strategie ustalania cen strategie ustalania cen
Transkrypt
strategie ustalania cen strategie ustalania cen
Wykł Wykład #6 Ceny firm nie posiadających siły rynkowej ustalane są przez rynek. Pojedynczy producent musi umieć przewidzieć warunki rynkowe i skoncentrować się na takim zarządzaniu produkcją (i kosztami) aby maksymalizować zyski. Ustalanie cen przez firmy posiadające siłę rynkową (a więc w warunkach niedoskonałej konkurencji) wymaga tego, by pojedynczy producent wiedział więcej o cechach popytu oraz o zarządzaniu produkcją. STRATEGIE USTALANIA CEN 9 listopada 2006 Dyskryminacja cenowa pierwszego stopnia: stosowana tam, gdzie można przechwycić całą nadwyżkę konsumenta pobierając od konsumenta maksymalną cenę, jaką jest on skłonny zapłacić. Dyskryminacja cenowa (różnicowanie cen): Dyskryminacja cenowa polega na pobieraniu różnych cen od różnych konsumentów za to samo dobro. Dyskryminacja cenowa drugiego stopnia: stosowana tam, gdzie konsument płaci różną cenę w zależności od ilości jaką nabywa (np. rabaty ilościowe). 3 Dyskryminacja cenowa pierwszego stopnia (doskonała dyskryminacja cenowa): Odpowiedź: MC D = AR MR Q** ilość Zbyt wielu nabywców (niepraktyczna). Niemożliwe oszacowanie maksymalnej ceny, jaką skłonny jest zapłacić każdy konsument. Przykłady niedoskonałej dyskryminacji cenowej, gdzie sprzedawca ma możliwość segregowania do pewnego stopnia konsumentów i pobierania od nich różnych cen za ten sam produktu: prawnicy, lekarze, księgowi sprzedawcy samochodów (15% marża), uniwersytety i szkoły wyższe. PC Q* Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia: stosowana tam, gdzie konsumenci są podzieleni na kateogorie (np. wg płci, wieku itp..) i pobiera się od nich różne ceny (niezależnie od kupowanej 4 ilości). Pytanie: Dlaczego w praktyce trudno jest stosować dyskryminację cenową pierwszego stopnia? Pmax P* 2 5 6 Dyskryminacja cenowa drugiego stopnia: Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia: Najczęściej spotykany rodzaj dyskryminacji cenowej. P1 P0 Rynek podzielony na dwa (lub więcej) segmentów. Każdy z segmentów ma swoją funkcję popytu. P2 AC Dyskryminacja taka jest możliwa, gdy sprzedawca może rozdzielić rynek na segmenty odznaczające się różnymi cenowymi elastycznościami popytu. MC P3 D MR Q1 Q0 Q2 Q3 Przykłady: linie lotnicze, zniżki dla uczniów, studentów i emerytów. ilość 8 1-sza partia 2-ga partia 3-cia partia Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia: Kupony rabatowe: MRT = MR1 + MR2 MC = MR1 dla Q1 i P1 Konsumenci, których popyt jest elastyczny względem ceny korzystają z kuponów rabatowych. Kupony pozwalają także producentom na stosowanie dyskryminacji cenowej. P1 MC P2 D2 = AR2 MR2 Q1 MR1 MRT D1 = AR1 Q2 QT 9 ilość Elastyczności cenowe dla korzystających i nie korzystających z kuponów: Rozdzielanie rynku w czasie: Elastyczność cenowa Produkt Gdy produkt wchodzi na rynek, popyt na niego jest zwykle nieelastyczny (książki, filmy, komputery). nie korzystający korzystający Papier toaletowy -0.60 -0.66 sos do sałatek -0.71 -0.96 szampon -0.84 -1.04 olej roślinny -1.22 -1.32 zupy w proszku -0.88 -1.09 ciasta w proszku -0.21 -0.43 10 Kiedy już rynek osiągnie poziom maksymalnych zysków, firmy obniżają ceny aby powiększyć rynek (mogą wydawać reedycje książki w papierowej okładce zamiast w twardej, filmy „za złotówkę”, tańsze komputery itp.) 11 12 Międzyokresowa dyskryminacja cenowa: Ceny sezonowe: Popyt na niektóre produkty może sezonowo rosnąć (ruch uliczny w godzinach szczytu, energia elektryczna w jesienne popołudnia, popyt na noclegi w kurortach narciarskich w weekendy). P1 P2 Ograniczone zdolności produkcyjne powodują także wzrost kosztów krańcowych. D2 = AR2 AC = MC MR1 MR2 D1 = AR1 Q1 Wyższe MR oraz MC oznaczają sezonowo wyższą cenę. Q2 ilość 13 Ceny sezonowe: MR jest różne dla obu sytuacji, gdyż oba popyty nie mają na siebie wzajemnie wpływu. 14 Taryfa dwuczęściowa: MC P1 Zakupy niektórych dóbr i usług mogą zostać rozdzielone na dwie lub więcej decyzji i wymagać ustalenia dwóch lub więcej cen. Cena w sezonie = P1 . Parki rozrywki (płacimy za wejście a następnie za każdą z atrakcji dodatkowo). D1 = AR1 Klub tenisowy (opłata za członkostwo, opłaty za korzystanie z kortów). Cena poza .2 sezonem = P2 P Maszynki do golenia z wymiennymi ostrzami (płacimy za maszynkę, a następnie za wymienne ostrza). MR1 D2 = AR2 MR2 Q2 Q1 ilość 15 16 Taryfa dwuczęściowa dla pojedynczego konsumenta: Taryfa dwuczęściowa: Cena składa się z dwóch elementów – stałej opłaty (T) oraz opłaty za korzystanie (P). T* Możliwa jest wymienność: wejście za darmo i każda jednostka po wysokiej cenie lub wysoki koszt wejścia i niska opłata za każdą jednostkę. P* Opłata za korzystania (P*) ustalona jest na dla MC = D. Opłata za wejście (T*) równa jest nadwyżce konsumenta . MC D 17 ilości 18 Zmodyfikowana taryfa dwuczęściowa: Oferty pakietowe: Opłata za wejście (T) daje nabywcy kilka jednostek dobra „za darmo”: Oferty pakietowe składają się z dwóch lub więcej dóbr sprzedawanych razem. Maszynki Warunki niezbędne dla ofert pakietowych: Gillette z kilkoma wymiennymi ostrzami w zestawie heterogeniczni niemożliwa Park rozrywki z kilkoma darmowymi żetonami ujemnie skorelowane popyty na dobra/usługi znajdujące się w ofercie 19 Sprzedaż wiązana: Praktyka zmuszająca konsumenta nabywającego jedno dobro do kupna drugiego. Przykłady: kserokopiarka aparat konsumenci dyskryminacja cenowa i papier cyfrowy i karty pamięci 21 20