Semestr 4 Kleje i klejenie - Wydział Technologii Drewna WTD SGGW

Rok akademicki:
Grupa przedmiotów:
2016/2017
Nazwa przedmiotu1):
Kleje i klejenie
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3):
Adhesives and gluing techniques
Kierunek studiów4):
Technologia drewna
5)
Numer katalogowy:
ECTS
Koordynator przedmiotu :
dr hab. inż. Mariusz Mamiński
Prowadzący zajęcia6):
dr hab. inż. Mariusz Mamiński, mgr inż. Patryk Król, mgr inż. Lesława Ciach
2)
2
Jednostka realizująca :
Wydział Technologii Drewna, Katedra Technologii i Przedsiębiorczości w Przemyśle Drzewnym, Zakład
Inżynierii Materiałów Drewnopochodnych
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany8):
Wydział Technologii Drewna
7)
9)
Status przedmiotu :
a) przedmiot kierunkowy
b) stopień 1, rok 2
c) stacjonarne
Cykl dydaktyczny10):
Semestr 4 (letni)
Jęz. wykładowy11):
polski
Założenia i cele przedmiotu12):
Formy dydaktyczne, liczba godzin13):
14)
Metody dydaktyczne :
Pełny opis przedmiotu15):
Przedmiot obejmuje podstawy wiedzy z zakresu klejów syntetycznych i naturalnych, oddziaływań kleju z
podłożem i sposobów wykorzystania klejów w technologii drewna pozwalającą na dobór kleju do określonego
zastosowania z uwzględnieniem zarówno aspektów technologicznych, jak i ekonomicznych.
a) Wykład; liczba godzin 15;
b)
Ćwiczenia laboratoryjne; liczba godzin 30;
Wykład (przekazywanie i porządkowanie wiedzy), dyskusje, doświadczenie/eksperyment, konsultacje,
obserwacje
Wykłady
Fizyczne i chemiczne podstawy oddziaływań adhezyjnych i kohezyjnych. Pojęcia podstawowe m.in. adhezja,
kohezja. Pojęcie modelu połączenia adhezyjnego – model Marry z podziałem na obszary morfologiczne. Teorie
adhezji. Rodzaje i poziomy oddziaływań klej – podłoże. Wpływ właściwości drewna na procesy klejenia.
Znaczenie poszczególnych parametrów klejenia. Ocena jakości połączeń. Klej jako polimer. Wpływ właściwości
fizykochemicznych polimeru na parametry spoiny.
Klasyfikacja klejów syntetycznych. Normy europejskie i krajowe. Otrzymywanie i właściwości klejów
termoutwardzalnych. Otrzymywanie i właściwości klejów topliwych, dyspersyjnych oraz klejów naturalnych i
spoiw mineralnych. Sposoby i warunki ich aplikacji. Procesy ich degradacji przez czynniki środowiskowe.
Współczesne kierunki rozwoju technologii klejenia. Założenia „zielonej chemii”. Wykorzystanie surowców
odnawialnych i materiałów z recyklingu. Nieklasyczne techniki łączenia.
Ćwiczenia
Analiza zjawiska żelowania i utwardzania kleju. Przemysłowe kleje syntetyczne: mocznikowo-formaldehydowe,
melaminowo-mocznikowo-formaldehydowe,
melaminowo-formaldehydowe,
fenolowo-formaldehydowe,
poli(octanowinylowe), poliuretanowe. Kleje naturalne: klej glutynowy. Dobór składu mas klejowych, warunków
aplikacji i parametrów klejenia. Analiza właściwości spoin. Badania wytrzymałościowe.
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające)16):
Brak
Założenia wstępne17):
Brak
01 - student opanował podstawową wiedzę z zakresu
04 - student zna techniki badawcze z zakresu analizy
klejenia drewna
02 - student nabył umiejętności rozpoznawania klejów jakości połączeń klejonych
oraz doboru kleju do określonego zastosowania z 05 - student posiada podstawową wiedzę o
Efekty kształcenia18):
uwzględnieniem zarówno aspektów technologicznych, racjonalnym wykorzystaniu materiałów pochodzenia
jak i ekonomicznych
naturalnego i materiałów syntetycznych w technologii
03 - student zna zasady doboru parametrów klejenia
procesowych
01, 02, 03, 04, 05 – zaliczenie pisemne obejmujące materiał wykładowy
Sposób weryfikacji efektów kształcenia19): 01, 02, 03 – kolokwium obejmujące materiał ćwiczeniowy
01 – sprawdziany wejściowe
Forma dokumentacji osiągniętych efektów Kolokwium pisemne w postaci testu wielokrotnego wyboru, sprawdziany wejściowe
kształcenia 20):
Ocena z kolokwium (wykład) 50%,
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę
Ocena z kolokwium (ćwiczenia) 37,5%,
końcową21):
Sprawozdanie z ćwiczeń 12,5 %
Student, który nie zaliczył pomyślnie każdego ze sprawdzianów, nie uzyskuje pozytywnej oceny z przedmiotu
Miejsce realizacji zajęć22):
Aula, laboratorium
Literatura podstawowa i uzupełniająca23):
1. Zenkteler M., 1996: Kleje i klejenie drewna, Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu
2. Pizzi A., 1994: Advanced Wood Adhesives Technology, Marcel Dekker, New York
3. Pizzi A, Mittal K.L., 1994: Handbook of adhesive technology, Marcel Dekker, New York
4. Pocius A.V., 2002: Adhesion and Adhesive Technology, Hanser, Monachium
5. Praca zbiorowa: Przewodnik do ćwiczeń z technologii tworzyw drzewnych, Wyd. SGGW, 2013
UWAGI24):
Zajęcia ćwiczeniowe odbywają się w cyklu dwutygodniowym w blokach czterogodzinnych.
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) :
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów
kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2:
83 h
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademicki
1,8 ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
projektowe, itp.:
1,6 ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26)
Nr /symbol
efektu
01
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
student opanował podstawową wiedzę z zakresu klejenia drewna
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
KDTI_W07, KDTI_W16
KDTI_W07, KDTI_U01, KDTI_U04
03
student nabył umiejętności rozpoznawania klejów oraz doboru kleju do określonego
zastosowania z uwzględnieniem zarówno aspektów technologicznych, jak i
ekonomicznych
student zna zasady doboru parametrów procesowych
04
student zna techniki badawcze z zakresu analizy jakości połączeń klejonych
KDTI_U11
05
student posiada podstawową wiedzę o racjonalnym wykorzystaniu materiałów
pochodzenia naturalnego i materiałów syntetycznych w technologii klejenia
KDTI_W07, KDTI_U01, KDTI_K01,
KDTI_K03
02
KDTI_W16, KDTI_U17