GAZY MEDYCZNE ZE ĹťRĂfiDņAMIx

1
ZAKŁAD PROJEKTOWO-USŁUGOWY
ROBÓT SANITARNYCH
21-300 RADZYŃ PODLASKI, UL. SPÓŁDZIELCZA 2/21
_________________________________________________________________________
TEMAT PRACY: Instalacja gazów medycznych
i Ŝródła zasilania
EN ISO 7396-1; EN ISO 7396-2
OBIEKT:
R o z b u d o wa S z p i t a l a o s e g me n t „B ”
w Wę g r o wi e - B l o k Op e r a c yj n y i
C e n t r a l n a S t e r yl i z a t o r n i a
INWESTOR:
Samodzielny Publiczny Zakład
O p i e k i Zd r o wo t ne j w Wę g r o wi e
AUTOR PRACY:
SPRAWDZIŁ:
inż. F. Dragan
u p r . b u d . 2 3 6 9 / Lb / 7 4
inŜ. A. Dragan
upr. bud. LUB/0171/PWOS/05
DYREKTOR ZAKŁADU:
inŜ. M. Szymala
upr. bud. 255/BP/84
Radzyń Podlaski 2010r.
2
SPIS TREŚCI
I. Część opisowa
1. Opis techniczny
2. Obliczenia.
3. Wytyczne sygnalizacji stanu gazów medycznych.
4. Wytyczne monitoringu technicznego instalacji gazów medycznych oraz źródeł zasilania.
5. Wytyczne dla branŜ projektowych.
6. Wytyczne montaŜu.
7. Instrukcja obsługi.
8. Sygnalizacja poŜarowa.
9. Rodzaj prób i sprawdzeń.
II.Część rysunkowa
- Plansza ZUD
- Plan sytuacyjny z sieciami i przyłączami
rys. nr 1
- Rzut niskiego parteru
rys. nr 2
- Rzut parteru
rys. nr 3
- Rzut poddasza
rys. nr 4
- Aksonometria gazów medycznych
rys. nr 5
- Przektój A – A; Pompy próŜniowe
rys. nr 6
- Wzory i kolory naklejek gazów medycznych
rys. nr 7
- Szczegóły montaŜu
rys. nr 8
- Oznaczenia
rys. nr 9
3
OPIS TECHNICZNY
1.0. Opis techniczny
1.1. Podstawa opracowania.
a) rozbudowa szpitala o segment „B” w Węgrowie – projekt technologiczny;
b) plan technologicznego zagospodarowania działki szpitalnej w skali 1:500;
c) podkłady technologiczne
d) podkłady budowlane
e) Opinia NR 7442/219/2010 z dnia 21.05.2010-Starostwo Powiatowe w Węgrowie;
f) PN-EN 737-1; Systemy rurociągowe do gazów medycznych Część 1: Punkty poboru do
spręŜonych gazów medycznych i próŜni.
g) PN-EN 7396-2; Systemy przewodów rurowych do gazów medycznych Część 2: Systemy
odprowadzające odciągu gazów anestetycznych Wymagania podstawowe.
h) PN-EN 7396-1 Systemy rurociągowe do gazów medycznych Rurociągi do spręŜonych
gazów medycznych i próŜni.
i) PN-EN 737-4 Systemy przewodów rurowych do gazów medycznych Część 4: Punkty
poboru do systemów odciągu gazów anestetycznych.
J) Wytyczne projektowania szpitali ogólnych – instalacje i urządzenia gazów, spręŜonego
powietrza i próŜni do celów medycznych i laboratoryjnych – Ministerstwa Zdrowia i
Opieki Społecznej.
j) PN EN 13348;
1.2. Zakres opracowania
Opracowanie obejmuje:
-projekt wykonawczy instalacji gazów medycznych z Ŝródłami gazów w rozbudowywanym
szpitalu o dwie sale operacyjne i sterylizację z rezerwą gazów dla części istniejącej szpitala
zlokalizowanych przy istniejącym budynku głównym szpitala w Węgrowie,
a) projekt technologiczny spręŜarkowni powietrza dla celów medycznych,
b) projekt technologiczny spręŜarkowni powietrza dla napędu narzędzi i instrumentów
chirurgicznych,
c) projekt technologiczny pompowni próŜni zlokalizowanej na poziomie niskiego parteru,
d) projekt technologiczny rozpręŜalnia gazów płynnych t.j. podtlenku azotu i dwutlenku
węgla zlokalizowanych na poziomie poddasza.
4
1.3. Opisy technologiczne
Zgodnie z rozbudową szpitala w Węgrowie, w rozbudowy o dwie sale operacyjne na
parterze i sterylizatornie na poziomie niskiego parteru a na poddaszu dobudowywanego
segmentu zlokalizowano
maszynownie wentylacyjno klimatyzacyjną o rozpręŜalnie
dwutlenku węgla i podtlenku azotu.
Niniejszy projekt obejmuje instalacje gazów medycznych niezbędnych
dla
wszystkich potrzeb lecznictwa w przedmiotowym szpitalu, oraz źródła zasilania zapewniające
właściwą ich pracę – wykorzystuję się jedynie źródło zasilania w tlen z istniejącej
rozpręŜalni.
Wielkość źródeł zasilania dla instalacji gazów medycznych została przyjęta dla
docelowej wielkości szpitala po rozbudowie z uwzględnieniem części istniejącej obiektu.
1.3.1. Instalacja gazów medycznych
Projekt obejmuje instalacje gazów medycznych, tj. tlenu O/O2/, podtlenku azotu
N/N2O/, spręŜonego powietrza dla celów medycznych S5, spręŜonego powietrza do napędu
narzędzi i instrumentów chirurgicznych S8. dwutlenku węgla C/CO2/, i próŜni V.
Projektowane instalacje będą wykonane z rur miedzianych typu SF-Cu-99,9 % z miedzi
odtlenionej fosforem.- wg PN EN 13348 - łączonych przez lutowanie twarde, przy uŜyciu
spoiwa LS 45. Lączniki i kształtki miedziane.
Piony i poziomy instalacji gazów medycznych będą prowadzone w bruździe ściennej
– częściowo w przestrzeni instalacyjnej sufitu podwieszonego. Pod pionami przewidziano
montaŜ odwadniaczy –patrz część graficzna opracowania.
Poziomy instalacji będą wyposaŜone w punkty informacyjne – strefowe zespoły
kontrolne typu SZKG i sygnalizatory ciśnienia gazów PAM - /Panel Alarmujący i
Monitorujący/ do optycznej i akustycznej kontroli i sygnalizacji ciśnienia gazów
medycznych.
Poziomy instalacji będą prowadzone wzdłuŜ korytarzy, w przestrzeni stropów
podwieszonych, pod przewodami elektrycznymi i pod lub nad kanałami wentylacyjnymi.
Odgałęzienia instalacji od poziomów do poszczególnych pomieszczeń będą
prowadzone w tynku z moŜliwością odcięcia dopływu gazu zaworami kulowymi.
Instalacje gazów medycznych będą zakończone punktami poboru wykonanymi
zgodnie z normą PN-92/M.-75200; ISO 9170, EN ISO - 7396 – 1; EN ISO 7396-2;
5
montowanymi w ścianie . Do punktów poboru instalacje będą doprowadzone w bruździe
ściennej.
Rozmieszczenie punktów poboru gazów na ścianach przyjęto wg projektu
technologicznego. Projektowane, niektóre odgałęzienia będą wyposaŜone w punkty
informacyjne –
do optycznej i akustycznej kontroli ciśnienia gazów medycznych i
sygnalizatory ciśnienia gazu. Zamontowane w punktach informacyjnych zawory odcinające
kulowe będą umoŜliwiały odcięcie dowolnej strefy czy większego odgałęzienia bez
pozbawienia zasilania pozostałej.
2.0. OLICZENIA ZAPOTRZEBOWANIA GAZÓW.
Dla obliczenia wielkości źródeł zasilania instalacji gazów medycznych opierając się na
koncepcji rozbudowy i modernizacji szpitala przyjęto następujące ilości punktów poboru
w poszczególnych pomieszczeniach części istniejącej i projektowanej.
ZAPOTRZEBOWANIE GAZÓW MEDYCZNYCH
Nazwa
Tlen
pomieszczen
O2
lub
urządzenie Ilo Ciś ZuŜ
ść MPa l/min
pkt
.
1
2
3
4
Podtlenek
azotu N2O
SpręŜone
powietrze med
SP 5
Ilo Ciś ZuŜ Ilo Ciśn. ZuŜ
ść n. l/min ść MPa l/min
pkt M
pkt
.
Pa
.
5
6
7
8
9
10
PróŜnia
V
Dwutlenek węgla
CO2
Ilo Ciśn. ZuŜ
ść MPa l/min
pkt
.
11 12
13
Ilo
ść
pkt
Ciś
MP
a
14
15
SpręŜone powietr
do nap narz chirur
SP 8
ZuŜ Iloś Ciś
ZuŜ
l/min pkt MPa l/min
16
17
18
19
SALA OPERACYJNA CHIRURGII I LAPAROSKOPII „4” Z ZAPLECZEM
0,5
100 2 0,06
60
2
1
0,8
350
NISKI PARTER
Sala
048
zabiegowa
Sala
049
zabiegowa
1
0,6
15
1
0,04
30
1
0,6
15
1
0,04
30
2
2
RAZEM
PARTER
Kolumna chi
Ob1
Kolum lapar.
Ob1a
Kol Anastazj
Ob2 +GV
Tabl ścienna
Ob3 +GV
Sala wybudz
15 kaset.pozi
Of2
2
0,5
15
2
0,5
15
1
,5
1
0,5
15
1
,5
2
0,5
15
2
0,5
50
2
0,06
30
15
2
0,5
100
2
0,06
30
15
1
0,5
50
1
0,06
30
2
0,5
100
2
0,06
30
1
0,5
6
Sala wybudz
15 kaset pozi
Of2
Przyg choreg
pom
6
TabOb3+GV
2
0,5
15
1
0,5
15
1
S
A
L
A
C
H
I
R
U
Kolum. chir
Ob1
Kolu anasta
Ob2+GV
Tablica Ob3
+GV
,5
R
2
0,5
100
2
0,06
30
15
1
0,5
50
1
0,06
30
O
P
E
R
A
C
Y
J
N
A
G
I
I
O
G
Ó
L
N
E
2
0,5
100
2
0,06
60
2
0,5
15
1
,5
15
2
0,5
50
2
0,06
30
2
0,5
15
1
,5
15
1
0,5
50
1
0,06
30
1
0,5
15
1
,5
15
1
0,5
50
1
0,06
30
S
Z
P
I
T
A
L
Ł
Ó
ś
E
85
0,5
15
85
0,06
30
Przyg chore
pom.6; Tabl
Ob3+GV
5
J
1
K
170
szt
101
6
18
105
1
2
101
6
18
105
2
2
RAZEM
OGÓŁEM
Dodatek 25 %
na rozbud.
UWAGA:
Zalecane przez normę EN ISO 7396-1; liczby punktów poboru przypadająca na
jedno łóŜko względnie miejsce pracy i ich rozmieszczenie w kaŜdym oddziale lub
obszarze jednostki medycznej wraz z wymaganiami wskaźników przepływu i
współczynnikami jednoczesności, jest ustalana przez kierownictwo placówki medycznej
w uzgodnieniu z wykonawcą systemu .
Lokalizacja punktów poboru, wymogów dotyczących przepływów, oraz
współczynników jednoczesności są w HTM 02/25/, /26/, FD 590-155/24/, AS 2896
1998/16/, oraz SIS 370/30. Maksymalne prędkości podano w FD 590-155/24/, oraz SIS
HB 370/30/.
0,8
350
7
2.1.TLEN.
-Siec zewnętrzna tlenu – istniejąca.
Istniejąca
rozpręŜalni/
siec zewnętrzna tlenu jest
prowadzona od istniejącej stacji tlenu
poprzez teren trawiasty i pod jezdniami o powierzchni utwardzonej -
bezpośrednio w ziemi do głównego budynku istniejącego szpitala. Siec tlenu jest wykonane
z rur stalowych. – głębokość posadowienia okło 80 – 120 cm trasa wg części rysunkowej
aktualnej mapy zagospodarowania terenu.
-Instalacja tlenowa
Zasilanie
w
tlen
odbywać
się
będzie
z
istniejącego
Ŝródła
zasilania
zlokalizowanego w osobnym budynku poprzez istniejącą sieć tlenową o średnicy
wewnętrznej fi 20 mm doprowadzającą tlen do projektowanego punktu rozgałęźnego
zlokalizowanego na ścianie istniejącego budynku głównego /wewnątrz pomieszczenia/.
Od
punktu
rozgałęźnego
projektuje się nową
ścieŜke tlenową dla potrzeb
projektowanego segmentu „B”.
Projektowana instalacja tlenowa doprowadzana będzie do projektowanych elementów
instalacji gazów medycznych jak kolumn chirurgicznych i anestezjologicznych oraz tablic
gazów medycznych, równieŜ do sal chorych i zakończona punktami poboru, do których
podłącza się dozowniki lub zaworki czerpalne z króćcami do podłączenia węŜy igielitowych.
Trasę prowadzenia rurociągów tlenu od punktu włączenia do istniejącej sieci tlenu, pokazano
w części rysunkowej opracowania – na aktualnym planie sytuacyjnym i na podkładach
budowlanych w skali 1:50;
Ogólna ilość punktów poboru tlenu dla całego szpitala z częścią istniejącą i salami
operacyjnymi wynosi:
-część istniejąca 170 łóŜek
85 punktów poboru;
-sale operacyjne z zapleczem
16
Razem
--„—
= 101 punktów po
W przypadku zaistnienia potrzeby monitoringu technicznego sieci tlenowej w
rozpręŜalni tlenu na przewodzie sieci tlenowej przewidzieć montaŜ przetwornika ciśnienia
typu SN-10-310 firmy „HONEYWELL”, lub innego odpowiedniego do wymogów.
Współczynniki równoczesności działania naleŜy przyjmować:
-
1 – 3 wypustów = 100 %
8
-
4 – 12
-„-
= 75 %
-
13 – 20 -„-
= 50 %
-
21 – 40 -„-
= 33 %
-
41 – i więcej
= 25 %
Średnio miesięczne, docelowe zapotrzebowanie tlenu dla 170 łóŜek wynosi:
Szpital posiada 170 łóŜek.
170 łóŜek*/6-12/ m3/1ł* m = /1020-2040/ m3/mies;
Ilość tlenu ciekłego na okres jednego miesiąca – zalecany normatyw.
/1020-2040/ m3/mies*1,43 kg/m3 =/1458-2917/ kg/mies
Średnio dobowe docelowe zapotrzebowanie tlenu dla 101 punktów poboru wynosi:
101 × 7,2 × 0,25 = 181,8 Nm3/mies
Maksymalne godzinowe
101*-1,43*0,3=39,39 m3/h
2.1.1. Średnica przewodu zewnętrznej sieci tlenowej
Maksymalne godzinowe zapotrzebowanie tlenu wynosi:
101*-1,43*0,3=39,39 m3/h
Średnica przewodu sieci tlenowej wynosi:
4 * 39,39
0,5
d = ---------------------- = 1,87 cm = 18,7 mm
0,36*3,14*4*10
Przyjęto średnicę istniejącej sieci jako stalową dn = 20 mm
2.2.PRÓśNIA.
-Instalacja próŜni.
Instalacja próŜni zasilana będzie z projektowanej stacji pomp próŜniowych
zlokalizowanych na poziomie niskiego parteru -2,80 m.
Instalacja będzie zakończona punktami poboru, do których podłącza się zaworki
czerpalne lub końcówki z króćcami do podłączenia węŜy igielitowych do naczyń
obserwacyjnych..
Ogólna ilość punktów poboru próŜni dla całego szpitala część istniejąca i salę
operacyjne z zapleczem:
9
-część istniejąca szpitala dla 170 łóŜek
85 punktów poboru
-dwie sale operacyjne z zapleczami
20
Razem
–„–
=105 punktów poboru
-Stacja pomp próŜniowych.
Współczynniki jednoczesności pracy dla próŜni naleŜy przyjmować :
-1–3
wypustów
= 100 %
- 4 – 12
-„-
= 75 %
-13 –20
-„-
= 50 %
-21 - 40
-„-
= 33 %
-41- i powyŜej -„-
= 25 %
Docelowe, maksymalne godzinowe zapotrzebowanie powietrza dla próŜni wynosi:
105 × 1,3 × 0,25 = 34 Nm3/h
Wydajność agregatu próŜniowego typu AV-160 przy ciśnieniu atmosferycznym wynosi 160
Nm3/h. Przy podciśnieniu 0,06 MPa wydajność agregatu wynosi około 90 Nm3/h.
Przyjęto: trzy agregaty próŜniowe typu AV-160, do pracy ciągłej agregat pierwotny drugi
jako wtórny i trzeci jako awaryjny.
Zespół projektowy przyjął agregat j.w. poniewaŜ producent podał w tabeli doboru
agregatów swojej produkcji, tą właśnie wielkość dla ilości punktów poboru 105.
Projektowana stacja będzie zasilała instalacje próŜniowe w budynku głównym istniejącym
szpitala oraz projektowanym segmencie „B”.
-Średnica głównego przewodu zasilającego próŜni
Maksymalne godzinowe zapotrzebowanie powietrza dla próŜni wynosi:
34 Nm3/h
Średnica przewodu sieci powietrza wynosi:
354*34
d = ----------------
0,5
= 28,2 mm
16
Przyjęto: średnica zewnętrzna
- 28 mm
grubość ścianki
- 1,5 mm
średnica wewnętrzna
- 25 mm
Przewód wykonany z rur miedzianych typu SF-Cu-z4-TIN 143/92
10
-Dobór pomp próŜniowych.
Stacja pomp próŜniowych – trzy agregaty - została zlokalizowana w wydzielonym
pomieszczeniu w części istniejącej budynku na poziomie niskiego parteru -2,80 m.
Stacja będzie wyposaŜona w trzy agregaty:
a/.agregat próŜniowy o następujących danych technicznych:
- typ agregatu
- AGREVAC AV 160
- wydajność przy ciśnieniu atmosferycznym
- 160 m3/h
- ciśnienie pracy
- 100 – 1000 hPa
- zapotrzebowanie mocy
- 2 × 2,2 kW
- pojemność zbiornika wyrównawczego
- 1600 l
- masa agregatu
- 550 kg
-
agregat jest wyposaŜony w naczynie obserwacyjne oraz podwójny filtr bakteriobójczy.
Producent – firma „TEPRO” – Koszlin, ul. Przemysłowa 5, 75-216 Koszalin, tel. 094 4324-81, fax 094 43-26-58.
a) przetwornik ciśnienia typu SNV – 101 – 310 firmy „HONEYWELL” przeznaczony do
monitoringu technicznego stacji próŜni – jeŜeli zachodzi taka potrzeba,
b) przetwornik ciśnienia typu VPENV-A-PS/O firmy „FESTO” przeznaczony do sterowania
pracą agregatu.
Praca agregatu próŜniowego będzie sterowana automatycznie, w funkcji podciśnienia,
przez sterownik zainstalowany w szafce sterowniczej. Pracę sterownika opisano w części
elektrycznej opracowania. Sterowanie ręczne przewidziane jest przy wyłączaniu z pracy
jednej z pomp próŜniowych agregatu dla dokonania przeglądu lub konserwacji.
UWAGA:
Przetworniki ciśnienia firmy „FESTO” montowane w stacjach spręŜarek i pomp
próŜniowych naleŜy podłączyć do przewodów instalacji gazów medycznych za pomocą
węŜyków poliuretanowych i szybkozłączy firmy „FESTO”, takich samych jak zastosowane w
punktach informacyjnych .
2.3.SPRĘśONE POWIETRZE MEDYCZNE S5.
-Instalacja spręŜonego powietrza medycznego S5.
Zasilanie S5 będzie się odbywało z projektowanej spręŜarkowi powietrza dla celów
medycznych zlokalizowanej na poziomie parteru w pomieszczeniu razem z spręŜarkownią dla
11
powietrza do napędu narzędzi i instrumentów chirurgicznych – wejście do budynku z
zewnątrz.
Instalacja będzie zakończona punktami poboru spręŜonego powietrza medycznego, do
których podłącza się zaworki czerpalne z króćcami do podłączenia węŜy igielitowych.
Ogólna ilość punktów poboru spręŜonego powietrza medycznego wynosi 18 szt.
-Stacja spręŜarek dla powietrza medycznego S5.
Zastosowanie współczynników jednoczesności pracy w stosunku do bilansu 18
punktów poboru sumowanego spręŜonego powietrza do celów medycznych S 0,5 MPa
daje rzeczywiste zapotrzebowanie :
- 1 – 3 punktów poboru
współczynnik = 1,00
- 4 – 12
-„-
-„-
= 0,80
- 13 – 20
-„-
-„-
= 0,60
- 21 – 40
-„-
-„-
= 0,45
- 41- i więcej -„-
-„-
= 0,35
Docelowe maksymalne godzinowe zapotrzebowanie spręŜonego powietrza dla celów
medycznych wynosi:
18 × 1,7 × 0,6 = 18,36 Nm3/h
Przyjęto wg zaleceń UE i PN-EN 7396-1 trzy
agregaty spręŜarkowe bezolejowe o
jednakowej charakterystyce technicznej wg poniŜszych danych;
-
typu 4000-150 PD3; JUN-EIR;
-
wydajności Q=352 l/min = 352 * 60 = 21 m3/h;
-
pojemność zbiornika = 150 l
-
ciśnienie pracy spręŜarki = 0,8 MPa
-
zapotrzebowanie mocy = 2,2 * 2 = 4,4 kW
-
wymiary = dł*szer*wys = 1280*640*900 mm
-
waga = 142 kg
-
jeden agregat do pracy ciągłej /pierwotny/ drugi /wtórny/ stanowi zabezpieczenie
awaryjne, a trzeci stanowi zapas.
-
Przetwornik ciśnienia typu SN 10 310 firmy „HONEYWELL” – do monitoringu
technicznego .
KaŜdy agregat z pełnym wyposaŜeniem fabrycznym i osuszaczem powietrza oraz z
filtrem 0,01 - złoŜonym /drenaŜ automatyczny/ i z zaworem redukcyjnym.
12
-Obliczenie średnicy przewodu wewnętrznej sieci spręŜonego powietrza
medycznego.
Maksymalne godzinowe zapotrzebowanie spręŜonego powietrza wynosi:
18,36 Nm3/h
Średnica przewodu sieci spręŜonego powietrza wynosi:
4*18,36
d = ----------------------
0,5
= 1,27 cm = 12,7 mm
0,36*3,14*4*10
Przyjęto: średnica zewnętrzna
- 22 mm
grubość ścianki
- 1,0 mm
średnica wewnętrzna
- 20 mm
Przewód wykonany z rur miedzianych typu SF-Cu odtlenionej fosforem – stan twardy.
Dla zapewnienia większego poboru powietrza niŜ wynika z obliczeń i wyrównania
pulsacyjnego zapotrzebowania /chwilowego / powietrza zastosowano wpjęcie instalacji
do systemu powietrza dla celów napędu narzędzi i instrumentów chirurgicznych poprzez
węzeł redukcyjny spręŜonego powietrza i dodatkowy filtr sterylny, oraz zawór zwrotny.
2.4.SPRĘśONE POWIETRZE DO NAPĘDU S8.
-Instalacja spręŜonego powietrza do napędu narzędzi i instrumentów
chirurgicznych S8.
SpręŜarki powietrza do napędu narzędzi chirurgicznych, zlokalizowane będą w tym
samym pomieszczeniu co spręŜarki powietrza medycznego na poziomie parteru z osobnym
wejściem od strony bocznej projektowanego segmentu”B”- od strony patia.
Punkty poboru powietrza spręŜonego do celów napędów narzędzi chirurgicznych
zlokalizowane są w obu pomieszczeniach
sal operacyjnych - w kaŜdej sali po jednym
punkcie poboru.
Przyjmuję się dwa punkty poboru, kaŜdy o ciśnieniu roboczym 0,8 MPa.
Zapotrzebowanie powietrza 300 – 350 l/min;
Projektuje się dwa agregaty spręŜarkowe jak wyŜej do powietrza medycznego lecz o spręŜu
roboczym spręŜarki powietrza do napędu narzędzi 1,0 MPa.
Ze względu na wydajność agregatu i równomierne dostarczanie powietrza, oraz dla
potrzeb powietrza do celów medycznych – oddychania projektuje się zbiornik spręŜonego
powietrza o pojemności 3 000 l; ciśnienia = 0,9 MPa; wymiary: ø 1410 mm; H=2200 mm.
13
Dla wprowadzenia zbiornika do pomieszczenia naleŜy przewidzieć otwór w ścianie
zewnętrznej pomieszczenia spręŜarkowi –zaznaczono otwór w ścianie zewnętrznej od strony
patia.
2.5.PODTLENEK AZOTU N2O.
-RozpręŜalnia podtlenku azotu.
Projektowana rozpręŜalnia podtlenku azotu, została zlokalizowana na poziomie
poddasza obok pomieszczenia rozpręŜalni dwutlenku węgla.
RozpręŜalnia będzie
wyposaŜona w dwie rampy czterobutlowe. Butle podtlenku azotu o pojemności wodnej 12 l
zawierają 8 kg ciekłego podtlenku azotu. Ciśnienie w butli – 5 MPa. Odparowany spręŜony
gazowy podtlenek azotu przepływa kolektorami ramp do tablicy redukcyjnej typu TR-74,
wyposaŜonej w dwa reduktory typu RBT-10, które redukują ciśnienie do wymaganego
nominalnego ciśnienia rozprowadzenia.
Gazowy podtlenek azotu pod ciśnieniem nominalnym rozprowadzenia przepływa
następnie do instalacji i punktów poboru. W czasie pracy jednej rampy podtlenku azotu
wymienia się na pełne opróŜnione butle w drugiej rampie. Wymianę opróŜnionych butli w
rampie naleŜy przeprowadzić gdy ciśnienie w aktualnie czynnej rampie spadnie do 3,0 MPa.
W pomieszczeniu rozpręŜalni przewidziano moŜliwość składowania ośmiu butli pustych i
ośmiu pełnych. Dla potrzeb monitoringu technicznego w przypadku potrzeby przewidziano
zamontowanie na kolektorach ramp podtlenku dwóch przetworników ciśnienia typu STG97L-E2G-000-MB, OX, POD2 firmy „HONEYWELL”.
-Średniodobowe, docelowe zapotrzebowanie podtlenku azotu wynosi:
6× 6,5 × 0,35 = 13,7 Nm3/24h
Zapotrzebowanie ciekłego podtlenku azotu wynosi:
13,7 × 1,4 = 18,2 kg/24h
Wymagana ilość butli podtlenku azotu zawierającego 8 kg ciekłego podtlenku wynosi:
18,2 : 8 = 2,27 butli/24 h
Przyjęto:
8 butli w dwóch rampach po cztery butle oraz
8 butli składowanych pełnych
Dostawa 8 butli pełnych co 8 dni.
-Średnica głównego przewodu zasilającego podtlenku azotu.
Maksymalne godzinowe zapotrzebowanie podtlenku azotu wynosi:
6 × 0,9 × 0,8 = 4,4 Nm3/h
Średnica przewodu głównego wewnętrznej instalacji wynosi:
14
4*4,4
0,5
d = ------------------- = 0,9 cm = 9,0 mm
0,36*3,14*3*8
Przyjęto: średnica zewnętrzna
- 18 mm
grubość ścianki
- 1,0 mm
średnica wewnętrzna
- 15 mm
-Instalacja podtlenku azotu.
Instalacja posiada 6 p-tów poboru gazu N2O do
znieczulania ogólnego,
zlokalizowanych wg części graficznej opracowania.
Sprawdzenie powierzchni dekompresyjnej rozpręŜalni N2O – Fotw= powierzchnia
otworu dekompresyjnego w m2:
Fo/:Vp ≥ 0,065;
Vp=/1,6*3,9 + 0,5*1,2/*2,84= 19,43 m3
Fotw=0,065*Vp=0,065*19,43 = 1,26 m2
Zaprojektowano otwór w stropodachu o wymiarach i powierzni:
Fotw= 1*1,3 = 1,3 m2
2.6.DWUTLENEK WĘGLA CO2 .
-RozpręŜalnia dwutlenku węgla CO2.
Projektowana rozpręŜalnia dwutlenku węgla – dla celów chirurgii laparoskopowej –
została zlokalizowana na poddaszu na poziomie maszynowni wentylacyjno klimatyzacyjnej.
RozpręŜalnia będzie wyposaŜona w dwie rampy dwubutlowe. Butle dwutlenku węgla o
pojemności wodnej 40 l zawierają około 26 kg ciekłego dwutlenku węgla. Ciśnienie w butli –
12 MPa. RozpręŜony gazowy dwutlenek węgla przepływa kolektorami ramp do tablicy
redukcyjnej typu TR-74, wyposaŜonej w dwa reduktory typu RBT, które redukują ciśnienie
do wymaganego nominalnego ciśnienia rozprowadzenia.
Zapotrzebowanie dwutlenku węgla dla dwóch punktów poboru kolumn chirurgicznych
wynosi 5,0 lit/1ruch chirurga.
Gazowy dwutlenek węgla pod nominalnym ciśnieniem rozprowadzenia przepływa
następnie do instalacji i punktów poboru. W czasie pracy jednej rampy dwutlenek węgla
wymienia się na pełne opróŜnione butle w drugiej rampie. Wymianę opróŜnionych butli w
rampie naleŜy przeprowadzić gdy ciśnienie w aktualnie czynnej rampie spadnie do 3,0 MPa.
W pomieszczeniu rozpręŜalni przewidziano moŜliwość składowania 4 pełnych i 4
15
opróŜnionych. W przypadku konieczności
monitoringu technicznego przewidziano
zamontowanie na kolektorach ramp dwutlenku węgla dwóch przetworników ciśnienia typu
STG-97L-E2G-000-MB, OX, POD2 firmy „HONEYWELL”.
Sprawdzenie wybuchowości pomieszczenia z określeniem powierzchni otworu
dekompresyjnego:
Kubatura pomieszczenia wynosi: {2,2*2,05+2,2*1,7/:2}*2,5 = 15,95 m3
Wielkość powierzchni otworu dekompresyjnego wyniesie więć:
F = 0,065 * 15,95 = 1,1 m2
Powierzchnia okna w lukarnie wynosi: 1,05*1,5 = 1,57 m2
3.0. Wytyczne sygnalizacji stanu gazów medycznych
System alarmowy automatycznej sygnalizacji stanu gazów medycznych składa się z
punktów informacyjnych PAM /NG/ – zewnętrzny sygnalizator gazów medycznych oraz
analogowych /Strefowe Zespoły Kontrolne Gazów –SZKG/ sygnalizatorów gazów
medycznych.
W punkcie informacyjnym zabudowane są przetworniki ciśnienia, podłączone za pomocą
węŜyków poliuretanowych i szybkozłączy do przewodów instalacji gazów medycznych, na
których zamontowane są awaryjne zawory odcinające – kulowe.
Punkty informacyjne oraz sygnalizatory montowane będą we wnękach o wymiarach
podanych w kartach katalogowych.
Zakresy ciśnienia i podciśnienia po przekroczeniu których następuje alarm świetlny i
akustyczny:
Czujniki uruchamiane winny być przy zmianach ciśnienia:
a) tlen
- poniŜej 0,4 MPa i powyŜej 0,6 MPa
b) spręŜone powietrze
- poniŜej 0,4 MPa i powyŜej 0,6 MPa
c) próŜnia
- poniŜej 0,04 MPa (0,06 MPa abs.)
d) podtlenek azotu
- poniŜej 0,4 MPa i powyŜej 0,6 MPa
Sygnał o przekroczeniu wielkości ciśnienia i podciśnienia nastawionych na
przetwornikach ciśnienia, przysyłany będzie przewodami elektrycznymi z punktu
informacyjnego do zewnętrznych sygnalizatorów. Sygnały alarmowe trwają dopóki ciśnienie
lub podciśnienie w instalacjach nie wróci do normy.
System alarmowy składa się z punktów strefowych zespołów kontrolnych
gazów, oraz 1do 4 gazów zewnętrznych sygnalizatorów PAM /NG? .
dla 1 do 4
16
Trójniki oraz szybkozłączki dostarcza i montuje wykonawca instalacji gazów
medycznych.
4.Wytyczne.
4.1. Wytyczne monitoringu technicznego instalacji gazów medycznych oraz źródeł
zasilania.
System monitoringu technicznego instalacji gazów medycznych oraz źródeł zasilania
opiera się na przetwornikach ciśnienia zamontowanych w newralgicznych miejscach instalacji
oraz źródeł zasilania przekazujących odpowiednio przygotowane sygnały do centralnej
dyspozytorni. System monitoringu umoŜliwia uŜytkownikowi szybki i bezpośredni wgląd w
całość instalacji gazów medycznych oraz podejmowanie decyzji w sytuacjach awaryjnych.
Dla potrzeb monitoringu technicznego przewidziano montaŜ następujących urządzeń:
A/ centralna stacja tlenu – powinna być pod tym względem zmodernizowana.
-
przetwornik ciśnienia typu SN – 10 – 310 firmy „HONEYWELL” - 1 szt.,
zamontowany przed układem redukcyjnym,
-
przetwornik ciśnienia typu STG 97L – E2G – 0000 – MB, OX, POD – 2 firmy
„HONEYWELL” – 2 szt. Zamontowane na kolektorach wysokiego ciśnienia ramp
tlenowych.
B/ stacja spręarek powietra medycnego S5 i powietrza do napędu narzędzi
chirurgicznych S8
-
przetwornik ciśnienia typu SN – 10 – 310 firmy „HONEYWELL” – 1 szt. Zamontowany
przy zbiorniku wyrównawczym spręŜonego powietrza spręŜarki.
C/ stacja pomp próŜniowych
-
przetwornik ciśnienia typu SNV – 101 – 310 firmy „HONEYWELL” – 1 szt.,
zamontowany na głównym rurociągu próŜni,
D/ rozpręŜalnia podtlenku azotu
-
przetwornik ciśnienia typu STG 97L – E2G – 0000 – MB, OX, POD – 2 firmy
„HONEYWELL” – 2 szt., zamontowane na kolektorach wysokiego ciśnienia ramp
podtlenku azotu,
D1/ rozpręŜalnia dwutlenku węgla
Jak wyŜej w p.D.
E/ instalacja gazów medycznych
Cały system monitoringu technicznego został ujęty w projekcie elektrycznym.
17
4.2. Wytyczne dla branŜ projektowych
- Instalacje wewnętrzne
Instalacja automatycznej sygnalizacji stanu gazów medycznych:
A/ wykonać wnęki pod punkty informacyjne i sygnalizatory wg wymiarów podanych na
kartach katalogowych urządzeń,
B/ doprowadzić prąd elektryczny do zasilania punktów informacyjnych,
Stacja spręŜarek powietrza medycznego S5 i S8.
A/ roboty budowlane
-
wykonać pomieszczenie stacji spręŜarek – wg rys. technologicznego i budowlanego
-
wysokość pomieszczenia stacji spręŜarek , licząc od poziomu posadzki do konstrukcji
stropu jednakowa dla obu pomieszczeń min 2,5 m w świetle.
B/ roboty instalacyjne
-
wykonać kratki ściekowe – rozmieszczenie wg rys.
-
pomieszczenie stacji spręŜarek ogrzewane – 8 ÷10ºC,
-
pomieszczenie stacji spręŜarek wentylowane – z 1,5 krotną wymianą powietrza,
C/ roboty elektryczne
-
do
stacji
spręŜarek
doprowadzić energię
elektryczną do
zasilania agregatów
spręŜarkowych
Stacja pomp próŜniowych
A/ roboty instalacyjne
-
doprowadzić wodę do pomieszczenia, do zaworu ze złączką ¿ 15 do węŜa,
-
wykonać kratkę ściekową – usytuowanie wg rys.
-
pomieszczenie stacji próŜni ogrzewane – 8 ÷10ºC,
-
pomieszczenie stacji próŜni wentylowane – z 1,5 krotną wymianą powietrza,
-
drzwi wejściowe do pomieszczenia stacji – przeciwpoŜarowe o odporności ogniowej 30
minut
-
zamontować wentylator dachowy WDc 25; N=0,25 kw.
B/ roboty elektryczne
-
do stacji próŜni doprowadzić energię elektryczną do zasilania agregatów
18
RozpręŜalnia podtlenku azotu
A/ wykonać fundament lub konstrukcję pod rampy podtlenku azotu,
B/ przewidzieć gniazdo elektryczne 0,5 kW do podłączenia promienników dla ogrzania
reduktorów,
C/ pomieszczenie wentylowane z dwukrotną wymianą powietrza,
D/ pomieszczenie ogrzewane – 8 ÷ 10ºC,
E/ drzwi wewnętrzne-przeciwpoŜarowe o odporności ogniowej minimum 60 minut, z
samozamykaczem,
F/ ściany i stropy o odporności ogniowej 120 minut,
G/ dodatkowe okno jako powierzchnia zapewniająca natychmiastowe rozładowanie wybuchu
spowodowanego rozerwaniem się butli.
RozpręŜalnia dwutlenku węgla
A/ wykonać fundament lub konstrukcję pod rampy dwutlenku węgla,
B/ przewidzieć gniazdo elektryczne 0,5 kW do podłączenia promienników dla ogrzania
reduktorów,
C/ pomieszczenie wentylowane z dwukrotną wymianą powietrza,
D/ pomieszczenie ogrzewane – 8 ÷ 10ºC,
E/ drzwi wewnętrzne-przeciwpoŜarowe o odporności ogniowej minimum 60 minut, z
samozamykaczem,
F/ ściany i stropy o odporności ogniowej 120 minut,
G/
dodatkowo
okno
z
pojedynczym
oszleniem
jako
powierzchnia zapewniająca
natychmiastowe rozładowanie wybuchu spowodowanego rozerwaniem się butli.
5.Wytyczne montaŜu
5.1. Instalacje wewnętrzne
A/ roboty montaŜowe naleŜy wykonać wg „Wytycznych budowy i eksploatacji instalacji
tlenowych w zakładach leczniczych” oraz wg poradnika „Instalacje z rur miedzianych” –
wydanego przez COBRTI „Instal” i PN EN 13348;
B/ ciśnienie próbne dla przewodów instalacji wynosi 1,2 MPa – czas trwania próby – 24 h;
instalacje, moŜna zatynkować po przeprowadzeniu prób ciśnienia z wynikiem pozytywnym,
C/ przejścia przewodów przez przegrody budowlane, wykonać w stalowych tulejach
ochronnych, uszczelnionych materiałem o odporności ogniowej takiej jak przegroda,
19
D/ przewody instalacji gazów medycznych powinny być oznakowane wg normy PN-72/Z78510 paskami w następujących kolorach:
-
tlen – kolor biały;
-
próŜnia – kolor Ŝółty;
-
spręŜone powietrze – kolor biały i czarny;
-
podtlenek azotu – kolor niebieski;
-
dwutlenek węgla – kolor szary;
E/ instalacje naleŜy przekazać uŜytkownikowi pod ciśnieniem roboczym ustalonym w trakcie
rozruchu instalacji gazów medycznych.
-
przestrzegać norm PN-EN 7396-1; PN EN 7396-2; PN EN 737- 4;
5.2. Centralna stacja tlenu
Istniejąca centralna stacja tlenu winna spełniać wszystkie warunki normowe wg norm j.n.
-
bezwzględnie przestrzegać zaleceń PN-EN 737-1;2; 3 i 4 oraz EN ISO 7396-1; EN ISO
7396-2;
5.3. Stacja spręŜarek dla powietrza S5 i S8.
-
montaŜ agregatów spręŜarkowych naleŜy wykonać wg DTR dostarczonej przez
producenta agregatów. PowyŜsze odnosi się równieŜ do pozostałych urządzeń stacji
spręŜarek, tj. zbiornika wyrównawczego i osuszaczy adsorpcyjnych /jeśli takie by
zastosowano/,
-
po wykonaniu robót montaŜowych naleŜy przeprowadzić próbny rozruch stacji oraz
ustawić wysokość ciśnienia pracy spręŜonego powietrza,
-
ciśnienie próbne dla przewodów spręŜonego powietrza montowanych w pomieszczeniu
stacji wynosi 1,2 MPa,
-
roboty montaŜowe stacji spręŜarek naleŜy wykonać wg :Warunków technicznych
wykonania i odbioru robót budowlano – montaŜowych – tom II – Instalacje sanitarne i
przemysłowe” – p. 8 i 12,.oraz zalecenia zawarte w PN-EN 7396-1;2; oraz PN EN 737- 4.
5.4. Stacja pomp próŜniowych
-
montaŜ agregatu próŜniowego naleŜy wykonać wg DTR dostarczonej przez producenta
agregatu,
-
po wykonaniu robót montaŜowych naleŜy przeprowadzić próbny rozruch stacji oraz
ustawić wysokość ciśnienia pracy próŜni,
-
ciśnienie próbne dla przewodów próŜni montowanych w pomieszczeniu stacji wynosi 1,0
MPa,
20
-
naleŜy uwzględniać wszystkie zalecenia zawarte w PN-EN 7396-1;2; oraz 737- 4.
5.5. RozpręŜalnia podtlenku azotu i dwutlenku węgla.
-
roboty montaŜowe rozpręŜalni podtlenku azotu i dwutlenku węgla, naleŜy wykonać wg
„Wytycznych budowy i eksploatacji instalacji tlenowych w zakładach leczniczych”,
-
uŜytkownikowi naleŜy przekazać rozpręŜalnię podtlenku azotu i dwutlenku węgla pod
ciśnieniem roboczym niŜszym o 0,1 MPa od ciśnienia roboczego,
-
elementy instalacji dwutlenku węgla i podtlenku azotu po stronie wysokiego ciśnienia –
rampy, kolektory, tablica redukcyjna powinny posiadać świadectwo przeprowadzenia
prób ciśnienia na 22,5 MPa.
-
uwzględnić zalecenia zawarte w normach PN-EN 7396-1;2; oraz PN EN 737- 4;
6. Wytyczne montaŜu.
Wytyczne montaŜu
Odciągi gazów anestetycznych z punktami odbioru.
Oprócz norm dotyczących rurociagow i punktów poboru gazów medycznych, naleŜy
bezwzględnie
przestrzegać
zaprojektowane
sposoby
odprowadzenia
gazów
anestezjologicznych z kolumn anestezjologicznych, tablic gazów medycznych poprzez
eŜektory, respiratorów i innych jednostek wyposaŜenia medycznego.
Dla poprawnego działania całego systemu odciągu gazów medycznych z punktami
odbioru tych gazów, naleŜy rzetelnie przestrzegać w czasie realizacji narzuconego
reŜimu technologicznego wg PN-EN 7396-1; PN-EN 7396-2; i PN-EN 737-4; z
1998roku.
7.
Instrukcja obsługi
7.1. Instalacje wewnętrzne
-
obsługę i konserwację instalacji gazów medycznych naleŜy wykonać wg „Wytycznych
eksploatacji źródeł zasilania oraz instalacji niepalnych gazów medycznych” wydanych
przez MZiOS w 1992 r oraz zakres tematyczny zawarty w normach PN-EN 7396-1;2;
oraz PN EN 737- 4;.
-
wykonawca robót montaŜowych winien przeprowadzić instruktaŜ w sprawie eksploatacji
instalacji dla pracowników wyznaczonych do ich obsługi,
-
obsługę instalacji mogą wykonywać wyłącznie pracownicy przeszkoleni w zakresie BHP
przy uŜytkowaniu i eksploatacji butli w zakładach leczniczych posiadający aktualne
uprawnienia wydane przez SIMP,
21
-
do zasadniczych obowiązków obsługującego instalacje naleŜy:
-codzienna kontrola ciśnienia i podciśnienia w instalacjach
-regularnie co najmniej 1 raz na miesiąc naleŜy odwodnić instalacje oraz
sprawdzić działanie zaworów awaryjnych oraz punktów informacyjnych.
7.2. Centralna stacja tlenu – dotyczy istniejących urządzeń zlokalizowanych u inwestora
Przypomnienie obowiązków:
-
uruchomienie odgazowywacza winno być przeprowadzone ściśle wg DTR. Wskazanym
jest, aby przy uruchomieniu obecny był przedstawiciel dostawcy.
-
obsługę odgazowywacza mogą wykonywać wyłącznie pracownicy zaznajomieni z
działaniem odgazowywacza i przeszkoleni w zakresie BHP przy jego obsłudze,
-
obsługa powinna zabezpieczyć dostawę części zapasowych, a szczególnie płytek i
zaworów bezpieczeństwa,
-
napisy ostrzegawcze:
■ na ogrodzeniu odgazowywacza tlenu ciekłego naleŜy umieścić napis
czytelny z odległości 10 m.:
„Nie zbliŜać się z ogniem”
■ na ścianie obok układu redukcyjnego naleŜy umieścić napis:
„Nie dotykać urządzeń tlenowych zatłuszczonymi
rękami lub narzędziami”
-
sprzęt p.poŜ. i BHP:
■ w pobliŜu odgazowywacza naleŜy przewidzieć lokalizację następującego sprzętu:
-
■ gaśnice śniegowe 6 kg
2 szt.
■ okulary ochronne
4 pary
■ rękawice ochronne
4 pary
w stacji tlenu powinny znajdować się dwie gaśnice proszkowe 6 kg
7.3. Stacja spręŜarek
-
obsługę i eksploatację agregatów spręŜonego powietrza naleŜy wykonać wg dostarczonej
prze producenta DTR.
-
obsługę i eksploatację stacji spręŜarek naleŜy wykonywać zgodnie z „Wytycznymi
eksploatacji źródeł zasilania oraz instalacji niepalnych gazów medycznych” wydanych
przez MziOS w 1992 r.
22
-
naleŜy codziennie sprawdzać pracę agregatów, oraz funkcjonowanie automatycznej
regulacji pracy agregatów. PowyŜsze czynności powinny być połączone z odwodnieniem
agregatów
spręŜarkowych,
zbiornika
wyrównawczego
spręŜonego
powietrza.
Systematyczne odwodnienie urządzeń stacji spręŜarek ma bezpośredni wpływ na jakość
pracy stacji,
-
obsługujący stację agregatów spręŜarkowych powinni zgromadzić części zapasowe i
zamienne urządzeń, wykazane w DTR tak, aby nie dopuścić do przestojów w pracy stacji
spręŜarek.
7.4. Stacja pomp próŜniowych
-
obsługę i eksploatację agregatu próŜniowego naleŜy wykonać wg dostarczonej prze
producenta DTR.
-
obsługę i eksploatację stacji próŜni naleŜy wykonywać zgodnie z „Wytycznymi
eksploatacji źródeł zasilania oraz instalacji niepalnych gazów medycznych” wydanych
przez MziOS w 1992 r oraz PN-EN 7396-1;2; oraz PN EN 737- 4;
-
naleŜy codziennie sprawdzać pracę agregatu, oraz funkcjonowanie automatycznej
regulacji pracy agregatów.
-
obsługujący stację próŜni powinni zgromadzić części zapasowe i zamienne urządzeń,
wykazane w DTR tak, aby nie dopuścić do przestojów w pracy stacji.
7.5. RozpręŜalnia podtlenku azotu i dwutlenku węgla
-
obsługę rozpręŜalni mogą wykonywać wyłącznie pracownicy przeszkolenie w zakresie
BHP przy uŜytkowaniu i eksploatacji butli tlenowych w zakładach leczniczych
posiadający aktualne uprawnienia wydane przez SIMP,.
-
obsługę i eksploatację rozpręŜalni podtlenku azotu naleŜy wykonywać zgodnie z
„Wytycznymi eksploatacji źródeł zasilania oraz instalacji niepalnych gazów medycznych”
wydanych przez MziOS w 1992 r oraz PN-EN 7396;
-
do zasadniczych obowiązków obsługi naleŜy wymiana opróŜnionych butli w rampach na
pełne tak, aby nie wystąpiła przerwa w dopływie gazu do instalacji,
-
w pomieszczeniach
rozpręŜalni zabrania się składowania jakichkolwiek materiałów
palnych,
-
napisy ostrzegawcze:
■ na ogrodzeniu odgazowywacza tlenu ciekłego naleŜy umieścić napis
czytelny z odległości 10 m.:
23
„RozpręŜalnia N2O i CO2 - nie zbliŜać się z ogniem”
■ wewnątrz rozpręŜalni:
„Nie dotykać urządzeń podtlenku azotu zatłuszczonymi
rękami lub narzędziami”
-
sprzęt p.poŜ. i BHP:
■ w pobliŜu rozpręŜalni naleŜy przewidzieć lokalizację następującego sprzętu:
■ gaśnice śniegowe 6 kg
2 szt.
■ okulary ochronne
2 pary
■ rękawice ochronne
4 pary
8. UWAGI KOŃCOWE Z WYTYCZNYMI DLA sygnalizacji poŜarowej.
W pomieszczeniach źródeł zasilania instalacji gazów medycznych, naleŜy przewidzieć
zainstalowanie systemu sygnalizacji alarmu poŜarowego i ująć w instalacji
monitoringu.
Wszystkie instalację projektowanych gazów medycznych i odciągów gazów zuŜytych
winny być realizowane zgodnie z wymogami stawianymi przez zastosowane normy PN-EN
737; dotyczących: metody badań, systemu sterowania i alarmowania, prób, rozruchu,
certyfikacji, odbiorów, znakowania z kolorowaniem barwnym ustanowionym w przepisach i
normach PN-EN 7396-1; PN-EN 7396-2; oraz PN-EN 737-4; z 1998r z póŜniejszymi
zmianami mającymi status prawny Polskich Norm. Normy winny być przestrzegane w całości
łącznie z wszystkimi załącznikami do tych norm.
9.Rodzaj prób i sprawdzeń – ciśnienia próbne i robocze.
MAKSYMALNE CIŚNIENIA PRÓBNE:
- tlen, powietrze, podtlenek azotu i dwutlenek węgla 1,2 MPa
- próŜnia
1,0 MPa
- odciąg gazów /zasilanie/
1,0 MPa
A/ próŜnia.
Badanie wytrzymałości mechanicznej próŜni.
24
Badanie to przeprowadzamy przed i po załoŜeniu osłony jak równieŜ uŜyciem docelowym
instalacji. Zalecane badanie to badanie odcinkowe. Badanie polega na wytworzeniu przez 5
minut ciśnienia 500 kPa /0,5 MPa/.
Badanie szczelności próŜni instalacji.
Badanie to przeprowadzamy po zakryciu rur i przed uŜyciem próŜni. WZROST CIŚNIENIA
w rurociągu pod nominalnym ciśnieniem rozprowadzenia i odciętym Ŝródle zasilania, gdy
wszystkie zawory są otwarte, po upływie 1 h nie moŜe przekraczać 20 kPa.
B/ pozostałe spręŜone gazy medyczne.
Badanie na wytrzymałość mechaniczną rur spręŜonych gazów medycznych.
Badanie przed zakryciem. NaleŜy wytworzyć ciśnienie na czas 5 min większe niŜ 1,2 krotne
ciśnienia najwyŜszego jakie moŜe wystąpić – pojedynczym błędzie.
0,5MPa * 1,2 = 0,6 MPa;
Badanie szczelności rurociągów spręŜonych gazów medycznych.
MoŜe się odbyć w całości układu rurociągów lub odcinkowo. Wykonanie badania po zakryciu
rur i przed uŜyciem instalacji. Badanie to naleŜy bezwzględnie przeprowadzić ze szczegółami
zawartymi w p.12.6.14. EN ISO 7396-1;2007 z uwzględnieniem stosownych załączników
zawartych w tej normie.
C. Odciągi gazów poanestezjologicznych.
Rurociągi odciągów gazów poanestezjologicznych podlegają badaniom, próbom
rozruchowi i certyfikacji. Próby i rozruch systemu odprowadzającego AGS wykonuje się w
celu zweryfikowania, Ŝe wszystkie aspekty bezpieczeństwa i wymagania wydajności
instalacji zostały spełnione.
Badanie szczelności instalacji odciągu gazów poanestetycznych.
System odprowadzania z odcinkami przewodów rurowych pracujący na podciśnieniu
musi być badany przy ciśnieniu 70 kPa z tolerancją + - 10% Spadek ciśnienia pomiędzy
punktem poboru typ 1 po upływie 15 min przy zaślepionych punktach poboru nie powinien
być większy niŜ 10 kPa. NaleŜy przy tym notować ciśnienie próby a następnie po 15
minutach zanotować ciśnienie ponownie.
25
Trwałe znakowanie trasy rur kolorem i literami AGS i oraz nadanie strzałek
wskazujących kierunek przepływu umieszczane w pobliŜu zaworów, przy połączeniach,
zmianie kierunku przebiegu rurociągów, przed i za ścianami i przegrodami w odstępach ≤ 10
m, oraz w pobliŜu punktów poboru Znakowanie literami ≥ 6 mm dla przewodów rurowych i
≥ 2,5 mm dla przewodów połączeniowych i węŜy odprowadzających
.
UWAGA
Oprócz w/w czynności naleŜy przestrzegać w całości p.12-go i załącznika B normy PNEN 737-2; Systemy odciągu gazów medycznych.
Przed pierwszym uŜyciem odprowadzenia gazów AGS, powinno zostać wystawione
pisemne poświadczenie, Ŝe wszystkie wymagania zawarte w punktach 12.1 do 12.9 zostały
spełnione.
- POZOSTAŁE PRÓBY I SPRAWDZENIA ODBIORCZE.
Po zakończeniu montaŜu instalacji rurociągów gazów medycznych i zainstalowaniu
punktów poborów obowiązują następujące próby i sprawdzenia:
-próbę wytrzymałości mechanicznej,
-kontrolę zaworów odcinających,
-kontrolę podwieszeń, uchwytów i wsporników,
-kontrolę oznakowania rurociągów,
-próbę na obecność połączeń krzyŜowych,
-próbę na obecność przeszkód w przepływie,
-sprawdzenie mechanicznego działania punktów i ich przyporządkowania do
odpowiadającej instalacji oraz moŜliwości identyfikacji,
-próby instalacji kontrolnych i alarmowych,
-przedmuchanie instalacji gazem próbnym,
-próby na obecność zanieczyszczeń stałych w rurociągach,
-napełnianie instalacji właściwym rodzajem gazu,
-próbę na toŜsamość gazu,
-sprawdzenie prawidłowości oznakowania rurociągów i armatury.
UWAGA.
Wykonawca powinien pisemnie poświadczyć, Ŝe wszystkie rysunki powykonawcze,
schematy i instrukcje obsługi zostały dostarczone uŜytkownikowi, właścicielowi lub klietowi.
26
D. INFORMACJĘ DOSTARCZANE PRZEZ WYKONAWCĘ.
Wg
p.13-go
EN
737-2.1998+A1.1999
wykonawca
powinien
dostarczyć
uŜytkownikowi :
- instrukcję obsługi,
- harmonogramy konserwacji,
- aktualne rysunki powykonawcze,
- aktualne schematy elektryczne.
UWAGA;
Zakres obowiązków i wymagań od wykonawcy robót.
Wykonawca – wytwórca systemów do gazów medycznych musi posiadać
aktualny certyfikat na wykonawstwo systemów.
Zakres wymagań, obowiązków i informacji, których dostarcza wytwórca
określa norma EN 1041. Placówka zdrowia musi otrzymać instrukcję uŜytkowe od
wykonawcy fragmentu lub całego systemu rurociągów t.zn. systemów zasilania,
monitoringu alarmu i rozprowadzającego systemu rurociągowego.
Wg p. 13. Normy EN ISO 7396-1 nakładane na wykonawcę informację dla
uŜytkownika to:
- szczegółowe instrukcje uŜytkowania,
- prowadzenie eksploatacji – przygotowanie obsługującego pracownika,
- aktualne rysunki powykonawcze,
- aktualne schematy elektryczne.
Wytwórca instalacji /systemu/ poświadczyć musi pisemnie, Ŝe wszystkie
wymagane w p. 13 rysunki i instrukcję zostały wręczone uŜytkownikowi.
Opracował:
inŜ.F.Dragan
z zespołem