Luty 2014

MIESIĘCZNIK INFORMACYJNO-EDUKACYJNY PRZEDSZKOLA NR 208
10.02.2014 r. Nr 6/99/2014
W tym numerze:
 O pracy metodą projektu w
grupie VII.
 Korowe ( mózgowe) uszkodzenie
wzroku – CVI.
 Grupa III, VI i VII w ZSS nr 100
 Bal karnawałowy.
O pracy metodą projektu
w grupie VII
W tym roku szkolnym grupa VII pracuje w
oparciu o metodę projektu. Wybór
tematu badawczego oparty jest na
podstawie zainteresowań naszych dzieci.
W ubiegłym miesiącu przerabialiśmy
temat o Samochodach. Realizacja planu
tworzonego w oparciu o metodę projektu
podzielona jest na trzy etapy.
W pierwszej fazie przygotowaliśmy siatkę
wiedzy
związaną
z
wybranym
zagadnieniem, którą rozpisaliśmy na
dużym arkuszu papieru. Chłopcy najpierw
wykazali się własną wiedzą dotyczącą, w
tym przypadku, pojazdów. Potem zapisali
pytania dotyczące tego, czego chcieliby
się jeszcze dowiedzieć na temat
samochodów. Następnie utworzyli kolekcję
aut, wykonywali zdjęcia tej kolekcji,
rysowali samochody z natury oraz wycinali
zdjęcia aut z gazet i czasopism. Ponadto
oglądali auta w albumach, czasopismach
motoryzacyjnych oraz w Internecie.
Druga faza projektu polegała na aktywności
badawczej dzieci wynikającej z pytań
stawianych przez nie. Chłopcy na tym
etapie oglądali i poznawali różne rodzaje i
marki samochodów, w tym także
samochody uprzywilejowane. Uczyli się
również numerów telefonów alarmowych i
tworzyli historyjki obrazkowe związane z
funkcją
samochodów
ratowniczych.
Efektem przejścia tego etapu były prace
plastyczne dzieci: rysunki samochodów,
kolorowanki
wg
obserwacji
dzieci,
wycinanki i lepione przez dzieci modele
oraz karty ćwiczeń związanych m. in. z
rysowaniem
po
śladzie.
Dzieci
przeprowadziły również ankietę na terenie
całego przedszkola, zadając pracownikom
pytania odnośnie posiadanego auta, jego
koloru oraz marki i samodzielnie dokonały
stosownych obliczeń. Chłopcy nauczyli się
także dwóch tematycznych piosenek: Być
kierowcą oraz Jedzie auto.
W
trzeciej
fazie
projektu
dzieci
podsumowały zdobytą wiedzę. Utworzyły
wspólną teczkę projektu, w której są
zebrane wszystkie prace, siatka wiedzy i
zdjęcia.
Chłopcy z grupy VII chętnie biorą udział w
zajęciach prowadzonych metodą projektu.
Ostatni zrealizowany temat, który powstał
na bazie zainteresowań chłopców, tak
przypadł im do gustu, że nadal chętnie
sięgają po samochody i materiały, które
zgromadzili w ubiegłym miesiącu.
Opracowała:
mgr Dorota Kowalczyk
PRZEDSZKOLE SPECJALNE NR
208
UL. DZIELNA 1A
00 – 162 WARSZAWA
tel/fax. 22 831 39 23
www.przedszkole208.edu.pl
[email protected]
Gazetkę redagują zamiennie: Marta
Perekitko, Ewa Dębińska-Dzidek ,
.współpracują wszyscy nauczyciele.
KALENDARIUM:
14.02. - Dzień Zakochanych
/Walentynki/
17.02. - Dzień Kota
27.02. – Tłusty czwartek
04.03. - Ostatki
Życzenia Urodzinowe
W lutym urodziny obchodzą:
 Julia z gr. II
 Paweł z gr. III
 Oliwia z gr. VI
Naszym Jubilatom życzymy
dużo zdrówka i radości.
1
KOROWE ( MÓZGOWE) USZKODZENIE
WZROKU – CVI
Często
stajemy
przed
zagadką
wynikającą
z
dziwnych
zachowań
wzrokowych dzieci niepełnosprawnych. Raz
wydaje się nam, że te dzieci widzą, a za
chwilę nie obserwujemy u nich żadnych
reakcji na zabawki, osoby, zjawiska. Jak to
więc jest? Czy te dzieci widzą, czy nie widzą,
a może udają, że nie widzą?
Opisane dziwne zachowania związane są z
zaburzeniem CVI, czyli korowym ( czasami
zamiennie stosowane pojęcie - mózgowym)
uszkodzeniem wzroku. CVI to zaburzenie
przetwarzania informacji wzrokowych w
mózgu, gdzie badanie wzroku nie wykazuje
zazwyczaj żadnych nieprawidłowości w
budowie narządu wzroku ( gałce ocznej i
nerwie wzrokowym), ale mimo to dziecko
nie wydaje się widzieć tak, jak powinno.
Inaczej można powiedzieć, że system
wzrokowy znajdujący się w mózgu ma
problem z interpretacją tego, co widzą oczy.
Termin „korowe uszkodzenie wzroku”
sugeruje, że przyczyną niepełnosprawności
wzrokowej jest uszkodzenie kory wzrokowej.
Jednak rzadko uszkodzona jest tylko sama
kora wzrokowa. Można również spotkać się z
przypadkami uszkodzeń w obrębie drogi
wzrokowej
lub z współwystępującymi
zaburzeniami
okoruchowymi,
zezem,
podwójnym
widzeniem
(
diplopia),
zaburzeniami ruchowymi.
Korowe uszkodzenie wzroku jest najczęstszą
przyczyną niepełnosprawności wzrokowej
stwierdzaną w USA u małych dzieci. W Polsce
na razie nie przeprowadzono szerokich badań
tego zjawiska.
Przyczynami
korowego
uszkodzenia
wzroku są zazwyczaj:
 urazy mózgu,
 urazy głowy,
 zakażenia (np. zapalenie opon mózgowordzeniowych, toksoplazmoza)
 krwawienia do mózgu,
 niedotlenienia,
 wady budowy mózgu.
W 2005 r. dr Roman opisała 10
charakterystycznych
cech
zachowań
wzrokowych, które występują na skutek
uszkodzenia tych struktur mózgu ( płatów
potylicznych i/lub drogi wzrokowej), które
odpowiadają za sprawne widzenie:
 złożoność (trudności z patrzeniem na
złożone bodźce wzrokowe, np. kostki
manipulacyjne),
 nowość (trudności z patrzeniem na nowe
bodźce wzrokowe),
 preferencje kolorystyczne (wybieranie
ulubionego koloru),
 wpatrywanie się w światło/spojrzenia
bezcelowe ( jakby w przestrzeń, „przez”
osobę),

preferencje dotyczące pola widzenia
(patrzenie w centralnej lub obwodowej
części pola widzenia),
 różnice w odruchach wzrokowych
(odruch źreniczny, lalki, obronny),
 opóźniona reakcja na to, co się widzi,
 trudności z patrzeniem na oddalone
przedmioty,
 ruch (bodźce wzrokowe powinny być w
ruchu,
by
przyciągnąć
uwagę
wzrokową),
 prawidłowe wyniki badania wzroku.
Wg powyższych informacji można
opisać typowe dla dzieci z CVI zachowania
wzrokowe:
 zmienne widzenie, czyli wcześniej
dziecko może zauważać przedmioty,
osoby, a potem
może nastąpić
całkowity brak uwagi wzrokowej,
 unikanie kontaktu wzrokowego,
 krótki czas spontanicznego patrzenia,
 trudność w patrzeniu na nowy
przedmiot/zabawkę,
 trudność w utrzymaniu spojrzenia na
przedmiocie podczas sięgania po niego,
jak również podczas zabawy i
manipulowania nim,
 zaburzona orientacja przestrzenna i
poczucie głębi ( patrzenie przestrzenne),
co może być przyczyną niezauważania
schodów, krawężników i innych zmian
wysokości podłoża.
Wśród
dzieci
z
korowym
uszkodzeniem wzroku jest jeszcze taka
grupa, która ma trudności z rozpoznawaniem
twarzy. Niektóre dzieci widzą twarz, wiedzą,
co to jest, ale nie potrafią rozpoznać, tylko
na podstawie informacji wzrokowych, czyja
to jest twarz, bowiem do jej rozpoznania
potrzebna jest bardzo szczegółowa analiza
wzrokowa. Twarz często wprowadza osobę
z CVI w zakłopotanie, ponieważ ma dużo
elementów wewnętrznych ( oczy, nos, usta) i
ciągle się zmienia. Nakładany jest na nią
makijaż, robione są różne fryzury, pojawiają
się nakrycia głowy, kolczyki, okulary. Do
tego należy dodać mimikę i poruszanie
ustami. Twarz dostarcza też dodatkowe
informacje: słuchowe i zapachowe.
Inna grupa osób z korowym
uszkodzeniem wzroku może rozpoznawać
ludzi i konkretne przedmioty, a także ich
zdjęcia, natomiast nie potrafi zrozumieć
wzrokowych informacji symbolicznych rysunków konturowych, pisma.
Dość powszechnym problemem jest
to, że wiele dzieci z diagnozą korowego
uszkodzenia wzroku sięgając po przedmiot,
zwykle odwraca głowę w przeciwną stronę.
Jedna z hipotez mówi, że dzieci odwracają
głowę, żeby przy sięganiu wykorzystać
obwodowe pole widzenia( czyli to, co
widzimy po lewej, prawej stronie oraz z
góry lub dołu).
Inni twierdzą, że odwracanie wzroku,
związane jest z brakiem rozumienia przez
dzieci tego, co robią ich dłonie.
W tym przypadku należy umożliwić im
„patrzenie za pomocą rąk”.
Dla wielu dzieci z korowym uszkodzeniem
wzroku wyciągnięcie ręki i aktywny udział
w czynnościach może być bardzo trudnym
doświadczeniem. Świat bowiem wydaje im
się chaotyczny i nieprzyjazny. Dzieci z
CVI lubią mieć wokół siebie ład i
porządek. Często też zwracają dużą uwagę
na bodźce słuchowe napływające z
otoczenia, ale trzeba zaznaczyć, że
zainteresowanie dziecka danym dźwiękiem
nie oznacza jednocześnie tego, że rozumie
ono, co dany dźwięk oznacza. Co więcej,
przetwarzanie bodźców słuchowych może
przeszkadzać nie tylko w patrzeniu, ale też
w działalności ruchowej. Takie trudności
określa się jako zaburzenia integracji
wzrokowo-słuchowej
lub
słuchoworuchowej. W przypadku tych dzieci należy
ograniczyć
liczbę
słów,
które
wypowiadamy, kiedy wykonują one jakieś
trudne zadania. Trzeba więc wiedzieć,
kiedy warto mówić, a kiedy należy milczeć.
U wielu dzieci z korowym uszkodzeniem
wzroku mogą występować również
trudności związane z rozumieniem mowy,
nazewnictwem.
Należy
więc
konsekwentnie, w taki sam sposób,
nazywać przedmioty i ludzi.
Trzeba także pamiętać, że nie wszystkie
dzieci z CVI przejawiają takie same
problemy, czy zachowania. To zależy to od
tego, jak rozległe i poważne jest
uszkodzenie mózgu, w którym okresie
rozwoju nastąpiło uszkodzenie, jakie
doświadczenia udało się zdobyć dziecku
przed chorobą, czy ma jakieś inne
ograniczenia, jakie przyjmuje lekarstwa i
jaką ma motywację. Niektóre dzieci z
korowym uszkodzeniem wzroku nie
wykazują żadnych zauważalnych reakcji
wzrokowych, inne reagują na bodźce od
czasu do czasu, podczas gdy jeszcze inne
dysponują dość dużymi możliwościami
wzrokowymi.
2
Terapia prowadzona z dziećmi z
korowym uszkodzeniem wzroku często
bywa
skuteczna.
Podstawą
jest
przemyślany
dobór
pomocy
dydaktycznych,
stymulacja z bardzo
bliskiej
odległości
od
oczu
i
wyeliminowanie chaosu w otoczeniu. W
skutek tego pojawia się rozwój wcześniej
nieobserwowanych zachowań wzrokowych
i opanowywanie nowych umiejętności.
Zawsze jednak należy liczyć się z tym, że
pewne bodźce, czy sytuacje wciąż mogą
sprawiać tym dzieciom kłopoty.
U
niektórych
dzieci
świadomość
wzrokowa wzrasta dzięki wykorzystaniu
podświetlanych zabawek w ciemnym
pomieszczeniu, podświetlanego stolika/
blatu,
wyraźnych
wzorów
geometrycznych, jaskrawych kolorów i
zabawek dźwiękowych. Podświetlany
stolik (Light Box) ma biały, mleczny blat,
który oświetlany jest od spodu i w ten
sposób tworzy kontrastowe tło dla
kolorowych, przeźroczystych i matowych
przedmiotów. W ciemnym pomieszczeniu
podświetlany stolik doskonale kieruje
uwagę wzrokową dziecka na rozmaite
materiały, którymi może bawić się na
blacie. Bardzo przydatny jest też czarny,
składany przenośny ekran. Czarne tło
ogranicza rozpraszające bodźce wzrokowe
i kieruje uwagę dziecka na pojedyncze
przedmioty, które można umieszczać na
ekranie za pomocą samoprzylepnych
rzepów. Warto wypróbować też wszystko,
co się błyszczy i odbija światło lub jest w
ruchu, który stanowi dla dzieci silny
bodziec do patrzenia, czyli: wiatraczki,
folia aluminiowa, lampki i łańcuchy
choinkowe,
koraliki oraz jaskrawe
pompony, sprężynki, świąteczne girlandy,
koc ratunkowy (folia termiczna, która
błyszczy i odbija światło). W przypadku
wielu dzieci dobrze sprawdzi się świecąca
różdżka, kula czy latarka, która powoli
zmienia kolory.
















dziecko jest uprzedzane o wykonywanych
czynnościach i potrafi je potem
przewidzieć,
ma porządek i ład wokół siebie,
przekazywane są mu informacje “czego”
ma szukać i “gdzie” patrzeć,
przeprowadza się przed nim demonstrację
ruchową czynności, które ma wykonać,
podczas wykonywania przez dziecko
trudnych zadań unika się komentarza
słownego,
ogranicza
liczbę
wypowiadanych słów,
nazywa się czynności, które właśnie są
wykonywane, emocje oraz stale, w ten
sam sposób nazywa się przedmioty i
osoby,
dziecko może trzymać blisko twarzy dany
przedmiot/ zabawkę,
patrzy na jeden przedmiot, a nie na grupę
przedmiotów,
podczas prezentacji kilku przedmiotów
zachowany jest pomiędzy nimi dość
spory odstęp,
wykorzystywane są kolory podczas
poznawania przedmiotów i kształtów,
przedmioty
prezentowane
są
na
jednolitym, kontrastowym tle,
pierwsze prezentowane przedmioty są
proste w swojej budowie, nie posiadają
szczegółów wewnętrznych,
prezentowane przedmioty są wprawiane
w ruch, np. wolno przesuwane przed
oczami lub potrząsane,
do pokazywanych przedmiotów dołącza
się dźwięk, ale nie na początku terapii,
zmiany
i
nowe
doświadczenia
wprowadzane są stopniowo,
przedmioty, kanty mebli lub szlaki
komunikacyjne oklejane są kolorową
taśmą izolacyjną ( najlepiej w ulubionym
kolorze dziecka).
UWAGA:
Wiele rzeczy, które stosuje się w terapii dzieci
z CVI nie są tradycyjnymi zabawkami!
Dlatego trzeba bardzo pilnować dziecka
podczas każdej aktywności, zwłaszcza, jeśli
lubi brać rzeczy do buzi lub je gryźć.
Przedmiotów świecących, które pulsują lub
zmieniają kolory w szybkim tempie nie należy
używać w przypadku dzieci, u których
występują lub występowały napady drgawek.
Opracowała: Elżbieta Gołoś
Podsumowując: dziecko z CVI
zaczyna
lepiej
funkcjonować
i
wykorzystywać wzrok, kiedy:
 znajduje się w znajomym otoczeniu i
używa znanych sobie przedmiotów,
 zajęcia zaczynają się zawsze od tej
samej czynności,
Bibliografia:
Julie Smith, Korowe uszkodzenie wzroku.
Artykuł ze strony internetowej:
http://www.pzn.org.pl
Walkiewicz-Krutak M. (2009),
Funkcjonowanie wzrokowe małych dzieci
słabo widzących, Warszawa, APS.
ś
Grupa III, VI i VII
w odwiedzinach
w Zespole Szkół
Specjalnych nr 100
Już od kilku lat, corocznie, zapraszani
jesteśmy do obejrzenia w styczniu
Jasełek
przygotowanych przez
zaprzyjaźniony z nami Zespół Szkół
Specjalnych
nr
100
przy
ul.
Czarnieckiego. W tym roku szkolnym
Jasełka nosiły tytuł: „Do szopy”.
Przedstawienie przygotowane przez
uczniów szkoły, jak co roku, było na
najwyższym poziomie.
Atmosfera na przedstawieniu była
niezapomniana. Dzieci z naszego
przedszkola
nagrodziły
aktorów
gromkimi brawami.
Dziękujemy!
Opracowała:
mgr Marta Perekitko
3
Walentynki
BAL
KARNAWAŁO
WY
Karnawał to radosny czas dla dorosłych i
dzieci. W środowy, deszczowy i pochmurny
poranek sala gimnastyczna w naszym
przedszkolu zamieniła się w dyskotekowy
parkiet. Z głośników popłynęły przeboje
muzyki disco, a na deski sali wkroczyły
wszystkie dzieci z naszego przedszkola.
Dzieci i Panie miały przygotowane
wspaniałe, błyszczące i szalone stroje. W
miłym nastroju i przy znanych piosenkach
tańczyliśmy i bawiliśmy się w korowodach,
grupach i w parach. Podczas trwania
zabawy odbyły się ciekawe konkursy:
prezentacja
przygotowanych
przez
poszczególne grupy tańca do piosenek
disco, zbieranie disco piłeczek, czy wspólne
układanie napisu „Pięknie was witamy, do
zabawy zapraszamy”.
Punktem kulminacyjnym Balu był wybór
Króla-Królowej Parkietu. Ale wśród tylu
wspaniałych przebrań i znakomitych
tancerzy nie można było wskazać faworyta,
więc osoby prowadzące Bal zdecydowały,
że każda z grup otrzyma dyplom Króla
Parkietu. I tak też się stało.
Na koniec strzeliły serpentyny, a wszyscy
brawurowo odtańczyli najbardziej obecnie
znaną i śpiewaną piosenkę „Będzie
zabawa! Będzie się działo! I znowu nocy
będzie mało. Będzie głośno, będzie
radośnie. Znów przetańczymy razem całą
noc”.
Uśmiech i dobra, wspólna zabawa
przedszkolaków były dla nas znakiem, że
Bal
był
bardzo
udany.
Wielkie
podziękowania należą się nauczycielkom z
grupy II – p. Natalii i p. Bogusi, które
zadbały o piękną dekorację oraz
przygotowały scenariusz zabawy i tak ją
poprowadziły, aby każdy uczestnik czuł się
w tym wyjątkowym dniu wesoło i radośnie.
,
Opracowały:
mgr Natalia Krywanis
mgr Marta Perekitko
Święto Zakochanych
przypada oczywiście 14 lutego.
Nazwa święta pochodzi od św.
Walentego, którego wspomnienie
liturgiczne w Kościele katolickim
obchodzone jest również tego dnia.
Choć
Walentynki
są
różnie
spostrzegane przez każdego z nas, my
namawiamy do tego, aby był on dniem
radosnym oraz wyjątkowym dla nas i
dla osób, które darzymy sympatią i
gorącym uczuciem.
Przez żołądek do serca, czyli
kruche ciastka lukrem zdobione







12 dag masła
2 łyżki cukru kryształu
kilka kropel aromatu waniliowego
15 dag mąki pszennej
1 całe jajo
lukier: 1 białko, 25 dag cukru pudru,
łyżeczka soku z cytryny
barwniki, wykałaczka
REKRUTACJA NA NOWY
ROK SZKOLNY 2014/2015
Rekrutacja do naszego przedszkola na
rok szkolny 2014/2015 będzie
odbywała się w dniach 05-26.03.2014
roku.
Uwaga: rekrutacja do przedszkola
specjalnego nie odbywa się drogą
elektroniczną!
Rodzice/opiekunowie prawni dzieci,
które już uczęszczają do naszej
placówki będą składali w dniach
05-11.03.2014 roku:
„Potwierdzenie woli kontynuowania
przez dziecko edukacji przedszkolnej
w kolejnym roku szkolnym”.
Deklaracje będą do pobrania na
naszej stronie internetowej lub u
wychowawców grup.
4