Laborka nr 8 - gotowe odpowiedzi (PDF 96 kB)

...........................................................
Laboratorium sieci komputerowych
Protokół RIP
Sprawozdanie – odpowiedzi:
2.2 Parametr clockrate jest ustawiany kiedy interfejs który konfigurujemy pełni funkcję DCE.
DCE - data communications equipment. Data communications equipment (rozwinięcie skrótu wg. EIA) lub
data circuit-terminating equipment (wg ITU-T). Urządzenia i połączenia sieci komunikacyjnej które stanowi
zakończenie sieci lub interfejs użytkownik – sieć. DCE zapewnia fizyczne połączenie do sieci, przesyła ruch
oraz odpowiada za takt sygnału używany do synchronizacji transmisji danych pomiędzy DCE i DTE.
Modemy i karty interfejsu to przykłady urządzeń DCE.
3.1 Przykłady protokołów routingu które mogą być uruchomione na routerze:
a) RIP – protokół routingu wewnętrznego, protokół wektora odległości
IGRP – protokół firmy Cisco, routingu wewnętrznego, protokół wektora odległości
OSPF – protokół routingu wewnętrznego, protokół stanu łącza
IS-IS – hierarchiczny protokół stanu łącza, routing wewnętrzny
EIGRP – zaawansowany protokół wektora odległości, routing wewnętrzny
EGP – obecnie zastąpiony przez BGP
BGP – protokół wektora odległości, routing zewnętrzny
b) Routery poznają dostępne szlaki do sieci poprzez routing statyczny oraz dynamiczny. Ścieżki
konfigurowane ręcznie przez administratora sieci są ścieżkami statycznymi. Ścieżki poznane dzięki
innym routerom używającym protokołów routingu to routing dynamiczny.
c) Router uzupełnia swoją tablice routingu informacjami uzyskanymi z innych routerów pracujących
w sieci
d) RIP - Routing Information Protocol
3.2 a) Router wysyła informacje o aktualnej tablicy routingu co 30 sekund (domyslnie).
b) Wpis zostaje usunięty z tablicy routingu po 240 sekundach
c) Parametr distance dla protokołu RIP przyjmuje domyślną wartość 15.
3.3 a) Informacje przesyłane między routerami w komunikatach RIP:
- wersja protokołu
- adres źródłowy komunikatu
- interfejs na którym odebrano komunikat
- informacje o adresach dostępnych sieci i odległości w jakiej się znajdują
b) Ramka zawiera:
- źródłowy i docelowy adres MAC (adres rozgłoszeniowy)
- źródłowy i docelowy adres IP (adres rozgłoszeniowy)
- numer portu UDP na którym działa RIP
- wersję protokołu
- metrykę
c) Protokół RIP zlicza ilość routerów (hop count) przez które przechodzi pakiet z sieci z której został
wysłany do routera do którego tablicy routingu dana sieć zostanie dodana.
3.4 a) Tablica routingu zawiera:
- informacje o tym w jaki sposób szlak został poznany
- informacje o tym czy docelowa sieć jest bezpośrednio połączona lub adres (skojarzenie) routera
do którego pakiet może być wysłany aby dotrzeć do sieci docelowej
- ilość skoków lub odległość do tych sieci
- interfejs przez który dane muszą zostać wysłane aby dotrzeć do sieci do której są przeznaczone
b) Tablica routingu jest uzupełniana poprzez wpisy tras statycznych oraz informacje dostarczane przez
routing dynamiczny
c) Jest to czas potrzebny grupie współpracujących urządzeń sieciowych na których aktywny jest określony
protokół routingu na uzgodnienie topologii sieci po tym jak topologia ta uległa zmianie.
3.5 a) W tablicach routingu znajdują swoje odzwierciedlenie zmiany topologii sieci. Sieć zostaje znaczona
jako niedostępna i usunięta z tablicy routingu
b) Zmiany topologii sieci nie są widoczne jednocześnie na wszystkich routerach. Przykładem jest tu
różnica między routerami sąsiadującymi z routerem na którym wyłączony został protokół RIP (LAbA)
a tymi z routerów które uzyskują informacje o stanie sieci osiągalnych przez router LabA za
pośrednictwem innych ruterów. Routery bezpośrednio sąsiadujące z LabA usuwają po 240 sekundach
wpisy dotyczące sieci osiągalnych poprzez ten router. Jednocześnie przez cały czas (240 sekund)
wysyłają do oddalonych routerów uaktualnienia bazując na wpisach we własnej tablicy (z których do
momentu upłynięcia 240 sekund ścieżki przez LabA są oznaczone jako osiągalne). Wynikiem tego jest
wolna konwergencja. Routery oddalone od LabA zaczną odpowiednio później obserwować brak
informacji o dostępności LabA i później usuną ścieżki przez niego prowadzące ze swojej tablicy
routingu.
4.2 Pozostawiając konfigurację łączy WAN jak w punktach 2.2 – 3.5 zaadresowano łącza LAN w oparciu
o adres sieci 192.168.17.0 pożyczając 4 bity na adres podsieci (założono konieczność zaadresowania
8 sieci LAN).
4.3 a) Protokół RIP w wersji 1 działa poprawnie tylko w jeśli adresowanie w sieci którą obsługuję oparte jest
o maskę jednakowej długości. Oznacza to, iż za pośrednictwem protokołu nie można uzyskać
informacji o podsieciach których maska sieci ma długość 255.255.255.240 (zaadresowane w pkt. 4.2
adresy LAN) kiedy w topologii występują także adresy o masce 255.255.255.0 W takiej sytuacji
protokół RIP v.1 zastosuje krótszą z masek do wszystkich adresów, w wyniku czego router nauczy się
za pośrednictwem RIP v1 poprawnie adresów WAN oraz sieci 192.168.17.0 (efekt zastosowania maski
255.255.255.0 do adresów sieci LAN)
b) Po zmianie wersji protokołu routingu na RIP w wersji 2 informacje o sieci zostały poprawnie
przekazane za jego pośrednictwem. Sieć zaczęła działać poprawnie. Protokół RIP v2 umożliwia
adresowanie podsieci w oparciu o różne długości maski. W uaktualnieniu tablicy routingu protokołu
RIP v2 przesyłana jest obok adresu sieci także długość jej maski.
4.4 Routery na których działa protokół RIP v2 wymieniają między sobą następujące informacje:
- rodzaj rozkazu
- wersja protokołu
- domena routingu
- adres podsieci wraz z maską podsieci
- metryka
- port UDP wykorzystywany przez protokół RIP
Wnioski.
RIP w wersji 2:
- łatwy w konfiguracji
- wspiera routing bezklasowy
- wspiera VLSM – podsieci w ramach tej samej sieci mogą mieć różną maskę
- rozgłasza komunikaty na adres klasy D 224.0.0.9 – rozgłaszanie do grup
- posiada mechanizmy autentykacji rozsyłanych uaktualnień tablicy routingu