Syllabus przedmiotu DYDAKTYKA SZKOŁY WYŻSZEJ

1
Syllabus przedmiotu
DYDAKTYKA SZKOŁY WYŻSZEJ
Nazwa przedmiotu: Dydaktyka Szkoły Wyższej
Poziom studiów: III stopień
Wymiar godzin: 6h.
Nazwisko prowadzącego: dr Dobromir Dziewulak
Założenia i cele opisowo:
Kurs Dydaktyki Szkoły Wyższej jest adresowany do doktorantów i nowoprzyjętych asystentów PW
jako przyszłych nauczycieli akademickich, dla których wiedza z zakresu planowania efektywnej
realizacji procesu kształcenia w szkole wyższej jest niezbędnym elementem kompetencji
zawodowych. Program obejmuje podstawowy zakres tematyczny współczesnej dydaktyki w
szkolnictwie wyższym będący podstawą do formowania metodyki pracy nauczyciela akademickiego.
Punktem odniesienia są prawidłowości uczenia się dorosłych w pierwszej fazie okresu „wczesnej
dorosłości”. W programie kursu omawiane są zagadnienia dotyczące prawidłowości i uwarunkowań
przebiegu procesu nauczania‐uczenia się, a te mają walor uniwersalny.
Treści programowe:
1) Podstawowe pojęcia (dydaktyka, nauczanie, uczenie się, kształcenie).
2) Tradycja i nowoczesność w dydaktyce (tok podający i tok poszukujący).
3) Efekty kształcenia. Taksonomia i operacjonalizacja celów kształcenia.
4) Zasady nauczania.
Forma i warunki zaliczenia:
Egzamin pisemny zawierający pytania zamknięte (sprawdzające efekty kształcenia dotyczące zakresu
informacji i faktów) i otwarte (sprawdzające efekty kształcenia związane z umiejętnościami
wykorzystania przyswojonej wiedzy i stopniem opanowania kompetencji społecznych).
Efekty kształcenia w zakresie wiedzy:
a) opisuje strukturę dydaktyki i etapy projektowania edukacyjnego.
b) przedstawia taksonomię celów kształcenia i wyjaśnia, na czym polega operacjonalizacja
celów kształcenia.
c) wyjaśnia uwarunkowania przebiegu procesu kształcenia.
d) wymienia wady i zalety wybranych metod nauczania.
e) wymienia zasady efektywnej komunikacji i dostrzega związek między sprawną komunikacją a
efektami kształcenia.
Efekty kształcenia w zakresie umiejętności:
a) operacjonalizuje cele kształcenia.
b) dostosowuje wybór procesu dydaktycznego do celów i treści kształcenia.
c) dokonuje wyboru metod, form i środków dydaktycznych zgodnego z celami dydaktycznymi.
Efekty kształcenia w zakresie postaw (kompetencji społecznych):
a) dokonuje krytycznej analizy przebiegu procesu kształcenia (refleksja dydaktyczna).
b) analizuje sygnały werbalne i niewerbalne przychodzących od studentów w trakcie realizacji
procesu nauczania‐uczenia się.
c) ocenia sytuacje dydaktyczne w celu doskonalenia własnego warsztatu nauczycielskiego.
Literatura:
Wybrane fragmenty podręczników:
1. J. Calhann, Hopkins, Przykłady modeli uczenia się i nauczania,
WSiP,Warszawa 1999.
2
2. R. Gagne, L. Briggs, W. Wager, Zasady projektowania dydaktycznego,
WSiP, Warszawa 1992
3. K. Kruszewski (red.), Sztuka nauczania, PWN, Warszawa 2005
4. W. Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa
5. M. Tokarz, Argumentacja, perswazja, manipulacja. Wykłady z teorii
komunikacji, Gdańsk, GWP,2010.
Literatura uzupełniająca:
1. Ch. Day, Rozwój zawodowy nauczyciela, GWP, Gdańsk 2004.
2. D. Dziewulak, Nauczyciel akademicki – rzemieślnik czy artysta? Publikacja pokonferencyjna: „Jak
uczyć skutecznie?”; Uniwersytet Warszawski 2013 r.
3. D. Dziewulak, Szkolnictwo wyższe w świetle raportów edukacyjnych, eksperckie wydawnictwo
Biura Analiz Sejmowych STUDIA BAS nr 3(35)2013.
http://orka.sejm.gov.pl/wydbas.nsf/0/FCAB8BF67114E4EBC1257BDC0029DCE5/%24File/Strony%20o
dStudia_BAS_35i‐8.pdf.
4. Dziewulak D.: Jak wykształcić dobrego nauczyciela? (wywiad dla edunews.pl)
http://www.edunews.pl/badania‐i‐debaty/wywiady/1302‐tego‐kandydata‐przyjmiemy‐tego‐
odprawimy‐z‐kwitkiem.
5. Dziewulak D.: Jak być skutecznym nauczycielem nauczycieli, Tygodnik opinii Wszystko Co
Najważniejsze, Instytut Nowych Mediów, Warszawa 2016.
https://wszystkoconajwazniejsze.pl/dobromir‐dziewulak‐jak‐byc‐skutecznym‐nauczycielem‐
nauczycieli/
6. G. Fenstermacher, J. Soltis, Style nauczania,WSiP, Warszawa
7. E. Goźlińska, Jak skonstruować grę dydaktyczną?, WSiP, Warszawa 2004.
8. H. Hamer, Rozwój umiejętności społecznych, VEDA, Warszawa 1999.
9. M. Kostyra, A. Rosiak, Zajęcia dydaktyczne. Jak je prowadzić?, GWP, Gdańsk
10. D. C. Phillips, J.F. Podstawy wiedzy o nauczaniu, GWP, Gdańsk 2003.
11. B. Śliwerski, Myśleć jak pedagog, GWP, Sopot 2010.
12. S. Mieszalski, Związek uczenia się z nauczaniem z perspektywy
konstruktywizmu, „Ruch Pedagogiczny” 2000 nr 3‐4.
13. R. Fisher, Uczymy jak myśleć, WSiP, Warszawa 1999.