PRZEKAZ 43 ΠKONSTELACJE

PRZEKAZ 43 – KONSTELACJE
O Urantii mówi się często jako o 606 z Satanii, w Norlatiadeku z Nebadonu, co
oznacza sześćset szósty zamieszkały świat w systemie lokalnym Satania,
usytuowanym w konstelacji Norlatiadek, która jest jedną ze stu konstelacji
wszechświata lokalnego Nebadonu. Konstelacje stanowią podstawowe sekcje
wszechświata lokalnego, ich władcy są ogniwem łączącym lokalne systemy
światów zamieszkałych z centralną administracją wszechświata lokalnego na
Salvingtonie, a poprzez odzwierciedlanie, z superadministracją Pradawnych
Czasu na Uversie.
Rząd waszej konstelacji usytuowany jest w grupie 771 zaprojektowanych sfer,
z których najbardziej centralnie położoną i największą jest Edentia, siedziba
administracji Ojców Konstelacji, Najwyższych Ojców z Norlatiadeku. Sama
Edentia jest w przybliżeniu sto razy większa od waszego świata. Każda z
siedemdziesięciu głównych sfer, otaczających Edentię, jest prawie dziesięć
razy większa od Urantii, podczas gdy dziesięć satelitów, krążących wokół
każdego z tych siedemdziesięciu światów, ma rozmiary zbliżone do Urantii.
Pod względem wielkości, te 771 zaprojektowanych sfer zbliżone jest do takich
samych sfer w innych konstelacjach.
Mierzenie czasu i obliczanie odległości jest na Edentii takie same jak na
Salvingtonie a światy zarządu konstelacji, tak jak i sfery stolicy wszechświata,
są w pełni wyposażone we wszystkie klasy niebiańskich istot inteligentnych.
Generalnie, osobowości te nie różnią się zbytnio od tych, jakie były opisywane
w związku z administracją wszechświata.
Do służby w konstelacjach przydzieleni są serafini nadzorcy, trzecia klasa
aniołów wszechświata lokalnego. Zakładają oni swój zarząd na sferach
stołecznych i służą szeroko dla okrążających te sfery morontialnych światów
szkoleniowych. Siedemdziesiąt głównych sfer Norlatiadeku, wraz z siedmiuset
pomniejszymi satelitami, zamieszkałe jest przez univitatów, stałych obywateli
konstelacji. Wszystkie te, zaprojektowane światy, administrowane są przez
różne grupy życia rodzimego, w większości nie objawione, razem z
operatywnymi spirongami i pięknymi spornagiami. Życie morontialne w
konstelacjach jest w środkowym punkcie porządku szkolenia morontialnego i
jak możecie się spodziewać, jest zarówno typowe jak i idealne.
1. ZARZĄD KONSTELACJI
Na Edentii dużo jest przepięknych wzgórz, obszernych wzniesień z materii
fizycznej, ukoronowanych życiem morontialnym i rozpościerających się w
duchowej chwale, nie ma tam jednak strzelistych grzbietów górskich, takich,
jakie występują na Urantii. Jest tam dziesiątki tysięcy błyszczących jezior i
wiele tysięcy łączących je strumieni, jednak nie ma tam ani wielkich oceanów
ani rwących rzek. Tylko na wzniesieniach nie ma tych strumieni.
Na Edentii i podobnych jej sferach zaprojektowanych, woda nie różni się od
wody istniejącej na planetach ewolucyjnych. Na sferach tych istnieją zarówno
powierzchniowe jak i podziemne systemy wodne a para wodna jest w ciągłym
obiegu. Można opłynąć Edentię różnorodnymi drogami wodnymi, choć
zasadniczo wszelki transport odbywa się drogą powietrzną. Istoty duchowe
podróżują nad powierzchnią sfery w sposób naturalny, podczas gdy istoty
morontialne i materialne używają materialnych lub częściowo materialnych
środków przenoszenia się w korytarzach powietrznych.
Edentia i związane z nią światy posiadają prawdziwą atmosferę; jest to
zazwyczaj mieszanina trzech gazów, charakterystyczna dla kreacji
zaprojektowanych, która zawiera dwa pierwiastki atmosferyczne Urantii z
dodatkiem gazu morontialnego, którym oddychają istoty morontialne. Choć
atmosfera taka jest zarówno materialna jak i morontialna, nie ma tam burz czy
huraganów; nie ma nawet lata i zimy. Brak zaburzeń atmosferycznych i
zróżnicowania pór roku, na tych specjalnie stworzonych światach, umożliwia
zdobienie całej ich powierzchni pod gołym niebem.
Wzgórza Edentii cechuje wspaniałe piękno naturalne a ich majestat podkreśla
nieskończona różnorodność życia, przelewającą się przez nie wzdłuż i wszerz.
Na tych wzgórzach nie ma wytworów rąk istot stworzonych, za wyjątkiem
kilku, raczej odosobnionych struktur. Zdobnictwo materialne i morontialne
ogranicza się do terenów mieszkalnych. Na niższych wzniesieniach,
zdobionych tak sztuką biologiczną jak i morontialną, znajdują się specjalne
rezydencje.
Na szczycie siódmego pasma wzgórz znajdują się hale zmartwychwstania
Edentii, gdzie się budzą wznoszący się śmiertelnicy z wtórnej, zmodyfikowanej
klasy wznoszenia. Pomieszczenia do ponownego składania istot są pod
nadzorem Melchizedeków. Pierwsza przyjmująca sfera Edentii ma także
specjalne hale zmartwychwstania (podobnie jak planeta Melchizedek w pobliżu
Salvingtonu), w których składani są ponownie śmiertelnicy ze
zmodyfikowanych klas wznoszenia.
Melchizedecy prowadzą na Edentii dwa specjalne kolegia. Jedno, szkoła
zajmująca się sytuacjami nadzwyczajnymi, naucza o problemach powstałych w
wyniku buntu w Satanii. Drugie, szkoła obdarzenia, poświęcone jest zgłębianiu
nowych zagadnień, wynikających z tego, że Michał dokonał swego końcowego
obdarzenia na jednym ze światów Norlatiadeku. To ostatnie kolegium zostało
założone prawie czterdzieści tysięcy lat temu, zaraz po tym, jak Michał ogłosił,
że wybrał Urantię na świat swego końcowego obdarzenia.
Obszar przyjmujący Edentii, szklane morze, znajduje się niedaleko centrum
administracyjnego i jest ono otoczone amfiteatrem zarządu. Obszar ten otaczają
centra zarządzania siedemdziesięciu sekcji, zajmujących się sprawami
konstelacji. Połowa Edentii podzielona jest na siedemdziesiąt trójkątnych sekcji,
których granice zbiegają się w budynkach zarządu ich poszczególnych
sektorów. Pozostała część sfery jest rozległym, naturalnym parkiem, ogrodami
Boga.
Kiedy okresowo będziecie odwiedzać Edentię, to chociaż będziecie mogli
zwiedzać całą planetę, większość swego czasu spędzać będziecie w tym
centrum administracyjnym, którego numer odpowiada światu waszego
aktualnego pobytu. Zawsze będziecie mile widziani jako obserwatorzy
zgromadzeń prawodawczych.
Morontialny obszar, przydzielony wznoszącym się śmiertelnikom
przebywającym na Edentii, mieści się w strefie środkowej trzydziestego
piątego trójkąta, który styka się z zarządem finalistów, usytuowanym w
trójkącie trzydziestym szóstym. Zarząd główny univitatów zajmuje ogromny
obszar, w środkowym rejonie trzydziestego czwartego trójkąta i przylega
bezpośrednio do mieszkalnej rezerwy, przeznaczonej dla obywateli
morontialnych. Dzięki takiemu rozlokowaniu można zauważyć, że zostawiono
rezerwy terenu dla rozmieszczenia co najmniej siedemdziesięciu głównych
kategorii życia niebiańskiego oraz to, że każdy z siedemdziesięciu trójkątnych
obszarów związany jest z jedną z siedemdziesięciu głównych sfer nauczania
morontialnego.
Szklane morze Edentii jest jednym ogromnym, okrągłym kryształem, o
obwodzie około stu sześćdziesięciu kilometrów, głębokim na blisko
pięćdziesiąt kilometrów. Ten wspaniały kryształ służy jako pole przyjmujące
wszystkich serafinów transportujących oraz innych istot, przybywających z
miejsc położonych poza sferą; to szklane morze znacznie ułatwia lądowanie
serafinom transportującym.
Kryształowe pole tej klasy znajduje się prawie na wszystkich światach
zaprojektowanych a niezależnie od jego walorów dekoracyjnych, służy do
wielu celów; używane jest do prezentacji odzwierciedlania superwszechświata
zebranym grupom istot i służy jako element techniki przekształcania energii,
dla modyfikacji prądów przestrzeni oraz adaptacji innych, przychodzących
strumieni energii fizycznych.
2. RZĄD KONSTELACJI
Konstelacje są autonomicznymi jednostkami wszechświata lokalnego; każda
konstelacja zarządzana jest zgodnie ze swymi własnymi rozporządzeniami
prawnymi. Kiedy zbierają się sądy Nebadonu, żeby rozsądzać sprawy
wszechświata, wszelkie sprawy wewnętrzne sądzone są zgodnie z prawami
panującymi w danej konstelacji. Sądowe rozporządzenia Salvingtonu, razem z
prawodawczymi postanowieniami konstelacji, wprowadzane są w życie przez
administracje systemów lokalnych.
Tym samym konstelacje funkcjonują jako jednostki prawodawcze albo
prawotwórcze, podczas gdy systemy lokalne służą jako jednostki wykonawcze
albo egzekwujące. Rząd Salvingtonu stanowi najwyższą władzę sędziowską i
koordynującą.
Podczas gdy najwyższe funkcje sędziowskie leżą w kompetencjach centralnej
administracji wszechświata lokalnego, w zarządzie każdej konstelacji istnieją
dwa uzupełniające, ale ważne trybunały – rada Melchizedeków i sąd
Najwyższych Ojców.
Wszystkie problemy wymagające rozsądzenia rozpatrywane są z początku
przez radę Melchizedeków. Dwanaście istot tej klasy, posiadających
odpowiednie doświadczenie zdobyte na ewolucyjnych planetach i na światach
zarządu systemu, upoważnionych jest do rozpatrywania materiałów
dowodowych, przejrzenia obrony i sformułowania tymczasowych orzeczeń,
które przekazywane są sądowi Najwyższych Ojców, rządzących Ojców
Konstelacji. W skład sekcji śmiertelników tych trybunałów wchodzi siedmiu
sędziów; wszyscy są wznoszącymi się śmiertelnikami. Im wyżej się
wzniesiecie we wszechświecie, tym bardziej niezawodnie będziecie sądzeni
przez tych, którzy są z waszego rodzaju.
Ciało prawodawcze konstelacji podzielone jest na trzy grupy. Program
prawodawczy konstelacji powstaje w niższej izbie wznoszących się istot, w tej
grupie, której przewodniczy finalista i która składa się z tysiąca
reprezentantów-śmiertelników. Każdy system mianuje dziesięciu swych
przedstawicieli, aby zasiadali w tym zgromadzeniu prawodawczym. Obecnie,
na Edentii, ciało to nie ma pełnej obsady.
Środkowa izba prawodawców składa się z zastępów seraficznych oraz z ich
towarzyszy – innych dzieci Matki Ducha wszechświata lokalnego. Grupa ta,
złożona ze stu istot, mianowana jest przez osobowości nadzorujące, które
kierują różnymi funkcjami tych istot, kiedy działają one w obrębie konstelacji.
Doradcze albo najwyższe ciało prawodawców konstelacji jest odpowiednikiem
izby lordów – stanowi izbę Boskich Synów. Korpus ten, w liczbie dziesięciu
istot, wybierany jest przez Najwyższych Ojców. Tylko szczególnie
doświadczeni Synowie mogą zasiadać w tej wyższej izbie. Grupa ta gromadzi
fakty, co oszczędza czas i bardzo skutecznie pomaga obu niższym sekcjom
zgromadzenia prawodawczego.
W skład połączonej rady prawodawców wchodzi trzech członków z każdej
grupy zgromadzenia opiniodawczego konstelacji a za swego przewodniczącego
mają oni aktualnie rządzącego, młodszego Najwyższego Ojca. Grupa ta
zatwierdza ostateczną formę wszystkich postanowień i aprobuje ich
obwieszczenie przez transmitujących. Aprobata tej najwyższej komisji nadaje
aktom prawodawczym moc prawną dla danych domen; jej postanowienia są
ostateczne. Orzeczenia prawodawcze Edentii stanowią fundamentalne prawo
dla całego Norlatiadeku.
3. NAJWYŻSI OJCOWIE Z NORLATIADEKU
Władcy konstelacji należą do vorondadekowej klasy synostwa wszechświata
lokalnego. Synowie ci, kiedy zostają przydzieleni do czynnej służby we
wszechświecie, jako władcy konstelacji albo w innej randze, zwani są
Najwyższymi Ojcami, jako że ucieleśniają najwyższą wiedzę administracyjną,
połączoną z najbardziej dalekowzroczną i inteligentną lojalnością, jaką można
napotkać u klas Synów Boga z wszechświata lokalnego. Ich osobista uczciwość
i lojalność, jako grupy, nigdy nie były kwestionowane; w Nebadonie Synowie
Vorondadecy nigdy nie zawiedli.
Co najmniej trzech Synów Vorondadeków przydzielanych jest przez Gabriela
do każdej konstelacji Nebadonu, w charakterze Najwyższych Ojców. Ten
członek trójki, który przewodniczy, zwany jest Ojcem Konstelacji a dwu jego
towarzyszy nazywają starszym Najwyższym Ojcem i młodszym Najwyższym
Ojcem. Ojciec Konstelacji rządzi przez dziesięć tysięcy standardowych lat
(około 50.000 lat Urantii), po odsłużeniu uprzednio jako młodszy towarzysz i
starszy towarzysz przez takie same okresy czasu.
Psalmista wiedział, że Edentia jest rządzona przez trzech Ojców Konstelacji i
dlatego mówił o nich w liczbie mnogiej: „Jest rzeka, której odnogi rozweselają
miasto Boże, najświętsze miejsce, tabernakulum Najwyższych”.
Przez epoki całe panowała na Urantii wielka dezorientacja, gdy idzie o różnych
władców wszechświata. Wielu późniejszych nauczycieli mieszało swe mgliście
pojmowane i nieokreślone bóstwa plemienne z Najwyższymi Ojcami. Jeszcze
później Hebrajczycy połączyli wszystkich tych niebiańskich władców w
kompleksowe Bóstwo. Jeden z tych nauczycieli rozumiał, że Najwyżsi Ojcowie
nie są Najwyższymi Władcami, skoro powiedział: „Ten, który mieszka w
ochronie Najwyższego i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie”. W
zapisach Urantii czasem bardzo trudno rozpoznać, kogo określa się słowem
„Najwyższy”. Daniel rozumiał jednak dobrze te kwestie. Powiedział:
„Najwyższy panuje w królestwie ludzi i kogo chce ustanawia nad nimi".
Ojcowie Konstelacji nie zajmują się specjalnie jednostkami na zamieszkałej
planecie, ale raczej są blisko związani z tymi funkcjami prawodawczymi i
prawotwórczymi konstelacji, które dotyczą każdej rasy śmiertelnej i grupy
narodowej na światach zamieszkałych.
Chociaż władze konstelacji znajduje się pomiędzy wami a administracją
wszechświata, jako jednostki nie będziecie się zbytnio interesować rządem
konstelacji. Wasza uwaga będzie się z reguły koncentrować na systemie
lokalnym, na Satanii; chwilowo jednak Urantia jest blisko związana z
władcami konstelacji, ze względu na określone warunki systemu i planety,
powstałe w wyniku buntu Lucyfera.
W czasie secesji Lucyfera Najwyżsi Ojcowie z Edentii przejęli pewne stadia
władzy planetarnej na zbuntowanych światach. Nadal dzierżą tę władzę a
Pradawni Czasu już dawno zatwierdzili przejęcie przez nich tej kontroli nad
nieobliczalnymi światami. Bez wątpienie sprawować będą tę, przejętą
jurysdykcję tak długo, jak długo żyje Lucyfer. W lojalnym systemie większość
takiej władzy byłaby zazwyczaj powierzona Władcy Systemu.
Są jeszcze inne względy, dla których Urantia została blisko związana z
Najwyższymi Ojcami. Kiedy Michał, Syn Stwórcy, dokonywał swej ostatniej
misji obdarzającej, wszystkie sprawy Urantii związane z obdarzeniem jej przez
Michała nadzorowane były bezpośrednio przez Najwyższych Ojców z
Norlatiadeku, ponieważ następca Lucyfera nie sprawował jeszcze pełni władzy
w systemie lokalnym.
4. GÓRA OBRAD – WIERNY CZASU
Najświętsza góra obrad jest miejscem zamieszkania Wiernego Czasu,
reprezentanta Rajskiej Trójcy działającego na Edentii.
Wierny Czasu jest Rajskim Synem Trójcy i przebywa na Edentii jako osobisty
reprezentant Emanuela, od czasu stworzenia świata zarządu. Wierny Czasu
zawsze stoi po prawej ręce Ojców Konstelacji, aby im doradzać, ale nigdy nie
proponuje rady nieproszony. Wysoki Syn z Raju nigdy nie bierze udziału w
kierowaniu sprawami wszechświata lokalnego, chyba, że na prośbę pełniących
te funkcje władców domeny. Tym niemniej wszystkim tym, czym Jednoczący
Czasu jest dla Syna Stwórcy, Wierny Czasu jest dla Najwyższych Ojców
konstelacji.
Rezydencja Wiernego Czasu na Edentii jest konstelacyjnym centrum rajskiego
systemu komunikacji oraz informacji pozawszechświatowej. Ci Synowie
Trójcy, razem ze swym personelem złożonym z osobowości Havony i Raju, w
powiązaniu z nadzorującym Jednoczącym Czasu, utrzymują bezpośrednią i
stałą łączność z członkami swej klasy, działającymi na obszarze wszystkich
wszechświatów, z Havoną i Rajem włącznie.
Najświętsza góra pełna jest wyrafinowanego piękna i jest wspaniale położona,
jednak sama rezydencja Rajskiego Syna jest skromna, w porównaniu z
centralnym miejscem zamieszkania Najwyższych Ojców i z otaczającymi je
siedemdziesięcioma strukturami, stanowiącymi zespół mieszkalny Synów
Vorondadeków. Struktury te mają charakter wyłącznie mieszkalny; są
całkowicie oddzielone od obszernych budynków centrali administracyjnej,
gdzie kieruje się konstelacją.
Rezydencja Wiernego Czasu znajduje się na Edentii na północ od rezydencji
Najwyższych Ojców i nazywana jest „górą rajskich obrad”. Na tym,
poświęconym wzniesieniu, gromadzą się okresowo wznoszący się śmiertelnicy,
aby słuchać Rajskiego Syna, jak mówi o długiej i intrygującej podróży
zaawansowanych śmiertelników, przez miliard doskonałych światów Havony i
przez nieopisane radości Raju. To właśnie na tych, specjalnych zebraniach na
Górze Obrad, morontialni śmiertelnicy zostają dokładniej zaznajomieni z
różnymi grupami osobowości, pochodzącymi z wszechświata centralnego.
Zdradziecki Lucyfer, niegdyś władca Satanii, zgłaszając swe roszczenia
dotyczące poszerzenia jurysdykcji, chciał usunąć wszelkie wyższe klasy
synostwa przy planowaniu rządu wszechświata lokalnego. Z rozmysłem w
swym sercu powiedział: „Postawię mój tron powyżej Synów Boga; zasiądę na
górze obrad na krańcach północy; podobny będę Najwyższemu Ojcu”.
Stu Władców Systemu okresowo przybywa na Edentię, na zgromadzenia, w
czasie których radzą o sprawach konstelacji. Po buncie w Satanii, najwięksi
buntownicy z Jerusem zazwyczaj przybywali na te narady na Edentii, tak jak to
robili wcześniej. Nie było sposobu żeby powstrzymać tę arogancką bezczelność,
aż do czasu obdarzenia dokonanego przez Michała na Urantii i późniejszego
objęcia przez niego nieograniczonej władzy nad całym Nebadonem. Po tym nie
pozwolono już nigdy tym podżegaczom do grzechu zasiadać w radach
lojalnych Władców Systemu na Edentii.
To, że nauczyciele z dawnych czasów znali te sprawy, ukazane jest w
następującym zapisie: „Otóż zdarzyło się pewnego dnia, że Synowie Boży
udawali się by stanąć przed Najwyższymi Ojcami, że i Szatan też poszedł z
nimi”. I to jest opis faktów, niezależnie od kontekstu, w którym ten opis mógł
się pojawić.
Po tryumfie Chrystusa cały Norlatiadek został oczyszczony z grzechu i z
buntowników. Jakiś czas przed cielesną śmiercią Michała, upadły towarzysz
Lucyfera, Szatan, chciał uczestniczyć w takim zgromadzeniu na Edentii, ale
nastroje przeciw szefom buntu doszły do tego punktu, że drzwi sympatii dla
nich zostały prawie zupełnie zamknięte, tak, że nieprzyjaciele Satanii nie mogli
nigdzie znaleźć trwałego gruntu. Gdy nie ma otwartych drzwi na przyjęcie zła,
nie można rozważać grzechu. Drzwi serc całej Edentii zamknęły się przed
Szatanem; został on jednomyślnie odrzucony przez zebranych Władców
Systemów, a było to wtedy, kiedy Syn Człowieczy „widział jak Szatan, niby
błyskawica, spadł z nieba”.
Po buncie Lucyfera nowa struktura stanęła w pobliżu rezydencji Wiernego
Czasu. Ta tymczasowa budowla jest główną siedzibą łącznika Najwyższych
Ojców, działającego w bliskim związku z Rajskim Synem, jako doradca rządu
konstelacji we wszystkich sprawach, dotyczących linii postępowania i postawy
istot klasy Czasu wobec grzechu i buntu.
5. OJCOWIE Z EDENTII PO BUNCIE LUCYFERA
Od czasu buntu Lucyfera rotacja Najwyższych Ojców na Edentii została
zawieszona. Mamy teraz tych samych władców, którzy pełnili swe obowiązki
w tamtym czasie. Uważamy, że nie nastąpi zmiana tych władców, aż się nie
pozbędziemy Lucyfera i jego towarzyszy.
Tym niemniej obecny rząd konstelacji został poszerzony do dwunastu Synów
klasy vorondadekowej. Ta dwunastka to:
1. Ojciec Konstelacji. Obecny Najwyższy Ojciec, władca Norlatiadeku, o
numerze 617.318 serii Vorondadeków z Nebadonu. Służył w wielu
konstelacjach, w całym naszym wszechświecie lokalnym, zanim się podjął
pełnienia obowiązków na Edentii,.
2. Starszy asystent Najwyższy Ojciec.
3. Młodszy asystent Najwyższy Ojciec.
4. Najwyższy Ojciec-doradca, osobisty reprezentant Michała, od czasu, gdy
Michał osiągnął status Syna-Mistrza.
5. Najwyższy Ojciec-administrator, osobisty reprezentant Gabriela, pozostający
na Edentii od czasu buntu Lucyfera.
6. Najwyższy Ojciec, szef planetarnych obserwatorów, kierujący
obserwatorami Vorondadekami, przebywającymi na odosobnionych światach
Satanii.
7. Najwyższy Ojciec-arbiter, Syn Vorondadek, któremu powierzono obowiązki
korygowania wszystkich problemów, wynikłych z buntu w konstelacji.
8. Najwyższy Ojciec-administrator od sytuacji krytycznych, Syn Vorondadek,
któremu powierzono dostosowanie zarządzeń do sytuacji krytycznych,
prawodawstwa Norlatiadeku do oddzielonych przez bunt światów Satanii.
9. Najwyższy Ojciec-mediator, Syn Vorondadek, który harmonizować ma z
rutynową administracją konstelacji te specjalne adaptacje, które są związane z
obdarzeniem Urantii. Istnienie na Urantii pewnych funkcji archanielskich i
licznych innych, nie rutynowych służb, razem z funkcjonowaniem specjalnym
Gwiazd Błyszczących Wieczornych na Jerusem, sprawia, że działalność tego
Syna jest potrzebna.
10. Najwyższy Ojciec sędzia-adwokat, szef trybunału działającego w
sytuacjach krytycznych, zajmuje się rozważaniem problemów specjalnych
Norlatiadeku, powstałych z zamieszania wywołanego buntem w Satanii.
11. Najwyższy Ojciec-łącznik, Syn Vorondadek, przydzielony do władców
Edentii, ale powołany jako doradca specjalny współpracujący z Wiernym
Czasu odnośnie przyjęcia najlepszej metody rozwiązywania problemów
wynikających z buntu i nielojalności istot stworzonych.
12. Najwyższy Ojciec-dyrektor, przewodniczący rady Edentii dla sytuacji
krytycznych. Wszystkie osobowości, przydzielone do Norlatiadeku ze względu
na przewrót w Satanii, tworzą radę dla sytuacji krytycznych a przewodniczy im
urzędnik, Syn Vorondadek, który ma bardzo duże doświadczenie.
Powyższe zestawienie nie obejmuje licznych Vorondadeków, ambasadorów
różnych konstelacji Nebadonu i innych, którzy również przebywają na Edentii.
Zaraz po buncie Lucyfera, Ojcowie z Edentii roztoczyli specjalną opiekę nad
Urantią i innymi odizolowanymi światami Satanii. Dawno temu prorok widział
rękę Ojców Konstelacji, prowadzącą sprawy narodów. „Gdy rozdzielił
dziedzictwa Najwyższy narodom, a rozsadził syny Adamowe, położył granice
narodom”.
Każdy poddany kwarantannie, albo odosobniony świat, ma Syna Vorondadeka,
działającego w charakterze obserwatora. Nie bierze on udziału w administracji
planetarnej, chyba, że ma od Ojca Konstelacji nakaz interwencji w sprawy
różnych narodów. W rzeczywistości to właśnie Najwyższy Ojciec-obserwator
„panuje nad królestwami ludzkimi”. Urantia jest jednym z odosobnionych
światów Norlatiadeku a Vorondadek-obserwator pozostaje na tej planecie od
czasu zdrady Caligastii. Kiedy Machiventa Melchizedek służył w częściowo
materialnej formie na Urantii, składał on pełen szacunku hołd Najwyższemu
Ojcu-obserwatorowi, będącemu wtedy na służbie, jak jest napisane: „A
Melchizedek, król Salemu, był kapłanem Najwyższego”. Melchizedek objawił
Abrahamowi swe powiązania z Najwyższym-obserwatorem, kiedy powiedział:
„I niech będzie błogosławiony Najwyższy, który wydał nieprzyjaciół twoich w
ręce twoje”.
6. BOŻE OGRODY
Stolice systemów są zazwyczaj zdobione konstrukcjami materialnymi i
mineralnymi, podczas gdy zarząd wszechświata jest raczej odzwierciedleniem
duchowej chwały; stolice konstelacji są jednak punktem kulminacyjnym
działalności morontialnej i żywego zdobnictwa. Na światach zarządu
konstelacji stosuje się najczęściej żywe upiększenia, stosuje się żywą sztukę
botaniczną – co sprawia, że światy te zwane są „Bożymi ogrodami”.
Blisko połowę Edentii zajmują znakomite ogrody Najwyższych Ojców a
ogrody te zaliczane są do najbardziej imponujących dzieł morontialnych we
wszechświecie lokalnym. Dlatego właśnie nadzwyczaj piękne miejsca na
światach zamieszkałych w Norlatiadeku nazywa się często „ogrodami Eden”.
Świątynia Najwyższych Ojców usytuowana jest w środku tego wspaniałego
ogrodu. Psalmista musiał coś wiedzieć o tych rzeczach, kiedy pisał: „Kto
wstąpi na górę Najwyższego? Kto stanie w tym świętym miejscu? Kto ma ręce
nieskalane i czyste serce, który nie skłonił swej duszy ku marnościom i nie
przysięgał fałszywie”. I w tej właśnie świątyni Najwyższych Ojców cała
Edentia czci w dogłębnej kontemplacji Boga Najwyższego, w każdym
dziesiątym dniu odpoczynku.
Światy zaprojektowane mają dziesięć form życia klasy materialnej. Na Urantii
jest życie roślinne i zwierzęce, ale na światach takich jak Edentia jest dziesięć
kategorii materialnej klasy życia. Gdybyście zobaczyli te dziesięć kategorii
życia Edentii, szybko zaklasyfikowalibyście trzy pierwsze do roślin a ostatnie
trzy do zwierząt, ale zupełnie nie moglibyście zrozumieć natury czterech
środkowych grup, płodnych i fascynujących form życia.
Nawet specyficznie życie zwierzęce Edentii różni się bardzo od tego ze
światów ewolucyjnych, różnica jest tak wielka, że trudno jest zobrazować
śmiertelnym umysłom unikalny charakter i uczuciową naturę tych, nie
mówiących stworzeń. Istnieje wiele tysięcy żywych stworzeń, których
prawdopodobnie nie potrafilibyście dostrzec oczyma wyobraźni. Cały świat
zwierzęcy jest tam zupełnie odmiennej klasy niż ogół gatunków zwierzęcych z
planet ewolucyjnych. Jednak całe to życie zwierzęce jest nadzwyczaj
inteligentne i bardzo pożyteczne a wszystkie te różnorodne gatunki są
zadziwiająco delikatne i wzruszająco towarzyskie. Na światach
zaprojektowanych nie ma stworzeń mięsożernych; nie ma niczego na całej
Edentii, co mogłoby przestraszyć jakąkolwiek żywą istotę.
Życie roślinne także bardzo się różni od tego, jakie jest na Urantii a składa się
ono z odmian zarówno materialnych jak i morontialnych. Rośliny materialne
posiadają charakterystyczne, zielone zabarwienie, ale morontialne
odpowiedniki życia roślinnego mają odcień fiołkowy albo storczykowy, o
zróżnicowanych barwach i odcieniach. Taka roślinność rozwija się wyłącznie
jako energia; po jej spożyciu nie ma pozostałości.
Zaprojektowane światy, wyposażone w dziesięć kategorii życia materialnego,
nie wspominając już odmian morontialnych, mają ogromne możliwości
biologicznego upiększania terenu oraz struktur materialnych i morontialnych.
W czasie tych szeroko zakrojonych prac, polegających na dekoracji botanicznej
i upiększaniu biologicznym, niebiańscy twórcy kierują rodzimymi spornagiami.
Kiedy wasi artyści muszą się uciekać do bezdusznych farb i pozbawionych
życia marmurów, dla wyrażenia swych idei, niebiańscy twórcy oraz univitaci
częściej używają żywych materiałów, dla wyrażenia swych idei oraz
zobrazowania swych ideałów.
Jeśli lubicie kwiaty, krzaki i drzewa Urantii, to botaniczne piękno i okazałość
kwiatów niebiańskich ogrodów Edentii będzie ucztą dla waszych oczu. Jednak
przekazanie śmiertelnym umysłom odpowiednich pojęć, odzwierciedlających
piękno niebiańskich światów, przekracza moje możliwości ich opisu. Zaprawdę
oko nie widziało takich wspaniałości, jakie na was czekają, gdy przybędziecie
do światów waszej przygody wznoszenia się.
7. UNIVITACI
Univitaci są stałymi obywatelami Edentii i związanych z nią światów; pod ich
nadzorem jest wszystkie siedemset siedemdziesiąt światów, otaczających
zarząd konstelacji. Te dzieci Syna Stwórcy i Stwórczego Ducha rzutowane są
na płaszczyznę bytu, istniejącą między tym, co materialne a tym, co duchowe,
ale nie są to istoty morontialne. Univitaci, rodzimi dla każdej z
siedemdziesięciu głównych sfer Edentii, posiadają zróżnicowane formy
widzialne, a śmiertelnicy morontialni mają swoje formy morontialne tak
dopasowane, aby były zgrane ze skalą wznoszenia się univitatów, za każdym
razem, gdy śmiertelnicy zmieniają miejsce zamieszkania, od jednej sfery
Edentii do drugiej, kiedy przechodzą kolejno od świata pierwszego do
siedemdziesiątego.
Univitaci duchowo są jednakowi; intelektualnie są tak zróżnicowani, jak
śmiertelnicy; w swoich kształtach bardzo przypominają morontialne stadium
bytu a stworzeni są tak, aby mogli działać w siedemdziesięciu różnych klasach
osobowości. Każda klasa univitatów wykazuje dziesięć głównych form
aktywności intelektualnej a każdy z tych, zróżnicowanych intelektualnie typów,
przewodniczy specjalnym szkołom przygotowania i kultury, które zajmują się
uspołecznianiem rozwojowym i praktycznym, związanym z zajęciami,
odbywającymi się na jednym z dziesięciu satelitów krążących wokół każdego
głównego świata Edentii.
Te siedemset mniejszych światów to sfery techniczne, prowadzące praktyczne
nauczanie na temat funkcjonowania całego wszechświata lokalnego, a dostępne
są one dla wszystkich klas istot inteligentnych. Szkoły te nauczają specjalnych
kunsztów i wiedzy technicznej a są prowadzone nie tylko dla wznoszących się
śmiertelników, chociaż studenci morontialni stanowią największą ze
wszystkich grup, jaka uczęszcza na takie kursy instruktażowe. Kiedy
zostaniecie przyjęci na którykolwiek z siedemdziesięciu głównych światów
kultury społecznej, dostaniecie natychmiast prawo pobytu na każdym z
dziesięciu otaczających go satelitów.
Większą cześć organizatorów powrotu, którzy przebywają w różnych
koloniach kurtuazyjnych, stanowią wznoszący się śmiertelnicy, ale univitaci
reprezentują największą grupę związaną z nebadońskim korpusem niebiańskich
twórców. Żadne pozahavonalne istoty w całym Orvontonie, za wyjątkiem
abandonterów z Uversy, nie mogą się równać z univitatami w ich kunszcie
artystycznym, przystosowalności społecznej i zdolnościach koordynacyjnych.
Obywatele konstelacji praktycznie nie są członkami korpusu twórców, jednak
współpracują bez ograniczeń ze wszystkimi grupami twórców i przyczyniają
się w znacznej mierze do przetworzenia światów konstelacji w zasadnicze sfery
realizacji wspaniałych możliwości artystycznych kultury przejściowej. Nie
działają oni poza światami zarządu konstelacji.
8. ŚWIATY SZKOLENIOWE EDENTII
Materialne piękno Edentii oraz otaczających ją sfer jest prawie doskonałe; nie
mogą się one równać z duchowym majestatem sfer Salvingtonu, dalece jednak
przewyższają wspaniałość światów szkoleniowych Jerusem. Wszystkie sfery
Edentii są zasilane energią bezpośrednio z wszechświatowych prądów
przestrzennych a ich ogromne systemy mocy, zarówno materialne jak i
morontialne, są fachowo nadzorowane a moc jest rozdzielana przez centra
konstelacji, którym pomagają kompetentne korpusy Nadrzędnych Kontrolerów
Fizycznych i Nadzorców Mocy Morontialnej.
Czas, spędzony na siedemdziesięciu światach szkoleniowych przejściowej
kultury morontialnej, w edeńskiej epoce wznoszenia się śmiertelnika, jest
najbardziej unormowanym okresem życia wznoszącej się istoty, aż do
osiągnięcia przez nią statusu finalisty; jest to naprawdę typowe życie
morontialne. Podczas gdy jesteście przestrajani za każdym razem, gdy
przechodzicie z jednego głównego świata kultury do drugiego, zachowujecie to
samo ciało morontialne i nie występują tutaj okresy nieświadomości
osobowości.
Wasz pobyt na Edentii i związanych z nią sferach wypełniony będzie głównie
opanowaniem etyki grupowej, która jest tajemnicą serdecznych i
wartościowych związków wzajemnych, występujących pomiędzy różnymi
klasami inteligentnych osobowości z wszechświata i superwszechświata.
Na światach-mieszkaniach dopełniliście konsolidacji rozwijającej się
osobowości śmiertelnika; w stolicy systemu zdobyliście obywatelstwo Jerusem
i wolę poddania się dyscyplinie działań grupowych oraz przedsięwzięć
skoordynowanych; teraz jednak, na światach szkoleniowych konstelacji,
będziecie nabywać prawdziwego uspołecznienia waszej, rozwijającej się
osobowości morontialnej. Ta niebiańska zdobycz kulturowa polega na
nauczeniu się jak:
1. Żyć szczęśliwie i pracować wydajnie z dziesięcioma różnorodnymi braćmi
morontianami, kiedy takie grupy są powiązane w kompanie, po stu, a potem
zjednoczone w korpusy, po tysiąc istot.
2. Dostosować się i współpracować serdecznie z dziesięcioma univitatami,
którzy choć intelektualnie podobni do istot morontialnych, są bardzo odmienni
pod każdym innym względem. Następnie musicie działać z taką grupą
dziesięciu istot, kiedy współpracuje ona z dziesięcioma innymi rodzinami,
które z kolei są zjednoczone w korpusach, po tysiąc univitatów.
3. Dostosować się równocześnie zarówno do braci morontian jak i do zastępu
univitatów. Nabrać umiejętności spontanicznej i efektywnej współpracy z
waszą klasą istot, w bliskim roboczym związku z poniekąd odmienną grupą
istot inteligentnych.
4. Podczas tego współdziałania społecznego, z istotami podobnymi i
niepodobnymi, osiągnąć intelektualną harmonię i dostosować się roboczo do
obu grup towarzyszy.
5. Gdy osiąga się zadowalające uspołecznienie na poziomie osobowym,
intelektualnym i zajęciowym, dalej rozwijać zdolności życia w bliskim
kontakcie z istotami podobnymi i nieco odmiennymi, z coraz mniejszą
drażliwością i wciąż malejącą animozją. Organizatorzy powrotu w znacznej
mierze pomagają to osiągnąć, dzięki grupowym zabawom.
6. Dostosować wszystkie te, zróżnicowane metody uspołeczniania, do
zdobywania coraz większej koordynacji życia podczas wznoszenia się do Raju;
rozwijać wnikliwość wszechświatową przez poszerzenie zdolności zrozumienia
znaczeń wiecznego celu, ukrytego w pozornie nieistotnych działaniach w
czasie-przestrzeni.
7. Potem osiągnąć szczyt wszystkich takich metod wielorakiego uspołecznienia,
wraz równoległym umocnieniem duchowej wnikliwości, jak się to odnosi do
rozwoju wszystkich stadiów wyposażenia osobowego, zdobytego dzięki
grupowemu, duchowemu związkowi i koordynacji morontialnej. Dwie istoty
śmiertelne, dzięki metodzie partnerstwa, nie podwajają swych osobowych
potencjałów wszechświatowych osiągnięć intelektualnie, społecznie i
duchowo; ich wyniki i możliwości osiągnięcia sukcesów są prawie
czterokrotnie większe.
Przedstawialiśmy uspołecznianie na Edentii, jako związek śmiertelników
morontialnych z rodziną univitatów, z grupą obejmującą dziesięć intelektualnie
zróżnicowanych jednostek, współdziałającą z podobnym związkiem dziesięciu
braci morontian. Jednak na pierwszych siedmiu głównych światach, tylko jeden
wznoszący się śmiertelnik żyje z univitatami. W drugiej grupie siedmiu
głównych światów, dwu śmiertelników mieszka z każdą rodzimą grupą
dziesięciu univitatów i tak dalej, aż do ostatniej grupy siedmiu głównych sfer,
gdzie dziesięć istot morontialnych zamieszkuje z dziesięcioma univitatami. Tak
jak uczycie się coraz lepiej żyć w społeczności z univitatami, tak samo
będziecie stosować tę doskonalszą etykę w waszych związkach z współbraćmi
zaawansowanymi w morontii.
Jako wznoszący się śmiertelnicy polubicie wasz pobyt na światach
rozwojowych Edentii, ale nie będziecie już przeżywać tego osobistego dreszczu
ziszczenia, jaki jest charakterystyczny dla waszych wstępnych kontaktów ze
sprawami wszechświata w zarządzie systemu, czy dla pożegnalnego szlifu tych
rzeczywistości w końcowych światach stolicy wszechświata.
9. OBYWATELSTWO EDENTII
Po ukończeniu nauki na siedemdziesiątym świecie, wznoszący się śmiertelnicy
zaczynają swój pobyt na Edentii. Teraz wznoszące się istoty uczestniczą po raz
pierwszy w „rajskich zgromadzeniach” i słuchają, jak Wierny Czasu, pierwsza
spotkana osobowość z Najwyższych Osobowości pochodzących od Trójcy,
opowiada o ich szerokich możliwościach.
Cały pobyt na światach szkoleniowych konstelacji, który osiąga swą
kulminację w obywatelstwie Edentii, jest dla zaawansowanych w morontii
okresem prawdziwego, niebiańskiego szczęścia. W czasie waszego pobytu na
światach systemu przekształciliście się z istoty bliskiej zwierzęciu w istotę
morontialną; byliście wtedy bardziej materialni niż duchowi. Na sferach
Salvingtonu będziecie rozwijać się od poziomu istot morontialnych do statusu
prawdziwego ducha; będziecie bardziej duchowi niż materialni. Ale na Edentii
wznoszące się istoty znajdują się pośrodku, pomiędzy ich stanem pierwotnym a
przyszłym, pośrodku ich wędrówki od ewolucyjnego zwierzęcia do
wznoszącego się ducha. Podczas całego waszego pobytu na Edentii i jej
światach jesteście „jak aniołowie”; wciąż się rozwijacie, ale chwilowo
przeżywacie generalny, typowy status morontialny.
Pobyt wznoszącego się śmiertelnika w konstelacji jest najbardziej jednolitą i
stabilną epoką na całej drodze jego rozwoju morontialnego. Doświadczenie to
jest przedduchowym nauczaniem uspołeczniającym wznoszących się istot. Jest
ono analogiczne do duchowego doświadczenia przedfinalisty w Havonie i do
przedabsonicznego szkolenia w Raju.
Na Edentii, wznoszący się śmiertelnicy zajmują się zasadniczo swymi
zadaniami, które wykonują na siedemdziesięciu progresywnych światach
univitatów. Służą także na różnych stanowiskach na samej Edentii, głównie
związanych z programem konstelacji, mającym na celu dobro grup, ras,
narodów i planet. Najwyżsi Ojcowie nie zajmują się zbytnio rozwojem
jednostki na zamieszkałych światach, raczej rządzą królestwami ludzkimi niż
sercami jednostek.
I tego dnia, kiedy będziecie gotowi opuścić Edentię i zacząć waszą działalność
na Salvingtonie, zastanowicie się na chwilę i popatrzycie wstecz, na jedną z
najpiękniejszych i najbardziej pokrzepiających epok waszej nauki po tej stronie
od Raju. Jej chwała będzie coraz większa, kiedy będziecie się wznosić do
wewnątrz i zaczniecie coraz lepiej doceniać niebiańskie znaczenia i duchowe
wartości.
[Nadzorowane przez Malavatię Melchizedeka].
powrót do spisu treści