Jednostka modułowa 419[01] - BQ

Transkrypt

Jednostka modułowa 419[01] - BQ
Autorzy:
mgr Zofia Sepkowska
mgr Marianna Biernacik-Bartkiewicz
mgr Elżbieta Rymarczyk
Recenzenci:
mgr Maria Gaertner
mgr Leszek Sarzyński
Opracowanie redakcyjne:
dr inż. Zbigniew Kramek
dr inż. Bożena Zając
Korekta merytoryczna:
mgr Kazimiera Tarłowska
Korekta techniczna:
mgr Piotr Bartosiak
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Spis treści
I.
II.
III.
Wprowadzenie
Założenia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
1. Opis pracy w zawodzie
2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktycznowychowawczego
Plany nauczania
Moduły kształcenia w zawodzie
1. Ekonomiczno-prawne podstawy gospodarowania
Stosowanie przepisów prawa w gospodarowaniu
Przygotowanie do wykonywania prac biurowych
Zarządzanie zasobami ekonomicznymi
Opracowywanie i analiza materiału statystycznego
Ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych
2. Technika biurowa
Stosowanie technik informatycznych w pracy biurowej
Opracowywanie tekstów, pism i dokumentów
Obsługiwanie urządzeń biurowych
Stosowanie języka obcego w pracy biurowej
3. Organizacja i funkcjonowanie biura
Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska
Prowadzenie korespondencji
Zarządzanie informacją i obiegiem dokumentów
Organizowanie pracy w sekretariacie
Obsługa klienta
4. Podstawy aktywności zawodowej
Planowanie kariery zawodowej
Poszukiwanie pracy i podejmowanie zatrudnienia
5. Praktyka zawodowa
Rozpoznawanie zakresu działalności i zadań jednostki
organizacyjnej
Wykonywanie prac biurowych w jednostce
organizacyjnej
6. Prowadzenie spraw pracowniczych
Identyfikowanie przepisów prawa dotyczących stosunku
pracy
Prowadzenie spraw osobowych pracownika
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
3
5
5
7
14
17
17
21
25
29
32
35
39
42
45
48
51
55
58
61
64
68
71
75
77
80
84
85
87
89
92
96
Wprowadzenie
Modułowy program nauczania dla zawodu „Technik prac biurowych
419[01” – jest przeznaczony do realizacji w technikum dla młodzieży
i dorosłych oraz w szkole policealnej, w formie stacjonarnej lub zaocznej.
Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie absolwenta do
skutecznego wykonywania zadań zawodowych w warunkach gospodarki
rynkowej. Wymaga to dobrego przygotowania ogólnego, opanowania
podstawowej wiedzy i umiejętności oraz prezentowania właściwych
postaw zawodowych. Absolwent szkoły powinien charakteryzować się
otwartością, komunikatywnością, wyobraźnią, zdolnością do ciągłego
uczenia się i podnoszenia kwalifikacji, a także umiejętnością oceny
swoich możliwości. Realizacja programu nauczania o modułowym
układzie treści kształcenia ułatwia osiągnięcie tych zamierzeń.
Kształcenie modułowe, w którym cele kształcenia i materiał
nauczania powiązane są z procesem pracy i zadaniami zawodowymi
umożliwia:
– przygotowanie ucznia do wykonywania typowych zadań zawodowych
na stanowiskach pracy, którym odpowiadają określone zakresy
wiedzy, umiejętności i postaw zawodowych,
– integrację treści nauczania z różnych dyscyplin wiedzy,
– stymulowanie aktywności intelektualnej i motorycznej ucznia,
pozwalającej na indywidualizację procesu nauczania,
– Kształcenie modułowe charakteryzuje się tym, że:
– preferowane są aktywizujące metody nauczania, które z jednej strony
wyzwalają aktywność, kreatywność, zdolność do samooceny
uczącego się, z drugiej zaś zmieniają rolę nauczyciela w kierunku
doradcy, partnera, projektanta, organizatora i ewaluatora procesu
dydaktycznego,
– proces nauczania i uczenia się ukierunkowany jest na osiąganie
konkretnych, wymiernych rezultatów w formie ukształtowanych
umiejętności intelektualnych i praktycznych, które umożliwiają
wykonywanie określonego zakresu pracy w zawodzie,
– wykorzystywana jest w szerokim zakresie zasada transferu wiedzy
i umiejętności wcześniej uzyskanych przez ucznia w toku nauki
formalnej, nieformalnej oraz incydentalnej,
– program nauczania posiada elastyczną strukturę, a znajdujące się
w nim moduły i jednostki można aktualizować (modyfikować,
uzupełniać lub wymieniać) nie burząc konstrukcji programu, po to by
dostosowywać treści do zmieniających się potrzeb rynku pracy,
rozwoju nauki i technologii oraz predyspozycji uczących się.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
Modułowy program nauczania dla zawodu składa się z modułów
kształcenia w zawodzie i odpowiadających im jednostek modułowych,
wyodrębnionych na podstawie określonych kryteriów, umożliwiających
zdobywanie wiedzy oraz kształtowanie umiejętności i postaw właściwych
dla zawodu.
W strukturze programu wyróżnia się:
– założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,
– plany nauczania,
– programy modułów i jednostek modułowych.
Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz
jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych
i literaturę.
Program jednostki modułowej zawiera: szczegółowe cele kształcenia,
materiał nauczania, ćwiczenia, środki dydaktyczne, wskazania
metodyczne do realizacji programu nauczania oraz propozycje metod
sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia.
Dydaktyczna
mapa
programu
nauczania,
zamieszczona
w założeniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie,
przedstawia schemat powiązań (korelacji) między modułami,
a jednostkami modułowymi oraz określa kolejność ich realizacji. Ma ona
ułatwić dyrekcji szkół i nauczycielom planowanie i organizowanie
procesu dydaktycznego.
W programie przyjęto system kodowania modułów i jednostek
modułowych, który zawiera następujące elementy:
– symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowiązującą klasyfikacją
zawodów szkolnictwa zawodowego,
– symbol literowy, oznaczający grupę modułów:
O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
S – dla modułów specjalizacji.
– cyfrę arabską dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej
wyodrębnionej w module jednostki modułowej.
Przykład zapisu kodowania modułu:
419[01].O1
419[01] – oznacza symbol cyfrowy zawodu technik prac biurowych
O1 – pierwszy moduł o charakterze ogólnozawodowym
Przykład zapisu kodowania jednostki modułowej:
419[01].Z1.02
419[01] – oznacza symbol cyfrowy zawodu technik prac biurowych
Z1 – pierwszy moduł zawodowy
02 – druga jednostka modułowa w module Z1.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
I. Założenia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
1. Opis pracy w zawodzie
Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik prac biurowych
może podejmować pracę w:
– administracji specjalnej,
– jednostkach samorządu terytorialnego,
– samorządach zawodowych i gospodarczych,
– przedsiębiorstwach produkcyjnych, handlowych i usługowych.
Może także prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług
biurowych oraz obrotu artykułami piśmiennymi i biurowymi.
Zadania zawodowe
– organizowanie biura i prac biurowo-administracyjnych,
– gromadzenie, rejestracja oraz przetwarzanie informacji,
– gromadzenie i rejestracja dokumentacji,
– koordynowanie przepływu informacji i dokumentacji wewnętrznej,
– przygotowywanie i organizowanie narad, zebrań, konferencji oraz
spotkań z kontrahentami jednostki organizacyjnej,
– sporządzanie sprawozdań dotyczących
działalności jednostki
organizacyjnej,
– użytkowanie nowoczesnego sprzętu biurowego.
Umiejętności zawodowe
W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umieć:
– określać rolę administracji w funkcjonowaniu jednostki organizacyjnej,
– przedstawiać graficznie strukturę jednostki organizacyjnej,
– organizować stanowisko pracy biurowej zgodnie z wymaganiami
ergonomii,
– gromadzić, przetwarzać i przekazywać informacje dotyczące
wykonywanych zadań,
– korzystać z różnych źródeł informacji oraz z doradztwa
specjalistycznego,
– przestrzegać i doskonalić system obiegu dokumentacji i informacji
w jednostce organizacyjnej,
– stosować przepisy regulujące pracę komórek administracyjno-biurowych,
– pisać teksty metodą mnemotechniczną,
– redagować i prowadzić korespondencję w sprawach osobowych
i administracyjnych,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
– sporządzać protokoły, notatki służbowe oraz sprawozdania dotyczące
działalności jednostki organizacyjnej,
– porządkować, prowadzić i archiwizować powierzoną dokumentację
i akta spraw jednostki organizacyjnej,
– prowadzić sekretariat jednostki organizacyjnej,
– przygotowywać i organizować narady, zebrania, konferencje,
– użytkować urządzenia i sprzęt techniczny stosowany w pracy
biurowej,
– kreować wizerunek jednostki organizacyjnej,
– przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska,
– stosować przepisy prawa dotyczące działalności gospodarczej,
– udzielać pierwszej pomocy w stanach zagrożenia zdrowia i życia,
– współpracować z zespołem pracowników,
– porozumiewać się w języku obcym w zakresie niezbędnym do
wykonywania zadań zawodowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego
Głównym celem kształcenia w zawodzie technik prac biurowych jest
profesjonalne przygotowanie uczniów do pracy na stanowiskach
administracyjno-biurowych
w
przedsiębiorstwach,
samorządzie
terytorialnym oraz innych instytucjach i organizacjach.
Proces kształcenia według modułowego programu nauczania
dla zawodu technik prac biurowych może być realizowany w 4-letnim
technikum dla młodzieży niewidomej i słabo widzącej lub w szkole
policealnej dla młodzieży i dla dorosłych (w formie stacjonarnej
i zaocznej).
Treści programowe zawarte są w module ogólnozawodowym
i w modułach zawodowych. Moduły są podzielone na jednostki
modułowe. Każda jednostka modułowa zawiera treści stanowiące pewną
logiczną całość. Ogólne i szczegółowe cele kształcenia wynikają
z podstawy programowej kształcenia w zawodzie.
Program nauczania obejmuje kształcenie ogólnozawodowe,
zawodowe i specjalistyczne.
Kształcenie ogólnozawodowe zapewnia orientację w zawodzie oraz
ułatwia ewentualną zmianę zawodu, gdyż jest ono wspólne dla grupy
zawodów branży ekonomiczno-administracyjnej. Program modułu
419[01].O1 Ekonomiczno-prawne podstawy gospodarowania, składa się
z pięciu jednostek modułowych i obejmuje ogólnozawodowe treści
kształcenia z zakresu podstaw prawnych z uwzględnieniem prawa
administracyjnego, przygotowania do wykonywania prac biurowych
z uwzględnieniem pisania metodą mnemotechniczną oraz sporządzania
prostych pism i obsługi typowych urządzeń technicznych pracy biurowej,
funkcjonowania przedsiębiorstwa, wybranych zagadnień statystki
i uproszczonych form rachunkowości.
Kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie absolwenta szkoły
do realizacji zadań na typowych dla zawodu stanowiskach pracy
i stanowi podbudowę do specjalizacji zawodowej. Ten zakres kształcenia
ujęty został w cztery moduły:
− technika biurowa – 419[01].Z1,
− organizacja i funkcjonowanie biura – 419[01].Z2,
− podstawy aktywności zawodowej – 419[01].Z3,
− praktyka zawodowa – 419[01].Z4.
Program modułu Technika biurowa 419[01].Z1 – składa się z czterech
jednostek modułowych i stanowi podstawę kształcenia w kolejnych
modułach. Celem kształcenia w tym module jest przygotowanie ucznia
do podstawowych zadań i czynności zawodowych w zakresie
przepisywania tekstów oraz sporządzania pism i dokumentów,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
korzystania z różnych środków pracy stosowanych w pracy biurowej,
stosowania technik informatycznych oraz posługiwania się językiem
obcym z wykorzystaniem słownictwa typowego dla pracy biurowej.
Program modułu 419[01].Z2 Organizacja i funkcjonowanie biura–
składa się z pięciu jednostek modułowych i obejmuje kształtowanie
umiejętności zawodowych w zakresie stosowania przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych i ochrony
środowiska na stanowiskach pracy biurowej, sporządzania i prowadzenia
korespondencji metodą tradycyjną i elektroniczną, organizacji pracy
biurowej, prowadzenia sekretariatu, kształtowania kultury i etyki zawodu
oraz obsługi klienta.
Program modułu 419[01].Z3 Podstawy aktywności zawodowej–
składa się z dwóch jednostek modułowych i obejmuje kształtowanie
umiejętności w zakresie świadomego planowania kariery zawodowej,
samozatrudnienia oraz aktywnego poszukiwania pracy w komórkach
administracyjno-biurowych.
Program modułu 419[01].Z4 Praktyka zawodowa– składa się z dwóch
jednostek modułowych, adekwatnych do dwóch etapów praktyki
zawodowej i obejmuje organizację pracy w jednostce organizacyjnej,
wykonywanie zadań i czynności typowych dla zawodu technik prac
biurowych.
Kształcenie specjalistyczne zawarte jest w module 419[01].S1
Prowadzenie spraw pracowniczych– stanowi rozszerzenie oferty
edukacyjnej w zakresie kształcenia zawodowego. Program modułu
składa się z dwóch jednostek modułowych i obejmuje podstawy prawa
pracy oraz prowadzenie spraw osobowych pracowników. Podkreślić
należy, że szkoła może sama określać rodzaj i zakres specjalizacji
zawodowej oraz podejmować decyzję o jej wprowadzeniu. W takiej
sytuacji szkoła odpowiada za wybór lub autorskie opracowanie programu
nauczania dla nowej specjalizacji. Podstawowe kryterium wprowadzania
specjalizacji zawodowej powinny stanowić potrzeby rozpoznane na
lokalnym rynku pracy, na przykład: w urzędach administracji
samorządowej, w archiwach państwowych i zakładowych lub w innych
instytucjach, gdzie w wykonywaniu podstawowych zadań zawodowych
dominują umiejętności typowe dla technika prac biurowych.
Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli. Na
podstawie tego wykazu sporządzono dydaktyczną mapę programu, która
stanowi schemat powiązań między modułami oraz jednostkami
modułowymi i wskazuje kolejność ich realizacji.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
Wykaz modułów i jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Wykaz modułów
i jednostek modułowych
Orientacyjna
liczba godzin na
realizację*
Moduł 419[01].O1
Ekonomiczno-prawne podstawy
468
gospodarowania
419[01].O1.01 Stosowanie przepisów prawa w gospodarowaniu
108
419[01].O1.02 Przygotowanie do wykonywania prac biurowych
108
419[01].O1.03 Zarządzanie zasobami ekonomicznymi
90
419[01].O1.04 Opracowywanie i analiza materiału
54
statystycznego
419[01].O1.05 Ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych
108
Moduł 419[01].Z1
432
Technika biurowa
Stosowanie technik informatycznych w pracy
419[01].Z1.01
100
biurowej
419[01].Z1.02 Opracowywanie tekstów, pism i dokumentów
140
419[01].Z1.03 Obsługiwanie urządzeń biurowych
52
419[01].Z1.04 Stosowanie języka obcego w pracy biurowej
140
Moduł 419[01].Z2
544
Organizacja i funkcjonowanie biura
Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny
419[01].Z2.01 pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony
40
środowiska
419[01].Z2.02 Prowadzenie korespondencji
160
419[01].Z2.03 Zarządzanie informacją i obiegiem dokumentów
72
419[01].Z2.04 Organizowanie pracy w sekretariacie
108
419[01].Z2.05 Obsługa klienta
164
Moduł 419[01].Z3
64
Podstawy aktywności zawodowej
419[01].Z3.01 Planowanie kariery zawodowej
20
419[01].Z3.02 Poszukiwanie pracy i podejmowanie zatrudnienia
44
Moduł 419[01].Z4
160
Praktyka zawodowa
412[01].Z4.01 Rozpoznawanie zakresu działalności i zadań
jednostki organizacyjnej
40
Wykonywanie prac biurowych w jednostce
412[01].Z4.02
120
organizacyjnej
Moduł 419[01].S1
192
Prowadzenie spraw pracowniczych
Interpretowanie przepisów prawa dotyczących
419[01].S1.01
40
stosunku pracy
419[01].S1.02 Prowadzenie spraw osobowych pracownika
152
Razem
1860
*Orientacyjna liczba godzin na realizację programu dotyczy procesu
kształcenia w szkole policealnej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Dydaktyczna mapa programu
419[01].O1
419[01].O1.02
419[01].O1.01
419[01].O1.03
419[01].O1.04
419[01].O1.05
419[01].Z1
419[01].Z1.01
419[01].Z1.03
419[01].Z2
419[01].Z1.04
419[01].Z1.02
419[01].Z2.01
419[01].Z2.02
419[01].Z2.04
419[01].Z2.03
419[01].Z2.05
419[01].Z3
419[01].Z3.01
419[01].Z3.02
419[01].Z4
419[01].Z4.01
419[01].Z4.02
419[01].S1
419[01].S1.01
419[01].S1.02
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
Dydaktyczna mapa programu nauczania stanowi schemat powiązań
między modułami oraz jednostkami modułowymi, określa kolejność ich
realizacji i powinna być wykorzystywana przy planowaniu zajęć
dydaktycznych. Ewentualna zmiana kolejności realizacji programu
modułów lub jednostek modułowych powinna być poprzedzona
szczegółową analizą logicznego układu wymienionych elementów, przy
zachowaniu korelacji treści kształcenia.
Orientacyjna liczba godzin na realizację programu, podana w tabeli
wykazu jednostek modułowych, może ulegać zmianie w zależności
od stosowanych przez nauczyciela metod nauczania i środków
dydaktycznych.
W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału
na zajęcia teoretyczne i praktyczne. Programy nauczania jednostek
modułowych w poszczególnych modułach należy realizować
w różnych formach organizacyjnych, dostosowanych do celów, treści
i metod kształcenia. Wymaga to organizacji kształcenia, w której proces
uczenia się uczniów będzie dominować nad procesem nauczania.
W trakcie procesu nauczania – uczenia się duży nacisk należy
położyć na samokształcenie uczniów oraz na korzystanie z różnych
źródeł informacji, takich jak: podręczniki, poradniki, czasopisma, normy,
katalogi, instrukcje i pozatekstowe źródła informacji.
Treści kształcenia powinny być aktualne i powinny uwzględniać
współczesne technologie, materiały i narzędzia pracy biurowej.
Nauczyciele wdrażający modułowy program nauczania powinni
posiadać przygotowanie w zakresie metodologii kształcenia
modułowego, aktywizujących metod nauczania, pomiaru dydaktycznego
oraz opracowywania pakietów edukacyjnych. Kierując procesem
kształtowania
umiejętności
zawodowych,
nauczyciel
powinien
występować w roli doradcy i konsultanta, udzielającego uczniom pomocy
w rozwiązywaniu problemów związanych z realizacją zadań, sterującego
tempem ich pracy i procesem myślowym, z uwzględnieniem
predyspozycji oraz doświadczeń uczniów, jak też rozwijania
zainteresowania zawodem, ustawicznego doskonalenia i uczenia się,
zdobywania nowych, specjalistycznych umiejętności i kwalifikacji
zawodowych. Ważnym zadaniem nauczyciela jest również kształtowanie
cech i postaw wymaganych w zawodzie technik prac biurowych, takich
jak: rzetelność i odpowiedzialność za wykonanie pracy, utrzymywanie
porządku na stanowisku pracy, poszanowanie dla pracy innych osób,
dokładność i systematyczność, wytrwałość, rzetelność oraz nawyków
ciągłego aktualizowania wiedzy i troski o racjonalne wykorzystywanie
materiałów biurowych i środków pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
Zajęcia edukacyjne z zakresu kształcenia ogólnozawodowego
powinny być prowadzone w blokach 2–3-godzinnych, zaś z zakresu
kształcenia zawodowego w blokach od 2 do 6 godzin, w zależności od
specyfiki modułu i jednostki modułowej.
W procesie kształcenia zawodowego zaleca się stosowanie
aktywizujących i praktycznych metod nauczania, takich jak: pogadanka
heurystyczna, pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia, dyskusje dydaktyczne,
metoda projektów, metoda przewodniego tekstu. Wskazane jest także
wykorzystywanie filmów dydaktycznych i komputerowych programów
symulacyjnych, organizowanie wycieczek dydaktycznych do jednostek
organizacyjnych, typowych dla pracy biurowej.
Prowadzenie zajęć metodami aktywizującymi i praktycznymi wymaga
od nauczyciela przygotowania materiałów wspomagających organizację
procesu kształcenia, takich jak:
– instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy z podstawowymi
urządzeniami stosowanymi w pomieszczeniach biurowych,
– stanowiskowe instrukcje do wykonywania ćwiczeń,
– teksty przewodnie,
– druki oraz przykłady pism i dokumentów.
Stosowanie metody przewodniego tekstu i metody projektów wymaga
odpowiedniego wyposażenia pracowni w sprzęt i urządzenia techniczne,
umożliwiające organizację pracy w zespołach 2–5-osobowych.
Dla zapewnienia prawidłowej organizacji i efektywności procesu
kształcenia ogólnozawodowego i zawodowego oraz specjalizacyjnego
wskazane jest zorganizowanie następujących pracowni:
– pracownia komputerowa,
– pracownia pracy biurowej,
– pracownia prawno-ekonomiczna,
Zadaniem szkoły jest zapewnienie warunków do organizacji procesu
kształcenia według modułowego programu nauczania.
Jeżeli szkoła nie może realizować programu niektórych jednostek
modułowych w oparciu o własną bazę dydaktyczną, powinna zapewnić
uczniom kształcenie w placówkach dysponująch taką bazą, np.: Centrum
Kształcenia Praktycznego, oddział Stowarzyszenia Stenografów
i Maszynistek w Polsce.
Ważnym elementem organizacji procesu dydaktycznego jest system
sprawdzania i oceny osiągnięć szkolnych ucznia. Wskazane jest
prowadzenie badań diagnostycznych, kształtujących i sumatywnych.
Badania diagnostyczne, przeprowadzane przed rozpoczęciem
procesu kształcenia, mają na celu sprawdzenie poziomu wiadomości
i umiejętności uczniów w zakresie potrzebnym do podjęcia nauki
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
w wybranym obszarze. Wyniki tych badań należy wykorzystać podczas
planowania realizacji procesu kształcenia w danej jednostce modułowej.
Badania kształtujące, prowadzone w trakcie realizacji programu, mają
na celu dostarczanie informacji o efektywności procesu nauczaniauczenia się. Informacje uzyskane w wyniku tych badań pozwalają
nauczycielowi na dokonywanie niezbędnych korekt w organizacji
procesu kształcenia tak, aby uczniowie osiągnęli założone cele
kształcenia.
Badania sumatywne powinny być prowadzone po zakończeniu
realizacji programu jednostki modułowej. Pozwalają one stwierdzić,
w jakim stopniu założone cele kształcenia zostały przez uczniów
osiągnięte.
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie określonych kryteriów.
Wiadomości i umiejętności mogą być sprawdzane za pomocą
sprawdzianów ustnych i pisemnych lub testów osiągnięć szkolnych
z zadaniami otwartymi i zamkniętymi.
Umiejętności praktyczne proponuje się sprawdzać poprzez
obserwację czynności i zachowań uczniów podczas ćwiczeń, stosowanie
sprawdzianów praktycznych oraz testów praktycznych z zadaniami typu
próba pracy i nisko lub wysoko symulowanymi.
Stosowanie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela
określenia kryteriów i norm oceniania, opracowania testów osiągnięć
szkolnych, arkuszy obserwacji i arkuszy oceny postępów uczniów.
Ocenianie powinno uświadamiać uczniowi poziom jego osiągnięć
w stosunku do wymagań edukacyjnych, mobilizować do systematycznej
pracy, samokontroli i samooceny.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
II. Plany nauczania
PLAN NAUCZANIA
Czteroletnie technikum
Zawód: technik prac biurowych
Podbudowa programowa: gimnazjum
Lp.
419[01]*
Dla młodzieży
Liczba godzin
tygodniowo
w czteroletnim
okresie
nauczania
Moduły kształcenia w zawodzie
Klasy I–IV
1.
Ekonomiczno-prawne podstawy
gospodarowania
2. Technika biurowa
3. Organizacja i funkcjonowanie biura
4. Podstawy aktywności zawodowej
5. Prowadzenie spraw pracowniczych
Razem
Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
Dla dorosłych
Liczba godzin Liczba godzin
tygodniowo w czteroletnim
w czteroletnim
okresie
okresie
nauczania
nauczania
Semestry I–VIII
Forma
Forma
stacjonarna
zaoczna
13
9
164
12
17
2
6
50
8
13
1
4
35
151
214
25
76
630
*Kształcenie wyłącznie dla niewidomych i słabo widzących
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
PLAN NAUCZANIA
Szkoła policealna
Zawód: technik prac biurowych
419[01]
Podbudowa programowa: szkoła dająca wykształcenie średnie
Lp.
Moduły kształcenia w zawodzie
Dla młodzieży
Dla dorosłych
Liczba godzin
tygodniowo
w dwuletnim
okresie
nauczania
Liczba godzin Liczba godzin
tygodniowo
w dwuletnim
w dwuletnim
okresie
okresie
nauczania
nauczania
Semestry I–IV
Forma
Forma
stacjonarna
zaoczna
Semestry I–IV
1.
Ekonomiczno – prawne podstawy
gospodarowania
2. Technika biurowa
3. Organizacja i funkcjonowanie biura
4. Podstawy aktywności zawodowej
5. Prowadzenie spraw pracowniczych
Razem
Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
13
10
177
12
17
2
6
50
9
13
1
4
37
166
231
27
81
682
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
PLAN NAUCZANIA
Szkoła policealna
Zawód: technik prac biurowych
419[01]
Podbudowa programowa: liceum profilowane o profilu ekonomiczno-administracyjnym
Dla młodzieży
Lp.
Liczba godzin
tygodniowo
w rocznym
okresie
nauczania
Moduły kształcenia w zawodzie
Semestry I - II
1.
2.
3.
4.
Technika biurowa
Organizacja i funkcjonowanie biura
Podstawy aktywności zawodowej
Prowadzenie spraw pracowniczych
Razem
Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
10
14
2
6
32
Dla dorosłych
Liczba godzin
tygodniowo
w rocznym
okresie
nauczania
Semestry I - II
Forma
Forma
stacjonarna
zaoczna
8
135
10
190
2
27
4
80
24
432
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
Liczba godzin
w rocznym
okresie
nauczania
III. Moduły kształcenia w zawodzie
Moduł 419[01].O1
Ekonomiczno-prawne podstawy gospodarowania
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− wyjaśniać podstawowe pojęcia ekonomiczne,
− rozróżniać najważniejsze instytucje podstawowych gałęzi prawa,
− identyfikować różne źródła prawa i korzystać z nich,
− identyfikować zasady gospodarowania zasobami rzeczowymi,
finansowymi i ludzkimi w jednostce organizacyjnej,
− określać wpływ działań marketingowych na funkcjonowanie jednostek
organizacyjnych,
− prowadzić ewidencję zdarzeń gospodarczych,
− obliczać i analizować podstawowe wielkości ekonomiczne,
− sporządzać materiał statystyczny,
− interpretować dane statystyczne.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
419[01].O1.01
419[01].O1.02
419[01].O1.03
419[01].O1.04
419[01].O1.05
Wykaz jednostek modułowych
Stosowanie przepisów prawa w gospodarowaniu
Przygotowanie do wykonywania prac biurowych
Zarządzanie zasobami ekonomicznymi
Opracowywanie i analiza materiału statystycznego
Ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych
Razem
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
Orientacyjna
liczba godzin
na realizację
108
108
90
54
108
468
3. Schemat układu jednostek modułowych
419[01].O1
Ekonomiczno-prawne
podstawy gospodarowania
419[01].O1.01
Stosowanie przepisów
prawa w gospodarowaniu
419[01].O1.02
Przygotowanie
do wykonywania prac
biurowych
419[01].O1.03
Zarządzanie zasobami
ekonomicznymi
419[01].O1.04
Opracowywanie i analiza
materiału statystycznego
419[01].O1.05
Ewidencjonowanie zdarzeń
gospodarczych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
4. Literatura
Adamiec M., Kożusznik B.: Zarządzanie zasobami ludzkimi.
Wydawnictwo Akademickie, Kraków 2000
Banaszyk P.: Zasady zarządzania w przedsiębiorstwie. Wydawnictwo
Wyższej Szkoły Bankowej, Poznań 1997
Biernacik-Bartkiewicz M.: Elementy rachunkowości. Cz. 1. Zasady
rachunkowości. Wydawnictwo REA, Warszawa 2003
Biernacik-Bartkiewicz M., Stolarek T.: Elementy rachunkowości. Cz. 2.
Rachunkowość w małej jednostce gospodarczej. Wydawnictwo REA,
Warszawa 2004
Bogusławska T.: Praca biurowa. Część 2 – Praca w nowoczesnym
biurze. Wydawnictwo REA, Warszawa 2003
Boratyński J.: Dudek B., Morkis G.: Obsługa klienta. Prawo Pracy.
Higiena Pracy. WSiP, Warszawa 2003
Cisowski J.,Ledwoch K., Rybarska A., Sokoła D., Sokoła A., Soswa K.:
Sam prowadzę własną firmę. INFORMER S.C., Tarnowskie Góry 2000
Cyrson E. (red.): Kompendium wiedzy o gospodarce. Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa – Poznań 1996
Duliniec E.: Badania marketingowe w zarządzaniu przedsiębiorstwem.
PWN, Warszawa 2002
Gierusz B.: Podręcznik samodzielnej nauki księgowania. ODDK, Gdańsk
2004
Griffin Rycky W.: Podstawy zarządzania organizacjami. PWN, Warszawa
2002
Ignatczyk W., Chromińska M.: Statystyka teoria i zastosowanie. Poznań
1999
Jog. V., Suszyński C.: Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa.
Wydawnictwo CIM, Warszawa 1995
Kinel K.: Technika pracy biurowej. Część 1. Pisanie na klawiaturze
komputera, WSiP, Warszawa 2003
Koba G.: Informatyka. Podstawowe tematy nie tylko dla gimnazjum.
Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Wrocław 2000
Komosa A.: Szkolny słownik ekonomiczny. Ekonomik s.c., Warszawa
2002
Komosa A.: Technika biurowa. Ekonomik, Warszawa 1999
Kret R.: Obsługa klawiatury. Poradnik dla nauczyciela. Wydawnictwo
REA, Warszawa 2005
Kret R.: Praca biurowa. Część 1. Obsługa klawiatury. Zostań mistrzem
klawiatury. Wydawnictwo REA, Warszawa 2003
Kufel J., Siuda W.: Prawo gospodarcze dla ekonomistów. Scriptum,
Poznań 2001
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
Martynik T.: Formy ewidencji podatkowej małych podmiotów
gospodarczych. ODDK, Gdańsk 2005
Michalski T.: Statystyka. WSiP, Warszawa 1994.
Michalski T.: Statystyka zbiór zadań. WSiP, Warszawa 1997.
Mikina A., Sepkowska Z., Sienna M.: Funkcjonowanie przedsiębiorstwa
w warunkach gospodarki rynkowej, cz. 1. Wydawnictwo REA, Warszawa
2003
Musiałkiewicz J.: Elementy prawa. Economik s.c., Warszawa 2002
Nickels W.G.: Zrozumieć biznes. Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1995
Paczkowski A.: Zarządzanie zasobami ludzkimi: strategia-procesymetody. PWE, Warszawa 2003
Safin K.: Zarządzanie małą firmą. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej,
Wrocław 2003
Seidel R.: Prawo i postępowanie administracyjne. Cz. 1. Wydawnictwo
eMPi2, Poznań 2002
Sepkowska Z., Rzeźnik B.: Funkcjonowanie przedsiębiorstwa
w warunkach gospodarki rynkowej. Cz. 2. Wydawnictwo REA, Warszawa
2002
Siuda W.: Elementy prawa dla ekonomistów. Scriptum, Poznań 2003
Stefaniak-Piasek E.: Technika pracy biurowej. Podręcznik. WSiP,
Warszawa 2003
Wajgner M.: Prawo i postępowanie administracyjne. Cz. 1. Wybrane
zagadnienia prawne. REA, Warszawa 2003
Wajgner M.: Prawo i postępowanie administracyjne. Cz. 2. Prawo
administracyjne. REA, Warszawa 2004
Wajgner M.: Prawo i postępowanie administracyjne. Cz. 3.
Postępowanie administracyjne. REA, Warszawa 2004
Kodeks postępowania administracyjnego z komentarzem. PWN,
Warszawa-Poznań 2002
Webber R.: Zasady zarządzania organizacjami, PWE, Warszawa 1996
Wiszniewski A.: Sztuka pisania. Videograf II sp. z o.o., Katowice 2003
Wiśniewska M.: Technika biurowa. eMPi2, Poznań 1999
Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
Jednostka modułowa 419[01].O1.01
Stosowanie przepisów prawa w gospodarowaniu
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− wyjaśnić podstawowe pojęcia prawne,
− rozróżnić podstawowe gałęzie prawa,
− sklasyfikować rodzaje norm i przepisów prawnych,
− ustalić elementy stosunku prawnego,
− sklasyfikować rodzaje zdarzeń prawnych,
− zidentyfikować rodzaje wykładni prawa,
− scharakteryzować źródła prawa,
− określić zakres obowiązywania prawa w czasie i przestrzeni,
− rozróżnić cechy osoby fizycznej oraz osoby prawnej,
− ocenić sytuację prawną podmiotów stosunku cywilnoprawnego,
− dostosować odpowiednią formę prawną do czynności prawnej,
− ocenić skutki niezachowania właściwej formy prawnej,
− ustalić warunki skutecznego działania pełnomocnika,
− wyszczególnić przyczyny wygaśnięcia pełnomocnictwa,
− scharakteryzować instytucję przedawnienia roszczeń,
− rozróżnić sposoby nabycia i utraty własności,
− scharakteryzować prawa i obowiązki współwłaścicieli,
− scharakteryzować instytucje użytkowania wieczystego,
− określić znaczenie ksiąg wieczystych,
− rozróżnić źródła zobowiązań,
− scharakteryzować zasady wykonania zobowiązania,
− ustalić skutki niewykonania zobowiązania,
− wyszczególnić sposoby wygaśnięcia zobowiązania,
− rozróżnić organa władzy i administracji rządowej,
− scharakteryzować strukturę i zadania organów administracji rządowej
i jednostek samorządu terytorialnego,
− wyszukać, zanalizować i skomentować akty prawne dotyczące
działalności administracji publicznej,
− zidentyfikować
zakres
spraw
regulowanych
prawem
administracyjnym,
− sklasyfikować formy działania administracji publicznej,
− zaprojektować przebieg postępowania administracyjnego.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
2. Materiał nauczania
Prawo w znaczeniu podmiotowym i przedmiotowym. System prawa.
Normy prawne i przepisy prawne.
Stosunki i zdarzenia prawne.
Wykładnia prawa.
Źródła prawa. Obowiązywanie prawa w czasie i przestrzeni.
Podmioty stosunków cywilnoprawnych.
Formy czynności prawnej.
Osoby fizyczne i osoby prawne.
Przedstawicielstwo i pełnomocnictwo.
Przedawnienie roszczeń.
Instytucje prawa rzeczowego.
Atrybuty prawa własności.
Źródła zobowiązań.
Zasady wykonania zobowiązań.
Skutki niewykonania zobowiązań.
Sposoby wygaśnięcia zobowiązań.
Strony w postępowaniu administracyjnym.
Istota zakresu spraw rozstrzyganych w postępowaniu administracyjnym.
Struktura decyzji administracyjnej.
Warunki ważności decyzji administracyjnej.
Środki odwoławcze w postępowaniu administracyjnym.
3. Ćwiczenia
• Określanie rodzaju norm i przepisów prawnych na podstawie Kodeksu
cywilnego.
• Ustalanie zdarzenia prawnego powodującego określony skutek
prawny.
• Analizowanie procesu legislacyjnego ustawy.
• Interpretowanie wykładni prawa.
• Ustalanie sytuacji prawnej osoby fizycznej.
• Ocenianie
ważności
i
skuteczności
określonej
czynności
cywilnoprawnej.
• Dobieranie właściwej formy prawnej do określonej czynności prawnej.
• Sporządzanie pełnomocnictwa ogólnego na podstawie Kodeksu
cywilnego.
• Ustalanie terminów przedawnienia roszczeń.
• Ustalania sposobu nabycia prawa własności w określonej sytuacji.
• Sporządzanie wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej,
• Ustalanie skutków niewykonania lub nienależytego wykonania
zobowiązania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
• Ustalanie sposobów naprawiania szkody spowodowanej czynem
niedozwolonym.
• Sporządzanie umowy sprzedaży.
• Wyznaczanie zakresu spraw rozstrzyganych w postępowaniu
administracyjnym.
• Weryfikowanie ważności decyzji administracyjnych.
• Sporządzanie decyzji administracyjnej w sprawie wydania zezwolenia.
4. Środki dydaktyczne
Materiały źródłowe: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, kodeksy
z komentarzem, ustawy, rozporządzenia, akty prawa miejscowego,
orzecznictwo sądowe i gospodarcze.
Dzienniki Ustaw, Monitory Polskie, dzienniki resortowe i wojewódzkie.
Wzory pism z zakresu prawa.
Czasopisma i wydawnictwa prawne.
Programy komputerowe.
Filmy edukacyjne z zakresu prawa.
Techniczne środki kształcenia.
Kodeks cywilny.
Kodeks postępowania administracyjnego.
Foliogramy.
Dziennik Ustaw, Monitor Polski, Dzienniki Urzędowe.
Prasa specjalistyczna.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Podczas realizacji programu jednostki modułowej należy zwracać
uwagę na kształtowanie umiejętności posługiwania się kategoriami
prawnymi, analizowania i interpretowania norm prawnych oraz
odwoływania się do tekstów źródłowych. Należy podkreślać, że wiedza
z zakresu prawa umożliwia zrozumienie mechanizmów funkcjonowania
państwa i jest potrzebna do uczestniczenia w życiu społeczno-gospodarczym.
Ze względu na specyficzną terminologię prawną celowe jest
zastosowanie metod podających: wykładu informacyjnego, pogadanki
oraz metod aktywizujących, takich jak: dyskusja dydaktyczna, metoda
przypadków, metoda sytuacyjna, inscenizacja. Dla osiągnięcia
wszystkich celów kształcenia jednostki modułowej, należy również
zaplanować
ćwiczenia
praktyczne
z wykorzystaniem
tekstów
źródłowych. Zajęcia edukacyjne powinny odbywać się w grupach
15 osobowych, w pracowni wyposażonej w komputery z odpowiednim
oprogramowaniem, literaturę, teksty źródłowe, wzór pism, formularze,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
druki, filmy edukacyjne. Wskazane jest organizowanie wycieczek
dydaktycznych do organów administracji i sądów.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
i
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie określonych kryteriów.
W trakcie oceniania należy zwracać uwagę na aktywność uczniów
podczas zajęć, umiejętność współpracy w grupie, umiejętność
posługiwania się terminologią prawniczą.
Proces oceniania powinien obejmować:
− diagnozę poziomu wiedzy ucznia przed przystąpieniem do realizacji
programu,
− sprawdzanie postępów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu
oraz rozpoznawanie trudności w osiąganiu celów kształcenia,
− sprawdzanie wiadomości i umiejętności po zrealizowaniu programu.
Do sprawdzania osiągnięć szkolnych uczniów zaleca się stosować:
− sprawdziany ustne,
− sprawdziany pisemne: krótką wypowiedź na piśmie lub rozwiązanie
zadania problemowego,
− ukierunkowaną obserwację czynności ucznia w czasie wykonywania
ćwiczeń, zwracając szczególną uwagę na dobór źródeł prawa,
interpretację przepisów oraz stosowanie specyficznych form
wypowiedzi i konstrukcji zapisów w dokumentacji prawnej,
− testy osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi (z luką, krótkiej
odpowiedzi) lub zamkniętymi (wielokrotnego wyboru, typu prawda –
fałsz, na dobieranie).
W ocenie końcowej należy uwzględnić wyniki wszystkich metod
sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
Jednostka modułowa 412[01].O1.02
Przygotowanie do wykonywania prac biurowych
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− przygotować stanowisko komputerowe do pracy,
− dobrać rodzaj czcionki i wielkość liter,
− przyporządkować poszczególne palce obydwu rąk do odpowiednich
klawiszy na klawiaturze komputera,
− zastosować klawisze funkcyjne do pisania wielkich liter, liczb, znaków
interpunkcyjnych, wyróżniania elementów tekstu,
− napisać tekst metodą mnemotechniczną i z wykorzystaniem
wszystkich palców obydwu rąk,
− dokonać korekty popełnionych błędów,
− dobrać ćwiczenia rąk i palców oraz ćwiczenia relaksacyjne
do wykonania podczas obsługi klawiatury,
− scharakteryzować poszczególne formy układu graficznego tekstu,
− napisać tekst w układzie blokowym i a’linea,
− wyodrębnić części składowe pisma,
− sporządzić pismo na typowym blankiecie korespondencyjnym,
− obsłużyć podstawowe środki techniczne pracy biurowej (telefon, faks,
kserokopiarka).
2. Materiał nauczania
Stanowisko komputerowe.
Postawa podczas pracy z komputerem.
Gimnastyka rąk i palców oraz ćwiczenia relaksacyjne.
Higiena pracy z komputerem i maszyną do pisania.
Układ strony, marginesy i odstępy między wierszami.
Układ palców na klawiaturze.
Zasady pisania liter, liczb, znaków i symboli metodą mnemotechniczną.
Korekta błędów.
Formy układu graficznego tekstu.
Zasady pisania tekstu i wyróżniania jego elementów w układzie
blokowym i a’linea.
Sposoby wyszczególniania tekstu – podkreślanie, pogrubianie, kursywa,
pismo rozstrzelone.
Symetryczne rozmieszczanie tekstu i wyrównywanie do prawego brzegu
(justowanie).
Rodzaje pism.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
Struktura typowego formularza pisma.
Zasady obsługi faxu, telefonu z automatyczną sekretarką i centrali
telefonicznej.
Budowa i obsługa kserokopiarki.
3. Ćwiczenia
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Organizowanie pracy na stanowisku komputerowym.
Przygotowanie klawiatury do pisania.
Wykonywanie ćwiczeń relaksacyjnych podczas pracy.
Obliczanie wskaźników poprawności oraz biegłości pisania.
Pisanie wielkich liter z zastosowaniem zmieniaka i ustalaka rejestru.
Wykorzystanie klawiszy funkcyjnych do pisania polskich liter i znaków.
Pisanie cyfr z wykorzystaniem części zasadniczej klawiatury i części
numerycznej.
Pisanie różnych znaków i symboli.
Pisanie tekstów w układzie blokowym i a’linea.
Dobieranie marginesu, kroju, rozmiaru czcionki i opcji wyrównywania,
w zależności od rodzaju pisma i tekstu.
Obsługiwanie kserokopiarki, z uwzględnieniem wymiany tonera oraz
doboru i uzupełniania papieru.
Prowadzenie służbowych rozmów telefonicznych.
Wysyłanie i przyjmowanie faksów.
4. Środki dydaktyczne
16 stanowisk komputerowych.
Plansza klawiatury komputera lub/i elektronicznej maszyny do pisania.
Zestaw ćwiczeń i zadań edukacyjnych (o ile nie został umieszczony
w podręczniku).
Magnetofon.
Osłony klawiatury.
Program komputerowy „Mistrz klawiatury” (lub inny o podobnym
przeznaczeniu).
Słowniki ortograficzne.
Przykłady formularzy pism.
Przynajmniej dwa aparaty telefoniczne z faksem, połączone ze sobą
w sieci.
Telefon z automatyczną sekretarką.
Kserokopiarka.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
kształtowanie umiejętności obsługi klawiatury metodą mnemotechniczną
oraz z wykorzystaniem wszystkich palców obu dłoni. Umiejętności te
stanowią podstawę profesjonalnej pracy z komputerem oraz
sporządzania maszynopisów w różnych układach graficznych tekstu,
formatowania tekstów i sporządzania pism.
Osiągnięcie założonych celów kształcenia umożliwi dobór
efektywnych metod nauczania oraz środków dydaktycznych. Proponuje
się stosowanie metody dyskusji dydaktycznej, metody projektów, pokazu
z objaśnieniem oraz ćwiczeń praktycznych. Ćwiczenia uczniowie powinni
wykonywać w określonej kolejności, korzystając z klawiatury komputera.
Główny nacisk należy położyć na poprawność pisania, natomiast
wymaganą biegłość uczniowie uzyskają poprzez powtarzanie
i utrwalanie zasad pisania metodą mnemotechniczną.
Zajęcia dydaktyczne powinny być prowadzone w pracowni
wyposażonej w stanowiska komputerowe w 15 osobowych grupach.
Po zakończeniu ćwiczeń uczniowie powinni wydrukować wykonane
prace i kompletować je w teczce lub segregatorze, tworząc teczkę
dowodów pracy.
Jeżeli stanowiska komputerowe podłączone są do sieci wewnętrznej,
uczniowie mogą przesyłać swoje prace do pliku nauczyciela, co ułatwi
mu dokonanie oceny ich postępów. Umiejętność wykonania tego
zadania uczniowie powinni wynieść z gimnazjum.
Podczas zajęć zwracamy uwagę na kształtowanie umiejętności
pisania metodą bezwzrokową i z wykorzystaniem wszystkich palców obu
dłoni, a także na prawidłową postawę podczas pracy z komputerem oraz
stosowanie ćwiczeń dłoni.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
i
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.
Proces oceniania powinien obejmować:
− rozpoznanie poziomu umiejętności w zakresie jakości i biegłości
pisania w celu porównywania postępów uczniów na kolejnych etapach
kształcenia. Taka diagnoza może również motywować uczniów do
doskonalenia umiejętności profesjonalnego posługiwania się klawiaturą
i podnoszenia wyniku szybkości pisania,
− sprawdzanie postępów w nauce w trakcie realizacji programu
jednostki modułowej,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
− sprawdzanie wiadomości i umiejętności po zrealizowaniu
programu.
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów można prowadzić na
podstawie:
– sprawdzianów ustnych,
– obserwacji czynności uczniów podczas wykonywania ćwiczeń,
– wykonanych projektów
Obserwując czynności uczniów należy zwracać uwagę na:
– organizację stanowiska pracy,
– przestrzeganie zasady prawidłowego przyporządkowania palców
do odpowiednich klawiszy oraz prawidłowej postawy podczas
ćwiczeń,
– sposób wykonywania ćwiczenia,
– dokładność i czas wykonania,
– umiejętność samokontroli.
Prowadząc obserwację, nauczyciel powinien uwzględnić różnice
indywidualne między uczniami, poziom ich zdolności manualnych,
stopień zainteresowania pisaniem metodą bezwzrokową, chęć
doskonalenia tej umiejętności, a także stosunek do własnych osiągnięć.
Obserwacje powinny być prowadzone systematycznie, według
opracowanej przez nauczyciela karty obserwacji.
Badania biegłości i jakości pracy uczniów na klawiaturze powinny być
prowadzone na wszystkich etapach poznawania zakresu funkcji
poszczególnych klawiszy.
Uczniowie powinni dokonywać oceny swoich osiągnięć poprzez
bezpośrednie obliczanie wskaźników biegłości i poprawności pisania lub
wykorzystanie do tego celu programu komputerowego „Mistrz klawiatury”
oraz porównywanie efektów wykonywanych zadań typu „próba pracy”
w zakresie sporządzania pism i obsługi typowych urządzeń technicznych
pracy biurowej.
Przedmiotem oceny powinna być również: merytoryczna jakość
wypowiedzi, stosowanie poznanych pojęć, poprawność interpretowania
uzyskanych wyników.
Ocena końcowa ma na celu ustalenie stopnia umiejętności
stosowania metody mnemotechnicznej. Zakłada się, że po zakończeniu
procesu kształcenia uczeń powinien osiągnąć biegłość wynoszącą około
120 uderzeń na minutę.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
Jednostka modułowa 412[01].O1.03
Zarządzanie zasobami ekonomicznymi
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− scharakteryzować istotę i cele zarządzania,
− rozróżnić i scharakteryzować podstawowe funkcje i zakres
zarządzania,
− scharakteryzować współczesne techniki zarządzania,
− wyszczególnić i scharakteryzować etapy zarządzania,
− scharakteryzować strategie zarządzania,
− wyjaśnić rolę marketingu w zarządzaniu strategicznym,
− scharakteryzować style zarządzania i kierowania,
− wykazać związki między strategiami zarządzania, zasobami
rzeczowymi, ludzkimi, finansowymi efektami ekonomicznymi,
− scharakteryzować systemy zarządzania przez jakość,
− uzasadnić znaczenie zarządzania jakością,
− przeprowadzić analizę ekonomicznej efektywności jednostki
organizacyjnej z uwzględnieniem wskaźników statystycznych.
2. Materiał nauczania
Istota i cele zarządzania.
Funkcje i zakres zarządzania.
Etapy zarządzania.
Style zarządzania i kierowania.
Współczesne techniki zarządzania.
Zarządzanie zasobami rzeczowymi, ludzkimi i finansowymi.
Kierowanie pracą zespołu.
Cechy dobrego menedżera.
Rola marketingu w zarządzaniu
Zarządzanie jakością a zapewnienie jakości.
Jakość jako sfera prac prawno-organizacyjnych.
Systemy zarządzania jakością.
Dokumentacja systemu zarządzania jakością.
Wybrane wskaźniki analizy ekonomicznej.
3. Ćwiczenia
• Formułowanie celów strategicznych oraz
przedsiębiorstwa.
• Rozróżnianie sposobów motywacji do pracy.
celów
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
operacyjnych
•
•
•
•
•
Rozróżnianie stylów kierowania w przedsiębiorstwie.
Określanie cech menedżera.
Analizowanie dokumentacji zarządzania jakością.
Pisanie procedur i instrukcji w zakresie prac biurowych.
Dobieranie odpowiednich strategii i instrumentów marketingowych
wpływających na decyzje konsumenta.
• Analizowanie ekonomicznej efektywności jednostki organizacyjnej
z zastosowaniem wskaźników statystycznych.
4. Środki dydaktyczne
Plansze.
Zestaw foliogramów.
Materiały źródłowe: przykładowe dokumentacje systemów zarządzania
jakością.
Zestaw ćwiczeń.
Techniczne środki kształcenia.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Treści programowe jednostki modułowej obejmują ogólną wiedzę
o
zarządzaniu
zasobami
ekonomicznymi.
Uszczegółowienie
i usystematyzowanie wiedzy z tego zakresu przewidziane jest w trakcie
realizacji programów jednostek modułowych zawartych w modułach
zawodowych. Podczas realizacji programu jednostki modułowej należy
zwrócić uwagę na rolę zarządzania w procesie gospodarowania
zasobami, ze szczególnym uwzględnieniem zarządzania zasobami
ludzkimi, który to zakres zarządzania będzie stanowił bazę do
specjalizacji. Wskazane jest również kształtowanie umiejętności działań
marketingowych w procesie podejmowania decyzji.
W procesie dydaktycznym należy pobudzać aktywność uczniów do
samodzielnego osiągania założonych celów. Zajęcia edukacyjne
powinny być prowadzone z uwzględnieniem, aktywizujących metod
nauczania: dyskusji dydaktycznej, metody przypadku, sytuacyjnej,
inscenizacji oraz ćwiczeń. Ćwiczenia powinny być prowadzone
w odpowiednio wyposażonej pracowni w 15 osobowych grupach.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
i
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć ucznia powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie określonych kryteriów. W początkowej
fazie realizacji programu proponuje się sprawdzenie poziomu
umiejętności uczniów w posługiwaniu się programami komputerowymi
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
stosowanymi do obliczeń statystycznych i graficznej prezentacji
wyników.
Do sprawdzania osiągnięć uczniów poleca się stosować:
− sprawdziany ustne dotyczące umiejętności posługiwania się
terminologią ekonomiczną oraz właściwego argumentowania
i wnioskowania,
− sprawdziany pisemne dotyczące systemów zarządzania jakością,
− obserwację czynności uczniów w trakcie wykonywania zadań
praktycznych.
Oceniając osiągnięcia uczniów należy zwracać uwagę na:
− umiejętność ukazywania relacji między strategią zarządzania
a efektami ekonomicznymi przedsiębiorstwa,
− interpretację wskaźników analizy ekonomicznej.
W procesie ocieniania należy także uwzględnić aktywność uczniów
w czasie zajęć oraz sposób prezentowania wytworów pracy
indywidualnej i grupowej.
W ocenie końcowej należy uwzględnić wyniki wszystkich metod
sprawdzania osiągnięć uczniów stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
Jednostka modułowa 412[01].O1.04
Opracowywanie i analiza materiału statystycznego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− zidentyfikować źródła informacji niezbędne do opracowania materiału
statystycznego,
− dokonać selekcji danych statystycznych pod kątem ich przydatności
analitycznej i decyzyjnej,
− scharakteryzować badanie statystyczne,
− rozróżnić miary statystyczne,
− opracować materiał statystyczny dla potrzeb sprawozdawczości,
− przeprowadzić
analizę
statystyczną
badanego
zjawiska
statystycznego.
2. Materiał nauczania
Przedmiot statystyki i sprawozdawczości oraz ich rola w zarządzaniu
i podejmowaniu decyzji.
Podstawowe pojęcia statystyczne (jednostka, zbiorowość, cecha
statystyczna).
Rodzaje badań statystycznych.
Organizacja badania statystycznego.
Opracowanie materiału statystycznego.
Podstawowe miary statystyczne:
– wskaźniki struktury i natężenia, miary tendencji centralnej (średnia
arytmetyczna, mediana, dominanta),
– analiza rozproszenia (odchylenie przeciętne i standardowe,
współczynnik zmienności),
– analiza dynamiki zjawisk (przyrost absolutny i względny).
Obliczenia statystyczne w procesie podejmowania decyzji.
3. Ćwiczenia
•
•
•
•
•
Identyfikowanie instytucji statystycznych.
Wyjaśnianie pojęć statystycznych.
Rozróżnianie metod badań statystycznych.
Obliczanie i interpretowanie podstawowych miar statystycznych.
Prezentowanie wyników obliczeń statystycznych w formie graficznej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
4. Środki dydaktyczne
Plansze.
Zestaw foliogramów lub prezentacja multimedialna.
Roczniki statystyczne.
Zestaw ćwiczeń.
Techniczne środki kształcenia, z uwzględnieniem komputerów.
Programy komputerowe do obliczeń statystycznych.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
kształtowanie umiejętności uczniów w zakresie selekcjonowania danych
statystycznych, sporządzania materiału statystycznego i jego analizy.
Osiągnięcie założonych celów kształcenia umożliwi stosowanie
aktywizujących metod nauczania: dyskusji dydaktycznej, metody
przypadków oraz metody projektów i ćwiczeń.
Dominującą metodą nauczania powinny być ćwiczenia poświęcone
obliczaniu wybranych wielkości statystycznych oraz opracowaniu
materiału statystycznego w postaci tabelarycznej i wykresów. Wskazane
jest, aby zadania te były wykonywane przez uczniów z wykorzystaniem
technik informatycznych. Ćwiczenia, z zakresu obliczeń statystycznych
oraz prezentacji wyników obliczeń technikami komputerowymi, powinny
odbywać się w pracowni komputerowej w 15-osobowych grupach,
z indywidualnym dostępem do komputera.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
i
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie na podstawie określonych kryteriów.
Wiadomości i umiejętności uczniów można sprawdzać na podstawie:
− sprawdzianów ustnych i pisemnych,
− testów osiągnięć szkolnych,
− obserwacji pracy uczniów podczas ćwiczeń,
− wykonanych projektów.
Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej należy
zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe
stosowanie poznanych pojęć statystycznych, poprawność analizowania
i interpretowania materiału statystycznego. Nauczyciel prowadząc
obserwację uczniów powinien uwzględnić różnice indywidualne, ich
poziom percepcji, zainteresowania, stosunek do własnych osiągnięć,
poziom umiejętności przed rozpoczęciem kształcenia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
Oceny osiągnięć edukacyjnych można także dokonać na podstawie
analizy teczki osiągnięć, w której gromadzone są wytwory pracy ucznia
oraz kwestionariusze oceny i samooceny za projekty wykonywane przez
ucznia w trakcie realizacji programu jednostki modułowej.
W procesie oceniania należy zwrócić uwagę na umiejętność
wykonania następujących zadań praktycznych:
− opracowania
materiału
statystycznego
w
postaci
układu
tabelarycznego oraz graficznego,
− obliczania podstawowych wskaźników struktury i natężenia badanego
zjawiska,
− przeprowadzenia analizy rozproszenia i dynamiki badanego zjawiska,
− prezentacji wyników obliczeń statystycznych.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów, umożliwi
nauczycielowi korygowanie błędów oraz dostosowanie metod nauczania,
form organizacyjnych pracy uczniów i środków dydaktycznych do
predyspozycji uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
Jednostka modułowa 419[01].O1.05
Ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− zidentyfikować uregulowania prawne dotyczące prowadzenia
rachunkowości,
− rozróżnić i sklasyfikować majątek jednostki organizacyjnej oraz źródła
jego finansowania,
− rozróżnić typy operacji gospodarczych,
− sklasyfikować i skontrolować dokumenty księgowe,
− sporządzić dowody księgowe,
− zastosować procedury przygotowania dowodów do księgowania,
− dokonać archiwizacji dowodów księgowych,
− rozróżnić źródła przychodów,
− zidentyfikować koszty,
− ustalić koszt jednostkowy produktu,
− skalkulować cenę sprzedaży,
− przeprowadzić inwentaryzację w małej jednostce gospodarczej,
− zaewidencjonować przychody i koszty uzyskania przychodów
w podatkowej księdze przychodów i rozchodów,
− obliczyć podatek dochodowy od osób fizycznych,
− dokonać zapisów w rejestrze zakupu i sprzedaży VAT,
− rozliczyć podatek VAT,
− obliczyć wynagrodzenia pracowników,
− sporządzić dokumenty dotyczące rozrachunków z pracownikami
z tytułu wynagrodzeń,
− sporządzić deklaracje ZUS,
− sporządzić deklaracje podatkowe,
− obsłużyć program finansowo-księgowy do ewidencji w podatkowej
księdze przychodów i rozchodów,
− obsłużyć program do ewidencji przychodów w ryczałcie
ewidencjonowanym.
−
2. Materiał nauczania
Podstawy prawne prowadzenia rachunkowości.
Zakres podmiotowy rachunkowości.
Majątek jednostek gospodarczych i źródła jego finansowania.
Operacje gospodarcze.
Dokumentacja księgowa.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
Inwentaryzacja.
Kalkulacja kosztów i cen.
Przychody ze sprzedaży.
Rozliczenia z tytułu wynagrodzeń i ubezpieczeń społecznych.
Rozliczenia podatkowe.
Formy opodatkowania i ewidencji działalności gospodarczej w małych
przedsiębiorstwach – podatkowa księga przychodów i rozchodów oraz
ewidencja przychodów.
3. Ćwiczenia
• Klasyfikowanie majątku i źródeł jego finansowania w jednostce
gospodarczej.
• Przeprowadzanie inwentaryzacji.
• Sporządzanie dowodów księgowych.
• Kontrolowanie i archiwizacja dowodów księgowych.
• Identyfikowanie kosztów.
• Przeprowadzanie kalkulacji kosztów i cen.
• Sporządzanie imiennych kart przychodów pracowników.
• Sporządzanie listy płac.
• Sporządzanie zgłoszeniowych i rozliczeniowych deklaracji ZUS.
• Ewidencjonowanie operacji gospodarczych w podatkowej księdze
przychodów i rozchodów.
• Prowadzenie ewidencji w rejestrze zakupu i sprzedaży VAT.
• Sporządzanie deklaracji podatkowych.
• Prowadzenie uproszczonych ewidencji dla celów podatkowych
i sporządzanie deklaracji ZUS, podatkowych, z wykorzystaniem
programów komputerowych.
4. Środki dydaktyczne
Zestaw foliogramów.
Przepisy prawa podatkowego.
Druki dokumentów i deklaracji podatkowych, dokumentów ZUS.
Arkusze spisu z natury.
Wzór ewidencji przychodów ewidencjonowanych.
Podatkowa księga przychodów i rozchodów.
Druki:
− ewidencja przychodów,
− ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych,
− ewidencja wyposażenia,
− ewidencja przebiegu pojazdów,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
− rejestry zakupu i sprzedaży VAT,
− imienne karty przychodów pracowników,
− listy płac.
Programy komputerowe umożliwiające uproszczoną ewidencję dla celów
podatkowych oraz sporządzanie deklaracji podatkowych i ZUS.
Techniczne środki kształcenia.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie
uczniów do prowadzenia uproszczonych form rachunkowości. Zakres
ewidencji zdarzeń gospodarczych należy ograniczyć do ewidencji
uproszczonej w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
przychodów ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wskazane jest
prowadzenie ewidencji z zastosowaniem programów komputerowych.
Osiągnięcie zaplanowanych celów kształcenia umożliwi stosowanie
aktywizujących i praktycznych metod nauczania. Zaproponowane
w programie ćwiczenia można modyfikować lub uzupełniać w zależności
od potrzeb edukacyjnych. Treść ćwiczeń powinna odzwierciedlać
rzeczywiste zdarzenia gospodarcze. Wskazane jest by uczniowie
wzorowali się na poprawnie sporządzonych dokumentach, deklaracjach,
rejestrach i księgach.
Zajęcia edukacyjne powinny odbywać się w pracowni wyposażonej
w stanowiska komputerowe z oprogramowaniem finansowo-księgowym
oraz zestawy druków, dokumentów, literaturę i przepisy z zakresu prawa
podatkowego. Ćwiczenia należy prowadzić w 15 osobowych grupach,
z indywidualnym dostępem do komputera.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
i
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie osiągnięć ucznia powinno odbywać się systematycznie
na podstawie określonych kryteriów.
W procesie sprawdzania osiągnięć uczniów należy zwracać uwagę
na ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych oraz prowadzenie
rozliczeń z tytułu wynagrodzeń, podatków i ubezpieczeń społecznych.
Ocena zakresu i poziomu realizacji celów kształcenia może być
dokonywana na podstawie:
– sprawdzianów ustnych,
– sprawdzianów pisemnych,
– obserwacji pracy uczniów podczas ćwiczeń.
Oceny osiągnięć edukacyjnych można dokonać również na
podstawie analizy teczki osiągnięć, w której gromadzone są wytwory
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
pracy ucznia oraz kwestionariusze oceny i samooceny za poszczególne
zadania wykonywane przez ucznia w trakcie realizacji programu
jednostki modułowej. Dokonywanie samooceny przyczynia się do
podejmowania odpowiedzialności za pracę związaną z prowadzeniem
rachunkowości.
Ocena końcowa powinna uwzględniać wyniki wszystkich
sprawdzianów stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
38
Moduł 419[01].Z1
Technika biurowa
1. Cele kształcenia
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
stosować mnemotechniczną metodę podczas pisania tekstów,
dobierać sprzęt techniczny do wykonywanego zadania,
konserwować sprzęt biurowy w podstawowym zakresie,
planować rozmieszczenie pisma na blankiecie korespondencyjnym,
wykonywać i wypełniać formularze,
kopertować i frankować pisma,
odbierać i przekazywać informacje za pomocą nowoczesnych
urządzeń biurowych,
użytkować urządzenia i sprzęt techniczny stosowany w pracy
biurowej,
utrwalać, odtwarzać i przekazywać informacje,
zakładać strukturę rozdziałów i sporządzać spis treści,
drukować dokument i korespondencję seryjną,
stosować arkusz kalkulacyjny,
korzystać z dostępnej bazy danych,
stosować typowe programy graficzne,
przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska podczas wykonywania
prac biurowych,
posługiwać się językiem obcym w pracy biurowej.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
419[01].Z1.01
419[01].Z1.02
419[01].Z1.03
419[01].Z1.04
Wykaz jednostek modułowych
Stosowanie technik informatycznych w pracy biurowej
Opracowywanie tekstów, pism i dokumentów
Obsługiwanie urządzeń biurowych
Stosowanie języka obcego w pracy biurowej
Razem
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
39
Orientacyjna
liczba godzin
na realizację
100
140
52
140
432
3. Schemat układu jednostek modułowych
Moduł 419[01].Z1
Technika biurowa
419[01].Z1.01
Stosowanie technik
informatycznych w pracy
biurowej
419[01].Z1.03
Obsługiwanie urządzeń
biurowych
419[01].Z1.04
Stosowanie
języka obcego
w pracy biurowej
419[01].Z1.02
Opracowywanie tekstów,
pism i dokumentów
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
40
4. Literatura
Bogusławska T.: Praca biurowa. Część 2 – Praca w nowoczesnym
biurze. Wydawnictwo REA, Warszawa 2003
Kinel K.: Technika pracy biurowej. Część 1. Pisanie na klawiaturze
komputera, WSiP, Warszawa 2003
Koba G.: Informatyka. Podstawowe tematy nie tylko dla gimnazjum.
Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Wrocław 2000
Kolbusz E.: Informatyka w zarządzaniu: metody i systemy. Szczecin
1999
Komosa A.: Technika biurowa. Ekonomik, Warszawa 1999
Kret R.: Praca biurowa. Część 1. Obsługa klawiatury. Zostań mistrzem
klawiatury. Wydawnictwo REA, Warszawa 2003
Le Robert N.: Angielski współczesny słownik tematyczny. Wydawnictwo
REA, Warszawa 2002
Mirecka E.: Wyszukiwanie, selekcjonowanie i gromadzenie informacji.
Część 1. WSiP SA, Warszawa 2003
Sarna P.: Kultura zawodu dla ekonomistów. eMPi2, Poznań 1998
Stefaniak-Piasek E.: Technika pracy biurowej. Podręcznik. WSiP,
Warszawa 2003
Wiszniewski A.: Sztuka pisania. Videograf II sp. z o.o., Katowice 2003
Wiśniewska M.: Technika biurowa. eMPi2, Poznań 1999
Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
41
Jednostka modułowa 419[01].Z1.01
Stosowanie technik informatycznych w pracy
biurowej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− pozyskać, utrwalić i przekazać informacje drogą elektroniczną,
− wydrukować dokument i korespondencję seryjną,
− opracować i zastosować w praktyce arkusz kalkulacyjny,
− skorzystać z dostępnej bazy danych na potrzeby prac biurowych,
− zaadresować koperty z wykorzystaniem technik komputerowych,
− zastosować typowe programy graficzne na potrzeby sprawozdań
biurowych i statystycznych,
− przygotować prezentację multimedialną,
− zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku
komputerowym.
2. Materiał nauczania
Zasady pozyskiwania informacji z Internetu na potrzeby pracowników
biurowych.
Zasady przyjmowania i przekazywania korespondencji za pomocą
poczty elektronicznej.
Wydruk dokumentu i korespondencji seryjnej.
Arkusz kalkulacyjny.
Komputerowa baza danych w pracy biurowej.
Zasady adresowania kopert z wykorzystaniem technik komputerowych.
Programy graficzne na potrzeby sprawozdań biurowych i statystycznych.
Programy służące do opracowania prezentacji multimedialnej.
Wykorzystanie edytora tekstu do sporządzania pism.
Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku komputerowym.
3. Ćwiczenia
• Pozyskiwanie informacji z Internetu i utrwalenie w bazie komputera
oraz na dyskietce i płycie CD.
• Tworzenie skrzynki adresowej poczty elektronicznej.
• Pozyskiwanie i przekazywanie informacji pocztą elektroniczną.
• Opracowywanie i zastosowanie arkusza kalkulacyjnego.
• Korzystanie z bazy danych na potrzeby prac biurowych
i korespondencyjnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
42
•
•
•
•
Adresowanie kopert z wykorzystaniem technik komputerowych.
Wykonywanie wykresów i tabelarycznych zestawień.
Opracowywanie multimedialnej prezentacji pracy biurowej.
Identyfikowanie przepisów dotyczących ochrony pracy na stanowisku
komputerowym.
4. Środki dydaktyczne
Stanowiska komputerowe z oprzyrządowaniem.
Specjalistyczne programy komputerowe.
Dyskietki i płyty CD.
Projektor multimedialny.
Ekran ciekłokrystaliczny.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie
uczniów do korzystania z technik informatycznych w pracy biurowej.
Osiągnięcie zaplanowanych w programie celów kształcenia umożliwi
stosowanie efektywnych metod nauczania, takich jak: dyskusja
dydaktyczna, metoda przewodniego tekstu, pokaz z objaśnieniem oraz
ćwiczenia praktyczne.
Ćwiczenia powinny odbywać się w pracowni pracy biurowej,
w 15 osobowych grupach. Stanowiska komputerowe powinny być
wyposażone w specjalistyczne programy wspomagające pracę biurową.
Każdy uczeń powinien mieć zapewnione indywidualne miejsce pracy.
Podczas wykonywania ćwiczeń należy zwracać uwagę na obsługę
klawiatury metodą mnemotechniczną, zachowanie właściwej postawy
oraz stosowanie ćwiczeń relaksacyjnych.
Wszystkie ćwiczenia powinny być również ściśle związane z tematyką
prac biurowych.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
i
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Podstawowe metody oceniania osiągnięć uczniów to:
– obserwacja pracy uczniów, prowadzona podczas wykonywania
ćwiczeń,
– sprawdziany ustne i pisemne.
Przedmiotem oceny powinny być przede wszystkim praktyczne
umiejętności wykorzystania technik informatycznych w pracy biurowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
43
Dlatego też nauczyciel powinien opracować czytelne dla ucznia kryteria
oceniania oraz arkusz obserwacji pracy ucznia.
Jeżeli komputerowe stanowiska dydaktyczne podłączone są do sieci
wewnętrznej, uczniowie mogą tworzyć swoje portfolia w zapisie
elektronicznym, a nauczyciel na bieżąco będzie mógł sprawdzać efekty
pracy uczniów, identyfikować błędy i słabe strony oraz dawać wskazówki
dotyczące doskonalenia umiejętności.
Ocena końcowa powinna pozwolić na określenie stopnia przyrostu
umiejętności wykorzystania technik informatycznych w pracy biurowej.
Do sprawdzania osiągnięć uczniów poleca się stosowanie testów
osiągnięć szkolnych, zawierających zróżnicowane zadania otwarte
i zamknięte, sprawdzające poziom wiadomości i umiejętności
praktycznych.
Ocena końcowa powinna uwzględniać wyniki wszystkich metod
sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów,
umożliwi nauczycielowi korygowanie błędów oraz dostosowanie metod
nauczania, organizacyjnych form pracy i środków dydaktycznych do
predyspozycji i możliwości poznawczych uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
44
Jednostka modułowa 419[01].Z1.02
Opracowywanie tekstów, pism i dokumentów
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− zastosować znaki szczególne i symbole w tekstach pisanych w języku
polskim oraz w językach obcych,
− rozmieścić tytuły i podtytuły w poszczególnych układach tekstu,
− rozmieścić tekst na stronie,
− dobrać sposób wyróżniania tekstu,
− narysować tabelę o typowej i nietypowej strukturze oraz wypełnić jej
pola treścią,
− zaprojektować nietypowy formularz pisma,
− zredagować treść pisma formalnego i okolicznościowego według
przyjętych norm i zasad,
− napisać tekst informacyjny z zastosowaniem odpowiednich technik,
− wkomponować elementy graficzne w tekst,
− napisać tekst dla mediów oraz o charakterze reklamowym,
− napisać tekst o charakterze naukowym,
− założyć strukturę rozdziałów i sporządzić spis treści,
− zastosować zasady etyki podczas wykonywania zadań zawodowych.
2. Materiał nauczania
Zasady pisania tekstu zawierającego znaki szczególne i symbole.
Zasady opracowania nietypowego formularza pisma.
Rodzaje tekstów.
Zasady pisania poszczególnych rodzajów pism i tekstów.
Etyka pracy pracownika biurowego w zakresie sporządzania pism oraz
przepisywania tekstów.
3. Ćwiczenia
• Pisanie tekstów polsko- i obcojęzycznych w układzie blokowym
i a’linea z wykorzystaniem znaków szczególnych i symboli
• Rozmieszczanie tytułów i podtytułów w poszczególnych układach
tekstu.
• Pisanie tekstu w tabelach.
• Projektowanie wzoru formularza pisma.
• Redagowanie treści pism formalnych i okolicznościowych.
• Pisanie tekstów informacyjnych oraz o charakterze reklamowym
i naukowym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
45
• Zakładanie struktury rozdziałów i sporządzanie spisu treści.
• Opracowywanie i wprowadzanie elementów graficznych do tekstu.
4. Środki dydaktyczne
Stanowiska komputerowe z oprogramowaniem.
Słowniki ortograficzne.
Przykłady formularzy pism.
Katalogi norm.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie uczniów do opracowywania tekstów informacyjnych, pism
i dokumentów z wykorzystaniem technik informatycznych.
W procesie nauczania–uczenia się należy uwzględniać zasadę
stopniowania trudności, polegającą na kształtowaniu umiejętności
w kolejnych etapach kształcenia w ścisłym związku z umiejętnościami
nabytymi wcześniej. Szczególną uwagę należy zwracać na właściwą
postawę uczniów podczas pracy z komputerem oraz przestrzeganie
zasad metody mnemotechnicznej i doskonalenie jakości i biegłości
pisania.
Osiągnięcie zaplanowanych celów kształcenia umożliwi zastosowanie
metody pracy z tekstem, metody pokazu z objaśnieniem oraz ćwiczeń
praktycznych.
Ćwiczenia powinny być prowadzone w pracowni komputerowej,
w 15
osobowych
grupach
na
indywidualnych stanowiskach
komputerowych.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
i
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie określonych kryteriów.
W ocenie umiejętności praktycznych należy brać pod uwagę:
− pisanie tekstów w układzie graficznym, z uwzględnieniem
marginesów, odpowiedniego kroju i rozmiaru czcionki oraz sposobu
wyrównywania,
− rozmieszczenie tekstu na stronie z uwzględnieniem tytułów,
podtytułów i wyróżników tekstu,
− pisanie tekstu w układzie tabelarycznym i w tabeli,
− wkomponowanie elementów graficznych w tekst,
− sporządzanie spisu treści z wykorzystaniem technik informatycznych,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
46
− sporządzanie pism na typowym i nietypowym blankiecie
korespondencyjnym.
Podstawową metodą oceniania osiągnięć edukacyjnych powinna być
obserwacja czynności uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. Wymaga
to od nauczyciela opracowania czytelnego arkusza obserwacji,
uwzględniającego aktywność uczniów i poziom wykonania ćwiczenia.
Obserwacja powinna być skierowana na:
− organizację stanowiska pracy,
− stosowanie zasad metody mnemotechnicznej,
− pozycję podczas pracy na stanowisku komputerowym,
− gospodarowanie materiałami (szczególnie papierem do pisania),
− sposób wykonywania ćwiczenia,
− dokładność i czas wykonania,
− jakość i biegłość pisania,
− umiejętność samokontroli.
Wskazane jest ustawiczne prowadzenie obliczeń wskaźników biegłości
i jakości pisania, aby w efekcie końcowym uzyskać wynik około 180
uderzeń na minutę. Jest to standard międzynarodowy, stanowiący
miernik w procesie uznawania kwalifikacji w zakresie biegłości i jakości
pisania tekstów.
Do oceny umiejętności uczniów po zakończeniu realizacji programu
jednostki zaleca się stosowanie testów osiągnięć szkolnych,
zawierających zadania sprawdzające poziom wiadomości i umiejętności
praktycznych.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów,
umożliwi nauczycielowi korygowanie błędów oraz dostosowanie metod
nauczania, organizacyjnych form pracy i środków dydaktycznych do
predyspozycji i możliwości poznawczych uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
47
Jednostka modułowa 419[01].Z1.03
Obsługiwanie urządzeń biurowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− dobrać sprzęt techniczny do wykonywanego zadania oraz
przygotowywać go do pracy,
− obsłużyć pomocnicze środki techniki biurowej, takie jak: niszczarka
dokumentów, frankownica, urządzenia do składania pism
i kopertowania, gilotyna, bindownica lub sklejarka,
− odebrać i przekazać informacje za pomocą nowoczesnych urządzeń
biurowych,
− obsłużyć środki łączności stosowane w pracy biurowej,
− obsłużyć kserokopiarkę z zastosowaniem wszystkich funkcji,
− zidentyfikować niebezpieczeństwa wynikające z nieprawidłowej
obsługi technicznych środków biurowych,
− usunąć drobne usterki użytkowanych urządzeń biurowych,
− dokonać konserwacji sprzętu biurowego w podstawowym zakresie,
− uzasadnić ekonomiczne aspekty racjonalnego gospodarowania
urządzeniami i materiałami biurowymi.
2. Materiał nauczania
Sprzęt techniczny stosowany w pracy biurowej – podstawowe
i pomocnicze środki techniki biurowej.
Budowa i zasady obsługi technicznych środków wspomagających pracę
biurową: laminatora biurowego, bindownic, gilotyny biurowej itp.
Podstawowe przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie obsługi
urządzeń pracy biurowej.
Wymiana materiałów i konserwacja urządzeń.
Zasady racjonalnego wykorzystania urządzeń techniki biurowej.
3. Ćwiczenia
• Dobieranie urządzeń techniki biurowej do wykonywania określonych
zadań i czynności.
• Przygotowywanie urządzeń techniki biurowej do pracy.
• Obsługiwanie podstawowych i pomocniczych urządzeń techniki
biurowej.
• Pisanie tekstu z wykorzystaniem dyktafonu.
• Usuwanie drobnych usterek i konserwowanie urządzeń biurowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
48
• Identyfikowanie niebezpieczeństw podczas pracy z urządzeniami
techniki biurowej.
• Udzielanie pierwszej pomocy w sytuacji porażenia prądem lub
skaleczenia.
4. Środki dydaktyczne
Laminator biurowy.
Bindownica.
Urządzenia do składania pism i kopertowania.
Niszczarka dokumentów.
Instrukcje obsługi poszczególnych urządzeń.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie
uczniów do obsługi technicznych środków pracy biurowej. Wszystkie
urządzenia potrzebne do pracy biurowej powinny stanowić wyposażenie
pracowni. Podstawowymi metodami umożliwiającymi osiągnięcie
założonego celu kształcenia, powinny ćwiczenia praktyczne, pokaz
z instruktażem i metoda tekstu przewodniego. Niezbędne jest
wykorzystanie instrukcji obsługi poszczególnych urządzeń.
Podczas wykonywania ćwiczeń należy zwracać uwagę na
umiejętność korzystania z instrukcji obsługi poszczególnych urządzeń
oraz przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zajęcia edukacyjne powinny odbywać się w grupach 15-osobowych.
Uczniowie w ramach ćwiczeń mogą wykonywać usługi na rzecz
szkoły, uczniów lub innych przedstawicieli społeczności szkolnej.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć edukacyjnych uczniów należy
prowadzić systematycznie, na podstawie określonych kryteriów.
Ocena zakresu i poziomu realizacji celów kształcenia może być
dokonywana na podstawie:
– sprawdzianów ustnych,
– sprawdzianów pisemnych,
– obserwacji pracy uczniów podczas ćwiczeń.
Oceny osiągnięć edukacyjnych można dokonać również na
podstawie analizy teczki osiągnięć, w której gromadzone są wytwory
pracy ucznia oraz kwestionariusze oceny i samooceny za poszczególne
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
49
zadania wykonywane przez ucznia w trakcie realizacji programu
jednostki modułowej.
Obserwacja pracy ucznia podczas wykonywania ćwiczeń może być
prowadzona przez nauczyciela, jak również przez uczniów, przy pomocy
arkusza obserwacji.
Zadania wykonywane na rzecz „klientów pracowni” również mogą
stanowić podstawę do oceny osiągnięć uczniów. Wówczas jednak
wskazane jest, aby nauczyciel najpierw sprawdził przygotowanie ucznia
lub grupy uczniów do wykonania zadania i dopiero po tej diagnozie
wyraził zgodę na wykonanie pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
50
Jednostka modułowa 419[01].Z1.04
Stosowanie języka obcego w pracy biurowej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− streścić przeczytany tekst oraz opisać dokument tematycznie
związany z zakresem pracy technika prac biurowych,
− posłużyć się słownictwem związanym z praktyką gospodarczą i pracą
biurową w formułowaniu zdań oraz w sporządzaniu krótkich
rozprawek, z wykorzystaniem poznanych zasad gramatyki,
− przeprowadzić konwersacje z wykorzystaniem podstawowego
słownictwa z zakresu kształcenia zawodowego,
− odebrać i przeprowadzić rozmowę telefoniczną w języku obcym,
− udzielić podstawowych informacji o instytucji, funkcjonowaniu biura
oraz miejscowości,
− powitać i zaanonsować gościa oraz przedstawić osoby uczestniczące
w spotkaniu,
− opisać charakter pracy biurowej (pisemnie i ustnie),
− sporządzić proste pisma, dokumenty i notatki służbowe,
charakterystyczne dla pracy biurowej (szczególnie w sekretariacie),
− zredagować list i pisma na potrzeby korespondencji z klientem
obcojęzycznym,
− posłużyć się obcojęzycznymi instrukcjami i oprogramowaniem.
2. Materiał nauczania
Słownictwo z zakresu funkcjonowania jednostki organizacyjnej i biura
oraz rynku pracy.
Rozmowy telefoniczne.
Informacje o miejscu pracy, miejscowości i kraju.
Konwersacje z klientem obcojęzycznym obcokrajowcem.
Powitanie gości w sekretariacie firmy.
Podstawowe zwroty oraz zasady redagowania korespondencji w języku
obcym.
Dokumentacja osobowa towarzysząca procesowi poszukiwania pracy
(curriculum vitae oraz listy motywacyjne).
3. Ćwiczenia
• Czytanie i rozumienie tekstu oraz konwersacje o tematyce biurowej.
• Charakteryzowanie zadań pracowników biurowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
51
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Powitanie i anonsowanie gości.
Przyjmowanie i wywoływanie rozmów telefonicznych.
Redagowanie listów i pism urzędowych.
Sporządzanie pism, sprawozdań i notatek służbowych.
Identyfikowanie słownictwa z zakresu przepisów dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy biurowej.
Korzystanie z materiałów pomocniczych: słowników, opracowań
specjalistycznych, Internetu.
Wyciąganie wniosków z informacji zawartych w tekście.
Analizowanie przepisów prawa dotyczących pracy biurowej.
Wykonywanie testów słownikowych z zakresu znajomości terminologii
zawodowej.
Wyszukiwanie artykułów o tematyce zawodowej w Internecie.
Sporządzanie notatek z lektury tekstów.
Tłumaczenie tekstów zawodowych na język obcy.
Tłumaczenie tekstów zawodowych z języka obcego na język polski.
4. Środki dydaktyczne
Czasopisma merytorycznie związane z wykonaniem ćwiczeń
skierowanych na czytanie, rozumienie i konwersacje w poszczególnych
obszarach tematycznych – obco- i polskojęzyczne.
Magnetowid.
Programy komputerowe i filmy dydaktyczne z serii „Język obcy
w biznesie”.
Kamera wideo.
Magnetofon.
Aparaty telefoniczne.
Rzutnik pisma.
Słowniki.
Instrukcje obsługi biurowych urządzeń technicznych (w wersji polskiej
i obcojęzycznej).
Przewodniki prowadzenia korespondencji w języku obcym.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Zakres treści programowych jednostki modułowej obejmuje działania
uczniów zmierzające do praktycznego posługiwania się językiem obcym
zawodowym poprzez rozwijanie integracji dwóch sprawności
językowych: czytania ze zrozumieniem i pisania. Nabywaniu
umiejętności językowych powinien służyć kontakt z autentycznymi
wypowiedziami pisemnymi. Po zakończeniu realizacji programu
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
52
jednostki
uczeń
powinien
porozumieć
się
pisemnie
w sytuacjach typowych, związanych z obszarem jego zadań
zawodowych.
Wskazane jest, aby zajęcia były prowadzone w porozumieniu
z pozostałymi nauczycielami kształcącymi w zawodzie, w celu
skorelowania materiału nauczania i tematyki ćwiczeń. Uczniowie powinni
otrzymywać do opracowania lub przetłumaczenia materiały
wykorzystywane podczas realizacji innych modułów.
Mając na celu przygotowanie uczniów do samodzielnego zdobywania
i wykorzystywania wiedzy, należy kształtować umiejętność posługiwania
się różnymi źródłami informacji, słownikami, czasopismami i prasą
obcojęzyczną, a w tym umiejętność czytania ze zrozumieniem,
problematyzowania odczytanego tekstu i hierarchizowania jego treści,
streszczania, sporządzania notatki. Należy położyć również nacisk na
sprawne korzystanie z Internetu (wyszukiwarki, poczty elektronicznej).
Umiejętność posługiwania się różnymi źródłami informacji mogą rozwijać
przygotowywane przez uczniów referaty – indywidualne wystąpienia na
dany temat, streszczenia problematyki dokumentów i artykułów
zawodowych.
Do osiągnięcia zamierzonych celów kształcenia proponuje się
stosować indywidualne i grupowe projekty na zadany temat oraz
ćwiczenia praktyczne przy komputerze. Ćwiczenia indywidualne,
związane głównie z tłumaczeniami i korzystaniem z Internetu, powinny
być dostosowane do poziomu umiejętności językowych uczniów.
Na początku każdych zajęć nauczyciel powinien przedstawić uczniom
ich cele. Poszczególne elementy zajęć oraz ćwiczenia powinny być
zawsze podsumowane przez nauczyciela. Zajęcia powinny być
realizowane w pracowni komputerowej z dostępem do Internetu i poczty
elektronicznej, w grupach do 15 osób. Podczas zajęć w pracowni każdy
uczeń w grupie powinien mieć do dyspozycji zestaw komputerowy
z odpowiednim oprogramowaniem.
Wskazane jest, aby językiem stosowanym w praktyce zawodowej był
język angielski, jako powszechnie uznany za „język biznesu”. Nie
wyklucza się jednak prowadzenia dwóch języków obcych, szczególnie w
szkole policealnej, do której trafić może młodzież ze znajomością
ogólnych podstaw różnych języków obcych. W takiej sytuacji rodzaj
języka może stanowić kryterium podziału na grupy. Przy podbudowie
tego samego języka obcego, kryterium podziału uczniów na grupy może
stanowić stopień zaawansowania w znajomości języka.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
53
6. Propozycje
metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie określonych kryteriów. Ocenie powinna
podlegać zdolność rozumienia i budowania poprawnych pod względem
językowym wypowiedzi.
Kontrolując stopień rozwoju sprawności czytania ze zrozumieniem,
proponuje się stosować następujące techniki:
− zaznaczanie wypowiedzi prawdziwej/fałszywej,
− odpowiedzi na pytania do tekstu dotyczące informacji ogólnych
i szczegółowych,
− wybór zdania najlepiej oddającego/charakteryzującego tekst,
− dobór tytułu do tekstu,
− porządkowanie rozsypanych zdań tak, aby stanowiły spójny tekst,
− pisemne streszczanie tekstu.
W wypowiedziach pisemnych oceniać należy poprawność leksykalną
i gramatyczną, styl, zgodność wypowiedzi z tematem oraz ortografię.
Realizowane indywidualnie lub zespołowo projekty powinny być
oceniane według kryteriów poprawności językowej, kreatywności,
wartości estetycznej, dociekliwości. Ważne jest, aby nauczyciel
premiował każdą samodzielną pracę ucznia, jego inicjatywę
w poszerzaniu
wiedzy,
dodatkowe
wiadomości
związane
z obcojęzycznym słownictwem zawodowym. Konieczne jest częste
wykonywanie przez uczniów ćwiczeń związanych z wyszukiwaniem
informacji w różnych źródłach. Opracowania dotyczące zebranych
informacji powinny być systematycznie sprawdzane przez nauczyciela.
W końcowej ocenie osiągnięć uczniów należy uwzględnić wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
54
Moduł 419[01].Z2
Organizacja i funkcjonowanie biura
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− charakteryzować strukturę jednostki organizacyjnej,
− projektować organizację stanowiska pracy biurowej zgodnie
z wymaganiami ergonomii,
− organizować i oceniać efekty pracy w komórkach administracyjno-biurowych,
− organizować pracę sekretariatu przedsiębiorstwa,
− prowadzić sekretariat przedsiębiorstwa,
− podejmować decyzje w powierzonym zakresie,
− interpretować
i
stosować
zarządzenia
regulujące
prace
administracyjno-biurowe w jednostce organizacyjnej,
− opracowywać i przekazywać informacje w powierzonym zakresie,
− prowadzić rozmowy telefoniczne w języku polskim i obcym,
− prowadzić ewidencję i rozliczanie rozmów telefonicznych,
− prowadzić prace biurowo-kancelaryjne,
− zarządzać informacją i dokumentacją kancelaryjną,
− porządkować, prowadzić i archiwizować powierzoną dokumentację
i akta organizacji,
− opracowywać i doskonalić system obiegu dokumentacji,
− przygotowywać i organizować narady, zebrania, konferencje,
− sporządzać protokoły, sprawozdania i notatki służbowe z narad,
konferencji i zebrań,
− dbać o pozytywny wizerunek firmy,
− stosować zasady kultury w kontaktach z przełożonymi, pracownikami
i interesantami,
− wykazywać wpływ motywacji na aktywność jednostki,
− uzasadniać wpływ aktywności własnej na rozwój osobowości,
− określać rolę społeczną pracownika w biurze,
− przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
55
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
Wykaz jednostek modułowych
modułowej
419[01].Z2.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska
419[01].Z2.02 Prowadzenie korespondencji
419[01].Z2.03 Zarządzanie informacją i obiegiem dokumentów
419[01].Z2.04 Organizowanie pracy w sekretariacie
419[01].Z2.05 Obsługa klienta
Razem
Orientacyjna
liczba godzin
na realizację
40
160
72
108
164
544
3. Schemat układu jednostek modułowych
Moduł 419[01].Z2
Organizacja i funkcjonowanie
biura
419[01].Z2.01
Stosowanie przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpożarowej
oraz ochrony środowiska
419[01].Z2.02
Prowadzenie
korespondencji
419[01].Z2.04
Organizowanie pracy
w sekretariacie
419[01].Z2.03
Zarządzanie informacją
i obiegiem dokumentów
419[01].Z2.05
Obsługa klienta
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
56
4. Literatura
Bogusławska T.: Praca biurowa – część 2: Praca w nowoczesnym
biurze. Wydawnictwo REA, Warszawa 2003
Boratyński J., Dudek B., Morkis G.: Obsługa klienta. Prawo Pracy.
Higiena Pracy. WSiP, Warszawa 2003
Chwałek J.: Obsługa klienta. Jakość usług. WSiP S.A., Warszawa 2003
Gutowska L.: Sekretarka z klasą. Wydawnictwo Prawno-Ekonomiczne
INFOR, Warszawa 1998
Komosa A.: Technika biurowa. Ekonomik, Warszawa 1999
Le Robert N.: Angielski współczesny słownik tematyczny. Wydawnictwo
REA, Warszawa 2002
Mirecka E.: Wyszukiwanie, selekcjonowanie i gromadzenie informacji.
Część 1. WSiP SA, Warszawa 2003
Rączkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Gdańsk 2003
Stefaniak-Piasek E.: Technika pracy biurowej. WSiP, Warszawa 2003
Sarna P.: Kultura zawodu dla ekonomistów. eMPi2, Poznań 1998
Wiszniewski A.: Sztuka pisania. Videograf II sp. z o.o., Katowice 2003
Wiśniewska M.: Technika biurowa. eMPi2, Poznań 1999
Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
57
Jednostka modułowa 419[01].Z2.01
Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony
środowiska
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− wyszukać akty prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy,
przepisów przeciwpożarowych oraz ochrony środowiska,
− scharakteryzować podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny
pracy,
− zidentyfikować czynniki warunkujące bezpieczeństwo i higienę pracy
biurowej,
− rozróżnić przyczyny i skutki zagrożeń w środowisku pracy biurowej,
− scharakteryzować
wymagania
dotyczące
bezpieczeństwa
przeciwpożarowego oraz postępowania w razie pożaru,
− scharakteryzować wymagania ergonomii na stanowisku pracy,
− udzielić pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach,
− wskazać warunki i zasady służące ochronie środowiska pracy,
− dokonać analizy wybranych przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska.
2. Materiał nauczania
Podstawowe zasady i zadania bezpieczeństwa i higieny pracy.
Czynniki bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zasady i kierunki kształtowania poczucia bezpieczeństwa i higieny pracy
w miejscu pracy.
Ogólne wymagania dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego
w zakładzie pracy, ze szczególnym uwzględnieniem charakteru pracy
biurowej.
Przyczyny wypadków i pożarów w zakładzie pracy.
Wymagania ergonomii.
Zasady udzielania pierwszej pomocy.
Istota ochrony środowiska w miejscu pracy.
Cele i zadania ochrony środowiska, ze szczególnym uwzględnieniem
charakteru pracy biurowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
58
3. Ćwiczenia
• Interpretowanie przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
• Rozpoznawanie zadań służących zapewnieniu bezpiecznych
i higienicznych warunków pracy.
• Identyfikowanie zagrożeń w miejscu pracy biurowej i przyczyn ich
powstawania.
• Analizowanie
społecznych
i
ekonomicznych
następstw
nieprzestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
• Wykonywanie sztucznego oddychania zgodnie z obowiązującymi
procedurami.
4. Środki dydaktyczne
Rzutnik pisma, ekran ciekłokrystaliczny, magnetowid, komputer.
Kodeks pracy (Dział X – Bezpieczeństwo i higiena pracy).
Ustawa Prawo ochrony środowiska.
Ustawa o ochronie przeciwpożarowej.
Komplet foliogramów, przezroczy lub prezentacja multimedialna
wspomagająca organizację procesu dydaktycznego.
Wyposażenie do nauki udzielania pierwszej pomocy.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje treści dotyczące
bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej
w środowisku pracy. Podczas realizacji programu nauczania należy
zwrócić
uwagę
na
obowiązki
pracownika
i
pracodawcy
w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, znaczenie ochrony zdrowia
w pracy zawodowej oraz nieprawidłowości i zagrożenia, które mogą
wystąpić w procesie pracy, a także na wymagania ergonomii na
stanowisku pracy.
Zaleca się, aby podczas realizacji programu nauczania stosować
aktywizujące metody nauczania: inscenizacji, sytuacyjną, dyskusję
dydaktyczną, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych
z zastosowaniem środków ochrony indywidualnej i odpowiedniego
sprzętu.
Metoda tekstu przewodniego wymaga przygotowania materiałów do
wykonania ćwiczeń, np.: pytań prowadzących i formularzy do
wypełnienia. Nauczyciel prowadzący zajęcia powinien być specjalistą
z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
59
Program jednostki modułowej należy realizować w odpowiednio
wyposażonej pracowni w 15 osobowych grupach.
Podczas ćwiczeń uczeń powinien opanować umiejętności
rozpoznawania i stosowania sprzętu przeciwpożarowego, wykonywania
czynności związanych z udzielaniem pierwszej pomocy osobom
poszkodowanym w wypadkach. Konieczne jest uświadomienie uczniom,
że ochrona zdrowia i życia człowieka w środowisku pracy jest
zagadnieniem nadrzędnym.
5. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osiągnięć uczniów powinno być prowadzone
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.
Do sprawdzania osiągnięć szkolnych uczniów proponuje się
stosowanie sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów
dydaktycznych. Wiadomości teoretyczne niezbędne do wykonania
ćwiczeń praktycznych mogą być sprawdzane za pomocą testów
osiągnięć szkolnych. Proponuje się sprawdzanie umiejętności
praktycznych przez obserwację czynności wykonywanych przez ucznia
podczas ćwiczeń oraz stosowanie sprawdzianów praktycznych
z zadaniami typu próba pracy. Obserwując czynności ucznia podczas
wykonywania ćwiczeń i dokonując oceny pracy, należy zwrócić uwagę
na:
− organizowanie stanowiska pracy zgodnie z zasadami ergonomii,
− wykonywanie pracy zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny
pracy,
− udzielanie pierwszej pomocy,
− stosowanie sprzętu przeciwpożarowego oraz środków gaśniczych.
Kontrolę poprawności wykonywania ćwiczeń należy prowadzić
w trakcie i po jego wykonaniu. Uczeń powinien samodzielnie sprawdzić
wyniki swojej pracy według przygotowanego przez nauczyciela arkusza
oceny postępów. Potem kontroli powinien dokonać nauczyciel według
tego samego arkusza.
Podstawą uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny powinno być
poprawne wykonanie ćwiczeń zaproponowanych w programie jednostki
modułowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
60
Jednostka modułowa 419[01].Z2.02
Prowadzenie korespondencji
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− scharakteryzować pisma stosowane w korespondencji wewnętrznej
i zewnętrznej,
− dobrać blankiety do rodzaju sporządzanych pism,
− rozmieścić poszczególne elementy pisma,
− zaadresować kopertę w sposób klasyczny i z wykorzystaniem
komputera,
− sporządzić pisma charakterystyczne dla korespondencji handlowej
oraz wewnętrznej przedsiębiorstwa,
− utworzyć bazę do korespondencji seryjnej oraz scalać dane
z dokumentem,
− opracować protokół, sprawozdanie i notatkę służbową.
2. Materiał nauczania
Cel, zadania i rodzaje korespondencji.
Rodzaje blankietów występujących w korespondencji według Polskiej
Normy, układu amerykańskiego i europejskiego.
Elementy składowe pism i zasady ich rozmieszczania.
Rodzaje pism występujących w korespondencji handlowej i wewnętrznej
przedsiębiorstwa oraz zasady ich redagowania.
Zasady prowadzenia i obiegu korespondencji.
Sposoby i zasady adresowania kopert.
Korespondencja seryjna.
Korespondencja z zastosowaniem poczty elektronicznej.
Formuły grzecznościowe stosowane w korespondencji krajowej
i zagranicznej.
Protokoły, sprawozdania i notatki służbowe.
3. Ćwiczenia
• Identyfikowanie różnic w sporządzaniu pism do korespondencji
krajowej i zagranicznej.
• Sporządzanie pism charakterystycznych dla korespondencji
handlowej w poszczególnych fazach transakcji kupna-sprzedaży,
według przyjętych zasad i norm.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
61
• Sporządzanie pism charakterystycznych dla korespondencji
wewnętrznej:
• Przygotowywanie pisma do wysłania.
• Adresowanie kopert różnego formatu w sposób klasyczny oraz
z wykorzystaniem komputera.
• Tworzenie bazy do korespondencji seryjnej oraz scalanie danych
z dokumentem.
4. Środki dydaktyczne
Typowe formularze blankietów korespondencyjnych.
Normy Polskie, europejskie i amerykańskie dotyczące prowadzenia
korespondencji handlowej.
Instrukcje kancelaryjne.
Pakiet programów biurowych.
Wzory typowych pism i dokumentów stosowanych w korespondencji
zewnętrznej i wewnętrznej.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Podczas realizacji programu jednostki modułowej należy zwracać
uwagę na kształtowanie umiejętności poprawnego sporządzania pism
stosowanych w korespondencji wewnętrznej i zewnętrznej oraz
opracowywania protokołów, sprawozdań i notatek służbowych.
W procesie nauczania zaleca się stosowanie aktywizujących metod
nauczania, takich jak: dyskusja dydaktyczna, metoda sytuacyjna oraz
metody tekstu przewodniego i ćwiczeń. Zajęcia edukacyjne powinny być
prowadzone w 15 osobowych grupach, w odpowiednio wyposażonej
pracowni techniki pracy biurowej. Ćwiczenia powinny być wykonywane
indywidualnie
i
w
2-3
osobowych
zespołach.
Protokoły
i sprawozdania mogą być sporządzane na podstawie rzeczywistych
zdarzeń w szkole lub w zespole klasowym albo z wykorzystaniem
inscenizacji lub opisu sytuacji.
Osiągnięcie zaplanowanych celów jest możliwe po zrealizowaniu
programów jednostek modułowych Z1.01 i Z1.02.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.
Ocena zakresu i poziomu realizacji celów kształcenia może być
dokonywana za pomocą:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
62
– sprawdzianów ustnych,
– sprawdzianów pisemnych,
– obserwacji pracy uczniów podczas ćwiczeń.
Oceny osiągnięć edukacyjnych można dokonać również na
podstawie analizy teczki osiągnięć, w której gromadzone są wytwory
pracy ucznia oraz kwestionariusze oceny i samooceny za poszczególne
zadania wykonywane przez ucznia w trakcie realizacji programu
jednostki modułowej. Obserwacja pracy uczniów w czasie wykonywania
ćwiczeń powinna być prowadzona przy pomocy arkusza obserwacji
i powinna uwzględniać aktywność uczniów i poziom wykonania ćwiczeń.
Nauczyciel powinien na bieżąco identyfikować słabe strony wykonanych
zadań i motywować uczniów do doskonalenia ważnych dla technika
prac biurowych umiejętności zawodowych. Do oceny umiejętności
uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki zaleca się
stosowanie testów osiągnięć szkolnych, zawierających zadania
sprawdzające poziom wiadomości i umiejętności praktycznych.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów,
umożliwi
nauczycielowi
dostosowanie
metod
nauczania,
organizacyjnych form pracy i środków dydaktycznych do predyspozycji
i możliwości poznawczych uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
63
Jednostka modułowa 419[01].Z2.03
Zarządzanie informacją i obiegiem dokumentów
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
– wyodrębnić elementy struktury informacji,
– rozróżnić nośniki informacji najczęściej występujących w biurze,
– wyjaśnić istotę i zakres zarządzania informacją wewnątrz instytucji,
– odebrać i przekazać informacje za pomocą nowoczesnych urządzeń
biurowych;
– wykorzystać instrukcję kancelaryjną do ustalenia obiegu pism
i dokumentów,
– pozyskać i dokonać selekcji informacji,
– zaklasyfikować informacje według różnych kryteriów,
– zarejestrować sprawy i oznakować je,
– zarejestrować pisma w dzienniku korespondencyjnym,
– zaklasyfikować akta spraw, stosując klasyfikację dziesiętną,
– zaklasyfikować akta spraw według kategorii archiwalnych,
– zaklasyfikować materiały archiwalne do likwidacji lub konserwacji.
– przygotować akta do archiwizowania,
– wykonać typowe czynności związane z porządkowaniem,
prowadzeniem i archiwizowaniem powierzonej dokumentacji i akt
jednostki organizacyjnej.
2. Materiał nauczania
Informacja jako główny produkt pracy biurowej.
Źródła informacji.
Etapy obiegu informacji.
Instrukcja kancelaryjna.
System kancelaryjny dziennikowy i bezdziennikowy.
Rodzaje akt i ich znaczenie.
Rzeczowy wykaz akt.
Organizacja obiegu dokumentów – ewidencja,
przechowywanie.
Przechowywanie akt bieżących i archiwalnych.
Zasady archiwizowania akt.
Archiwum zakładowe.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
64
udostępnianie,
3. Ćwiczenia
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Ustalanie źródeł pozyskiwania informacji.
Pozyskiwanie, selekcjonowanie i klasyfikowanie informacji.
Przetwarzanie i przekazywanie informacji.
Ustalanie drogi obiegu dokumentu z wykorzystaniem instrukcji
kancelaryjnej.
Rejestrowanie pism wpływających i wysyłanych w systemie jednoi dwudziennikowym.
Rozróżnianie dokumentów biurowych, akt i dokumentacji.
Przyporządkowywanie pism i dokumentów do odpowiedniej klasy
rzeczowego wykazu akt.
Klasyfikowanie akt archiwalnych z punktu widzenia czasu ich
przechowywania i ich oznakowanie.
Przygotowywanie akt do archiwizowania.
Zabezpieczanie akt przed zniszczeniem.
Brakowanie akt archiwalnych.
4. Środki dydaktyczne
Normy polskie dotyczące ewidencjonowania i przechowywania akt.
Instrukcje kancelaryjne.
Niszczarka dokumentów.
Laminatory.
Taśmy klejące.
Teczki i segregatory.
Dzienniki kancelaryjne.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie
uczniów do pozyskiwania, selekcjonowania i przekazywania informacji,
do korzystania z instrukcji kancelaryjnej, porządkowania pism
i dokumentów oraz przygotowywania akt do archiwizacji. Program
jednostki modułowej powinien być realizowany w korelacji z programem
jednostek Z1.02 i Z1.03.
W procesie nauczania-uczenia się zaleca się stosowanie metod
aktywizujących oraz metody projektów, metody tekstu przewodniego
i ćwiczeń praktycznych. Ćwiczenia powinny być prowadzone
w odpowiednio wyposażonej pracowni w 15 osobowych grupach.
Wskazane jest, aby uczniowie pracowali zarówno indywidualnie,
jak i w 2-3 osobowych zespołach. W planowaniu i organizacji pracy
warto uwzględnić również metodę projektów, np.: do rozpoznania
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
65
dokumentów biurowych, akt i dokumentacji w wybranym zakładzie pracy
lub w szkole. Zespół realizujący projekt może przygotować ciekawy
materiał do ćwiczeń związanych z klasyfikacją pism, dokumentów i akt
oraz ich znakowania.
Ciekawą formą zajęć może być wycieczka dydaktyczna do archiwum
oraz spotkanie z pracownikiem sekretariatu szkoły.
Dla ukształtowania umiejętności konserwowania akt można
wykorzystać stare, zniszczone akta szkolne, które uczniowie
odpowiednio zabezpieczą i przygotują do archiwizowania.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.
W procesie oceniania osiągnięć edukacyjnych uczniów należy
zwracać szczególną uwagę na:
– pozyskiwanie, przetwarzanie, przekazywanie oraz przechowywanie
informacji,
− ustalanie drogi obiegu dokumentów, zgodnie z instrukcją
kancelaryjną oraz rodzajem informacji,
− rejestrowanie spraw i pism,
− klasyfikowanie
akt
i
dokumentów
do
przechowywania
i archiwizowania,
− przygotowanie akt do archiwizowania,
− konserwowanie akt i dokumentów i zabezpieczanie ich przed
zniszczeniem.
Ocena zakresu i poziomu realizacji celów kształcenia może być
dokonywana na podstawie:
– sprawdzianów ustnych,
– sprawdzianów pisemnych,
– obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń,
Oceny osiągnięć edukacyjnych można dokonać również na
podstawie analizy teczki osiągnięć, w której gromadzone są wytwory
pracy ucznia oraz kwestionariusze oceny i samooceny za poszczególne
zadania wykonywane przez ucznia w trakcie realizacji programu
jednostki modułowej. Wykonane przez uczniów projekty powinny być
oceniane na etapie planowania, realizacji oraz prezentacji.
Obserwację pracy uczniów w czasie ćwiczeń nauczyciel powinien
prowadzić przy pomocy arkusza obserwacji. Nauczyciel powinien na
bieżąco identyfikować słabe strony wykonanych czynności i motywować
uczniów do doskonalenia ważnych dla technika prac biurowych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
66
umiejętności zawodowych. Ocena końcowa może być przeprowadzona
za pomocą testu osiągnięć szkolnych, zawierającego zróżnicowane
zadania otwarte i zamknięte sprawdzające wiadomości i umiejętności
praktyczne uczniów.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów
umożliwi nauczycielowi korygowanie błędów oraz dostosowanie metod
nauczania, organizacyjnych form pracy i środków dydaktycznych do
predyspozycji i możliwości poznawczych uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
67
Jednostka modułowa 419[01].Z2.04
Organizowanie pracy w sekretariacie
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− przedstawić graficznie strukturę jednostki organizacyjnej,
− scharakteryzować podstawowe funkcje i zadania poszczególnych
komórek organizacyjnych przedsiębiorstwa,
− wyszczególnić podstawowe funkcje i zadania sekretariatu,
− zidentyfikować role społeczne pracownika w sekretariacie,
− wyjaśnić podstawowe zasady organizacji stanowiska pracy biurowej
w sekretariacie,
− scharakteryzować rodzaje zarządzeń regulujących pracę komórek
administracyjno-biurowych w jednostce organizacyjnej,
− dobrać odpowiedni strój do pracy w sekretariacie,
− zadbać o wygląd zewnętrzny i higienę osobistą,
− scharakteryzować podstawowe zadania i zachowania pracowników
sekretariatu podczas organizacji zebrań oraz przyjmowania gości,
− zaplanować podróż służbową,
− zidentyfikować uprawnienia do podejmowania decyzji,
− zaplanować czas pracy i zadania przełożonego,
− podjąć decyzje w powierzonym zakresie,
− ocenić efekty pracy w sekretariacie.
2. Materiał nauczania
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa.
Funkcje i zadania sekretariatu.
Wyposażenie
i
charakterystyka
stanowiska
pracy
biurowej
w sekretariacie.
Podstawowe zadania i kwalifikacje pracowników sekretariatu.
Europejskie i światowe standardy wymagań w odniesieniu do
pracowników sekretariatu.
Wygląd i higiena pracownika sekretariatu.
Obieg korespondencji.
Zasady prowadzenia rozmów telefonicznych oraz ich rozliczanie.
Obsługa poczty komputerowej.
Obsługa zebrań, narad i konferencji.
Organizacja i obsługa wizyt służbowych oraz spotkań z kontrahentami.
Podróże służbowe.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
68
Zarządzanie czasem pracy.
Organizacja pracy przełożonego.
Proces podejmowania decyzji.
Odpowiedzialność i etyka pracy w sekretariacie.
Mierniki efektywności pracownika sekretariatu.
3. Ćwiczenia
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Identyfikowanie sekretariatu w strukturze organizacyjnej jednostki.
Charakteryzowanie podstawowych funkcji i zadań sekretariatu.
Projektowanie organizacji stanowiska pracy biurowej w sekretariacie.
Analizowanie zadań i kwalifikacji pracowników sekretariatu.
Projektowanie wizerunku pracownika sekretariatu.
Wykonywanie dziennego makijażu.
Przygotowywanie konferencji.
Powitanie oraz przyjmowanie gości.
Nakrycie stołu i przygotowanie poczęstunku.
Opracowanie harmonogramu pracy przełożonego.
4. Środki dydaktyczne
Schematy struktur organizacyjnych przedsiębiorstw i instytucji.
Regulaminy pracy sekretariatu.
Film lub prezentacja na temat wyposażenia i organizacji sekretariatu.
Żurnale mody.
Lusterka i kosmetyki.
Teksty przewodnie.
Meble modułowe.
Film dydaktyczny „Synergii” pt.: „Savoir vivre w biurze i nie tylko”.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie
uczniów do organizowania pracy sekretariatu w jednostce
organizacyjnej.
Program
obejmuje
zagadnienia
dotyczące
organizowania stanowiska pracy biurowej w sekretariacie, planowania
zadań i czasu pracy, obsługi podróży służbowych spotkań i konferencji
oraz kreowania wizerunku pracownika sekretariatu.
W procesie kształcenia zaleca się stosowanie aktywizujących metod
nauczania, takich jak: dyskusja dydaktyczna, metoda przypadków, gry
dydaktyczne oraz ćwiczenia.
Praktyczne umiejętności mogą być kształtowane podczas wykonywania
zadań użytecznych dla pracy sekretariatu szkoły lub dotyczących
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
69
codziennych i okazjonalnych zdarzeń występującym w życiu szkoły, na
przykład:
– przygotowanie i zorganizowanie spotkania z rodzicami,
– projektowanie wycieczki klasowej,
– nakrywanie stołu podczas uroczystości klasowych (wigilia, dyskoteka,
zakończenie roku szkolnego).
Ćwiczenia powinny być prowadzone w odpowiednio wyposażonej
pracowni w 15 osobowych grupach.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.
W procesie oceniania należy uwzględnić umiejętności wynikające
z zaplanowanych celów kształcenia, a w szczególności:
− zaprojektowanie zmian w aranżacji sekretariatu szkoły,
− opracowanie propozycji obiegu korespondencji w wybranej
organizacji,
− zorganizowanie i obsługę ważnych spotkań i wydarzeń szkoły lub
klasy (posiedzenia rady pedagogicznej, zebrania z rodzicami, narady
kadry kierowniczej, wizyty ważnych gości, ważne narady klasowe).
Ocena zakresu i poziomu realizacji celów kształcenia może być
dokonywana na podstawie:
– sprawdzianów ustnych,
– sprawdzianów pisemnych,
– obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń,
Obserwacja pracy uczniów powinna być prowadzona przy pomocy
arkusza obserwacji, ustalonych kryteriów oceniania uwzględniających
umiejętności praktyczne oraz postawy i zachowanie. Obserwację
wykonywanych prac powinien również prowadzić zespół uczniów, który
opracowuje raport oraz wnioski dotyczące oceny jakości wykonanego
zadania.
Ocena końcowa powinna uwzględniać wyniki wszystkich metod
sprawdzania osiągnięć uczniów stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
70
Jednostka modułowa 419[01]Z2.05
Obsługa klienta
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− określić czynniki psychologiczne, warunkujące powstawanie relacji
międzyludzkich,
− zaklasyfikować klienta do odpowiedniej grupy interesantów,
− zidentyfikować potrzeby klienta,
− rozróżnić formy i metody obsługi klienta,
− zastosować zasady kultury w kontaktach z przełożonymi,
pracownikami i interesantami,
− scharakteryzować zasady komunikowania się z klientem,
− rozpoznać czynniki wpływające na powstawanie barier w procesie
komunikowania się z klientem sekretariatu,
− przeprowadzić rozmowę telefoniczną z „trudnym” klientem,
− zidentyfikować sytuacje konfliktowe,
− dobrać odpowiedni sposób rozwiązania konfliktu wynikającego
z niewłaściwej obsługi,
− przeprowadzić negocjacje doprowadzające do konsensusu,
− zidentyfikować stres wynikający z nieporozumienia z klientem lub
z „wypalenia” zawodowego,
− dokonać oceny jakości obsługi klienta.
2. Materiał nauczania
Podstawy psychologii ogólnej i społecznej.
Typy indywidualnych i instytucjonalnych klientów sekretariatu.
Sylwetka klienta i jego potrzeby.
Proces komunikowania się w obsłudze klienta.
Znaczenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej.
Pisemna komunikacja z klientem.
Telefoniczna komunikacja z klientem.
Zasady przeprowadzania spotkań i rozmów z klientami.
Kultura osobista pracownika sekretariatu.
Zasady obsługi klienta. Umiejętność słuchania i mówienia w obsłudze
klienta.
Sytuacja konfliktowa i konflikt.
Zasady i etapy rozwiązywania konfliktu.
Negocjacje na drodze dochodzenia do konsensusu.
Stres w warunkach pracy oraz techniki jego pokonywania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
71
Osobowość sekretarki a wizerunek organizacji.
Ocena jakości obsługi klienta biura i sekretariatu.
3. Ćwiczenia
• Analizowanie znaczenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej
w kontakcie z klientem.
• Identyfikowanie barier w procesie komunikowania się.
• Rozpoznawanie przyczyn powodujących konflikty w relacji:
sekretarka–klient.
• Dobieranie technik skutecznego porozumiewania się z klientem na
drodze rozwiązywania konfliktów.
• Prowadzenie negocjacji w celu rozwiązania konfliktu.
• Rozpoznawanie objawów stresu oraz poszukiwanie sposobów
radzenia sobie ze stresem.
• Porównywanie rezultatów obsługi klienta z obowiązującymi
procedurami i standardami postępowania.
• Analizowanie ekonomicznych i społecznych następstw niewłaściwej
postawy pracowników biura i sekretariatu.
4. Środki dydaktyczne
Scenariusze gier dydaktycznych.
Arkusze obserwacji.
Filmy dydaktyczne na temat komunikacji niewerbalnej.
Materiały wizualne ilustrujące formy zachowania
międzyludzkich.
Czasopisma specjalistyczne.
w
relacjach
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
rozwijanie umiejętności komunikowania się, radzenia sobie w sytuacjach
konfliktowych oraz prowadzenia negocjacji. Zawarte w programie
umiejętności społeczne są niezbędne technikowi prac biurowych do
nawiązywania kontaktów z klientami oraz układania właściwych relacji
międzyludzkich. W procesie kształcenia zaleca się stosowanie
aktywizujących metod nauczania, takich jak: gry dydaktyczne, dyskusje
dydaktyczne, metoda przypadków oraz ćwiczenia. Zajęcia edukacyjne
powinny być prowadzone w 15 osobowych grupach, z podziałem na 2-3
osobowe zespoły. Zespoły mogą wykonywać te same lub odmienne
zadania. Zajęcia powinny być poprzedzone ustaleniem norm
zachowania w grupie, sposobu wyrażania własnych myśli,
wykorzystania czasu na wypowiedzi oraz zasad autoprezentacji.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
72
Współpraca w grupie powinna odbywać się w atmosferze partnerstwa,
otwartości i zaufania.
Wskazane jest wykorzystanie filmów dydaktycznych, tablic
poglądowych, poradników i instrukcji, pozatekstowych źródeł informacji.
Przy zastosowaniu metody inscenizacji dla ukazania relacji
w kontaktach: sekretarka – klient, wskazane jest wykorzystanie kamery
wideo. Zarejestrowany materiał filmowy stanowi doskonałe źródło
identyfikowania barier w procesie komunikowania się oraz informacji
o mocnych i słabych stronach rozmów z klientami.
Nauczyciel kierujący procesem kształtowania umiejętności uczniów
powinien udzielać im pomocy w rozwiązywaniu problemów związanych
z realizacją zadań, sterować tempem pracy z uwzględnieniem
predyspozycji oraz doświadczeń uczniów.
6. Propozycje metod sprawdzenia i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów należy przeprowadzać
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. W procesie
oceniania należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi,
właściwe stosowanie pojęć poprawność wnioskowania. Systematyczna
kontrola i ocena powinna aktywizować i motywować do pracy zarówno
uczniów jak i nauczycieli.
Ocena zakresu i poziomu nabytych umiejętności może być
dokonywana na podstawie:
– sprawdzianów ustnych i pisemnych,
– testów osiągnięć szkolnych,
– obserwacji zachowań uczniów podczas ćwiczeń.
Obserwując zachowanie uczniów podczas ćwiczeń należy zwracać
uwagę na:
– sposób pełnienia określonych ról społecznych związanych z procesem
komunikowania się (np. nadawcy komunikatu, słuchacza, obserwatora,
inspiratora, naśladowcy, oponenta, przewodniczącego zebrania itp.),
– jakość wykonywanych czynności intelektualnych, sensorycznych
i psychomotorycznych,
– umiejętność współpracy w grupie,
– aktywność na zajęciach,
– przestrzeganie reguł postępowania obowiązujących w grupie.
Bardzo pomocne, zwłaszcza przy diagnozowaniu postaw
i umiejętności społecznych, mogą być testy psychologiczne, arkusze
obserwacji ze skalą ocen, zestawy kryteriów i norm oceniania oraz
arkusze samooceny i ocen uczniowskich.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
73
W ocenie końcowej należy brać pod uwagę wyniki wszystkich,
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osiągnięć uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
74
Moduł 419[01].Z3
Podstawy aktywności zawodowej
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− identyfikować źródła informacji o zawodzie,
− charakteryzować miejsce i zakres prac biurowych,
− planować ścieżkę kariery zawodowej technika prac biurowych,
− rozpoznawać możliwości samozatrudnienia na lokalnym rynku pracy,
− rozpoznawać i charakteryzować etapy aktywnego poszukiwania
pracy.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
Wykaz jednostek modułowych
modułowej
419[01].Z3.01 Planowanie kariery zawodowej
419[01].Z3.02 Poszukiwanie pracy i podejmowanie zatrudnienia
Razem
3. Schemat układu jednostek modułowych
Moduł 412[01].Z3
Podstawy aktywności
zawodowej
419[01].Z3.02
Poszukiwanie pracy
i podejmowanie
zatrudnienia
419[01].Z3.01
Planowanie kariery
zawodowej
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
75
Orientacyjna
liczba godzin
na realizację
20
44
64
4. Literatura
Cisowski J., Ledwoch K., Rybarska A., Sokoła A., Sokoła D., ·Soswa K.:
Sam prowadzę własną firmę. INFORMER S.C., Tarnowskie Góry 2000
Cyrson E. (red.): Kompendium wiedzy o gospodarce. Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa – Poznań 1996
Komosa A.: Szkolny słownik ekonomiczny. Ekonomik s.c., Warszawa
2002
Mikina A., Sepkowska Z., Sienna M.: Funkcjonowanie przedsiębiorstwa
w warunkach gospodarki rynkowej. Cz. 1. Wydawnictwo REA,
Warszawa 2003
Moscovici S. (red.): Psychologia społeczna w relacji JA – inni. WSiP,
Warszawa 1998
Nickels W.G.: Zrozumieć biznes. Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1995
Oldham J.M., Morris L.B.: Twój psychologiczny autoportret. Jacek
Santorski & CO, Warszawa 2002
Safin K.: Zarządzanie małą firmą. Wydawnictwo Akademii
Ekonomicznej, Wrocław 2003
Sepkowska Z.: Przedsiębiorczość. Kreowanie ról na rynku pracy. WSiP
SA, Warszawa 1999
Tyszka T.: Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji.
Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 1999
Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
76
Jednostka modułowa 419[01].Z3.01
Planowanie kariery zawodowej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− rozróżnić źródła informacji o zawodzie,
− zidentyfikować podstawowe zadania zawodowe pracowników
biurowych oraz miejsca ich pracy,
− usytuować własne miejsce w strukturze standardu kwalifikacji
zawodowych,
− zaprojektować ścieżkę kariery zawodowej technika prac biurowych,
− rozpoznać własne cechy i predyspozycje, niezbędne do pracy
w zawodzie technika prac biurowych.
2. Materiał nauczania
Źródła informacji o zawodzie.
Struktura standardu kwalifikacji zawodowych, poziomy i rodzaje
kwalifikacji.
Podstawowe zadania pracowników biurowych.
Kwalifikacje niezbędne do wykonania zadań zawodowych.
Kierunki kształcenia ustawicznego w zakresie zawodów administracyjno-biurowych.
Rynek edukacyjny w zakresie zawodów administracyjno-biurowych,
rynek lokalny, ogólnokrajowy, europejski.
Zasady skutecznego i ustawicznego uczenia się i doskonalenia
zawodowego.
Formy doskonalenia zawodowego.
Rynek pracy w zakresie potrzeb zatrudnienia pracowników biurowych.
3. Ćwiczenia
• Identyfikowanie źródeł informacji o zawodzie.
• Dobieranie
zakresu
kwalifikacji
do
podstawowych
zadań
zawodowych.
• Ustalanie własnego miejsca w strukturze kwalifikacji zawodowych.
• Analizowanie możliwości kontynuowania nauki w zakresie zawodów
administracyjno-biurowych.
• Analizowanie potrzeby ustawicznego doskonalenia umiejętności
w zakresie prac administracyjno-biurowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
77
• Analizowanie potrzeb rynku
pracowników biurowych.
pracy
w
zakresie
zatrudniania
4. Środki dydaktyczne
Charakterystyka zawodu pracownika biurowego.
Zestaw foliogramów lub prezentacja multimedialna.
Roczniki statystyczne.
Techniczne środki kształcenia.
Wykaz szkół policealnych i wyższych z wyszczególnieniem kierunków
kształcenia.
Zestaw testów do badania zdolności i predyspozycji zawodowych.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotyczące
orientacji zawodowej, a przede wszystkim możliwości kontynuowania
nauki oraz doskonalenia zawodowego. Celem realizacji programu jest
przygotowanie ucznia do korzystania z różnych źródeł informacji
o zawodzie, z pomocy doradcy zawodowego oraz planowania
doskonalenia zawodowego lub kontynuowania edukacji zgodnie
z zainteresowaniami.
Nauczyciel prowadzący zajęcia edukacyjne powinien posiadać
kwalifikacje doradcy zawodowego lub powinien współpracować z takim
specjalistą.
W procesie kształcenia zaleca się stosowanie aktywizujących metod
nauczania. Zajęcia powinny być prowadzone w odpowiednio
wyposażonej pracowni, w 15 osobowych grupach.
W realizacji programu proponuje się wykorzystanie opisu zawodów
prezentowanych na stronie internetowej www.praca.gov.pl w oknie
„klasyfikacja zawodów” oraz elementów Indywidualnego Planu
Działania, stosowanego przez doradców zawodowych i liderów klubu
pracy w instytucjach publicznych służb zatrudnienia (głównie
w Powiatowych Urzędach Pracy).
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się
systematycznie na podstawie określonych kryteriów. Zaleca się
stosowanie następujących metod sprawdzania:
– sprawdzianów ustnych i pisemnych,
– testów osiągnięć szkolnych,
– obserwacji zachowań uczniów podczas ćwiczeń.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
78
Wskazane jest, aby nauczyciel opracował arkusz obserwacji
z wyszczególnieniem obserwowanych obszarów aktywności ucznia oraz
kryteriów oceniania.
Prowadząc obserwację, nauczyciel powinien uwzględnić różnice
indywidualne między uczniami, ich poziom percepcji, stopień
zainteresowania charakterystyką zawodu, stosunek do własnych
osiągnięć, a także chęć planowania własnej kariery zawodowej.
Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, należy zwracać
uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie
poznanych pojęć, poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne
można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać
uwagę na: posługiwanie się przez uczniów materiałami źródłowymi,
sposób wykonywania ćwiczenia, dokładność, czas wykonania,
stosowanie aktywnych metod pracy.
Proponuje się tworzenie przez ucznia własnej teczki osiągnięć,
w której będą gromadzone sprawozdania z wykonanych projektów,
informacje o nowościach z zakresu prac biurowych i kontrolne prace
pisemne.
Po zakończeniu realizacji procesu nauczania–uczenia się
w jednostce modułowej proponuje się zastosowanie testu osiągnięć
szkolnych.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów
umożliwi nauczycielowi korygowanie błędów oraz dostosowanie metod
nauczania, organizacyjnych form pracy i środków dydaktycznych do
predyspozycji uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
79
Jednostka modułowa 419[01].Z3.02
Poszukiwanie pracy i podejmowanie zatrudnienia
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− dokonać analizy lokalnego rynku pracy w zakresie możliwości
zatrudnienia,
− dokonać oceny posiadanych kwalifikacji oraz predyspozycji
do wykonywania prac biurowych,
− opracować pisma i dokumenty towarzyszące procesowi aktywnego
poszukiwania pracy (oferta pracy, list intencyjny, list motywacyjny,
życiorys zawodowy),
− przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej,
− zidentyfikować instytucje wspomagające w procesie aktywnego
poszukiwania pracy na rynku lokalnym oraz przeciwdziałające
bezrobociu,
− scharakteryzować podstawowe prawa i obowiązki bezrobotnego
absolwenta,
− scharakteryzować istotę przedsiębiorczości wirtualnej (przedsiębiorcy
wirtualnego),
− wyszczególnić zasoby rzeczowe i finansowe niezbędne do
uruchomienia działalności gospodarczej,
− zaplanować pozyskanie funduszy obcych,
− zidentyfikować fundusze i instytucje wspomagające działalność
mikroprzedsiębiorców w środowisku lokalnym, w Polsce i w Unii
Europejskiej,
− opracować biznesplan na potrzeby planowanej działalności
gospodarczej,
− wypełnić
dokumenty
towarzyszące
procedurze
otwierania
działalności gospodarczej,
− zaplanować
tok postępowania
w procesie
uruchamiania
zaplanowanej działalności gospodarczej.
2. Materiał nauczania
Istota i zakres procesu aktywnego poszukiwania pracy.
Potrzeby pracodawców w zakresie prac biurowych i ich oczekiwania
wobec kwalifikacji pracowników.
Analiza lokalnego rynku pracy w zakresie możliwości zatrudnienia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
80
Analiza SWOT w zakresie wykorzystania posiadanych kwalifikacji
w pracy biurowej.
Zasady opracowania dokumentacji towarzyszącej procesowi aktywnego
poszukiwania pracy.
Czynności kandydata poprzedzające rozmowę kwalifikacyjną.
Formy i warunki zatrudnienia.
Prawa i obowiązki bezrobotnego absolwenta.
Instytucje wspomagające w procesie aktywnego poszukiwania pracy
na lokalnym rynku.
System EURES jako źródło informacji o możliwościach zatrudnienia
w krajach Unii Europejskiej i w innych krajach objętych tym systemem.
Analiza lokalnego rynku pracy w zakresie możliwości prowadzenia
własnej działalności gospodarczej przez technika prac biurowych.
Istota przedsiębiorczości wirtualnej.
Miejsce i zakres działalności gospodarczej.
Koszty uruchomienia działalności gospodarczej i źródła ich
finansowania.
Instytucje wspierające rozwój przedsiębiorczości w Polsce i ich agendy
w regionie.
Programy Unii Europejskiej oraz fundusze społeczne skierowane na
rozwój mikroprzedsiębiorców.
Procedura uruchamiania działalności gospodarczej.
Dokumenty towarzyszące procesowi uruchamiania działalności
gospodarczej.
3. Ćwiczenia
• Analizowanie lokalnego rynku pracy pod względem możliwości
zatrudnienia technika prac biurowych.
• Wartościowanie posiadanych kwalifikacji do podejmowania pracy
w komórkach administracyjno-biurowych.
• Planowanie czynności poprzedzających rozmowę kwalifikacyjną.
• Identyfikowanie pomocy w procesie aktywnego poszukiwania pracy
na lokalnym rynku.
• Planowanie działalności gospodarczej, skierowanej na wykorzystanie
kwalifikacji technika prac biurowych.
• Rozpoznawanie możliwości skorzystania z funduszy obcych (kredytu
oraz funduszy społecznych).
• Finansowe planowanie działalności gospodarczej.
• Opracowywanie biznes planu dla potrzeb wybranej działalności
gospodarczej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
81
• Wypełnianie dokumentów towarzyszących procedurze otwierania
działalności gospodarczej.
4. Środki dydaktyczne
Teksty ofert pracy pracodawców i kandydatów do pracy.
Teksty przewodnie do zadań i ćwiczeń dydaktycznych.
Zestaw foliogramów lub prezentacja multimedialna.
Filmy dydaktyczne ukazujące przebieg rozmowy kwalifikacyjnej.
Kamera wideo i magnetowid.
Kodeks pracy.
Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
z późniejszymi zmianami.
Materiały promujące pomoc w procesie aktywnego poszukiwania pracy
przez instytucje lokalnego rynku pracy.
Oferty usług kredytowych.
Przykłady biznesplanów.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Głównym celem realizacji programu jednostki modułowej jest
ukazanie możliwości zatrudnienia po zakończonym procesie kształcenia
w zawodzie technik prac biurowych oraz przygotowanie do
podejmowania własnej działalności gospodarczej. Cele i treści
kształcenia
jednostki
modułowej
stanowią
nadbudowę
ogólnokształcącego programu nauczania: podstawy przedsiębiorczości.
Zaleca się stosowanie aktywizujących metod nauczania oraz
ćwiczeń i metody projektów. Wskazane jest zespołowe opracowanie
projektów na temat możliwości samozatrudnienia technika prac
biurowych.
Propozycje projektów - opracowanie biznes planów dla:
– punktu małej poligrafii i przepisywania tekstów,
– biura podań i pism urzędowych (np. w wersji wirtualnej),
– działalności handlowej skierowanej na obrót artykułami piśmiennymi
i biurowymi.
Wszystkie propozycje biznes planów powinny być zapisane
w formie elektronicznej i przekazane uczniom do ewentualnego
wykorzystania w przyszłości.
Wskazane jest również zorganizowanie spotkania seminaryjnego
z przedstawicielem wybranej instytucji rynku pracy na temat możliwości
i ewentualnych trudności w znalezieniu pracy dla technika prac
biurowych.
Szczególnie istotne jest przygotowanie uczniów do rozmowy
kwalifikacyjnej. Zastosowanie kamery wideo podczas symulacji
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
82
rozmów kwalifikacyjnych oraz późniejsza analiza wartościująca,
niewątpliwie wpływają na podnoszenie atrakcyjności i efektywności
procesu kształcenia.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być
prowadzone systematycznie, na podstawie określonych kryteriów.
Oceny osiągnięć ucznia można dokonać na podstawie obserwacji jego
pracy podczas wykonywania ćwiczeń zarówno w wyniku pracy
indywidualnej jak i zespołowej. Wskazane jest, aby nauczyciel
opracował arkusz obserwacji z wyszczególnieniem obserwowanych
obszarów aktywności ucznia oraz kryteriów oceniania.
W procesie oceniania należy uwzględnić:
–
umiejętność oceny posiadanych kwalifikacji oraz predyspozycji
do wykonywania prac o charakterze biurowym,
− przygotowanie dokumentacji towarzyszącej procesowi aktywnego
poszukiwania pracy, z uwzględnieniem poprawności językowej,
rzeczowej i graficznej.
− umiejętność prezentowania swoich kwalifikacji,
− świadome podejmowanie zatrudnienia wyrażające się znajomością
podstawowych
zagadnień
prawa
pracy
związanych
z nawiązywaniem stosunku pracy (podpisywanie umowy o pracę,
podstawowe prawa i obowiązki pracownika, odpowiedzialność
prawna pracownika prac biurowych).
Przedmiotem oceny mogą być również teczki osiągnięć, w których
uczniowie kompletują wytwory pracy, np.: prace domowe, sprawdziany
postępów w nauce, dokumenty niezbędne do aktywnego poszukiwania
pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
83
Moduł 419[01].Z4
Praktyka zawodowa
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
– identyfikować rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej,
– analizować strukturę organizacyjną jednostki,
– wykazywać więzi między stanowiskami pracy i komórkami
organizacyjnymi,
– rozróżniać zadania wykonywane przez poszczególne komórki
funkcjonalne,
– analizować strukturę zatrudnienia,
− przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska,
− przestrzegać zasad współżycia społecznego,
– kształtować estetykę własnego stanowiska pracy,
– uruchamiać i obsługiwać techniczne środki pracy biurowej,
– wykonywać prace biurowe w powierzonym zakresie.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
Orientacyjna
jednostki
Wykaz jednostek modułowych
liczba godzin
modułowej
na realizację
412[01].Z4.01 Rozpoznawanie zakresu działalności i zadań jednostki
40
organizacyjnej
Wykonywanie prac biurowych w jednostce
412[01].Z4.02
120
organizacyjnej
Razem
160
3. Schemat układu jednostek modułowych
Moduł 419[01].Z4
Praktyka zawodowa
419[01].Z4.01
Rozpoznawanie zakresu
działalności i zadań jednostki
organizacyjnej
419[01].Z4.02
Wykonywanie prac biurowych
w jednostce organizacyjnej
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
84
Jednostki modułowe 419[01].Z4.01
Rozpoznawanie zakresu działalności i zadań
jednostki organizacyjnej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− scharakteryzować rodzaj i zakres działalności prowadzonej przez
jednostkę organizacyjną,
− usytuować miejsce komórek wykonujących prace biurowe
w strukturze organizacyjnej jednostki,
− rozróżnić zadania wykonywane przez poszczególne komórki
funkcjonalne,
− rozpoznać rynki zaopatrzenia i zbytu jednostki gospodarczej,
− wykazać więzi między stanowiskami pracy i komórkami
organizacyjnymi,
− scharakteryzować poszczególne grupy pracowników, zgodnie ze
strukturą zatrudnienia,
− zidentyfikować podstawowe przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy
oraz ochrony środowiska w jednostce organizacyjnej,
− rozróżnić podstawowe i specjalistyczne środki pracy biurowej.
2. Materiał nauczania
Zapoznanie z działalnością jednostki organizacyjnej.
Przedstawienie struktury organizacyjnej jednostki.
Określanie zadań komórek funkcjonalnych.
Określanie struktury zatrudnienia w jednostce organizacyjnej.
Charakteryzowanie zadań poszczególnych komórek organizacyjnych.
Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpożarowej w jednostce organizacyjnej.
Obsługiwanie technicznych urządzeń stosowanych na stanowisku pracy
biurowej.
Stosowanie programów komputerowych w pracy biurowej.
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest zapoznanie
uczniów ze strukturą organizacyjną oraz zakresem prac prowadzonych
przez jednostkę organizacyjną, ze szczególnym uwzględnieniem prac
biurowych.
Przed podjęciem decyzji o miejscu odbywania praktyki należy
dokonać wyboru przedsiębiorstwa spełniającego organizacyjne
i techniczne warunki realizacji programu jednostki modułowej. W czasie
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
85
praktyki uczniowie powinni poznać strukturę zatrudnienia, zasady
sporządzania obowiązującej dokumentacji, zasady obiegu dokumentacji
w jednostce organizacyjnej.
W zależności od miejsca realizacji programu praktyki, możliwości
organizacyjno-technicznych
praktyka
zawodowa
powinna
być
prowadzona metodą ćwiczeń w grupach 2-3 osobowych. Wskazane jest
realizowanie zadań wynikających z potrzeb przedsiębiorstwa w oparciu
o pomysłowość i inwencję twórczą uczniów.
W trakcie praktyki uczniowie powinni prowadzić dzienniczek,
w którym udokumentują przebieg praktyki zawodowej. Wskazane jest,
aby uczniowie wykonali opis struktury i zadań przedsiębiorstwa.
Dokument ten będzie przydatny do wykonywania zadań zaplanowanych
w programie jednostki modułowej Z3.02.
3. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Oceny osiągnięć edukacyjnych dotyczących realizacji programu
jednostki modułowej dokonuje opiekun praktyk zawodowych na
podstawie obserwacji pracy wykonywanej przez uczniów oraz na
podstawie zapisów w dzienniczku praktyki zawodowej.
Ocenianie uczniów powinno odbywać się na podstawie ustalonych
kryteriów i powinno uwzględniać:
− przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska,
− samodzielność wykonywania pracy,
− zdyscyplinowanie i punktualność,
− umiejętność organizowania i wykonywania prac,
− zainteresowanie wykonywaniem zadań,
− jakość wykonanej pracy.
Na zakończenie realizacji programu jednostki modułowej opiekun
praktyki zawodowej powinien wpisać w dzienniku praktyki opinię
o pracy i postępach ucznia oraz ocenę końcową.
Uczeń powinien samodzielnie ocenić wyniki swojej pracy na
podstawie opracowanego przez nauczyciela arkusza oceny.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
86
Jednostka modułowa 419[01].Z4.02
Wykonywanie prac biurowych w jednostce
organizacyjnej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− zorganizować stanowisko pracy biurowej,
− obsłużyć urządzenia biurowe,
− opracować teksty informacyjne,
− zredagować treść pisma formalnego i okolicznościowego,
− odebrać i przekazać informacje za pomocą urządzeń biurowych,
− wykorzystać instrukcję kancelaryjną do ustalenia obiegu dokumentów,
− przygotować akta do archiwizowania,
− zastosować zasady etyki podczas wykonywania zadań zawodowych.
2. Materiał nauczania
Organizowanie stanowiska pracy.
Użytkowanie urządzeń biurowych.
Przepisywanie tekstów.
Sporządzanie pism i dokumentów.
Odbieranie i przekazywanie informacji.
Korzystanie z instrukcji kancelaryjnej.
Ustalanie obiegu dokumentów i korespondencji.
Przechowywanie i archiwizowanie dokumentów.
Kreowanie wizerunku pracownika biurowego.
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu praktyki zawodowej jest doskonalenie
ukształtowanych w szkole umiejętności praktycznych, w warunkach
rzeczywistych. Uczeń może sam wybrać miejsce praktyki zawodowej,
np.: w przedsiębiorstwach produkcyjnych, handlowych, usługowych,
jednostkach i zakładach budżetowych oraz w innych instytucjach
i organizacjach, w zależności od zainteresowań i możliwości
zatrudnienia w danym regionie. Przebieg praktyki powinien być
uzależniony od stosowanych w jednostce form i technik pracy biurowej
oraz potrzeb obu stron – pracodawcy i ucznia. W trakcie praktyki uczeń
powinien uczestniczyć w pracy i wykonywać czynności wynikające
z zakresu obowiązków pracownika biurowego pod kierunkiem
doświadczonego pracownika, który powinien weryfikować ewentualne
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
87
błędy, udzielać rad i wskazówek oraz oceniać poziom umiejętności
zawodowych ucznia.
Uczniowie powinni prowadzić dzienniczek praktyk, w którym
udokumentują wykonywane prace.
4. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie umiejętności praktycznych powinno odbywać się na
podstawie obserwacji czynności wykonywanych przez ucznia.
W ocenie osiągnięć uczniów należy uwzględnić:
− przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska,
− samodzielność wykonywania pracy,
− zdyscyplinowanie i punktualność,
− organizację stanowiska pracy,
− umiejętność organizowania i wykonywania prac,
− zainteresowanie wykonywaniem zadań,
− jakość wykonanej pracy.
Wskazane jest, aby niezależnie od metody oceny praktyki
zawodowej, zorganizować w szkole lub w zakładzie pracy seminarium
podsumowujące efekty praktyki zawodowej, podczas którego uczniowie
określą własne mocne i słabe strony oraz wskażą ciekawe rozwiązania
pracy biurowej w różnych jednostkach organizacyjnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
88
Moduł 419[01].S1
Prowadzenie spraw pracowniczych
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− identyfikować przepisy prawa związane z zatrudnianiem
pracowników,
− rozróżniać i charakteryzować rodzaje umów o pracę,
− przeprowadzać analizę podstawowych praw i obowiązków stron
stosunku pracy,
− sporządzać pisma i dokumenty związane z nawiązaniem, trwaniem
i rozwiązaniem stosunku pracy,
− ustalać długość urlopu wypoczynkowego i prowadzić jego ewidencję,
− zakładać i prowadzić teczkę akt osobowych pracownika,
− chronić dane osobowe pracowników zgodnie z obowiązującym
stanem prawnym,
− korzystać z techniki komputerowej w rozwiązywaniu typowych
problemów prawnych w zakresie zatrudniania pracowników
(programy kadrowo-płacowe, programy prawne oraz Internet).
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
419[01].S1.01
419[01].S1.02
Orientacyjna
liczba godzin
na realizację
Wykaz jednostek modułowych
Identyfikowanie przepisów prawa dotyczących
stosunku pracy
Prowadzenie spraw osobowych pracownika
40
Razem
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
89
152
192
3. Schemat układu jednostek modułowych
Moduł 419[01].S1
Prowadzenie spraw
pracowniczych
419[01].S1.01
Identyfikowanie przepisów prawa
dotyczących stosunku pracy
419[01].S1.02
Prowadzenie spraw osobowych
pracownika
4. Literatura
Beck C.H.: Kodeks pracy. (Seria: Komentarze Becka) Warszawa, 2005
Bogusławska T.: Praca biurowa – część 2: Praca w nowoczesnym
biurze, Wydawnictwo REA, Warszawa 2003
Boratyński J., Dudek B., Morkis G.: Obsługa klienta. Prawo Pracy.
Higiena Pracy. WSiP, Warszawa 2003
Ciborski P.: Kodeks pracy. Nowelizacja unijna. Wydawnictwo ODDK
2004
Florek L.: Europejskie prawo pracy. Wydawnictwo LexisNexis,
Warszawa 2003
Gutowska L.: Sekretarka z klasą. Wydawnictwo Prawno-Ekonomiczne
INFOR, Warszawa 1998
Kompendium wiedzy o społeczeństwie, państwie i prawie. (pr. zbior.),
Wydawnictwo Naukowe PWN, Poznań 1995
Małkowska D., Jacewicz A.: Kadry i płace – obowiązki pracodawców,
rozliczenie świadczeń pracowniczych, dokumentacja kadrowa,
podatkowa i ZUS. ODDK 2005
Andrzej Patulski (red.): Kodeks pracy. Komentarz dla praktyków, ODDK
2005
Suchar M.: Rekrutacja kandydatów metodą IPK. Zestaw kwestionariuszy
i formularzy, ODDK 2005
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
90
Ziółkowski P.: Kodeks pracy z omówieniem. Wykaz aktów prawnych.
Pełny skorowidz rzeczowy. Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2004
Kodeks cywilny
Konstytucja RP
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zakresu
prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych
ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych
pracownika Dz. U. 62/96 poz. 286
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych
Dz. U. 133/97 poz. 133
Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
91
Jednostka modułowa 419[01].S1.01
Identyfikowanie przepisów prawa dotyczących
stosunku pracy
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− wyjaśnić zasady i zakres prawa pracy,
− scharakteryzować podstawy prawne zatrudnienia,
− zidentyfikować formę, konieczne elementy oraz podstawowe cechy
umowy o pracę,
− scharakteryzować rodzaje umów o pracę,
− wykazać główne różnice między umową-zleceniem a umową o dzieło,
− przeprowadzić analizę podstawowych praw i obowiązków stron
stosunku pracy,
− rozróżnić sposoby rozwiązywania różnych rodzajów umów o pracę
oraz przyporządkować im terminy wypowiedzenia,
− scharakteryzować istotę i warunki wypowiedzenia zmieniającego,
− wyjaśnić wpływ dyskryminacji i mobbingu na efekty pracy,
− scharakteryzować
skutki
prawne
czynności
wynikających
z prowadzenia spraw pracowniczych,
− wskazać obowiązki pracodawcy wobec pracowników objętych
szczególną ochroną,
− sklasyfikować rodzaje odpowiedzialności pracodawcy z tytułu
naruszania prawa pracy,
− scharakteryzować tryb rozpatrywania sporów ze stosunku pracy
i zasady postępowania przed sądem pracy,
− wykorzystać komputerowe programy kadrowo-płacowe, programy
prawne oraz Internet w poszukiwaniu informacji dotyczących prawa
pracy i rozwiązywania typowych problemów prawnych w zakresie
zatrudniania pracowników,
− scharakteryzować kierunki zmiany prawa pracy w świetle dyrektyw
unijnych.
2. Materiał nauczania
Przedmiot i źródła prawa pracy.
Podstawy prawne świadczenia pracy – umowy cywilnoprawne i umowa
o pracę.
Treść, elementy, forma i cechy umowy o pracę. Rodzaje umów o pracę.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
92
Przyczyny ustania stosunku pracy. Sposoby rozwiązywania umów
o pracę. Wypowiedzenie zmieniające.
Obowiązki i prawa stron stosunku pracy i skutki ich naruszania.
Podstawowe zagadnienia z zakresu ochrony pracy.
Odpowiedzialność pracodawcy za naruszenie praw pracowniczych.
Tryb rozpatrywania sporów ze stosunku pracy. Zasady postępowania
przed sądem pracy.
Procesy zmiany prawa pracy pod kątem harmonizacji z Konstytucją
Rzeczypospolitej i dyrektywami unijnymi.
3. Ćwiczenia
• Analizowanie wybranych umów cywilnoprawnych i wynikających ze
stosunku pracy.
• Sporządzanie umowy o pracę.
• Ustalanie okresów wypowiedzenia wybranych umów o pracę
i sposobów ich rozwiązywania.
• Określanie wzajemnej współzależności praw i obowiązków stron
stosunku pracy.
• Identyfikowanie uprawnień związanych z macierzyństwem oraz
ochroną pracy kobiet ciężarnych.
• Ustalanie skutków niewykonania lub nienależytego wykonania
obowiązków stron stosunku pracy.
• Ustalanie procedur postępowania w sporach wynikających ze
stosunku pracy.
• Wyszukiwanie
i
porządkowanie
przepisów
prawa
pracy
z zastosowaniem programów komputerowych lub dostępnych stron
internetowych.
4. Środki dydaktyczne
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej.
Kodeks cywilny i kodeks pracy.
Wybrane organy promulgacyjne – Dzienniki Ustaw, Monitory Polski,
resortowe dzienniki urzędowe.
Tablice poglądowe i foliogramy.
Wzorcowe umowy cywilnoprawne – o dzieło i zlecenie.
Wzory formularzy i pism dotyczących stosunku pracy.
Programy komputerowe kadrowo-płacowe i prawne.
Powszechnie udostępniane płyty CD popularyzujące wiedzę w zakresie
prawa pracy (załączniki do popularnych wydawnictw i czasopism
prawnych).
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
93
Strony internetowe oferujące informację prawną, serwisy dotyczące
pracy, grupy dyskusyjne pracodawców.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Głównym celem realizacji programu jednostki modułowej jest
zaznajomienie uczniów z przepisami prawa pracy potrzebnymi
pracownikom służb pracowniczych, a także uświadomienie znaczenia
znajomości prawa jako podstawy profesjonalnego działania. Podczas
realizacji programu należy przede wszystkim zwrócić uwagę na
przygotowanie ucznia do analizy sytuacji prawnej, kształtowanie nawyku
korzystania z różnych źródeł prawa pracy i przewidywania skutków
prawnych podejmowanych działań i decyzji pracodawcy. Niebagatelne
znaczenie ma tutaj prowadzenie procesu dydaktycznego w oparciu
o konkretne organy promulgacyjne, wdrażanie do swobodnego czytania
i komentowania odnośnych przepisów.
Istotnym elementem w realizacji programu jednostki modułowej jest
kształtowanie postawy poszanowania porządku prawnego i kultury
prawnej w relacjach pracodawca – pracownik. Treści programowe
należy aktualizować i uwzględniać zmiany wynikające z konieczności
dostosowania polskiego prawa pracy do przepisów prawa pracy
w krajach Unii Europejskiej.
W procesie kształcenia zaleca się stosowanie metod aktywizujących,
z uwzględnieniem szerokiego wykorzystania materiałów źródłowych
zawierających przepisy o kluczowym znaczeniu oraz opisu przypadków.
Stosowanie dyskusji dydaktycznej, pracy z tekstem oraz pokazu
i ćwiczeń, wdraża uczniów do samodzielnego myślenia i działania.
Ćwiczenia powinny być prowadzone w 15 osobowych grupach,
jednak dla zapewnienia wysokiej efektywności pracy każdy
uczeń powinien mieć zapewniony indywidualny dostęp do komputera,
również z możliwością korzystania z Internetu. Pracownia powinna być
wyposażona w podręczną biblioteczkę prawną, w której zgromadzić
należy niezbędne akty normatywne – kodeksy, wybrane ustawy
i rozporządzenia, przykładowe organy promulgacyjne oraz podstawowe
druki, formularze i wzorcowe dokumenty.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów należy prowadzić
systematycznie, na podstawie określonych kryteriów. Efektywna
realizacja treści programowych wymaga przeprowadzenia wstępnej
diagnozy edukacyjnej w zakresie znajomości podstawowych pojęć
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
94
i terminologii z zakresu prawa, zasad publikacji aktów prawnych,
samodzielnego ustalania aktualnego stanu prawnego i wyszukiwania
obowiązującej wykładni.
W ocenie końcowej należy wziąć pod uwagę następujące elementy:
– poprawność wykonania zadań i ćwiczeń, ze szczególnym
uwzględnieniem samodzielnej pracy z materiałem źródłowym,
– prowadzoną przez nauczyciela obserwację ucznia pod kątem
aktywności, umiejętności pracy z aktem prawnym, sumiennego
i kreatywnego sposobu myślenia,
– samoocenę ucznia – analizę słabych i mocnych stron,
– wyniki sprawdzianu postępów,
– wynik sprawdzianu osiągnięć po zakończeniu realizacji treści
programowych objętych jednostką modułową.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
95
Jednostka modułowa 419[01]S1.02
Prowadzenie spraw osobowych pracownika
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć:
− zastosować przepisy Kodeksu pracy oraz innych aktów
normatywnych
regulujących
stosunki
między
pracodawcą
a pracownikiem,
− wskazać podstawy prawne prowadzenia dokumentacji pracowniczej,
− określić wewnątrzzakładowe przepisy dotyczące organizacji pracy,
− scharakteryzować zakres treści objętych regulaminem pracy,
− sporządzić pisma i dokumenty związane z nawiązaniem, trwaniem
i rozwiązaniem stosunku pracy,
− założyć teczkę akt osobowych,
− wystawić świadectwo pracy,
− określić pojęcie wynagrodzenia za pracę i jego składniki,
− ustalić wynagrodzenie pracownika na podstawie przepisów
płacowych,
− wyjaśnić zasady ochrony wynagrodzenia za pracę,
− wskazać zasady udzielania urlopów wypoczynkowych,
− ustalić prawo pracownika do urlopu wypoczynkowego i obliczyć jego
wymiar,
− sporządzić plan urlopów,
− wyjaśnić zasady udzielania urlopów bezpłatnych,
− wskazać
zasady
udzielania
urlopów
macierzyńskich
i wychowawczych,
− wyjaśnić zasady korzystania z dni wolnych od pracy z zachowaniem
prawa do wynagrodzenia, ustalić podstawowy wymiar i zasady
ewidencji czasu pracy,
− zabezpieczyć dane osobowe pracowników, zgodnie z obowiązującym
stanem prawnym,
− wykorzystać
programy
komputerowe
do
gromadzenia
i przygotowywania informacji oraz dokumentów niezbędnych do
prowadzenia spraw pracowniczych.
2. Materiał nauczania
Podstawy prawne prowadzenia dokumentacji pracowniczej – zasady
prowadzenia akt osobowych.
Świadectwo pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
96
Pisma w sprawach osobowych w korespondencji wewnętrznej
i zewnętrznej.
Dokumenty dotyczące organizacji pracy u pracodawcy – regulamin
pracy, podstawowa informacja, regulamin wynagradzania.
Wynagrodzenie za pracę i jego ochrona prawna.
Nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego, jego wymiar i zasady
udzielania. Inne rodzaje urlopów (bezpłatny, macierzyński) oraz dni
wolne od pracy zachowaniem prawa wynagrodzenia.
Pojęcie i wymiar czasu pracy.
Ochrona danych osobowych w procesie rekrutacji i zatrudniania
pracowników.
3. Ćwiczenia
• Zakładanie teczek akt osobowych
• Projektowanie pisma - podstawowej informacji o obowiązującym
w zakładzie porządku pracy.
• Sporządzanie pism i dokumentów wynikających ze stosunku pracy.
• Ustalanie podstawy i składników wynagrodzenia dla konkretnego
pracownika.
• Obliczanie wymiaru urlopu wypoczynkowego.
• Ustalanie prawa korzystania z tzw. urlopów specjalnych oraz dni
wolnych od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
• Obliczanie godzin nadliczbowych przy podstawowym wymiarze czasu
pracy.
4. Środki dydaktyczne
Akty prawne: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, kodeks
postępowania administracyjnego, kodeks cywilny, kodeks pracy i akty
wykonawcze, wybrane orzeczenia sądu pracy,
Wzory pism i formularzy w sprawach osobowych.
Przykładowe regulaminy pracy, regulaminy wynagradzania, zakresy
obowiązków.
Filmy dydaktyczne i foliogramy z zakresu prawa pracy.
Kadrowo-płacowe programy komputerowe.
Strony internetowe oferujące informacje prawną, serwisy dotyczące
pracy, grupy dyskusyjne pracodawców.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
97
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Podstawą realizacji program nauczania jednostki modułowej jest
wykorzystanie umiejętności uczniów nabytych na wcześniejszych
etapach kształcenia, z zakresu ogólnej orientacji prawnej, procesów
związanych z poszukiwaniem pracy i zatrudnieniem.
Głównym celem realizacji programu jednostki modułowej jest
przygotowanie ucznia do prowadzenia spraw pracowniczych w zakresie
podstawowym. Wymaga to spojrzenia na stosunek pracy z punktu
widzenia pracodawcy.
W trakcie realizacji programu należy przede wszystkim zwrócić
uwagę na przygotowanie ucznia do analizy sytuacji prawnej, wyrobienie
umiejętności korzystania z różnych źródeł prawa pracy i przewidywania
skutków prawnych podejmowanych działań.
Szczególny nacisk należy położyć na sposób prowadzenia
dokumentacji pracowniczej, akcentując takie cechy pracownika
biurowego, jak sumienność, dokładność, rzetelność i profesjonalizm.
Treści programowe należy aktualizować, w miarę pojawiania się
nowych przepisów i rozporządzeń.
Osiąganie założonych celów kształcenia wymaga stosowania metod
aktywizujących, takich jak: metoda przypadków, dyskusja dydaktyczna
oraz ćwiczenia praktyczne, metoda projektów i tekstu przewodniego.
Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w 15 osobowych grupach
z podziałem na 3–5 osobowe zespoły. W procesie nauczania nauczyciel
powinien stymulować aktywność indywidualną i zespołową, wspierać
ucznia w pokonywaniu pojawiających się trudności, udzielać wyjaśnień.
Zajęcia powinny odbywać się w pracowni wyposażonej w komplet
druków i formularzy i wzorów dokumentów dotyczących spraw
pracowniczych oraz stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu.
6. Propozycje metod sprawdzania
edukacyjnych ucznia
oceny
osiągnięć
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów należy prowadzić
systematycznie na podstawie określonych kryteriów. Nauczyciel
powinien również przeprowadzić diagnozę edukacyjną w celu
rozpoznania poziomu znajomości podstawowej terminologii z zakresu
prawa, zasad publikacji aktów prawnych, samodzielnego wyszukiwania
obowiązującej wykładni oraz rozróżniania etapów stosowania prawa.
W ocenie końcowej należy uwzględnić następujące elementy:
– poprawność wykonania zadań praktycznych i ćwiczeń oraz realizacji
projektów,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
98
– wyniki
obserwacji
nauczyciela
w
zakresie:
aktywności,
samodzielności i konsekwencja w wykonywaniu zadań, umiejętności
rozwiązywania problemów i samokontroli,
– samoocenę ucznia – analiza słabych i mocnych stron – formułowanie
wniosków pod kątem poprawy efektywności pracy własnej, określenie
obszarów wymagających samokształcenia,
– wyniki sprawdzianu postępów,
– wyniki sprawdzianu osiągnięć po zakończeniu realizacji treści
programowych jednostki modułowej.
W procesie oceniania należy zwrócić szczególną uwagę na
aktywność uczniów podczas zajęć, umiejętność współpracy w grupie,
umiejętność posługiwania się terminologią prawniczą.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
99