PQ_material_prasowy

Transkrypt

PQ_material_prasowy
1
12. Prague Quadrennial of Performance Design and Space
Praga, 16-24.06.2011
KURATOR: Boris Kudlička
ORGANIZATOR: Czeski Instytut Sztuki i Teatru
STRONA INTERNETOWA: http://www.pq.cz
KONFERENCJA PRASOWA: 14.06.2011, godz. 10:30
OTWARCIE WYSTAWY: 15.06.2011, Galeria Narodowa, Veletrzní palác, godz. 17.00
Przygotowanie polskiej ekspozycji jest programem rządowym realizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa
Raszewskiego w Warszawie i finansowanym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
KOMISARZ GENERALNY POLSKIEJ EKSPOZYCJI: Maciej Nowak
KURATORKI SEKCJI NARODOWEJ, ARCHITEKTURY I PREZENTACJI KOSTIUMU EKSTREMALNEGO:
Ewa Machnio i Agata Skwarczyoska
KURATOR SEKCJI STUDENCKIEJ: prof. Grzegorz Kowalski
PRODUCENT POLSKIEJ EKSPOZYCJI: Anna Galas
KONSULTACJA SEKCJI NARODOWEJ I ARCHITEKTURY: Joanna Warsza
RAPORT SOCJOLOGICZNY: Joanna Erbel i Krzysztof Herbst
STRONA WWW: http://www.pq11.pl
KONTAKT DLA PRASY:
Kaja Stępkowska: [email protected], tel. 22 501 70 03
Paulina Wrocławska: [email protected]
2
PRASKIE QUADRIENNALE – informacje ogólne
Po 40 latach Praskie Quadriennale Scenografii i Architektury Teatralnej zmienia nazwę na Prague Quadrennial of
Performance Design and Space. Tym samym aspiruje do zagarnięcia szerokiego spektrum dyscyplin artystycznych i
gatunków. PQ
2011
postrzega scenografię jako dyscyplinę istniejącą pomiędzy sztukami wizualnymi i
performatywnymi, która bierze z każdego z tych światów to, co najlepsze, tworząc dialog pomiędzy nimi.
Tradycyjnie podstawę programową PQ stanowią: SEKCJA NARODOWA, STUDENCKA I ARCHITEKTURY. Po raz pierwszy
w tej edycji pojawia się sekcja KOSTIUMU EKSTREMALNEGO. W iększośd ekspozycji odbywa się w Galerii Narodowej w
Veletrzní palác w Pradze, wyjątkiem jest sekcja Architektury eksponowana w Kościele św. Anny. Po raz pierwszy
organizatorzy przygotowali również Intersection, przegląd sztuki współczesnej, w ramach którego zaproszeni twórcy
przygotują projekty w przestrzeni publicznej. Nowością są również sekcje: lighting design i sound design oraz cykl
spotkao z najwybitniejszymi artystami teatru i sztuk wizualnych z całego świata.
Polska ekspozycja na PQ zatytułowana Liberated Energy została przygotowana przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa
Raszewskiego w Warszawie. Jej kuratorkami są Ewa Machnio i Agata Skwarczyoska. Ekspozycję studencką wraz ze
swoim studentami przygotował profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, Grzegorz Kowalski.
Obecnośd Polaków na PQ nie ogranicza się wyłącznie do polskich ekspozycji. Inicjatorem zmian programowych
i głównym kuratorem tegorocznej edycji Quadriennale jest Boris Kudlička, słowacki scenograf, stały współpracownik
Mariusza Trelioskiego. Wraz z warszawskim studiem architektonicznym WWAA zaprojektował wnętrze głównej
przestrzeni wystawienniczej PQ czyli Galerii Narodowej. Gośdmi specjalnymi PQ będą scenografka i wieloletnia
współpracowniczka Krzysztofa Warlikowskiego, Małgorzata Szczęśniak oraz jeden z bardziej cenionych na świecie
polskich artystów sztuk wizualnych, Mirosław Bałka.
3
SEKCJA NARODOWA
kuratorki: Ewa Machnio, Agata Skwarczyoska
Osiem klipów stworzonych specjalnie na potrzeby polskiej ekspozycji. Każdy klip jes t autorską prezentacją jednego
projektu z pogranicza sztuk wizualnych i teatru:

KARTOTEKA, reżyseria: Michał Zadara, scenografia: Robert Rumas, Wrocławski Teatr Współczesny

SPRAWA DANTONA, reżyseria: Paweł Łysak, scenografia: Paweł Wodzioski, Teatr Polski im. Hieronima
Konieczki w Bydgoszczy

SUPERNOVA. REKONSTRUKCJA, reżyseria: Marcin W ierzchowski, scenografia: Matylda Kotlioska, Teatr Łaźnia
Nowa w Krakowie

WIRUS W SPEKTAKLU. SĘDZIA GŁÓWNY W MAGNETYZMIE SERCA, reżyseria spektaklu: Grzegorz Jarzyna,
performerki: Grupa Sędzia Główny, kuratorka akcji: Joanna Warsza, TR Warszawa

POZDROWIENIA Z ALEJ JEROZOLIMSKICH, autorka: Joanna Rajkowska, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek
Ujazdowski

DOTLENIACZ, autorka: Joanna Rajkowska, kurator: Kaja Pawełek, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek
Ujazdowski

PODRÓŻ DO AZJI, autorzy: Joanna Warsza, Anna Gajewska, Ngo Van Tuong

WSPÓLNA SPRAWA, autor: Paweł Althamer i sąsiedzi
4
Opis wystawy:
Osiem współczesnych projektów artystycznych z obszaru teatru i sztuk wizualnych posłużyło kuratorkom za punkt
wyjścia do przygotowania polskiej ekspozycji. Ekspozycja koncentruje się na figurze widza. Wszystkie prezentowane
projekty pragną włączyd odbiorcę w obszar wydarzania się dzieła, podzielid władzą nad działaniem artystycznym i
przełamad zaklęty porządek między sceną a widownią. W polskim pawilonie zaprezentowanych zostanie 8 autorskich
klipów, każdy jest osobistym komentarzem jednego z widzów: Anny Kabacioskiej, 59-letniej radiolożki z Nowej Huty,
entuzjastki spektaklu Supernova; Jacka Grabarczyka, 34-letniego księgowego z Bydgoszczy, który widział Sprawę
Dantona ponad 40 razy; Bartka Frąckowiaka, 29-letniego dramaturga z Warszawy, świadka zawirusowania Magnetyzmu
Serc przez Grupę Sędzia Główny; Michała Kobyłki, 34-letniego chemika z Wrocławia, wyprowadzonego z równowagi
przez Kartotekę; Jakuba Królikowskiego, 31-letniego animatora kultury z Warszawy, oszołomionego Podróżą do Azji;
Ireny Zaborskiej, 78 letniej emerytowanej prawniczki, która uwielbiała przesiadywad nad Dotleniaczem i W iesława
Niedźwieckiego, 69 letniego fotografa z Bródna, uczestnika Wspólnej sprawy i warszawiaków, którzy lubią Palmę Joanny
Rajkowskiej.
Organizacja przestrzenna polskiego pawilonu narodowego również została nakierowana na działanie widza. Pawilon
pełni funkcję klasycznego white cube'a, najbardziej kanonicznej przestrzeni odbioru sztuki. W założeniu white cube ma
byd strefą neutralną, gdzie doświadczenie sztuki jest pozbawione kontekstu czasu czy kontekstu społecznych
uwarunkowao. Niemniej white cube nigdy nie jest niewinną praktyką. Jego użycie, podobnie jak użycie każdej innej
strategii wystawienniczej, jest formą instytucjonalizacji dzieła sztuki. Blokuje naturalne, spontaniczne reakcje
odbiorców. Poprzez symboliczny gest, jakim jest możliwośd zdrapania wierzchniej warstwy white cube'a, widzowie
polskiej ekspozycji zostają zachęceni do odsłonięcia ukrytego potencjału własnych możliwości. Architektura wystawy
pozwala im podważyd obowiązujące reguły odbioru dzieł sztuki i aktywnie wpłynąd na kształt przestrzeni.
5
Kartoteka, reżyseria: Michał Zadara, scenografia: Robert Rumas, Wrocławski Teatr Współczesny (premiera 8 grudnia
2006).
Kartoteka Michała Zadary to teatralne jam session, którego podstawą jest żelazne realizowanie wskazówek zawartych
w didaskaliach przez Tadeusza Różewicza. Wszyscy wraz z Bohaterem (którym może się stad każdy z uczestników –
zarówno widzów jak i aktorów) pozostają na peronie metra w nieustannym oczekiwaniu na rozrachunek z przeszłością.
Spektakl skonstruowany jest jako seria luźno połączonych ze sobą scen. Widz ma swobodę decydowania o
uczestniczeniu w pozornym chaosie zdarzeo.
Sprawa Dantona, reżyseria: Paweł Łysak, scenografia: Paweł Wodzioski, Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w
Bydgoszczy (premiera 14 marca 2008 roku)
Widzom Sprawy Dantona odebrana została bezpieczna biernośd podglądacza. Już nie jako widzowie, ale jako
uczestnicy rewolucji muszą odegrad swoją rolę; rolę kogoś z tłumu, od kogo może zależed bieg historii. Reżyser zachęca:
„Bierzcie sprawy w swoje ręce”. Odbiorca ma możliwoś d przekonania się czy potrafi dokonywad wyborów, korzystad z
podstawowego prawa – prawa do wolności.
Supernova. Rekonstrukcja na podstawie spektaklu Supernova Zsolta Zeldunga, reżyseria i scenariusz: Marcin
W ierzchowski, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie (premiera 16 maja 2009 roku)
Supernova. Rekonstrukcja jest fantazją o roku 3209. Odkryto wtedy dokumentację spektaklu krakowskiego reżysera i
postanowiono przedstawid świat sprzed 1200 lat, tuż przed zagładą. Widz zostaje zaproszony do muzuem-labiryntu.
Wyposażony w odłamki wiedzy na temat przeszłości, ogląda rekonstrukcję na podstawie odnalezionej dokumentacji.
Wirus w spektaklu. Sędzia Główny w „Magnetyzmie Serca” – akcja Grupy Sędzia Główny, obywająca się w ramach
projektu Akcje TR. Artyści sztuk wizualnych w teatrze podczas spektaklu Magnetyzm serca według Ślubów panieoskich
Aleksandra Fredry, reżyseria: Sylwia Torsch (Grzegorz Jarzyna), scenografia: Magdalena Maciejewska, TR Warszawa,
(premiera spektaklu 14 marca 1999).
Grupa Sędzia Główny (Aleksandra Kubiak i Karolina W iktor) została zaproszona do zaingerowania w spektakl
Magnetyzm serc. Za pośrednictwem performerek, widownia mogła wysyład polecenia i żądania do obecnych na scenie
aktorów. Doszło do wielu napięd i konfrontacji pomiędzy obszarem sceny i widowni. Publicznośd była rozdarta
pomiędzy pragnieniem i możliwością partycypacji, a przyjemnością płynącą z przestrzegania protokołu widza.
6
Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich, autorka: Joanna Rajkowska, współpra ca: Centrum Sztuki Współczesnej Zamek
Ujazdowski; Fundacja Instytut Promocji Sztuki, Michał Rudnicki, Katarzyna Łyszkowicz, projekt realizowany na Rondzie
de Gaulle’a w Warszawie, od 2002 roku
Głównym elementem projektu jest sztuczna palma ustawiona na wysepce na rondzie de Gaulle’a, na skrzyżowaniu
dwóch najważniejszych ulic Warszawy: Nowego Świata i Alej Jerozolimskich. Projekt jest próbą zbadania spustoszeo
jakie wywołała nieobecnośd po II Wojnie Światowej mniejszości żydowskiej w stolicy. Ustawienie elementu obcego dla
wielkomiejskiego, środkowoeuropejskiego pejzażu wywołało wiele emocji w sferze publicznej. Po okresie
symbolizowania podziału między mieszkaocami, palma na stałe wpisała się w krajobraz Warszawy.
Dotleniacz, autorka: Joanna Rajkowska, kurator: Kaja Pawełek, projekt zrealizowany przez Centrum Sztuki
Współczesnej Zamek Ujazdowski na Placu Grzybowskim w Warszawie, od 2007 roku
Pośrodku Placu Grzybowskiego, w ścisłym centrum Warszawy, Rajkowska zaaranżowała staw obsadzony zielenią,
zaopatrzony w specjalne urządzenia ozonuj ące powietrze i wytwarzające mgłę. Obiekt ten, wyrwany z marzenia o
przyjaznej człowiekowi przestrzeni, umieszczony został na styku przeciwnych interesów lokalnych grup, w miejscu
dawnych traum. W tym środowisku powstała mała oaza, miejsce zwyczajnych rozmów i spotkao.
Podróż do Azji, spacer akustyczny po sektorze wietnamskim na Stadionie X-lecia w Warszawie, projekt Joanny Warszy,
Anny Gajewskiej, Ngo Van Tuonga, produkcja: Fundacja Sztuki ARTERIA, 2006 roku
Co setny warszawiak jest W ietnamczykiem, Azja ci są jednak symbolicznie nieobecni w homogenicznym mieście.
Projekt Podróż do Azji powstał w odpowiedzi na tę niewidzialnośd. Spacer po Jarmarku Europa nawiązywał z jednej
strony do idei miejskiej włóczęgi, z drugiej zaś do muzealnych wizyt „ze słuchawką”. Odwoływał się do idei uprawiania
turystyki we własnym mieście. Lektura świata z punktu widzenia Wietnamczyków mieszkających w Warszawie
czyniła podróżującego współodpowiedzialnym za kształtowaną rzeczywistośd.
7
Wspólna sprawa, autor: Paweł Althamer, dokumentowane działania grupowe, rzeźba społeczna, film dokumentalny w
konwencji fantastyczno-naukowej, produkcja: Open Art Projects, od 2009 roku
Warszawskie osiedle mieszkaniowe Bródno-Podgrodzie powstało w czasach socjalistycznych jako zaplecze mieszkalne
dla pracowników okolicznych zakładów pracy. W tej scenerii pojawia się grupa ubranych w złote kostiumy sąsiadów
Pawła Althamera z bloku przy Krasnobrodzkiej 13. Biorą oni udział we wspólnych działaniach i niezwykłych podróżach
po świecie. Złotym boeingiem odwiedzili Brukselę, Brasilię, Londyn. Stają się „gośdmi” we własnej okolicy,
podróżnikami, którzy poruszają się na granicy dwóch rzeczywistości – tej codziennej, oswojonej i tej fantastycznej.
8
SEKCJA ARCHITEKTURY – Teatralizacja przestrzeni miejskiej
kuratorki: Ewa Machnio i Agata Skwarczyoska
raport socjologiczny „Sztuka w przestrzeni publicznej”: Joanna Erbel i Krzysztof Herbst
prezentowane projekty:

POZDROWIENIA Z ALEJ JEROZOLIMSKICH, autorka: Joanna Rajkowska

DOTLENIACZ, autorka: Joanna Rajkowska, kuratorka: Kaja Pawełek

PODRÓŻ DO AZJI, autorzy: Joanna Warsza, Anna Gajewska, Ngo Van Tuong

WSPÓLNA SPRAWA, autor: Paweł Althamer
Scenografia to nie tylko obiekt w obrębie teatru. Także fragment miasta, a nawet cała dzielnica „steatralizowana” przez
artystę i mieszkaoców-uczestników. Wystawa sytuuje cztery projekty artystyczne: Dotleniacz, Pozdrowienia z Alej
Jerozolimskich, Wspólna sprawa i Podróż do Azji na mapie Warszawy. Tym samym traktuje architekturę jako szeroko
rozumianą przestrzeo, w której ludzie współegzystują i nieustannie tworzą wzajemne relacje. Prezentacja odsłania
podwójny sens przestrzeni: jako konkretnego miejsca na mapie oraz jako sieci związków pomiędzy ludźmi. Podstawą
do przygotowania prezentacji był raport socjologiczny Sztuka w przestrzeni publicznej sporządzony przez Joannę Erbel i
Pawła Herbsta na polskiej ekspozycji na PQ 2011.
9
SEKCJA KOSTIUMU EKSTREMALNEGO
kuratorki: Ewa Machnio i Agata Skwarczyoska
prezentowany projekt: WSPÓLNA SPRAWA, autor: Paweł Althamer
W odpowiedzi na postawione przez organizatorów PQ 2011 zadanie prezentacji kostiumu ekstremalnego, kuratorki
zaprosiły do Pragi uczestników projektu Pawła Althamera Wspólna sprawa. Sąsiedzi artysty z Bródna podróżują po
świecie ubrani w złote kombinezony. Praga to kolejny przystanek po Brukseli, Brasilii i Mali. Kostium jako fantazja na
temat podróży do innych rzeczywistości, katapultuje bohaterów z codzienności w inny wymiar. Daje im poczucie
wspólnoty.
Prezentacja kostiumu ekstremalnego odbędzie się 18 czerwca przed Galeria Narodową oraz na ulicach Pragi.
10
SEKCJA STUDENCKA – OBSZAR WSPÓLNY, OBSZAR WŁASNY
kurator: prof. Grzegorz Kowalski
prezentowana praca: OBSZAR WSPÓLNY, OBSZAR WŁASNY XIII, film, 2011
autor: prof. Grzegorz Kowalski ze studentami
Profesor Grzegorz Kowalski prowadzi na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie słynną pracownię nazywaną potocznie
Kowalnią. Jej absolwentami są najbardziej rozpoznawani współcześni artyści kilku ostatnich pokoleo, m.in. Paweł
Althamer, Katarzyna Kozyra, Artur Żmijewski, Anna Molska. Obszar Wspólny, Obszar Własny (OWOW) to kluczowe
zadanie pracowni. Profesor wprowadził je do pracy ze studentami w połowie lat 80. W sekcji studenckiej zostanie
zaprezentowany film dokumentujący XIII realizację OWOW.
Miejscem OWOW zazwyczaj jest pracownia. Tam studenci, profesor i jego asystenci spotykają się w określonym czasie i
wspólnie działają. Działania odbywają się w sesjach, które dzielą kilkudniowe przerwy. Oglądany z zewnątrz OWOW
przypominad może performens, happening, a nawet przedstawienie teatralne, w które spontanicznie włączają się
inne osoby. Istotą zadania Obszar Wspólny, Obszar Własny jest aktywne uczestnictwo w procesie porozumiewania się
bez użycia języka werbalnego. Celem takiego kształcenia jest wypracowanie przez każdego studenta indywidualnego
stylu i stopniowe uniezależnienie się od autorytetu profesora.
Najnowsza trzynasta realizacja zadania (OWOW XIII), filmowana przez cztery kamery, powstała z myślą o Praskim
Quadriennale. Celem działania był w tym wypadku nie tylko sam „proces”, ale także finalne dzieło czyli przewidziany
do publicznej prezentacji film. Przestrzeo pracowni stała się więc sceną, a zadanie uległo teatralizacji. Wyjątkowo każdy
z uczestników mógł wprowadzid do obszaru wspólnego zaproszone osoby co oznaczało
nieprzewidywalnym.
11
konfrontację
z
PROGRAM TOWARZYSZĄCY
Na parkingu pod Galerią Narodową (Veletrzní palác) w Pradze stanie przyczepa campingowa, która w projekcie
Dotleniacz Joanny Rajkowskiej pełniła funkcję stróżowki Pawła Ochla, przyjaciela artystki. Przetransportowana ze
wszystkimi detalami, w niezmienionym kształcie, stanowi namacalny ślad po obecności człowieka i jego komentarz na
temat życia codziennego. Otoczenie ruchu ulicznego pozwoli przyczepie wtopid się w miasto i jednocześnie na to
miasto oddziaływad.
W przyczepie odbywad się będą szybkie wykłady i rozmowy z artystami. Na czas wykładów, specjalnie dla słuchaczy,
zostaną rozstawione stołki turystyczne. W pozostałym czasie będzie można zwiedzad przyczepę jako częśd polskiej
ekspozycji.
KALENDARIUM:
16 czerwca
WYEMANCYPOWANY WIDZ | 13:00 | Przyczepa przez Galerią Narodową
wykład przygotowany przez kuratorki sekcji narodowej i architektury Agatę Skwarczyoską i Ewę Machnio.
17 czerwca
HAKERZY POLSKIEGO TEATRU | 13:00 | Przyczepa przez Galerią Narodową
wykład Macieja Nowaka, dyrektora Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
18 czerwca
PREZENTACJA KOSTIUMU EKSTREMALNEGO | przed Galerią Narodową oraz w całym mieście
Sąsiedzi Pawła Althamera z warszawskiego Bródna zjawią się w Pradze w swoich złotych strojach. Bedzie to ich kolejny
przystanek w ramach projektu Wspólna sprawa.
OBSZAR WSPÓLNY, OBSZAR WŁASNY | 13:00 | Przyczepa przed Galerią Narodową
Spotkanie z prof. Grzegorzem Kowalskim, Łukaszem Koselą, Julią Bui Ngoc. Spotkanie będzie poświęcone polskiej
prezentacji studenkiej na PQ11.
Moderator: Paweł Sztarbowski
19 czerwca
WARSZTAT DLA STUDENTÓW | 12:00 | Studio Altart, Hala 30
Warsztat poprowadzi Julia Bui-Ngoc, tancerka, choreografka, studentka V roku w pracowni Grzegorza Kowalskiego na
warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
12
KONIEC SCENOGRAFII | 13:00 | Przyczepa przez Galerią Narodową
Współczesny teatr coraz mniej chce naśladowad rzeczywistośd, udawad, że jest jej marnym cieniem. Wpływa to na
rozumienie przestrzeni scenicznej, która nie spełnia już funkcji imitacyjnej i dekoracyjnej, ale działa jako możliwośd
przestrzeni międzyludzkiej. Czas znaleźd zamiennik dla słowa „scenografia”.
Wykład Pawła Sztarbowskiego, polskiego teatrologa i krytyka teatralnego.
20 czerwca
ROZSADZANIE SCENOGRAFII | 13:00 | Przyczepa przez Galerią Narodową
Spotkanie, w którym wezmą udział: artystka Aleksandra Kubiak, współzałożycielka Grupy Sędzia Główny oraz
scenografowie: Robert Rumas i Paweł Wodzioski.
moderator: Paweł Sztarbowski
21 czerwca
OBCY W PRZESTRZENI MIEJSKIEJ | 13:00 | Przyczepa przez Galerią Narodową
O projektach realizowanych w przestrzeni publicznej rozmawiad będą Joanna Rajkowska - autorka projektów Dotleniacz
i Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich oraz Jasper Alvaer.
moderator: Paweł Sztarbowski
22 czerwca
BUDUJMY TEATRY! | 13:00 | Przyczepa przez Galerią Narodową
Polska największym w Europie placem budowy infrastruktury teatralnej. Nowe budynki, nowe przestrzenie, nowe idee.
Modernizacje, rewitalizacje i przebudowy. Filozofia i ekologia. Misja i ekonomia. Nadrabiamy zaległości ostatnich 50 lat.
Wykład Doroty Buchwald, kierowniczki Pracowni Dokumentacji Teatralnej im. Barbary Krasnodębskiej
23 czerwca
ODDZIAŁYWANIE PROJEKTÓW ARTYSTYCZNYCH NA LOKALNĄ SPOŁECZNOŚD |13:00 | Przyczepa przez Galerią
Narodową
Spotkanie z Joanną Erbel i Krzysztofem Herbstem, socjologami, autorami raportu Sztuka w przestrzeni publicznej
zrealizowanego specjalnie na potrzeby pols kiej ekspozycji na PQ11.
moderator: Paweł Sztarbowski
24 czerwca
KOKTAJL Z OKAZJI DNIA POLSKIEGO | 13:00 | polski pawilon narodowy oraz przyczepa przez budynkiem Galerii
Narodowej
13
PUBLIKACJE
Polskiej prezentacji towarzyszą dwie publikacje.
Liberated energy – bogato ilustrowany, 202-stronnicowy katalog pod redakcją Joanny Baranowskej i Pawła
Sztarbowskiego. Zawiera obszerne informacje o sekcji narodowej, a rchitektury i Kostiumu Ekstremalnego, wszystkich
prezentowanych spektaklach i artystach, raport z ba dao socjologicznych Sztuka w przestrzeni publicznej Joanny Erbel i
Pawla Herbsta oraz teksty kuratorek i specjalistów z dziedziny sztuk wizualnych i teatru: Izabeli Kowalczyk, Pawła
Sztarbowskiego, Joanny Warszy.
Język polski i angielski. Dostępne wkładki z tłumaczeniami na japooski, rosyjski, hiszpaoski.
Obszar Wspólny, Obszar Własny – bogato ilustrowany, 128-stronicowy katalog pod redakcją Karola Sienkiewicza
prezentuje proces powstawania trzynastej rea lizacji OWOW.
Język polski i angielski.
BIOGRAMY KURATORÓW
Prof. Grzegorz Kowalski – artysta i pedagog, w latach 1959-1965 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk
Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza, był asystentem w Pracowni Kompozycji Brył i
Płaszczyzn Oskara Hansena (1965-1968) oraz w pracowni Jarnuszkiewicza (1968-1980). Od 1980 roku profesor na
Wydziale Wzornictwa Przemysłowego. W 1985 roku objął pracownię dyplomującą na Wydziale Rzeźby, w 2001 roku
przekształconą w Pracownię Przestrzeni Audiowizualnej. Od 2009 roku prowadzi też Pracownię Przestrzeni
Audiowizualnej na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii.
Ewa Machnio – scenografka, kostiumografka, architektka wnętrz. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie,
na wydziałach Architektury Wnętrz (2005) oraz Scenografii (2010). Współpracuje z teatrami dramatycznymi i
operowymi w całej Polsce, stworzyła projekty scenografii i kostiumów m. in. do spektakli Małgorzaty Głuchowskiej:
Córeczki (Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy im. Gustawa Holoubka, 2011), Lemoniadowy Joe (Teatr im. Stefana
Jaracza w Olsztynie, 2010); opery Gianni Schicchi Giacomo Pucciniego w reżyserii Pawła Łysaka (Opera Nova w
Bydgoszczy, 2010). W pracy artystycznej Interesują ją pograniczu teatru, codzienności, performansu.
Agata Skwarczyoska – scenografka, reżyserka światła, kostiumografka. Absolwentka Wydziałów Filozofii i Socjologii na
Uniwersytecie Warszawskim, studiowała na Wydziale Scenografii i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Stworzyła
projekty scenografii m. in. do spektakli Remigiusza Brzyka – Okrutne i czułe (Teatr Jeleniogórski im. Norwida, 2008),
Brygada szlifierza Karhana (Teatr Nowy w Łodzi, 2008), a także do przedstawienia Łukasza Chotkowskiego Nocny
portier (Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, 2011). Od 2007 roku stale współpracuj e z Teatrem 21, którego
członkami są osoby z zespołem Downa i autyzmem. W swoich projektach kieruje się doświadczeniami sztuki
konceptualnej oraz minimalizmu. Interesuje ją podważanie konwencji teatralnych oraz działania transgresyjne.
14
Autorzy zdjęd:
Kartoteka, fot. Bartek Sowa
Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich, fot. Marek Szczepaoski
Dotleniacz, fot. Joanna Rajkowska
Wspólna sprawa, fot. Bogdankrezel.com
Obszar wspólny, obszar własny, fot. Paweł Grześ
15

Podobne dokumenty