Gazeta nr 23

Nr 23
Styczeń 2009
Gazeta Lokalna Mieszkańców Miasta i Gminy Jeziorany
W NUMERZE:
♦ XVII Finał Wielkiej Orkiestry
Świątecznej Pomocy
♦ „Co w trawie piszczy?” wydarzenia z Derca
♦ Z dziejów miasta i regionu Wilczy Szaniec
♦ Fotorelacja z VIII Przeglądu
Grup Jasełkowych
♦ Co słychać w DPS
♦ Patroni jeziorańskich ulic Henryk Sienkiewicz
♦ Wigilia w świetlicy parafialnej
Akcji Katolickiej
♦ Kronika policyjna
♦ KsiąŜki, które warto czytać
♦ Medale za długoletnie poŜycie
małŜeńskie
♦ Apel OSP
Artykuł str. 2
♦ KrzyŜówka
♦ Sport
Podziękowania
Serdeczne podziękowania za wzorową pracę na rzecz Gimnazjum im.
Seweryna PienięŜnego w Jezioranach, z Ŝyczeniami wszelkiej pomyślności
w nowej placówce (OSiR w Jezioranach) - byłym pracownikom składa
dyrektor Gimnazjum Piotr Smoleński.
Pozwoliliśmy sobie tak oto przerobić
stare porzekadło na potrzeby tego artykułu,
gdyŜ odzwierciedla dobrze to, co dzieje się
w dniu Finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy z naszymi zaganianymi, uciśnionymi sercami.
Czy warto? Odpowiemy
liczbami:
2007 rok – 3.500 zł
2008 rok – 9.923 zł
11.01.2009 rok – 12.810 zł!
Z dumą moŜna powiedzieć, Ŝe cel jaki postawiliśmy sobie rozpoczynając w
niedzielne południe XVII
Finał został zrealizowany.
Zebraliśmy więcej niŜ w
ubiegłym roku. Ale zacznijmy od początku.
Najpierw powołaliśmy sztab przy Miejskim Ośrodku Kultury i prosząc o wsparcie
wszystkie placówki oświatowe i społeczne
zabraliśmy się do pracy. A pracy przy tak
waŜnej imprezie było niemało i tylko w tym
miejscu wspomnę o ekipie od przestawiania
stołów, rozwijania wykładzin i robienia tego
wszystkiego, czego Wam, nasi drodzy widzowie, nie mogło zabraknąć podczas imprezy (dzięki!!!).
NaleŜało odświeŜyć wydeptane ścieŜki
do naszych drogich sponsorów, na których
moŜemy liczyć ZAWSZE. I mróz nam nie
był straszny i śnieg. Dotarliśmy chyba do
wszystkich. Miło było usłyszeć:
„czekaliśmy na Was”, bo to dowodzi tego,
Ŝe na Jeziorany nie spadła jeszcze plaga
mamony, choć zdarzały się teŜ niemiłe
komentarze, ale co kraj, to obyczaj, nie
zraziło to nikogo ze Sztabu.
Widzieliście to pewnie losując za jedynego „piątaka” urządzenie do pieczenia
chleba,
czy maszynkę do
mielenia
mięsa,
popijając
cieplutką
k a w k ę
oraz delektując
się
cias t em
z
kawiarenki.
To
ws zystko
dzięki ludziom, którym nie zabrakło czasu,
chęci i szczerego serca.
Program imprezy w tym roku był bogaty
i bardzo napięty. Rozpoczęliśmy juŜ od 12ej pokazem ratownictwa w wykonaniu
naszej nieustraszonej Ochotniczej StraŜy
PoŜarnej w Jezioranach pod dowództwem
Pana Henryka Goździckiego. Następnie
pałeczkę przejęła grupa trochę młodszych
koleŜanek i kolegów z Wójtówki, rozbawiając nas wierszami i biesiadnymi, skocznymi
piosenkami. Nad grupą czuwała Pani ElŜbieta Szutkowska, podśpiewując razem z
wykonawcami. Izabela Zaremba zaś przyprowadziła na halową „estradę” randkowiczów, którzy przebierali pomiędzy sobą
elokwentnie prezentując swoje wdzięki,
2
umiejętności i wiedzę. Teraz pozostaje nam
śledzić parafialne kroniki, czy wygrana para
w wieku prawie maturalnym dobrała się na
tyle dobrze, by stanąć na ślubnym kobiercu.
Następnie na scenę wkroczyły dzieciaki ze
Szkoły Podstawowej w
Jezioranach.
Ciekawe,
m e l o d yj n e ,
pełne humoru, świąteczne przedstawienie dało
nam wiele do
myślenia.
Piękne, wielobarwne
stoiska sklepowe
aŜ
krzyczały, by
kupić dziecku trochę czasu przed komputerem czy telewizorem. Panie Małgorzata
Czabrycka, GraŜyna Lasiuk i Jolanta Gawkowska, wiedzą, jak w ciekawy sposób
wytknąć nasze złe
nawyki. Refleksje
naleŜy zastosować
jak najszybciej, bo
cóŜ dopiero dzieciaki nam pokaŜą
za rok?
A’propos naszych milusińskich,
było ich sporo,
szczególnie gdy
przyszedł czas na
występ Przedszkola
Publicznego. Na
środek wystąpiła
nieśmiała grupa 70 dzieciaków, która udowodniła nam, Ŝe mimo braku kilku ząbków
moŜna wspaniale recytować i śpiewać.
Tłoczno zrobiło się takŜe na trybunach,
gdzie dumni rodzice przepychali się z aparatami i kamerami, aby
uwiecznić swoją pociechę
podczas występu na scenie.
Tak wspaniałe pokazy
„zerówki” zawdzięczamy
Paniom Marcie Jaskulskiej i
Teresie Opala, które przygotowały prezentację pt. „Co
umiemy dziś”.
snego „Atut” oraz Dziecięcego Studia
Ruchu „Atucik” w choreografiach opracowanych przez Olgę Jackiewicz. Zaś w górnej części Hali dobiegała końca loteria
fantowa. Panie ElŜbieta Bykowska oraz
ElŜbieta Sobolewska, na co dzień zajmujące
się upowszechnianiem czytelnictwa, kilka
dni dzielnie katalogowały i opisywały 500
sztuk powierzonych nam fantów. Dzięki ich
pracy, loteria rokrocznie ciesząca się duŜym
zainteresowaniem wszelkich „poszukiwaczy
szczęścia” nie zawiodła i w tym roku. Niedaleko loterii umiejscowiona została kawiarenka, która przyciągała tłumy zapachami
pysznych ciast. Tu ukłon w stronę wszystkich kucharek i kucharzy, którzy w domowym zaciszu przygotowywali swoje słodkie
specjały. Przygotowaniem kawiarenki zajęły się Panie Małgorzata Czabrycka, Anna
Dudziec i Barbara Jarkiewicz.
Ach! Na dole, w głównym holu takŜe
przygotowano nie lada atrakcje. Zacznijmy
nasz przegląd od stołówki, gdzie pod nadzorem Pań Anny Gumowskiej, Marii Chmielewskiej i Danuty Przybyła piekły się kaszanki i kiełbaski ufundowane przez Panów
Jana i Jerzego Potorskich. Dzięki nim
wszyscy wolontariusze
oraz uczestnicy programu artystycznego, oraz
- za symboliczną opłatą
wszyscy chętni mogli
skonsumować ciepły
posiłek. Kiełbaski
serwowane były wraz z
pieczywem, którym
obdarowali nas piekarnie „Marcel” Pana
Sylwestra Kołeckiego oraz piekarnia
„Jaskółka” z Krokowa. Na korytarzu czekały na nas kosmetyki Oriflame, które pieczołowicie zachwalała zaprzyjaźniona z nami
Pani Janina Ilczuk, 30 % marŜy ze sprzedaŜy poświęcając na rzecz Orkiestry. Obok
ustawiła się Karolina Jędrzejewska z własnoręcznie wykonanymi kartkami okolicznościowymi, z których całkowity dochód
przeznaczyła na WOŚP. Niech uświadomi
to Wam, drodzy czytelnicy, jak niewiele
trzeba, aby pomóc drugiej osobie w potrzebie. Wszyscy, którzy dołoŜyli swój maleńki
wkład, tę maleńką cegiełkę wiedzą, co to
Prowadzący
imprezę Zbyszek Czabrycki
i Paweł Jackowski wykorzystali moment napływu
„tłumu rodziców” i wkroczyli z pierwszą licytacją. Pod młotek
poszedł kubek z logo WOŚP-u. Wylicytowała go Ola Waśniewska za sumę 120 zł.
Następnie zagrali i zaśpiewali nam na
ludową nutę „Jezioranie”.
Kolejno na scenę wkroczyły dzieci ze
Szkoły Podstawowej we Franknowie ze
swoim skeczem, przygotowanym przez
Natalię Jankowską. I znów Zbyszek wziął
do ręki swój młotek. Za kwotę 170 zł. zlicytowano piłkę z autografami Lato i Domarskiego oraz obraz „Pięknej Karmen” ufundowany przez sklep „Lamus” Państwa
Kuchta, który został kupiony za 400 zł.
Program XVII finału uatrakcyjniały
grupy taneczne Zespołu Tańca Nowocze-
znaczy.
Wróćmy jednak do hali. W korytarzu
Gimnazjum Pan Jan Maleszewski wytrwale
czekał na wszystkich, chcących wypróbować siły strzelając z wiatrówki. W samej juŜ
sali usadowił się Damian Gawrysiak z rzutkami, które cieszyły się sporym powodzeniem.
Cd. str. 6
Nasze Jeziorany, Nr 23/styczeń 2009 r.
Co w śniegu piszczy?
Listopad i grudzień obfitowały w Dercu w ciekawe
wydarzenia. NaleŜy tu wymienić:
♦ Wycieczkę śladami Prusów na Górę Św. Anny,
23 listopada 2008;
♦ Wigilię LGD „Warmiński
Zakątek” w Ornecie, 12
grudnia 2008;
♦ Spotkanie z ks. prof. dr
hab. Bogdanem Matysiakiem, 13 grudnia 2008;
♦ Wigilię w Niepublicznej
Szkole Podstawowej w
Dercu, 19 grudnia 2008.
Listopad i grudzień to czas
wielkich podsumowań, ale
równieŜ ciekawych spotkań,
wycieczek, wigilii, zarówno
tych w gronie rodzinnym jak
i w róŜnych grupach i wspólnotach. Pomimo, Ŝe nasza
miejscowość nie jest zbyt
duŜa, wydarzyło się w niej
naprawdę sporo.
Pod koniec listopada wybraliśmy się na wycieczkę
na Świętą Górę Prusów,
zwaną takŜe Górą Św. Anny.
Miejsce to czczone było
przez wcześniej wspomnianych Prusów, ludy zamieszkujące dawniej tereny nad
Morzem Bałtyckim,
między Niemnem a dolną Wisłą. Organizatorem była Grupa Partnerska „Gniazdo Warmińskie” oraz sołtys Derca
– pani Ewa Maculewicz. Na początku w
planie naszego wypadu
miał być start z Derca i
pokonanie trasy do celu,
znajdującego się w Krokowie. Warunki pogodowe
okazały się niezbyt sprzyjaNasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
jące spacerowi, był bowiem
śnieg i siarczysty mróz, pojechaliśmy więc samochodami. Część drogi trzeba było
tak czy inaczej przejść na
własnych nogach. Przodem
szedł nasz przewodnik po
zamierzchłych czasach, historyk i doktorant, pan Robert Klimek, który zdecydowanie przyczynił się do pogłębienia wiedzy na temat
dziedzictwa przyrodniczego
i kulturowego o okolicy. Po
wycieczce wszyscy
zostali zaproszeni
do domu państwa
Maculewicz, gdzie
kontynuowane były
rozmowy o grodziskach, kurhanach i
innych miejscach
kultu ludów, które
zamieszkiwały te
tereny, pan Robert
odpowiadał w ciekawy sposób na
nasze pytania. Następnie słuchaliśmy opowieści pani Danuty Czekały, zastępcy nadleśniczego z Wipsowa, o ciekawostkach przyrodniczych
gminy ze szczególnym
uwzględnieniem starodrzewia cisu. A pan leśniczy z
Zagajnika przywiózł pani
sołtys w prezencie piękną,
ogromną jemiołę, która juŜ
niedługo potem zawieszona
została pod sufitem w jednym z pokoi.
Wiosną br. wybieramy się
na kolejną wycieczkę, przechadzać się będziemy po
trasie Biesówko – Kikity –
śardeniki.
12 grudnia odbyło się spotkanie wigilijne LGD
„Warmiński Zakątek”. W
Ornecie zjawiliśmy się nieco
przed czasem, ale oczekiwanie na przybycie reszty gości
umiliło nam wysłuchanie
prób zespołu muzycznego.
Chwilę później sala zaczęła
się wypełniać, poczekaliśmy
jeszcze trochę na księdza,
który przywiózł opłatek. I
wigilijnym zwyczajem, rozpoczęliśmy łamanie się nim.
Kiedy juŜ wszyscy powrócili
na swoje miejsca, najmłodsza osoba, czteroletni chłopiec rozdał prezenty – niezwykłe złote bombki wykonane ręcznie przez siostry
zakonne (widać je na zdjęciu). Nie mogę nie opisać
dokładniej wcześniej wspomnianego zespołu, który zagrał kolędy w wersji rockowej
Cd. na str. 4
3
co niesamowicie mnie ucieszyło, w aranŜacji na gitarę
elektryczną, perkusję i klawisze. Zadziwiające było
rozbrzmiewanie solówek na
gitarę w tak dobrze znanych
nam wszystkim kolędach jak
na przykład „Jezus Malusieńki”, dawało to naprawdę
niespotykany efekt. Niestety, wszystko, co dobre, szybko się kończy. Trzeba było
wracać do domów. Z wielkim Ŝalem odjechaliśmy,
było jednak co wspominać…
Kolejną naszą wycieczką,
(długo planowaną przez panią sołtys) co prawda multimedialną, co nie przeszkadzało wcale w przeniesieniu
się do innej rzeczywistości.
Ksiądz prof. dr hab. Bogdan
Matysiak, biblista na wy-
4
dziale teologii Uniwersytetu Warmińsko
–
Mazurskiego w Olsztynie i przewodnik pielgrzymek do
Izraela opowiadał
o
tym ciekawym miejscu. W kameralnym,
niemniej
jednak bardzo miłym gronie,
oglądaliśmy
prezentację
spotkanie, tym razem poświęcone Izraelowi i Jordanii?
W Niepublicznej Szkole
Podstawowej w Dercu, jak
co roku, odbyła się szkolna
wigilia. Tym razem jednak
było to coś zupełnie innego
niŜ w latach ubiegłych.
Uczniowie
przygotowali
przedstawienie teatralne o
tematyce boŜonarodzeniowej według scenariusza pani
Marty Januszkiewicz, dyrektora szkoły. Zwykle scena
narodzenia Dzieciątka Jezus
pokazywana była w tradycyjny sposób, 19 grudnia
zdjęć i słuchaliśmy wraŜeń z
Ziemi Świętej w jednej z
klas w Niepublicznej Szkole
Podstawowej w Dercu. Odwiedziliśmy wiele
miejsc, tak bardzo
związanych z Ŝyciem i nauką Jezusa, pogłębiliśmy
wiedzę biblijną,
dowiedzieliśmy
się więcej o czasach i kulturze
ludzi, którzy Ŝyli
w przeszłości i
Ŝyją obecnie.
Mamy nadzieję na kolejne
goście obejrzeli jednak jasełka przygotowane w sposób
współczesny, gdzie nastąpiło
przeniesienie
niechęci
mieszkańców Betlejem do
przyjęcia Świętej Rodziny w
czasy teraźniejsze, w dobę
telefonów komórkowych i
komputerów. Po części artystycznej goście przeszli do
klas, w których był poczęstunek – potrawy wigilijne
przygotowane przez rodziców uczniów szkoły.
Ewelina Fierkowicz
Uczennica kl. III Gimnazjum
Nasze Jeziorany Nr 20/wrzesień - październik 2008 r.
GierłoŜ - Wilczy Szaniec
Wilczy Szaniec był największą
kwaterą wojenną Hitlera zbudowaną w
związku z planowaną inwazją III Rzeszy na Związek Radziecki. Adolf Hitler uwaŜał się za wybitnego stratega i
chciał być blisko działań wojennych.
Teren miejskiego lasu Kętrzyna o
dobrych warunkach komunikacyjnych,
połoŜony przy linii kolejowej do Węgorzewa, otoczony Wielkimi Jeziorami Mazurskimi, bagnami, niedaleko
granicy, na wyjątkowo ufortyfikowanym terenie Prus Wschodnich, stał się
od jesieni 1940 roku miejscem budowy kwatery. Obszar ten zamknięto dla
ludności cywilnej, pod pozorem budowy zakładów chemicznych Askania.
Prace prowadzone były przez robotników niemieckich.
24 czerwca 1941 roku, dwa dni po
agresji Niemiec na Związek Radziecki, do GierłoŜy przyjeŜdŜa pociągiem
specjalnym Adolf Hitler wraz ze swoim sztabem. Kwatera zaczyna funkcjonować. W miarę przedłuŜania się działań wojennych, wznoszono nowe cięŜsze bunkry a poprzednie obudowywano betonowym płaszczem. Do listopada 1944 roku wzniesiono przeszło
100 obiektów w tym 7 bunkrów cięŜkich. Przy budowie w ciągu 4 lat zatrudnionych było ok. 40 tys. pracowników. W Kwaterze Hitler przebywał
prawie 800 dni. Stąd wydawane były
wszystkie rozkazy dotyczące działań
armii niemieckiej w II wojnie światowej. Tutaj równieŜ niemiecki pułkownik Stauffenberg dokonał spektakularnego czynu jakim był zamach na HiNasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
tlera. Tu przybywali
zapraszani
przez wodza III
Rzeszy przywódcy innych państw;
włoski
dyktator
Benito Mussolini
(4-krotnie),
rumuński marszałek
Antonescu
(2krotnie), włoski minister spraw zagranicznych Ciano (2-krotnie), premier
Słowacji Tiso, car Bułgarii Borys III,
Karl Mannerheim z Finlandii, Harthy
Miklos z Węgier i inni.
Kwaterę zamieszkiwało ok. 2000
osób, w tym nie więcej niŜ 20 kobiet,
pełniących rolę sekretarek, stenotypistek, kucharek. Wszyscy mieszkali
samotnie, bez rodzin. Nigdy nie odwiedziła Hitlera w GierłoŜy Ewa
Braun, jego przyszła Ŝona, przebywająca w kwaterze w Obersalzbergu.
Cały obszar kwatery 2,5 km2 podzielony był na trzy koncentrycznie
połoŜone strefy bezpieczeństwa. Całość otoczono polami minowymi o
szerokości od 50 do 150 m w zaleŜności od rodzaju terenu. W strefie I w
1943 roku wyodrębniono strefę specjalną IA, w której mogły przebywać
tylko osoby z najbliŜszego otoczenia
Hitlera. Pola minowe na zewnątrz jak i
od środka kwatery otoczono siatką
drucianą oraz zasiekami z drutu kolczastego, aby uniknąć przypadkowych
wybuchów spowodowanych przez
zwierzęta leśne. Ponadto postawiono
wiele wieŜ obserwacyjnych, stanowisk
karabinów maszynowych i dział przeciwlotniczych. Terenu strzegły liczne
patrole piesze, szczególnie w I strefie
oraz na zewnątrz kwatery. W promie-
niu 100 km prowadzony był nasłuch
radiowy, czuwało lotnictwo i baterie
przeciwlotnicze. Przekroczenie 3 istniejących bram, od strony Kętrzyna,
lotniska i Węgorzewa, jak i wejście do
poszczególnych stref, wymagało ściśle
określonych przepustek i zezwoleń.
Bezpieczeństwo osobiste zapewniały
Hitlerowi oddziały gwardii przybocznej, słuŜba bezpieczeństwa Rzeszy,
oraz specjalny batalion ochrony. W
celu schowania wznoszonych obiektów, pokrywano je specjalnym tynkiem z cementu, trawy morskiej i
drobnych wiórów. Nad drogami,
przejściami i bunkrami zawieszano
siatki maskujące aby całość wtopić w
naturalny koloryt lasu. Kwatera była
specyficznym miasteczkiem połoŜonym w lesie. Posiadała dwa lotniska,
dworzec kolejowy, kino, kasyno
(jadłodajnie), herbaciarnie, sauny.
Obiekty posiadały centralne ogrzewanie, łazienki, były oświetlone, wyłoŜone drewnianą boazerią. Bunkry cięŜkie
zbudowano na wypadek nalotów.
Mieszkano i pracowano w obiektach
lŜejszych. Przez całą dobę utrzymywano łączność telefoniczną, telegraficzną, radiową i dalekopisową z Berlinem i innymi kwaterami. Kwatera
nie była nigdy bombardowana, mimo,
Ŝe alianci wiedzieli o jej usytuowaniu.
W listopadzie 1944 roku feldmarszałek Wilhelm Keitel realizując taktykę
"spalonej ziemi," wydał rozkaz przygotowania obiektów kwatery do wysadzenia. Na średniej wielkości bunkier potrzebne było od 8 do 10 ton
materiałów wybuchowych. 24 stycznia
1945 roku saperzy niemieccy dokonali
wysadzenia najwaŜniejszych obiektów
kwatery. Trzy dni później dotarła tutaj
Armia Czerwona, która dokonała dalszych zniszczeń kwatery i miasta Kętrzyna.
Nazwa kwatery Wilczy Szaniec
związana jest z uŜywanym przez Hitlera w latach trzydziestych pseudonimem partyjnym "Pan Wilk". Podczas
trwającego ponad 10 lat rozminowywania terenu wokół kwatery wydobyto
około 54 tysiące min. Od 1959 roku
ruiny udostępniono do zwiedzania.
Korzystałem z opracowania J. H.
Dziadka „Przewodnicy po Warmii i
Mazurach”.
Zbigniew Sadza
5
Przedszkole Misia Uszatka
we Franknowie
Czas
trwania projektu:
od 2 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r.
Wsparciem objętych zostanie 32 dzieci z Franknowa i okolicznych wsi. Projekt jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.
Za rekrutację odpowiada p. Jolanta Kazimierczyk (dyr. SP we Franknowie).
Projektodawca:
Gmina Jeziorany
ul. Plac Zamkowy 4
Cd. ze str. 2
Równorzędnie na „scenie” prezentował
się Pan Zbigniew Kalisz wraz z dziewczętami z Gimnazjum. Przepiękny dźwięk gitary
Katarzyna Edyta Semen - Siekaniec
muzyka w wykonaniu klarnecistów, akordeonisty, oraz kolędy w wykonaniu wokalistek przy akompaniamencie pianina wyciszył naszą wspaniałą
publikę.
Po
tym
nastrojowym, powaŜnym występie na środek
wystąpiły barwne i
roztańczone cheerleaderki. Hala to ich drugi
dom, w końcu uświetniają swoim tańcem
wszystkie mecze oraz
imprezy okolicznościowe. Nieodłącznie czuwa
nad nimi Pani Sławomira Wójcik.
i saksofonu wprawił wszystkich w błogi,
koncertowy nastrój. Piosenką „śycie nie
tylko po to jest by brać”, która jest jak najbardziej w orkiestrowym repertuarze na
miejscu, grupa zakończyła swój wspaniały
występ.
Kolejnym punktem programu był koncert w wykonaniu uczniów Państwowej
Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Olsztynie. Nastrojowa
6
Po kolejnej dawce tańca publiczność rozśpiewała nam grupa dzieci ze
Szkoły Podstawowej w Radostowie, przygotowana przez Panie Annę Gajewską Polek i Justynę Polińską. Wulkan
emocji jednak spowodowały podopieczne Pani Anieli Kolos z Domu
Pomocy Społecznej, a rozruszały
nas na tyle, by wstać z trybun i
k r z e s e ł e k
i zaśpiewać razem z nimi. W końcu
obiecaliśmy, Ŝe będzie się działo!
Na fali występów wokalnych płynęliśmy juŜ do końca
Finału. Prowadzący nadwyręŜali
gardła, aby zlicytować wspaniały
kosz z artykułami do pielęgnacji
domu, ufundowany przez sklep
„Ola”, mikrofalówkę ufundowaną
przez Państwa Alinę i Zbigniewa Leszczyńskich, „fotel” Burmistrza, a takŜe
kalendarz z dedykacją Pana Macieja, szal
wykonany przez Panią Zofię Grochowską –
Lejman, średniowieczny kufel ze sklepu
„Lamus” państwa Kuchta, zestaw karmników z firmy Iberia Dom, szalik Lecha
Poznań, bilet z meczu Deportivo, kalendarz
Traveland-u, a na końcu 3-osobową, pięk-
ną, czarną, wy- godną kanapę ufundowaną przez Fabrykę Mebli BMT International w Dobrym Mieście.
W
przerwie naszych
„licytatorów”
wspierała grupa
wokalna
Emilii
Oleszek, działająca
przy
Miejskim
Ośrodku Kultury.
Następnie zaprosiliśmy na scenę
uczestników
I
Jeziorańskiej edycji Mam Talent. Tu
równieŜ królował wokal. Wystąpiły w nim
Magdalena Kolos, Ewa Michalska i Karolina Jędrzejewska. Mamy nadzieję, iŜ w
przyszłym roku zgłosi się do nas więcej
śmiałków z niebywałymi talentami, o któ-
rych słyszymy jedynie tylko plotki…
Nieubłaganie zbliŜał się czas zakończenia naszego XVII Finału. W tym uroczystym momencie przemówił Zastępca Burmistrza Pan Władysław Daliga, składając nam
ciepłe Ŝyczenia noworoczne, zapraszając
jednocześnie do czynów wielkich, takich
jak miniony juŜ wspólny Finał Orkiestry.
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
kom ZOGJO, dyrekcji i
p ra c own i k om ora z
uczniom wszystkich
szkół oraz placówek
oświatowych, dyrekcji
DPS, komendantom
StraŜy PoŜarnej.
I tak, zgodnie z tradycją zapoczątkowaną
przez Jurka Owsiaka, przeszliśmy przed
halę, aby wraz ze światełkiem do nieba
przesłać aniołom nasze prośby i Ŝyczenia.
Fajerwerki zakończyły naszą wspólną
imprezę. Tłum zebrany podczas pokazu
pomału rozszedł się do domów.
W tym miejscu pragniemy podziękować
wszystkim za „dobrą robotę”. Dziękujemy
Władzy za pomoc i przychylność w działaniach, dziękujemy wolontariuszom za
przechodzone kilometry i zaangaŜowanie w
organizację, dziękujemy rodzicom
za wypieki, dzieciom dziękujemy
za ochocze włączenie się do
programu artystycznego, wychowa wc om o ra z
dzieciom dzięki za
włączenie się do
zbiórki fantów.
Dziękujemy dyrekcji oraz pracownikom Ośrodka Sportu i Rekreacji, dyrekcji i pracowni-
Na koniec dziękujemy najwaŜniejszym,
bo tacy przecieŜ są nasi
sponsorzy. Przy tak
duŜej i tak waŜnej
imprezie było ich wielu,
dlatego pozwolimy ich sobie w tym miejscu wymienić wszystkich: Zakłady Mięsne Jan i Jerzy Potorscy, Wioleta Leszczyńska, Sylwester Kołecki – Piekarnia
Marcel, Firma „Royal”, Państwo Anna i
Leszek Grochowscy, Edward Trzciński,
producent mebli BMT Internationale
Dobre Miasto, Państwo Dorota i Sławomir Okorscy, Iberia Dom, Państwo
Alina i Zbigniew Leszczyńscy, firma
poligraficzna Masterpress S.A. Mirosław śywicki, Sklep „Ola”, Sklep
„Lamus” Państwa Kuchta, Pani Zofia
Grochowska – Lejman, Salon Fryzjerski Krzysztof Piasecki, Elwira Eljasik –
praktyka stomatologiczna, Janina Ilczuk i Oriflame, Monika Niska – salon
kosmetyczny, Marlena Marynowska –
Salon Fryzjerski „Lena”, Szymon Daliga
– producent i dystrybutor zabawek pluszowych „Waksdal”,
Piekarnia „Jaskółka”
w Krokowie i Państwo
Jaskulscy, Biuro Rachunkowe „Daltax”,
Ilona Dudziec – sklep
„Twój styl”, Państwo
ElŜbieta i Krzysztof
KsiąŜek
–sklep
„Elsam”, Luiza Piasecka – punkt Totalizatora
Sportowego, Państwo
Małgorzata i Krzysztof
Niscy, Adam Compa,
Beata Orzechowska,
Państwo Nitkiewicz, Księgarnia Pani
Jolanty GiŜyńskiej, kwiaciarnia
„Krystynka” Państwa Krystyny i Krzysztofa Drzewieckich, kwiaciarnia Państwa
Katarzyny i Piotra Przybyła, Hurtownia
Chemiczna Państwa BoŜeny i Józefa
Bułkowskich, Pani Barbara Kołtek, Państwo BoŜena i Piotr
Skibel, Pan Andrzej
Staśkiewicz – sklep
mo toryzacyjny,
sklep
„Boryna”
Państwa Łucji i
Ryszarda Czabryckich, Pan Bogdan
Zawadzki,
Spółdzielczy Bank Ludowy w Olsztynie
Oddział Jeziorany,
Pani Irena śytkiewicz, Pan Krzysztof
Jarkiewicz,
Pani
Sylwia Szabat – Salon Fryzjerski
„Klaudia”,
Pan Sławomir
Chojnacki,
Pani Małgorzata Olejniczak, Państwo
Iwona i Sylwester Kowalscy,
sklep
„Szop
Pracz” Pani
Ewy
Szul,
Pani
Janina
Wilczopolska,
Pan Sławomir Waśniewski, Państwo
Sokołowscy – sklep odzieŜowy, „Sklep 510-15”.
Orkiestra WOŚP w Jezioranach grała 8
godzin. Rekordowa kwota, jaką uzbieraliśmy wspólnymi siłami w trakcie XVII
Finału
to
.810 zł. Taka
suma jest dowodem na to,
jak
wielkie
serca
mają
mieszkańcy
naszej społeczności. Dlatego
chylimy czoła,
kłaniamy się w
pas i jesteśmy z
Was
dumni!
Nie spocznijcie
jednak na laurach, nie zamykajcie drzwi przed nami, bo
rok minie szybko, a my znów uśmiechnie-
my się do Państwa z prośbą o pomoc, bo
przecieŜ GRAMY DO KOŃCA ŚWIATA I
O JEDEN DZIEŃ DŁUśEJ!
Do zobaczenia za rok…!!!
SIE MA
SZTAB WOŚP
Miejski Ośrodek Kultury ogłasza nabór
do grupy juniorek Zespołu tańca Nowoczesnego "Atut".
Zapraszamy młodzieŜ gimnazjalną na zajęcia w kaŜdy wtorek i piątek o godz. 15.oo.
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
7
ZESPÓŁ WOKALNY z MOK
8
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
Początek Nowego Roku to bardzo
często czas podsumowań i czas planów. U Nas w Domu Pomocy Społecznej nie moŜe być inaczej. Nie
chcemy jednak skupiać się na tym co
było i co zrealizowaliśmy. Po krótkich
podsumowaniach naszych osiągnięć-
bo przecieŜ o poraŜkach chcemy jak
najszybciej zapomnieć- pragniemy
skupić się na przyszłości. Chcemy
bardziej skupić się nad tym co przed
nami i na tym co nam przyniesie ten
nowy rok. Planów jest co nie miara i z
nowymi siłami chcemy je wszystkie
zrealizować.
Jeśli więc chodzi o to co w 2009 roku
planujemy zrobić to chcemy w dalszym ciągu zapewniać Naszym Podopiecznym jak najlepsze warunki do
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
Ŝycia.
Chcemy
to
realizować poprzez stałe prowadzenie
zajęć terapeutycznych, zajęć rehabilitacyjnych, muzycznych, teatralnych.
Planujemy wycieczki, turnusy rehabilitacyjne, wyjazdy do zaprzyjaźnionych Domów Pomocy. W tamtym
roku „hitem sezonu” była
wycieczka do Wilna i spływ
kajakowy więc w tym roku
miejsca naszych wypraw nie
mogą być mniej fascynujące i
muszą wywoływać co najmniej takie emocje jak te zeszłoroczne. Planujemy takŜe
wyjazdy na zawody sportowe
m.in. na Powiatowy Dzień
Integracji organizowany w
Dobrym Mieście. Festiwale
Piosenki oraz Przeglądy Artystyczne teŜ nie mogłyby się
obyć bez obecności Naszej
rozsławionej „Malwy” i grupy
teatralnej „Arlekin”. Musimy ciągle
pokazywać się w świecie by nikt nie
zapomniał jak pręŜnie i czynnie działają Mieszkanki Domu Pomocy Społecznej w Jezioranach. Mamy zamiar
w tym roku trochę podróŜować ale teŜ
na miejscu w Naszym Domu teŜ nie
zamierzamy próŜnować. Mamy w
planach po raz drugi na sportowo
zorganizować Dzień Godności Osoby
z Niepełnosprawnością Intelektualnąto do Nas z całego województwa przy-
będą druŜyny aby w miłej i sportowej
atmosferze spędzić razem trochę czasu. Kolejnym zaś waŜnym dla nas
świętem organizowanym w Naszym
Domu będą Dni Rodziny- które jak co
roku będą okazją do rodzinnych spotkań i wspomnień. Po za wyjazdami,
świętowaniem w tym roku będziemy
równieŜ kontynuować współpracę z
Specjalnym Ośrodkiem Szkolno- Wychowawczym w śardenikach, Szkołą
Podstawową w Jezioranach, Ośrodkiem Sportu i Rekreacji w Olsztynie,
Miejską Biblioteką Publiczną w Jezioranach, Domem Pomocy Społecznej w
Grazymach. Stałą współpracę prowadzimy równieŜ ze Stowarzyszeniem na
rzecz Osób Niepełno-SPRAWNYCH
działającym przy Naszym Domu.
Wszystkie te działania podejmujemy
dla Naszych Mieszkanek. Dla nich
takŜe w tym roku personel będzie
uczestniczył w kursach i szkoleniachaby podwyŜszając kwalifikacje był
bardziej otwarty i wyczulony na potrzeby Naszych Podopiecznych
To wszystko i wiele jeszcze innych
zajęć i działań będzie miało miejsce w
tym roku w Domu Pomocy Społecznej. Na pewno będzie to rok intensywny, wielość zajęć nie pozwoli by nuda
wkradła się do Naszego Domu.
Izabela Szalkiewicz
9
HENRYK SIENKIEWICZ
Henryk Sienkiewicz, jeden z
najwybitniejszych pisarzy polskich, cieszy się od stu lat największą poczytnością.
Urodził się 5 maja 1846 roku w
zuboŜałej rodzinie szlacheckiej na
Podlasiu (w Woli Okrzeskiej pod
Łukowem), chłopięce lata spędził
na wsi, obserwując z bliska Ŝycie
wreszcie nowele. Zarówno świetna
forma tych krótkich opowiadań,
jak i zawarta w nich myśl postępowa i patriotyczna zjednały młodemu pisarzowi wielki rozgłos. W
nieco późniejszym okresie stworzył prawdziwe arcydzieła nowelistyki.
Po podróŜy do Ameryki talent
przeciw zaborcom. Trylogia przyniosła Sienkiewiczowi sławę, jakiej nie zdobył dotąd Ŝaden polski
pisarz.
Mimo cięŜkich przeŜyć osobistych (śmierć ukochanej Ŝony pod
koniec pisania Potopu, niefortunne
drugie małŜeństwo) talent pisarza
nadal wzbogacał się, powstały
nowe wielkie powieści historyczne: Quo vadis (1896) i KrzyŜacy
(1900). Sienkiewicz zdobył światową sławę. Jego dzieła, tłumaczone na wiele języków, rozchodziły
się
w
duŜych
nakładach
w krajach europejskich, w Ameryce, a nawet w Azji i Afryce
(Egipt). Do światowego rozgłosu
pisarza przyczyniła się równieŜ
Nagroda Nobla, przyznana mu za
Quo vadis w roku 1905. Jeszcze
wcześniej nagrodził Sienkiewicza
naród polski. W roku 1900,
na trzydziestolecie jego pracy literackiej, społeczeństwo ofiarowało
mu
jako
dar
narodowy
– majątek Oblęgorek (obecnie
mieści się w tym pałacyku Muzeum Sienkiewiczowskie).
Owocem wędrówki po Egipcie i
innych terenach Afryki wschodniej stała się powieść młodzieŜowa
– W pustyni i w puszczy (1911) .
Ostatnie lata niezwykle bogatego i pracowitego Ŝywota poświęcił
pisarz pomocy ofiarom I Wojny
Światowej, organizując w Szwajcarii specjalny komitet. Odzyskania niepodległości przez Polskę
Sienkiewicz juŜ nie doczekał.
Zmarł w Vevey w Szwajcarii
15 listopada 1916 roku, okrywając
Ŝałobą cały naród.
Po zakończeniu I Wojny Światowej zwłoki Sienkiewicza sprowadzono do ojczyzny i pochowano uroczyście w podziemiach katedry warszawskiej.
ludu, którego niedole przedstawił
tak wiernie w swych wczesnych
nowelach.
Gimnazjum i studia wyŜsze (w
Szkole Głównej) ukończył w Warszawie. Działalność literacką rozpoczął dość wcześnie, juŜ w roku
1867 pisząc krytyki literackie,
felietony na aktualne tematy,
10
Sienkiewicza osiągnął pełnię swego rozwoju: w latach 1883-1888
ukazała się Trylogia, czyli Ogniem
i mieczem, Potop i Pan Wołodyjowski. Ten wielki cykl powieści
historycznych wywarł olbrzymi
wpływ na społeczeństwo, bo chociaŜ przedstawiał czasy odległe –
budził i podtrzymywał wolę oporu
Do pisania artykułu korzystałam z
ksiąŜki Juliana KrzyŜanowskiego:
Henryk Sienkiewicz. Kalendarz Ŝycia i
twórczości, Warszawa 1956.
Katarzyna Edyta Semen - Siekaniec
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
Wigilia w świetlicy parafialnej Akcji Katolickiej
Jak co roku 21 grudnia zaświeciła gwiazdka wigilijna dla
dzieci objętych opieką Oddziału Akcji Katolickiej w Jezioranach. Dzieci tu uczęszczające
są jeszcze takie małe, bezbronne i często z problemami emocjonalnymi. Potrzebują pomocy
dydaktycznej, pedagogicznej
oraz materialnej. Otrzymują tę
pomoc codziennie od pań wolontariuszek pracujących z nimi
oraz od sponsorów. Wigilia
jest okazją do spotkania dzieci
ze wszystkimi, którym istnienie
świetlicy leŜy na sercu. ChociaŜ to gorący przedświąteczny
okres, przybyli na wigilię
przedstawiciele sponsorów w
osobach księdza dziekana Stanisława Jąsińskiego, pani Lili
GiŜyńskiej, (firma,,
Degast''), zastępcy
burmistrza pana Władysław Daligi oraz
pana Jana Potorskiego (przedstawiciel
firmy „Potorscy”).
Wielkim nieobecnym
był pan Egbert Huhn
z Lubeki w którego
imieniu państwo Zofia i Andrzej Pollakowscy przekazali Ŝyczenia świąteczne
oraz hojny datek pienięŜny.
Wzruszająca jest bezinteresowna dobroć i Ŝyczliwość ludzi. ,,Człowieka wyróŜnia nie
to, ile ma, ile zdobył, ile zgromadził, lecz to tylko, na ile potrafi dzielić się swym
dobrem, Ŝyczliwością a
nawet uśmiechem z
innymi. Dziękuję za
wszystkie gesty Ŝyczliwości, które przez
okres 10 lat kierowaliście w stronę naszych
dzieci”- tymi słowami
przywitała gości prezes
oddziału p. Danuta
Błaszczyk.
stawiły jasełka przygotowane
pod kierunkiem pań Jolanty
Sawickiej oraz Weroniki Tomkowicz. Wieczerzę rozpoczął
ks. Dziekan słowem boŜym i
pobłogosławieniem opłatka.
Wszyscy dzielili się opłatkiem
i składali sobie świąteczne i
noworoczne Ŝyczenia. Potrawy
wigilijne przygotowały panie
wolontariuszki, a św. Mikołaj
jak co roku wręczył dzieciom
paczki. Wspólne śpiewanie
kolęd, któremu akompaniował
na akordeonie p. Andrzej Pollakowski zakończyło spotkanie.
Do siego roku!
Z. Grochowska Lejman
Dzieci
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
przed-
11
Zadbaj o własne mienie
W dniu 18 października 2008
r. w Jezioranach przy ul. Kościuszki Władysław M. zauwaŜył stojący niezabezpieczony
rower. Skorzystał z nadarzającej się okazji, zabrał go i zaprowadził do znajomego, z którym
od kilku dni spoŜywał alkohol.
Gdy skończyły się pieniądze
znajomy Władysława M., Zbigniew R. zdecydował się
„spienięŜyć” wcześniej skradziony rower. Zastawiając go
za 10 zł.
Obecnie Władysławowi M.
grozi kara pozbawienia wolności do lat 5 w związku z popełnieniem przestępstwa kradzieŜy, a uczynnemu koledze za
pomoc w zbyciu roweru, do 2
Mając na uwadze powyŜszy
przypadek funkcjonariusze Posterunku Policji w Jezioranach
apelują do właścicieli jednośladów, aby zabezpieczali swoje
pojazdy i nie pozostawiali ich
bez właściwego nadzoru.
W ostatnim okresie w związku z występującymi niskim
temperaturami powietrza funk-
Jan Grzegorczyk
naście ludzkich losów, spleść łzy i
śmiech, humor i wzruszenie.
„Niebo dla akrobaty”.
Wydawnictwo Znak. Kraków 2006
śycie to karkołomna akrobacja.
Doświadczyli tego bohaterowie
ksiąŜki Jana Grzegorczyka. Odsłania się w niej niezwykła galeria
wyrazistych postaci - wraŜliwych
i gburów, profesorów i kloszardów, awanturników i wyrobników
codzienności. KaŜda z nich okazuje się zagadką, której odkrycie
wyzwala. KaŜdy szuka miłości i
nadziei,
bez
których
nie sposób wykonać najwaŜniejszego salta.
"śycie da się zmieścić w Ŝyciu"
- stwierdza jeden z bohaterów,
próbując podołać swoim obowiązkom. Grzegorczykowi udało się
natomiast w sposób przekonujący
pomieścić w jednej ksiąŜce kilka12
lat pozbawienia wolności.
Myślę, Ŝe ksiąŜka Grzegorczyka
była pisana "ku pokrzepieniu
serc", miała pomóc czytelnikowi
w oswojeniu się z przejmującymi
grozą słowami: hospicjum i
śmierć.
Myślę, Ŝe w pewnym sensie
zadanie swe spełniła. Hospicjum
to co prawda nadal „umieralnia”
i raczej nikt nie wyjdzie stamtąd
Ŝywy, ale jakaś taka "ludzka". Nie
brakuje tam personelu, który, całym sercem jest oddany pacjentom, to kładzie się przy nich i
przytula, gdy nadchodzi czas przeprawy na drugą stronę, to z własnych pieniędzy funduje remont
domu umierającego. Ponadto
umoŜliwia spędzanie ostatnich
chwil Ŝycia pacjentom nie odbierając im ani radości z popijania wódeczki, ani z popalania ukochanych papierosków. Niebagatelną
rolę spełnia tu teŜ wiara w Boga,
cjonariusze Posterunku Policji
w Jezioranach nasili kontrole
miejsc zamieszkania osób samotnych jak równieŜ mających
problem alkoholowy.
Zwracamy się z prośba do
mieszkańców naszej gminy, by
nie przechodzili obojętnie w
przypadkach zauwaŜenia osób
„śpiących pod chmurką” oraz
reagowali na sygnały o osobach
mieszkających w sąsiedztwie,
mogących mieć problemy
związane z trudną sytuacją materialną lub znajdujących się w
okolicznościach zagraŜających
ich Ŝyciu lub zdrowiu. Informacje o tego typu zdarzeniach
moŜna przekazywać do MOPS
w Jezioranach, a takŜe dzielnicowego z Jezioran.
SierŜant Robert Huszcza
która moŜe przynieść ulgę w najtrudniejszych chwilach i nadzieję
na lepsze Ŝycie po drugiej stronie.
Grzegorczyk nie chce jednak
tylko pokrzepić, chce dać teŜ do
myślenia. Jego świat nie jest jednobarwny. Pisze o ludzkiej małości, która dąŜy do zniweczenia
wielkich odruchów serca, o dylematach dotyczących leczenia: czy
lepiej pozwolić odejść ukochanemu dziecku, czy zaryzykować
jeszcze alternatywną terapię, która
daje niewielkie szanse na wyleczenie, za to narazi chorego na moc
dodatkowych cierpień.
Niebo dla akrobaty to porywająca ksiąŜka o naszych marzeniach,
przebaczeniu i sile, jaką człowiek
potrafi dać człowiekowi. O tym,
Ŝe aby pomóc, trzeba stać się artystą przyjaźni - nauczyć się trudnej
sztuki docierania do drugiego.
Katarzyna Edyta Semen - Siekaniec
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
W imieniu Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Pan Władysław Daliga –
Zastępca Burmistrza Jezioran dokonał w listopadzie i grudniu 2008 r. aktu dekoracji medalami „za długoletnie poŜycie małŜeńskie” następujących par:
Edward i Maria Rosińscy
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
Ryszard i Zofia Celler
13
PRZEKAZUJĄC 1% Z PODATKU NA RZECZ ZWIĄZKU OCHOTNICZYCH STRAśY POśARNYCH RP MOśESZ PRZYCZYNIĆ SIĘ DO RATOWANIA śYCIA, MIENIA, ŚRODOWISKA.
ŚRODKI FINANSOWE POZYSKANE Z WPŁAT 1% SĄ PRZEZNACZONE NA ZAKUP SPRZĘTU NIEZBĘDNEGO DO REALIZACJI TYCH ZADAŃ. ZAKUPIONY SPRZĘT PRZEKAZANY JEST DO JEDNOSTKI OPS
WSKAZANEJ PRZEZ PODATNIKA. PRZEKAZUJĄC 1% Z PODATKU NIE
MUSISZ WPŁACAĆ PIENIĘDZY DO BANKU. W ZEZNANIU PODATKOWYM
(PIT) WPISZ W ODPOWIEDNIEJ POZYCJI NAZWĘ I ADRES OSP NA
RZECZ, KTÓREJ CHCESZ PRZEKAZAĆ PIENIĄDZE. NAZWĘ ZWIĄZKU
OSP
RP
I
NUMER
WPISU
DO
KRAJOWEGO
REJESTRU
SĄDOWEGO/0000116212/. PIENIĄDZE WPŁACI URZĄD SKARBOWY.
Z POZDROWIENIEM I PODZIĘKOWANIEM STRAśACY Z OSP JEZIORANY
14
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
POZIOMO:
PIONOWO:
1. Zwierzoharówka
7. Ona: w przodzie gadaj robi
12. Wybrańcy
2. Dworzec statkowy ( nie kolejowy )
13. Komputery wiesza, ale nie na ścianie
3. Zmysłowy gust
14. Z czosnkiem toczą zaŜarte boje
4. Kwinto pokazał je Kramerowi
5. Głośne miasto
15. I w hokeja świetnie grywa i na wierzch
6. Cietrzewiowi instrument
wypływa.
8. Jak w nim zdusimy, to się nie spalimy
17. Bliźniaczka Gomory
9. Facet miał głowę – wybrał mieszkanie
21. Typ raczej aspołeczny
10. Niekoniecznie dla oŜenku uŜywa swego
25. Bezokularnikowy okularnik jadowity
PienięŜnego
28. Grecka szata męsko – damska
11. Literka damy i… rzekę mamy
23. Ból sprawia Ŝona hinduskiego włodarza
16. W zasadzie nie zachwyca Ŝadnego
26. Nad morzem nie sprzedają choć go mają
pracownika
29. Urzędnicza cena, ponoć stała
18. U Pietrzaka nie kłamią
30. Muzułmański sędzia, nie piłkarski
2
3
4
nabiera
22. Rozkłada się powoli – spłacana boli
wdzięku
27. W Jezioranach Lengowskiego i
1
20. Gdy się potwierdza litera, obrona sił
czterokołowe
24. Obrusozastępcza małostołowa
19. Dla Oppmana to jakby ściana
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
Litery z kratek oznaczonych w prawym
dolnym rogu cyframi od 1 do 18 utworzą hasło.
Rozwiązania z krzyŜówki na oryginalnym kuponie, wyciętym z gazety moŜna składać do 10
lutego 2009r. w Bibliotece Miejskiej w Jezioranach. Zwycięzcę wyłonimy w drodze losowania
i ogłosimy w następnym numerze gazety. Do
wygrania nagroda o wartości 50 zł. Autorem
krzyŜówki jest ,,Jóźwa”.
Szczęśliwym zwycięzcą nagrody za krzyŜówkę grudniową jest Pani Krystyna Aleksandrowicz z Radostowa. Po odbiór nagrody zapraszamy do sekretariatu Urzędu Miejskiego.
1
15
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.
sport * sport * sport
JuŜ po raz drugi odbył się
turniej cheerleaders. 6 grudnia
2008 roku siedem zespołów z
Jezioran oraz jeden z Barczewa
rywalizowało o Puchar Dyrektora Gimnazjum im. Seweryna
PienięŜnego. Swoje umiejętności taneczne, gimnastyczne i
akrobatyczne zaprezentowało w
sumie pięćdziesiąt osiem dziewcząt ze Szkoły Podstawowej i
Gimnazjum w Jezioranach.
Uczestniczki zmagań musiały
wykazać się nie lada kondycją
wykonując trzy układy – długi,
średni i krótki. Choreografia
urozmaicana była pomponami,
ale nie tylko. Zespoły przyciągały uwagę Jury strojami, pięknymi makijaŜami oraz wymyślnymi fryzurami. Komisja sędziowska w składzie: Ewa Budrewicz Paulina Salabura, Paulina Zywert, Izabela Kilijan,
Piotr Smoleński, zwróciła równieŜ uwagę na interesujące nazwy druŜyn.
Jednak elementem, który zawaŜył na ostatecznym werdykcie, co nie było
wcale łatwą sprawą - jak stwierdzili oceniający – był dobór
odpowiedniej muzyki do wykonywanych układów.
Liczyła się jednak dobra zabawa, która zakończyła się wręczeniem pucharów i medali dla
zwycięzców oraz dyplomów i
słodkich upominków dla kaŜdego uczestnika zmagań. Ten miły
moment moŜliwy był dzięki
sponsorom imprezy: Firmie
Royal, Stowarzyszeniu Przyjaciół Gimnazjum, sklepowi
„Elsam”,
kwiaciarni
„Krystynka” i Dyrektorowi
Gimnazjum.
Zawody uświetniła obecność
zastępcy burmistrza Pana Wła-
dysława Daligi. Dekorację wykonała Pani Marzena Szpakowska a całość zorganizowała i
poprowadziła Pani Sławomira
Wójcik.
Wyniki klasyfikacji: I miejsce – Motive Dance (opiekun –
S. Wójcik), II miejsce – Super
Stars ( opiekun – M. Glanc), III
miejsce – Dziewczyny z druŜyny 7 ( opiekun – M. Smoleńska), IV miejsce – AbudŜa Dance ( opiekun – S. Wójcik), V
miejsce – Soltare (opiekun – B.
Jarkiewicz), VI miejsce – Barczewo, VII miejsce – Venus
(opiekun – M. Smoleńska), VIII
miejsce- Skandal ( opiekun – S.
Wójcik).
Małgorzata Smoleńska
… i ich niewiarygodne akrobacje!
ZwycięŜczynie…
Redaktor naczelny: Zbigniew Sadza Redaktorzy: Zofia Grochowska - Lejman, GraŜyna Lasiuk, Jolanta Gawkowska, Katarzyna Edyta Semen, GraŜyna Kubik, Agnieszka Korowaj, Małgorzata Smoleńska
Skład komputerowy i opracowanie graficzne: Małgorzata Jaskulska
Opracowanie plastyczne: Marzena Szpakowska
Siedziba redakcji: Jeziorany, ul. Konopnickiej 13 budynek D (I piętro)
NUMER TELEFONU DO REDAKCJI: 606 751 903
16
E-MAIL: [email protected]
Nasze Jeziorany Nr 23/styczeń 2009 r.