Qchnia literacka - Zespół Szkół Ogólnokształcących i Technicznych

Qchnia literacka
ROK 1, NUMER 1
WRZESIEŃ 2012
Zespół Szkół Ogólnokształcących i Technicznych Nr 13 w Toruniu
Zamiast wstępu.
Ważne tematy:
 Pierwszy numer naszego
„Prawdziwa sztuka to taka,
która powstaje dzięki potrzebie tworzenia”
(Albert Eistein).
Almanachu
 Filozofia Kanta
 Wiersze Michała Podolaka
W powyższym cytacie zawiera się wyjaśnienie powstania
literackiego almanachu.
W młodych ludziach tkwi
niespożyta potrzeba tworzenia.
Nie zawsze ujawnia się w
porę.
Czasem wystarczy impuls, by
ujrzała światło dzienne.
Wrodzona nieśmiałość i niewiara we własne siły często
są realnymi przeszkodami,
A przyjmują one różne formy: wierszy, pamiętników,
esejów, opowiadań, piosenek.
W pierwszym debiutanckim
numerze miesięcznika Qchni
Literackiej będziecie mieli
okazję
przeczytać:
Wiersze Michała Podolaka,
Esej Piotra Jabłońskiego.
Zachęcamy wszystkich do
współtworzenia kolejnych
edycji Qchni Literackiej i już
dziś ogłaszamy konkurs na
wiersz/opowiadanie/ kartę z
pamiętnika/esej/piosenkę
(tematy do wyboru: miłość,
przemijanie, wolność).
Czas składania prac: do 20
października bieżącego roku
(na adres: [email protected]).
Najciekawsze prace zostaną
opublikowane na łamach
almanachu i nagrodzone.
Laureaci będą natomiast próbować swoich sił w literackich publikacjach ogólnopolskich.
Czy zgadzasz się z tezą Kanta, że istnieją pytania, na które nigdy nie będziemy w stanie
odpowiedzieć? Uzasadnij odpowiedź wskazując filozoficzne znaczenie i konsekwencje tej
tezy.
W tym
numerze:
Piotr Jabłoński
Artykuł Piotra
Jabłońńskiego
które przesłaniają dorosłym
talenty młodych.
2i3
Wiersze Micha- 3
ła Podolaka
We wstępie mojej pracy
chciałbym się odnieść do
samej istoty pytania. Pytanie
jest zdaniem ,na które oczekujemy odpowiedzi: swojej
(retoryczne) lub innej osoby
(zwykłe). Rozważając tę myśl
głębiej można dojść do wniosku, iż każde z zadanych pytań powinno mieć chociaż
jedną poprawną i celną odpowiedź. Samo w sobie pytanie
zawiera podpowiedź, która
ułatwia poszukiwania właści-
wej odpowiedzi. Jednakże
patrząc na ten dylemat z innej
strony można także uznać że
nie każda odpowiedź jest
dobra. Niestety to sprawia ,że
wraca się do punktu wyjścia samego pytania – poszukując
naszych błędów w strukturze
pytania ,czyli przemyśleń
typu : „Czy moje pytanie
było dokładne?...” „Czy odpowiednio dobrałem słowa?...” „Czy nie
„zastawiłem” żadnej pułapki
słownej ,którą można źle
zrozumieć?” itp.
Zatem patrząc na wniosek:
stawianie pytań wnosi kolejne
pytania - tworzymy „błędne
koło”. Tak więc pytanie,
które rodzi coraz więcej wątpliwości można by uznać za
pytanie bez odpowiedzi.
Moja praca będzie próbą
potwierdzenia wyżej wymienionej tezy.
Więcej na str. 2
STR. 2
QCHNIA LITERACKA
Czy zgadzasz się z tezą Kanta, że istnieją pytania, na które nigdy nie będziemy w stanie
odpowiedzieć? Uzasadnij odpowiedź wskazując filozoficzne znaczenie i konsekwencje tej tezy.
Gdyby wszyscy znali odpowiedź
na każde pytanie, straciliby mowę.
Człowiek nieustannie pyta. Małe
dziecko, które w odpowiednim czasie
nie chce podjąć wysiłku mówienia,
narażone jest na szczegółowe badania lekarskie, na wszelkie wynikające
z troski zabiegi rodziców.
Mowa wydaje się czymś tak naturalnym, jak oddychanie.
Co więcej, rodzice z dumą donoszą,że ich dziecko zaczęło wcześniej
mówić niż dziecko sąsiadów.
Gdy zaczyna pytać, zyskuje dodatkowo przydomki: „dociekliwego”,
„bystrego”, „inteligentnego”.
Milczek, zamknięte w sobie dziecko
jest w pewien sposób skazane na
etykietkę gorszego. Poza tym, ludzie
chyba bardziej lubią gaduły. Wydaje
im się wtedy, że więcej wiedzą o
człowieku. Ten kto mówi, pyta, docieka- zyskuje czasem dodatkowo
etykietkę „człowieka otwartego”.
Człowiek ma też skłonność do nieustannego mnożenia pytań. Można
żartobliwie napisać za Ockhamem, że
„mnoży byty bez potrzeby”. Sieć
pytań i odpowiedzi zapewnia ludziom pracę: świat można porównać
do hipermarketu, w którym każdy na
swoje pytanie oczekuje odpowiedzi.
Pytają psychologowie, nauczyciele,
rodzice, dzieci, biznesmeni, dziennikarze, biolodzy, lekarze, fizycy, a w
końcu filozofowie.
Jednym słowem-świat się kręci wokół słowa. Gdyby wszystkie pytania
miały swoją odpowiedź, ziemia przestałaby się kręcić.
O naturze pytań.
Trzeba przyznać,iż człowiek jest
istotą uczącą się całe życie - nie wie
wszystkiego - i na niektóre pytania
nigdy nie pozna odpowiedzi. Nawet
najwięksi filozofowie świata nie są w
stanie określić na przykład : „Skąd
wziął się Bóg?” , „Czym jest miłość?” , „Jaki jest sens życia?”. Każda
próba wyjaśniania tych pytań może
się skończyć fiaskiem ,bo szukając
uzasadnienia dla jednej z naszych tez
możemy obalić inne , które były
uznane za niepodważalne. Innymi
słowy szukając odpowiedzi na pytanie możemy zaprzeczyć czemuś co
jest oczywiste i nie można tego uznać
za fałsz.
Sama filozofia Immanuela Kanta
opiera się na poznawaniu rzeczywistości na podstawie prawd absolutnych pojmowanej uniwersalnie przez
każdego , niezależnie kto by to był.
Tak więc poszukiwanie odpowiedzi
na pytania może być bezcelowe ,gdyż odpowiedź ,która wyda się
nam słuszna, może być zaprzeczeniem prawdy absolutnej. Jednakże
nie można powiedzieć ,że szukanie
odpowiedzi na tak zwane „pytanie
bez odpowiedzi” jest bezsensowne...
Według Kanta sądy syntetyczne rozszerzają naszą wiedzę , czyli według
mnie dojście do wniosku ,iż pytanie
nie posiada odpowiedzi może tylko
poszerzyć naszą wiedzę. Teraz spróbuję poszukać filozoficznego podłoża moich argumentów. Sam Kant
uważał ,iż każda teza może posiadać
antytezę, dlatego moje argumenty
mogą być podważone przez argumenty antytezy i vice versa. Filozof
uważał także ,że umysł może być
spekulatywny ( poszukujący idei Boga, duszy, kosmosu ) lub praktyczny
( zawierający prawdy moralne i estetyczne ) ,zatem człowiek sam z siebie
a także z ciekawości szuka odpowiedzi na nękające i nurtujące go pytania
by zaspokoić tak zwany głód wiedzy.
Wracając jednak do samego pytania
to nie można jednoznacznie stwierdzić co można uznać za „pytanie bez
odpowiedzi”. Często jest tak , iż nasze przypuszczenia mogą być błędne.
Dlatego trzeba by dokładnie rozważyć znaczenie powyższego stwierdzenia.
Co tak naprawdę możemy uznać, że
w ogóle istnieje pytanie bez odpowiedzi? Czy jest to pytanie ,na które
naprawdę nie ma odpowiedzi czy też
człowiek nie potrafi wytłumaczyć
samego sensu pytania co prowadzi
do błędnych wniosków? Dlatego
właśnie postaram się także wyjaśnić
istotę takich pytań. Jak napisałem
wyżej pytania są stawiane by wyjaśnij
rzeczy , które nas nurtują, dręczą itd.
Zatem nasuwa się wniosek ,że odpowiedź to zalążek poszukiwania odpowiedniej formy opisania tego pytania.
Dzięki temu możemy uznać to, o
czym już wspomniałem, to pytanie
podsuwa nam strukturę odpowiedzi,
a przynajmniej jej „szablon”. Dlatego
też by odpowiedzieć na pytanie musi
być ono postawione jasno i wyraźnie
by nasz rozmówca był w stanie się
domyślić o co konkretnie nam chodzi. Dla przykładu pytając kolegę
„Jak tam?”, mając na myśli jego zdrowie, możemy otrzymać odpowiedź,
iż u niego wszystko w porządku
(sytuacja ogólna). Natomiast jeżeli
pytanie zostanie zadane w ten sposób: „Już jesteś zdrowy?” otrzymamy
na pewno odpowiedź zgodną z naszymi oczekiwaniami. Teraz przejdźmy do analizy niektórych pytań uznanych jako bez odpowiedzi.
Przykład 1 „Jaki jest sens życia?” Zadając to pytanie musimy najpierw
zastanowić się, co możemy uznać za
sens życia a dopiero po tych wstępnych rozważaniach możemy dopiero
zacząć się zastanawiać jaki jest ten
sens. Im głębiej szukałem, tym trudniejsza stawała się odpowiedź.
Sens życia zmieniał mi się w zależności od nastroju a nawet od tego, czy
byłem głodny czy syty.
Przykład 2 „Czy jest miłość?” –
nadal nie wiem, bo różne dzieła sztuki inaczej opisują tę emocję, a moje
skromne doświadczenia w tej materii
mówią mi też coś innego.
Zakończenie artykułu—s. 3
ROK 1, NUMER 1
STR. 3
Czy zgadzasz się z tezą Kanta, że istnieją pytania, na które nigdy nie będziemy w stanie
odpowiedzieć? Uzasadnij odpowiedź wskazując filozoficzne znaczenie i konsekwencje tej tezy.
Czy jest to tylko uczucie ,czy ciąg
powiązanych ze sobą odczuć?
Kończąc analizę tych pytań możemy
dojść do wniosków, iż człowiek nie
może zwyczajnie pojąć niektórych
wszechogarniających go rzeczy i postawić sensownych wniosków „skąd
one się biorą” , „czym są” ,
„dlaczego są”, „po co są” itp.
Według Kanta myślenie
oznacza, że z każdego utworzonego
pojęcia wypływa jakiś wniosek. Czyli
każde pytanie nawet to bez odpowiedzi pozostawia nam jakiś wniosek do,
którego musimy sami dojść. Zatem
jeżeli dojdziemy do jakiegoś wniosku
dojdziemy do sądu syntetycznego
czyli poszerzymy w jakiś sposób naszą wiedzę. Dlatego właśnie każde
pytanie ma swój cel. Mimo, iż dochodzimy do wniosku że pytanie nie ma
odpowiedzi daje to nam szanse do
nie powielania tego błędu w przyszłości.
otworzyć go na „transcendencję”.
Być może chciał wcielić w ten sposób w życie swoje imperatywy kategoryczne, które podkreślają czystość
intencji i mają się nijak do rozmydlania ich pytaniami?
Gdyby bowiem udało nam się żyć
zgodnie z nimi, większość pytań
umarłaby w sposób naturalny.
Czy warto pytać?
Być może Kant chciał tym pytaniem
sparaliżować nadmierną skłonność
ludzi do pytania. Być może chciał
Piotr Jabłoński III Tia
ZSOIT nr 13 w Toruniu
Wiersze Michała Podolaka klasa III TiA
Rozłąka
Więc nadszedł ten czas.
Czas rozłąki między nami.
Żegnajcie koledzy i koleżanki,
Nie zobaczymy się już nigdy.
Kraj kwitnącej wiśni rozgromiony
nuklearnie…
O j c z e !
Gdzie jest ta miłość?
Świat znienawidzony, darzący się
nienawiścią.
Kartki z kalendarza uciekają.
Twoje miłosierdzie ,które odpokutują ludzie – Zabija.
Wszystko podażą szybkim krokiem,
Dokąd my zmierzamy, O j c z e !?
Nie rozróżniając fikcji od rzeczywistości,
Dokąd Świat zmierza?
Dzień po dniu.
Miesiąc po miesiącu.
O j c z e !
Zbrojenie się i walka – tutaj nie ma
rozwiązania,
Cały świat uzależniony od dramatu,
Ciągła Wojna
Mamy tylko jeden świat,
Co po nim zostanie?
O j c z e !
Co się dzieje z tym światem?
Rana
Tyle zła na świecie jeszcze nie było,
Niewinni ludzie umierają,
To była wielka miłość….
To była wielka miłość, która zmieniła się w obsesję,
Przyjaźń, w której nic się nie wydarzyło.
Wszystko zostało rozdmuchane.
I wszystko co pragnąłem to mieć
prosty styl życia,
Bez kłopotów i zmartwień.
Zwyczajna dziewczyna, za którą
wskoczyłbym w ogień.
Zdmuchnęło się.
Zgasło.
Człowiek Człowieka zabija,
Dzieci cierpią, spójrz im w oczy..
skrzywdziłaś raniąc.
Teraz nie jestem tą osobą co kiedyś.
Bez ciebie! Bez nas!
Zniszczyłaś mnie! Zniszczyłaś moje
marzenia!
Wszystko pękło.
Nie ma jutra.
Zostało wieczne, niepewne
Dziś.
Byłem już każdym w twych ramionach.
A teraz?
Teraz nie ma już nic.
Zostawiłaś, oddalając się,
Nie istnieje.
Świat zwolnił, ale moje serce wciąż
bije.
Zespół Szkół Ogólnokształcących i
Technicznych Nr 13 w Toruniu
Młodzi, do piór!
Piszcie, co wam w duszy gra.
Co kto w swoich widzi snach (parafrazując Stanisława
Wyspiańskiego).
Piszcie poprawną polszczyzną, bo jesteście Polakami.
Andrzej Michalski, polonista, pedagog, propagator kultury języka polskiego napisał kiedyś: "Poprawną polszczyzną mówi ten, kto przedkłada prawdę i szczerość w
POSZŁEM nad kłamstwo i obłudę w POSZEDŁEM.
Ten, kto słucha tak, aby inni mówili.
Ten, kto mówi tak, aby inni słuchali.
Ten, kto umie milczeć w krzyku fanatyzmu.
Ten, kto umie krzyczeć w milczeniu niesprawiedliwości.
JESTEŚMY W SIECI:
zsoit13-torun.vizz.pl
Ten, kto szanuje inność w człowieku.
Ten, kto szanuje człowieka w inności.
Ten, kto odróżnia śmiech od wyśmiewania.
Ten, kto odróżnia smutek od smutactwa.
Poprawną polszczyzną mówi ten, kto widzi człowieka
jako cel sam w sobie, a nie środek do celu...".
Redakcja
Lucyna Grzelińska: opieka merytoryczna,
Ewa Durka: opieka merytoryczna,
Sławomir Rokicki: opieka techniczna.
Anna Bieniecka, Piotr Jabłoński, Krzysztof Marszałek, Michał Podolak:
młodzi artyści.
ZSOiT Nr 13 w Toruniu
Ul. Targowa 36/38
87-100 Toruń
[email protected]