UZASADNIENIE Projektowane rozporządzenie Ministra

Transkrypt

UZASADNIENIE Projektowane rozporządzenie Ministra
UZASADNIENIE
Projektowane rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji w sprawie
organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego wykonuje upoważnienie
zawarte w art. 9ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego
(Dz. U. poz. 1635), zwanej dalej „ustawą”.
Rozporządzenie określa:
1) organizację centrów powiadamiania ratunkowego oraz kryteria tworzenia ich
oddziałów;
2) sposób funkcjonowania oraz realizacji zadań przez centra powiadamiania
ratunkowego;
3) ogólne procedury obsługi zgłoszeń alarmowych oraz sposób opracowywania i
aktualizacji szczegółowych procedur;
4) ogólne procedury obsługi zgłoszeń alarmowych w przypadku braku możliwości
przekazania zgłoszenia alarmowego w ramach systemu powiadamiania ratunkowego oraz
sposób opracowywania i aktualizacji szczegółowych procedur;
5) maksymalną liczbę operatorów numerów alarmowych i sposób jej podziału na
poszczególne centra.
W § 2 wprowadzone zostały definicje dyspozytora, podmiotów ratowniczych oraz
sytuacji awaryjnej.
W § 3 określona została struktura centrum powiadamiania ratunkowego. Proponuje
się, aby w skład każdego centrum wchodziły stanowiska: kierownika centrum i jego zastępcy,
operatorów numerów alarmowych oraz obsługi administracyjnej i technicznej i psychologa.
Kierownik centrum oraz jego zastępca powinien posiadać doświadczenie zawodowe w
zakresie powiadamiania ratunkowego, zarządzania kryzysowego, bezpieczeństwa i porządku
publicznego, ochrony przeciwpożarowej lub ratownictwa medycznego. Wymagane
doświadczenie kierownika centrum powiadamiania ratunkowego jest gwarantem sprawnej
organizacji przez niego pracy centrum. Kierownik centrum organizuje pracę centrum, a w
szczególności opracowuje zasady funkcjonowania centrum, plan postępowania w sytuacji
wystąpienia zakłóceń w realizacji zadań przez centrum, zasady organizacji pracy operatorów
numerów alarmowych i innego personelu centrum, plan zwiększenia obsad osobowych oraz
wykaz podmiotów ratowniczych oraz innych podmiotów, do których zadań należy ochrona
życia, zdrowia, bezpieczeństwa i porządku publicznego, mienia lub środowiska
funkcjonujących na terenie działania centrum. Zastępca kierownika centrum powiadamiania
ratunkowego zastępuje kierownika centrum podczas jego nieobecności. Obsługa
administracyjna wykonuje zadania wykraczająca poza zakres obowiązków operatorów
numerów alarmowych, kierowników centrów lub ich zastępców, np. zajmuje się
udostępnianiem sądowi, prokuraturze lub Policji danych zarejestrowanych w systemie
teleinformatycznym, zgodnie z art. 10 ust. 4 ustawy. Obsługa techniczna wykonuje zadania
związane z utrzymaniem infrastruktury teleinformatycznej i telekomunikacyjnej w centrum.
Psycholog wykonuje zadania wspierające operatorów numerów alarmowych w sytuacjach
stresowych, w szczególności po długich rozmowach z osobami zgłaszającymi myśli
samobójcze, przemoc seksualną, dziećmi dotkniętymi przemocą rodzinną.
Dla zapewnienia dostępności do jednolitego wykazu podmiotów ratowniczych oraz
innych podmiotów, do których zadań należy ochrona życia, zdrowia, bezpieczeństwa i
porządku publicznego, mienia lub środowiska funkcjonujących na terenie działania centrum
(wraz z ich danymi kontaktowymi i obszarem działania) zaproponowano, by kierownik
centrum
przekazywał ww. wykaz i jego aktualizacje administratorowi systemu teleinformatycznego, w
celu zamieszczenia w systemie teleinformatycznym, co skutkuje udostępnieniem go
pozostałym centrom powiadamiania ratunkowego, a także funkcjonującym na terenie
działania centrum: Komendantowi Wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej,
Komendantowi Wojewódzkiemu (Stołecznemu) Policji. Od 1 stycznia 2015 r., a więc od dnia
wejścia w życie zmian przepisów ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym
Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 757 i 1245) dot. Systemu Wspomagania
Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego wprowadzonymi ustawą, kierownik
centrum będzie zobowiązany przekazywać ten wykaz także dysponentom zespołów
ratownictwa medycznego bezpośrednio obsługującym zgłoszenia alarmowe. Do tego czasu,
ze względu na znaczne rozproszenie systemu państwowego ratownictwa medycznego i
znaczną ilość dyspozytorów medycznych działających na obszarze właściwości centrum,
wykaz ten będzie przekazywany kierownikowi komórki organizacyjnej urzędu
wojewódzkiego właściwej w sprawach ratownictwa medycznego.
W § 4 zawarto regulacje dotyczące sposobu funkcjonowania centrów, w zakresie
opracowywania analiz z funkcjonowania systemu powiadamiania ratunkowego na obszarze
obsługiwanym przez centrum oraz generowania statystyk dotyczących liczby, rodzaju oraz
czasów realizacji zgłoszeń alarmowych. W przepisie tym zawarto także uregulowania
dotyczące wymiany ww. analiz z centrami powiadamiania ratunkowego, Policją, Państwową
Strażą Pożarną, dysponentami zespołów ratownictwa medycznego oraz podmiotami, których
numery telefoniczne są obsługiwane w ramach systemu.
W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania centrum projekt przewiduje
obowiązek
zapewnienia odpowiednich pomieszczeń, a także urządzeń technicznych i środków łączności
oraz systemów teleinformatycznych – których rodzaje, zastosowanie i niezbędne wymogi
określone zostały w § 5. Obejmuje to w szczególności zapewnienie odpowiednich rozwiązań
organizacyjnych i technicznych zapewniających dostęp do tych pomieszczeń wyłącznie
uprawnionym osobom, a także możliwość pracy urządzeń technicznych, środków łączności i
systemów teleinformatycznych w przypadku awarii zasilania zewnętrznego lub systemów
teleinformatycznych.
W § 6 wymieniono kryteria tworzenia oddziału centrum i określania jego lokalizacji.
Wojewoda może podjąć decyzję o utworzeniu oddziału centrum, uwzględniając liczbę
obsługiwanych zgłoszeń alarmowych (na podstawie analiz z funkcjonowania systemu
powiadamiania ratunkowego na obszarze województwa), specyfikę regionu (w tym
ukształtowanie terenu oraz ryzyko wystąpienia na danym obszarze katastrof naturalnych lub
awarii technicznych). Elementami, które wojewoda może brać pod uwagę przy tworzeniu
oddziału centrum są gęstość zaludnienia na danym terytorium oraz potrzeby ludności.
Warunkiem niezbędnym do utworzenia oddziału centrum jest zapewnienia odpowiednich
uwarunkowań lokalowych i technicznych funkcjonowania systemu powiadamiania
ratunkowego na obszarze województwa, w tym przede wszystkim dostępność do sieci
teleinformatycznej na potrzeby obsługi numerów alarmowych.
Ponadto, dla zapewnienia sprawności działania systemu wskazano, że oddziały
centrów
powinny być powiązane funkcjonalnie i organizacyjnie z centrami (ust. 2) oraz organizowane
– w zakresie zapewnienia odpowiednich pomieszczeń, jak i urządzeń technicznych i środków
łączności oraz systemów teleinformatycznych – identycznie jak centra (ust. 3). Wojewoda,
zgodnie z § 7, zobowiązany jest do powiadomienia ministra właściwego do spraw
administracji publicznej o utworzeniu centrum powiadamiania ratunkowego lub oddziału
centrum. Realizując upoważnienie ustawowe do określenia sposobu funkcjonowania oraz
realizacji zadań przez centra powiadamiania ratunkowego w § 8 określono, że centra
funkcjonują w
trybie całodobowej obsługi zgłoszeń alarmowych.
W § 9 ust. 1 określona została ogólna procedura obsługi zgłoszeń alarmowych.
Regulacje w tym zakresie wzorowane są na przepisach opracowanych na podstawie
dotychczas
obowiązujących przepisów oraz doświadczeń centrów w zakresie obsługi zgłoszeń. Procedura
ta przewiduje oprócz gromadzenia informacji enumeratywnie wskazanych w projekcie, także
wszelkich innych istotnych dla podejmowania działań ratowniczych informacji, którymi
mogą być np.: adres zamieszkania osoby zgłaszającej i adres zamieszkania innej osoby, której
dotyczy zgłoszenie alarmowe, marka i kolor samochodu, który brał udział w kolizji, rysopis
sprawcy, rodzaj narzędzia, jakim dokonano czynu, rodzaj substancji, z jaką miała kontakt
osoba poparzona. W ust. 1 pkt 6 wskazano na potrzebę zapewnienia przekierowania
połączenia telefonicznego do dyspozytora medycznego w sytuacji, gdy istnieje konieczność
zapewnienia pomocy osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, przy
czym nie ogranicza to możliwości jednoczesnego przekazania zgłoszenia alarmowego także
do innego podmiotu lub podmiotów ratowniczych, właściwych dla danego zdarzenia lub
zagrożenia.
Ust. 2 projektu wskazuje na sposób postępowania operatora numerów alarmowych w
przypadku zerwania połączenia głosowego zgłoszenia alarmowego dotyczącego osoby w
stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
W ust. 3 wskazano, że zgłoszenia alarmowe obcojęzyczne przekierowywane będą do
operatora numeru alarmowego władającego odpowiednim językiem obcym. Nie wyklucza to
dalszego udziału operatora numerów alarmowych w obsłudze takiego obcojęzycznego
zgłoszenia alarmowego przez dyspozytora medycznego, np. gdy zachodzi potrzeba
tłumaczenia. Należy mieć na uwadze, że zgodnie z upoważnieniem ustawowym do wydania
przedmiotowego rozporządzenia, regulacje te dotyczą wyłącznie obsługi zgłoszeń
alarmowych, do jakich nie zaliczają się np. zgłoszenia nieuzasadnione. Wszystkie zgłoszenia
zostaną zarejestrowane w systemie teleinformatycznym. Zgłoszenia alarmowe wymagające
interwencji podmiotów ratowniczych zostaną przekazane odpowiedniemu dyspozytorowi.
W § 10 uregulowano sposób opracowywania i aktualizacji szczegółowych katalogów
zdarzeń i przypisanych im pytań, które powinny być zadane zgłaszającemu zgłoszenie
alarmowe przez operatora numeru alarmowego oraz szczegółowe procedury obsługi zgłoszeń,
a także procedury przekazania zgłoszenia w sytuacji awaryjnej. Proponuje się, aby były one
opracowywane i aktualizowane przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej,
we współpracy z wojewodami, Policją, Państwową Strażą Pożarną i podmiotami
ratowniczymi, których numery są obsługiwane w ramach systemu powiadamiania
ratunkowego. Zapewni to właściwe przygotowanie operatorów numerów alarmowych do
reagowania na zgłoszenia alarmowe o różnym charakterze. Istotne jest, że pytania, które
operator będzie zadawał dzwoniącemu, mają pozwolić na uzyskanie odpowiedzi pozwalającej
podmiotowi ratowniczemu na szybkie zaangażowanie odpowiednich sił i środków. Nie bez
znaczenia jest także możliwość szybkiej aktualizacji katalogów zdarzeń i przypisanych im
pytań, dostosowanie ich do zmieniających się okoliczności (np. potrzeby określenia procedur
reagowania na nowe rodzaje zagrożeń) oraz bezpośrednie zaangażowanie w ich
opracowywanie właściwych podmiotów ratowniczych. Fakt centralnej koordynacji procesu
opracowywania katalogu zdarzeń wynika z potrzeb systemu teleinformatycznego – w każdym
centrum dostępna będzie ta sama wersja katalogu. Katalog i procedury będą zamieszczane
w systemie teleinformatycznym przez administratora systemu.
W § 11 określono obligatoryjne i fakultatywne dane, które zawierać powinno
zgłoszenie
alarmowe przekazywane w ramach systemu powiadamiania ratunkowego przez operatora
numeru alarmowego do właściwego dyspozytora. Obejmują one zarówno dane niezbędne do
zapewnienia szybkiej i fachowej pomocy, m.in. określone precyzyjnie miejsce zdarzenia lub
zagrożenia (należy mieć przy tym na uwadze, że dane dotyczące lokalizacji zakończenia sieci,
z którego zostało wykonane połączenie będą przekazywane automatycznie do systemu
teleinformatycznego), jego opis (w tym liczbę osób poszkodowanych lub będących w stanie
nagłego zagrożenia zdrowotnego) i rodzaj (według katalogu zdarzeń). Obejmują one także, w
przypadku gdy jest możliwe ich uzyskanie, także inne informacje, które usprawnić mogą
akcję ratowniczą lub są istotne dla danego zgłoszenia alarmowego, np. adres zamieszkania
osoby zgłaszającej lub adres osoby, której dotyczy zgłoszenie alarmowe. Przez zgłoszenie
zagrożenia rozumie się zgłoszenie zagrożenia wystąpienia zdarzenia określonego w katalogu
zdarzeń,
o którym mowa w § 10 ust. 1.
§ 12 zawiera regulację na wypadek braku możliwości przekazania zgłoszenia
alarmowego za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, tj. w przypadku awarii systemu
teleinformatycznego. W takiej sytuacji operator przekazuje zgłoszenie alarmowe w drodze
połączenia telefonicznego (głosowego). Ponadto, w takiej sytuacji, jeśli jest to uzasadnione
potrzebą obsługi zgłoszenia alarmowego, komendanci wojewódzcy (Stołeczny) Policji
i komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej oraz dysponenci zespołów
ratownictwa medycznego, właściwi dla miejsca zdarzenia lub zagrożenia, mogą zwrócić się z
wnioskiem do kierownika centrum, w którym obsługiwane było zgłoszenie, o informacje i
dane dotyczące tego zgłoszenia, w tym jego zapis w formacie audio. Udostępnianie
wnioskowanych danych będzie następowało wyłączenie w przypadku, gdy wnioskowane
dane okażą się konieczne dla zapewnienia prawidłowej obsługi zgłoszenia alarmowego.
W § 13 ust. 1 odniesiono się do przypadku, w którym do numeru alarmowego
obsługiwanego w centrum powiadamiania ratunkowego kierowane jest zgłoszenie dotyczące
podmiotu, do którego zadań należy ochrona życia, zdrowia, bezpieczeństwa i porządku
publicznego, mienia lub środowiska, a którego numer nie jest obsługiwany w ramach systemu
powiadamiana ratunkowego. Gdy jest to uzasadnione charakterem zgłoszenia, operator
powinien podjąć starania, mające na celu przekazanie zgłoszenia do właściwego podmiotu.
Nie można jednocześnie wykluczyć sytuacji, w której przekazanie nie będzie możliwe, np. w
razie braku całodobowego dyżuru podmiotu, dlatego też w tym przypadku rozporządzenie
stanowi tylko o podjęciu czynności zmierzających do przekazania zgłoszenia a nie
zobowiązuje operatora do zapewnienia skutecznego przekazania takiego zgłoszenia. Operator
w przypadku braku możliwości przekazania zgłoszenia do właściwego podmiotu powinien
przekazać osobie zgłaszającej dane teleadresowe podmiotu, jeżeli takie dane są dostępne. W
ust. 2 i 3 uregulowano sposób opracowywania i aktualizacji szczegółowych procedur w tym
zakresie.
W § 14 uregulowano ogólną procedurę przyjmowania zgłoszeń alarmowych innych
niż
głosowe. Z uwagi na sposób przekazywania informacji oraz ich zakres procedura ta różnić się
będzie względem określonej w § 9.
W § 15 określono maksymalną liczbę operatorów numerów alarmowych, a także
wskazano jakie czynniki będą brane pod uwagę przy podziale tej liczby na poszczególne
centra. Maksymalna liczba operatorów numerów alarmowych określona została na podstawie
wyników analizy ruchu alarmowego, przeprowadzonej przez Ministra Administracji i
Cyfryzacji. Na podstawie uzyskanych od operatorów telekomunikacyjnych danych
dotyczących liczby zgłoszeń alarmowych kierowanych na numery alarmowe 112, 997, 998 i
999 wyliczono, że przy założeniu średniej długości trwania obsługi jednego zgłoszenia na
poziomie 2,1 min., w celu sprawnego przyjęcia zgłoszeń alarmowych niezbędne jest
funkcjonowanie jednocześnie 273 stanowisk operatorów numeru alarmowego we wszystkich
CPR. Ze względu na całodobowe funkcjonowanie SPR oraz konieczność zapewnienia ciągłej
obsługi zgłoszeń na wskazanych stanowiskach założono zatrudnienie 5 osób dla jednego
stanowiska operatora numeru alarmowego. W jednostce tej określono także, że minister
właściwy __________do spraw administracji publicznej będzie dokonywał podziału tej liczby
na poszczególne centra. Podział będzie dokonywany na podstawie analizy ruchu alarmowego,
a liczba operatorów numerów alarmowych będzie sukcesywnie zwiększana, aż do osiągnięcia
w kolejnych latach maksymalnej liczby 1365. Sposób podziału będzie podlegał udostępnieniu
na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw administracji publicznej.
W § 16 przewidziano przepis przejściowy dot. przekazywania do dnia wejścia w życie
zmian w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U.
z 2013 r. poz. 757 i 1245), wykazu, o którym mowa w § 3 ust. 3 pkt 6 projektu, kierownikowi
komórki organizacyjnej urzędu wojewódzkiego właściwej w sprawach ratownictwa
medycznego.
Zgodnie z § 17 projektowane rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od
dnia jego ogłoszenia, z wyjątkiem § 3 ust. 7.
Projektowane rozporządzenie jest zgodne z prawem Unii Europejskiej.
Nie zachodzi konieczność przedkładania projektu rozporządzenia instytucjom i
organom Unii Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu.
Projektowane rozporządzenie nie podlega notyfikacji, zgodnie z trybem
przewidzianym
w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz.
2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Podmioty, na które oddziałuje projektowane rozporządzenie
Podmiotami, na które bezpośrednio oddziałuje projektowane rozporządzenie są wojewodowie
oraz podmioty, którym na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy (starosta lub prezydent miasta na
prawach powiatu, służba, inspekcja lub straż wchodząca w skład zespolonej administracji
wojewódzkiej – na podstawie porozumienia z wojewodą) może być powierzone
organizowanie i prowadzenie centrum powiadamiania ratunkowego. Beneficjentem
uregulowań projektowanego rozporządzenia będą wszystkie osoby kierujące zgłoszenia
alarmowe na numery alarmowe obsługiwane przez centra powiadamiania ratunkowego, które
liczyć mogą na szybką pomoc i reakcję odpowiednich podmiotów ratowniczych w różnego
rodzaju sytuacjach awaryjnych.
Wejście w życie proponowanych regulacji oddziaływać będzie również na same podmioty
ratownicze, albowiem kierowane będą do nich jedynie kompletne zgłoszenia alarmowe
zawierające niezbędne informacje do uruchomienia koniecznych działań, a tym samym nie
będą przekazywane zgłoszenia fałszywe.
2. Konsultacje społeczne
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z 2009 r. Nr 42, poz. 337 oraz z 2011 r. Nr
106, poz. 622 i Nr 161, poz. 966) projektowane rozporządzenie udostępniono na stronie
podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji oraz na
stronie Rządowego Centrum Legislacji.
Żaden z podmiotów nie zgłosił zainteresowaniami pracami nad projektem w trybie ustawy
z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa. Konsultacje
trwały 21 dni i były dostępne dla wszystkich zainteresowanych osób. Projekt został także
skierowany do następujących podmiotów:
I. Wojewodowie
II. Inne podmioty:
1. NSZZ „Solidarność”,
2. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych,
3. Forum Związków Zawodowych,
4. Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”,
5. Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej,
6. Business Centre Club – Związek Pracodawców,
7. Związek Rzemiosła Polskiego,
8. Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe,
9. Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
10. Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe,
11. Mazurska Służba Ratownicza,
12. Mazurskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe,
13. Ogólnopolski Związek Zawodowy Pracowników Służb Ratowniczych,
14. Krajowy Związek Zawodowy Pracowników Ratownictwa Medycznego,
15. Polskie Towarzystwo Medycyny Stanów Nagłych i Katastrof,
16. Związek Pracodawców Ratownictwa Medycznego i Transportu Sanitarnego
Niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej.
17. Związek Pracodawców Ratownictwa Medycznego SP ZOZ,
18. Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych,
19. Ogólnopolski Związek Zawodowy Ratowników Medycznych,
20. Polskie Towarzystwo Pielęgniarstwa Ratunkowego,
21. Społeczny Komitet Ratowników Medycznych,
22. Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowej,
23. Polska Rada Ratowników Medycznych,
24. Konsultant Krajowy w dziedzinie medycyny ratunkowej,
25. Polski Związek Niewidomych,
26. Instytut Ratownictwa Medycznego,
27. Stowarzyszenie Dyspozytorów Medycznych w Polsce.
W toku konsultacji społecznych uwagi zgłosili przedstawiciele: Polskiej Rady Ratowników
Medycznych i Związku Pracodawców Ratownictwa Medycznego Samodzielnych
Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej. Wszystkie uwagi zostały rozpatrzone w toku prac,
zmodyfikowano niektóre przepisy projektu oraz uzupełniono uzasadnienie. Uwzględniono
także szereg uwag o charakterze redakcyjnym. Uwagi dotyczyły głównie praktycznych
aspektów obsługi zgłoszeń alarmowych. Szczegółowe omówienie wyników konsultacji
społecznych zostało zamieszczone na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej
Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji.
3. Wpływ projektowanego rozporządzenia na sektor finansów publicznych,
w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Skutki projektowanego rozporządzenia dla budżetu państwa zostały ujęte w ocenie skutków
regulacji ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego. Wskazano tam m.in., że skutki
obowiązujących przepisów w roku 2014 wyniosą:
Lp.
wyszczególnienie kosztów
kwota wydatków
1.
2.
3.
4.
wynagrodzenie kierowników
CPR/WCPR
wynagrodzenie zastępców
kierowników CPR/WCPR
wynagrodzenie operatorów numerów
alarmowych (zatrudnionych do dnia
31.12.2012 r.)
dodatkowe wynagrodzenie roczne
933 504
833 544
17 724 168
1 656 754
5.
dla kierowników, zastępców oraz
operatorów zatrudnionych do
31.12.2012 r.
wynagrodzenie operatorów numerów
alarmowych wraz z dodatkowym
wynagrodzeniem rocznym
(zatrudnionych w roku 2013)
wydatki na bieżące utrzymanie CPR
12 231 000
9 061 000
SUMA 42 439 970
W ustawie budżetowej na rok 2014 z dnia 24 stycznia 2014 r. (Dz. U. 2014, poz. 162)
zaplanowano do cz. 17 kwotę 5 000 000 zł z przeznaczeniem na utrzymanie techniczne
systemu teleinformatycznego SPR. Kwota ta nie została więc ujęta jako skutek wejścia
projektowanej regulacji w życie, zarówno w kwotach przewidzianych na rok 2014, jak i, jako
skutek przechodzący, w latach następnych.
Wydatki związane z wejściem w życie ustawy o systemie powiadamiania
ratunkowego,
przewidziane w po stronie ministra właściwego do spraw administracji publicznej (cz. 17) i
wojewodów (cz. 85) łącznie wyniosą 783 982 887 zł, z czego na system powiadamiania
ratunkowego przeznaczonych zostanie 628 653 448 zł, zaś na SWD PRM – 155 329 439 zł.
Szczegółowy podział tej kwoty na poszczególne części budżetowe oraz grupy wydatków na
kolejne lata (2014-2023) zawarty z został w stosownych tabelach załączonych do ustawy z
dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego.
W uzasadnieniu przedmiotowej ustawy wskazano ponadto, że w przypadku podjęcia decyzji o
utworzenia oddziału CPR, źródłem finansowania wydatków będzie budżet wojewody bez
możliwości przyznania dodatkowych środków na ten cel (wojewoda organizuje oddział w
ramach przyznanych środków, bez możliwości zwiększenia wydatków majątkowych w tym
zakresie). Niniejsze rozporządzenie nie będzie wywierało zatem wpływu na budżety
jednostek samorządu terytorialnego.
4. Wpływ projektowanego rozporządzenia na rynek pracy
Projektowane rozporządzenie będzie miało wpływ na rynek pracy. Proponowana organizacja
centrów powiadamiania ratunkowego (i ich oddziałów) obejmuje obsadzenie etatami
stanowisk operatorów numerów alarmowych oraz kierowników, zastępców kierowników oraz
obsługi administracyjnej i technicznej centrów powiadamiania ratunkowego. W rezultacie w
każdym województwie odnotowany zostanie wzrost zatrudnienia, o etaty niezbędne do
realizacji ww. funkcji. Dostosowanie liczby operatorów numeru alarmowego, pracowników
obsługi administracyjnej i technicznej będzie przeprowadzane zgodnie z prowadzonymi
analizami ruchu alarmowego oraz możliwościami organizacyjno – technicznymi
poszczególnych centrów. Proces ten będzie miał charakter ciągły. Zakłada się, że docelowo,
na dzień 1 stycznia 2016 roku może powstać w systemie powiadamiania ratunkowego 1491
miejsc pracy. W chwili obecnej zatrudnionych jest 810 operatorów numeru alarmowego, 17
kierowników CPR i 17 zastępców kierowników CPR. Planuje się zatrudnienie 58 osób
wykonujących zadania związane z obsługą techniczną centrów zarówno na poziomie
centralnym, jak i wojewódzkim (w 2014 roku 54 etaty i w 2015 roku 4 etaty) oraz od 2015
roku łącznie we wszystkich centrach 17 pracowników administracyjnych i 17 psychologów
(na 0,25 etatu). Po przeprowadzeniu analizy ruchu alarmowego na podstawie danych z
centrów powiadamiania ratunkowego oraz danych przekazywanych przez operatora
telekomunikacyjnego zapewniającego połączenie centrów z publiczną siecią
telekomunikacyjną, dostosowana zostanie liczba operatorów numerów alarmowych do
rzeczywistych potrzeb systemu powiadamiania ratunkowego - planowane jest zatrudnienie do
555 operatorów numeru alarmowego (maksymalnie 278 etatów w 2015 roku i do 277 etatów
w 2016 roku). Rozwój systemu powiadamia ratunkowego spowoduje konieczność
zatrudnienia osób o określonych w ustawie o systemie powiadamia ratunkowego
kwalifikacjach. Operatorem numeru alarmowego może być osoba posiadająca co najmniej
średnie wykształcenie, posługująca się co najmniej jednym językiem obcym w stopniu
komunikatywnym oraz ukończyła z wynikiem pozytywnym szkolenie operatorów numerów
alarmowych. Zatrudnieni w chwili obecnej operatorzy numeru alarmowego spełniają te
wymagania i uzyskali certyfikaty upoważniające do pracy na stanowisku operatora numeru
alarmowego. Pracownicy obsługi technicznej wykazać się powinni znajomością systemów
teleinformatycznych oraz nowoczesnych rozwiązań telekomunikacyjnych. Pracownicy
administracyjni wykonywać będą zadania związane z obsługą administracyjną centrów,
przede wszystkim związaną z udostępnianiem, na wniosek organów Policji i Prokuratury,
kopii nagrań oraz innych niezbędnych informacji do toczących się postępowań
wyjaśniających. Psychologowie będą pomagali pracownikom centrów, w szczególności
operatorom numeru alarmowego, w radzeniu sobie w sytuacjach trudnych i stresowych, na
przykład po przeprowadzonych rozmowach z osobami formułującymi myśli samobójcze.
Zatrudnienie wskazanych osób w centrach będzie miało wpływ na poziom bezrobocia na
terenie obsługiwanym przez poszczególne centra powiadamiania ratunkowego.
5. Wpływ projektowanego rozporządzenia na konkurencyjność gospodarki
i przedsiębiorczość, w tym funkcjonowanie przedsiębiorstw
Przedmiotowe rozporządzenie nie będzie miało bezpośredniego wpływu na rozwój
konkurencyjności gospodarki i przedsiębiorczość.
6. Wpływ projektowanego rozporządzenia na sytuację i rozwój regionalny
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało bezpośredniego wpływu na sytuację i rozwój
regionalny. Podkreślenia wymaga jednak, że w rezultacie ujednolicenia organizacji, sposobu
funkcjonowania oraz realizacji zadań przez centra powiadamiania ratunkowego – zgodnie z
regulacjami przedmiotowego projektu – zapewnione zostaną jednolite standardy obsługi
zgłoszeń alarmowych w centrach powiadamiania ratunkowego na terenie całego kraju.
ZA ZGODNOŚĆ POD WZGLĘDEM
PRAWNYM, LEGISLACYJNYM I REDAKCYJNYM
ZASTĘPCA DYREKTORA
Departamentu Prawnego
Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji
Katarzyna Prusak-Górniak
/-podpisano cyfrowo/

Podobne dokumenty