Pale przemieszczeniowe.

Piotr Jermołowicz – Inżynieria Środowiska Szczecin
Pale przemieszczeniowe.
Wykonanie pali przemieszczeniowych, znanych również jako pale SDP (ang. Soil
Displacement Piles), pale FDP (ang. Full Displacement Piles) lub kolumny CMC (Controled
Modulus Column), polega na wkręceniu w grunt stalowej rury ze specjalną głowicą
powodującą rozepchanie gruntu na boku w trakcie wiercenia.
Do głównych zalet palowania w technologii pali przemieszczeniowych SDP, FDP, kolumn
CMC można zaliczyć:
•
•
•
•
•
•
•
brak wibracji podczas wykonywania pali,
mniejsze zużycie betonu w porównaniu do pali CFA,
dogęszczanie gruntu dookoła pobocznicy pala podczas jego wykonywania,
większa nośność, przy jednocześnie zmniejszonej średnicy pala (w stosunku do pali
CFA)
brak urobku podczas wiercenia,
szybkość wykonania,
czysty plac budowy.
Pale przemieszczeniowe SDP, FDP i kolumny CMC stosowane są najczęściej w gruntach
spoistych twardoplastycznych i plastycznych oraz w gruntach niespoistych mineralnych
średniozagęszczonych do zagęszczonych o ID ok. 0,70. Technologia palowania SDP sprawdza
się w terenach zabudowanych ze względu na brak wibracji. Ze względu na szybkość
wykonania oraz niewielkie średnice pale SDP stosuje się pod obiekty przemysłowe i
handlowe. Palowanie w technologii SDP stanowi alternatywę dla wymiany gruntu przy
głębokościach pow. 5m.
Metoda wykonania polega na nieudarowym formowaniu kolumn betonowych lub pali
żelbetowych w gruncie bez wypływu lub wydobywania urobku z wnętrza rury obsadowej.
Specjalny świder rozpycha grunt na boki i dogęszcza go na granicy pobocznicy kolumny lub
pala zarówno podczas pogrążania jak i wycofywania świdra.
Dogęszczenie gruntu wzdłuż pobocznicy i podstawy pala prowadzi do poprawy jego
parametrów, zwiększając tym samym nośność pala. W tradycyjnych metodach palowania (z
wyjątkiem pali wbijanych) wykonanie pala nie ma znaczącego wpływu na poprawę
parametrów otaczającego pal ośrodka gruntowego.
Najczęściej z uwagi na charakter obiektów i towarzyszące im znaczne obciążenia projektanci
są zmuszeni do projektowania pali utwierdzonych w gruntach nośnych, o lepszych
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
parametrach, pomijając w zasadzie nośność warstw słabych, leżących powyżej.
Niejednokrotnie występują duże miąższości warstw słabych, co pociąga za sobą konieczność
zastosowania większych długości projektowanych pali. Stosując pale przemieszczeniowe,
dzięki dogęszczeniu gruntu w procesie wiercenia można lepiej wykorzystać warstwy słabe,
prowadząc do optymalizacji ekonomicznej posadowienia obiektu.
W związku z powyższym metoda ta charakteryzuje się wysoką efektywnością w gruntach
słabonośnych, tj. np. gliny, iły i pyły w stanie plastycznym lub miękkoplastycznym jak
również piaski drobne i pylaste w stanie luźnym oraz w gruntach pochodzenia
antropogenicznego (nasypy niekontrolowane, zwałowiska).
Metoda pali przemieszczeniowych znajduje zastosowanie w zakresie wzmacniania gruntów,
zarówno pod fundamenty obiektów kubaturowych jak również w budownictwie drogowym i
mostowym.
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl