docbezpieczeństwo narodowe terroryzm katastrofy administracja
download 
Reklamacja Transkrypt
bezpieczeństwo narodowe terroryzm katastrofy administracja
bezpieczeństwo narodowe terroryzm katastrofy administracja służby BCP (plany ciągłości działania) zarządzanie kryzysowe PR kryzysowy medycyna katastrof ratownictwo medyczne pierwsza pomoc bezpieczeństwo IT sieci, sprzęt, dane, oprogramowanie bankowość, operacje finansowe bezpieczeństwo finansowe ubezpieczenia bezpieczeństwo chemiczne systemy przeciwpożarowe, gaśnicze bezpieczeństwo fizyczne budynków systemy alarmowe bezpieczeństwo osób ochrona osób samochód, taktyka sytuacje krytyczne samoobrona psychologia zagrożenia stres koordynacja działań wrzesień 2014 Stowarzyszenie Security Direct 76 Wspólnie możemy wypracować programy, które z czasem staną się standardem... Internetowa Platforma Bezpieczeństwa Security Direct Celem zbudowania Internetowej Platformy Bezpieczeństwa jest stworzenie w sieci miejsca, gdzie odbiorca uzyska dostęp do informacji, porad, analiz i materiałów dotyczących bezpieczeństwa w jego różnych aspektach. Dzięki temu, bez konieczności wyszukiwania i przeglądania różnych adresów www możliwe będzie łatwe i jednocześnie kompleksowe dotarcie do wiedzy o bezpieczeństwie w zależności od sytuacji i potrzeb internauty. Docelowo Platforma będzie agregować treści wytworzone przez publiczne i niepubliczne podmioty odpowiedzialne za bezpieczeństwo, a także pośrednio związanymi z bezpieczeństwem (m.in.: Policja, Straż Pożarna, Pogotowie Ratunkowe, MSZ, Centra Zarządzania Kryzysowego, ubezpieczyciele, ZUS, IMiGW) Content Platformie zapewniać będą również eksperci i dziennikarze związani ze stowarzyszeniem Security Direct. Internetowa Platforma Bezpieczeństwa ma także wspierać jeden z głównych celów Stowarzyszenia Security Direct: edukację obywateli oraz uświadamianie służbom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo, że tylko w sytuacji, kiedy obywatele będą świadomi jak działają mechanizmy struktur bezpieczeństwa publicznego, w jaki sposób przewidywać i reagować na zagrożenia, a także na co i od kogo mogą liczyć na wsparcie, system bezpieczeństwa będzie działał prawidłowo i skutecznie. Bez interakcji obywatel – struktura, nie da się efektywnie wykorzystać potencjału bezpieczeństwa, tak po stronie obywateli, jak i dedykowanych służb. Dlatego odbiorca znajdzie na Platformie informacje dotyczące struktury bezpieczeństwa publicznego w Polsce, cele i kompetencje służb składających się na tę strukturę, informacje czego oczekiwać od określonych służb oraz jak do nich dotrzeć, a także dane teleadresowe osób i organów (np. centra zarządzania kryzysowego) odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w skali kraju i w skali lokalnej. Platforma dostarczy wiedzę i informację przydatną w różnych sytuacjach, w których użytkownik się znalazł, lub może się znaleźć, lub które powinien przewidywać. Struktura Platformy będzie obejmować szereg obszarów (przełożonych w interfejsie Platformy na tzw. zakładki). Będą to m.in.: pogoda, komunikacja i transport, przestępczość, bezpieczeństwo cyfrowe, łączność, bezpieczeństwo finansowe, turystyka, bezpieczeństwo fizyczne, pierwsza pomoc i elementy medycyny katastrof, środowisko i ekologia, bezpieczeństwo dzieci, bezpieczeństwo seniora, zagrożenie terrorystyczne, i inne. Każdy z obszarów będzie posiadał swoje rozwinięcie w postaci podstron, tak by od zagadnień ogólnych użytkownik przechodził do szczegółowych (np.: bezpieczeństwo fizyczne – w domu, poza domem, w szkole, w górach, w lesie, na wodzie itd). Jednocześnie zewnętrzne i wewnętrzne relacje Platformy w inteligentny sposób będą zestawiać niezbędne treści, tak, by użytkownik otrzymał kompletną informację (np. po wejściu w obszar „w górach”, użytkownikowi automatycznie zostanie dołączona informacja z obszaru „pogoda”, „ubezpieczenia”, itp). Dzięki nowoczesnemu interfejsowi graficznemu, użytkownik w sposób prosty i wręcz intuicyjny będzie wchodził na kolejne interesujące go „szczeble” informacji, w tym materiały interaktywne, jak grafiki, mapy, a także materiały video. Platforma zostanie zintegrowana z profilem stowarzyszenia Security Direct na portalach społecznościowych (Facebook, Twitter), tak by umożliwić użytkownikom Platformy interakcję z nią oraz pomiędzy użytkownikami. Zaletą Platformy będzie możliwość bezpośredniego dotarcia do ofert firm ubezpieczeniowych, kancelarii prawnych, firm ochrony i innych związanych z zagadnieniami bezpieczeństwa. Z drugiej strony podmioty o takim charakterze będą mogły dotrzeć ze swoim przekazem na wszystkich poziomach Platformy (od strony głównej po podstrony) do użytkowników. Zbudowanie tak skomplikowanej i jednocześnie tak potrzebnej struktury, jak Internetowa Platforma Bezpieczeństwa Securitydirect.pl będzie procesem rozłożonym na kilkanaście miesięcy. Jednak już w wersji startowej Platforma zacznie pełnić swoje zadanie: integrację obszarów bezpieczeństwa i przekazywania praktycznej wiedzy o zachowaniach, procedurach i strukturach użytkownikom, czyli nam wszystkim. Bo każdy chce być bezpieczny... Stowarzyszenie Security Direct działa na podstawie wpisu do KRS i Decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych nr 2/2014 uzgadniającej zakres działalności bezpośrednio Stowarzyszenie Security Direct związanej z bezpieczeństwem państwa oraz ochroną porządku publicznego. Security Direct, ul. Wawelska 78/24, 02-034 Warszawa, tel. 603 152 934, mail: [email protected]. Wobec wielu przemian zachodzących w Państwie i w jego strukturach odpowiedzialnych za szeroko rozumiane bezpieczeństwo społeczne, jeden element wymaga szczególnej uwagi – jest to współpraca, integracja i przygotowanie wszystkich systemów do wspólnego działania ze sobą i ze społeczeństwem. Nie można tego osiągnąć wdrażając i doskonaląc nawet najlepsze, ale wycinkowe i fragmentaryczne programy. Żaden hermetyczny program nie jest w stanie utrwalić prawidłowych reakcji i określić standardu współpracy człowieka dotkniętego kryzysem z otoczeniem i z ludźmi wykonującymi swoje obowiązki. Miesięcznik UWAGA może stać się silnym medium informacyjnym i edukacyjnym, przygotowującym do działania w sytuacjach kryzysowych. Może stać się miejscem, w którym „spotkają się” wielowątkowe i rozbudowane programy profesjonalistów, i w którym część tej wiedzy może zostać przekazana społeczeństwu. Istotą koncepcji miesięcznika UWAGA jest przenikanie obszarów tematycznych. Tak sformułowane założenie pozwala poznać specyfikę poszczególnych działań, a następnie zdefiniować ramy współpracy w sytuacji realnego zagrożenia. Zaufanie, świadome zachowanie i ewentualna współpraca jest jednym z podstawowych elementów, których brak dotkliwie rzutuje na sposób reakcji naszego społeczeństwa na wszelkie sytuacje kryzysowe. Istnieje naturalna potrzeba i możliwość połączenia w jednym miejscu kilku płaszczyzn, na których rozstrzyga się bezpieczeństwo człowieka, jego rodziny i społeczeństwa, a znaczna część przygotowania do reagowania w sytuacji krytycznej może odbywać się w ramach wymiany doświadczeń i skutecznego wypracowania rozwiązań. Michał Maryniak redaktor naczelny styczeń 2016 Stowarzyszenie Security Direct 00 STRUKTURA TEMATYCZNA MIESIĘCZNIKA GRUPY DOCELOWE I DYSTRYBUCJA Miesięcznik UWAGA jest nowym na polskim rynku czasopismem specjalistycznym, które w całości zostało poświęcone problemom szeroko rozumianego bezpieczeństwa. Obszar tematyczny miesięcznika obejmuje zagadnienia bezpieczeństwa w skali od państwa i społeczeństwa, przez przedsiębiorstwa i infrastrukturę krytyczną, aż do bezpieczeństwa osobistego. Dotychczasowe traktowanie zagadnień bezpieczeństwa miało charakter wycinkowy, determinowany bieżącymi potrzebami, a publikacje koncentrowały się na omawianiu tych fragmentów problemu, które odnoszą się np. do informatyki, zabezpieczeń fizycznych czy ochrony mienia. Koncepcja periodyku UWAGA jest inna. UWAGA traktuje bezpieczeństwo jako problem wielowarstwowy ale spójny, mający swoją genezę, przebieg i następstwa. Analiza jego złożoności, pozwala konsekwentnie i świadomie wykorzystywać różne elementy wiedzy, uzyskując oczekiwany efekt synergii. Bezpieczeństwo, to przede wszystkim świadomość, zdolność przewidywania odległych skutków podejmowanych działań i umiejętność rozwiązywania nieuniknionych problemów. UWAGA obejmuje wszelkie możliwe sposoby aktywności człowieka z perspektywy działań gwarantujących stabilne i efektywne realizowanie jego zadań gospodarczych, społecznych i osobistych (zarówno w skali makro jak i mikro). Periodyk „UWAGA bezpieczeństwo” jest miesięcznikiem o objętości minimum 76 stron, w pełnym kolorze, w najwyższym standardzie edytorskim i w planowanym nakładzie od 7000 do 15000 egzemplarzy. UWAGA powstaje przy współpracy ośrodków administracji państwowej, ośrodków medycznych, wyższych uczelni, firm doradczych związanych z działalnością biznesową oraz firm, jednostek i osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. 00 Stowarzyszenie Security Direct SYTUACJA KRYZYSOWA Dotrze do odbiorców poprzez podstawowe kanały dystrybucji: • punkty sprzedaży i saloniki prasowe na terenie całej Polski, • prenumeratę specjalną skierowaną do: Resortów Centralnych, Komend Policji, Komend Straży Pożarnej, Komend Straży Miejskiej, Wojewódzkich CZK, Powiatowych CZK, instytucji administracji państwowej, instytucji finansowych, instytucji ubezpieczeniowych, szkół o profilu związanym z bezpieczeństwem cywilnym i narodowym, ośrodków szko leniowych, • prenumeratę płatną, • sprzedaż internetową, • sklepy specjalistyczne, • targi i imprezy branżowe, • seminaria i konferencje. Ustawa o zarządzaniu kryzysowym podkreśla dwie zasadnicze i bezdyskusyjne wartości: pierwsza to spójność całego systemu zarządzania kryzysowego, druga – znacznie większe zaangażowanie infrastruktury krytycznej w proces zarówno planowania, jak i reagowania w sytuacji kryzysowej. Zgodnie z założeniem, regulacja opisuje zadania administracji publicznej, Sił Zbrojnych oraz właścicieli i posiadaczy infrastruktury krytycznej realizowane w sytuacjach kryzysowych, które rozumiane są jako stan narastającej destabilizacji, stwarzający zagrożenie dla integralności terytorialnej, życia, zdrowia, mienia, dziedzictwa kulturowego, środowiska lub infrastruktury krytycznej (w tym spowodowany zdarzeniem o charakterze terrorystycznym), charakteryzujący się możliwością utraty kontroli nad przebiegiem wydarzeń albo eskalacji zagrożenia. Podstawową grupą docelową miesięcznika UWAGA są osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo i zarządzanie kryzysowe w: • • • • administracji państwowej, strukturach resortowych, samorządach, instytucjach i przedsiębiorstwach wchodzących w skład infrastruktury krytycznej państwa, • obiektach i terenach użyteczności publicznej. Drugą grupą są osoby, dla których odpowiedzialność za siebie, swoją rodzinę i swoje otoczenie jest sprawą normalną i w sposób naturalny chcą wiedzieć więcej, aby móc przeciwdziałać potencjalnym zagrożeniom i skutecznie reagować w sytuacji krytycznej (niezależnie od jej obiektywnej skali). styczeń 2016 styczeń 2016 Stowarzyszenie Security Direct 00 W uproszczeniu, ustawa powinna tworzyć system zarządzania na wypadek wystąpienia zagrożeń wymagających podjęcia szczególnych działań, zwłaszcza ze strony organów administracji publicznej. W tym miejscu podkreślić należy słowo system. Rozwiązania i procedury precyzyjnie definiujące zadania poszczególnych służb przeznaczonych do reagowania w ściśle określonych sytuacjach nie spełniają tego warunku. Właściwie przygotowane służby najczęściej radzą sobie z zaistniałymi, ale cząstkowymi problemami. Nie zmienia to jednak sytuacji, w której, zgodnie z intencją ustawy, wymagane będzie optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów w sytuacjach zagrożeń w zakresie zapobiegania sytuacjom kryzysowym, przygotowania do przejmowania nad nimi kontroli, a także reagowania w sytuacjach kryzysowych oraz odtwarzania infrastruktury i przywracania jej pierwotnego charakteru. Tutaj nie wystarczają już właściwie przygotowane jednostki straży, policji, czy ratownictwa medycznego. Wymagane jest znacznie szersze spojrzenie na zagrożenia. W praktyce, z sytuacją kryzysową mamy do czynienia już na etapie planowania, w momencie analizy ewentualnego ryzyka. Wtedy powinniśmy rozpoznać i zdefiniować wszelkie możliwe zagrożenia, nawet mało prawdopodobne. Istnieją specjaliści i narzędzia ułatwiające porządkowanie informacji, jednak wiedza i doświadczenie zewnętrzne nie może zastąpić „twardych” danych, które uzyskać można tylko „na miejscu”. Stąd olbrzymia i bezpośrednia odpowiedzialność podstawowych jednostek planowania. Kolejnym problemem jest współpraca pomiędzy służbami i elementami infrastruktury krytycznej. Zagrożenie, najczęściej w naszych warunkach, nie jest skoncentrowane – obejmuje pewien obszar, niekoniecznie zgodny z podziałem administracyjnym. Reagowanie wymaga zaangażowania takich sił i środków, aby problem rozwiązać, bez względu na jego skalę. Musi być znany potencjał możliwy do uruchomienia, musi być łączność, musi być zarządzanie i koordynacja wszystkich działań. Wszystko powinno być podporządkowane precyzyjnym planom uwzględniającym zaistniałą sytuację. Infrastruktura krytyczna zdefiniowana została jako systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty (w tym obiekty budowlane) urządzenia, instalacje i usługi kluczowe dla bezpieczeństwa, służące zapewnieniu 00 Stowarzyszenie Security Direct sprawnego funkcjonowania organów władzy i administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Właściciele oraz posiadacze samoistni i zależni obiektów, instalacji lub urządzeń infrastruktury krytycznej, zobowiązani są do jej ochrony przed utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem w celu zapewnienia ich ciągłego funkcjonowania. W praktyce oznacza to, że system zarządzania kryzysowego obejmuje organy administracji rządowej i samorządowej oraz wybrane podmioty sektora prywatnego (właścicieli i posiadaczy infrastruktury krytycznej), a jednostka przygotowująca plany zarządzania kryzysowego musi współpracę z tymi podmiotami uwzględnić i jej zasady skutecznie określić. Praktycznie należy przyjąć, że koniec kryzysu i procedur zarządzania kryzysowego następuje na etapie zakończenia odtwarzania infrastruktury i przywrócenia jej pierwotnego charakteru. Może to być proces długi i skomplikowany, trwający czasem kilka lat, wymagający podjęcia wielu konkretnych, trudnych decyzji. Tu warto wrócić do etapu planowania i oceny zagrożeń, ponieważ na tym etapie zawierane są ubezpieczenia, a od ich poprawności zależy często odtworzenie stanu istniejącego pierwotnie. Czy planowanie, rozumiane jako instrument służący osiągnięciu przez organy administracji publicznej właściwego poziomu przygotowania do działań w sytuacjach kryzysowych i całokształt przedsięwzięć planistycznych, zdefiniowanych jako „planowanie cywilne” jest możliwe do zrealizowania i uznania za proces zakończony. Prawdopodobnie nie – musimy założyć, że planowanie ma charakter ciągły. Dodatkowo należy przyjąć, że w wielu miejscach plany powstają, ale ich wartość jest znikoma, ponieważ twórcy wychodzą z założenia, że „u nas i tak nic nigdy się stanie”. Jednak życie, natura i „źli ludzie” coraz częściej weryfikują nasze poczucie spokoju i oddalenia od realnego świata... styczeń 2016 Projekt Stowarzyszenia Security Direct stanie się przedsięwzięciem, w którym „spotkają się” wielowątkowe i rozbudowane programy profesjonalistów, i w którym część tej wiedzy może zostać przekazana społeczeństwu. Zaufanie, świadome zachowanie i ewentualna współpraca jest jednym z podstawowych elementów, których brak dotkliwie rzutuje na sposób reakcji naszego społeczeństwa na wszelkie sytuacje kryzysowe, tak w skali społeczności, jak i poszczególnych obywateli. Istnieje naturalna potrzeba i możliwość połączenia w jednym miejscu kilku płaszczyzn, na których rozstrzyga się bezpieczeństwo człowieka, jego rodziny i społeczeństwa, a znaczna część przygotowania do reagowania w sytuacji krytycznej może odbywać się w ramach wymiany doświadczeń i skutecznego wypracowania rozwiązań. W tym celu stowarzyszenie Security Direct będzie realizować projekt we współpracy ze służbami i ośrodkami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo publiczne, począwszy od Komendy Głównej Policji, Straży Pożarnej, Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, po ośrodki akademickie i ekspertów z różnych obszarów bezpieczeństwa. Tak szeroki i długofalowy projekt wymaga działań na wielu płaszczyznach od analitycznego, po edukacyjny i informacyjny. Dlatego projekt będzie realizowany poprzez m.in.: Wydawanie miesięcznika UWAGA, który dotrze zarówno do podmiotów mających dbać o bezpieczeństwo publiczne i obywateli, jak i do indywidualnych czytelników. Wydawanie poradników dedykowanych do określonych grup odbiorców (np. dzieci, seniorzy, osoby podróżujące, itd.). Realizację programów telewizyjnych pokazujących praktyczne aspekty bezpieczeństwa indystyczeń 2016 widualnego, lokalnego, regionalnego i ogólnopolskiego. Programów radiowych dotyczących bezpieczeństwa. Programu szkoleń obejmujących przewidywanie, planowanie zachowań, procedur i reakcji w sytuacjach kryzysowych. Szkolenia adresowane będą zarówno do służb, administracji państwowej i samorządowej, infrastruktury krytycznej, firm, osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo, administratorów baz danych, czy po prostu obywateli w ramach rozbudowanych programów edukacyjnych (ze szczególnym naciskiem na edukacje dzieci, młodzieży i osób starszych). Stworzenie platformy internetowej, na której w sposób spójny zostaną połączone obszary bezpieczeństwa publicznego i indywidualnego. Tak, by w jednym miejscu dostępne były informacje, procedury, przykłady dotyczące bezpieczeństwa począwszy od zachowania się w sytuacjach kryzysowych, i zarządzania ryzykiem, po porady dotyczące podróży, czy ubezpieczeń. Prac analitycznych dotyczących zagadnień bezpieczeństwa i wypracowania standardów oraz procedur w skali makro i mikro, w tym propozycje zmian legislacyjnych, gdzie jako strona społeczna będziemy w parlamencie promować określone rozwiązania i przyglądać się pracom Sejmu i Senatu w obszarach związanych z bezpieczeństwem. Miesięcznik UWAGA UWAGA traktuje bezpieczeństwo jako problem wielowarstwowy ale spójny, mający swoją genezę, przebieg i następstwa. Analiza jego złożoności pozwala konsekwentnie i świadomie wykorzystywać różne elementy wiedzy, uzyskując oczekiwany efekt synergii. Stowarzyszenie Security Direct 00 Bezpieczeństwo, to przede wszystkim świadomość, zdolność przewidywania odległych skutków podejmowanych działań i umiejętność rozwiązywania nieuniknionych problemów. UWAGA obejmuje wszelkie możliwe sposoby aktywności człowieka z perspektywy działań gwarantujących stabilne i efektywne realizowanie jego zadań gospodarczych, społecznych i osobistych (zarówno w skali makro jak i mikro). Istotą koncepcji miesięcznika UWAGA alert jest przenikanie obszarów tematycznych. Tak sformułowane założenie pozwala poznać specyfikę poszczególnych działań, a następnie zdefiniować ramy współpracy w sytuacji realnego zagrożenia. Internetowa Platforma Bezpieczeństwa Securitydirect.pl Celem zbudowania Internetowej Platformy Bezpieczeństwa jest stworzenie w sieci miejsca, gdzie odbiorca uzyska dostęp do informacji, porad, analiz i materiałów dotyczących bezpieczeństwa w jego różnych aspektach. Dzięki temu, bez konieczności wyszukiwania i przeglądania różnych adresów www możliwe będzie łatwe i jednocześnie kompleksowe dotarcie do wiedzy o bezpieczeństwie w zależności od sytuacji i potrzeb internauty. Docelowo Platforma będzie agregować treści wytworzone przez publiczne i niepubliczne podmioty odpowiedzialne za bezpieczeństwo, a także pośrednio związanymi z bezpieczeństwem. Content Platformie zapewniać będą również eksperci i dziennikarze związani ze stowarzyszeniem Security Direct. Internetowa Platforma Bezpieczeństwa ma także wspierać jeden z głównych celów Stowarzyszenia Security Direct: edukację obywateli oraz uświadamianie służbom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo, że tylko w sytuacji, kiedy obywatele będą świadomi jak działają mechanizmy struktur bezpieczeństwa publicznego, w jaki sposób przewidywać i reagować na zagrożenia, a także na co i od kogo mogą liczyć na wsparcie, system bezpieczeństwa będzie działał prawidłowo i skutecznie. Bez interakcji obywatel – struktura, nie da się efektywnie wykorzystać potencjału bezpieczeństwa, tak po stronie obywateli, jak i dedykowanych służb. Dlatego odbiorca znajdzie na Platformie informacje dotyczące struktury bezpieczeństwa publicznego w 00 Stowarzyszenie Security Direct Polsce, cele i kompetencje służb składających się na tę strukturę, informacje czego oczekiwać od określonych służb oraz jak do nich dotrzeć, a także dane teleadresowe osób i organów (np. centra zarządzania kryzysowego) odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w skali kraju i w skali lokalnej. Wydawnictwa nieperiodyczne Stowarzyszenia Security Direct Wydawnictwa Security Direct stanowią kolejny kanał edukacyjny i informacyjny w działaniach Stowarzyszeniach. Ich celem jest dotarcie z określoną tematyką, treściami i wiedzą do grup odbiorców zdefiniowanych w zależności od ich potrzeb i kompetencji. Stąd podział wydawnictw specjalnych na następujące kategorie: Wydawnictwa tematyczne Wydawnictwa dotyczące precyzyjnie określonego tematycznie obszaru bezpieczeństwa (np. bezpieczeństwo cyfrowe, bezpieczeństwo finansowe) i powiązanych z tym obszarem innych zagadnień związanych z bezpieczeństwem (wzajemne relacje i synergie różnych, często tylko z pozoru odległych od siebie warstw). Wydania specjalne Wydania tematyczne, ale związane z wyjątkowymi procesami i sytuacjami w czasie (np. katastrofy, konflikty, wyjątkowe zdarzenia, itp.) Celem takich wydawnictw będzie dostarczenie rzetelnych informacji, analiz i opinii dotyczących wyjątkowych procesów i sytuacji, w tym także zmian legislacyjnych mających wpływ na różne obszary bezpieczeństwa obywateli, instytucji i organizacji komercyjnych. Poradniki Wydawnictwa mające na celu dostarczenie praktycznej wiedzy osobom, instytucjom i organizacjom w obszarze bezpieczeństwa. Zapewnienie treści, które krok po kroku pokażą, jak w określonym obszarze (np. bezpieczeństwo w banku, bezpieczeństwo urzędu) tworzyć procedury bezpieczeństwa i Plany Ciągłości Działania, według jakich standardów postępować, jakie osoby lub zespoły powoływać, jak dzielić kompetencje i odpowiedzialność, itd. Pozwoli to osobom podejmującym decyzje strategiczne o rozwoju, a także osobom odpowiedzialnym w szczególności za bezpieczeństwo w danej instytucji czy organizacji stworzyć właściwe standardy bezpieczeństwa i stworzyć sprawne struktury mające za zadanie tego bezpieczeństwa strzec. styczeń 2016 Poradniki w różnej formie (także jako broszury) będą przygotowane dla zwykłego odbiorcy. Ich celem będzie pokazanie jak ma się zachować, jak przewidywać zagrożenia i jak na nie reagować. Kolejną grupą odbiorców poradników są edukatorzy – osoby szkolące inne osoby z zakresu bezpieczeństwa. Poradniki dla nich będą obejmować materiały szkoleniowe, które umożliwią ich działalność i będą wspierać te osoby, które przez edukatorów zostaną przeszkolone. Poradniki dla dzieci – wydawnictwa, które wykorzystując elementy graficzne (np. kolorowanki) w przystępny i intuicyjny sposób pozwolą dzieciom przyswoić wiedzę dotyczącą bezpieczeństwa, sposobu zachowania i reakcji na sytuację niebezpieczne. Raporty Wydawnictwa prezentujące zagregowaną wiedzę dotyczącą bezpieczeństwa, pokazującą procesy zmian, tendencje oraz badania opinii dotyczące bezpieczeństwa, wyniki audytów bezpieczeństwa prowadzonych przez Stowarzyszenie, tak by w sposób kompleksowy pokazać trendy, potencjalne zagrożenia oraz zamiany na lepsze lub gorsze w obszarze bezpieczeństwa w różnych aspektach: od publicznego, przez lokalne, po to w skali mikro, czyli obywateli i ich rodzin. Dzięki takim raportom zarówno obywatele, jak i decydenci różnych szczebli i różnych organizacji (instytucji i firm), będą mogli ocenić swoje przygotowanie i podejmowane decyzje w kontekście prognoz i trendów zabezpieczeń z jednej, a zagrożeń z drugiej strony. Nakład i dystrybucja poszczególnych wydawnictw będą determinowane zakresem i zadaniami określonych wydawnictw – w przypadku powszechnego charakteru będą dystrybuowane wraz z magazynem UWAGA alert. W przypadku charakteru ściśle określonego (dotarcie do określonej grupy odbiorców), dystrybucja odbywać się będzie w sposób pozwalający na optymalne, bezpośrednie i niezawodne dotarcie do adresowanej grupy odbiorców. Security Direct i Uwaga w radiu Realizując wspólnie z Polskim Radiem audycje dotyczące bezpieczeństwa odbiorcy w przystępny sposób przekazujemy wiedzę o różnych jego aspektach. Programy odnoszą się do zagadnień i wydarzeń, które budzą bieżące zainteresowastyczeń 2016 nie opinii publicznej, a także do takich zagadnień, wydarzeń i procesów, które z punktu widzenia bezpieczeństwa mają lub mogą mieć istotny wpływ, a umykają uwadze mediów, lub odpowiednich instytucji. Programy te mają już swoją tradycję na antenie Polskiego Radia. Alert z udziałem Michała Maryniaka (redaktora naczelnego Uwagi alert) i zapraszanych przez niego ekspertów poruszał różne problemy związane z obszarem bezpieczeństwa, min.: • Kwestię zagrożeń terrorystycznych. • Resocjalizacji więźniów i ich powrotów na wolność. • Organizację i działania ratownictwa medycznego w Polsce. • Agresję w grach komputerowych i programach telewizyjnych. • Bezpieczeństwa cyfrowego w kontekście bezpieczeństwa użytkowników w sieci • Bezpieczeństwa imprez masowych. • Zagrożeń związanych z przestępczością. • Dostępu do broni palnej i wpływu, jaki ten dostęp ma na bezpieczeństwo obywateli i publiczne. Dotychczas wyemitowano około 30 audycji. Programy w wersji do odsłuchania wraz z opisem, są dostępne na stronach internetowych Polskiego Radia. Trafiają także do zasobów Informacyjnej Agencji Radiowej i w ten sposób są udostępniane pozostałym mediom. Programy telewizyjne Security Direct Telewizja, mimo rosnącej roli internetu, jest nadal głównym medium umożliwiającym dotarcie do szerokiego grona odbiorców z bardzo różnych grup wiekowych, zawodowych i społecznych. Dlatego Stowarzyszenie Security Direct będzie wykorzystywać telewizję jako istotny kanał dotarcia z wiedzą dotyczącą bezpieczeństwa do szerokiego grona odbiorców. Programy telewizyjne Stowarzyszenia będą realizowane generalnie w dwóch kategoriach: Programy dla widzów dorosłych Programy będą miały charakter filmów – fabularyzowanych dokumentów. Dzięki temu będą narzędziem dynamicznej, fabularyzowanej edukacji. Ich fabuła będzie opowiadać o potencjalnych zagrożeniach, zdarzeniach i sposobach ra- Stowarzyszenie Security Direct 00 dzenia sobie z nimi. Dzięki temu widz w sposób prosty otrzyma wiedzę, jak przewidywać zagrożenia, jak się zachowywać w określonych sytuacjach, jak minimalizować niebezpieczeństwo i jak radzić sobie z odległymi skutkami zdarzeń aż do przywrócenia stanu wyjściowego. Tematyka programów będzie obejmować szereg zagadnień i sytuacji, w których przeciętny człowiek może się znaleźć, np.: Zagrożenia i zachowania na ulicy i w przestrzeni miejskiej. Zaczepki, grupy wyrostków, atak nożem, ucieczka z miejsca zagrożenia, sposoby reakcji, powiadamianie służb, pomoc innym w sytuacji zagrożenia, jak skutecznie wzywać pomocy od osób postronnych, itd. Kontakt z psem. Atak ze strony zwierzęcia, jak nie prowokować do ataku, jak chronić dziecko, kto w świetle prawa i w jakich granicach odpowiada za psa, jak wygląda kwestia ubezpieczenia ofiary i właściciela psa, itd. Ruch drogowy. Zdarzenie z naszym udziałem. Reakcja na zdarzenie, którego jesteśmy świadkami. Pierwsza pomoc. Odpowiedzialność, procedury, zachowania, itd. Zachowanie w tłumie. Przewidywanie zagrożeń, reakcje w trakcie imprez masowych, w sytuacjach z dużą liczbą ludzi (manifestacje, metro, pociąg, autobus), zagrożenie przestępczością pospolitą – kieszonkowcy, ewakuacje budynków, itd. Procedury interwencji. Kto i w jaki sposób może nas zatrzymać, przeszukać. Jakie obowiązują procedury np. przy wejściu służb na teren prywatny, do mieszkania, podczas przeszukania samochodu. Co możemy zrobić, czego nie powinniśmy robić, do kogo i jak interweniować. Broń. Posiadanie broni. Użycie broni, reakcja na groźby bronią, lub atrapami broni, jak odróżniać broń od atrapy, itd. Zachowania w grupie rówieśniczej Zagrożenia w domu (gaz, prąd, wrzątek, środki chemiczne, zasłabnięcie) Zachowania w internecie Potrzeba bezpieczeństwa należy do jednej z najważniejszych w życiu człowieka i obejmuje różne wymiary: egzystencjalny, intrapsychiczny, relacyjny, społeczny. To podział dydaktyczny, bowiem te wymiary nachodzą na siebie i są współzależne. Wymiar egzystencjalny Poczucie bezpieczeństwa wiąże się w tym wymiarze z zachowaniem zdrowia, życia, istnienia. Oczywiste jest, że każda choroba wywołuje poczucie zagrożenia i zmniejsza poczucie bezpieczeństwa. Lękamy się niepełnosprawności, zmniejszenia lub utraty aktywności zawodowej, procedur diagnostycznych i terapeutycznych, cierpienia związanego z chorobą, następstw przyjmowanych leków. Oparcie w rodzinie, profesjonalna pomoc, wiara w skuteczność metod leczenia sprzyjają poczuciu bezpieczeństwa. Zagrożenie życia jest jedną z najbardziej dramatycznych przyczyn zmniejszenia poczucia bezpieczeństwa. Nie brakuje obecnie tego typu zagrożeń, np. niebezpieczne drogi, kierowcy, przestępczość. Bliscy osób wyruszających w odległą podróż samochodem czy samolotem zaczynają odczuwać lęk, ich wyobraźnia ulega rozbudzeniu, bo przypominają sobie chociażby różne wypadki. Lecący samolotem, nawet najbardziej przyzwyczajeni do takiej formy komunikacji, nie czują się bezpieczni aż do momentu wylądowania. Specyficzną formą zagrożenia jest bezpośrednie niebezpieczeństwo, a także niebezpieczeństwo przewidywane. Co się dzieje w takiej sytuacji, najlepiej oddają media, np. strzelający do ludzi szaleniec wywołuje panikę i utratę poczucia bezpieczeństwa. Ludzie barykadują się w swoich domach, przygotowują broń, śledzą w TV wiadomości o poszukiwaniach strzelca przez policję, ostrzegają bliskich i sąsiadów. Programy będą miały charakter filmów animowanych, tak by w przystępny, interesujący i przyjazny dzieciom sposób dotrzeć do nich z przekazem dydaktycznym obejmującym istotne, z punktu widzenia najmłodszych, zagadnienia bezpieczeństwa (od ich wskazania, poprzez sposób zachowania, po reakcję w przypadku niebezpieczeństwa), np.: Droga z domu do szkoły Zachowanie w przypadku zagubienia Relacje z nieznanymi osobami dorosłymi Stowarzyszenie Security Direct ZBIGNIEW LEW-STAROWICZ W słownikach psychologicznych poczucie bezpieczeństwa określa się jako dążenie do zapewnienia sobie bezpieczeństwa i unikania zagrożeń. Programy dla dzieci 00 POCZUCIE BEZPIECZEŃSTWA styczeń 2016 styczeń 2016 Co może zapewnić im poczucie bezpieczeństwa? Jednym z warunków jest dysponowanie środkami obrony, np. broń. Już sam fakt trzymania w ręce broni daje większą pewność siebie, podwyższa poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza, jeżeli umiemy się nią posługiwać. Tego typu forma obrony sięga do początków ludzkości. Stowarzyszenie Security Direct 00 Nasi przodkowie mieli przy sobie maczugi, laski, kamienie, wyroby z miedzi, żelaza itd. Agresja towarzyszy nam od pradziejów i należy do podstawowych stanów psychicznych. Posiadane środki obronne niekoniecznie bywają skuteczne w pewnych zagrożeniach, np. kiedy zbliża się kilku napastników, ale posiadanie broni daje nadzieję, że jej widok może spowodować ich odwrót, jej użycie może wywołać ucieczkę. Człowiek nie dysponuje odpowiednio skutecznymi metodami obronnymi w swojej budowie i funkcjach. Nawet bokser nie może czuć się w pełni bezpiecznie, kiedy ma w pobliżu kilka wrogo usposobionych postaci. Broń zwiększa zakres możliwości obronnych człowieka. Historia ludzkości to również historia broni. Niestety, coraz bardziej niszczycielskiej. Jesteśmy świadkami wielu przemian w naszym kraju. Jedną z ważniejszych stało się poszerzenie zakresu obrony koniecznej. W przeszłości, w przypadku napadu rabunkowego większą ochroną cieszyli się napastnicy niż napastowani. Praktycznie, legalnie posiadana broń użyta w celu obrony, sprawiała więcej kłopotów niż pożytku. Lepiej było jej nie używać i liczyć na przeżycie napadu. Obecne zmiany przepisów sprzyjają większemu poczuciu bezpieczeństwa posiadaczy broni. Do pewnego stopnia zresztą, bowiem napastnicy też dysponują bronią. Jednak jak wynika z policyjnych statystyk, zdecydowana większość rabusiów nie dysponuje bronią palną i jej widok w rękach napastowanego zniechęca do dokonania czynu. Nic zatem dziwnego, że coraz więcej posiadaczy domów stara się o zezwolenie na posiadanie broni. Czy w sytuacji zagrożenia zdecydują się na jej użycie? Nie mam wątpliwości że tak, bowiem potrzeba zachowania życia swojego i najbliższych należy do podstawowych potrzeb człowieka. W sytuacji takiego zagrożenia nie myśli się o tym, czy napastnik był niedotleniony w fazie życia płodowego, maltretowany przez rodziców, miał smutne dzieciństwo i złe środowisko. Reaguje się szybko, spontanicznie i z determinacją. Wymiar intrapsychiczny W nim poczucie bezpieczeństwa wiąże się ze zdolnością do aktywności zawodowej, z posiadaniem pracy, zarobków, mieszkania, ze stanem zdrowia psychicznego. Ważny wpływ mają doświadczenia z wczesnego dzieciństwa. Osoby lękające się rodzica, wychowujące się w poczuciu zagrożenia, molestowane, mają obniżone poczu- 00 Stowarzyszenie Security Direct cie bezpieczeństwa albo są go pozbawione. W ich przypadku posiadanie broni może stwarzać zagrożenie dla nich samych i innych. Broń może być wykorzystana do szantażowania innych, wymuszeń, większego poczucia pewności siebie, a w stanach lęku do irracjonalnego jej użycia. Ma zatem sens badanie stanu psychicznego kandydatów do posiadania broni. Wymiar relacyjny W związkach partnerskich źródłem poczucia bezpieczeństwa jest osobowość partnera, stabilizacja związku, przekonanie o jego trwałości. U osób z małym poczuciem własnej wartości może to prowadzić do uzależnienia uczuciowego wobec drugiej osoby. Naturalna potrzeba trwałości związku może rodzić chęć jego formalizacji. Wiele osób żyjących w konkubinacie nie czuje się bezpiecznie. Związek nawet jeśli bywa oceniany jako udany, nie sprzyja poczucia bezpieczeństwa. Stąd wiele osób dąży do jego formalizacji. Skądinąd wiadomo, że zawarcie małżeństwa nie daje gwarancji trwałości związku, ale jednak ten papier zwiększa subiektywne poczucie bezpieczeństwa. Wymiar społeczny Źródłem poczucia bezpieczeństwa jest ład społeczny, poszanowanie prawa, system zabezpieczeń (np. budynków, alarmy, ubezpieczenia...). Im więcej obszarów biedy, bezrobocia, napięć społecznych, tym większe zagrożenie poczucia bezpieczeństwa. Najlepszym tego przykładem są nowoczesne luksusowe osiedla mieszkaniowe, pełne ochroniarzy, alarmów. W naszym kraju wiele osób nie czuje się bezpiecznie z powodu powszechnego łamania i lekceważenia prawa, braku poszanowania praw człowieka, grzebania w ich przeszłości, spektakularnych akcji antyterrorystycznych i aresztowań dokonywanych w świetle kamer, przyjętego stylu walki z opozycją. Społeczny brak poczucia bezpieczeństwa prowadzi do jego generalizacji w wymiar intrapsychiczny, relacyjny i egzystencjalny. Do historii odchodzi świat domów niezamykanych na klucz, zaufania do sąsiadów, przedstawicieli porządku publicznego. Zanika poczucie bezpieczeństwa. Nic zatem dziwnego, że wiele osób zwiększa swoje poczucie bezpieczeństwa dzięki posiadaniu broni. Broń staje się symbolem bezpieczeństwa. styczeń 2016 MARK E. SAFARIK Wywiad z byłym oficerem FBI, profilerem, Markiem E. Safarikiem Jednym z najbardziej zasłużonych i zaangażowanych w profilowanie i analizowanie zachowań seryjnych morderców na tle seksualnym jest były oficer Federalnego Biura Śledczego (FBI) Mark E. Safarik. Jego talent i zaangażowanie znalazły uznanie nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale i na całym świecie. Doświadczenie Marka Safarika jako byłego policjanta i funkcjonariusza FBI wykorzystywane było i jest nie tylko, przez amerykańskie i światowe policje ale również twórców filmowych i telewizyjnych chociażby w czasie kręcenia kultowego już filmu „Milczenie Owiec” z Anthonym Hopkinsem w roli głównej, czy też przy produkcji serialu telewizyjnego „Criminal Minds”. Mark E Safarik jest również wykładowcą na Uniwersytecie Pennsylvania i członkiem Armed Forces Institute of Pathology oraz członkiem Komitetu Doradczego przy uniwersytecie Wecht Institute of Forensic Science and Law, Duquesne University. Na czym polega Pańska praca? Mark E. Safarik: Moja praca składa się zarówno z przeprowadzenia analizy zachowania przestępcy jak i sądowej analizy miejsca gdzie do niego doszło. Są to dwie części procesu, z których pierwsza polega na powiązaniu ze sobą zdarzeń, które zaszły pomiędzy ofiarą i jego sprawcą a miejscem zbrodni. W celu przeprowadzenia tego typu analizy szukam wielu atrybutów związanych styczeń 2016 z przestępstwem i z miejscem jego popełnienia. W skład tych działań wchodzą wiktymologia, planowanie i organizacja, użycie broni, brutalne uszkodzenia, charakterystyczny sposób zachowania przestępcy, zachowania rytualne, inscenizowanie zachowania, poziom ryzyka pomiędzy przestępcą a ofiarą, wybór ofiary i miejsca przestępstwa, zachowanie przed i po popełnieniu przestępstwa, rozmieszczenie ciała i inne czynniki jako część całkowitej analizy. Jeśli zaangażuję się w analizę używam swojego doświadczenia, edukacji i treningu oraz wiedzy z bieżących badań w dziedzinie prowadzenia i interpretacji co te wszystkie informacje znaczą. Robię tak zarówno w sprawach kryminalnych jak również w sprawach cywilnych, których cywilny aspekt skupia się wokół gwałtownego przestępstwa. Sprawy, w które jak to się mówi wkładam najwięcej swych umiejętności są powiązane z seryjnymi mordercami, masowymi morderstwami, wielokrotnymi morderstwami, pojedynczymi zbrodniami, zbrodniami na tle seksualnym, gwałtownymi atakami i seryjnymi atakami na tle seksualnym. Kto korzysta z Pana pomocy i usług? Stowarzyszenie Security Direct 00 Mark E. Safarik: Jestem zatrudniany głównie przez prokuratorów stanowych. Mogą to być też lokalne policje i agencje do walki z przestępczością, które mają do czynienia ze sprawami nieznanych i trudno uchwytnych przestępców. Jednak moimi głównymi klientami są prokuratorzy stanowi, którzy współpracują z miejscowymi jednostkami policji. Inny duży procent mojej pracy związany jest ze sprawami cywilnymi, w których ofiary brutalnych przestępstw domagają się odszkodowań na drodze sądowej. Chodzi tutaj o właścicieli sklepów i nieruchomości, na których terenie doszło do brutalnego przestępstwa. Jest to taka specyfika amerykańskiego prawa, która w praktyce wygląda tak, że jeśli na przykład kobieta zostaje napadnięta i zgwałcona na jakimś parkingu przy sklepie czy też w sklepie, napastnik zostaje zatrzymany i skazany, natomiast jego ofiara ma również możliwość i zaskarżenia właściciela sklepu i parkingu o wielkie odszkodowanie za to, że nie zapewnił jej na swoim terenie bezpieczeństwa, na przykład w postaci zatrudnionych ochroniarzy itd. Niemal niezmienne pozostają sprawy cywilne obracające się wokół zleceń dotyczących gwałtownych ataków. Jaki typ przestępców jest najtrudniejszy do scharakteryzowania i w rezultacie do schwytania? Mark E Safarik: Szczerze, to najtrudniejszym do schwytania typem przestępców są ci powiązani z przestępstwami seryjnymi. Tak słaby rezultat jest bardzo często otrzymywany ponieważ potrafią oni popełniać swoje czyny nie pozostawiając na miejscu przestępstwa żadnych fizycznych dowodów. W konsekwencji dzięki temu otrzymują możliwość popełniania dalszych przestępstw, a to kreuje bardzo trudną sytuację, kiedy próbujemy scharakteryzować ten typ przestępców. Na dodatek seryjni przestępcy, w przeciwieństwie do tego, co myśli większość ludzi, nie są typem wyróżniających się w specyficzny sposób potworów. Mieszają się z normalną społecznością i wyglądają jak jej typowi przedstawiciele. W ilu procentach opis psychologiczny przestępcy okazuje się trafny po jego schwytaniu? Mark E. Safarik: To bardzo trudne pytanie, ponieważ nasz sukces nie jest ściśle oparty na profilowaniu poszczególnych przestępców. Większość ludzi uważa, że profilowanie utożsamiane jest z charakteryzowaniem poszczególnych indywidualności, ale tak niej jest. Faktycznie jest to indywidualizowanie specyficznych charakterystyk demograficznych, charakterystyk zachowania, typów osobowości. Często agencje ochrony prawa lub prokuratorzy proszą o naszą pomoc, szukając różnych jej form. Jest to związane ze strategią wywiadu, procesu sądowego, śledztwa, strategią prokuratora, jak również z analizą przestępstwa oraz badaniem miejsca jego popełnienia. Proces analiz zachowania czy profilowania nie kończy się na sobie. Jest to narzędzie agencji ochrony prawa odpowiednie do użycia w pewnych typach spraw, a nieodpowiednie w innych. Może być z sukcesem użyty w procesach sądowych dotyczących bardzo skomplikowanych spraw, gdzie jest bardzo mało dowodów sądowych mocno powiązanych z przestępcą i popełnionym przez niego czynem karalnym. Sukces analizy zachowań jest zauważalny w całym świecie, ponieważ wiele policji rozwinęło w tym celu własne jednostki do efektywnej pomocy stróżom prawa w kompleksowych sprawach dotyczących brutalnej przestępczości i terroryzmu. Jak normalni obywatele, w szczególności kobiety mogą uchronić się przed przestępstwami na tle seksualnym i czy jest to w ogóle możliwe? Mark E. Safarik: Myślę, że z mojego punku 00 Stowarzyszenie Security Direct styczeń 2016 widzenia najważniejsze jest, gdy doradzam ludziom jak być w swoim środowisku bezpiecznym, podkreślenie tego co ja nazywam „świadomością sytuacji”. Oznacza to, że ludzie potrzebują wiedzy co się wokół nich dzieje. Przestępca kiedy szuka swojej ofiary, często wybiera ludzi, którzy wydają się właśnie takiej wiedzy nie posiadać i dlatego mogą być szczególnie zagrożeni. Osoby, które wraz ze swoimi sąsiadami utrzymują poziom czujności w swojej okolicy i środowisku nigdy nie staną się ofiarami przestępców. Nie sugeruję oczywiście, żeby ludzie popadali w paranoję, bo to nie pomoże nikomu. Polecam, aby bardziej interesowali się tym, co się wokół nich dzieje, szczególnie w okolicy, w której mieszkają. Na przykład, jeśli idziesz do sklepu lub jedziesz gdzieś samochodem, a następnie po dotarciu na miejsce z niego wysiadasz lub do niego wsiadasz bądź po prostu bardziej uważny i świadomy tego co cię otacza i to właśnie ta świadomość sytuacji może zapobiec temu, że nie staniesz się ofiarą przestępstwa. Z perspektywy lat i Pańskiego doświadczenia czy pojawił się jakiś nowy szczególnie niebezpieczny typ przestępcy? łyby rozwiązane. Zaawansowanie w analizie śladów włosów, włókien i chemikaliów wraz ze śladami odcisków palców dają bardzo dużo w identyfikacji przestępcy. Dodatkowo tworzenie i rozbudowa wielu baz danych oraz możliwość swobodnego dostępu do nich dla funkcjonariuszy policji w całym kraju jest bardzo pomocna przy rozwiązywaniu wielu spraw. Spodziewam się dalszego postępu technologii szczególnie, że w naukach sądowych ma ona wpływ na dalszy ich rozwój oraz zwiększenie rezultatów, a co za tym idzie większą pomoc dla agencji ochrony prawa. Jakie błędy na całym świecie popełniają służby w walce z przestępczością? Mark E. Safarik: Pracowałem z policjami na całym świecie i wiem, że policje te powinny usprawnić system wzajemnego komunikowania się. Szczególnie chodzi mi o tak zwane sytuację „podyktowane największym dobrem”, kiedy policja ukrywa szczegóły danej sprawy. Policje starają się zrobić wszystko by dane informacje nie wyciekły, kiedy rozsądniej byłoby podzielić się nimi z policjami z innych stanów czy krajów. W ten sposób wiele spraw rozwiązano by w znacznie Mark E. Safarik: Przez wszystkie lata mojej pracy zawodowej nie mogę powiedzieć abym spotkał, czy widział jakieś nowe rodzaje przestępstw i przestępców. Myślę, że po ataku z 11 września 2001 roku FBI i inne agencje ochrony prawa skoncentrowały się bardziej na terroryzmie i zagadnieniach z nim powiązanych. Faktycznie jednostki analizy zachowań FBI stworzyły w swoich ramach dodatkowe komórki zajmujące się analizą kierowanych gróźb i terroryzmu ze specyficznego punktu ich widzenia. W terminie „gwałtownej przestępczości” nie spotkałem żadnych spraw, z którymi nie zetknąłem się przez ostatnie 50 lat. Jak nowe technologie i nowe sposoby komunikacji wpływają na wykrywanie przestępczości w społeczeństwie i na postępowanie sądowe? Mark E. Safarik: Szczerze mówiąc zaawansowanie technologiczne i zaawansowane analizy sądowe mają znaczący wpływ na wskaźnik sukcesu prowadzonego dochodzenia. Zwyczajny rozwój technologii w badaniach DNA ma przeogromne znaczenie w rozwiązywaniu bardzo trudnych spraw dotyczących zabójstw, które bez wspomnianych wyżej technologii nigdy nie zostastyczeń 2016 Stowarzyszenie Security Direct 00 łatwiejszy sposób. Tę właśnie nadmierną ochronę, którą widziałem na całym świecie uważam za istotny problem, który istnieje od wielu, wielu dziesięcioleci. Od lat na całym świecie znany jest konflikt pomiędzy Policją i FBI. Dlaczego tak jest i jakiej, Pańskim zdaniem, kontroli powinny podlegać policje i służby specjalne? Mark E. Safarik: Bardzo często wydaje się, że to środki masowego przekazu naświetlają problemy, które istnieją pomiędzy FBI, a lokalnymi policjami. Samemu, będąc kiedyś oficerem dochodzeniowym w sprawach zabójstw w jednej z lokalnych policji, nigdy nie doświadczyłem tego typu relacji z FBI. W czasie mojej 23 letniej pracy w FBI zawsze miałem bardzo dobre relacje zawodowe z policjami z całego świata. Jak w każdej dużej agencji znajdują się jednostki, które mają poczucie własnej wartości i potrzebę przejmowania cudzych śledztw. Ale generalnie nie mam z FBI tego typu doświadczeń. Od czasu zamachu z 11 września 2001 roku FBI pracuje ręka w rękę z policjami z całego kraju w ramach specjalnych agencji, z których wiele zostało założonych przez FBI wyłącznie w celu pracy z lokalnymi policjami. Rezultatem tego jest lepsze wzajemne dzielenie się informacjami i zwiększenie poziomu wzajemnego szacunku. Współpracuje Pan z jednym z najlepszych byłych oficerów FBI – Robertem Resslerem. Czy razem udało Wam się opracować nowe metody wykrywania i profilowania przestępców? Mark E. Safarik: Robert Ressler był jednym z pionierów w dziedzinie analizy profilowania i to on wymyślił i wprowadził do obiegu termin „seryjny morderca”. Będąc jego partnerem bardzo wiele się nauczyłem, korzystając z jego wiedzy i doświadczenia. Myślę, że również mogłem pokazać mu, w jaki sposób przygotowywać analizy raportów ze śledztw w sprawach dotyczących zachowań inscenizowanych, zachowań niweczących i depersonalizacji. Robert Ressler dzielił się ze mną swoimi badaniami, a ja dzieliłem się z nim swoimi. Obydwaj próbujemy być na bieżąco w sprawach badań dotyczących morderstw i brutalnej przestępczości. Czy zorganizowana przestępczość i terroryzm zagrażają światowej stabilizacji? Mark E. Safarik: Atak z 11 września 2001 ro- 00 Stowarzyszenie Security Direct ku w Stanach Zjednoczonych był pobudką dla wszystkich wolnych krajów świata i zmobilizowało w celu zrozumienia dynamizmu wzrostu rodzimego terroryzmu. Wojna jest dzisiaj zupełnie inna od tej sprzed 30 lat. Niekonwencjonalne działania wojenne również wymagają od wolnego świata właściwej odpowiedzi. Zrozumienie motywów, szczególnie jednostek i grup oraz próby ich inwigilacji doprowadziły do wielkich sukcesów. Po ataku z 11 września FBI przeszła historyczny zwrot z agencji śledczej w agencję wywiadowczą. Myślę, że wiele służb ochrony porządku publicznego w wolnym świecie przeszło podobne przemiany w celu położenia większej uwagi na działania wywiadowcze. Jaka jest rola obywatela w zakresie wykrywalności przestępstw i jak powinny o nią zabiegać służby porządku publicznego? Mark E. Safarik: Myślę, że najważniejsza jest tu indywidualna odpowiedzialność, która skłania każdego myślącego człowieka do bycia świadomym co się wokół niego dzieje i zwracania uwagi na rzeczy podejrzane. Świat w dzisiejszych czasach jest bardzo niebezpieczny i służby policyjne nie mogą efektywnie funkcjonować bez pomocy obywateli. Informowanie odpowiednich służb o podejrzanych działaniach i zachowaniach przez obywateli jest jednym z najefektywniejszych sposobów walki nie tylko z pospolitą przestępczością, ale również z terroryzmem. Jak powinno działać państwo w celu zapobiegania tej najprostszej, pospolitej przestępczości (rozwiązania socjalne, edukacyjne, programy dla młodzieży)? Mark E. Safarik: Myślę, że najlepszą formą jest wprowadzanie świadomości bycia bezpiecznym już małym dzieciom. Dzieci powinny być edukowane w szkołach w celu zrozumienia co się wokół nich i na świecie dzieje. Powinny również być uczone wzajemnego szacunku do siebie. Fredericksburg Academy, gdzie uczęszcza mój syn, wprowadziła takie metody wychowawcze. Wzajemny szacunek ludzi wyznających różne religie, szacunek do różnych kultur jest podkreślany w szkole mojego syna. Powinno tak być również we wszystkich szkoła na całym świecie. Dorastające dzieci powinny się nawzajem szanować jak również szanować opinie wyrażane przez innych. Bardzo dziękuję za rozmowę. Rozmawiał Piotr Szewczyk styczeń 2016 ENFORCE TAC Próby „sprzętowego” leczenia chorób społecznych? SERGIUSZ MITIN Konferencja Enforce Tac (początkowo nazywała się Law Enforcement Workshop) i połączona z nią osobna mini-wystawa, zostały „przyklejone” do liczących już wówczas ponad 35 lat targów IWA kilka lat temu. Sam pomysł połączenia zagadnień, znajdujących się w wyłącznej gestii władz państwowych, ze ściśle cywilną imprezą handlową tyczącą spraw hobbistycznych, społecznych i zdecydowanie pozarządowych, już na samym początku nie wydawał się zbyt trafny. Czas, który upłynął, dowodzi słuszności pierwotnych obaw mimo pozornego rozrastania się tej imprezy. W sensie ilości oddelegowanych nań policjantów i innych pracowników ochrony prawa i porządku publicznego powiększenie liczby uczestników świadczy jedynie o wzroście zainteresowania imprezą wśród delegujących ich decydentów. Co dotyczy samych funkcjonariuszy – jest to całkiem zrozumiała okazja trochę odpocząć w czasie formalnego pełnienia służby od uciążliwych codziennych obowiązków służbowych oraz wyczerpujących treningów i ćwiczeń. Nieco inaczej sprawy stoją z rzeczywistą pożytecznością całej imprezy. Ostatecznie w Europie, od Moskwy do Paryża, już od wielu lat są przeprowadzane targi poświęcone tematyce ochrony prawa i porządku publicznego. Obserwując tę imprezę od samego narodzenia i mając dostęp do zarówno programu wykładów jak i do samych wykładów rzeczywistych, z przykrością stwierdzam, że nic a nic nowego ona nie wnosi w sprawy bezpieczeństwa publicznego. Te wykłady, które pokonując śmiertelną nudę zadałem sobie trud dosłuchać do końca, składały się w 75% z rzeczy powszechnie znanych nawet nie tylko policjanstyczeń 2016 tom. Pozostałe 25% rozpatrywanych spraw stanowiły rzeczy niestworzone, wydumane, całkowicie oderwane od życia realnego. Oczywiście, kluczowym tematem wykładów od samego początku imprezy był i pozostaje terroryzm. Czy jednak ktokolwiek i kiedykolwiek pomyślał o tym, jak potężnie nasze społeczeństwo stymuluje terroryzm, nadając mu tak niesamowity rozgłos jak to się dzieje w ostatnich czasach? Stowarzyszenie Security Direct 00 Przecież terroryzm bez rozgłosu praktycznie nic nie jest wart dla samych terrorystów. Aby nie ograniczać się wyłącznie do krytyki i zaproponować coś z grubsza konstruktywnego – oto tematy, które, moim skromnym zdaniem, można i powinno dyskutować w ramach podobnych konferencji w pierwszej kolejności: • Niewłaściwe posunięcia władz państwowych sprzyjające rozwojowi terroryzmu; • Tworzenie reklamy terroryzmu poprzez nadawanie wydarzeniom wagi nieadekwatnej do ich rzeczywistego znaczenia; • Kanały finansowania organizacji przestępczych oraz terrorystycznych; • Drogi przedostania się broni, amunicji i sprzętu wojskowego w ręce organizacji przestępczych; • Zagrożenie, które stwarza dla ludności cywilnej „przedawkowanie” działań antyterrorystycznych; • Związek pomiędzy falą migracji do Europy z krajów, kiedyś zwanych „trzecim światem” a nasileniem zagrożenia atakami terrorystycznymi; W zasadzie tematów do przedyskutowania na ogólnoeuropejskim forum stróżów prawa i porządku publicznego można byłoby wymienić znacznie więcej. I tematów nie byle jakich lecz rzeczywiście mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo publiczne w Europie. Zdecydowanie nie ma natomiast sensu zbierać funkcjonariuszy z różnych krajów by przedyskutować „skuteczność pocisków wystrzeliwanych z broni krótkiej i długiej” albo „obrona funkcjonariuszy przez atakiem z użyciem broni białej”. Te przykładowe tematy wziąłem z programu konferencji i nic poza tym, że są to sprawy wałkowane od dziesięcioleci na rożnych poziomach i w różnych krajach, na ich temat powiedzieć nie mogę. Usprawni coś konferencja Enforce Tac w organizacji i podstawach zwalczania przestępczości gwałtownej w krajach Europy? Szczerze mówiąc jakoś w to nie wierzę. Jeśli do działań w ochronie i obronie prawa i porządku publicznego przygotowuje się jak do działań bojowych przeciwko siłom zbrojnym wrogiego państwa, jednocześnie lekceważąc sprawy oczywiste, dosłownie leżące na powierzchni i wcale nie wymagające jakichś szczególnych wysiłków i inwestycji – skutki takich działań po prostu z założenia nie mogą być pozytywne. Nie ta dziedzina, nie te warunki, nie te metody, nie te wyniki. 02. Jeszcze bardziej zaskakującą staje się obecność na wystawie bezodrzutowej wyrzutni przeciwpancernej. Czy naprawdę ktoś spodziewa się zmasowanego ataku sił pancernych terrorystów w czystym polu? Czy w którymś momencie lek nie może okazać się gorszym od choroby? Przecież użycie podobnego sprzętu bojowego w warunkach urbanistycznych może spowodować takie skutki, o których strach nawet pomyśleć. Zwłaszcza przy całkiem dyskusyjnym poziomie przygotowania funkcjonariuszy, co ponad wszelką wątpliwość udowodniły w ostatnich latach policyjne akcje przeciwko strzelającym na wszystkie strony szaleńcom w wielu krajach. 04. Przenośne komplety dla udzielenia pierwszej pomocy rannym oraz terenowe pojazdy do ich ewakuacji i transportowania – to doskonała sprawa... w warunkach regularnych działań bojowych. A czy aby na pewno jedno i drugie jest aż tak potrzebne policji, każdej akcji której powinno towarzyszyć odpowiednio profesjonalne i znacznie lepiej wyposażone ratownictwo medyczne? 09. Strój i ekwipunek policjanta, przeznaczone do stłumienia zamieszek na tle cywilnym albo szczególnie zaciętych bijatyk z kibolami powoli odchodzą w przeszłość (A). Dziś stróżom prawa proponuje się wyposażenie i ekwipunek, których nie powstydziłyby się nawet najbardziej elitarne wojskowe jednostki specjalne (B). Problem polega tylko na tym kto ma za to wszystko zapłacić... • Wywiad środowiskowy w imigranckich gronach i skuteczność prewencji zamachów terrorystycznych. 01. Zwiedzając towarzyszącą konferencji mini-wystawę, trudno pozbyć się wrażenia, że nawiązuje ona raczej do działań bojowych przeciwko wrogim siłom zbrojnym, niż do akcji przeciwko organizacjom przestępczym lub terrorystycznym, nawet tak potężnym, jak mityczna al-coś-tam. Karabin maszynowy z taśmowym zasilaniem albo karabin szturmowy z podwieszanym granatnikiem to uzbrojenie żołnierza biorącego udział w regularnych działaniach bojowych, ale w żaden sposób nie stróża prawa i porządku publicznego. 00 Stowarzyszenie Security Direct styczeń 2016 06. Specjalnie wyposażony motor policyjny – to niezastąpiony środek transportu w warunkach miejskich. Policjanta na motorze nie powstrzymają żadne korki drogowe ani też wąskie przejścia niedostępne dla radiowozu. Manewrowości motocykla nie dorównuje się żaden samochód, przyśpieszeniu również. Czemuż ja od ładnych parunastu lat (jeśli nie więcej) nie widziałem w kraju policjanta na motorze? Niech zgadnę – samochodem wygodniej? styczeń 2016 Stowarzyszenie Security Direct 00 BROŃ PALNA DO OBRONY DOMU... AMERYKAŃSKIEGO I... POLSKIEGO CHUCK HAWKS Za zgodą Autora, Chuck Hawks (www.gunsandshootingonline.com). 1 MICHAŁ MARYNIAK CH Amerykańska, pierwsza zasada mówi, że w czasie strzelaniny należy mieć broń. Tak więc jakakolwiek broń palna do obrony domu jest lepsza niż żadna. Jednak pewne rodzaje broni nadają się do tego celu lepiej niż inne. MM W warunkach amerykańskich, normalny człowiek ma dość swobodny wybór broni. W Polsce dysponujemy tym, co mamy i na co dostaliśmy zezwolenie. Każda broń – do ochrony osobistej, myśliwska, sportowa, może być użyta do obrony. Jednak warto spojrzeć na problem skuteczności, zagrożenia i ryzyka użycia oczami człowieka, który może wybierać. CH Przyjrzyjmy się najczęściej stosowanym opcjom. Karabiny CH Karabin myśliwski lub sportowy kalibru .22 LR jest lepszy niż całkowity brak broni, jednak karabin – jak to karabin – jest nieporęczny. Ponadto, karabin bocznego zapłonu jest za słaby do celów ochrony domu. Osobnik Homo Sapiens jest znacznie większy niż zwierzyna do której normalnie strzela się z kalibru .22 LR. Intruz może łatwo chwycić każdy karabin wycelowany z bliskiej odległości, a długa lufa daje złoczyńcy możliwość użycia dźwigni i odebrania broni właścicielowi domu. Gwałtowny przestępca może z łatwością zwrócić karabin przeciw domownikom. MM Oczywiście, w polskich warunkach, broń długa kalibru .22 LR jest przeznaczona wyłącznie do celów sportowych. Skuteczność miękkiego, ołowianego, wystrzelonego z małą energią pocisku jest niewielka. Jeśli uwzględnimy dodatkowo np. grubą, zimową odzież, skórzane kurtki i alkohol we krwi napastnika, to strzał i trafienie z .22 LR może być dla nas zaskoczeniem. Pijany, rozsierdzony bandyta często staje się nieprzewidywalny i nasza sytuacja może się radykalnie pogorszyć. 00 Stowarzyszenie Security Direct Nawet, jeśli mamy w rękach poręczny karabin powtarzalny .22, np. Taurus LA z pełnym magazynkiem pod lufą, to i tak stres, czas, krótki dystans i spora zawodność mechanizmu przeładowania jest przeciwko nam. W tym miejscu warto jeszcze wspomnieć o niezwykłej, polskiej specyfice. Wielokrotnie spotkałem szczęśliwych posiadaczy wiatrówek, trzymających swoją broń w domu „pod ręką” i przewidujących możliwość użycia jej w sytuacji bezpośredniego zagrożenia. Pomijam nieskuteczność strzału – jest ona, w świetle rozważań o kalibrze .22 LR, oczywista, również dla posiadacza tej broni. Koncepcja użycia wiatrówki do obrony domu, prawdopodobnie wiąże się oczekiwaniem efektu psychologicznego, czyli po prostu lęku przed karabinem w rękach właściciela. Z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że jest to koncepcja, w naszych warunkach, błędna. O ile w świecie, w którym broń stanowi część rzeczywistości, reakcja na jej widok jest przewidywalna – człowiek nieuzbrojony chowa się, pada na ziemię, ucieka lub inaczej odstępuje od zamiaru ataku, to w Polsce tak nie jest. Napastnik, szczególnie dzielny po kilku piwach, na widok broni skierowanej w swoją stronę, może obrzucić nas wiązanką przekleństw, stwierdzić, że nie będziemy mu grozić tym żelastwem i w poczuciu dotkliwej urazy, z jeszcze większą determinacją, przystąpić do realizacji swoich planów... Powstrzymanie dynamicznego ataku dziewięćdziesięciu kilogramów agresywnej masy, za pomocą wiatrówki, nawet gdy trzyma się ją za lufę i używa jako kija, jest mało prawdopodobne. Polska specyfika jest tu konsekwentna i jednoznaczna. Znane są przypadki reakcji na ostrzał w polskich bazach wojskowych. O ile inni, bardziej świadomi, natychmiast łapią hełm, kamizelkę kuloodporną i szukają bezpiecznego miejsca, to Polacy wychodzą i patrzą, kto strzela... bez zestyczeń 2016 zwolenia... Ostatnio coś się jednak zmienia. CH Karabiny centralnego zapłonu są tak samo nieporęczne i trudne do utrzymania podczas szarpaniny, jednak dysponują znaczną mocą, zwłaszcza zwykły karabin na jelenie. Właściwie, to są zbyt mocne – z możliwością nadpenetracji w środowisku miejskim i podmiejskim. Stanowią więc ryzyko nie do zaakceptowania w stosunku do sąsiadów i innych niewinnych osób postronnych. Jeśli jedyną dostępną bronią jest karabin, to najlepszym wyborem będzie broń o stosunkowo niskiej sile i o długości krótkiego karabinka. Karabinek dźwigniowy Winchester lub Marlin z komorą na naboje rewolwerowe (.357 Magnum, 44 Magnum) spełni zadanie, tak jak i karabin M1 pochodzący z nadwyżek wojskowych. Broń taka będzie też odpowiednia do obrony sąsiedztwa podczas zamieszek lub innych rozruchów cywilnych. Należy stosować naboje szybko rozpraszające się. Karabinki takie jak dźwigniowy 30-30 lub Ruger Ranch będą dobrym wyborem do użytku na zewnątrz, do obrony farmy lub rancza przed czterolub dwunożnymi rabusiami. Do obrony wewnątrz domu, zwłaszcza na terenach zaludnionych, stanowią one lepszy wybór niż karabin. MM Duża energia pocisku wystrzelonego z karabinu centralnego zapłonu (w Polsce jest to najczęściej broń myśliwska), stanowi poważne zagrożenie dla otoczenia. Teoretycznie przyjmujemy, że pocisk może dolecieć nawet na odległość 5 km. To bardzo dużo. Nie można oczekiwać od człowieka działającego w stresie, w sytuacji bezpośredniego zagrożenia, że będzie w stanie przewidzieć trajektorię lotu pocisku lub że będzie, zgodnie z zasadami polowania, określał właściwy kąt strzału. W takiej sytuacji może liczyć jedynie na szczęście. Standardy budownictwa amerykańskiego są inne niż w Polsce. Tam buduje się najczęściej „lekko”- drewno, płyta, wypełnienie, u nas dominuje cegła, pustaki i beton. Jednak np. pocisk 9 PARA wystrzelony z bliskiej odległości, potrafi pustak przebić, karabinowy zrobi to i dalej pozostanie wystarczająco skuteczny. Pociski myśliwskie, używane do polowań, czyli najczęściej posiadane przez polskich właścicieli broni długiej, powinny po trafieniu w cel, ulegać deformacji i pozostawać w tuszy (w tym wypadku w „tuszy” napastnika). Jednak dotyczy to strzału na odległość polowania, czyli 50–200 m. W sytuacji obrony odstyczeń 2016 ległość ta zmniejsza się do kilku, kilkunastu metrów. W innym wypadku możemy nie spełnić warunków bezpośredniości i nieuchronności ataku. Trudno będzie przekonać prokuratora, że celny strzał ze 150 m „na komorę” agresywnego a nawet uzbrojonego intruza w naszym ogrodzie, został oddany w stresie, w wyniku bezpośredniego zagrożenia... Podsumowując, pocisk myśliwski ze sztucera po trafieniu z bliskiej odległości w cel lub w przeszkodę, będzie leciał dalej ze sporą energią i musimy mieć tego świadomość. Śrutówki CH Śrutówki, zwłaszcza z rodziny krótkolufowych, zwanych też “bronią do tłumienia zamieszek”, mogą także być dość skuteczne. Zazwyczaj wyposażone są w 18-20 calowe lufy. W najwyższym stopniu zastraszają intruzów. Nikt przy zdrowych zmysłach nie chce spierać się ze śrutówką. Powtarzalne strzelby kalibru 12 są prawdopodobnie najpopularniejszym typem broni do tłumienia zamieszek, jednak broń ładowana automatycznie lub dubeltówka „coach gun” także spełnią swoje zadanie, tak jak i podobna broń kalibru 16 lub 20. Broń o małym kalibrze – 28 i 410 nie mieści wystarczającego ładunku i nie powinno się jej używać do obrony domu. Dobrymi przykładami powtarzalnej broni do tłumienia zamieszek są ochroniarskie wersje modeli Mossberg 500 i 590, oraz Remington model 870. MM W Polsce powtarzalna broń śrutowa jest stosunkowo mało popularna. Posiadana jest raczej do celów sportowych, najczęściej do strzelań dynamicznych. W zastosowaniach myśliwskich, teoretycznie powinna mieć ograniczenie liczby ładowanych naboi. Czyli można przyjąć, że polski posiadacz broni śrutowej dysponuje strzelbą dwulufową, najczęściej przechowywaną zgodnie z prawem w metalowej szafie, bez naboi w komorach nabojowych. W sytuacji zagrożenia, działając w dużym stresie, musi broń wyciągnąć, złamać, odszukać odpowiednią amunicję, naładować i wtedy dopiero dysponuje dwoma strzałami. Wniosek – musi to wszystko, łącznie ze strzelaniem, zrobić dobrze... CH Naboje kulowe śrutówek stanowią takie same ryzyko nadpenetracji jak karabin centralnego zapłonu i powinny być zarezerwowane do stosowania na zewnątrz. Stowarzyszenie Security Direct 00 DataTraveler 6000 Certyfikacja FIPS Często nie przywiązujemy wagi do danych przechowywanych i przenoszonych na tzw. gwizdkach. Gubimy je, zapominamy, pozostawiamy w różnych urządzeniach, z których chwilowo korzystamy. Utrata samego nośnika nie jest problemem, ale świadomość, że do plików zapisanych w nim mają dostęp dowolne osoby – to już zupełnie inny temat... Wszystkie produkty wykorzystujące kryptografię, które są używane przez amerykańskie cywilne i wojskowe agencje federalne, muszą być zgodne z normą FIPS 140. Uzyskanie weryfikacji FIPS 140 wymaga wykonania rygorystycznego procesu testowania przez akredytowane laboratorium testowe. Wyniki są następnie sprawdzane przez agencję National Institute of Standards and Technology (NIST), która przyznaje certyfikat weryfikacji FIPS 140. Federal Information Processing Standards (FIPS) to zatwierdzone przez rząd amerykański normy zabezpieczeń technologii informatycznej i komputerów. Program FIPS jest prowadzony przez agencję National Institute of Standards (NIST). NIST FIPS 140 to program norm kryptograficznych, który jest wymagany przez amerykańskie władze federalne do ochrony poufnych danych. Zabezpiecz swoje najistotniejsze dane przy użyciu wyjątkowo bezpiecznej pamięci Data- 00 Stowarzyszenie Security Direct Traveler 6000. Jest ona zgodna z normą FIPS 140-2 poziom 3 i jest wyposażona w 256-bitowe szyfrowanie sprzętowe AES z użyciem trybu szyfrowania blokowego XTS, który umożliwia zabezpieczenie skuteczniejsze niż tryby CBC i ECB. Pamięć DataTraveler 6000 korzysta z kryptograficznych algorytmów szyfrowania z krzywą eliptyczną (ECC), zgodnych ze standardami Suite B zatwierdzonymi przez rząd Stanów Zjednoczonych. W pełni sprzętowe uwierzytelnianie eliminuje możliwość złamania hasła przy użyciu algorytmu siłowego poprzez skasowanie wszystkich istotnych parametrów bezpieczeństwa po 10 nieudanych próbach logowania. Pamięć DataTraveler 6000 jest wytrzymała i wodoodporna, a pokryta tytanem obudowa ze stali nierdzewnej zapewnia dodatkową ochronę. Konfigurowanie i używanie pamięci jest bardzo proste, ponieważ nie są wymagane uprawnienia administratora i instalacja aplikacji. red. styczeń 2016