Plik do pobrania ( 820 KB )

Transkrypt

Rozdział 6.
Konstrukcje żelbetowe
6.1 PRET — wstawianie pręta zbrojeniowego w
widoku
Program PRET rysuje i opisuje pręt zbrojeniowy. Rysowanie następuje poprzez zaznaczenie kolejno początku
pręta, wszystkich punktów załamań i jego końca. W przypadku, gdy rysowany jest pręt ze stali gładkiej A-0, lub
A-I, należy dodatkowo określić kierunki odgięć (haków) na końcach. Program rysuje pręt w przekroju
żelbetowym oraz we wskazanym miejscu poza przekrojem wraz z opisem. W przypadku prętów ze stali gładkiej
automatycznie dodawane są odgięcia na końcach o długości zależnej od średnicy pręta. Odgięcia rysowane są
tylko poza przekrojem żelbetowym. W przekroju — dla jego większej przejrzystości — są pomijane. Rysowanie
pręta (prętów) można podzielić na następujące etapy:
przygotowanie trasy przebiegu pręta — wskazanie końców i punktów załamań (np. przy użyciu linii
pomocniczych),
wrysowanie pręta (prętów) o zadeklarowanej średnicy — polecenie pret.
Przykład:
Rysujemy pręty zbrojeniowe ∅20 ze stali A-I w poniższym przekroju:
Aby wskazać końce prętów i punkty załamania, rysujemy kilka linii pomocniczych:
P 2
P 1
P 3
P 1 4
P 1 3
P 5
P 8
P 6
P 9
P 4
P 1 0
P 7
P 1 1 P 1 2
Rozdział 6 Konstrukcje żelbetowe
155
Rysujemy teraz pręt NR1 i pręt NR2. Aby przyspieszyć wczytywanie punktów, najlepiej (w tym przykładzie)
ustawić na stałe wyszukiwanie punktów przecięcia INTersection.
, lub
command: pret↵
↵
Podaj punkt poczatkowy: P2↵
↵
Podaj punkt: P1↵
↵
Podaj punkt: P9↵
↵
Podaj punkt: P12↵
↵
Podaj punkt: P4↵
↵
Podaj punkt: P3↵
↵
Podaj punkt: ↵
(....)
Podaj punkt ZEROWY: P13↵
↵
Podaj punkt KONCOWY: P14↵
↵
Podaj punkt wstawienia pręta z opisem: P15↵
↵
(....)
Podaj punkt wstawienia opisu: P17↵
↵
(....)
command: pret↵
↵
Podaj punkt: P2↵
↵
Podaj punkt: P6↵
↵
Podaj punkt: P10↵
↵
Podaj punkt: P9↵
↵
Podaj punkt: P5↵
↵
Podaj punkt: P6↵
↵
Podaj punkt: P7↵
↵
Podaj punkt: P8↵
↵
Podaj punkt: P12↵
↵
Podaj punkt: P11↵
↵
Podaj punkt: P7↵
↵
Podaj punkt: P3↵
↵
Podaj punkt: ↵
(....)
Podaj punkt ZEROWY: P13↵
↵
Podaj punkt KONCOWY: P14↵
↵
156
AutoCAD Konstrukcje budowlane
Podaj punkt wstawienia pręta z opisem: P16↵
↵
(....)
Podaj punkt wstawienia opisu: P18↵
↵
(....)
command:
W przekroju zostały narysowane pręty, a w punktach P16 i P17 pojawiły się rysunki prętów wraz z opisami:
P16
P18
P15
P17
Należy jeszcze usunąć linie pomocnicze i skorygować położenie części opisów pręta NR1. Ostatecznie
uzyskamy rysunek przekroju ze zbrojeniem:
Wskazane jest, aby linie pomocnicze rysować na warstwie 9, czyli warstwie linii pomocniczych: można je
potem łatwo usunąć za pomocą jednego polecenia.
157
W trakcie rysowania pręta, pytanie Podaj punkt ZEROWY dotyczy kierunku odgięcia na początku pręta. Program
odczytuje jedynie kąt prostej przechodzącej przez pierwszy punkt pręta i wskazany punkt ZEROWY (w
powyższym przykładzie punkty P2 i P13 dla pręta NR1). Tak więc istotny jest tylko kierunek, a odległość
między punktami (P2 i P13) nie ma znaczenia. To samo dotyczy punktu KOŃCOWEGO.
Numeracja pręta wstawiana jest automatycznie przez program – wstawiany jest pierwszy wolny na rysunku
numer.
6.2 Przekrój pręta zbrojeniowego
Pręt zbrojeniowy w przekroju umieszczany jest poprzez wstawienie bloku o nazwie pret_001.dwg w skali
równej średnicy pręta. Wskazane jest rysowanie w ten sposób wszystkich przekrojów prętów ze względu na
współpracę z innymi programami Aplikacji.
Pręty można wstawić wybierając je z belki narzędziowej.
lub stosując poniższe polecenia:
zb6
—
wstawia przekrój pręta ∅6
zb8
—
zb10
—
zb12
—
zb16
—
zb20
—
zb25
—
lub otwierając okno dialogowe:
, lub
command: ssa↵
↵, ppret↵
↵
158
6.3 Strzemiona
Jeśli narysowaliśmy dowolny przekrój żelbetowy (belki, słupa żelbetowego) zbrojony prętami wrysowanymi za
pomocą powyższego polecenia, możemy w sposób automatyczny wrysować dowolne strzemiona.
Przykład:
Rysujemy strzemiona ∅6 w przekroju słupa jak w poniższym przypadku:
Rysunek 5. 1 Rysowanie strzemienia.
, lub
command: stm1↵
↵
(....)
Podaj średnicę pręta strzemion: < 6 > ↵
WSKAZUJ PRETY ZGODNIE Z RUCHEM WSKAZOWEK ZEGARA:
Select objects:
1
1 found
Select objects:
3
1 found, 2 total
Select objects:
6
1 found, 3 total
Select objects:
8
1 found, 4 total
Select objects: ↵
(....)
Podaj punkt wstawienia pręta:
P1↵
↵
(....)
Podaj ile jest tych strzemion (ENTER to 1szt.):
(....)
Podaj punkt wstawienia opisu preta: P2↵
↵
(....)
command:
command: stm1↵
↵
(....)
Podaj średnice pręta strzemion: < 6 > ↵
WSKAZUJ PRETY ZGODNIE Z RUCHEM WSKAZOWEK ZEGARA:
Select objects:
10
Select objects:
2
1 found
1 found, 2 total
20↵
↵
159
Select objects:
4
1 found, 3 total
Select objects:
5
1 found, 4 total
Select objects:
7
1 found, 5 total
Select objects:
9
1 found, 6 total
Select objects: ↵
(....)
Podaj punkt wstawienia preta:
P3↵
↵
(....)
Podaj ile jest tych strzemion (ENTER to 1szt.):
20↵
↵
(....)
Podaj punkt wstawienia opisu preta: P4↵
↵
(....)
command:
Wrysowane strzemiona powinny wyglądać jak na poniższym rysunku.
6.4 Opis pozycji zbrojenia
Okno opisu pozycji zbrojenia służy do niezależnego wstawiania lub modyfikacji opisów poszczególnych pozycji
zbrojenia. Opisy pozycji i elementów zbrojenia, w procesie przygotowania wykazu stali zbrojeniowej pełnią
podobne funkcje jak w wykazie stali profilowej (Rozdział 4).
Command: zbp↵
↵
[ODNOŚNIKI] — [ZELBET OPIS] — [POZYCJA-OPIS]
Okno programu wywołane za pomocą jednej z powyższych komend otwiera się w trybie NOWA POZYCJA.
160
W polu POZYCJA wstawiany jest automatycznie pierwszy wolny numer pozycji zbrojenia.
Pole FI służy do ustalenia średnicy pręta, pole DŁUGOŚĆ do wprowadzenia jego długości, a pole STAL do
określenia gatunku zastosowanej stali.
Z prawej strony okna dialogowego w polu SZTUK należy wpisać wymaganą liczbę prętów.
Poniżej wyświetlane są informacje o ciężarze jednostkowym pręta, ciężarze jednej sztuki i ciężarze całkowitym
prętów danej pozycji.
Wciśniecie przycisku WSTAW powoduje wstawienie do rysunku bloku opisu pozycji zawierającego wszystkie
wprowadzone dane.
Dostępnych jest kilka alternatywnych sposobów przejścia do edycji POZYJI ISTNIEJĄCEJ.
Możemy wprowadzić z klawiatury komendę
Command: ed↵
↵
i wskazać blok opisu co spowoduje otwarcie okna dialogowego z wczytanymi parametrami.
W otwartym oknie dialogowym możemy wpisać numer istniejącej pozycji w polu POZYCJA lub wskazać
odpowiedni blok opisu wykorzystując przycisk WSK. OPIS.
Zmiany do POZYJI ISTNIEJĄCEJ wprowadzamy przyciskiem ZMIEN.
Jeżeli wprowadziliśmy numer pozycji za pomocą pola POZYCJA ale nie wiemy, w którym miejscu rysunku
znajduje się blok opisu pozycji możemy znaleźć go za pomocą przycisku Z.
Obok pola DŁUGOŚĆ umieszczony jest przycisk W , który można traktować jako funkcje pomocniczą dla
ustalenia długości pręta. Jeżeli na rysunku jest już pręt zbrojeniowy narysowany polilinią, to ta funkcja pozwala
na wczytanie długości poprzez jego wskazanie. Warunkiem jest, aby pręt narysowany był jedną, ciągłą polilinią
(program wczytuje długość wskazanej polilini).
6.5 Opis elementu zbrojenia
Okno WSTAW ELEMENT służy do wstawiania do rysunku nowego elementu opisu zbrojenia
Command: zbb↵
↵
[ODNOŚNIKI] — [ZELBET OPIS] — [ELEMENT-WSTAW]
W polu NAZWA podajemy nazwę nowego elementu.
W polu TYP możemy opcjonalnie wprowadzić opis elementu.
W polu LICZBA podajemy liczbę elementów w wykazie stali zbrojeniowej.
Element rysujemy wciskając przycisk OK.
Jeżeli w polu nazwa zostanie wprowadzona nazwa istniejącego elementu, w oknie pojawi się komunikat
ELEMENT ISTNIEJACY i uaktywni się przycisk Z ułatwiający odnalezienie elementu na rysunku.
6.6 Edycja elementu zbrojenia
Program pozwala na dostosowanie wszystkich parametrów elementu, w szczególności na usuwanie i
dopisywanie pozycji do elementu.
Command: zbe↵
↵
[ODNOŚNIKI] — [ZELBET OPIS] — [ELEMENT-OPIS]
161
162
W grupie ELEMENT umieszczono pola NAZWA, LICZBA i TYP pozwalające na zmianę liczby sztuk i typu
elementu, oraz wczytywanie innego istniejącego na rysunku elementu.
Wpisanie w polu NAZWA nazwy istniejącego elementu powoduje jego otwarcie do edycji.
Element można również otworzyć wczytując go bezpośrednio z rysunku przyciskiem WSKAŻ.
Przycisk Z pomaga w odnalezieniu na rysunku istniejącego symbolu elementu.
Dopisywanie pozycji do elementu odbywa się za pomocą pól z grupy POZYCJA.
Możliwe jest wczytanie pozycji z rysunku poprzez jej wskazanie za pomocą przycisku WSKAŻ lub poprzez
wpisanie jej numeru w polu NUMER i wciśnięcie przycisku DODAJ.
Przycisk USUŃ usuwa zaznaczoną pozycję z listy.
Przycisk USTAW porządkuje pozycje na liście według kolejności numerów.
Przycisk EDYTUJ powoduje zamknięcie okna edycji elementu i otwarcie okna edycji pozycji, z wczytaną
pozycją wskazaną uprzednio na liście elementu.
Przycisk Z odnajduje na rysunku opis wskazanej pozycji.
Ze względu na to, ze każda pozycja pręta zbrojeniowego ma już zadeklarowaną liczbę sztuk, wczytywanie i
przypisywanie pozycji do elementu jest ułatwione. Wystarczy tylko wskazać pozycje na rysunku. Wskazanie
można zrealizować nie tylko pojedynczo, ale również oknem, wtedy program wczyta wszystkie pozycje
wewnątrz okna.
163
6.7 Wykaz stali zbrojeniowej
Program wstawia wykaz stali zbrojeniowej do rysunku na podstawie danych zapisanych w blokach opisu pozycji
i elementów.
Command: zbw↵
↵
[BAZA] — [WYKAZ] — [STALI ZBROJENIOWEJ]
Po otwarciu okna dialogowego automatycznie wczytywane są istniejące w rysunku pozycje i elementy.
Wczytane informacje można przegadać wybierając z listy nazwy kolejnych elementów.
W grupie element wyświetlane są podstawowe informacje dotyczące wybranego elementu. Przycisk EDYTUJ
pozwala na przejście do okna edycji elementu.
Przycisk OK uruchamia wydruk (wstawienie do rysunku) wykazu stali zbrojeniowej. Wstawiony do rysunku
wykaz stali zbrojeniowej wygląda jak poniżej:
164
6.8 Przekrój słupa żelbetowego
Program służy do rysowania poziomego przekroju słupa żelbetowego. Minimalne zbrojenie to pręty narożne i co
najmniej jeden pręt pośredni na każdym z boków. Strzemiona czterocięte (prostokątne i rombowe). Domyślnie
proponuje się tu pręty narożne o średnicy 20mm, pręty pośrednie o średnicy 20mm, strzemiona o średnicy 6mm
i otulinę o grubości 25mm. Otulina liczona jest do strzemiona. Program stara się zaokrąglić (w dół) rozmiary
strzemion do 5mm co powoduje że grubość otuliny na rysunku może być nieco większa od zadeklarowanej.
Command: bzs↵
↵
[BAZA] — [ZELBET] — [SŁUP PRZEKRÓJ]
W pola H i B wpisujemy grubość i szerokość słupa. W polu OT podajemy grubość otuliny (domyślnie
przyjmowana jest wartość 25mm). Zaznaczenie pola RYSUJ WYMIARY decyduje o wstawieniu wymiarów do
rysunku.
W grupie ŚREDNICA PRĘTÓW ustalamy średnicę prętów narożnych w polu NAROŻNYCH, średnicę prętów
pośrednich w polu POŚREDNICH i średnicę pręta strzemion w polu STRZEMION.
W zależności od wartości wprowadzonych w grupach WYMIARY i ŚREDNICA PRĘTOW w dolnej części
okna są wyświetlane maksymalne ilości prętów pośrednich jakie mogą być wprowadzone w polach POŚR. H
i POŚR. B .
Wpisanie liczby strzemion w pole STRZEMION spowoduje wstawienie opisu pozycji dla strzemienia. Jeżeli
pozostawimy w tym polu wartość zero, opis pozycji nie zostanie wstawiony do rysunku.
Wykonanie rysunku następuje po wciśnięciu przycisku OK.
165
6.9 Przekrój belki żelbetowej
Program służy do rysowania przekroju belki żelbetowej.
Domyślnie program proponuje pręty o średnicy 20mm, strzemiona o średnicy 6mm i otulinę o grubości 25mm.
Otulina liczona jest do strzemiona. Program umożliwia rysowanie strzemion dwuciętych i czterociętych,
jednoramiennych lub dwuramiennych. Strzemiona czterocięte mogą być rysowane w układzie naprzemiennym
lub centralnym. Program stara się zaokrąglić (w dół) rozmiary strzemion do 5mm co powoduje że grubość
otuliny na rysunku może być nieco większa od zadeklarowanej.
Program nie pozwala na rysowanie strzemion dwuciętych jeżeli szerokość belki jest większa niż 350mm.
Pręty pośrednie wstawiane są do przekroju automatycznie jeżeli wysokość belki przekroczy 500mm. Domyślna
grubość pręta wynosi tu12 mm.
Program umożliwia wstawienie do czterech warstw prętów górnych i dolnych. Domyślnie w najniższej i
najwyższej warstwie wstawiane są dwa pręty (jeżeli wybrano strzemiona dwucięte) lub cztery pręty (jeżeli
wybrano strzemiona czterocięte). W pozostałych warstwach ustawiana jest wartość zero.
Command: bzp↵
↵
[BAZA] — [ZELBET] — [BELKA] — [PRZEKRÓJ]
W grupie BELKA w pola H i B wpisujemy grubość i szerokość belki. W polu OT podajemy grubość otuliny
(domyślnie przyjmowana jest grubość 25 mm). Zaznaczenie pola PŁYTA i podanie w polu P grubości płyty
powoduje narysowanie przekroju belki teowej.
W grupie STRZEMIONA wybieramy w polu ŚREDN. średnicę strzemion a w polu LICZBA ich ilość.
Pozostawienie w polu LICZBA wartości zero sprawia że pozycja opisu strzemion (i prętów pośrednich jeśli
wystąpią) nie zostaje wstawiona do rysunku. Zaznaczając odpowiednią wartość w polach DWUCIĘTE i
CZTEROCIĘTE możemy wybrać typ rysowanych strzemion.
W grupie pól umieszczonej w dolnej części okna głównego wprowadzamy następujące wartości:
G1 – ilość prętów w pierwszym od góry poziomie zbrojenia
G2 – ilość prętów w drugim od góry poziomie zbrojenia
G3 – ilość prętów w trzecim od góry poziomie zbrojenia
G4 – ilość prętów w czwartym od góry poziomie zbrojenia
ŚREDN. PRETA – średnica prętów górnych
D1 – ilość prętów w pierwszym od dołu poziomie zbrojenia
D2 – ilość prętów w drugim od dołu poziomie zbrojenia
D3 – ilość prętów w trzecim od dołu poziomie zbrojenia
D4 – ilość prętów w czwartym od dołu poziomie zbrojenia
166
ŚREDN. PRETA – średnica prętów dolnych.
Program dynamicznie wylicza maksymalna ilość prętów jaka może być wpisana w pola G1 i D1 i wyświetla te
informacje w głównym oknie dialogowym.
Narysowanie przekroju następuje po wciśnięciu przycisku OK.
Pozostałe parametry strzemion można ustawić w oknie wywoływanym przyciskiem OPCJE. W oknie tym
dokonujemy wyboru typu i układu strzemion (dla strzemion czterociętych), gatunku stali, z którego wykonane są
strzemiona i dodatkowo średnicę prętów pośrednich.
Program nie dopuszcza do narysowania przekroju z niewłaściwą liczbą prętów. Jeżeli wprowadzone zostały
błędne dane, to po wciśnięciu OK wyświetlone zostaje okienko z komunikatem o błędzie i następuje powrót do
okna głównego programu.
Otrzymany rysunek powinien wyglądać jak przedstawiony poniżej.
167
6.10 Podkładka dystansowa
Program wykonuje i opisuje rysunek prętowej podkładki dystansowej. Tego typu podkładki wykorzystuje się
przykładowo do potrzymania zbrojenia górnego płyty żelbetowej.
Command: pdys↵
↵
[BAZA] — [ZELBET] — [PODKLADKA DYST.]
W grupie WYMIARY deklarujemy wymiary charakteryzujące podkładkę.
Grupa LICZBA PODKŁADEK pozwala na zadeklarowanie ich liczby. Można tu wpisać ich ilość w okienku
ILOSC [szt], a można też wpisać powierzchnię płyty żelbetowej w okienku POW [m2], oraz ich liczbę
(współczynnik) przypadająca na 1 m2 w okienku WSP [szt/m2]. Przy korekcie którejś z powyższych wartości,
pozostałe wyliczają się dynamicznie informując użytkownika na bieżąco.
168
6.11 Belka żelbetowa jednoprzęsłowa
Program wykonuje kompletny rysunek prostej, jednoprzęsłowej belki żelbetowej, zbrojonej górą i dołem w
jednym rzędzie. Jest to nieznacznie zmieniona wersja programu dostępnego w poprzedniej wersji Aplikacji.
Command: belkaz1↵
↵
[BAZA] — [ZELBET] — [BELKA] — [JEDNOPRZESLOWA]
L
—
rozpiętość belki w świetle pomiędzy podporami
DL
—
długość podpory lewej
DP
—
długość podpory prawej
B
—
szerokość belki
H
—
wysokość belki
Po wprowadzeniu wszystkich parametrów w powyższym oknie dialogowym, program rysuje belkę we
wskazanym punkcie. Na etapie rysowania program sugeruje rozstawy strzemion (normalny i zagęszczony), które
są dobierane według klucza:
rozstaw normalny: 2/3 wysokości belki,
rozstaw zagęszczony: 1/3 wysokości belki,
zagęszczenie na odcinku 1/6 rozpiętości belki w świetle.
Użytkownik może te rozstawy zaakceptować lub zmienić.
Wykonany rysunek powinien wyglądać tak jak poniższy przykład:
169
6.12 Stopa fundamentowa
Program wykonuje kompletny rysunek szalunkowy i rysunek zbrojeniowy stopy fundamentowej.
Domyślnie program proponuje pręty zbrojenia górnego i dolnego o średnicy 12mm, pręty cokołu o średnicy
12mm, strzemiona cokołu o średnicy 6mm w rozstawie 200mm. Podlewkę z chudego betonu o grubości 100mm
i otulinę o grubości 25mm.
Program stara się zaokrąglić (w dół) rozmiary strzemion do 5mm co powoduje, że grubość otuliny na rysunku
może być nieco większa od zadeklarowanej. Program należy do starszej części Aplikacji i nie ma wbudowanego
mechanizmu korygującego błędnie wprowadzone dane. Konstruktor musi samodzielnie dobrać prawidłową ilość
i średnicę prętów zbrojenia.
Command: fundament↵
↵
[BAZA] — [ZELBET] — [FUNDAMENT]
H1
— głębokość posadowienia poniżej poziomu terenu
H2
— wysokość cokołu ponad terenem
Hf
— wysokość płyty fundamentowej
Lf
— długość płyty fundamentowej
Bf
— szerokość płyty fundamentowej
Lc
— długość cokołu
Bc
— szerokość cokołu
Mimosr. (Mimośród) — przesunięcie osi cokołu względem osi płyty fundamentowej
170
Przycisk ZBR. DOLNE otwiera okno pozwalające skonfigurować siatkę zbrojeniową w dolnym poziomie stopy
fundamentowej.
Odpowiednio dla prętów podłużnych (PRETY PODL.) i prętów poprzecznych (PRETY POPRZ.) należy
zadeklarować średnicę (FI), całkowitą liczbę sztuk (SZT.), oraz gatunek stali (STAL).
Analogicznie konfiguruje się siatkę zbrojeniową górną (ZBR. GORNE), jeżeli występuje.
Okno zbrojenia górnego uaktywnia się dopiero po zaznaczeniu opcji ZBROJENIE PŁYTY GÓRĄ.
Przycisk ZBR. COKOLU otwiera okno, w którym konfiguruje się pręty podłużne i strzemiona zbrojące cokół
fundamentu.
Należy zadeklarować tu średnicę (FI), stal (STAL) i liczbę sztuk prętów rozmieszczonych odpowiednio na boku
L i B cokołu, a następnie średnicę i rozstaw strzemion. Strzemiona rysowane są zawsze jako czterocięte. Należy
zadeklarować minimum 4 pręty na każdym z boków. W części szczytowej cokołu program zagęszcza
strzemiona.
W obecnej wersji program działa poprawnie tylko przy ilości prętów cokołu równej
co najmniej 4 na każdym z boków. Zadeklarowanie mniejszej ilości prętów może
powodować niewłaściwe wykonanie rysunku.
Deklarację dodatkowych parametrów wykonuje się w oknie OPCJE.
171
Można zadać grubość chudego betonu (wartość domyślna — 100mm), poziom terenu (wartość domyślna —
0,00), otulinę (wartość domyślna – 25mm) i rysowanie podkładki dystansowej (w obecnej wersji jeszcze nie
aktywna).
Zaznaczenie opcji RYS. SZALUNKOWY powoduje wykonanie rysunku szalunkowego po zamknięciu okna.
Zaznaczenie opcji RYS. ZBROJENIOWY powoduje wykonanie rysunku zbrojeniowego po zamknięciu okna.
Zaznaczenie obu opcji powoduje wykonanie we wskazanym punkcie równocześnie rysunku szalunkowego i
zbrojeniowego. Najczęściej, wykonany rysunek szalunkowy wymaga jeszcze pewnych uzupełnień, np.
dorysowania śrub fundamentowych.
6.13 Przekrój kanału żelbetowego
Program rysuje przekrój typowego kanału żelbetowego wraz ze zbrojeniem.
Command: kan1↵
↵
[BAZA] — [ZELBET] — [KANAL-PRZEKR.]
Wykonany rysunek ilustruje poniższy przykład.
172
Na etapie wpisywania danych należy podać wymiary gabarytowe przekroju (szerokość i wysokość), grubość
ścianki i dna oraz długość kanału, potrzebną do obliczenia liczby prętów. Kanał zbrojony jest zawsze prętami
∅8 ze stali A-I w rozstawie 150mm. Pręty rozdzielcze (podłużne — na rysunku w przekroju) rysowane są w
rozstawie max. 250mm.
6.14 PŁYTA — rysunek płyty żelbetowej
Program PLYTA jest pomocny przy wykonywaniu rysunków prostokątnej płyty żelbetowej (zwłaszcza
prefabrykowanej), zbrojonej dołem prętami ze stali A-I.
Użytkownik powinien podać następujące parametry:
długość płyty „L”,
szerokość płyty „B”,
grubość płyty „H”,
średnicę i liczbę prętów podłużnych,
średnicę i liczbę prętów poprzecznych,
173
numer pierwszego pręta.
Program wylicza rozstaw między prętami przyjmując, że odległość od krawędzi płyty do pierwszego pręta jest
równa 30 mm. Płytę można zbroić prętami za stali A-I, tzn. gładkimi — program automatycznie dodaje odgięcia
na końcach prętów. Odgięcie ma długość 70 mm i jest niezmienne, niezależnie od średnicy pręta. Otulenie
zbrojenia, tzn. odległość od spodu płyty do pręta podłużnego wynosi 20 mm.
Przykład:
Mamy do wykonania płytę żelbetową o długości 1,20 m, szerokości 1,05 m i grubości 0,15 m, zbrojoną w
kierunku podłużnym ośmioma prętami 12, a w kierunku poprzecznym siedmioma prętami 8 ze stali A-I.
1
1
, lub
command: plyta↵
↵
Podaj długość płyty L= 1200
1
Podaj szer. płyty B= 1050
1
Podaj grubość płyty H= 150
1
Podaj średnice prętów podłużnych FI-L= 12
Podaj liczbę prętów podłużnych A-L= 8
1
1
Podaj średnice prętów poprzecznych FI-B= 8
Podaj liczbę prętów poprzecznych A-B= 7
Podaj numer pręta < 1 >
1
1
1
Podaj punkt: P1
(....)
command:
Po podaniu punktu wstawienia (P1 na rysunku) program wykonuje rysunek płyty ze zbrojeniem, dodając
przekrój podłużny i poprzeczny oraz rysunek pręta poprzecznego i podłużnego wraz z opisem.
174
P1
6.15 CHBET — podkład z chudego betonu
CHBET jest prostym programem, służącym do wrysowania podkładu z chudego betonu na przekroju
fundamentu. Konstruktor wskazuje jedynie punkty skrajne spodu fundamentu, podaje grubość podkładu i
decyduje, czy na podkładzie będzie położona izolacja przeciw wilgociowa.
Przykład:
Rysujemy podkład z chudego betonu o grubości 100 mm na przekroju fundamentu jak przedstawiono poniżej:
command: chbet
11
11
Podaj pierwszy punkt: P1
Podaj drugi punkt: P2
Podaj grubość chudego betonu: 100
1
(....)
Jeżeli >>n<< to nie rysuje izolacji!
(....)
command:
1
175
Punkty P1 i P2 należy zawsze wskazywać od strony lewej do prawej. W
przeciwnym przypadku możemy otrzymać nieprawidłowy rysunek.
6.16 Płytka centrująca
Płytkę centrującą, stosowaną przy podstawach słupów (dla śrub fundamentowych) można wstawić do rysunku
lub rozrysować programem:
Command: pdc↵
↵
[BAZA] — [SRUBA FUND.] —[PŁYTKA CENT.]
Sekcja Parametry pozwala na ustawienie średnicy śruby fundamentowej i wymiarów płytki.
Przyciski WIDOK i PRZEKROJ wstawiają na rysunek płytkę w odpowiednim widoku, opcjonalnie z
wymiarami. Przycisk RW wstawia na rysunek pełny rysunek warsztatowy (jak poniżej).
Program przyjmuje jako domyślne wymiary płytki centrującej takie jak podane w tabeli:
d
D1
D2
u
t
mm
mm
mm
mm
M16
36
18
70
20
M20
40
22
80
20
M24
44
26
90
20
M30
50
32
90
20
M36
56
38
90
20
M42
62
45
100
20
M48
68
51
110
20
176
6.17 Śruby fundamentowe
Do rysowania śrub fundamentowych służy polecenie
Command: srf↵
↵
[BAZA] — [SRUBA FUND.] —[SRUBA FUNDAMENTOWA]
Program umożliwia wykonywanie rysunków szalunkowych, warsztatowych i poglądowych dla śrub fajkowych i
płytkowych. W rysunkach warsztatowych i poglądowych można zmienić skalę wykonywania rysunku w celu
lepszego zobrazowania detali. W rysunku warsztatowym śruba może być wstawiana pod dowolnym kątem.
6.18 Proste śruby fundamentowe
Funkcje wstawiające do rysunku blok — rysunek typowej śruby fundamentowej „fajkowej”.
Dostępne są rozmiary śrub jak poniżej:
M10 x 500 mm — polecenie: srf10,
M36 x 900 mm — polecenie: srf36.
Śruby dostępne są też z menu górnego:
[BAZA] — [SRUBA FUND.]
Poniżej przedstawiono rysunki śrub fundamentowych, jakie są wstawiane do rysunku:
Śruba fund.
Polecenie
M10 x 500 mm srf10
M12 x 500 mm srf12
M16 x 750 mm srf16
M20 x 750 mm srf20
Rysunek
177
178
M24 x 750 mm srf24
M30 x 750 mm srf30
M36 x 900 mm srf36

Plik do pobrania ( 820 KB )

Transkrypt

Podobne dokumenty

prościarko-obcinarka esr 16 - Budo

Zadanie - analiza źródła

Ocena Radiologiczna Prętów Udowych Fassier

KARTA TECHNICZNA DANE TECHNICZNO-HANDLOWE

ERA Form EF35 - Hepeka-Poland Giętarki ERCOLINA i inne

Wypełnij czytelnie.

2 pkt - Zspdobrzany.pl