Lekcja 22 Temat: Demontaż zespołów: jakość demontażu

Lekcja 22
Temat: Demontaż zespołów: jakość demontażu, czynności
poprzedzające demontaż
Demontaż połączeń.
Po prawidłowo wykonanym demontażu części powinny zachować taką
użyteczność, jaką miały przed rozłączeniem, tzn. na skutek tego
procesu nie powinny powstać dodatkowe uszkodzenia w rodzaju:
zniszczenia powierzchni współpracujących, zatarcia powierzchni
roboczych, zerwania gwintów, uszkodzenia otworów, zniszczenia
łożysk tocznych itp.
Można ułatwić demontaż stosując pomocnicze czynności wstępne.
Podgrzewa się śruby i obejmujące się części do temperatury 150200°C,co zwiększa luz między rozbieranymi częściami maszyn i
umożliwia odrywanie się produktów korozji od powierzchni części.
Różnego rodzaju połączenia śrubowe, klinowe, wpustowe,
wielowypustowe i inne rozłączne polewa się lub zanurza w nafcie, w
ciekłym roztworze sody lub innym środku o działaniu odrdzewiającym.
Zabieg ten powoduje rozluźnienie produktów korozji w połączeniach.
Czynności demontażu:
 Zdjęcie osłon i pokryw
 Zdjęcie pasów lub łańcuchów napędowych
 Wyciągnięcie elementów zabezpieczających i ustalających
 Odłączenie instalacji zewnętrznych
 Wymontowanie zespołów w kolejności odwrotnej do ich
zakładania
 Wykonanie końcowych czynności demontażowych przy części
bazowej
Wymontowanie zespołów polega na ich odłączeniu od części
zasadniczej urządzenia, demontażu
połączeń między poszczególnymi zespołami i położeniu ich na
urządzeniu transportowym
lub podnośniku. Następnie są transportowane na właściwe stanowiska
demontażu zespołów.
Demontaż połączeń następuje w trakcie demontażu maszyn na
zespoły, a także podczas demontażu zespołów i podzespołów na
części.
Demontaż połączeń śrubowych
 Odkręcenie śrub, nakrętek, śrub dwustronnych.
 Rozłączenie połączeń śrubowych w miejscach
trudnodostępnych.
 Usunięcie śrub złamanych.
Do demontażu typowych elementów śrubowych stosuje się
zmechanizowane narzędzia
i urządzenia, takie same, jak podczas montażu.
Demontaż połączeń ciernych – spoczynkowych
Tarcie jest podstawą połączeń wtłaczanych i skurczowych. Należą do
nich tuleje w ciśnięte w element obejmujący, sworznie wciśnięte w
tuleje, koła zębate i pasowe osadzane na wałach, pierścienie
wewnętrzne lub zewnętrzne lub zewnętrzne osadzane z wciskiem itd.
Demontaż połączeń wtłaczanych.
Wytłaczanie polega na usunięciu jednego elementu z drugiego. Do
ręcznego demontażu stosuje się wybijaki, przebijaki, młotki,
specjalne przyrządy prowadzące oraz prasy, ściągacze itp. Część
robocza narzędzia powinna być wykonana z materiału o mniejszej
twardości niż materiał elementu wybijanego.
Demontaż połączeń skurczowych
Połączenie skurczowe można rozłączyć nagrzewając część obejmującą
lub ochładzając część obejmowaną.
Demontaż połączeń kształtowych.
Połączenia kształtowe to m. in.: klinowe, stożkowe oraz nitowe.
Demontaż połączę klinowych.
Rozłączenie takiego połączenia polega na zsunięciu elementu
obejmującego z miejsca
osadzenia w kierunku zbieżności klina. W tym celu piastę elementu
obejmującego
uderza się drewnianym młotkiem. Jeżeli klina nie można usunąć,
piastę należy nagrzać
do temperatury 80-120˚C, co powinno ułatwić demontaż.
Demontaż połączeń stożkowych.
Rozłączenie połączeń następuje w wyniku zsunięcia elementu
obejmującego z miejsca
osadzenia w kierunku zbieżności stożka.
Demontaż połączeń nitowych
Polega na usunięciu nitów. Można to wykonać dwoma sposobami.
Pierwszy polega na ścięciu zakówki za pomocą przecinaka i wybiciu
trzonu nitu za pomocą trzpienia. Drugi sposób, stosowany przy
większych nitach, polega na napunktowaniu środka łba nitu i
wywierceniu we łbie otworu wiertłem o średnicy mniejszej niż
średnica trzonu. Usuwanie nitów metodą nawiercania stosuje się, gdy
nity mają łeb doszczelniany.
Demontaż łożysk
Podobnymi sposobami co montaż przeprowadza się demontaż dużych
łożysk osadzanych na czopach walcowych i stożkowych oraz na
tulejach stożkowych, przy czym w przypadku istnienia otworów do
wtłaczania środka smarującego wprowadza się nimi mieszaninę oleju
smarującego ze środkami rozpuszczającymi rdzę. Łożyska osadzone
na czopach stożkowych lub tulejach ściągane tą metodą należy
zabezpieczyć przed zsunięciem się z wału, ponieważ z chwilą
powstania tarcia płynnego łożysko zsuwa się z czopa ze znaczną siłą.
Łożyska mniejszych rozmiarów demontuje się z powierzchni
osadzenia za pomocą ściągaczy śrubowych, prasy lub lekkimi
uderzeniami młotka w pobijak przyłożony do zdejmowanego
pierścienia.
Jeżeli po demontażu łożysko ma być powtórnie użyte, co może być
wskazane tylko w odniesieniu do dużych i kosztownych łożysk, należy
w trakcie tej operacji zachować te same zasady postępowania co przy
montażu. Zdejmowanie łożyska jest znacznie ułatwione, jeżeli
konstruktor przewidział wycięcia w wale lub inną formę dostępu do
czoła ściąganego pierścienia.
Pierścienie rozłącznych łożysk walcowych mogą być zdejmowane
przez podgrzanie specjalnymi pierścieniami o dużej pojemności
cieplnej lub podgrzewaczami indukcyjnymi o podobnej postaci.
Ściągacze za pierścień
zewnętrzny łożyska
Ściągacze do ściągania za pierścień
wewnętrzny łożyska