Wybrane propozycje Ruchu Światło

CYKLICZNE SPOTKANIE BIBLIJNE 2011/2012 – SPOTKANIE 6: 03.04.2012
Wybrane propozycje Ruchu Światło-Życie
(Krótkie formuły wiary, Metoda Västeras, Dzielenie się Słowem Bożym, Krąg Biblijny i Liturgiczny)
KRÓTKIE FORMUŁY WIARY
OPIS METODY
- modlitwa na początek rozważania i pracy z tekstem;
- wybranie fragmentu biblijnego do modlitwy i rozważania;
- odczytanie tekstu wybranego fragmentu biblijnego;
- chwila ciszy na przyswojenie przeczytanego Słowa;
- odpowiedź 2 na podstawowe pytania:
1. w co wierzę?;
2. jak ta prawda kształtuje moje życie?;
- zapisanie rodzących się myśli związanych z tekstem;
- sformułowanie na podstawie zapisanych myśli wyznania wiary (zaczyna się od słów „Wierzę w…”,
„Wierzę, że…” i jest zwięzłe);
- odczytanie przygotowanego wyznania wiary;
- czas na modlitwę spontaniczną wyznaniem wiary.
SPOSOBY ZASTOSOWANIA METODY:
- jest to już bardziej skomplikowana forma modlitwy tekstem biblijnym, wymagająca głębszego wniknięcia
w tekst;
- praktycznie do każdego tekstu biblijnego, zarówno w czytaniu tematycznym, księgami czy wybranymi
fragmentami np. z liturgii dnia codziennego;
- przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, jak i wspólnotowym w grupowej refleksji
nas Słowem Bożym;
- może być łączona z innymi formami spotkania ze Słowem Bożym lub też praktykowana zupełnie
samodzielnie (zaleca się nie łączenie jej, gdy mamy do czynienia z większym tekstem biblijnym).
METODA VÄSTERAS
OPIS METODY
- modlitwa na początek spotkania ze Słowem Bożym;
- praca nad skserowanym lub wydrukowanym tekstem biblijnym;
- dokonanie zaznaczeń w wybranym i przygotowanym tekście:
1. brak zrozumienia fragmentu - ?;
2. nowa prawda (wcześniej nieuświadomiona) - !;
3. prawda z wskazówką dla życia - →;
4. postawy do naśladowania – podkreślenie kolor;
5. postawy niewłaściwe – podkreślenie kolor;
- praca osobista nad zaznaczeniami w tekście:
1. wyjaśnienie wątpliwości i problemów;
2. modlitewna refleksja – jak w dzieleniu Ewangelią lub modlitewnej lekturze Biblii.
SPOSOBY ZASTOSOWANIA METODY:
- nie jest skomplikowaną forma modlitwy tekstem biblijnym i nie wymagająca większego przygotowania,
poza technicznym przygotowaniem tekstu na osobnej kartce, by można było robić notatki;
- praktycznie do każdego tekstu biblijnego, zarówno w czytaniu tematycznym, księgami czy wybranymi
fragmentami np. z liturgii dnia codziennego;
- przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, jak i wspólnotowym, gdy chcemy dzielić
się z innymi swoimi spostrzeżeniami;
- może być łączona z innymi formami spotkania ze Słowem Bożym, aby urozmaicić swoją duchową formację
(propozycja we wcześniejszych materiałach o rozeznaniu powołania – „Dzień dla Jezusa: Jeśli darzysz mnie
życzliwością, daj mi poznać Twoje zamiary” dla Kwartalnika „eSPe” nr 03/94/2011, s. 42-47 ).
DZIELENIE SIĘ SŁOWEM BOŻYM
OPIS METODY
- jak zawsze początek stanowi modlitwa;
- odczytanie wybranego fragment biblijny;
- pozostawienie otwartego tekstu biblijnego na swoich kolanach;
- chwila ciszy i osobistego wgłębienia się w Słowo Boże;
- w grupie dzielenie się Słowem Bożym – zaczynamy od ważnego dla mnie wersetu i prowadzimy na jego
postawie osobistą modlitwę;
- zebranie refleksje w jednej modlitwie lub pieśni;
- na zakończenie odmówienie dziesiątki różańca z dopowiedzeniami związanymi:
1. ze Słowem Bożym, które było podstawą refleksji (forma trudniejsza);
2. z rozważaną tajemnicą różańcową (forma łatwiejsza).
SPOSOBY ZASTOSOWANIA METODY:
- forma nie wymagająca praktycznie przygotowania odnośnie tekstu biblijnego, gdyż wystarczy tylko
otworzyć wybrany tekst;
- praktycznie do każdego tekstu biblijnego, zarówno w czytaniu tematycznym, księgami czy wybranymi
fragmentami np. z liturgii dnia codziennego;
- przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, choć bardziej w spotkaniu
wspólnotowym, gdy przedstawia się wobec innych co Bóg powiedział do mnie przez ten tekst;
- może być łączona z innymi formami spotkania ze Słowem Bożym lub praktykowana samodzielnie.
KRĄG BIBLIJNY
OPIS METODY
- modlitwa do Ducha Świętego o dobre owoce;
- wprowadzenie – zapoznanie z tematem i celem kręgu (wcześniej przygotowane pod względem tematycznym
– studium księgi, lekcjonarza);
- odkrycie – wskazanie przesłania tekstu:
1. odczytanie proponowanego tekstu biblijnego;
2. swobodny komentarz lub refleksja do niego;
- zrozumienie – analiza tekstu (uczucia, obawy, itp.):
1. odkrycie przekazanych prawd Bożych zawartych w tekście;
2. zrozumienie wymagań stawianych przez Boga w tekście Biblii;
- zastosowanie – zapisanie postanowień;
- osobista modlitwa – spontaniczna, nakierowana na dziękczynienie Bogu za poznane prawdy za
pośrednictwem Jego Słowa.
SPOSOBY ZASTOSOWANIA METODY:
- trudniejsza forma, gdyż wymagająca większego przygotowania (kwestia znalezienia tematu, który będzie
kierunkował refleksję);
- praktycznie do każdego tekstu biblijnego, zarówno w czytaniu tematycznym, księgami czy wybranymi
fragmentami np. z liturgii dnia codziennego;
- przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, ale szczególnie przeznaczona do
wzajemnej wymiany w spotkaniu bardziej grupowym;
- może być łączona z innymi formami spotkania ze Słowem Bożym, choć lepiej tego nie robić, gdyż sam
schemat metody dostarcza bardzo wielu treści i w połączeniu modlitwa zamiast przynieść owoce mogłaby
znużyć.
KRĄG LITURGICZNY
OPIS METODY
- krótka modlitwa na początek;
- Bóg mówi do swojego ludu
1. zapoznanie z tekstami niedzielnej lub codziennej liturgii;
2. podkreślenie wiodącej myśli wspólnej dla wszystkich tekstów;
- Bóg mówi do mnie
1. osobista refleksja i konfrontacja z życiem;
2. refleksja nad zasadami tekstu Biblii i liturgii danego dnia;
- Moja odpowiedź na Słowo Boże:
1. odpowiedź modlitwy (jak w kręgu biblijnym);
2. odpowiedź służby (przygotowanie liturgii);
3. odpowiedź życia (postanowienie jak w kręgu biblijnym).
SPOSOBY ZASTOSOWANIA METODY:
- jest pewnego rodzaju kręgiem biblijnym, ukierunkowanym jednak na pomoc w lepszym przeżyciu liturgii i
zaproponowanego tam Słowa Bożego;
- praktycznie do każdego tekstu biblijnego, ale jego specyficzne ukierunkowanie sprawia, że bardziej stosuje
się go do liturgii dnia codziennego i rozważanych w jej trakcie tekstów biblijnych i liturgicznych;
- przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, jak i wspólnotowym do przygotowania
liturgii przez grupę osób (nie wychodzi się od tematu do czytań, ale w tekstach szuka się inspiracji);
- nie nadaje się, by była łączona z innymi formami, gdyż liturgia dnia powszedniego zawiera już 2. teksty a
niedzielna 3 teksty biblijne a do tego dochodzi jeszcze teksty liturgiczne (modlitwy, prefacja);
- ukierunkowana jest na praktyczne przygotowanie liturgii: komentarzy, modlitwy wiernych; homilii.
Opracowanie o. Robert Wawrzeniecki OMI
PROPOZYCJE ZASTOSOWANIA DWÓCH PRZYKŁADOWYCH METOD DO Łk 15, 11-32
(Miłosierny Ojciec i Marnotrawny Syn)
KRÓTKIE FOMUŁY WIARY
- przygotowanie tekstu biblijnego Łk 15, 11-32 – na specjalnych kartkach, np. z szerokim marginesem, aby można było obok pisać wyznanie wiary;
- przygotowanie kartki lub zeszytu aby wyznanie wiary zapisać, zgodnie z poleceniami zawartymi w poszczególnych częściach;
- spokojne czytanie tekstu i spisywanie myśli do wyznania wiary;
- sformułowanie wyznania wiary wg określonego klucza;
- trzy możliwości spojrzenia na tekst:
1. OJCIEC MIŁOSIERNY – wyznanie wiary w Boga bogatego w miłosierdzie, jak Ojciec z przypowieści;
2. SYN MARNOTRAWNY – wyznanie wiary grzesznika, który chce sam decydować i odchodzi od Ojca;
3. „DOBRY” SYN – wyznanie wiary syna, który się pogubił i jest zazdrosny o łaskę Ojca ofiarowaną bratu.
11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z
nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada".
Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn,
zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój
majątek, żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w
owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do
jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł
świnie. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się
świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.
16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie,
lecz nikt mu ich nie dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to
najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę.
18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem
przeciw Bogu i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się
twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się
więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego
ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na
szyję i ucałował go.
Wierzę w Boga, który w swojej miłości każdemu daje równe szanse.
Wierzę, że w każdej chwili życia szanuje moja wolność, kiedy
dokonuje wyborów.
Wierzę, że On cierpi z powodu mojego złego postępowania, bo
dokładnie widzi moje życie.
Wierzę, że On daje mi znaki, abym nie stoczył się zupełnie i napomina
mnie w ten sposób, bym wrócił do Niego.
Wierzę, że poza Bogiem nic nie może mnie nasycić.
Wierzę, że Bóg zachęca mnie do stanięcia w prawdzie i uznania
swojego odejścia od Niego.
Wierzę, że przed Bogiem nie muszę snuć żadnych tłumaczeń, stosować
wykrętów, gdyż On dokładnie wie co jest we mnie.
Wierzę, że On nie przestaje nigdy być moim Ojcem, choć ja często
przestaje być Jego Synem przez moje słowa i czyny.
Wierzę, że u podstaw decyzji o nawróceniu jest Jego łaska, którą
wciąż mnie darzy, choć jestem daleko od Noego, bo On czeka.
21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem
ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". 22 Lecz ojciec
rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go;
dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! 23 Przyprowadźcie
utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten
mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się
bawić. 25 Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i
był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. 26 Przywołał jednego ze sług i
pytał go, co to ma znaczyć.
27 Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone
cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego". 28 Na to rozgniewał się i nie
chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. 29 Lecz on
odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem
twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z
przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój
majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". 31 Lecz
on mu odpowiedział: "Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i
wszystko moje do ciebie należy. 32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego,
że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"».
Wierzę, że gdy wyznaje swój grzech Bóg przyjmuje mnie całego, bo
kocha mnie takim jakim jestem.
Wierzę, że nie tylko mi przebacza, ale mimo mojej niewierności daje
mi najcenniejsze dary, abym mógł znów korzystać z Jego łaski.
Wierzę w Boga, który cieszy się z mojego powrotu i chce dzielić się tą
radością z innymi swoimi Dziećmi.
Wierzę, że Bóg inaczej patrzy na moje życie niż ci, którzy znają mój
upadek i mój grzech.
Wierzę, że Bóg swoim przykładem uczy mnie, abym w każdym
zagubionym człowieku umiał dostrzec Jego oblicze.
Wierzę, że nawet wtedy, gdy ja się buntuje, gdy On jest miłosierny, to
On czeka aż ja zrozumiem na czym polega Jego miłość i miłosierdzie.
Wierzę, że Bóg ze spokojem przyjmuje wyrzuty, które mu czasem
robię i pokazuje, że jeśli przyjmę Jego miłość mogę się czuć u Niego,
jak u siebie.
Wierzę w Boga, który uczy mnie cieszyć się z każdego nawrócenia i
zmiany życia u mnie i innych. Amen.
METODA VÄSTERAS (2 z 5. elementów)
- przygotowanie tekstu biblijnego Łk 15, 11-32 – na specjalnych kartkach, aby można było pisać na Jego marginesie;
- przygotowanie kartki lub zeszytu na robienie notatek, zgodnie z zasadami podanymi dla tej metody;
- przykładowe zastosowanie 2. z 5. elementów – zaznaczenie w tekście:
4. postawy do naśladowania – podkreślenie kolor;
11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił
więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc
rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli
owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie
dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. 18 Zabiorę się i pójdę do
mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię
choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko;
wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. 21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie
jestem godzien nazywać się twoim synem".
22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi!
23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł
się". I zaczęli się bawić. 25 Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. 26 Przywołał jednego
ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. 27 Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego".
28 Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. 29 Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie
przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił
twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". 31 Lecz on mu odpowiedział: "Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i
wszystko moje do ciebie należy. 32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"».
5. postawy niewłaściwe – podkreślenie kolor;
11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada".
Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek,
żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do jednego z
obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu
ich nie dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. 18 Zabiorę się i pójdę do
mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby
jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł
naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. 21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien
nazywać się twoim synem".
22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi!
23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I
zaczęli się bawić. 25 Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. 26 Przywołał jednego ze sług i
pytał go, co to ma znaczyć. 27 Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego". 28 Na
to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. 29 Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie
przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który
roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". 31 Lecz on mu odpowiedział: "Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy
mnie i wszystko moje do ciebie należy. 32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"».
Opracowanie o. Robert Wawrzeniecki OMI