszej Ojczyźnie
w minionych latach, aż do okupacji i Katynia włącznie.
Mam na uwadze przebaczające miłosierdzie, które jest prawem życia naszego
Kościoła.
Wiemy dobrze, że można - a nawet
trzeba - dochodzić prawdy. Trzeba przypominać i dokumentować wszelkie na-
ruszenia sprawiedliwości społecznej
i indywidualnej, takie bowiem jest prawo
prawdy. Jednak ponad tym jest przebaczenie. Nie zapomnienie, lecz przebaczenie!
Bez przebaczenia, bez prawdziwego
miłosierdzia, nie da się wyleczyć tych bolesnych ran. Dziś z tego miejsca płynie do
polskich serc wezwanie do miłosierdzia
i przebaczenia. Tu należy szukać rozwiązań spraw, które wydają się nam nie do
rozwiązania. Spraw osobistych i społecznych, spraw rodzinnych i narodowych,
spraw Kościoła i ludzkości. Niech więc
z naszych serc popłynie do Chrystusa pełne wiary wołanie: Jezu, ufamy Tobie.
Tym wołaniem, które wyraża nasze zawierzenie i prośbę, ogarnijmy zwłaszcza
wielką i świętą sprawę nienaruszalności
życia człowieka. Kościół od początku stale opowiadał się za życiem, domagając się
jego poszanowania od poczęcia aż do naturalnej śmierci, bez względu na wszelkie
uwarunkowania i decyzje polityczne. Żadne prawo stanowione nie może nikogo pozbawić prawa do życia, gdyż jest ono przyrodzonym prawem każdego człowieka.
Choć wydarzenia ostatnich dni napawają nas smutkiem, to jednak mamy nadzieję, że pogłębiona refleksja nad nimi
zaowocuje w przyszłości zabezpieczeniem
podstawowych praw osoby ludzkiej także
przez prawa stanowione. Te podstawowe
prawa mają bowiem swoje źródło w prawie naturalnym, obowiązującym każdego
człowieka, niezależnie od jego przekonań
religijnych i politycznych. Jezu, ufamy
Tobie! Ufamy, że Twoje miłosierdzie ludziom odpowiedzialnym i stanowiącym
prawo da zrozumienie i wolę, by tak się
stało! Amen.
Stanisław kardynał Dziwisz
Metropolita Krakowski
5
BIERZMOWANIE 2007
„Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy
znajdowali się wszyscy razem na tym samym
miejscu. Nagle dał się słyszeć szum, jakby uderzenie
gwałtownego wiatru i napełnił cały dom w którym
przebywali...”
17 kwietnia o godzinie 18.00 zebraliśmy się, tak jak apostołowie w wieczerniku, by otrzymać Ducha Świętego
w Sakramencie Bierzmowania.
Bierzmowanie to sakrament, w którym chrześcijanin zostaje napełniony
mocą Ducha Świętego, aby swoją wiarę
mężnie wyznawać, bronić jej i według
niej żyć. Nazwa wywodzi się od słowa
bierzmo. W starych budowlach (XV-XVII
wiek) była to poprzeczna belka, na której opierało się ciężkie sklepienie. Taką
6
rolę ma pełnić sakrament bierzmowania w naszym życiu - ma być tym, na
czym opiera się nasze dojrzałe życie
chrześcijańskie. Sakrament bierzmowania «udoskonala łaskę chrztu; (...)
daje Ducha Świętego, aby głębiej zakorzenić nas w synostwie Bożym, ściślej
wszczepić w Chrystusa, umocnić naszą
więź z Kościołem, włączyć nas bardziej
do jego misji i pomóc w świadczeniu
o wierze chrześcijańskiej słowem, któremu towarzyszą czyny. Jest on wielkim
zaszczytem, ale i też ogromnym obowiązkiem, do którego przygotowywaliśmy się przez trzy lata.
Już na pół godziny przed rozpoczęciem zajęliśmy wraz ze świadkami wyznaczone miejsca w ławkach w kościele. Ksiądz Tadeusz Nowak jeszcze raz
przypomniał nam co ważnego za chwilę
się wydarzy. Punktualnie o 18 rozpoczęła się ceremonia pod przewodnictwem
Jego Ekscelencji Księdza Biskupa Jana
Szkodonia. Najpierw księdza biskupa
powitał ksiądz proboszcz Robert Wróblewski i prosił o udzielenie nam bierz-
mowania, a następnie przedstawiciele
młodzieży bierzmowanej. W wygłoszonej homilii ksiądz biskup mówił byśmy
nigdy nie wstydzili się swojej wiary
i świadczyli innym o niej. Następnie odbył się obrzęd bierzmowania młodzieży,
wśród której znajdowała się młodzież
z Gimnazjum 22, Ośrodka Szkolno-Wychowawczego z ulicy Tynieckiej i Praskiej. Najpierw ksiądz biskup namaścił
nasze czoła olejem Krzyżma świętego
i nadał nam imię, które wybraliśmy sobie. Następnie ksiądz proboszcz włożył
nam na szyję pamiątkowe krzyże.
7
BIERZMOWANIE 2007
Na zakończenie Mszy Świętej przedstawiciele młodzieży i rodzice podziękowali księdzu biskupowi za udzielony sakrament i księdzu proboszczowi
za życzliwość i troskę, abyśmy godnie
przygotowali się do przyjęcia sakramentu.
Choć pogoda była piękna i nie dało
się słyszeć gwałtownego powiewu wiatru oraz nie było widać ognistych języków to i tak wszyscy wierzymy, że Duch
Święty naprawdę na nas stąpił.
Składamy serdeczne podziękowania katechetom, którzy przygotowywali nas do przyjęcia Bierzmowania przez
okres trzech lat, a szczególnie księdzu
Tadeuszowi Nowakowi. Niech dobry
Bóg wynagrodzi im trud i błogosławi
w dalszej pracy.
Podziękowania kierujemy też do
sióstr, które układały kwiaty, pana organisty, scholii, służby ołtarza oraz
wszystkich, którzy pomogli nam jak
najlepiej przeżyć tę uroczystość.
Katarzyna i Barbara Kudełka
8
9
BIERZMOWANIE 2007
10
11
BIERZMOWANIE 2007
LISTA BIERZMOWANYCH
17 KWIETNIA 2007R.
Lp.
NAZWISKO I IMIĘ
IMIĘ Z BIERZMOWANIA
1
Bylica Agnieszka
ANNA
22 Podgórski Mateusz
MACIEJ
2
Cygan Bartosz
PIOTR
23 Pokrywa Agnieszka
WERONIKA
3
Czarnecka Justyna
JOANNA
24 Rajska Maria
4
Dąbrowski Łukasz
MIKOŁAJ
25 Raźna Anna
5
Dulski Wojciech
6
Glejzer Joanna
ŁUCJA
27 Rojkowicz Kamil
SZYMON
7
Janik Dawid
JAKUB
28 Rudko Krzysztof
BERNARD
8
Jung Martin
PIOTR
29 Salaterska Ewa
9
Kapusta Łukasz
TELESFOR
MAREK
10 Kielar Przemysław
WALENTY
11 Kościsz Magdalena
ADELAJDA
12 Kudełka Katarzyna
EMILIA
13 Kurek Krzysztof
14 Lipski Michał
15 Maseli Aleksander
16 Migo Kamil
SZCZEPAN
ANNA
WERONIKA
26 Rodzeń Michał
KAROL
MAGDALENA
30 Sanetra Agnieszka
HELENA
31 Siczek Daria
MARIA
32 Skotniczny Marek
TOMASZ
33 Snakowska Paulina MAGDALENA
34 Sroczyk Łukasz
JAN
RAFAŁ
35 Symber Anna
WIKTORIA
PIO
36 Tabiś Mateusz
KLEOFAS
FRANCISZEK
37 Wal Grzegorz
MAKSYMILIAN
17 Monticceli Krzysztof STANISŁAW
38 Wesołowska Anna
DARIA
18 Nazim Monika
WIKTORIA
39 Wnęk Karolina
KINGA
19 Nowak Łukasz
KRZYSZTOF
40 Wojas Katarzyna
20 Okarmus Marcin MAKSYMILIAN
41 Wójcikiewicz Anna
21 Pham Sabina
42 Zawistowski Michał
12
JULIA
ELŻBIETA
MONIKA
WOJCIECH
Zbliżające się, uroczystość
św. Wojciecha i święto św. Marka Ewangelisty,
są okazją do ogarnięcia pamięcią modlitewną
naszych drogich księży solenizantów:
Inspektora ks. Marka Chrzana,
Wikariusza ks. Inspektora ks.
Wojciecha Krawczyka
oraz
Dyrektora Poligrafii Salezjańskiej ks.
Marka Kaczmarczyka.
Życzymy Im na dalsze lata posługi kapłańskiej
i salezjańskiej dużo zdrowia, sił, opieki Matki
Bożej Wspomożenia Wiernych oraz umocnienia
Duchem Świętym.
Redakcja
Parafia św. Stanisława Kostki
ul. Konfederacka 6
30-306 Kraków
OFIARA NA REMONT DACHU KOŚCIOŁA
Imię i nazwisko ..............................................................................................
ul. ..................................................................................................................
Kwota: ...........................................................................................................
Można również złożyć ofiarę wpłacając na konto Parafii.
Za złożone ofiary serdecznie dziękujemy.
Bank PeKaO S.A. II Oddział w Krakowie, ul Kapelanka 1
Nr konta: 55 1240 1444 1111 0000 0937 1431
13.04.2007
OŚWIADCZENIE
W SPRAWIE WYNIKU GŁOSOWANIA SEJMU
Oświadczenie Prezydium Konferencji Episkopatu Polski
Przyjmujemy ze smutkiem negatywny wynik dzisiejszego głosowania Sejmu nad poprawkami do Konstytucji w sprawie ochrony życia.
Niestety, bezwzględna arytmetyka parlamentarna wzięła górę nad elementarnym prawem każdego człowieka do życia. Musimy w tej sytuacji przywołać raz jeszcze na pamięć jednomyślne stanowisko biskupów polskich przyjęte na ostatnim zebraniu plenarnym episkopatu (14
marca 2007). Przypomnieli w nim, że “godność i nienaruszalność życia
ludzkiego od momentu poczęcia, aż do naturalnej śmierci wynika z prawa naturalnego” i poparli tych, którzy podejmują “starania o skuteczną
prawną ochronę życia ludzkiego”.
Wyrażamy wdzięczność i uznanie, tym Posłankom i Posłom, którzy
w dzisiejszym głosowaniu opowiedzieli się za zapisami, które miały zapewnić lepszą ochroną ludzkiego życia.
Kościół w Polsce będzie nadal wspierał działania wszystkich ludzi
dobrej woli troszczących się o los osób najbardziej bezbronnych.
Niech negatywny wynik dzisiejszego głosowania w Sejmie nie osłabia dążeń do osiągnięcia zgody w polskim parlamencie w kwestii tak
fundamentalnej dla przyszłości Narodu, jaką jest nienaruszalność ludzkiego życia.
Obiecujemy wspierać naszą modlitwą wysiłki, których celem jest
promowanie kultury życia.
+ Józef Michalik
+ Stanisław Gądecki
+ Piotr Libera
Warszawa, 13 kwietnia 2007 r.
źródło: BP KEP
14
W STYCZNIU, LUTYM I MARCU
ODESZLI DO PANA
Bajorek Marian Zbigniew,
Bobbe’-Batko Izabela,
Bobek z d. Niedźwiecka Maria,
Ciaputa z d. Kieć Genowefa Tekla,
Dudek Jerzy Józef,
Dmytryszyn Piotr,
Fuchs Władysława,
Hejnowicz Grzegorz,
Golonek Kazimierz,
Isakiewicz Andrzej Bolesław,
Karcz Danuta,
Kowalik Zofia Maria,
Kudelska Barbara Alicja,
Małecki Jan Franciszek,
Nalepa z d. Dąbrowska Jadwiga,
Prochal Piotr,
Rejczyk Krzysztof,
Sobczyk Stanisław Józef,
Stefański Jerzy Piotr,
Szafran Lilianna Karolina,
Szeląg Józef,
Tekiela Aleksander,
Tkaczyk Antoni,
Trzos z d. Dobosz Małgorzata,
Wirska z d. Pasternak Julita Elżbieta,
Włodarczyk Barbara Michalina,
15
JAN PAWEŁ II
SŁYSZAŁEŚ?
opr. Magdalena D.
Kolebka Chrześcijaństwa
W okresie wielkanocnym, który rozpoczął się w Niedzielę Zmartwychwstania
i trwać będzie do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego, częściej niż zwykle rozbrzmiewa w zgromadzeniu wierzących radosny śpiew «Alleluja!», wzywając nas do wielbienia Chrystusa za Jego zwycięstwo nad grzechem i śmiercią.
W tym okresie roku liturgicznego wracamy także pamięcią do początków Kościoła, wspominając dokonania grupy uczniów, którzy po spotkaniu ze zmartwychwstałym Chrystusem otrzymali moc Jego Ducha i stali się odważnymi głosicielami
Ewangelii w świecie.
Kościół, zbudowany na świadectwie apostołów, prowadzony jest przez stulecia
przez Ducha Świętego, który każe mu iść drogami misji na spotkanie z wszystkimi
narodami i kulturami naszej planety. Kościół nie narzuca im ludzkich praw ani tradycji, ale głosi Dobrą Nowinę Chrystusa Zbawiciela i Jego przykazanie: «miłujcie
się wzajemnie, tak jak Ja was umiłowałem» (por. J 15, 12), okazując wielki szacunek
ich dziedzictwu kulturowemu i ich poszukiwaniom religijnym.
Kolebką chrześcijaństwa było śródziemnomorskie wybrzeże kontynentu azjatyckiego. Po dwóch tysiącach lat Kościół zastanawia się nad swoją obecnością w Azji
i kierując wzrok ku temu ogromnemu kontynentowi, na którym żyje trzy piąte
ludzkości, raz jeszcze wsłuchuje się w słowa Chrystusa: «Idźcie więc i nauczajcie
wszystkie narody (...). Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto
Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 19-20).
W Dziejach Apostolskich czytamy też, że w rodzącej się wspólnocie apostolskiej
była obecna Matka Zmartwychwstałego: «Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego» (Dz 1, 14).
Tak jak pod krzyżem Maryja była ściśle związana z odkupieńczą ofiarą Chrystusa, tak w wieczerniku jest Jego cichym świadkiem wśród apostołów. W pewnym sensie ożywia ich wiarę i modlitwę. Dodaje im sił i otuchy, gdy jednomyślnie wzywają
obiecanego przez Jezusa Ducha Świętego. Tę ikonę pierwszej wspólnoty modlącej
się w oczekiwaniu na Pięćdziesiątnicę powinniśmy mieć zawsze przed oczyma, (…)
Drodzy bracia i siostry, przeżywajmy okres wielkanocny jako czas nieustannej
i wytrwałej modlitwy do Ducha, wspomagani i prowadzeni przez Najświętszą Maryję Pannę, Matkę Dobrej Rady. Niech Maryja wyjedna dary Ducha Bożego wszystkim wierzącym.
16
Kącik dla dzieci
„MIŁOSIERDZIE PAŃSKIE
NA WIEKI WYŚPIEWYWAĆ BĘDĘ”
- Jedziemy w niedzielę do Łagiewnik, do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
– przekazywali wiadomość w szkole Janek z Tomkiem wszystkim tym, którzy
nie byli na ostatnim spotkaniu ministrantów. – To cudownie! Czy w tym roku
także będziemy tam służyć do mszy świętej? – zapytał Krzyś. – Nie – zaczął
wyjaśniać Tomek – w tym roku pojedziemy, aby wspólnie z pielgrzymami
z Polski i świata, którzy na ten dzień przyjechali do Krakowa odmówić koronkę do Bożego Miłosierdzia.
W niedzielę wraz z rzeszą ludzi wolno posuwali się w stronę bazyliki.
Wśród tłumu słychać było obce języki: angielski, francuski, niemiecki... Plac
wypełniony był pielgrzymami. Udało im się jednak wejść do sanktuarium.
Uklękli przed wystawionym w monstrancji Najświętszym Sakramentem. Janek podniósł wzrok do góry. Zobaczył znany mu dobrze obraz Jezusa Miłosiernego. Prawą rękę miał Pan Jezus wzniesioną do błogosławieństwa, lewa
dotykała serca, a wypływały spod niej promienie: biały i czerwony. Pamiętał
dobrze, że biały promień oznacza wodę – obmycie, a czerwony krew – życie.
Pan Jezus pragnie w swoim miłosierdziu obmyć nas z grzechów i dać nam życie, które się nie kończy. Wyciągnął różaniec. Rozpoczęła się modlitwa. Na dużych paciorkach odmawiał wraz ze wszystkimi: „Ojcze przedwieczny, ofiaruję
Ci Ciało i Krew, duszę i bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa. Na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata”. Pamiętał,
że gdy rozbił ulubiony talerz mamy kupił jej za swoje oszczędności porcelanową filiżankę i ofiarował przy przeproszeniu Tu ofiaruje razem ze wszystkimi
Bogu Ojcu za grzechy swoje i świata Jego Syna Jezusa. Zaczął odmawiać kolejne wezwania na małych paciorkach : „Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie
dla nas i całego świata”. Jeszcze raz spojrzał na obraz. Takiego Jezusa widziała
s. Faustyna – pomyślał – rozmawiała z Nim. Przychodził do niej także tu – do
krakowskich Łagiewnik. Za moment utkwił wzrok w białej Hostii w monstrancji. – Ja też mogę patrzeć na Jezusa i chociaż jest pod postacią chleba jest to
ten sam Jezus, którego widziała święta s. Faustyna – dokończył swoje myśli.
Modlitwa skończyła się wspólnym śpiewem: „Święty Boże, Święty Mocny,
Święty Nieśmiertelny zmiłuj się nad nami i nad całym światem”. Wracając do
domu słyszał jeszcze refren pieśni: „Miłosierdzie Pańskie na wieki wyśpiewywać będę”. Postanowił, że będzie jak najczęściej o godzinie 15.00 – godzinie
śmierci Jezusa odmawiać koronkę do Bożego Miłosierdzia.
s. Małgorzata
17
Kącik dla dzieci
Krzyżówka:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Ma swoje mieszkanie pod wzgórzem wawelskim
Rzeka w Krakowie
Jeden z kopców krakowskich
Składał swoją przysięgę na Rynku Głównym
Napisała „Dzienniczek”, który dziś czyta cały świat
Dzielnica Krakowa, w której znajduje się Sanktuarium
Bożego Miłosierdzia
7. Wzgórze Krakowa z katedrą
8. Ulica krakowska, przy której Jan Paweł II spotykał się
z młodzieżą
9. Nosi imię króla Zygmunta
10. Można tam spotkać wiele różnych zwierząt, nie tylko
żyjących w Polsce
11. Kościół stojący na Głównym Rynku
12. Grany z wieży Mariackiej
18
19
DZIĘKUJĘ
PROSZĘ
Jeżeli po przeczytaniu Dziękuję – Proszę zrodzi się w nas potrzeba serca aby podzielić się z kimś potrzebującym, aby zaspokoić czyjąś prośbę
to wystarczy tylko podejść do punktu odzieży u p. Halinki, w naszej parafii
i pozostawić tam to czym chcemy się podzielić. Można tam również pozostawić informację o innych rzeczach, którymi chcielibyśmy się podzielić. Jeżeli prośba będzie dotyczyła pieniędzy, to można je w kopercie opisanej dla
kogo pozostawić w zakrystii naszego kościoła lub w kancelarii parafialnej.
Prosimy o:
•
•
•
•
•
wirówkę do bielizny,
śpiwory,
koce,
męskie buty rozmiar 42-45,
wózki spacerowe,
Oferujemy:
• sukienki komunijne,
• alby, ubranka komunijne dla
chłopców,
• buty komunijne dla dziewczynek
i chłopców,
• odzież dziecięcą i młodzieżową,,
•
•
•
•
•
szafki kuchenne,
2 jednoosobowe tapczany,
solidne meble pokojowe,
szafy trzydrzwiowe,
odzież dla dorosłych,
Pomożemy:
• naprawić sprzęt gospodarstwa
domowego,
• porozmawiać,
• wspólnie pomodlić się,
Dziękujemy za:
• wszystkie przekazane rzeczy,
W imieniu 50 rodzin składamy serdeczne podziękowania za artykuły spożywcze na świąteczny stół dla potrzebujących, oraz datki do
koszyczka. Dziękujemy zwłaszcza dzieciom i ich rodzicom za uwrażliwianie na innych i potrzebę dzielenia się. To było bardzo wzruszające,
budzące radość i nadzieję.
20
Także serdeczne podziękowania składamy Dyrekcji, wychowawcom,
oraz dzieciom i ich rodzicom z Przedszkola Nr 67, przy ul Obrońców
Poczty Gdańskiej 14, za podzielenie się swoimi zabawkami, które zostały dołączone do paczek świątecznych. Cieszymy się, bo najlepiej uwrażliwiać na potrzeby innych, zaczynając od małych dzieci.
Również jak co roku Cukiernia „AGATA” z ul. Konfederackiej przekazała do paczek świątecznych babki i ciasta. W imieniu obdarowanych
serdecznie dziękujemy.
Paniom z Zespołu Charytatywnego składam serdeczne podziękowanie za ich nieustanną pracę a zwłaszcza w okresie świątecznym. Za
rozprowadzanie Baranków Caritas, za zbiórkę artykułów spożywczych
i przygotowanie paczek świątecznych „DARU SERCA” dla 50 rodzin.
Panu Krzysztofowi Matodze serdeczne dzięki za rozwiezienie paczek
tym, którzy sami nie mogli ich odebrać. Dziękuję także za wymiar duchowy, w przygotowaniu i wspólnym przeżywaniu Drogi Krzyżowej w Wielki
Piątek.
Bóg Wam zapłać!
Przewodnicząca Zespołu
Elżbieta Porębska
Poszukujemy, pilnie, dla mamy z 2 dzieci, małego mieszkania do wynajęcia, w przystępnej cenie, najlepiej na terenie Parafii. Kontakt telefoniczny lub
osobisty z ks. proboszczem.
Rodzice z dziesięciorgiem dzieci z naszej parafii proszą o bezinteresowną
pomoc w przyprowadzaniu 2 dzieci z przedszkola i drobnych pracach domowych [Np. prasowanie]. Tel. 012/ 266-28-02
Pokryjemy koszt paliwa dla osoby, która przewiezie bagażowym, ewentualnie osobowym samochodem rzeczy z całkowitej likwidacji mieszkania
starszego małżeństwa w Podgórzu (ul. Dąbrowskiego, w pobliżu mostu
Powstańców Śląskich) do punktu odzieżowego naszej parafii. Kontakt tel.
z Panią Halinką.
Kontakt z Zespołem Charytatywnym poprzez panią Halinkę pod telefonem stacjonarnym 012-266-71-89, komórkowym 0-601 18 20 38, lub panią Basię pod telefonem 0-510 50 05 19. Przyjmowanie rzeczy odbywa się
w poniedziałki od 17.00 do 18.00, a wydawanie w czwartki od 17.00 do
18.00. Prosimy o przestrzeganie godzin przyjmowania i wydawania. Prosimy
o przynoszenie rzeczy czystych i sprawnych.
21
TYDZIEŃ W MODLITWIE
22 IV 2007 – 3 Niedziela Wielkanocna,
Czyt.: Dz 5, 27b-32. 40b-41; Ps 30;
Ap 5, 11-14; J 21, 1-19;
700 · w intencji Parafian,
· w int. śp. Wandy w 5 rocz. śm.,
830 · w int. śp. Andrzeja w 14 rocz.
śm.,
· w int. śp. Anastazji w 5 rocz. śm,
i Wawrzyńca Wojasów,
· w int. śp. Anieli i Franciszka Madejczyków (gregoriańska),
1000 · w intencji Renaty i Bartłomieja
z okazji 12 rocznicy ślubu z prośbą
o Boże błogosławieństwo na dalsze lata życia małżeńskiego,
· dziękczynna w 40 rocz. ślubu
Stanisławy i Władysława z prośbą
o dalsze błogosławieństwo i potrzebne łaski,
1130 · o miłosierdzie Boże dla śp. Wiktorii,. Janiny i Grażyny w rocz. śm.,
1300 · o Boże miłosierdzie dla śp. Wiktorii i Janiny w rocz. śm, oraz za śp.
Grażyną, Stefana i Antoniego,
1700 · Nieszpory
1800 · o szczęśliwe zdanie matury z podziękowaniem za wszystkie łaski w 19 rocz. urodzin Wojciecha
z prośbą o dalsze błogosławieństwo,
23 IV 2007
Uroczystość św. Wojciecha, biskupa
i męczennika, głównego patrona Polski,
Czyt.: Dz 1, 3-8; Ps 126; Flp 1, 20c-30;
J 12, 24-26;
700 · w int. śp. Jerzego Kołodziejskiego,
· w int. śp. Anieli i Franciszka Madejczyków (gregoriańska),
· w int. śp. Walentego i Kamili Karkowskich,
22
800
1800
· w int. śp. Wojciecha · imieninowa
w 53 rocz. śm.,
· w int. śp. Jerzego,
24 IV 2007
Czyt.: Dz 7, 51 · 8,1; Ps 31; J 6, 30-35;
700 · w intencji próśb i podziękowań do
Matki Bożej,
· w int. śp. Anieli i Franciszka Madejczyków (gregoriańska),
· w int. śp. Mateusza i Michała,
800 ·
1800 ·
25 IV 2007
Wspomnienie św. Marka, ewangelisty,
Czyt.: 1 P 5, 5b-14; Ps 89;
Mk 16, 15-20;
700 · w int. śp. Anieli i Franciszka Madejczyków (gregoriańska),
· w int. śp. zmarłych z rodzin Nosków i Multanów,
800 · w int. śp. Bogusława Regulskiego
w 12 rocz. śm.,
1800 · w intencji próśb i podziękowań do
Matki Bożej,
· o radość życia wiecznego dla
mamy śp. Karoliny Raczek w 21
rocz. śm. oraz śp. Ludwika Raczka,
26 IV 2007
Czyt.: Dz 8, 26-40; Ps 66; J 6, 44-51;
700 · w int. śp. Anieli i Franciszka Madejczyków (gregoriańska),
800 · w int. śp. Antoniny Wrońskiej w 4
rocz. śm.,
1800 · w int. śp. Julii, Józefa i Ryszarda,
· Dzięki za wszystkoczynna za
otrzymane łaski z prośbą o dalsze
błogosławieństwo Boże i dobre
przygotowanie do Bierzmowania
dla Grzegorza,
27 IV 2007
Czyt.: Dz 9, 1-20; Ps 117; J 6, 52-59;
700 · w int. śp. Anieli i Franciszka Madejczyków (gregoriańska),
800 ·
1745 · koronka do Miłosierdzia Bożego,
1800 · w int. śp. Bolesława Kozaka w 1
rocz. śm.,
· w int. śp. Teofila w 20 rocz. śm.,
oraz zmarłych z rodzin Toporków,
Wieczorków i Warżałów,
29 IV 2007 – 4 Niedziela Wielkanocna,
Czyt.: Dz 13, 14. 43-52; Ap 7, 9. 14b-17;
J 10, 27-30;
700 ·
830 · w int. śp. Marii i Władysława Sokołowskich,
· w int. śp. Zdzisława Makowskiego
w 3 rocz. śm.,
1000 · w int. śp. Witolda, Krystyny, Stefanii i Antoniego,
1130 · w intencji Parafian,
· dziękczynno · błagalna z prośbą
o Boże błogosławieństwo i opiekę
Matki Bożej Wspomożenia Wiernych dla Moniki i Andrzeja Płonków
z okazji 10 rocz. ślubu,
· w int. śp. Stanisława Pieniążka,
1300 · w int. śp. Anieli i Stefana,
1700 · Nieszpory
1800 · w int. śp. Anieli i Franciszka Madejczyków (gregoriańska),
28 IV 2007
Czyt.: Dz 9, 31-42; J 6, 55. 60-69;
700 · w int. śp. Anieli i Franciszka Madejczyków (gregoriańska),
800 ·
1800 · w int. śp. Mariana Grzecha w 4
rocz. śm.,
· w int. śp. Adama Gawora w 2 rocz.
śm. oraz Jego rodziców Józefy
i Jana,
· dziękczynna z okazji 7 rocz. urodzin Leszka Wernera,
23
OGŁOSZENIAPARAFIALNE
NIEDZIELA PALMOWA
22
1.
Dziś o 17.00 nieszpory i adoracja Najświętszego Sakramentu.
2.
Dyrekcja i młodzież Ośrodka
Szkolno-Wychowawczego dla
Dzieci Niewidomych i Słabo
Widzących w Krakowie bardzo serdecznie zapraszają do
wysłuchania
przedstawienia
słowno-muzycznego pt. „Tu es
Petrus”, które odbędzie się w
naszym kościele dziś po Mszy
św. o godz. 18.00.
3.
W poniedziałek przypada uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski. W środę święto św.
Marka, ewangelisty.
KWIETNIA
2007
4.
We wtorek o 16.45 próba ceremonii dla dzieci przygotowujących się do przyjęcia I Komunii
Świętej.
5.
Wspólnota Studencka „Ziemia
Boga” z Łosiówki zaprasza na
sztukę teatralną – „Znowu żyć”
w dniach 21 i 22 maja 2007r.
Więcej informacji na plakatach.
6.
W dniu dzisiejszym po każdej
Mszy św. Zespół Charytatywny
zbiera do puszek dla najbardziej
potrzebujących z naszej Parafii.
Za wszelkie ofiary serdecznie
dziękujemy.
Ks. Robert Wróblewski SDB
Redakcja:
Ks. Robert Wróblewski, s. Małgorzata Gromada, Teresa Flanek, Czesław Nowarski,
Magdalena Dudek, red. nacz. Janusz Kościński, Wojciech Pietras
tel. (012) 269 16 18
Internet: http://parafia.salezjanie.krakow.pl/
24
koszt.wydania 0,75 zł