Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów

Transkrypt

Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów
Wydanie 51
Lipiec 2009
„Z perspektywy MSSF” –
Suplement
Nowe propozycje RMSR
w zakresie rachunkowości
instrumentów finansowych
Pierwsza faza projektu mającego na celu zastąpienie MSR 39 Instrumenty
finansowe: ujmowanie i wycena osiągnęła ważny etap - publikację projektu
standardu Instrumenty finansowe: Klasyfikacja i wycena. W tym roku
spodziewamy się również fazy drugiej i trzeciej, co pokazuje Tabela 1 poniżej.
W niniejszej publikacji przyglądamy się kluczowym propozycjom zawartym
w projekcie standardu oraz ich prawdopodobnym skutkom biznesowym.
Porównujemy także te propozycje z ostatnimi dyskusjami amerykańskich
podmiotów stanowiących standardy rachunkowości.
Tabela 1
Faza projektu
Publikacja projektu Zakończenie prac
standardu
1.
Klasyfikacja
i wycena
Lipiec 2009
Na czas dla celów
sporządzania sprawozdań
finansowych za 2009 rokale nie obowiązujący przed
rokiem 2012
2.
Utrata wartości
Październik 2009
2010
3.
Rachunkowość
zabezpieczeń
Grudzień 2009
2010
Obowiązkowa data wejścia w życie nie wcześniej niż 1/1/2012
1
Podsumowanie kluczowych propozycji zawartych w projekcie
standardu
Klasyfikacja
Zarządzane na bazie kontraktowej
stopy zwrotu
Projekt standardu proponuje
zastąpienie aktualnie obowiązujących
kategorii instrumentów finansowych
dwoma kategoriami wyceny: wartością
godziwą oraz zamortyzowanym
kosztem. Instrument finansowy będzie
wyceniany według zamortyzowanego
kosztu, jeśli zostaną spełnione dwa
warunki:
(i) instrument posiada typowe cechy
pożyczki; oraz
Instrumenty finansowe spełniają to
kryterium, jeśli są zarządzane,
a rentowność jest oceniana przez
zarządzających jednostką na
podstawie kontraktowych przepływów
pieniężnych, które są określane
w trakcie utrzymywania instrumentu
lub w momencie jego emisji
(z uwzględnieniem wszelkich zmian
wynikających z uregulowań
umownych dotyczących opcji
wcześniejszej spłaty).
(ii) instrument jest zarządzany na
bazie kontraktowej stopy zwrotu.
Opcja wyceny według wartości
godziwej
Wszystkie pozostałe instrumenty
finansowe będą wyceniane według
wartości godziwej.
Projekt zmian proponuje utrzymanie
opcji wyceny według wartości
godziwej. Jednostki mogą
zdecydować o wycenie instrumentów
finansowych, które w przeciwnym
razie kwalifikowałyby się do wyceny
według zamortyzowanego kosztu,
według wartości godziwej,
z zastrzeżeniem, że wartość godziwa
eliminuje lub znacząco zmniejsza
niespójność wyceny lub ujęcia (tzw.
"niedopasowanie księgowe"). Inne
kryteria wykorzystania opcji wyceny
według wartości godziwej
przewidziane w obecnie
obowiązującym MSR 39 nie będą już
potrzebne z związku z propozycjami
Rady przedstawionymi w projekcie
standardu.
Poniższy wykres zaczerpnięty
z projektu standardu podsumowuje
podejście do określania sposobu
wyceny instrumentów finansowych.
Typowe cechy pożyczki
Ograniczają się one do warunków
umownych, które obejmują płatność
kapitału lub odsetek od niespłaconego
kapitału. Odsetki są w tym przypadku
definiowane jako wynagrodzenie za
wartość pieniądza w czasie oraz za
ryzyko kredytowe ponoszone przez
pożyczkodawcę. Przykłady typowych
cech pożyczki obejmują opcje cap
i floor na stopę procentową, większość
opcji wcześniejszej spłaty oraz zmiany
stopy procentowej w odpowiedzi na
zmianę jakości kredytowej
instrumentu. Niezależne instrumenty
pochodne nie mają typowych cech
pożyczek. Dodatkowo, uważa się, że
tylko najbardziej uprzywilejowane
transze emisji sekurytyzowanej
spełniają kryteria typowych cech
pożyczek.
Proces określania metody wyceny
Instrument w zakresie MSR 39
Typowe cechy pożyczki?
Nie
Tak
Zarządzany na bazie kontraktowej stopy zwrotu?
Nie
Tak
Opcja wyceny do wartości godziwej?
Tak
Nie
Zamortyzowany koszt
Wartość godziwa
„W efekcie proponowanych
zmian wszystkie instrumenty
kapitałowe będą wyceniane
według wartości godziwej”
Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów finansowych Lipiec 2009
2
Instrumenty kapitałowe
Projekt proponuje usunięcie obecnie
dostępnego w MSR 39 zwolnienia,
zgodnie z którym instrumenty
kapitałowe, dla których nie ma
dostępnych kwotowań z aktywnych
rynków i dla których wartość godziwa
nie może być wiarygodnie
oszacowana, są wyceniane po
koszcie.
W efekcie wszystkie instrumenty
kapitałowe będą wyceniane według
wartości godziwej. Jednakże projekt
standardu proponuje opcję ujmowania
zysków i strat z wyceny do wartości
godziwej oraz otrzymanych dywidend
z tych instrumentów kapitałowych
w pozostałych całkowitych dochodach.
Kwoty ujmowane w pozostałych
całkowitych dochodach nie będą nigdy
przeksięgowywane do rachunku
zysków i strat (nawet w momencie
zbycia). W związku z tym nie będzie
potrzeby testowania tych aktywów pod
kątem utraty wartości.
Ta opcja nie jest dostępna dla
instrumentów kapitałowych, które są
przeznaczone do obrotu. Jest ona
dostępna jedynie w momencie
początkowego ujęcia dla każdego
instrumentu i jest nieodwracalna.
Brak możliwości
przekwalifikowania
Nie będzie możliwości
przekwalifikowania pomiędzy
kategoriami; ani pomiędzy kategoriami
zamortyzowanego kosztu i wartości
godziwej, ani dla instrumentów
kapitałowych pomiędzy kategoriami
wartości godziwej przez wynik
finansowy oraz wartości godziwej
przez pozostałe całkowite dochody.
Projekt proponuje także usunięcie
dyskusyjnego wymogu obecnego
MSR 39 dotyczącego aktywów
zaklasyfikowanych jako utrzymywane
do terminu zapadalności, które zostały
zbyte przed tym terminem. Zamiast
tego wymagana będzie osobna
prezentacja zysków i strat powstałych
na sprzedaży instrumentu
ujmowanego według
zamortyzowanego kosztu.
Wbudowane
instrumenty pochodne
Projekt proponuje usunięcie wymogu
wydzielania instrumentów pochodnych
wbudowanych w instrumenty
zasadnicze będące instrumentami
finansowymi, które są objęte
zakresem MSR 39. Kontrakty
hybrydowe zawierające wbudowany
instrument pochodny, który posiada
typowe cechy pożyczki (np. opcje cap
na stopę procentową) nadal
kwalifikują się do kategorii
zamortyzowanego kosztu (jeśli są one
zarządzane na bazie kontraktowej
stopy zwrotu).
Jeśli umowa zasadnicza nie jest
objęta zakresem MSR 39, nadal
zastosowanie mają istniejące wymogi
w zakresie wydzielania wbudowanych
instrumentów pochodnych. Jednak
wymogi te zostaną jeszcze raz
przeanalizowane, kiedy Rada
zweryfikuje zakres MSR 39 w trakcie
ostatniego etapu projektu.
Przepisy przejściowe
Projekt proponuje retrospektywne
zastosowanie zmian. Jednak
następujące oceny będą dokonane
w oparciu o okoliczności zaistniałe na
datę pierwszego zastosowania zmian:
► Identyfikacja instrumentów
zarządzanych na bazie
kontraktowej stopy zwrotu
► Wybór lub wycofanie się z opcji
wyceny do wartości godziwej
► Wybór instrumentów
kapitałowych, które będą
wyceniane według wartości
godziwej przez pozostałe
całkowite dochody.
Przewidziana została niewielka liczba
wyjątków od zastosowania
retrospektywnego, a mianowicie:
► Jeśli wartość godziwa umowy
hybrydowej nie została określona
w okresach porównawczych,
jednostka powinna zastosować
sumę wartości godziwych jej
elementów (instrumentu
zasadniczego oraz instrumentu
pochodnego) na koniec każdego
okresu porównawczego.
Instrument hybrydowy zostanie
wówczas wyceniony według
wartości godziwej na dzień
pierwszego zastosowania zmian.
► Jeśli retrospektywne
zastosowanie metody efektywnej
stopy procentowej dla
instrumentów
przekwalifikowanych do kategorii
wyceny według
zamortyzowanego kosztu jest ze
względów praktycznych
niemożliwe, wartość godziwa na
datę pierwszego zastosowania
zmian będzie nową wyceną
według zamortyzowanego kosztu.
Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów finansowych Lipiec 2009
Także jeśli retrospektywne
zastosowanie wymogów MSR 39
dotyczących utraty wartości jest
ze względów praktycznych
niemożliwe, jednostka powinna
określić wszelką utratę wartości
w każdym prezentowanym
okresie na podstawie wartości
godziwej instrumentu na koniec
każdego okresu porównawczego.
► Dla nienotowanych instrumentów
kapitałowych oraz powiązanych
z nimi instrumentów pochodnych,
które dotychczas były wyceniane
według kosztu, wymóg wyceny
według wartość godziwej będzie
miał zastosowanie prospektywne.
Wszelkie różnice pomiędzy
wcześniejszą wartością bilansową
oraz wartością godziwą w dniu
pierwotnego zastosowania będą
ujmowane w zyskach
zatrzymanych na początek okresu
sprawozdawczego, w którym
zmiany zostały po raz pierwszy
zastosowane.
► Ponowne ustanowienie powiązań
dla celów rachunkowości
zabezpieczeń (np. kiedy pozycja
zabezpieczana jest
przekwalifikowana do kategorii
wyceny według wartości godziwej
przez wynik finansowy) będzie
rozliczane jako zaprzestanie
stosowania zasad rachunkowości
zabezpieczeń od daty pierwszego
zastosowania zmian.
W międzyczasie nie będzie
żadnej możliwości
retrospektywnego desygnowania
nowych powiązań
zabezpieczających dla aktywów
przekwalifikowanych do kategorii
wyceny według
zamortyzowanego kosztu.
Ujawnianie informacji
Projekt zmian proponuje uzupełnienie
MSSF 7 Instrumenty finansowe:
ujawnianie informacji o wymogi
w zakresie dodatkowych ujawnień dla
jednostek, które zdecydowały
o wcześniejszym zastosowaniu zmian.
Dodatkowe ujawnienia (preferowany
jest format tabelaryczny) są
następujące:
► Pierwotna kategoria wyceny oraz
wartość bilansowa według MSR
39 w porównaniu do nowej
kategorii wyceny oraz wartości
bilansowej; oraz
3
► Saldo aktywów i zobowiązań
finansowych zakwalifikowanych
do kategorii wyceny według
wartości godziwej oraz
przekwalifikowanych z tej
kategorii.
Podejście alternatywne
Projekt zmian przedstawia do dyskusji
następujące podejście alternatywne:
► Aktywa finansowe, które spełniają
definicję pożyczek oraz
należności (tzn. nie są notowane
na aktywnym rynku) na mocy
obecnego MSR 39 spełniałyby
wymagania wyceny według
zamortyzowanego kosztu.
► Wymagane są ujawnienia
jakościowe dla zmian
w kategoriach wyceny oraz
zakwalifikowania do kategorii
wyceny według wartości godziwej
i przekwalifikowania z tej
kategorii.
► Wszystkie inne aktywa finansowe,
w tym inne instrumenty finansowe
o typowych cechach pożyczki,
które są zarządzane na bazie
kontraktowej stopy zwrotu(które
Projekt proponuje wyceniać
według zamortyzowanego kosztu)
byłyby wyceniane w bilansie
według wartości godziwej.
Jednak, dla instrumentów
finansowych o typowych cechach
pożyczki:
► Zmiany wartości opartej na
zamortyzowanym koszcie ( w tym
utrata wartości) byłyby ujmowane
w zysku lub stracie
► Wszelkie inne zmiany byłyby
ujmowane w pozostałych
całkowitych dochodach
► Nie byłoby możliwości
reklasyfikacji ujętych zysków
i strat pomiędzy pozostałymi
całkowitymi dochodami oraz
zyskiem lub stratą.
Poproszono również o komentarze do
innej wersji tego alternatywnego
podejścia, zgodnie z którą kwoty
ujmowane w pozostałych całkowitych
dochodach byłyby rozpoznawane
w osobnej linii w zysku lub stracie.
Tabela 2
Skutki biznesowe projektu Klasyfikacja i wycena na pierwszy rzut oka przedstawiają się następująco
Co będzie atrakcyjne dla sporządzających
sprawozdania finansowe?
Jakie są wyzwania?
► Redukuje kompleksowość poprzez ograniczenie ilości
► Jednostki, które zdecydują się na wcześniejsze
►
►
►
►
►
►
►
kategorii klasyfikacji i wyceny do dwóch:
zamortyzowany koszt oraz wartość godziwa
Eliminuje kompleksowe wymogi w odniesieniu do
wbudowanych instrumentów pochodnych
Jednostki mogą ograniczyć kwotę odpisu z tytułu utraty
wartości dla dłużnych papierów wartościowych, jeśli
instrumenty te kwalifikują się teraz do kategorii wyceny
według zamortyzowanego kosztu
Brak dyskusyjnych wymogów dla dłużnych papierów
wartościowych wycenianych według zamortyzowanego
kosztu
Możliwość zastosowania rachunkowości zabezpieczeń
dla papierów wartościowych wycenianych według
zamortyzowanego kosztu, dla których nie było to
wcześniej dozwolone, jeśli były one ‘utrzymywane do
terminu wymagalności’
Możliwość odwracania strat z wyceny do wartości
godziwej dla niektórych instrumentów kapitałowych
przez wynik finansowy w przypadku gdy rynki
kapitałowe są w okresie ponownego wzrostu
Jednostki mają możliwość wycofania się ze
wcześniejszego wyboru opcji wyceny według wartości
godziwej (pod warunkiem, że spełnione są kryteria
wyceny według zamortyzowanego kosztu)
Jednostki będą teraz miały możliwość zastosowania
opcji wyceny według wartości godziwej dla
instrumentów, dla których nie była ona zastosowana
przy początkowym ujęciu (pod warunkiem wystąpienia
niedopasowania księgowego)
►
►
►
►
►
zastosowanie zmian, zmierzą się z koniecznością
zastosowania zmian proponowanych przez projekt
standardu, bez wiedzy na temat ostatecznych zmian,
które zostaną wprowadzone w zakresie utraty wartości
oraz rachunkowości zabezpieczeń w Fazie II i III projektu
zmian do MSR 39.
Wszystkie instrumenty kapitałowe będą klasyfikowane
jako wyceniane według wartości godziwej przez wynik
finansowy (o ile ujęciu momencie pierwotnego ujęcia nie
zostaną desygnowane jako ujmowane według wartości
godziwej przez pozostałe całkowite dochody), co
spowoduje większą zmienność wyniku.
Wszystkie transze obligacji emitowane przez jednostki
celowe emitujące instrumenty sekurytyzowane będą
ujmowane według wartości godziwej przez wynik
finansowy za wyjątkiem transz najbardziej
uprzywilejowanych
W odniesieniu do wielu instrumentów, które zostały
przekwalifikowane z kategorii wyceny według wartości
godziwej do kategorii wyceny według zamortyzowanego
kosztu na podstawie zmian dotyczących
przekwalifikowania z października 2008 roku, może
zaistnieć konieczność ponownego przekwalifikowania do
kategorii wyceny według wartości godziwej, ponieważ
instrumenty te mogą nie spełniać nowych kryteriów
zamortyzowanego kosztu (np. transze sekurytyzacyjne)
Wiele zobowiązań zawierających wbudowane
instrumenty pochodne będzie teraz w całości ujmowane
według wartości godziwej, z uwzględnieniem zmian we
własnym ryzyku kredytowym
Zgodnie z propozycją zmian, po dacie zakwalifikowania
instrumentu do jednej z kategorii nie może on już być
Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów finansowych Lipiec 2009
4
Co będzie atrakcyjne dla sporządzających
sprawozdania finansowe?
Jakie są wyzwania?
► Uproszczenie standardu oraz zmniejszenie ilości
kategorii wyceny wyeliminuje większość bieżących
problemów związanych z MSR 39, a tym samym
umożliwi lepsze zrozumienie sprawozdań przez
użytkowników.
► Większa porównywalność, ponieważ odmienne
stosowanie wymogów w odniesieniu do utraty wartości
aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży nie
będzie już dłużej możliwe.
► Większa porównywalność, ponieważ nie będzie już
można dokonywać przekwalifikowania pomiędzy
kategoriami
►
►
►
►
►
Proces ujednolicania z US GAAP
Amerykańska RSRF na swoim
posiedzeniu w lipcu 2009 roku
wstępnie postanowiła kontynuować
swój projekt w zakresie
rachunkowości instrumentów
finansowych, który zakłada wartość
godziwą jako jedyną metodę wyceny,
z opcją umożliwiającą ujmowanie
własnego zadłużenia w pewnych
okolicznościach według
zamortyzowanego kosztu. Zyski
i straty będą ujmowane albo w zysku
lub stracie albo w pozostałych
całkowitych dochodach, w oparciu
o kryteria odnoszące się do modelu
zarządzania jednostką/modelu
biznesowego oraz zmienności
przepływów finansowych
z instrumentu (dodatkowe wskazówki
w zakresie stosowania tych kryteriów
kwalifikacji zostaną opracowane
w przyszłości).
Podejście to znacznie różni się od
rozwiązania proponowanego przez
RMSR, bazującego na dwóch
kategoriach wyceny.
Fakt, że obie Rady pracują nad
dwoma różnymi propozycjami stanowi
istotne ryzyko dla obiektywnego
procesu tworzenia jednego,
globalnego zestawu standardów
rachunkowości. Jeśli te dwie różne
propozycje nie zostaną uspójnione,
a Rady nie będą w stanie uzgodnić
wspólnego rozwiązania, osiągnięcie
ogólnego celu ujednolicenia
przekwalifikowany pomiędzy kategorią wyceny według
wartości godziwej a kategorią wyceny według
zamortyzowanego kosztu
Pożyczki nabyte z dyskontem ze względu na poniesione
straty kredytowe nie mogą być już wyceniane według
zamortyzowanego kosztu
Wyzwanie operacyjne przy obliczaniu w przyszłości
utraty wartości w przypadku instrumentów
przekwalifikowanych do kategorii wyceny według
zamortyzowanego kosztu
Dla instrumentów przekwalifikowanych do kategorii
wyceny według zamortyzowanego kosztu, jednostki nie
miałyby retrospektywnych korzyści z zastosowania
rachunkowości zabezpieczeń, co spowoduje tym samym
niespójność w rachunku zysków i strat
Brak zwolnień dotyczących możliwości ujmowania po
koszcie: wszystkie instrumenty kapitałowe będą musiały
być wyceniane według wartości godziwej
Jednostki mogą rozpocząć stosowanie zmian w zakresie
klasyfikacji i wyceny w dowolnym momencie od
października 2009 do 1 stycznia 2012. Użytkownicy
sprawozdań mogą to uznać za istotne wyzwanie przy
porównywaniu sprawozdań finansowych za okres
najbliższych czterech lat.
standardów może zostać opóźnione
w czasie.
Skutki biznesowe
Tabela 2 podsumowuje skutki
biznesowe propozycji projektu.
Szczegółowe ich omówienie
przedstawione zostało poniżej.
Inwestycje kapitałowe - RMSR
zaproponowała, aby umożliwić
jednostce nieodwołalny wybór opcji
ujmowania zmian wartości godziwej
w pozostałych całkowitych dochodach,
aby zaadresować kwestie związane
ze strategicznymi inwestycjami
w instrumenty kapitałowe, które są
przede wszystkim utrzymywane dla
korzyści pozaumownych, takich jak na
przykład współpraca operacyjna.
Jednak, ponieważ niemożliwe będzie
odwrócenie zysków i strat ani też
ujmowanie dywidend w rachunku
wyników, wydaje się mało
prawdopodobne, żeby taka opcja była
dla jednostek atrakcyjna.
W konsekwencji, uważamy że zyski
i straty z instrumentów kapitałowych
będą w większości przypadków
ujmowane w zysku lub stracie, tym
samym zwiększając zmienność
raportowanego wyniku finansowego.
Poprzez ujmowanie zysków i strat
w zysku lub stracie, ponowny wzrost
notowań będzie również ujmowany
w wyniku, w przeciwieństwie do utraty
Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów finansowych Lipiec 2009
wartości aktywów finansowych
dostępnych do sprzedaży, jak to ma
miejsce zgodnie z obecnymi
wymogami. W rzeczywistości ta
zmiana oznacza, ze nie będzie już
dłużej konieczności oceny
instrumentów kapitałowych pod kątem
potencjalnej utraty wartości, co
spowoduje usunięcie obszaru dla
którego obecnie panuje w praktyce
duże zróżnicowanie w stosowanym
podejściu.
Wyzwaniem będzie również wycena
według wartości godziwej
nienotowanych instrumentów
kapitałowych, które dotychczas są
ujmowane po koszcie. Może zaistnieć
potrzeba przeprowadzenia
dodatkowych ekspertyz i opracowania
nowych metodologii, co
najprawdopodobniej zwiększy koszt
oraz wydłuży czas raportowania.
Zmiany wartości godziwej tych
instrumentów przyczynią się również
do zwiększonej zmienności wyniku.
Proponowane podejście może
wpłynąć na decyzje niektórych
jednostek co do ograniczenia
inwestycji w instrumenty kapitałowe.
Cechy pożyczek podstawowych Wiele popularnych instrumentów
finansowych obecnie wycenianych
według zamortyzowanego kosztu nie
będzie spełniać kryteriów typowych
cech pożyczki. Może to dotyczyć akcji
uprzywilejowanych, większości
papierów wartościowych emitowanych
5
przez jednostki celowe emitujące
sekurytyzowane instrumenty
kapitałowe (patrz dyskusja poniżej)
oraz zlewarowane instrumenty dłużne
lub tych indeksowanych do zmiennych
niefinansowych.
Wytyczne stosowania zawierają wiele
przykładów dotyczących typowych
cech pożyczek. Wynikająca z tych
wymogów zmiana do MSR 39
wskazuje, że dług indeksowany do
wskaźnika inflacji będzie zawsze
ujmowany według zamortyzowanego
kosztu. Jednostki będą musiały
dokonać oceny przy określaniu czy
cechy analizowanych instrumentów
stanowią czy też nie typowe cechy
pożyczek, zwłaszcza, jeśli
analizowane przypadki nie zostały
omówione we wskazówkach
stosowania.
Zarządzane na bazie kontraktowej
stopy zwrotu - Wydaje się, że
określenie czy instrumenty finansowe
są zarządzane na bazie kontraktowej
stopy zwrotu czy też nie, powinno być
dokonane na poziomie segmentu
operacyjnego lub na poziomie
jednostki organizacyjnej (ponieważ
jest jednoznaczne, że ocena ta nie
powinna być dokonana ani na
poziomie jednostki sprawozdawczej,
ani na poziomie pojedynczego
instrumentu). Może to powodować
szereg wyzwań, ponieważ mogą
wystąpić w spółce jednostki
organizacyjne zarządzane w różny
sposób. Dalsze trudności mogłyby się
również pojawić w przypadku istotnej
zmiany w sposobie zarządzania
jednostką lub w przypadku transferu
instrumentu finansowego pomiędzy
jednostkami organizacyjnymi.
Projekt przytacza dwa przykłady
aktywów finansowych, które nie są
zarządzane na bazie kontraktowej
stopy zwrotu: (i) aktywa utrzymywane
do obrotu, oraz (ii) pożyczki nabyte
z dyskontem w wyniku poniesionych
strat kredytowych. W rezultacie,
jednostka nabywająca pożyczkę, która
podlega utracie wartości, będzie
musiała ją ująć według wartości
godziwej przez wynik finansowy.
„Zarządzane na bazie kontraktowej
stopy zwrotu” jest nowym terminem,
który nie jest wystarczająco jasno
określony. Dodatkowo, nie jest jasne
czy istnieją jakiekolwiek okoliczności,
w jakich instrument nie byłby
"zarządzany na bazie kontraktowej
stopy zwrotu" ani "na podstawie
wartości godziwej". Dlatego też zarząd
musi dokonać oceny przy określaniu
czy instrument jest zarządzany w ten
sposób.
Inwestycje w dłużne papiery
wartościowe - Propozycje
umożliwiłyby, aby papiery wartościowe
mające podstawowe cechy pożyczek
były ujmowane według
zamortyzowanego kosztu bez
uwzględnia obecnych wymogów
w odniesieniu do ich sprzedaży i
przekwalifikowania. Byłoby również
możliwe zastosowanie rachunkowości
zabezpieczeń dla takich instrumentów,
co mogłoby potencjalnie zmniejszyć
zmienność wyników.
Jednostki celowe emitujące
sekurytyzowane instrumenty
inwestycyjne - Jednostki specjalnego
przeznaczenia mogą emitować różne
transze długów (takich jak papiery
wartościowe zabezpieczone hipoteką),
aby stworzyć strukturę „wodospadu”,
która nadaje priorytet płatnościom
jednostek dla posiadaczy różnych
transz oraz tym samym określa
porządek według którego wszelkie
straty poniesione przez jednostkę są
alokowane do różnych transz. Dla
takich struktur projekt standardu
proponuje, że jedynie najbardziej
uprzywilejowane transze w takiej
strukturze kwalifikowałaby się do
kategorii wyceny według
zamortyzowanego kosztu. W związku
z tym wszystkie transze poniżej
najbardziej uprzywilejowanej transzy
będą musiały być ujmowane według
wartości godziwej przez wynik
finansowy.
Ze względu na fakt że są to
instrumenty, na które kryzys
finansowy miał w najwyższym stopniu
negatywny wpływ, będzie to jeden
z bardziej kontrowersyjnych
elementów propozycji zmian. Wiele z
tych instrumentów zostało
przekwalifikowanych z kategorii
wycenianych według wartości
godziwej do kategorii
zamortyzowanego kosztu na
podstawie zmiany do standardu
z października 2008 roku i jest
możliwe że, w wyniku proponowanych
zmian, znaczna ich część musiałaby
zostać ponownie przekwalifikowana
do kategorii wycenianych według
wartości godziwej przez wynik
finansowy.
Proponowane rozwiązanie zmniejszy
kompleksowość oraz zapobiegnie
konieczności szczegółowej analizy
aktywów posiadanych przez specjalne
jednostki, co w wielu przypadkach
może być trudne. W rezultacie może
się okazać, że ujęcie udziałów
w takich jednostkach nie będzie już
dłużej uzależnione od tego, czy są
one oparte bezpośrednio na aktywach
Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów finansowych Lipiec 2009
stanowiących zabezpieczenie, czy też
jedynie na instrumentach pochodnych
(syntetyczne instrumenty finansowe
oparte na długu ang. „synthetic
CDO”). Jednakże, bez analizy całej
struktury, mogą się pojawić transze,
które będą musiały być ujmowane
według wartości godziwej przez wynik
finansowy nawet jeżeli de facto
korzystają z zabezpieczeń
kredytowych i są mniej ryzykowne niż
aktywa stanowiące zabezpieczenie.
Podczas gdy dla aktywów
ujmowanych dotychczas jako
dostępne do sprzedaży, ale które
teraz mogą być ujmowane według
zamortyzowanego kosztu, utrata
wartości będzie obliczana na
podstawie zamortyzowanego kosztu,
niwelując tym samym potrzebę
ujmowania pełnej zmiany wartości
godziwej w przypadku utraty wartości.
„Proponowane usunięcie
złożonych zasad wydzielania
wbudowanych instrumentów
pochodnych znacząco
zmniejszy obecne trudności
związane z rozliczaniem
hybrydowych instrumentów
finansowych”
Umowy ubezpieczeniowe - Projekt
nie dokonuje żadnych znaczących
zmian w MSSF 4. W rezultacie, wobec
braku jakichkolwiek zapisów
umożliwiających jednorazowe
przekwalifikowanie umów
ubezpieczeniowych przy przejściu na
nowy standard, proponowane zmiany
w zakresie klasyfikacji i wyceny mogą
skutkować niedopasowaniem
księgowym, jeśli aktywa są
przekwalifikowywane oraz ponownie
wycenianie, podczas gdy
zobowiązania wynikające
z odpowiadającej im umowy
ubezpieczenia nie mogą zostać
ponownie wycenione.
Standard dotyczący umów
ubezpieczeniowych jest nadal w fazie
rozwoju. Dlatego też będzie trudne dla
ubezpieczycieli dokonanie wyboru na
mocy nowego standardu dla aktywów
finansowych bez wiedzy na temat
ostatecznych wymogów wyceny dla
poszczególnych zobowiązań z tytułu
ubezpieczeń. Jednak MSSF 4
zezwala na przekwalifikowanie
aktywów finansowych do kategorii
wycenianych według wartości
godziwej przez wynik finansowy za
6
każdym razem, gdy ubezpieczyciel
zmienia swoje zasady rachunkowości
w odniesieniu do zobowiązań z tytułu
ubezpieczeń. Praktyczny skutek jest
taki, że ubezpieczyciele będą musieli
dokonać w najbliższych kilku latach
dwóch istotnych przekwalifikowań
aktywów finansowych, pierwszy raz
gdy zacznie obowiązywać nowy
standard dla instrumentów
finansowych, drugi raz gdy zacznie
obowiązywać nowy standard
w zakresie kontraktów
ubezpieczeniowych.
godziwej przez wynik finansowy. To
najprawdopodobniej będzie skutkować
zwiększoną zmiennością
raportowanego wyniku ze względu na
zmiany w ryzyku kredytowym
emitenta. Prawdopodobieństwo, że
proponowane zmiany będą skutkować
tym, że więcej pozycji zobowiązań
będzie ujmowanych według wartości
godziwej jest jedną z przyczyn, dla
których Rada opublikowała dokument
przedstawiający tezy dyskusji na
temat roli ryzyka kredytowego
z wycenie zobowiązań1.
Jeżeli propozycje dotyczące
standardu w zakresie umów
ubezpieczeniowych będą skutkować
większym stopniem wykorzystania
bieżących wycen (co wydaje się być
kierunkiem obranym przez RMSR
i regulatorów europejskich), wówczas
może to współgrać z wykorzystaniem
wartości godziwej dla aktywów
finansowych, mimo że może to
spowodować, że wynik
ubezpieczycieli będzie bardziej
narażony na zmiany w sposobie,
w jaki rynek postrzega ryzyko
kredytowe i ryzyko płynności tych
aktywów, jeżeli zmiany te nie będą
odzwierciedlone w wycenie
zobowiązań ubezpieczeniowych.
Warto również zauważyć, że
wbudowane instrumenty pochodne
mogą być niekiedy desygnowane na
instrumenty zabezpieczające, co nie
byłoby możliwe w przypadku gdy cały
instrument zasadniczy byłby
wyceniany według wartości godziwej,
o ile Rada nie poszerzy zakresu
instrumentów, które mogą być
desygnowane jako zabezpieczenie.
Wbudowane instrumenty pochodne
-Proponowane wyeliminowanie
kompleksowych zasad wydzielania
wbudowanych instrumentów
pochodnych w znaczący sposób
zredukuje obecne trudności związane
z ujęciem księgowym hybrydowych
instrumentów finansowych. Jednakże,
nawet jeśli instrument ma tylko
podstawowe cechy pożyczki i może
być w związku z tym ujmowany
według zamortyzowanego kosztu,
konieczność księgowania
w korespondencji z rachunkiem
zysków i strat wszelkich korekt
w przypadku zmian w szacunkach
(ponieważ zachowane zostaną
postanowienia istniejącego paragrafu
8 wskazówek stosowania) będzie
powodowała, że nadal utrzymana
zostanie pewna zmienność
raportowanego wyniku.
Instrumenty dłużne emitowane przez
korporacje często zawierają elementy
nie będące podstawowymi cechami
pożyczek, takie jak indeksowanie do
cen surowców, żeby zmniejszyć koszt
długu. Obecnie takie elementy są
wydzielane jako wbudowane
instrumenty pochodne (i są
ekonomicznie zabezpieczane przez
instrumenty pochodne). Takie
zobowiązania będą musiały być
w całości wyceniane według wartości
Przekwalifikowanie - Ponieważ nie
będzie możliwe przekwalifikowywanie
pomiędzy kategoriami, nie będzie
istniał mechanizm umożliwiający
zmianę ujęcia księgowego
w przypadku gdy instrument
finansowy przestanie być
utrzymywany do obrotu lub jeżeli
zmieni się podejście jednostki do
zarządzania tym instrumentem.
Jednakże jednostki będą mogły
klasyfikować instrumenty na
podstawie sposobu, w jaki były one
zarządzane na datę pierwotnego
zastosowania zmian (a nie na datę
jego zawarcia). Również, na moment
pierwszego zastosowania zmian,
jednostki będą mogły dokonać
przekwalifikowania instrumentów, dla
których pierwotnie jednostka
skorzystała z opcji wyceny według
wartości godziwej, jeżeli instrumenty
te spełniają kryteria zamortyzowanego
kosztu (takie przekwalifikowania nie
były dozwolone przed zmianami
z października 2008 roku).
Po pierwotnym ujęciu nie będzie już
konieczne kontynuowanie ujęcia
zgodnie ze zmianami z października
2008 roku, nie będą również
wymagane odpowiednie ujawnienia.
Przepisy przejściowe –
Retrospektywne przekwalifikowanie
oznacza, że będzie konieczne
1
Więcej można znaleźć w „Z perspektywy
MSSF” Suplement wydanie 46- RMSR
publikuje dokument zawierający tezy
dyskusji na temat “własnego ryzyka
kredytowego”. Dokument dostępny
wyłącznie w języku angielskim.
Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów finansowych Lipiec 2009
przekształcenie danych
porównawczych, aby uwzględnić efekt
przekwalifikowania na datę
pierwotnego zastosowania zmian.
Będzie to złożone zadanie. Zmiana na
dwie kategorie prawdopodobnie
wymagać będzie znaczących zmian
w systemach raportowania oraz
procesach księgowych.
Jednostki będą musiały uważnie
rozważyć wpływ nowej klasyfikacji na
każdą klasę instrumentów. Na
przykład, jeśli aktywa są
przekwalifikowane do kategorii
zamortyzowanego kosztu, niektóre
straty wcześniej ujmowane
w rachunku zysków i strat nie mogą
już być odwrócone przez rachunek
zysków i strat, jeśli cena rynkowa
odzyska odpowiedni poziom,
ponieważ nowy zamortyzowany koszt
będzie określany w oparciu o warunki
na dzień powstania lub nabycia,
z korektami ujmowanymi
bezpośrednio w kapitale. Jedynie
w przypadku gdy retrospektywne
zastosowanie jest ze względów
praktycznych niemożliwe, wartość
godziwa na datę przejścia będzie
wykorzystana jako nowy
zamortyzowany koszt i wcześniej
rozpoznane straty będą stopniowo
odwracane przez rachunek zysków
i strat poprzez wyższą efektywną
stopę procentową. Jeżeli natomiast
aktywa będą przekwalifikowane jako
wyceniane według wartości godziwej
przez wynik finansowy, straty które nie
zostały wcześniej rozpoznane będą
ujęte w przekształconych danych
porównywalnych, z możliwością ich
odwrócenia w przyszłości przez
rachunek wyników.
Ponadto, ponieważ nie jest możliwe
retrospektywne ustanawianie
powiązań zabezpieczających dla
celów stosowania zasad
rachunkowości zabezpieczeń, może
wystąpić znaczna niespójność
w raportowanym wyniku, jeżeli
instrumenty będą
przekwalifikowywane z kategorii
utrzymywanych do obrotu do kategorii
zamortyzowanego kosztu, podczas
gdy instrument zabezpieczających
będzie nadal ujmowany według
wartość godziwej przez wynik
finansowy.
Zgodnie z propozycją zawartą
w projekcie standardu, wydaje się że
datą początkowego zastosowania
zmian może być dowolna data według
wyboru jednostki, począwszy od
października 2009 roku do 1 stycznia
2012 roku (która jest prawdopodobną
datą obowiązkowego zastosowania
7
zmian). Oznacza to, że każda
jednostka która wybierze datę
w trakcie roku bilansowego, będzie
miała korzyść z 12-miesięcznego
okresu w trakcie którego może
przeanalizować, czy powinna
zdecydować się na opcję wyceny do
wartości godziwej, czy też nie. Jednak
takie okoliczności powinny być
ograniczone, biorąc pod uwagę fakt,
że opcja wyceny do wartości godziwej
może być wykorzystana lub
utrzymana jedynie w przypadku
wystąpienia niezgodności księgowej
oraz że instrumenty, które miałyby być
przekwalifikowane do kategorii
wyceny według zamortyzowanego
kosztu, powinny posiadać typowe
cechy pożyczki oraz powinny być
zarządzane na bazie kontraktowej
stopy zwrotu.
Biorąc pod uwagę fakt, że będące
konsekwencją proponowanych zmian
zmiany do MSSF 1 są w trakcie
opracowywania, wstępną datą
pierwotnego zastosowania dla
jednostek raportujących według MSSF
po raz pierwszy byłaby data ich
przejścia na MSSF (tzn. początek
okresu dla którego prezentowane są
najwcześniejsze dane porównawcze).
Może to jednak prowadzić do
trudności dla jednostek
przechodzących na MSSF w trakcie
najbliższych kilku lat. Przykładowo,
jednostka zamierzająca przejść na
MSSF w swoich sprawozdaniach za
2010 rok mogłaby ”przegapić” już
termin na skorzystanie lub
zrezygnowanie z opcji wyceny według
wartości godziwej. W celu pokonania
tego wyzwania, jednostki
przechodzące na MSSF pomiędzy
rokiem 2009 a 2011 mogą najpierw
zastosować istniejący MSR 39
i następnie przejść na nowy standard
w kolejnych okresach.
Wcześniejsze przyjęcie - Jeśli
ostateczny standard dostępny będzie
zgodnie z planem w październiku
2009 roku jednostki, które chciałyby
go zastosować wcześniej, będą miały
dwa miesiące na wprowadzenie zmian
za 2009 rok.
Zmiany dotyczące utraty wartości oraz
rachunkowości zabezpieczeń będą
włączone do nowego standardu
dopiero w 2010 roku. Dlatego
jednostki planujące wcześniejsze
zastosowanie zmian w obszarze
klasyfikacji i wyceny będą musiały
dokonać tego bez znajomości
ostatecznych postanowień standardu
w pozostałych dwóch kluczowych
obszarach.
Komentarze do projektu standardu
można zgłaszać do
14 września 2009 roku
O firmie Ernst & Young
Ernst & Young jest ogólnoświatowym liderem w dziedzinie zapewniania zgodności z wymogami, podatków, transakcji i usług
doradczych. Aż 144 000 ludzi na całym świecie łączy nasze wspólne wartości i niezmienne zaangażowanie w dbałość
o najwyższą jakość. Pomagamy naszym ludziom, klientom i szerszym społecznościom w realizowaniu ich pełnego potencjału
Więcej informacji znaleźć można na stronie www.ey.com/pl
Ernst & Young to ogólnoświatowa organizacja zrzeszająca firmy należące do Ernst & Young Global Limited, z których każda
jest odrębnym podmiotem prawa. Ernst & Young Global Limited, brytyjska spółka o odpowiedzialności ograniczonej do kwoty
gwarancji, nie świadczy usług na rzecz klientów.
Informacje o Grupie ds. Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej Ernst & Young
Przejście na Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) jest najistotniejszą inicjatywą w świecie
sprawozdawczości finansowej, decyzją, której skutki wybiegają daleko poza samą rachunkowość, wpływając na każdą
podejmowaną decyzję o kluczowym znaczeniu, nie zaś tylko na sposób jej wykazania w sprawozdawczości. Stworzyliśmy
ogólnoświatowe zasoby w postaci ludzi i wiedzy, służące wsparciu naszych zespołów pracujących z klientami. Stawiamy
sobie za cel zapewnienie Państwu korzyści wynikających z naszej rozległej wiedzy o różnych branżach, naszej dogłębnej
wiedzy merytorycznej oraz najnowszych doświadczeń wynikających z naszej pracy na całym świecie.
Nowe propozycje RMSR w zakresie rachunkowości instrumentów finansowych Lipiec 2009
8