Igraszki ze światłem SCHWYTANY W CIEŃ

Transkrypt

Igraszki ze światłem SCHWYTANY W CIEŃ
Odautorska konstrukcja świata
GEOMETRIA PONAD BYTEM
Świadomość granic każdego zaistniałego bytu
i zdarzenia przyświeca twórczości Zbigniewa Porębskiego.
Poprzez zgeometryzowanie zaobserwowanej przez autora
rzeczywistości, uzmysławia on swoim odbiorcom, że to
co ma miejsce tu i teraz mieści się w określonych ramach.
Jednocześnie
ukazuje
świat
rozczłonkowany, niemożliwy do
przedstawienia w trójwymiarowej rzeczywistości, abstrakcyjny. Obiekty prezentowane są
z różnych stron, niekiedy są one
ponakładane na siebie, tak jakby
świat został pocięty przez „szalone nożyczki”. Sam malarz mówi,
że jego malarstwo zainspirowane
zostało polifonicznymi utworami
muzycznymi, w których każdy
dźwięk jest samodzielny i równouprawniony. To równouprawnienie elementów tłumaczy zupełny
brak zasad, czy to perspektywy,
czy światłocienia. Istotne zaś
stały się linie graniczne pomiędzy
równieistotnymi elementami i doskonała kompozycja kolorystyczna. To co wysuwa się na plan pierwszy w pracach
Zbigniewa Porębskiego to niezwykła, prawie że komputerowa dbałość o wzajemne relacje między elementami oraz
konsekwentna analiza każdego kształtu i barwy. Odnosi się
wrażenie, że twórca jest niezwykle zdyscyplinowany w pra-
cy nad własnym kodem. Praca ta, to nie poszukiwanie tematów, bo te są zaczerpnięte prosto z życia, ale właściwego
konstruktu barwnych płaszczyzn o miękkich przejściach. Jak
zauważyła - Anna Porębska - plamy i linie łączą się jak nuty.
Obrazy Zbigniewa Porębskiego
można było oglądać w Galerii „Na
piętrze” Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach. – Starałem się,
by wystawa była zwarta, a prace
zbliżone w formie i wynikały jedne
z drugich – wyjaśnił autor.
ZBIGNIEW PORĘBSKI – pracownik kieleckiego BWA, absolwent
Studium Reklamy w Warszawie
i Instytutu Sztuk Pięknych UJK
w Kielcach, gdzie uzyskał dyplom
z malarstwa. Tworzy w dziedzinie
malarstwa sztalugowego i rysunku.
Tytuły obrazów (technika olej/
akryl): Pianista, Park zdrojowy,
Szklane domy, Rekonstrukcja,
Miasto nocą, Żuraw, Przestrzeń
wolności, Pomarańczowa alternatywa, Przesunięcie ku
czerwieni, Bioiluminacja, Ogród wyobraźni, Kaktus, Tokarnia, Dwa stawy, Stare żelazko, Obrazki z wystawy, Więcej
znaków…
Olimpia Anna Brola
Igraszki ze światłem
SCHWYTANY W CIEŃ
„Życie jest tylko wędrującym cieniem” (Makbet 5,5)
W Zespole Państwowych Szkół Plastycznych im.
Józefa Szermentowskiego
w Kielcach można było zobaczyć grafiki Kazimierza Witolda Kieliana. Ekspozycja ta, to
m.in. kontynuacja wernisażu
wystawy„Autoreinkarnacje”
prezentowanego w Galerii
Sztuki Współczesnej „Winda”
Kieleckiego Centrum Kultury.
Kielecki „Plastyk” zaprasza
chętnych do odwiedzania wystaw organizowanych w budynku szkoły.
Kazimierz
Witold
Kielian
w swoich grafikach wykorzystuje możliwości jakie daje
współczesna technika. Jego prace bazują na fotografii
cyfrowej, którą to plastyk przetwarza przy użyciu komputera. Głównym tematem kompozycji jest cień artysty przechodzący ciągłą metamorfozę. Ta ulotność, nietrwałość
i zmienność zdaje się fascynować autora grafik, a jednocze-
54
śnie przypomina o marności ludzkiej egzystencji. We własną
sylwetkę wpisuje napotykane miejsca, kreśląc nie tylko ślad
swego istnienia, ale tworząc
coś w rodzaju kroniki dziejów.
Kielian wieszczy samotność
współczesnego człowieka,
którego nieodłącznym towarzyszem jest jego wierny cień.
Cień jako azyl, ucieczka przed
światem, towarzysz doli i niedoli zgłębiający każdy rodzaj
materii, tak jak myśl współczesnej nauki i techniki. Zmierzenie się z własnym cieniem jest
jednocześnie aktem odwagi.
Cień zawsze niepokoił, budził
lęk przed czymś nieuchwytnym, pozamaterialnym z pogranicza życia i śmierci. Artysta
używa prostego symbolu, aby
z godnością zaprezentować
swoje poglądy i twórczą dojrzałość. Tak, jakby chciał ogłosić
światu zgodę na to, co przynosi życie. Dla człowieka ważne
jest świadectwo własnego istnienia. Cóż lepiej zaświadczy
o życiu jak nie własny cień?
Olimpia Anna Brola