2 czerwca 2010 - Teologia Polityczna
Transkrypt
2 czerwca 2010 - Teologia Polityczna
INSTYTUT TEATRALNY ZAPRASZA NA WYKŁAD STEPHENA GREENBLATTA I KONFERENCJĘ Z JEGO UDZIAŁEM Stephen Greenblatt (ur. 1943) krytyk i teoretyk literatury, badacz kultury epoki renesansu. Najwybitniejszy, obok Harolda Blooma, amerykański interpretator twórczości William Shakespeare’a. Redaktor pełnego wydania dzieł stratfordczyka, The Norton Shakespeare (1997). Bez mała trzydzieści lat temu przedstawił podstawy swojej teorii naukowej, nazwanej z czasem nowym historycyzmem (New Historicism). Nowy historycyzm, postulujący organiczne złączenie analizy dzieła literackiego z analizą możliwie szerokiego kontekstu kulturowego, historycznego, 1 CZERWCA społecznego, zrywał z wcześniejszymi teoriami autonomiczności dzieła literackiego. Posiłkując się różnorodnymi metodologiami badawczymi – od antropologii kulturowej po gender studies – z eklektyzmu i heterogeniczności metod czyni wartość. W Polsce ukazał się zbiór esejów Greenblatt Poetyka kulturowa. Pisma wybrane (Universitas 2006), a także będąca światowym bestsellerem biografia Williama Shakespeare’a zatytułowana Shakespeare. Stwarzanie świata (W.A.B. 2007). 2010 GODZ. 17.00 Czytanie dramatu Cardenio autorstwa Stephena Greenblatta i Charlesa Mee przygotowanie Weronika Szczawińska Dyskusja z udziałem Stephena Greenblatta prowadzenie Małgorzata Sugiera i Mateusz Borowski Cardenio Dramat inspirowany zagubioną sztuką Shakespeare’a Przez wieki starano się udowodnić, że do ustalonej listy dzieł Shakespeare’a należy dodać inne utwory poetyckie i dramatyczne, których mógł być autorem lub współautorem. Wśród nich znalazł się wystawiony na dworze Jakuba I w 1613 roku dramat Cardenio, którego rękopis najprawdopodobniej jeszcze w tym samym roku spłonął w pożarze teatru The Globe. Sztuki nigdy nie wydano drukiem, ale dramat pojawiał się na scenach angielskich w przeróbce Lewisa Theobalda, „udoskonalony” zgodnie z neoklasycystycznym gustem i poczuciem smaku. W kolejnym pożarze teatru spłonęły rękopisy, z których przygotowując swoją redakcję korzystał Theobald. Domniemane autorstwo Shakespeare przesłonił zatem gęsty dym płonących teatralnych bibliotek (rękopisy nie płoną?), a sprawa od stuleci rozpala umysły i emocje badaczy twórczości stratfordczyka. W 1999 roku Stephen Greenblatt, wraz z dramatopisarzem amerykańskim Charlesem Mee, napisał własną wersję Cardenia. Współpraca ta nie była przypadkiem, gdyż – jak wyjaśniał badacz – od lat fascynował się twórczością Mee, „przebiegłego przetwarzacza, obdarzonego szczególną zdolnością do utrzymania kontroli nad oryginalnym materiałem, z którego korzysta nadając mu jednocześnie nowe i niespodziewane możliwości interpretacyjne”. Greenblatt podkreśla, że współczesna wersja Cardenia jest typowym przykładem praktyk nowego historycyzmu, ujawniającego „społeczną mobilność materiałów napisanych przez danego autora, będących wytworem określonego czasu, tradycji, czy też kultury”. Nawołując do podjęcia studiów nad mobilnością, autor wyjaśnia, że pomagają one w osiągnięciu poczucia „contingentia”, czyli stanu, który pozwala nam „doświadczać kultury nie jako zjawiska stałego, nieuniknionego i zadziwiająco trwałego”, lecz zmiennego niekoniecznego i całkowicie elastycznego. Na podstawie eseju Krystyny Kujawińskiej-Courtney Życie teatralne i literackie zaginionej sztuki Shakespeare’a „Cardenio”, „Dialog” 2010 nr 5. 2 czerwca 2010 Konferencja Poetyka kulturowa polskiego Szekspira 9.00 KRYSTYNA KUJAWIŃSKA-COURTNEY „Urodzona poza magicznym terytorium anglo-saksońskiej rasy”: kariera Heleny Modrzejewskiej w Stanach Zjednoczonych 10.00 MAŁGORZATA SUGIERA Hamlet dwa razy przepisany. Horsztyński Juliusza Słowackiego i Hamlet wtóry Romana Jaworskiego 11.00 – 11.30 przerwa 11.30 DARIUSZ KOSIŃSKI „Nie mogę się oprzeć – ZESTAWIENIU”. Hamlet Stanisława Wyspiańskiego i chwila dziejowa Polaków 12.30 GRZEGORZ NIZIOŁEK Hamlet Grotowskiego, czyli czego boją się Polacy 13.30 - 15.00 przerwa 15.00 ROMA SENDYKA Kulturowy Shakespeare: propozycje Stephena Greenblatta 16.00 STEPHEN GREENBLATT „Shakespeare and the Limits of Hatred”: on hatred carried to the limits of suicide, with focus on Shylock and Iago 17.15-17.30 przerwa 17.30 Dyskusja panelowa z udziałem wszystkich referentów prowadzenie MATEUSZ BOROWSKI