Nr 23 (1/16) - Dzieło misyjne braci mniejszych prowincji św. Jadwigi

Nr 23 (1/16) - Dzieło misyjne braci mniejszych prowincji św. Jadwigi

Nr 23 (1/16)
Marzec 2016
szego misjonarza O. Sebastiana Unsnera pracującego w
Malawi. W przyszłym roku zapraszamy 14. stycznia na
XIV Bal Charytatywny.
Z działalności Ośrodka Misyjnego
6. stycznia
w Bazylice św.
Anny
na
mszach świętych o godz.
8.30 i 10.00
miało miejsce
rozesłanie Kolędników Misyjnych.
W
następnych dniach kolędnicy odwiedzili domy mieszkańców Góry św. Anny.
II niedziela Wielkiego Postu, zwana Ad Gentes, w
Kościele polskim jest Dniem Modlitwy, Postu i Solidar-
XIII Bal Charytatywny za
nami. 9. Stycznia kilkadziesiąt
par bawiło się w Domu Pielgrzyma w Górze św. Anny.
Wielu gości już na stałe wpisało tę imprezę do swojego
kalendarza.
Wyrazy podziękowania
wszystkim którzy pomogli,
aby ta impreza charytatywna
mogła sie odbyć: władzom
Samorządowym na czele z
Panem Marszałkiem Województwa Opolskiego, sponsorom i tym wszystkim, którzy zaszczycili
nas
swoją
obecnością i w
ten
sposób
wspomogli
dzieło pomocy
misji. W tym
roku dochód
został przeznaczony dla na-
ności z Misjonarzami. Hasło tegorocznej niedzieli „Miłosierni aż po krańce świata” wpisuje się w obchody
Roku Miłosierdzia. Tego dnia w parafiach przeprowadzane są zbiórki na cele misyjne.
W dniach 18-19
czerwca w Górze św.
Anny odbędzie się kolejna Pielgrzymka Przyjaciół Misji i Ziemi Świętej, na którą już dzisiaj
zapraszają Moderatorzy
ds. Misji prowincji franciszkańskich w Polsce.
W sobotę wieczorem wystąpi zespół Ahaju Fusion z Boliwii, który wykonuje etniczną
muzykę z Ameryki Południowej. Zespół ma w
1
swoim repertuarze przeboje światowe, w tym polskie w
aranżacjach na instrumenty typowe dla kraju pochodzenia wykonawców – charango i fletnię Pana.
Rezerwacji noclegów można dokonywać bezpośrednio w Domu Pielgrzyma:
Dom Pielgrzyma
Al. Jana Pawła II 7
47-154 Góra św. Anny
Tel.: 77/462-53-01
W sierpniu tego roku O. Rafał Segieth obchodzi swoje
35-lecie pracy misyjnej w Afryce. Swoją pracą rozpoczął
w Togo, gdzie wyjechał na zaproszenie miejscowego
biskupa franciszkańskiego. Obecnie O. Rafał pracuje w
Burkina Faso, w parafii Korsimoro, gdzie podjął pracę w
2005 r. Oprócz obowiązków parafialnych jest koordynatorem programu edukacyjnego „Dać im nadzieję”.
Bazylika Grobu Pańskiego (hebr. ‫הקבר כנסיית‬, Kenesijat ha-Kewer; łac. Sanctum Sepulchrum; w wielu językach zwana „kościołem Zmartwychwstania Pańskiego”:
gr. Ναός της Αναστάσεως, Naos tes Anastaseos, arab.
‫ال ق يامة ك ن ي سة‬, Kanisat al-Kijama, lub „Święte Zmartwychwstanie”: orm. Սուրբ Հարություն, Surp Harutiun) wznosi się w miejscu, gdzie, według tradycji, został
ukrzyżowany i pogrzebany Jezus. Na początku I w. znajdował się tu opuszczony kamieniołom. Robotnicy, pozyskując kamień, pozostawili część skały, która była gorszej jakości. Na tym miejscu, nazwanym w Ewangelii
św. Jana „Miejscem Czaszki” (gr. Γολγοθᾶ Golgotha z
aram. ‫ גלגלתא‬Gulgaltaclub Golgolta, w tłum. łac. Calvaria), został ukrzyżowany Jezus. Jezus został ukrzyżowany poza miastem i faktycznie kamieniołom znajdował się
poza ówczesnymi murami miasta. W pobliżu znajdował
się też grób, w którym został złożony (J 19, 41-42).
Ważnym argumentem, wskazującym na autentyczność
miejsca, jest fakt, że wspólnota uczniów po śmierci Jezusa celebrowała tam liturgię.
W latach 41-43 król Judei Herod Agryppa dołączył
ten teren do miasta, jednak na Golgocie nie wybudowano
żadnego budynku. To może świadczyć o tym, że to miejsce było otaczane szczególną czcią. Dopiero klęska powstania żydowskiego (135 r. n.e.) i decyzje cesarza Adriana spowodowały, że zostało tu wybudowane sanktuarium ku czci Afrodyty.
Gdy na początku IV w.
chrześcijaństwo
stało się religią
oficjalną i cesarz
Konstantyn
chciał wybudować
świątynię
upamiętniającą
zmartwychwstanie Jezusa, rozpoczęto poszukiwania Golgoty. Wspólnota chrześcijan
jerozolimskich wskazała jednoznacznie na świątynię
Afrodyty jako miejsce, pod którym miał znajdować się
grób Jezusa i skała ukrzyżowania. Musiała to uczynić w
sposób przekonywujący, skoro Konstantyn zdecydował
się na zburzenie świątyni Afrodyty i budowanie dokładnie w tym miejscu, choć w pobliżu znajdowała się wolna
przestrzeń i można było budować tam bazylikę bez konieczności burzenia budynku już istniejącego i ponoszenia dodatkowych kosztów. Większość prac, nad którymi
czuwał Konstantym i jego matka, Helena, zostały zakończone około roku 335. Świątynia uległa zniszczeniu w
614 roku, podczas najazdu perskiego i potem została na
nowo doszczętnie zniszczona w 1009 roku przez kalifa
Hakima.
W tym roku Referat Misyjny Prow. św. Jadwigi obchodzi 25-lecie swojej działalności. Od początku działalności Referat Misyjny mieści się w salkach katechetycznych przy Bazylice św. Anny w Górze św. Anny. Moderatorem ds. Misji Prowincji św. Jadwigi od 25 lat jest O.
Krystian Pieczka.
Celem Referatu jest koordynacja, współpraca i wymiana
doświadczeń w tym, co dotyczy rozwoju franciszkańskiego charyzmatu misyjnego oraz rozbudzania ducha
misyjnego wśród wiernych, a także:
 utrzymywanie kontaktu z braćmi pracującymi na
misjach
 organizowanie pomocy duchowej i materialnej dla
misjonarzy
 szerzenie idei misji wśród wiernych
 organizowanie dni skupienia i rekolekcji dla zainteresowanych problematyką misyjną
 katechezy i spotkania z dziećmi i młodzieżą w szkołach
 animacja niedziel misyjnych w parafiach.
Zapraszamy także do odwiedzenia wystawy misyjnej zorganizowanej, gdzie, między innymi, prezentowane
są eksponaty przywiezione przez naszych misjonarzy.
Wiadomości z Misji
2
Po zdobyciu Jerozolimy przez krzyżowców (1099
r.) Bazylika została przez nich przebudowana. Prace
zakończono dopiero w roku 1149. Kolejnego lata nie
oszczędzały tego miejsca. W roku 1808 została zniszczona przez pożar, a w latach 1867 oraz 1927 przez trzęsienie ziemi w 1927.
Obecnie Bazyliką
Bożego
Grobu opiekują
się przedstawiciele trzech wyznań:
z ramienia Kościoła rzymskiego
Zakon
Braci
Mniejszych, Prawosławny Patriarchat Jerozolimy
(zdominowanego przez Greków), oraz Apostolski Kościół Ormiański. Poszczególne sprawy własności i praw
każdego z wyznań chrześcijańskich, a także sposobu i
warunków wypełniania obrzędów i liturgii na terenie
bazyliki regulują zasady Status Quo zakładające utrzymanie niezmienionego stanu rzeczy. Status Quo został
wprowadzony przez sułtana osmańskiego Abdülmecida i
obowiązuje nieprzerwanie od połowy XIX wieku.
Dopiero w 1959 roku trzy główne wspólnoty religijne, opiekujące się świątynią, podpisały dokument pozwalający na dokonanie niezbędnych remontów.
sem, by być skutecznym przedłużeniem Jego miłosiernych dłoni wobec ludzi poranionych przez grzech i słabość. Zawsze w takiej sytuacji pojawia się również uczucie wdzięczności, bo jest to wyjątkowy gest zaufania
Ojca Świętego i mojego biskupa Santiago. Dlatego w
sercu rodzi się pragnienie, by „z Boga była ta przeogromna moc”, którą On składa w glinianych naczyniach naszych kapłańskich serc.
Ojciec Święty Franciszek spotkał się z nami we wtorek 10 lutego i w sposób bardzo bliski podzielił swoimi
przeżyciami ze spowiedzi swego życia. Zawsze kochać
bez granic każdego człowieka miłością matczyną i ojcowską. To my mamy wychodzić na spotkanie osób,
które gdzieś się pogubiły, cierpią, szukają pomocy. Mamy być “szpitalem polowym”, zawsze gotowym do
posługi miłosierdzia. Papież był taki bliski i uśmiechnięty. Było nas ponad 700 misjonarzy z całego świata. Dla
mnie to już kolejny raz radość odczuwania jego bliskości
i ojcowskiej miłości...
„Jakże się Bogu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył…?”
W Środę Popielcową zatrzymałem się w Sercu Jezusa Miłosiernego odprawiając razem z Ojcem Świętym
Eucharystię początku Wielkiego Postu. Emocje były
wielkie, pragnienia bez granic, aby zanieść do serca każdego człowieka dar pokoju i czułości, pojednania i radości, życia i błogosławieństwa, wiecznej i odwiecznej
miłości...
“Kimże ja jestem przed Pańskim obliczem: prochem i niczem. Lecz kiedym swą nicość przed Panem
wyspowiadał, ja proch będę z Panem gadał”.... często
modlę się tymi słowami naszego wieszcza Adama Mickiewicza. Są one jak psalm Dawidowy leczący rany i
podnoszący na duchu...
I wróciłem do Maroka odmieniony i odmłodzony.
Dwa szalenie cudowne dni wyrzeźbiły w moim sercu
nowe pragnienie bycia Jezusowym bratem i przyjacielem
wszystkich ludzi w świecie spragnionym Jego miłości,
pojednania i normalności...
W Maroku w miarę spokojnie, Król Mohamed VI
czuwa nad wszystkim, ludziom żyje się w miarę dobrze.
Jest coraz więcej inwestycji w całym kraju. Maroko jest
nie do poznania. Jest jeszcze wiele ubóstwa, szczególnie
w szkolnictwie i w służbie zdrowia, wiele do zrobienia w
mentalności społeczeństwa, prawach kobiety, wolności
sumienia... Wszystko ma swój czas...
Mówi się,
że słońce Maroka jest zimne
i palące przez
cały rok. Stąd
buduje się tutaj
największą na
świecie elektrownię energii
słonecznej, w okolicach Sahary – w OUARZAZATE. Na
przestrzeni kilku tysięcy hektarów będą postawione panele słoneczne, aby przetwarzać czystą energię słoneczną
w elektryczność dla całego kraju.
Niebawem zakończy się budowę szybkiej linii kolejowej między Tangerem a Casablanką. 400 kilometrów
Misjonarze piszą…
Jubileuszowy Rok Miłosierdzia 2016
Wielki Post – MAROKO
Pozdrawiam rodzinną miłością i radością dzielenia misyjnego życia z Maroka.
W pierwszych dniach Nowego
Roku otrzymałem list podpisany
przez arcybiskupa Rino Fisichellę z Papieskiej Rady ds.
Krzewienia Nowej Ewangelizacji, który był potwierdzeniem,
że Ojciec Święty Franciszek
zatwierdził moją kandydaturę
na Misjonarza Miłosierdzia. List ten wyjaśnia, że „Ojciec
Święty pragnie, aby Misjonarzami Miłosierdzia zostali
księża cierpliwi, spowiednicy przyjmujący ludzi, pełni
miłości, współczucia, uważni w szczególności na trudne
sytuacje życiowe poszczególnych osób, stający się żywym znakiem tego, że Bóg Ojciec przygarnia tych, którzy starają się o Jego przebaczenie”.
Ta posługa w Maroku dokonuje się nieustannie,
strumień Miłosierdzia dociera poprzez nasze życie i
naszą modlitwę do serc naszych braci muzułmanów,
cierpiących migrantów z Afryki, więźniów oszukanych
łatwym zarobkiem na narkotykach i każdego z nas, który
uznaje w Chrystusie uzdrowienie poprzez Jego Miłosierdzie w sakramencie pojednania.
Bycie Misjonarzem Miłosierdzia w trwającym
nadzwyczajnym Roku Jubileuszowym to wejście na
pierwszym miejscu w jeszcze głębszą przyjaźń z Jezu-
3
ma się pokonać w niespełna dwie godziny. Coś w rodzaju TGV francuskiego czy AVE hiszpańskiego.
W przyszłą środę udam się do więzienia, aby nieść
nadzieję życia, dzielić to co trudne... I bracia migranci z
Afryki subsaharyjskiej są ciągle w drodze... Jedni gdzieś
znikają, drudzy nowi przybywają... Tej fali nie idzie
zatrzymać. Młodzież z całej ubogiej południowej półkuli
afrykańskiej; pragną pracować i żyć lepiej... pragną być
solidarni ze swoimi rodzinami...
Bądźmy miłosierni, albowiem Bóg jest szczodry i
hojny, dla tych co czynią miłosierdzie w słowie, w
czynach i w modlitwie, w przebaczaniu nieustannym,
w radości nieba...
Cudownego, szalonego i radosnego czasu Wielkiego Miłosierdzia
O. Symeon Stachera, Maroko
nym symbolem miłości i troski o innych. Moba jednak,
dla wyrażenia podobnych wartości, posługują się nieco
innym, choć podobnym, obrazem.
W porze deszczowej ziemię porasta gęsta trawa. Jest
ona tak wysoka, że mogłaby z łatwością ukryć słonia.
Będąc w jej środku, nie trudno jest stracić orientację i się
zgubić. Dotyczy to zarówno ludzi, jak i zwierząt. Aby do
tego nie dopuścić, trzeba wyprowadzać owce na pastwisko w taki sposób, aby mogły zapamiętać drogę powrotną do domu. Chodzi tu zwłaszcza o nowego osobnika w
stadzie. W tym celu nie niesie się go na ramionach, ale
prowadzi na sznurku, aby nauczył się chodzenia razem z
innym, zorientowanymi już w terenie owcami.
Przez jakiś czas, widząc uczniów na drodze, podwoziłem ich do szkoły. Po kilku tygodniach odniosłem wrażenie, że w ich mniemaniu stało się to już moim obowiązkiem. Czasami, z powodu braku wolnych miejsc, nie
mogłem zabrać wszystkich. Okazywali wtedy swoje
nieukrywane niezadowolenie. Jeden z siedzących obok
mnie starszych uczniów, zauważył wtedy mądrze, że „w
porze deszczowej, nie jest dobrze nieść baranka na ramionach”.
Troska o drugiego
człowieka nie musi wyrażać się w robieniu czegoś za niego, w „noszeniu go na ramionach”, ale
w nauczeniu go, jak samemu radzić sobie w
życiu.
Działalność Misjonarzy Miłosierdzia Papież Franciszek zapowiedział w bulli Misericordiae vultus o Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia. Tacy Misjonarze
mają prawo rozgrzeszania z grzechów zarezerwowanych dla Stolicy Apostolskiej, m.in. grzechu profanacji Najśw. Sakramentu, schizmy, apostazji czy herezji,
a także grzechu spowodowanego naruszeniem tajemnicy spowiedzi.
Szczególnym zadaniem Misjonarzy Miłosierdzia jest
głoszenie światu Bożego Miłosierdzia podczas wielkopostnych kazań, rekolekcji i katechez.
Uroczyste posłanie Misjonarzy Miłosierdzia nastąpiło
w Bazylice św. Piotra w Rzymie w Środę Popielcową
10 lutego 2016 br. Papież Franciszek udzielił duchownym błogosławieństwa. Jest ich w sumie ponad tysiąc
1071, w tym 40 z Polski.
(przyp. Redakcji)
Pomoc dla misji
Jak w latach ubiegłych zwracamy się do Państwa z
gorącą prośbą o przekazanie 1% podatku dochodowego
za 2015 rok na rzecz
naszego Stowarzyszenia oraz rozpropagowanie naszej
prośby w możliwie
najszerszym kręgu
osób, za co z góry
serdecznie dziękujemy.
Jeżeli zechcą
Państwo przekazać
1% swojego podatku na rzecz naszego
Stowarzyszenia
podajemy niezbędny
do wpisania w deklaracji nr KRS 0000286552.
Z góry dziękujemy za tę formę pomocy i zaufanie,
jakim nas darzycie. Liczymy, że dzięki Państwa pomocy
zrealizujemy kolejne projekty zgłoszone na 2016 rok
przez naszych misjonarzy.
5 stycznia, w
przeddzień Wigilii
Bożego Narodzenia za starym stylem tzn. kalendarzem juliańskim w
naszym klasztorze
w Tarnopolu odbyło się wigilijne
spotkanie dla osób
ubogich, bezdomnych i samotnych, którzy na co dzień
korzystają z naszej "kuchni dla ubogich". Był barszczyk,
ryba z ziemniakami i najważniejsze – kutia. Także wiele
słodkości. Wszystko to dzięki pomocy naszych dobrodziejów z Ukrainy i Polski. A także dzięki pomocy Stowarzyszenia Przyjaciół Misji Franciszkańskich. Wszystkim w imieniu obdarowanych składamy serdeczne Bóg
zapłać. Ten co w żłobie leży niech czuwa nad Wami.
Br. Waldemar Czarnocki, Ukraina
Z mądrości narodów
B G MAAND SIɛɔG PEBIG BUGL
Redakcja:
Franciszkański Ośrodek Misyjny
ul. Klasztorna 6
47-154 Góra św. Anny
tel. 77/463-09-26
fax. (0-77) 463-09-27
www.osrmis.ofm.pl
e-mail: [email protected]
W PORZE DESZCZOWEJ NIE NIESIE SIĘ BARANKA NA RAMIONACH
Znamy z Ewangelii postawę dobrego pasterza, który
niesie owce na swych ramionach. Jest ona dla nas czytel-
4