Igraszki ze światłem SCHWYTANY W CIEŃ
Transkrypt
Igraszki ze światłem SCHWYTANY W CIEŃ
Odautorska konstrukcja świata GEOMETRIA PONAD BYTEM Świadomość granic każdego zaistniałego bytu i zdarzenia przyświeca twórczości Zbigniewa Porębskiego. Poprzez zgeometryzowanie zaobserwowanej przez autora rzeczywistości, uzmysławia on swoim odbiorcom, że to co ma miejsce tu i teraz mieści się w określonych ramach. Jednocześnie ukazuje świat rozczłonkowany, niemożliwy do przedstawienia w trójwymiarowej rzeczywistości, abstrakcyjny. Obiekty prezentowane są z różnych stron, niekiedy są one ponakładane na siebie, tak jakby świat został pocięty przez „szalone nożyczki”. Sam malarz mówi, że jego malarstwo zainspirowane zostało polifonicznymi utworami muzycznymi, w których każdy dźwięk jest samodzielny i równouprawniony. To równouprawnienie elementów tłumaczy zupełny brak zasad, czy to perspektywy, czy światłocienia. Istotne zaś stały się linie graniczne pomiędzy równieistotnymi elementami i doskonała kompozycja kolorystyczna. To co wysuwa się na plan pierwszy w pracach Zbigniewa Porębskiego to niezwykła, prawie że komputerowa dbałość o wzajemne relacje między elementami oraz konsekwentna analiza każdego kształtu i barwy. Odnosi się wrażenie, że twórca jest niezwykle zdyscyplinowany w pra- cy nad własnym kodem. Praca ta, to nie poszukiwanie tematów, bo te są zaczerpnięte prosto z życia, ale właściwego konstruktu barwnych płaszczyzn o miękkich przejściach. Jak zauważyła - Anna Porębska - plamy i linie łączą się jak nuty. Obrazy Zbigniewa Porębskiego można było oglądać w Galerii „Na piętrze” Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach. – Starałem się, by wystawa była zwarta, a prace zbliżone w formie i wynikały jedne z drugich – wyjaśnił autor. ZBIGNIEW PORĘBSKI – pracownik kieleckiego BWA, absolwent Studium Reklamy w Warszawie i Instytutu Sztuk Pięknych UJK w Kielcach, gdzie uzyskał dyplom z malarstwa. Tworzy w dziedzinie malarstwa sztalugowego i rysunku. Tytuły obrazów (technika olej/ akryl): Pianista, Park zdrojowy, Szklane domy, Rekonstrukcja, Miasto nocą, Żuraw, Przestrzeń wolności, Pomarańczowa alternatywa, Przesunięcie ku czerwieni, Bioiluminacja, Ogród wyobraźni, Kaktus, Tokarnia, Dwa stawy, Stare żelazko, Obrazki z wystawy, Więcej znaków… Olimpia Anna Brola Igraszki ze światłem SCHWYTANY W CIEŃ „Życie jest tylko wędrującym cieniem” (Makbet 5,5) W Zespole Państwowych Szkół Plastycznych im. Józefa Szermentowskiego w Kielcach można było zobaczyć grafiki Kazimierza Witolda Kieliana. Ekspozycja ta, to m.in. kontynuacja wernisażu wystawy„Autoreinkarnacje” prezentowanego w Galerii Sztuki Współczesnej „Winda” Kieleckiego Centrum Kultury. Kielecki „Plastyk” zaprasza chętnych do odwiedzania wystaw organizowanych w budynku szkoły. Kazimierz Witold Kielian w swoich grafikach wykorzystuje możliwości jakie daje współczesna technika. Jego prace bazują na fotografii cyfrowej, którą to plastyk przetwarza przy użyciu komputera. Głównym tematem kompozycji jest cień artysty przechodzący ciągłą metamorfozę. Ta ulotność, nietrwałość i zmienność zdaje się fascynować autora grafik, a jednocze- 54 śnie przypomina o marności ludzkiej egzystencji. We własną sylwetkę wpisuje napotykane miejsca, kreśląc nie tylko ślad swego istnienia, ale tworząc coś w rodzaju kroniki dziejów. Kielian wieszczy samotność współczesnego człowieka, którego nieodłącznym towarzyszem jest jego wierny cień. Cień jako azyl, ucieczka przed światem, towarzysz doli i niedoli zgłębiający każdy rodzaj materii, tak jak myśl współczesnej nauki i techniki. Zmierzenie się z własnym cieniem jest jednocześnie aktem odwagi. Cień zawsze niepokoił, budził lęk przed czymś nieuchwytnym, pozamaterialnym z pogranicza życia i śmierci. Artysta używa prostego symbolu, aby z godnością zaprezentować swoje poglądy i twórczą dojrzałość. Tak, jakby chciał ogłosić światu zgodę na to, co przynosi życie. Dla człowieka ważne jest świadectwo własnego istnienia. Cóż lepiej zaświadczy o życiu jak nie własny cień? Olimpia Anna Brola