Mówię więc piszę - Je parle,donc j`écris

Mówię więc piszę - Je parle,donc j`écris

Ja Mówię
Mówię więc piszę
wiec pisze
Projekt < Mówię więc piszę > realizowany w ramach programu europejskiego SOCRATES-MINERVA ,zaadresowany jest dla wszystkich
uczących się pisania i czytania w języku francuskim bez względu na ich wiek , zarówno jeśli chodzi o państwa gdzie język francuski
praktykowany jest na co dzień przez całą populację jak i państwa gdzie jest nauczany jako język obcy.
Dzięki Technologii Informacyjnej i Komunikacyjnej (TIC), zaproponowano nowe podejścia pedagogiczne.
Gry multimedialne
Pierwsza część zabawy interaktywnej zaprasza uczestnika do SŁUCHANIA , IDENTYFIKOWANIA , ZAZNACZANIA DŹWIĘKÓW
która pozwoli rozróżnić wyrazy , na przykład: blond/blanc , mousse/mouche , car/gare .Każdemu dźwiękowi odpowiada jedna litera ,
zawsze ta sama , zgodnie z alfabetem alfonik ułożonym przez Andre Martine w latach 70 tych , zdając sobie sprawę z różnic wiążących się
z praktykowaniem (alfabet fonologiczny w załączeniu ).Większość liter ma w alfoniku to samo znaczenie co w tradycyjnej ortografii i
pisownia tradycyjna zgadza się z pisownią w alfoniku .Wyróżniamy starannie dwa sposoby pisowni : alfonikiem piszemy w kolorze
czerwonym , pismem prostym a w ortografii tradycyjnej kolorem czarnym , pismem pochylonym.
Nasz słuchacz jest więc zaproszony do posługiwania się alfonikiem gdy będzie pisał .Wymagamy od niego wyboru i decyzji liter które
utworzą wyrazy .Został wyposażony
w narzędzie które pozwoli pisać bez oporów wszystko co jest w stanie powiedzieć , inaczej wypowiedzieć się na piśmie . Równocześnie
będzie czytał wiadomości które prześle mu kolega napisane w tej samej konwencji .Od tej chwili posiada umiejętność komunikacji na
piśmie to znaczy pisania i czytania .Teraz będzie próbował czytać to co zobaczy .Ułatwiamy mu dając do czytania bajki pisane tradycyjnie ,
jak Czerwony Kapturek , której lektura jest łatwiejsza ponieważ jest powszechnie znana .Jest wystarczająco dużo podobieństw pomiędzy
dwoma formami pisowni dlatego czytelnik z łatwością odczyta to co ma przed oczami .Istnieje ciągle możliwość wyświetlenia wyrazu z
którym mamy problem , gdzie usłyszymy jego brzmienie i zobaczymy pisownie w alfonik.
Lektura pozwala zauważyć osobliwości występujące w ortografii języka francuskiego .Opieramy się na historii Brzydkie Kaczątko
według Andersena aby zwrócić uwagę słuchacza na zagadnienia najważniejsze i wzbudzić jego zainteresowanie proponując mu za
każdym razem odpowiednio dobrane ćwiczenia .Stopniowo poznajemy ortografię .Nie porzucamy alfonika ,ponieważ pozostaje do naszej
dyspozycji na przykład kiedy chcemy zapisać usłyszane słowo, następnie weryfikujemy zapisane słowo z ortografią.
Odbiorcy do których chcemy trafić
Program zaprezentowany jest owocem współpracy uczestników , językoznawców członków stowarzyszenia RAFAEL (Badania nad
zastosowaniem fonologii w nauczaniu pisania i czytania ) , nauczycieli i logopedów Francji , Belgii , Włoch , Grecji , Polski , Rumunii ,
którzy praktykowali ze swoimi uczniami w klasach tradycyjnych oraz poruszali zagadnienia nauki języka .Gry i prace proponowane są
użyteczne zarówno dla małych Francuzów rozpoczynających naukę języka francuskiego jak i dorosłych rozpoczynających naukę później
.Dla uczniów w państwach gdzie język francuski nie jest językiem ojczystym pozwalają im szybciej i lepiej opanować wymowę oraz
używanie języka zachowując zasady ortografii i pisowni według tradycyjnej formy nauki .
Narzędzie alfonik
Alfonik powstał dla języka francuskiego dla młodych Francuzów rozpoczynających naukę tego języka przerażonych tym , że będą robić
błędy ,dając im narzędzie pozwalające przezwyciężyć ten strach i umożliwić swobodę wyrażania pokazując jak duża istnieje możliwość
tworzenia przez dzieci słownictwa . Istnieje możliwość inspiracji alfonikiem , wykorzystania tego narzędzia w nauce innych języków ,
wymaga to jednak znalezienia rozwiązań specyficznych dla każdego języka oraz opracowania systemu pisowni będącego
w zgodzie z wymową w tym języku.
Jeanne Martinet
Ja Mówię
alfonic - alfabet fonologiczny jezyka
francuskiego
‘
wiec pisze
alfonic1
a
a
(â)
e
-è
i
o
ô
œ2
œ
(œ)
œ
u
w
ë
ë
(ü)
ä
ö
p
b
m
1
2
pat
pat
(pât)
ete
perdu
etè
isi
pom
pôm
jœn
jœn
(jœn)
brœbi
unir
wvrir
brë
brë
(brü)
sä
sö
papa
baba
miel
alfonic1
orthographe
orthographe
patte
pâte
f
v
fil
va
fil
va
été
perdu
était
ici
pomme
paume
jeune
t
d
n
s
tic
dur
nu
sali
asi
raze
hoc
java
tic
dur
nu
sali
assis
rasé
choc
java
calcul
celc
gato
gi
ravi
calcul
quelque
gâteau
gui
ravi
lac
yoga
fiy
fiyœl
peny
anyo
lac
yoga
fille
filleul
peigne
agneau
jeûne
brebis
unir
ouvrir
brin
brun
sang
son
papa
baba
miel
Entre parenthèses, les distinctions facultatives.
Variante proposée : x au lieu de œ.
z
h
j
c
g
r
l
y
-ny
-ny-
Ja Mówię
gry multimedialne
wiec pisze
Extrait “Le vilain petit canard”
Section 5 : Ecrire en orthographe
z BELGII
Centrum Reedukacji Dziecięcej
Ougree
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
Centrum Reedukacji Dziecięcej w Ougree to centrum readaptacji funkcjonalnej gdzie kadra pedagogiczna o
różnych specjalnościach zajmuje się dziećmi od 3 do 14 lat ,mającymi zaburzenia zachowania i trudności w nauce
związane lub nie z niższym poziomem intelektualnym.
Mogłam wypróbowywać alfonik w dwóch przypadkach logopedycznych(ortofonicznych).
Pierwszy dotyczył małej dziewczynki w wieku 6 lat ,która znajduje się obecnie w trzeciej klasie
przedszkola(wyższy oddział Pszedszkola we Francji).Została zatrzymana w drugiej klasie w
przedszkolu(średni oddział Pszedszkola we Francji) ze względu na bardzo duże zaległości związane z
językiem oraz zaburzenia instrumentalne .Aby przygotować przejście do pierwszej klasy szkoły
podstawowej(CP we Francji),używałam alfonik jako narzędzie aby nadrobić braki wizualne i słuchowe
bardzo duże u niej .Ćwiczenia proponowane na portalu internetowym pozwalały poprawiać te znaczące
braki ucząc się w formie zabawy .Na koniec roku szkolnego mogłam stwierdzić znaczne postępy tej małej
dziewczynki jak również wzrost zainteresowania nauką czytania i ortografii.
Drugie doświadczenie dotyczyło reedukacji logopedycznej(ortofonicznej) chłopca dziesięcioletniego
który uczęszczał do szkoły specjalnej .W miesiącu wrześniu ,rozpoznawał zaledwie kilka samogłosek ,nie
potrafił wiec czytać ani pisać .Był przeciwny wszelkiej formie nauki ,co było wynikiem jego porażek oraz
problemów z zachowaniem.
Zaproponowałam mu skorzystanie z alfonika równolegle z metodą nauki czytania <Planeta Alfów>.
Natychmiast ,chciał pracować ponieważ bardzo lubił używać komputer .Zauważył że może zrobić postępy ,
zaczął nabierać zaufania do swoich możliwości .Na koniec roku szkolnego potrafił czytać i pisać wyrazy ,
proste zdania w alfoniku jak i ortografii tradycyjnej .Mamy jeszcze do nauki pewne dźwięki i kontynuujemy
alfonik w dalszym ciągu.
Po roku praktykowania alfonik ,uważam że narzędzie to jest dla mnie bardzo cenne w mojej pracy ,szczególnie dla
dzieci z dużymi trudnościami w nauce czytania i ortografii które poprzez stałe porażki straciły motywacje do pracy
i wiarę w siebie.
Véronique BOUHY
09/06/2005
z BELGII
Laboratorium fonetyczne,
Wydział lingwistyki eksperymentalnej,
Uniwersytet w Liege.
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
Żeby nauczać pisania i czytania w języku francuskim uczniów dla których język ten był lub nie językiem ojczystym
,narzędzie fonologiczne często wydawało mi się niezbędne,proponowałem je i wielu uczniów to akceptowało.Jeśli
uczniowie znali już miedzynarodową transkrypcję fonetyczną(API),wystarczyło że ograniczałem się do fonemów
francuskich i to wszystko.Jeśli nie znali,proponowałem alfonik,tłumaczac krótko o co chodzi.Generalnie to ich
bawiło,interesowało,często pasjonowało,alfonik łatwiejszy jest do nauczenia i w używaniu niż API i prowadzi
prosto do opanowania pisowni francuskiej.Zasady gramatyczne,trudne ale związane z łaciną nabierają wówczas
sensu...i obserwuję bardzo żywe zainteresowanie większości z nich krótkim wyjaśnieniem historycznym
proponowanym przeze mnie.Ważnym do zanotowania jest fakt, że według moich obserwacji,światowych i
rozłożonych w czasie na ponad trzydzieści lat , te wyjaśnienia ułatwiają opanowanie ortografii,zarówno
leksykalnej jak i gramatycznej.
Dla większości odbiorców, alfonik pozwala ustalić wymowę fonemów w sposób pewny,prosty i naturalny,co dla
nauczyciela fonetyki,poprawnej wymowy,dykcji francuskiej jest atutem wyjątkowym.Ja stosuje go bardzo często
(ale nie narzucam nigdy),zawsze zapisuję na tablicy wyrazy według ortografii tradycyjnej a vis-a-vis alfonik lub
API, czasami stosuję trzy formy.Bardzo wielu uczniów ,z różnych państw mówiło mi że forma praktykowana
przeze mnie jest bardzo prosta i cenna....i że oni postępować będą podobnie ucząc języka francuskiego w
państwach z których pochodzą.
To wyłącznie w mojej rodzinie (bardzo licznej) i w ośrodkach kształcenia spotkałem się może nie zawsze ale
bardzo często z dziećmi mającymi ogromne trudności z ortografią w początkowym okresie nauki pisania i
czytania.W takich przypadkach zapoznaję je z alfonikiem i dzieci używają tego narzędzia z radością ,jest to jak
zabawa ,gra w której uczestniczą wspólnie z kolegami ,uczą się pisać i czytać bez ryzyka że będą strofowane za
błędy ortograficzne.Dzieci posługują się alfonikiem chętnie i z satysfakcją ,porozumiewanie się między nimi za
pomocą pisma daje im radośc i zadowolenie.Przejście do ortografii wywołuje u nich uśmiech ,ponieważ nie
sprawia im to żadnych trudności. Myślą sobie że śmieszni są troche Ci Galowie.
Francois-Xavier NEVE
11/05/2005
z BELGII
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
W ramach naszej pracy na koniec studiów z logopedii(ortofoni),zastosowaliśmy alfonik w stosunku do trojga
dzieci w wieku 12 lat mające ogromne trudności z nauką pisania.Uczniowie ci uczęszczają do szkoły specjalnej w
której przebywają dzieci z zaburzeniami określanymi jako <instrumentalne>.Według ich nauczycielki ,uczniowie
ci są na poziomie drugiej klasy szkoły podstawowej.
Podczas 8 miesięcy,naszym zadaniem było adoptowanie narzędzia jakim jest alfonik do potrzeb
logopedycznych(ortofonicznych) do pracy z dziećmi dyslektycznymi i dysortograficznymi i zbudować jeśli to się
uda za pomocą alfonik formę łagodzącą trudności nauki języka pisanego i dzięki temu pogodzić dzieci z
koniecznością nauki pisowni języka francuskiego.
W początkowym okresie stosowaliśmy testy językowe które pozwoliły określić poziom wiedzy i umiejętności
ucznia oraz jego podstawowe trudności..Zajęcia ,odbywały się dwa razy w tygodniu,praca była indywidualna i w
grupie.Lekcje indywidualne poświęciliśmy na naukę alfonik i na pracę z trudnościami każdego dziecka .Lekcje w
grupie nastawione były na współpracę i wzajemną pomoc.Adaptowaliśmy materiał pedagogiczny i gry
przeznaczone dla szerokiej publiczności zastępując pisownię tradycyjną pisownią w alfonik.Używaliśmy
równocześnie gry multimedialne „Mówię więc piszę” które dzieci bardzo lubiły.Daliśmy dzieciom tabele gdzie
każda litera w alfonik była połaczona z rysunkiem,n.p <g> i obraz
rozpoczynający si na tą literę. Następnie dla przejścia do ortografii, dołożyliśmydo tabeli najważniejsze zapisy
dźwięków w ortografii tradycyjnej,przykład dźwięk/g/ i zapis<g,gu>.Dzieci używały tabel na lekcjach z nami
oraz na innych przedmiotach.
Korespondencja szkolna z dzećmi z Rumunii uczącymi się języka francuskiego z użyciem alfonika była dla dzieci
bardzo wartościowa.
Wyniki tego doświadczenia są budujące.Dzieci były oczarowane przez alfonik.Jedno z nich wykrzyknęło „Ten
kto wymyślił dla nas alfonik jest geniuszem”.Ich silne obawy vis-a-vis pisowni w języku francuskim uległy
zmniejszeniu.Ponadto testy przeprowadzone pokazały że troje dzieci które pracowały metodą alfonik zrobiły
znaczące postępy a ich wyniki były lepsze od wyników jakie uzyskały inne dzieci z klasy które nie zapoznały się z
alfonik.Troje dzieci mają mimo wszystko poziom czytania i pisania niższy niż średnie dziecko drugiej klasy szkoły
podstawowej.Jednak,alfonik pomógł im w nauce pisania i czytania i obecnie są oni lepiej przygotowani do
pokonywania trudności w nauce trudnej gramatyki języka francuskiego.
Milene LANG,
Studentka ostatniego roku logopedii(ortofonii) w
09/06/2005.
z POLSKI
’ w Przeclawiu, Szczecin
’ Skol
Zespol
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
Dla Polaka, mimo, że posługuje się on w swoim języku alfabetem łacińskim, nauka języka francuskiego wiąże się z pracą nad
zupełnie inną ortografią i inną artykulacją dźwięków. Praktyka pedagogiczna wykazuje, iż dość liczna grupa uczniów czuje
się onieśmielona i nieco przytłoczona z powodu trudności, na jakie napotyka w początkowej fazie nauki języka. Są to przede
wszystkim trudności związane z czytaniem i pisaniem po francusku.
Jak można pomóc uczniom w przezwyciężeniu tych trudności?
Mając szansę uczestniczenia w projekcie „Je parle donc j'écris” (Mówię, więc piszę), zaproponowałam moim uczniom
(poziom początkujący) alfonic. Alfabet ten posłużył nam jako punkt wyjścia w nauce języka francuskiego. Po zapoznaniu się
z alfabetem uczniowie szybko uwrażliwili swój słuch na specyfikę brzmienia i artykulacji dźwięków języka francuskiego.
Ponieważ alfonic jest alfabetem typu fonetycznego, uczniowie mogli również z łatwością czytać i zapisywać francuskie
słowa.
Na stronie internetowej projektu „Je parle donc j'écris” można znaleźć liczne językowe gry multimedialne związane z nauką
przy pomocy alfabetu alfonic. Biorąc pod uwagę ogromną popularność Internetu wśród dzieci i młodzieży, tego rodzaju
ćwiczenia okazują się być bardzo pożyteczne, gdyż przyciągają uczniów swą interesującą formą i uczą przez zawartą w nich
wartościową treść. Dzięki grom multimedialnym z zastosowaniem alfonic uczniowie mogą najpierw poznać i nauczyć się
rozróżniać głoski francuskie, następnie mogą zapisać pierwsze słowa lub treści, które chcieliby przelać na papier. Jako, że
głównym celem zastosowania alfabetu alfonic jest ułatwienie uczniowi percepcji ortografii francuskiej, w następnej
kolejności uczeń przechodzi do gier poświęconych przejściu do pisowni tradycyjnej. Pod opieką i przewodnictwem
nauczyciela etap ten odbierany jest przez uczniów jako bardzo ciekawe odkrycie lub swego rodzaju wtajemniczenie. Okazuje
się, że w umysłach uczniów wykształciły się już pewne skojarzenia, dzięki którym francuska ortografia wydaje się być im
bliska i bardziej przystępna. W rezultacie, uczniowie czują się bardziej swobodnie w pracy nad czytaniem i pisaniem po
francusku, co z kolei znacznie poprawia ich nastawienie i zachęca do nauki języka.
W miarę przechodzenia do ortografii tradycyjnej, alfonic okazuję się być wciąż pożyteczny, tym razem do przypominania,
przez podpisywanie ołówkiem, prawidłowej wymowy słów, które wciąż jeszcze mogą sprawiać uczniowi trudności. Taka
technika wydaje mi się być słuszniejsza od podobnej, po kryjomu lub w pośpiechu stosowanej praktyki z tymże w języku
polskim, który wiążę się przecież z innym, nie odnoszącym się do języka francuskiego zapisem.
Moi uczniowie bardzo dużo skorzystali z udziału w projekcie „Je parle donc j'écris”. Nauka z alfonic była dla nich tylko
etapem w przygodzie z językiem francuskim, lecz jakże ubogacającym i ważnym etapem z perspektywy ich dalszej nauki.
Pod koniec roku szkolnego mogłam obserwować wzrastającą samodzielność u uczniów oraz szczery zapał do nauki języka
francuskiego. Nic bardziej satysfakcjonującego. Będąc nauczycielem niefrankofonem, postrzegam moje spotkanie z alfonic
jako doświadczenie bardzo pouczające i dobroczynne. Alfonic stanowi niezwykle ciekawą alternatywę wśród tradycyjnych
technik nauczania. W dwu słowach:
GODNY POLECENIA !
Magdalena NARLOCH
30/05/2005
z POLSKI
’ w Przeclawiu, Szczecin
’ Skol
Zespol
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
Miałem przyjemność śledzić z bliska lekcje języka francuskiego odbywające się w Szczecinie,w Polsce z zastosowaniem
alfonik.
Lekcje odbywały się w szkole(Podstawowa + Gimnazjum,uczniowie od 6 do 16 lat) gmina Kołbaskowo,przedmieście
Szczecina dla około 150 uczniów od 6 lat aż po dorosłych,ponieważ wśród dziesięciu grup była również grupa dorosłych
składająca się w większości z nauczycieli.
Miło mi stwierdzić że zainteresowanie językiem francuskim było bardzo duże.Jest on postrzegany jako język za którym stoi
bogata kultura ,o wartościach ponadczasowych.Język francuski to sztuka życia ,związany z pięknym krajem ,który Polacy
chetni do podróżowania od momentu odzyskania pełnej wolności chcieliby poznawać.To właśnie sprawiło że około 40
uczniów w wieku 10-11 lat uczestniczyło w maju w 10 dniowej podróży do Loary Atlantyckiej zwiedzajac po drodze Belgię.
Jeśli chodzi o lekcje języka francuskiego ,to mogę stwierdzić na podstawie trzech wizyt w szkole że nauka języka za pomocą
narzędzia jakim jest alfonik daje bardzo dobre rezultaty.Nie mogę powiedzieć że uczniowie mówią doskonale po francusku-to
byłoby cudem,ponieważ uczniowie uczyli się tylko 2 godziny tygodniowo-pomimo tego uczniowie robili stały i regularny
postęp,co najlepjej widać było kiedy uczniowie brali udział w spektaklu w języku francuskim organizowanym w ramach
Dni Loary Atlantyckiej.Istnieją niedoskonałości w wymowie głosek nosowych ,jak „e”,”e”,eu i u ,ale opanowane
słownictwo oraz znajomość podstawowych struktur gramatycznych są bardzo dobre. Poznanie wyrazów francuskich
poprzez alfonik z jego uproszczoną gramatyką przyniosło rezultaty i pozwoliło na delikatne przejście do naszej okropnie
trudnej tradycyjnej ortografii co miało miejsce w styczniu po 4 miesiącach nauki.
Konkluzja jest prosta i oczywista :jeśli chodzi o nauczanie języka francuskiego początkujacych obcokrajowców alfonik się
sprawdził!
Alain BRAIBANT
27/06/2005.
z FRANCJI
Szkoła Stella Maris, Anglet.
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
Pierwsze spostrzeżenie bardzo ważne:
Dziecko w naszych czasach niespokojne ,pobudzone ,wykonuje swoją prace szybko czasami nie rozumiąc
wszystkiego co robi .Narzędzie „alfonic” oferuje mu dodatkową pomoc w jego
samodzielności ,rozważaniach i zmusza go do koncentracji pomimo że wymaga to od niego wysiłku.W efekcie
narzędzie „alfonic” jest traktowane przez uczniów jako zabawa i praca na serio równocześnie.Uczniowie poznali
przyjemność wykorzystania łatwo i szybko tego narzędzia do przezwyciężania swoich trudności.
Jak korzystam z alfonik
Żeby pomóc moim uczniom,każe im zamknąć oczy i słuchać dźwięku,następnie zapisują wyrazy które sprawiają
im najwięcej trudności w alfoniku,(często mówią:ach tak!) następnie poprawiają je w ortografii
tradycyjnej.Następnie propnuję im naukę w oparciu o gry multimedialne programu „Mówię więc piszę”
koncentrując się na pojęciach z którymi mieli trudności z przyswojeniem.
Uczniowie mają zawsze alfabet alfonik w zasięgu reki ,jak również repertuar wyrazów w ortografii tradycyjnej i
alfonik.Stwierdzam że alfonik pomaga łatwiej odróżnić imiesłów czasu przeszłego od czasu przeszłego
niedokonanego,(dziecko jadło,zjadło) ,rozróżniać dźwięk/s/,pisany<c>(w cinq) lub <s>(w
sain),”p,b,d”,itd.Narzędzie to pomaga szczególnie dzieciom dyslektycznym ,nabierają zaufania i przez udział w
grach nabierają przekonania że mogą jak inne dzieci w szkole uczyć się gramatyki bez stresu.Zauważyłem ,u
wielu uczniów w takiej sytuacji postawę bardziej spokojną, większe zrozumienie przez nich trudności za które byli
karani często okropnymi ocenami z ortografii.
Krótka informacja co do naszej przyszłości z alfonik:
Nasz inspektor z Akademii Pireneje-Atlantyckie we Francji naciska szczególnie na to aby dzieci w przedszkolu
umiały pisać.Nauczyciele w związku z przeładowanym programem, oraz z trudnością nauki pisania bardzo
małych dzieci,zastanawiają się „jak to zrobić”?.
Po 2 latach od odkrycia i praktykowania alfonik ,wydaje mi się konieczne aby zapoznać innych nauczycieli z tym
narzędziem i przekonać ich że po chwilowym niepokoju co do nadmiaru pracy ,szybko zorientują się o
przydatności tego narzędzia ,oraz radości uczniów z możliwości pisania ,korygowania ,wyrażania się w ich
języku.
Dominique GASQUE
Nauczycielka w klasie CE 2
31/05/2005
z FRANCJI
Zespół Szkół Notre-Dame, Bordeaux
Doświadczenia związane z praktykowaniem alfonik
dotyczą uczniów w wieku 12-14 lat , uczęszczających
we Francji do klasy szóstej i piątej .Spośród wszystkich
dzieci większość nie opanowała dobrze ortografii a u
części dzieci rozpoznano dysleksję.
W związku z ogromnymi trudnościami oraz dużym
brakiem motywacji w związku z powtarzającymi się
kłopotami wydawało mi się czymś interesującym
pracować uczniami nad ortografią w inny sposób ,
czasami mający formę zabawy.
Przygotowałem teksty pisemne w alfonik .Wybrałem
fragmenty tekstów opowieści
rycerskich lub
przygodowych, których ciekawa treść byłaby
czynnikiem motywującym sprawiającym uczniowi
przyjemność.
Po zaprezentowaniu alfonik moim uczniom , po
zapoznaniu ich z pisownią i ortografią prostych wyrazów
, po nauczeniu ich alfabetu alfonik , rozdałem im
pierwszy tekst.
Nie określiłem wcześniej czasu pracy nad każdym
tekstem .Doświadczenie pokazało , że mimo kilku
opóźnień uczniowie potrzebowali dwóch lekcji po 50
minut dla tekstu składającego się z 8-10 zdań.
W czasie dwóch lekcji , każdy uczeń musiał tekst w
alfonik napisać w ortografii tradycyjnej.
Uczeń znalazł się w sytuacji zbliżonej do tradycyjnego
dyktanda , ale sytuacja ta daje mu więcej korzyści . W
efekcie uczeń pracuje swoim własnym rytmem i nie jest
zmęczony przez tempo narzucone przez nauczyciela . W
dodatku może on , co jest oryginalne poznać pisownię
pewnych wyrazów
wcześniej niż innych bez
konieczności postępu linearnego , jak również poznane
słowo może pozwolić zrozumieć inne.
Pomimo istnienia ogromnej ilości słowników i
podręczników pozwalających pisać gramatycznie
uczniowie popełniają ogromna ilość błędów . Próbuję
więc na podstawie różnych przykładów uszeregowywać
ich błędy razem z nimi bez wskazywania dokładnego
gdzie jest błąd.
Potrzeby są ogromne i powoduje to wiele problemów
organizacyjnych.
Praca w małych grupach trwa . Po pracy nad tekstem
podczas dwóch seansów po 2 lekcje dyktuję tekst w
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
sposób tradycyjny.
Od tego roku(drugi rok dla niektórych moich uczniów) ,
przyjąłem zasadę jeden tekst na tydzień ,każdy
poniedziałek . Niektórzy uczniowie wolą
przygotowywać tekst w domu .Wyjaśniam uczniowi
zasady i wówczas kontynuuje on swoją prace dalej
.Poprawę końcową robimy na tablicy.
Trudno jest już dzisiaj wymierzyć postępy uczniów ,
niemniej należy podkreślić co następuje:
Korzyści z zastosowania alfonik w nauce pisowni są
niepodważalne.
Praca nad tekstem czasami trudna , staje się również
formą zabawy.
Uczniowie nabywają zaufania po opanowaniu nowego
narzędzia , które poznali szybko i w sposób obrazowy.
Zdarzało się już wielokrotnie że uczniowie pytają się o
inna aktywność związaną z alfonik.
Kilku uczniów z bardzo dużymi trudnościami pracowało
z pełnym zaangażowaniem i nabrało zaufania do wysiłku
który przynosił im widoczne korzyści a nie tylko zera
które znają od dawna.
Poza tym od tego roku , (drugiego roku) , mogę
powiedzieć że praca zaproponowana uczniom była przez
zdecydowaną większość doceniona .Ich praca była
częścią integralną nauczania.
Uczniowie którzy nie robili postępów , to jedynie ci z
którymi były problemy natury wychowawczej ze
względu na ich zachowanie.
Najlepsze rezultaty osiągali średni uczniowie .Po dwóch
latach są zdolni do napisania tekstu składającego się z 40
wyrazów , bez błędu w czasie 15 minut
,(współzawodnictwo obowiązkowo).
Jeśli chodzi o najsłabszych ,których motywacja jest
słaba ich postępy są znaczące , ale poziom końcowy jest
jeszcze niewystarczający .To co jest pewne , to fakt że
wszyscy wierzą w swoje możliwe postępy , jest to coś
czego nie posiadali od dawna.
W przyszłości chciałbym wydać mały zeszyt , ponieważ
posiadam obecnie wystarczającą ilość tekstów , aby
każde dziecko mogło pracować samodzielnie swoim
rytmem w domu(co najmniej jeden tekst tygodniowo).
Bernard IZQUERDO
01/06/ 2005
z WŁOCH
ITCG P.L. Nervi, Segni
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
Jako nauczycielka języka francuskiego,czyli języka obcego,zaproponowałam alfonik w ramach tego co we
Włoszech nazywa się<flessibilita>,to znaczy możliwość oferowana uczniom ,wyboru przez nich pogłębienia
wiedzy przedmiotów tradycyjnych lub zdobywania wiedzy uzupełniającej ,komplementarnej w stosunku do tych
przedmiotów.W moim technikum handlowym ,stworzyłam klasę pilotażową składającą się z uczniów
zaczynających dopiero naukę języka francuskiego oraz tych którzy rozpoczęli naukę stosunkowo niedawno,byli to
uczniowie z różnych w wieku 14-16 lat.W lutym i marcu 21 uczniów uczyło się metodą alfonik w sali
informatycznej w trakcie 5 zajęć po 4 godziny.
Ich znajomość francuskiego była bardzo słaba i nie znali gramatyki w ogóle,jednak potrafili wypowiadać się ustnie
w sposób bardzo prosty.
Na początku wyjaśniłam im w jakim celu będziemy używać narzędzia jakim jest alfonik,czyli że alfonik pomoże
im łatwiej pokonać trudności związane z ortografią języka francuskiego oraz ułatwi im wymowę dźwięków w
języku francuskim które nie istnieją w języku włoskim.Żeby uniknąć braku motywacji oraz zniechęcenia
wprowadziłam alfonik w formie zabawy i rozrywki wykorzystując gry multimedialne dostępne na stronie
internetowej projektu.
W trakcie pierwszych zajęć podyktowałam uczniom tekst pod tytułem<Chustka> w sposób tradycyjny :błędy
ortograficzne były liczne i poważne.Zaproponawałam dyktando tego tekstu w formie alfonik na czwartych
zajęciach,kiedy uczniowie byli w trakcie opanowywania tej metody.Na koniec zajęć podyktowałam tekst raz
jeszcze według pisowni tradycyjnej.Rezultaty które zauważyłam były następujące:
ewidentna redukcja błędów
większe zrozumienie słownictwa tekstu
poprawa czytania a więc wymowy, szczególnie głosek nosowych , dźwięków /h/,rozróżnianie dźwięków
/u/ i /w/,oraz /x/,/e/ i /e/(pisownia jest w alfoniku).
Byliśmy wówczas na etapie czytania i pisania w ortografii tradycyjnej, która pozostaje celem do osiągnięcia
wcześniej czy później.
Wykorzystanie TIC(technologii informacyjnej) było atutem motywującym i dowartościowującym dla
uczniów:moi uczniowie mieli okazję poćwiczyć i zabawić się używajac komputera ,każdy na miarę swoich
możliwości,łatwiej rozróżniali dźwięki i lepiej rozumieli pewne mechanizmy języka francuskiego,ale
najważniejsze to , że moi uczniowie czuli się dobrze i że zdobyli wieksze zaufanie do siebie
.Muszę dodać,że zaproponowałam alfonic w szkole zawodowej do której uczęszczają uczniowie powtarzający
klasę.:mimo że nie mogłam pracować z nimi systematycznie i metodycznie jak w mojej szkole, to spotkałam się z
nimi 5 razy po2 godziny i udało mi się ich
zainteresować grami multimedialnymi,na których uczyli się ,bawiąc się również..Najważniejsze to że zapoznając
się z językiem francuskim,którego wcześniej nie znali uczyli się chętnie i pokonywali trudności w sposób naturalny
zapominając o trudnościach których doświadczyli wcześniej.
Daniela LORENZI
20/06/2005
z RUMUNII
Liceum Ogólne 'Nichita Stanescu',
Ploiesti.
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
Jak i dlaczego alfonik?
To przede wszystkim ciekawość, chęć zobaczenia tego co może on dać naszym uczniom, sprawiła że rozpoczeliśmy praktykowanie
narzędzia alfonik w nauczaniu języka francuskiego w instytucji rumuńskiej.Na początku narzędzie to wydawało się nam mało
użyteczne u nas.Alfonik stworzony został do nauczania języka francuskiego dzieci dla których był on językiem ojczystym,dlatego
wydawało się nam że dla uczniów rumuńskich którzy mają swój alfabet fonetyczny tworzenie drugiego będzie niepotrzebne.Jednak
dla nas, nauczycieli języka francuskiego jako języka obcego alfonik wydawał nam się pożyteczny.Gry multimedialne
wprowadzone w projekcie były atutem bardzo ważnym ponieważ zmieniły postawę ucznia, który poczuł się w obowiązku aby
zwrócić na tą metodę uwagę i poświęcić jej więcej wysiłku.Nasi uczniowie majacy od 14 do 18 lat,rozpoczynają naukę jako
debiutanci pomimo tego że większość z nich zetknęła się już z tym językiem.Wybraliśmy na początku wybrane dźwięki francuskie
,które nie mają odpowiedników języku rumuńskim.Są to dźwięki z którymi najczęściej uczniowie mają trudności z wymową oraz
ortografią.Jest to powód dla którego alfonic stał się dla nas bardzo interesujacy.Na przykładzie jednego znaku przekształconego w
dźwięk (eau-ao-o) można zrozumieć trudności.Uczący się byli bardziej świadomi różnic w wymowie.
Osobiście,najpierw zaprezentowałam alfonik klasom najstarszym ,gdzie język francuski był dobrze ugruntowany ,ale kłopoty z
wymową występowały.Na początku obserwowaliśmy dźwięki w tekstach występujących w programie nauczania.Następnie
pracowaliśmy poza godzinami obowiązkowymi.Uczniowie byli zaiteresowani postępami w nauce języka francuskiego ponieważ
wielu z nich miało zamiar studiować ten język po maturze.Poprawić znajomość czytania było dla nich równoznaczne z lepszą
znajomością ortografii.Uczniowie doceniali bardzo gry multimedialne „Mówię więc piszę” które były do ich dysozycji.Przedtem
nie mieli wiele okazji by posługiwać się komputerem.Doświadczenie które zdobyli,bardzo sobie cenili.Poprawa wymowy i
pisowni była wyraźna.Uczniowie zauważyli korzyści jakie daje alfonik.Myślałam że w perspektywie ich studiów języka
francuskiego uczniowie mogą zastanawiać się nad stosowaniem alfonika w dydaktyce języka francuskiego,jako języka obcego.W
trakcie tego roku szkolnego rozpoczeliśmy korektę wyrażeń słownych i na piśmie zwracając uwagę na dźwięki specyficzne dla
języka francuskiego.Bardzo liczne gry multimedialne na stronie internetowej projektu pomogły uczniom skorygować ich
błędy.Stopniowo sami poprawiają ich błędy i pisza coraz lepiej.Nie myślałam że używanie komputerów w nauce języka zachęci
część uczniów na których do tej pory nie mogłam liczyć,chodzi o uczniów z klas gdzie mają więcej lekcji z przedmiotów
ścisłych.Skoncentrowani na informatyce i języku angielskim byli bardzo zainteresowani grami multimedialnymi.Wykonywali
ćwiczenia jakby się bawiąc.
Scenariusz często spotykany:
proponuje się oznaczenie dźwięku w tekście,
przejście do komputera do gier i odszukanie wybranego dźwięku
powrót do tekstu
ćwiczenia rozróżniania dźwięków
zapisywanie nowych słów w alfonik i w ortografii tradycyjnej
Aby zweryfikować czy postępy są rzeczywiste ,i nie są tylko subiektywnym odczuciem nauczyciela zaangażowanego w projekt
„Mówię więc piszę”,zaproponowano dyktando w trzech etapach:na początku roku szkolnego,w środku,i na koniecu roku
szkolnego.Średnio od 40 do 18 % zmniejszyła się ilość błędów.Biorąc pod uwagę , krótki czas pracy oraz fakt że była to
działalność dodatkowa wyniki zasługuja na uwagę.Pracując dłużej można osiągnąć lepsze rezultaty,wartość narzędzia jest
oczywista.
Uważam że na pewno się nie mylę , jeśli powiem że ,udział w tym projekcie europejskim pozwolił nam odkryć nowa scieżkę w
dydaktyce obcego języka jakim jest język francuski.Ta nowa forma nauczania zakłada wspólną refleksję ,wymianę doświadczeń i
różnych punktów widzenia.Gdzie może zaprowadzić nas ta nowa forma nauczania ?Bez wątpienia dalej niż myślimy
obecnie.Wymiana wiedzy na temat specyfiki w dydaktyce języka francuskiego jako języka obcego w językach ojczystych
(włoskim,greckim,rumuńskim,polskim i innych) doprowadzi do interesujących wniosków,gdzie nowe technologie mogą
odgrywać znaczącą rolę .
Maria RADU
18/05/2005.
z .GRECJI. Liceum Leonin Francusko-Greckie,Nea Smyrni
Ja Mówię
´
SWIADECTWO
wiec pisze
Klasa liczy 6 uczniów.Dwóch z nich napotkało już na trudności w nauce,jeden z nich ma dysleksję, drugi dysortografię.Dla
wszystkich uczniów to pierwsze spotkanie z językiem francuskim.To był ich wybór nauki języka francuskiego ,dlatego że
podobało im się brzmienie tego języka.
Jedynym problemem na który natrafiliśmy był problem z wymową.Większe trudności(kłopoty z przypomnieniem sobie
pewnych wyrazów,opanowanie umiejętności pisania i wymowy) dotyczyły uczniów którzy mieli trudności z nauką.
Pomimo tych problemów ,wszyscy w klasie robili postępy, w klasie był dobry klimat do współpracy,opartej na zaufaniu i
tolerancji.
Dla większości uczniów,język francuski był drugim językiem obcym.Ponieważ w szkole jest sala informatyczna ,po nauce i
po wyjaśnieniu wybranych dźwięków (ex,o-ó),mogliśmy pracować nad alfonikiem albo wykorzystując CD.
W klasie nie mamy komputera ,dlatego :
drukowałem scenariusze lekcji i kserowałem wybrane fragmenty.
nagrywałem dźwięki do nauki
pokazywałem im rysunki przedstawiające temat omawiany, a na tablicy powiększoną fotokopię a równocześnie
słuchali prawidłowej wymowy w języku francuskim.
nastepnie przechodziliśmy do wypowiedzi uczniów ,czyli praktycznej nauki języka.
Dzięki alfonikowi wszyscy uczniowie potrafili lepiej rozróżniać i klasyfikować poznawane treści.
w stopniu podstawowym rozumieli funkcjonowanie języka francuskiego.
zrozumieli to co nauczyli się do tej pory
uczniowie mający trudności :
-mieli dużo więcej wiary we własne możliwości
-pragnęli włożyć więcej wysiłku w pokonanie trudności
-rozumieli łatwiej nowe treści.
Helene TERZIADOU
27/05/2005
Świadectwo uczniów
Przede wszystkim alfonik był dla mnie bardzo łatwy do nauki i pomógł mi łatwiej zrozumieć znaczenie wyrazów.Ponieważ
teraz znam wymowę wyrazów,mogę łatwo czytać bez błędów i rozumieć sens tego co czytam.Poza tym alfonik nie jest nudny
,przeciwnie jest bardzo przyjemny.Jestem dumna z tego że jestem w szkole gdzie praktykuje się alfonik.
Stefania TZIMA,
12ans
alfonik pomógł mi w wymowie.Używam go tylko do przypomnienia sobie właściwej wymowy
pisowni,alfonik jest dla mnie jak zdjęcie które jest zawsze w mojej głowie.
wyrazów ,nie dla
Tia PREPPA,
12 ans
Ja Mówię
Coordination scientifique
wiec pisze
Jeanne MARTINET
Linguiste et sémiologue
Conseiller scientifique à l’Institut National de Recherche et Documentation
Pédagogique. Paris, 1970-75
Directrice des Recherches sur l’Application de la PHonologie aux Apprentissages de
l’Ecriture et de la Lecture (RAPHAEL)
Membre de la Société Internationale de Linguistique Fonctionnelle
Membre du comité de rédaction de la revue La Linguistique
Henriette WALTER
Professeur émérite de linguistique à l’université de Haute-Bretagne
Présidente de la Société Internationale de Linguistique Fonctionnelle (Silf, Paris)
Membre du Conseil Supérieur de la langue française
Membre du Conseil International de la langue française
Chevalier de la Légion d’Honneur
Georgette BENSIMON-CHOUKROUN
Linguiste. Présidente de la société Recherche pour l'Application de la PHonologie aux
Apprentissages de l'Ecriture et de la Lecture (RAPHAEL)
Directeur de Recherche en linguistique au CNRS: Laboratoire de LAngues et CIvilisations
à Tradition Orale (LACITO); Centre de Recherche Français de Jérusalem (CRFJ)
Membre de la Société de Linguistique de Paris (SLP); de la Société Internationale de
Linguistique Fonctionnelle (SILF); du Comité de Rédaction de La Linguistique
François-Xavier NEVE de MEVERGNIES
Ph.D. In Romance Linguistics (University of Alberta, Canada)
Woodrow Wilson Dissertation Fellow
Professeur à l’Université de Liège
Membre de la Commission de surveillance de la Législation sur la langue française de la
Communauté française de Belgique (Bruxelles)
Membre de la Société Internationale de Linguistique Fonctionnelle (Silf, Paris)