PORADY DLA RODZICÓW I OPIEKUNÓW

PORADY DLA RODZICÓW I OPIEKUNÓW
„Fajny ze mnie dzieciak”- o ważnej roli samooceny w dążeniu do sukcesu
Kiedy dziecko przychodzi na świat jest jak czysta, nie zapisana kartka. Wszystko,
czego się nauczy o świecie, innych ludziach i o sobie będzie pochodziło od otaczających go
osób. To, czy będzie myślało o sobie dobrze, to czy będzie potrafiło podejmować wyzwania i
zmagać się ze światem zależy na samym początku jego drogi przede wszystkim od jego
rodziców i opiekunów. Przez pierwsze pięć, sześć lat życia poczucie własnej wartości dziecka
jest kształtowane niemal wyłącznie przez członków rodziny. Kiedy zaczyna ono uczęszczać
do szkoły, pojawiają się dodatkowe czynniki, ale rodzina nadal pozostaje bardzo ważna.
Pewny siebie młody człowiek może przetrwać wiele niepowodzeń w szkole czy tez wśród
rówieśników, natomiast dziecko oceniające się nisko może doświadczyć wielu sukcesów i
nadal dręczyć się wątpliwościami co do własnej wartości.
Dobrze, kiedy dziecko czuje i ma przekonanie, że jest wyjątkowe i wartościowe
niezależnie od tego czy spełnia oczekiwania i wymagania rodziców, nauczycieli czy też
rówieśników. Jeśli dzieje się tak, że na skutek negatywnych komunikatów otoczenia, dziecko
ma problemy z pozytywna samooceną, trzeba mu pomóc popracować nad jej wzmocnieniem.
Każdy człowiek jest inny i wyjątkowy, ma swoje mocne i słabe strony. To, co i jak robi, jest
jedyne i niepowtarzalne i zasługuje na szacunek. Należy pokazać dziecku, że ma wiele
mocnych stron, że potrafi robić wiele wyjątkowych rzeczy i jest w nich dobre. Pomoże mu to
w budowaniu pozytywnego obrazu swojej osoby.
Jeśli chcemy, aby nasze dziecko myślało o sobie, że jest wartościowe, najpierw sami
musimy myśleć tak o nim. Czasem zdarza nam się porównywać nasze dziecko do innych i
dostrzegać, że nie robi ono czegoś równie dobrze jak ktoś inny lub nie potrafi tego w ogóle.
Wtedy mówimy „Popatrz na Zosię, ona to robi świetnie, musisz wziąć z niej przykład”, bo
wydaje nam się, że to zmotywuje dziecko do pracy. A będzie wprost przeciwnie .Bo może
nasza pociecha nie posiada zdolności plastycznych jak siostra czy koleżanka, poczuje się
sfrustrowana naszą uwagą, mało warta, niedoceniona, a co najgorsze zacznie o sobie myśleć,
że nie jest dosyć dobra aby ją kochać. Trzeba pamiętać, że nasze dziecko jest jedyne,
niepowtarzalne i wyjątkowe, a porównywanie go z innymi podcina mu skrzydła. Doceniajmy
i zauważajmy starania naszego dziecko, dostrzegajmy te dziedziny życia, w których potrafi
się wykazać. Każde dziecko jest niezwykłe i potrafi robić coś dobrze.
Dorośli mówią czasem, że nie można zbyt często chwalić dziecka, bo to może je
popsuć i „popadnie w samozachwyt”. Od tego, jak często chwalimy nasze dziecko zależy to,
w jaki sposób będzie myślało o sobie. Jeśli usłyszy, że jest wartościowe, ważne i kochane, to
nie będzie bało się podejmować wyzwań, będzie odnosiło sukcesy i będzie potrafiło radzić
sobie z porażkami. Nie jest jednak dobrze, kiedy dziecko uważane jest w rodzinie za
geniusza, który każdą czynność wykonuje mistrzowsko, gdyż w wtedy przekonany o własnej
wyjątkowość podobnego traktowania będzie oczekiwał od obcych ludzi, którzy zobaczą w
nim „tylko” normalne, fajne dziecko. Ważne jest, aby pochwała kierowana do dziecka była
mądra i dostosowana do sytuacji. Jeśli na wykonane zadanie z matematyki rodzic krzyczy
„Brawo synku, jesteś geniuszem” to chyba trochę na wyrost, ale jeśli powie „Jestem z ciebie
dumny, sam zrobiłeś dobrze 5 zadań z matematyki” to wtedy pochwała będzie adekwatna do
sytuacji.
To właśnie rodzic może ofiarować swojemu dziecku pozytywny sposób myślenia o
sobie. Jeśli chcemy, aby nasze dziecko osiągało sukcesy, doceniajmy jego starania, a wtedy
ono na pewno będzie wierzyć we własne siły i umiejętności.
Agnieszka Musiał
Psycholog szkolny SP 19