nie lubię niespodzianek na planie

NIE LUBI NIESPODZIANEK NA PLANIE
Maria Kornatowska
[w:] Marek Hendrykowski [red.], Debiuty polskiego kina, Konin 1998
fragment wywiadu przeprowadzonego przez Mari Kornatowsk z Wojciechem Hasem, w którym mowa o
filmie Moje miasto zaproponowanym jako film uzupeniajcy:
Maria Kornatowska: Konrad Eberhardt uwaa, e Pana najlepszym filmem (…) z okresu przed Ptl jest
Moje miasto, dokumentalny esej o Krakowie, nigdzie zreszt z nazwy nie wymienionym. (…) Moje miasto
stanowi jakby uwertur do Pana twórczoci, wprowadzenie w stylistyk, klimat, tematyczne motywy Pana
dzie
. To ju bardzo Hasowska, skrajnie subiektywna wizja rzeczy. Niby film dokumentalny, a przecie na
granicy realnoci, na granicy pamici i wyobrani. I jeszcze obraz miasta, tak charakterystyczny dla Pana
filmów, przefiltrowany przez poetyck tradycj, choby Baudelaire’a, miasta jako przestrzeni specjalnej,
magicznej. Miasta jako dekoracji, w której w sposób najbardziej bolesny rozgrywa si dramat ludzkiej
samotnoci.
Wojciech Has: To adny film. Zrobi
em go na przekór tamtym czasom. Zawsze lubi
em podskakiwa,
sprzeciwia si. To mi zosta
o. Moje miasto mia
o realizowa formu
, która dzi staram si wyegzekwowa
od moich studentów. Wszystko powinno by w obrazie. S
owo jest zbdne. Taka, ocierajca si – jak wtedy
mówiono – o formalizm i estetyzm, formu
a nie przypad
a jednak do gustu ówczesnym w
adzom
kinematografii. Film otrzyma
odpowiedni objaniajcy komentarz autorstwa Tadeusza Makarczyskiego.
Takie to by
y, niestety, czasy. Trudno by
o w nich y, trudno robi filmy jeli chcia
o si zachowa w
asn
indywidualno i charakter pisma. Niszczono nasze koncepcje, pomys
y, idee. (…) Robilimy filmy na
przekór. Czulimy potrzeb ich robienia. Wiedzielimy, e mamy co do powiedzenia. Moje miasto by
o tak
próba osobistej ekspresji, wiczeniem charakteru pisma. Na kanwie „dokumentalnych” zdj stara
em si
zbudowa subiektywny, „munity nadrealnoci”, bardzo osobisty wiat. Mój prywatny Kraków. Kraków
wspomnie, imaginacji.
www.filmotekaszkolna.pl