styl barokowy
Transkrypt
styl barokowy
Styl barokowy BAROK - okres w architekturze i sztuce w Polsce trwaj¹cy od XVII do po³owy XVIII w. Statyczny i elegancki styl renesansu znudzi³ siê w³oskim artystom, którzy zaczêli w swoich dzie³ach wprowadzaæ ornamenty (zdobienia). Pierwsze budowle wykonane w tym stylu pogardliwie nazywano barocco, czyli z w³. dziwaczne. S³owo barocco oznacza równie¿ per³ê o nieregularnym kszta³cie (z port.) oraz z fr. bogactwo ozdób. Nazwa przyjê³a siê i bogato zdobiony styl nazwano barokiem. W epoce tej budowano g³ównie PA£ACE i koœcio³y, a ich architektura zosta³a podporz¹dkowana plastyce. Koœció³ Œw. Piotra i Paw³a w Krakowie KOŒCIÓ£ Œw. Piotra i Paw³a w Krakowie ma bogato zdobion¹ elewacjê frontow¹, a pozosta³e elewacje s¹ skromniejsze. Pa³ac Krasickich w Warszawie G³ównie skupiano siê na tworzeniu bogatego wnêtrza, w którym umieszczano stiukowe ozdoby, z³ocone ramy obrazów, luster, rzeŸby, MALOWID£A iluzjonistyczne (zarówno na œcianach, jak i na SKLEPIENIU). Styl barokowy KOLUMNY grupowano obok siebie i ustawiano wzd³u¿ fasady czy œciany. Stosowano faluj¹ce i przerywane linie. W bogato zdobionej fasadzie g³ównej stosowano PORTALE zakoñczone ³ukiem lub trójk¹tnym tympanonem, zdobione kolumnami i rzeŸbami. Odnajdziemy tutaj przerwany tympanon oraz faliste linie. W epoce baroku OKNA by³y zró¿nicowane, najczêœciej zamkniête ³ukiem, po bokach umieszczone by³y woluty lub kolumny. MEBLE mia³y wyszukane formy i nawi¹zywa³y do bogatego wnêtrza, a KRZES£A na niskich, rzeŸbionych nogach mia³y miêkkie, wygodne obicia.