Modlitwa różańcowa w naszej parafii - SZCZEKOCINY

Modlitwa różańcowa w naszej parafii
Wpisany przez Administrator
czwartek, 20 sierpnia 2009 11:37 - Zmieniony środa, 16 września 2009 09:56
Modlitwa Różańcowa znana jest w Kościele od bardzo dawna i ma swoją głęboką tradycję. Jest
to modlitwa Maryjna związana z rozmyślaniem Pisma Świętego na miarę możliwości każdego
człowieka.
Różaniec to rozważanie razem z Maryją podstawowych tajemnic Ewangelii od Wcielenia Syna
Bożego poprzez Odkupienie na Krzyżu i Zmartwychwstanie Chrystusa aż po Zesłanie Ducha
Świętego i chwałę nieba, w której uczestniczy Maryja przy boku swojego Syna.
Tradycja głosi, że wzór odmawiania różańca otrzymał od samej Maryi św. Dominik. On też
rozpowszechnił tę modlitwę wśród wiernych. Modlitwę różańcową nazywamy „Biblią ubogich”,
bo dzięki niej nawet ludzie nieumiejący czytać mogli poznać i zgłębić tajemnice Ewangelii.
Różaniec prowadzi do autentycznego zjednoczenia z Jezusem Chrystusem przy pomocy Jego
Matki. Jest to modlitwa niezwykle skuteczna, zwycięża moce ciemności, dźwiga grzeszników,
umacnia chorych, podnosi upadających na duchu, daje siłę w chwilach doświadczeń, broni od
nieprzyjaciół.
Najświętsza Maryja Panna często ukazuje się z różańcem i oświadcza, że miła jest Jej ta
modlitwa. W Lourdes, Fatimie, w La Salette czy Gietrzwałdzie prosi „Odmawiajcie różaniec”. W
historii Różańca św. odznaczyły się szczególnie trzy wielkie postacie, którzy byli wielkimi
misjonarzami nabożeństw do Różańca św., to: św. Dominik Guzman, Alan Rupe, św. Ludwik
Maria Gruon de Montfort. Wielkie znaczenie tej modlitwy podkreślali liczni Papieże. Wśród
papieży naszych czasów, którzy wyróżnili się w promowaniu różańca był bł. Jan XXIII i przede
wszystkim papież Paweł VI, który zgodnie z inspiracją Soboru Watykańskiego II podkreślił
ewangeliczny charakter różańca i jego ukierunkowanie chrystologiczne.
1/4
Modlitwa różańcowa w naszej parafii
Wpisany przez Administrator
czwartek, 20 sierpnia 2009 11:37 - Zmieniony środa, 16 września 2009 09:56
Różaniec to łańcuch bezpieczeństwa na stromej skale szczytów górskich. Nie wolno się
zatrzymać na żadnej tajemnicy, trzeba iść dalej. Bo pełnia życia jest u szczytu (Kard. S.
Wyszyński).
Ojciec Św. Jan Paweł II mówi:
Różaniec to przedziwna modlitwa, którą bardzo ukochałem od młodzieńczych lat. Modlitwa ta
miała ważne miejsce w moim życiu duchowym. Różaniec towarzyszył mi w chwilach radości i
doświadczenia. Zawierzyłem mu wiele trosk, dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy.
Przedziwna modlitwa w swej prostocie i głębi zarazem. W Różańcu przesuwają się przed
oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa. Układają się w całokształt
tajemnic radosnych, bolesnych, chwalebnych. Aby rozwinąć chrystologiczny wymiar różańca
stosowne było uzupełnienie, które pozwoliło objąć także tajemnice życia publicznego między
chrztem w Jordanie a męką. Po przypomnieniu Wcielenia i ukrytego życia Chrystusa (radosne)
rozważać pewne momenty życia publicznego o szczególnej wadze (tajemnice światła). To
uzupełnienie o nowe tajemnice ma sprawić, że będzie to modlitwa przeżywana w duchowości
chrześcijańskiej jako rzeczywiste wprowadzenie w głębie Serca Jezusa Chrystusa – oceanu
radości, światła, boleści i chwały.
Z okazji zbliżającej się sto dwudziestej rocznicy ogłoszenia encykliki Leona XIII, Ojciec Św.
pragnie, aby modlitwę różańcową proponowano w szczególny sposób przez cały rok,
ukazywano jej wartość w różnych wspólnotach chrześcijańskich
. Ogłaszam okres od października 2002 roku do października 2003 Rokiem Różańca
. Różaniec to skarb, który trzeba odkryć. Proszę Was odmawiajcie Różaniec.
Żywy Różaniec oznacza:
1. Życie według Ewangelii, który jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Jest
modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską, Pozdrowienie Anielskie, oraz
ewangeliczne tajemnice naszego odkupienia;
2/4
Modlitwa różańcowa w naszej parafii
Wpisany przez Administrator
czwartek, 20 sierpnia 2009 11:37 - Zmieniony środa, 16 września 2009 09:56
2. Życie wiarą, nadzieją i miłością – znaczy wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który
przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia, oraz kochać Boga i dla Boga ludzi;
3. Oznacza jakby „Elektrownię Duchową”, która zasila wiernych mocą Bożą i pobudza ich do
czynu apostolskiego, czyli do praktycznej działalności apostolskiej, jak praca wśród ubogich,
chorych, rodzin wielodzietnych, rodzin alkoholików, zaniedbanych religijnie i moralnie, dbałość o
dom Boży, o szaty liturgiczne, krzewienie cnót moralnych, zwłaszcza czynnej miłości bliźniego
sprawiedliwości społecznej;
4. Żywy Różaniec jest jak by niezdobytą „Twierdzą Obronną”, albowiem broni jednostkę,
rodzinę i społeczeństwo przed śmiercią duchową, mianowicie przed ateizmem i laicyzmem,
przed zepsuciem obyczajów, zwłaszcza w życiu małżeńskim i rodzinnym, przed alkoholizmem;
5. Żywy Różaniec składa się z Żywych Róż. Każda Róża posiada 20 osób, z których każda
odmawia jeden dziesiątek różańca połączonego z rozważaniem (zanosi przed tron
Niepokalanej najpiękniejszy bukiet z dziesięciu różyczek „Ave” śnieżno-białej lilii Modlitwy
Pańskiej)
Członkowie Róż Różańcowych naśladują gorliwe cnoty Matki Bożej. Zamawiają Msze św.,
przystępują do sakramentów świętych. Jest to jakby uroczystość imieninowa w Żywym
Różańcu.
W pierwszą niedziele każdego miesiąca o godz. 7.00 jest sprawowana Eucharystia w intencji
członków Żywych Róż i ich Rodzin. Po Mszy św. ks. Proboszcz podaje nam intencję
modlitewną, papieską, misyjną i parafialną. Po Mszy św. ks. Proboszcz spotyka się z Kołami
Żywego Różańca i modli się wspólnie w podanych intencjach.
Obowiązkiem każdego członka w Żywym Różańcu jest:
3/4
Modlitwa różańcowa w naszej parafii
Wpisany przez Administrator
czwartek, 20 sierpnia 2009 11:37 - Zmieniony środa, 16 września 2009 09:56
1. Zapisanie imienia i nazwiska w księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca
w intencjach podanych przez Opiekuna;
2. Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych;
3. Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w procesjach;
4. Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską;
5. Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika;
6. Udział w pogrzebie zmarłego członka Koła Różańcowego oraz w modlitwach za spokój jego
duszy.
Wiara i modlitwa bez uczynków jest martwą wiarą, dlatego bierzemy czynny udział w różnych
czynnościach potrzebnych do ubogacenia naszej świątyni. Przez cały rok trzynastego dnia
miesiąca zbieramy się na modlitwie różańcowej przed figurą Matki Bożej Fatimskiej. Modląc się
kolejnymi dziesiątkami różańca wprowadzamy wszystkie sprawy, które składają się na życie
człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości, intencje osobiste, sprawy naszych bliźnich, a
zwłaszcza tych, o których się najbardziej troszczymy. Pamiętamy o duszach w czyśćcu
pokutujących, oczekujących naszej pomocy. Wypraszamy liczne i święte powołania kapłańskie,
zakonne i misyjne. Koła Różańcowe włączają się we wszystkie wydarzenia życia naszej parafii.
Działalność Kół Różańcowych pod opieką naszego Proboszcza ks. Jerzego Miernika będzie się
stopniowo rozwijał, i napewno będzie następował również rozwój duchowy wszystkich
członków.
Należeć do Kół Różańcowych to tyle samo, co być otwartym na potrzeby drugiego człowieka,
czerpiąc siły z miłości do naszej Matki i odpowiadać na jej miłość przykładem własnego życia
pełnego miłości i poświęcenia dla drugich. To znaczy także dziękować naszej Matce za
wszystkie Jej łaski i wynagradzać Jej za wszelkie zło, zniewagi i grzechy.
Królowo Różańca Świętego – módl się za nami.
4/4