federalista 1 - Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych

federalista 1 - Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych

Ponad granicami
ENNA, czyli federacje krajowe w Europie
Anna Mazgal
Czy społeczeństwo obywatelskie w wymiarze ponadnarodowym ma sens?
Argumentów, że nie, zwłaszcza tych pragmatycznych, jest wiele. Obywatele
w obrębie własnej kultury i języka mają problem z ustaleniem wspólnej agendy,
a co dopiero w sytuacji, gdy historycznie czy kulturowo człowiek człowiekowi wilkiem. Niechby nawet byli jak dwa bratanki – zwykle są tak zapracowani
na swoim terenie, że nawet przy najlepszych chęciach na początku, w praktyce
nie mają czasu i siły.
Jednak tak się stało, że kilkanaście organizacji parasolowych z Europy –
OFOP też – odpowiedziało na to pytanie twierdząco. Większość z nich reprezentuje kraje należące do Unii Europejskiej. Ale projektem o nazwie European
Network of National Associations – w skrócie ENNA – zainteresowane są też
kraje takie jak Norwegia czy Turcja.
Jakie argumenty za tego rodzaju zaangażowaniem są dla organizacji przekonujące? Najprostszy i zarazem najbardziej pragmatyczny jest taki, że szerokie
partnerstwo prawie dwudziestu federacji pozwoli na wymianę doświadczeń,
która zaprocentuje w ich codziennej pracy. Jednak do tego nie trzeba wikłać
się w strukturę, w której składki wyniosą najmarniej kilkaset euro i która sama
w sobie jest jednym wielkim federacyjnym eksperymentem.
Istotne jest to, że jeśli europejski eksperyment unijny ma być trwały, wymaga
zaangażowania obywateli. Takich, którzy oprócz bycia Polakami, Hiszpanami
czy Łotyszami czują się jeszcze obywatelami Europy. I to nie tylko w sensie kulturowym, ale i w uznaniu swoich obywatelskich praw i obowiązków. Jeśli to się
nie stanie, jeśli Europejczycy wycofają się z dyskusji o przyszłości kontynentu, pozostanie nam polegać na wspólnotowej technokracji. A to dla aktywnych
obywateli za mało. Wyrazem wiary, że udział w dyskusji na tym poziomie ma
sens, jest Manifest zorganizowanych obywateli Europy. Nie jest to dokument,
w którym lobbujemy za własnym, sektorowym interesem (jakkolwiek byłby
rozumiany). Zawarte w nim postulaty są istotne, bo ich realizacja ma ułatwić
Europejczykom realizację ich prawa do bycia aktywnymi i do występowania
razem – w sposób sformalizowany lub nie – w sprawach dla nich istotnych.
30
Federalista nr 1, marzec 2010
Dwanaście z organizacji tworzących sieć ENNA spotkało się 26-28 listopada w Warszawie. Zjazd założycielski, jak określili go uczestnicy, miał na celu
uformowanie sieci jako struktury posiadającej wewnętrzne mechanizmy funkcjonowania oraz plan działań zewnętrznych. W spotkaniu wzięło udział 13
uczestników reprezentujących organizacje (w tym Zastępca Sekretarza Generalnego CIVICUS Katsuji Imata) oraz grupa uczestników z Polski (w wybranych sesjach) reprezentujących organizacje członkowskie i partnerów OFOP,
w tym grantodawców oraz np. Ministerstwa Rozwoju Regionalnego.
Podczas sesji roboczych dyskutowano nad uprzednio przygotowanymi
propozycjami dokumentów konstytutywnych dla sieci, takimi jak misja, wizja i cele, struktura formalno-prawna, jaką miałaby przyjąć sieć, która obecnie
jest nieformalnym porozumieniem organizacji parasolowych, oraz postulatów
stanowisk w sprawach istotnych dla sieci na szczeblu ogólnoeuropejskim referowanych przez reprezentantów federacji.
Następny przystanek – 11-13 marca w Londynie.
Anna Mazgal
Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych
Przewodnicząca sieci ENNA
Federalista nr 1, marzec 2010
31