ROKC Wielkanoc 6 niedziela - Fundacja PRZYJACIELE ŻYCIA

C – Wlknoc – 05 J 14,23-29
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał
moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go,
i do niego przyjdziemy.
J 14,23
Kontekst:
Ew. Jana jest Objawieniem chwały Bożej: w znakach czynionych przez JX (rozdz. 1-12)
oraz w wydarzeniach Jego męki, śmierci i zmartwychwstania (13-20)
Ostatnia wieczerza – za kilka godzin JX ofiaruje swoje życie za nas – pożyteczne jest by
odszedł (16,7). W ten sposób przygotuje nam miejsce i otworzy drogę prawdy i życia,
abyśmy byli tam, gdzie On jest (14,1-14) – dlatego razem z Ojcem posyła nam Pocieszyciela
(16) nie pozostawiając nas samymi.
- jest to fragment mowy pożegnalnej – duchowego testamentu.
- w rozdz. 13-17 przeplatają się zapowiedzi JX o:
- Jego odejściu z tego świata
- przejściu do Swego ojca
- powrocie do uczniów
- posłaniu Parakleta, Ducha świętego
→ wszystkie te tematy występują w analizowanej perykopie
Fragment jest odpowiedzią na pytanie Judy: Panie, cóż się stało, że nam masz się objawić
a nie światu? (14,22)
→ chodzi o objawienie tylko wybranej grupie ludzi? (a powszechność zbawienia?)
→ JX przyszedł do wszystkich, ale niektórzy Go nie przyjęli (J1,10-11) → nie dziwne że JX
w szczególny sposób zwraca się przed swoją śmiercią do wiernych mu uczniów
→ odpowiedź JX na pytanie Judy jest jakby unikiem – mówi bowiem, że w ich wspólnocie
relacje z Bogiem powinny być budowane w oparciu o przykazanie miłości – nie jest to
unik lecz rozwinięcie pytania! Bowiem Miłość we wspólnocie i trwanie w wierze będzie
dalszym ciągiem objawiania się Syna i Ojca.
w. 23-24
- miłowanie zestawione jest z zachowywaniem nauki - to jakby synonimy.
- miłowanie oznacza życie.
- nauczyciele żydowscy mówili o Bogu obecnym pośród studiujących Jego Prawo
i w świątyni
- JX zaś mówi o Bogu na stałe mieszkającym w każdym wierzącym (człowiek świątynią
Boga)
* miłować ἀγαπάω – występuje w 2 zdaniach warunkowych „jeśli”
w. 23
→ warunkiem zachowania nauki JX jest miłość do Niego
w. 24
→ o tym, czy ktoś miłuje JX i czy jest Jego uczniem świadczy podejście do Jego
słów?
→ zdania warunkowe mówią o wolności wyboru człowieka, tu nie ma przymusu
! zadaniem uczniów jest miłość Ojca i Syna i ta miłość weryfikuje się poprzez
zachowywanie nauki JX
* zachowywać moją naukę λόγον μου τηρήσει – dosł. strzec mego słowa - może jest to
synonim określenia „strzec przykazań” (1 J 2,3-5) → Jezus mógł to określenie
zaczerpnąć ze ST i nadać mu nowe znaczenie (por. 1 Sm 15,11; Prz 19,16; Syr 29,1) –
w ST ma znaczenie prawnicze, odnoszące się do przymierza
* przyjdziemy i będziemy przebywać ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν – dosł. przyjdziemy
i zamieszkanie u niego uczynimy → nowa więź – tu wierzący nie muszą już oczekiwać
nieba by doświadczyć Boga. Człowiek jest mieszkaniem Boga (jak niebo)
Podsumowaniem jest stwierdzenie, że to jest wola Ojca → ważne dla słuchaczy bo wierzyli
oni w jednego Boga i wypowiedzi JX sugerujące Jego boskie pochodzenie budziły opór
(J 8,58 – Ja Jestem; J 10,30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy; J 14,9 Kto Mnie widzi, widzi i Ojca)
w. 25-26
- czas JX na ziemi był czasem opowiadania o Ojcu – niewidzialny Bóg pokazał swoje
oblicze w Synu
* przebywając μένων – w odniesieniu do relacji: Ojca w Jezusie, uczniów w JX; w Jego
nauce; w miłości Boga (J 14,10; 15,5.10; 2 J 1,9).
→ tu idzie o wyjątkowo silne więzi pełne miłości
* Pocieszyciel, Duch Święty παράκλητος
- działania, które JX przypisuje Duchowi Świętemu to w judaizmie domena Bożej
Mądrości – tam nauczanie obejmowało wyjaśnianie pewnych kwestii i dalsze ich
rozwijanie
pocieszyciel – obrońca, orędownik, doradca, adwokat, rzecznik, nauczycie
w. 14,16 innego ἄλλον – jaki inny, to jaki jest „pierwszy”?
! w. 1 J 2,1 Jezus dla ludzi jest Parakletem
por. Łk 24,13-31 uczniowie idący do Emaus zdruzgotani tym, co się wydarzyło… dopiero JX
wyjaśnił im sens wydarzeń – po odejściu JX do nieba będzie to rola Ducha Świętego
* pośle πέμψει - JX posyła – tak jak Ojciec posyła Jezusa
- to dar! bezinteresowny dla Kościoła
w. 27
* pokój πέμψει, hebr. shalom (być nietkniętym, pełnym, skończonym – idea przywrócenia
pierwotnego stanu rzeczy, nieskazitelności, poczucie bezpieczeństwa) – to pozdrowienie
(Mt 10,12n, J 20,19) i pożegnanie (idźcie w pokoju (1 Sm 1,17, Dz 16,36)
JX zostawia uczniom dar – pokój płynący od Boga, ściśle związany z przyjęciem Ewangelii
→ jest to pokój „nie z tego świata” (nie „pokój lecz rozłam” Łk 12,49.51)
Pokój to ta rzeczywistość, której ktoś pragnie i ją znajdzie – utożsamia się ona ze
zbawieniem, jest to pełnia dóbr mesjańskich
pax romana – to pokój, owoc wojen, pod kontrolą armii
Pokój JX - rodzi się z miłości silniejszej niż śmierć – to pokój JX zmartwychwstałego
- to udział w Jego mocy uzdalniającej do oparcia się pokusom i grzechom,
i wyboru zbawiennej drogi Krzyża
JX jest POKOJEM – Iz 9,5; Mi 5,1.4.; Za 9,9-10
! Ef 2,13-16 pokój przez krew Krzyża Kol 1,19
! Pokój jest wewnętrzną dyspozycją pozwalającą w ufności oczekiwać na przyszłe
wydarzenia
w. 28-29
→ miłość do JX sprawia radość że JX wraca do Ojca, bo wypełnił się plan Boży! (miłość
ἀγαπάω tu to pojmowanie rzeczy na sposób Boży nie ludzki)
- a odejście jest przecież pożyteczne J16,7
* większy ode Mnie tzn.?!
1.
JX przemawia jako człowiek - miał do wykonania misję: umożliwić ludziom
rozpoznanie w Jego czynach i słowach samego Boga Ojca → z perspektywy ziemi
Ojciec jest większy choć są sobie równi (Ja i Ojciec jedno jesteśmy J 10,30)
2.
ten kto kocha, traktuje kochanego jako od siebie większego
- teraz wam to powiedziałem – JX już antycypuje wydarzenia aby gdy one nadejdą
mogli je właściwie odczytać (2,22; 12,16)