szkoła bez przemocy - Szkoła Podstawowa im. Juliana Tuwima w
Transkrypt
szkoła bez przemocy - Szkoła Podstawowa im. Juliana Tuwima w
Szkoła Podstawowa im. Juliana Tuwima w Izabelowie SZKOŁA BEZ PRZEMOCY 2007/2008 W tym roku szkolnym przystąpiliśmy do drugiej edycji programu "SZKOłA BEZ PRZEMOCY". Oznacza to, że cała społeczność szkolna zobowiązana jest do przestrzegania "Kodeksu" i podejmowania działań, które przyczynią się do tego, że nasza placówka będzie bezpieczna. "KODEKS" 1. Szkoła jest wspólnotą. Szkoła dąży do stworzenia wspólnoty wszystkich nauczycieli, uczniów, ich rodziców oraz pracowników niepedagogicznych szkoły, opartej o jasny i przejrzysty system norm. 2. Wszyscy się szanujemy. Wspólnota szkolna buduje klimat bezpieczeństwa, szacunku, otwartego dialogu i porozumienia pomiędzy nauczycielami, pracownikami szkoły, uczniami i rodzicami. Wszyscy uczestnicy społeczności szkolnej sznują siebie nawzajem i nie zachowują się wobec siebie agresywnie. 3. Wspólnie działamy przeciw przemocy. W szkole działa system przeciwdziałania przemocy, który jasno określa: obowiązujące normy, procedury działania i współpracy wszystkich zainteresowanych w zakresie rozwiązywania konfliktów oraz reagowania wobec przejawów agresji i przemocy. Jego zasady obowiązują wszystkich uczestników społeczności szkolnej oraz osoby znajdujące się na terenie szkoły. 4. Niczego nie ukrywamy. Szkoła prowadzi regularną diagnozę problemu przemocy w szkole, a efekty działania systemu przeciwdziałania przemocy podlegają monitoringowi oraz ewaluacji. 5. Zawsze reagujemy. Szkoła reaguje na każdy przejaw agresji i przemocy oraz zapewnia długofalową, odpowiednią pomoc zarówno ofiarom, jak i sprawcom przemocy. 6. Nauczyciel nie jest sam.Szkoła podejmuje działania, aby nauczyciele mieli odpowiednią wiedzę i umiejętności z zakresu rozwiązywania konfliktów i radzenia sobie z przejawami agresji i przemocy.7. Uczniowie wiedzą, jak działać.Szkoła organizuje uczniom regularne zajęcia profilaktyczne z zakresu umiejętności psychologicznych i społecznych, oraz radzenia sobie z agresją i przemocą.8. Rodzice są z nami.Aby przeciwdziałać przemocy szkoła współpracuje z rodzicami, włączając ich do tworzenia systemu przeciwdziałania przemocy i obejmując działaniami edukacyjnymi.9. Mamy sojuszników.Szkoła współpracuje ze środowiskiem pozaszkolnym przy podejmowaniu działań profilaktycznych i interwencyjnych dotyczących agresji i przemocy, gdy potrzeby przekraczają możliwości lub kompetencje szkoły.10. Nagradzamy dobre przykłady.Szkoła promuje wzorce zachowań oparte na poszanowaniu godności każdego człowieka. DROGI RODZICU! Gdy dowiesz się, że Twoje dziecko jest prześladowane w szkole, przeżywasz szok i nie wiesz, co z tym faktem zrobić. Jest Ci trudno w to uwierzyć. Wydaje Ci się, że to Twoja wina i czujesz złość. Pamiętaj jednak, że Twoje dziecko przeżywa to samo i to Ty musisz mu pomóc.Niektóre dzieci ukrywają swój problem. To nie oznacza, że nie mają do Ciebie zaufania - być może nie chcą Cię zmartwić, albo wstydzą się, że nie potrafią sobie same poradzić i wina tkwi w nich samych. Takie dziecko najczęściej nie lubi szkoły. Rano przed wyjściem skarży się na bóle głowy, gardła, brzucha, na gorączkę. Jeśli zauważysz takie objawy u swojego dziecka, zastanów się, czy powodem nie jest prześladowanie w szkole. Jest wiele sygnałów, które świadczą o tym, że Twoje dziecko może być ofiarą przemocy szkolnej. Obserwuj zachowania dziecka i zawsze reaguj, gdy Twoje dziecko:- nie chce wychodzić z domu albo wychodzi bardzo późno lub zbyt wcześnie,- wraca ze szkoły później, okrężną drogą,- wraca po lekcjach ze zranieniami i siniakami,- ma podarte ubranie,- znajdujesz zniszczone podręczniki i przybory szkolne,- prosi Cię o ponowne kupienie "zgubionych" przedmiotów,- często "gubi" pieniądze i prosi o drobne na "składkę",- nie chce brać do szkoły drugiego śniadania albo bierze dużo więcej niż zwykle,- prosi o załatwienie zwolnienia z w-fu,- kłóci się ze swoimi przyjaciółmi,- jest ciche, izoluje się,- jest agresywne w stosunku do innych domowników, np. rodzeństwa,- ma gorsze wyniki w nauce,- opuszcza pojedyncze lekcje, wagaruje,- ma problemy ze snem lub senne koszmary, płacze w nocy.Jesli zauważysz u dziecka wyżej wymienione zachowania, porozmawiaj z nim. Zadaj kilka prostych pytań:- co robiło dzisiaj w szkole?- co robiło podczas długiej przerwy?- czy strona 1 / 2 Szkoła Podstawowa im. Juliana Tuwima w Izabelowie SZKOŁA BEZ PRZEMOCY robiło coś, co mu się szczególnie podobało?- czy robiło coś, co mu się nie podobało?- czy jest jakaś lekcja, której nie lubi?- czy jest ktoś w szkole, kogo nie lubi i dlaczego?- czy czeka, aby iść jutro do szkoły?Co robić?Najgorsze co możesz zrobić, to zareagować zbyt ostro. Mimo odczuwanej złości staraj się nie zachować agresywnie, nie rozwiązuj sprawy sam, np. wymierzając karę sprawcy. postaraj się nie obwiniać szkoły i nauczycieli. Pamiętaj, że jeśli nie wiedziałeś o prześladowaniu swojego dziecka, szkoła również może nie zdawać sobie z tego sprawy. Poinformuj wychowawcę - to on powinien pokierować sprawą. Możesz także zwrócić się do pedagoga szkolnego.Jesli w szkole poinformowano Cię wcześniej, jakie są zasady współpracy z rodzicami w podobnych sytuacjach, postępuj zgodnie z nimi.Wobec swojego dziecka staraj się zachować tak, aby mu pomóc. nie obwiniaj go, niezależnie od tego, jak radziło sobie z prześladowaniem. nie miej do niego pretensji, jeśli nie powiedziało Ci, że jest ofiarą przemocy. Zachęć, aby opowiedziało Ci o wszystkim - pomoże mu to poradzic sobie z napięciemi odreagować trudne emocje. Zapewnij, że zrobisz wszystko, aby mu pomóc i nie dopuścisz do podobnych sytuacji w przyszłości. DRODZY UCZNIOWIE! W kazdej szkole dochodzi do przemocy, jednak nie wszyscy wiemy, jakie zachowania należy uważać za przemoc. Jest to bowiem nie tylko uderzanie, szczypanie, bicie czy popychanie. Pamiętaj, że jesteś ofiarą przemocy także wtedy, gdy:jesteś przezywany,- ktoś opowiada innym nieprawdziwe historie na Twój temat,- jesteś ośmieszany przez swoich kolegów i koleżanki,- ktoś niszczy lub zabiera Twoje rzeczy,- ktoś kradnie Twoje pieniądze,- w Internecie opublikowane są obraźliwe informacje o Tobie,- dostajesz obraźliwe sms-y lub telefony,- nie chcesz iść do szkoły, bo boisz się spotkać swoich prześladowców.Sprawcy najczęściej dobrze wiedzą, w jaki sposób mogą Cię zranić. Gdy chcą Ci sprawić przykrość, złośliwie komentują:- Twój wygląd: kolor włosów, wagę, sposób ubierania się,- to, że dobrze się uczysz,- to, że uczysz się gorzej,- to, że nie masz pieniędzy,- Twoją popularność w szkole,- jeśli masz inną religię,nosisz okulary lub aparat słuchowy,- masz wadę wymowy lub dysleksję.Pamiętaj - niezależnie od tego, czego dotyczy prześladowanie i dokuczanie, to nie Twoja wina. Nikt nie ma prawa stosować przemocy wobec innych osób.Co możesz zrobić?Jeśli jesteś prześladowany, koniecznie powiedz o tym komuś. Możesz powiedzieć przyjacielowi, nauczycielowi lub rodzicom. Pamiętaj, że prześladowanie samo się nie skończy, jeśli nikomu o tym nie powiesz. Nie jest to łatwe. Możesz się wstydzić lub obawiać, że zmartwisz tym rodziców lub sprawisz im kłopot. Jeśli nie chcesz sam opowiedzieć o problemie, poproś np. koleżankę, kolegę, rodzeństwo, babcię lub dziadka, aby pomogli Ci o wszystkim opowiedzieć rodzicom. Jeśli zamiast mówić o problemie, wolisz o tym napisać - przygotuj list do rodziców i opisz, jak się czujesz.Pamiętaj, że w szkole zawsze jest Twój wychowawca lub inny nauczyciel, który powinien wiedzieć, że dzieje się coś złego. Spróbuj znaleźć taki moment, kiedy będziesz mógł powiedzieć mu o tym tak, aby nikt się nie zorientował. Możesz np. zostać po lekcji, prosząc o wyjaśnienie jakiegoś tematu. Jeśli masz większe zaufanie do innego nauczyciela lub pracownika szkoły (pedagog szkolny, psycholog, pielęgniarka) - porozmawiaj z wybraną przez Ciebie osobą. Masz do tego prawo, aby czuć się bezpiecznie.Możesz wybrać także inną dorosłą osobę, której ufasz, np. lekarza. Osoba taka powinna znaleźć odpowiedni sposób, aby skontaktować się ze szkołą i Twoimi rodzicami, by Ci pomóc. Jak sobie radzić z prześladowaniem?Sprawcy przemocy najczęściej działają bez świadków i dlatego potrafią przez dłuższy czas unikać konsekwencji. - Podczas przerw staraj sie przebywać w bezpiecznych miejscach w szkole, gdzie jest wiele innych osób. Sprawcy nie lubią świadków. - Jeśli pobiją Cię w szkole, natychmiast powiedz o tym nauczycielowi. Powiedz też rodzicom. - Nie staraj się im oddawać - możesz zostać pobity lub wpaść w kłopoty. Bicie to napaść. - W trudnej sytuacji zawsze proś o pomoc i wsparcie; nie obawiaj się wołać o pomoc do postronnych osób, mówiąc np. "Oni mi grożą". - Jeśli spotkasz osoby, które prześladują Cię, staraj się przede wszystkim spokojnie opuścić to miejsce tak szybko, jak to możliwe. - W kontakcie ze sprawcami przemocy staraj się zachować pewnie i spokojnie, patrz im w oczy, bądź wyprostowany, unikaj gestów lub min, które mogłyby ich sprowokować. - Gdy ktoś zachowuje się wobec Ciebie w sposób, jakiego sobie nie życzysz, powiedz mu o tym jasno i wprost, np. "Nie lubię, gdy to robisz. Chciałbym, żebyś przestał". - Próbuj opierać się, gdy Ci grożą lub namawiają do czegoś, czego nie chcesz zrobić. Stosuj w tym celu technikę "zdartej płyty", powtarzając przez cały czas jedno zdanie, np. "Nie, nie zrobię tego". - Gdy Ci dokuczają lub przezywają Cię, możesz reagować na to za pomocą jakiegoś zdania, które ma pokazać, że to Cię nie dotyka w sposób, w jaki by chcieli, np. "Tak? no to co" lub "Możesz tak uważać" czy "To możliwe". strona 2 / 2