Dysertacja odnosi się bezpośrednio do zmian architektury i funkcji

Transkrypt

Dysertacja odnosi się bezpośrednio do zmian architektury i funkcji
Dysertacja odnosi się bezpośrednio do zmian architektury i funkcji budowli o charakterze
prywatnym w okresie późnego antyku w Cyrenajce w Libii, ze szczególnym uwzględnieniem
północnoafrykańskiej Ptolemais. Miasta Cyrenajki, zlokalizowane na wybrzeżu Afryki, w
swym wielowiekowym czasie funkcjonowania, doświadczały wzlotów i upadków
politycznych, ekonomicznych, gospodarczych i społecznych. Można dostrzec pewną
prawidłowość, gdy małe ośrodki miejskie, zakładane przez greckich osadników w VII i VI
wieku p.n.e., w czasach greckich sukcesywnie i konsekwentnie rosną w potęgę, a w okresie
wczesno i środkowo rzymskim targane wydarzeniami natury politycznej (ogólnoświatowej,
ale i tej lokalnej, jak choćby wpływ autochtonicznych plemion wybrzeża, nękających nowych
osadników), ale i trzęsieniami ziemi, a w konsekwencji wyludnieniem, pustoszeją. Dochodzi
do zmian struktur społecznych, gdzie obok zamożnych obywateli, wytwarza się wyraźna,
dominująca grupa rzemieślników – mniej zamożnych mieszkańców miast. Oni, wtórnie
użytkując opustoszałe przestrzenie średniozamożnych domów prywatnych, przekształcają je
w małe centra rzemieślniczo – warsztatowe, produkujące przedmioty codziennego użytku na
swe potrzeby. Warsztaty te niejako przebudowują przestrzeń V i VI - wiecznych miast, jak
choćby antycznej Ptolemais doprowadzając do sytuacji, gdzie w oryginalnie zaplanowanych
dzielnicach mieszkalnych, ma miejsce produkcja rzemieślnicza. Warsztaty te funkcjonują
przez pewien okres czasu, zapewne kilka lub kilkanaście lat, po czym przestrzenie pustoszeją,
a pozostałości zostają pogrzebane sukcesywnie nawiewanym piaskiem pustyni.
This thesis refers to changes in the architecture and function of the privtate buildings during
the Late Antiquity in Cyrenaica in Libya, with particular emphasis on the North African
Ptolemais. Cities of Cyrenaica, located on the coast of Africa, in their long history,
experienced the ups and downs in political, economical and social life. Small urban centers,
founded by Greek settlers in 7th and 6th century BC, gradually grew in power. But during the
Early and Middle Roman period they were experiencing political crisis (worldwide, but also
local, such as assaults of local tribes from the coast, harassing new settlers) but also natural
earthquakes. In a consequence these areas were depopulated and deserted. This situation leads
to changes in social structures, where next to the wealthy citizens, there was a group of
artisans - less affluent city dwellers. Craftsmen re-used the empty spaces of middle-class
houses, convered them into small centers of workshop, producing objects for their everyday
needs. These workshops were changing space in the cities in the 5th and 6th century, leading
also in Ptolemais to the situation where in the originally planned residential areas were handcrafted production centres. These workshops functioned for some time, probably a few years,
after which the spaces deserted, and the remains are buried by the sand from the desert.

Podobne dokumenty