stronatytu ł owa - miasto sławków

Transkrypt

STRONA
TYTUŁOWA
INWESTOR :
TYTUŁ:
Urząd Miejski w Sławkowie
Adres: Sławków, ul. Rynek 1
Projekt budowy kanalizacji sanitarnej i przebudowy drogi ul. Młyńskiej w
Sławkowie.
ZABEZPIECZENIE I PRZEBUDOWA KABLI SN, nN i OŚWIETLENIOWYCH
PRZY UL.MŁYŃSKIEJ.
LINIA KABLOWA nN DLA ZASILANIA POMPOWNI ŚCIEKÓW.
BRANŻA:
CZĘŚĆ:
Elektryczna
Specyfikacja Techniczna
Wykonania i Odbioru Robót Elektrycznych
DATA:
STUDIO:
NIP: 937-24-08-452
e-mail:
12.2005.
„MAT – Machlowski & Then” spółka jawna.
43-300 Bielsko-Biała; ul. Piekarska 50; Tel. / Fax. 8149-775; 0602629714.
KRS: 0000177600
REGON: 072884661
[email protected]
Autorzy:
Imię i nazwisko.
opracował
inż. Jerzy Paszuda
nr uprawnień 21/81 B-B
Podpis i pieczęć.
2
SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SPIS TREŚCI:
I. Wstęp
II. Energetyczne linie kablowe,
III. Zabudowa tablicy rozdzielczej TP
IV. Płatności
V. Przepisy związane
3
I. WSTĘP
1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej S.T. są wymagania dotyczące zabezpieczenia, ułożenia i odbioru
kablowych linii energetycznych, które zostaną zrealizowane w ramach zadania pn.
Projekt budowy kanalizacji sanitarnej i przebudowy drogi ul. Młyńskiej w Sławkowie.
ZABEZPIECZENIE I PRZEBUDOWA KABLI SN, nN i OŚWIETLENIOWYCH PRZY UL.MŁYŃSKIEJ.
LINIA KABLOWA nN DLA ZASILANIA POMPOWNI ŚCIEKÓW.
Ponadto niniejsza specyfikacja obejmuje problematykę zabudowy rozdzielnicy tablicowej TP
w pomieszczeniu rozdzielni głównej nN Miejskiego Domu Kultury i jej przyłączenie.
2. Zakres stosowania ST
Specyfikację techniczną (ST) zaleca się wykorzystywać jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w dalszej części specyfikacji.
II. ENERGETYCZNE LINIE KABLOWE
1. MATERIAŁY
1.1. Ogólne wymagania
Wszystkie zakupione przez Wykonawcę materiały, dla których normy PN
i BN przewidują posiadanie zaświadczenia o jakości lub atestu, powinny być zaopatrzone
przez producenta w taki dokument.
1.2. Kable elektroenergetyczne.
Przy przebudowie istniejących linii kablowych lub budowie nowych należy stosować kable
uzgodnione z Zakładem Energetycznym oraz zgodne z dokumentacją projektową.
Bębny z kablami należy przechowywać na utwardzonym podłożu w miejscach przykrytych
dachem, zabezpieczonych przed opadami atmosferycznymi oraz bezpośrednim działaniem
promieni słonecznych.
1.3. Mufy kablowe
Mufy powinny być dostosowane do typu kabla, jego napięcia znamionowego, przekroju
i liczby żył oraz do mocy zwarcia, występujących w miejscach ich zainstalowania.
Mufy kablowe powinny być zgodne z postanowieniami PN-74/E-06401.
1.4. Przepusty kablowe
Przepusty kablowe powinny być wykonane z materiałów niepalnych z tworzyw sztucznych
wytrzymałych mechanicznie, chemicznie i odpornych na działanie łuku elektrycznego. Rury
powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-80/C-89205 i PN-76/E-05125.
Rury używane na przepusty powinny być dostatecznie wytrzymałe na działanie sił
ściskających, z jakimi należy liczyć się w miejscu ich ułożenia. Wnętrza ścianek powinny być
gładkie lub powleczone warstwą wygładzającą ich powierzchnię, dla ułatwienia przesuwania
się kabli.
Zaleca się stosowanie rur o średnicy 110 mm dla kabli do 1kV i kabli oświetleniowych oraz
o średnicy 160 mm dla kabli średniego napięcia. W przypadku zabezpieczania kabli
istniejących stosować osłony rurowe dwudzielne typu PS.
4
Rury na przepusty kablowe należy przechowywać na utwardzonym
w miejscach nienasłonecznionych i zabezpieczonych przed ich uszkodzeniem.
placu,
1.5. Piasek:
Piasek do układania kabli powinien odpowiadać wymaganiom BN87/6774-04.
1.6. Folia
Folię należy stosować do ochrony kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi. Zaleca się
stosowanie folii kalandrowanej z uplastycznionego PCW o grubości od 0,4 do 0,6 mm, gat. I.
Dla ochrony kabli o napięciu znamionowym do 1 kV należy stosować folię koloru
niebieskiego, a przy napięciach od 1 do 30 kV, koloru czerwonego. Szerokość folii powinna
być taka, aby przykrywała ułożone kable, lecz nie węższa niż 20 cm. Folia powinna spełniać
wymagania BN-68/6353-03.
2. SPRZĘT
Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego
wpływu
na
jakość
wykonywanych
robót,
zarówno
w miejscu tych robót, jak też przy wykonywaniu czynności pomocniczych oraz
w czasie transportu, załadunku i wyładunku materiałów, sprzętu itp.
Liczba i wydajność sprzętu powinna gwarantować wykonanie robót zgodnie
z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej i ST.
2.2. Sprzęt do wykonania linii kablowej
Wykonawca przystępujący do przebudowy linii kablowej winien wykazać się możliwością
korzystania z następujących maszyn i sprzętu, gwarantujących właściwą jakość robót:
- spawarki transformatorowej,
- zagęszczarki wibracyjnej spalinowej,
- wciągarki mechanicznej z napędem elektrycznym od 5 do 10 t.,
- zespołu prądotwórczego trójfazowego, przewoźnego 20 kVA.
3. TRANSPORT
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie
wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych robót.
Liczba środków transportu powinna gwarantować prowadzenie robót zgodnie
z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej i ST, w terminie przewidzianym
kontraktem.
3.2. Środki transportu do budowy linii kablowych
Wykonawca przystępujący do budowy linii kablowych powinien wykazać się możliwością
korzystania z następujących środków transportu:
- samochodu skrzyniowego,
- samochodu dostawczego,
- samochodu samowyładowczego,
- ciągnika kołowego.
Na środkach transportu przewożone materiały powinny być zabezpieczone przed ich
przemieszczaniem i układane zgodnie z warunkami transportu wydanymi przez wytwórcę.
5
4. WYKONANIE ROBÓT
4.1. Kablowe linie elektroenergetyczne.
4.1.1. Rowy pod kable
Rowy pod kable należy wykonywać za pomocą sprzętu mechanicznego lub ręcznie
w zależności od warunków terenowych i podziemnego uzbrojenia terenu, po uprzednim
wytyczeniu ich tras przez służby geodezyjne.
Odległości
między
kablami
ułożonymi
w gruncie
przy
skrzyżowaniach
i zbliżeniach:
Najmniejsza dopuszczalna
Skrzyżowanie lub zbliżenie
odległość w cm
pionowa przy pozioma przy
zbliżeniu
skrzyżowaniu
Kabli elektroenergetycznych na napięcie znamionowe do 1
25
10
kV z kablami tego samego rodzaju lub sygnalizacyjnymi
Kabli sygnalizacyjnych i kabli przeznaczonych do zasilania
25
mogą się
stykać
urządzeń oświetleniowych z kablami tego
samego rodzaju
Kabli elektroenergetycznych na napięcie znamionowe do 1
50
10
kV z kablami elektroenergetycznymi na napięcie
znamionowe wyższe niż 1 kV
Kabli elektroenergetycznych na napięcie znamionowe
50
10
wyższe niż 1 kV i nie przekraczające 10 kV z kablami tego
samego typu
Kabli elektroenergetycznych na napięcie znamionowe
50
25
wyższe niż 10 kV z kablami tego samego rodzaju
Kabli elektroenergetycznych z kablami telekomunikacyjnymi
50
50
Kabli różnych użytkowników
50
50
Kabli z mufami sąsiednich kabli
25
4.1.2. Układanie kabli
4.1.2.1. Ogólne wymagania
Układanie kabli powinno być wykonane w sposób wykluczający ich uszkodzenie przez
zginanie, skręcanie, rozciąganie itp. Ponadto przy układaniu powinny być zachowane środki
ostrożności zapobiegające uszkodzeniu innych kabli lub urządzeń znajdujących się na trasie
budowanej linii.
Zaleca się stosowanie rolek w przypadku układania kabli o masie większej niż 4kg/m. Rolki
powinny być ustawione w takich odległościach od siebie, aby spoczywający na nich kabel nie
dotykał podłoża.
Podczas przechowywania, układania i montażu, końce kabla należy zabezpieczyć przed
wilgocią oraz wpływami chemicznymi i atmosferycznymi.
4.1.2.2. Temperatura otoczenia i kabla
Temperatura otoczenia i kabla przy układaniu nie powinna być niższa niż:
a) 4°C - w przypadku kabli o izolacji papierowej o powłoce metalowej,
b) 0°C - w przypadku kabli o izolacji i powłoce z tworzyw sztucznych.
Zabrania się podgrzewania kabli ogniem.
Wzrost temperatury otoczenia ułożonego kabla na dowolnie małym odcinku trasy linii
kablowej powodowany przez sąsiednie źródła ciepła, np. rurociąg cieplny, nie powinien
przekraczać 5°C.
6
4.1.2.3. Zginanie kabli
Przy układaniu kabli można zginać kabel tylko w przypadkach koniecznych, przy czym
promień gięcia powinien być możliwie duży, nie mniejszy niż:
a) 20-krotna zewnętrzna średnica kabla - w przypadku kabli jednożyłowych o izolacji
polietylenowej i o powłoce polietylenowej
b) 15-krotna zewnętrzna średnica kabla - w przypadku kabli wielożyłowych
o izolacji papierowej i o powłoce ołowianej
c) 10-krotna zewnętrzna średnica kabla - w przypadku kabli wielożyłowych
o izolacji i powłoce polwinitowej
4.1.2.4. Układanie kabli bezpośrednio w gruncie
Kable należy układać na dnie rowu pod kable, jeżeli grunt jest piaszczysty,
w pozostałych przypadkach kable należy układać na warstwie piasku o grubości co najmniej
10 cm. Nie należy układać kabli bezpośrednio na dnie wykopu kamiennego lub w gruncie,
który mógłby uszkodzić kabel, ani bezpośrednio zasypywać takim gruntem.
Kable należy zasypywać warstwą piasku o grubości co najmniej 10 cm, następnie warstwą
rodzimego gruntu o grubości co najmniej 15 cm, a następnie przykryć folią
z tworzywa sztucznego. Odległość folii od kabla powinna wynosić co najmniej 25 cm.
Grunt należy zagęszczać warstwami, co najmniej 20 cm. Wskaźnik zagęszczenia gruntu
powinien osiągnąć co najmniej 0,85 wg BN-72/8932-01.
Głębokość ułożenia kabli w gruncie mierzona od powierzchni gruntu do zewnętrznej
powierzchni kabla powinna wynosić nie mniej niż:
- 70 cm - w przypadku kabli o napięciu znamionowym do 1 kV,
- 80 cm - w przypadku kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, lecz nie
przekraczającym 15 kV,
Kable powinny być ułożone w rowie linią falistą z zapasem (od 1 do 3% długości wykopu)
wystarczającym do skompensowania możliwych przesunięć gruntu. Przy mufach zaleca się
pozostawić zapas kabli po obu stronach mufy, łącznie nie mniej niż:
- 4m w przypadku kabli o izolacji papierowej nasyconej lub z tworzyw sztucznych
o napięciu znamionowym od 15 do 40 kV,
- 3m w przypadku kabli o izolacji papierowej nasyconej lub z tworzyw sztucznych
o napięciu znamionowym od 1 do 10 kV,
- 1m w przypadku kabli o izolacji z tworzyw sztucznych o napięciu znamion. 1kV.
4.1.3. Skrzyżowania i zbliżenia kabli między sobą
Skrzyżowania kabli między sobą należy wykonywać tak, aby kabel wyższego napięcia był
zakopany głębiej niż kabel niższego napięcia, a linia elektroenergetyczna głębiej niż linia
telekomunikacyjna.
4.1.4. Skrzyżowania i zbliżenia kabli z innymi urządzeniami podziemnymi
Zaleca się krzyżować kable z urządzeniami podziemnymi pod kątem zbliżonym do 90°
i w miarę możliwości w najwęższym miejscu krzyżowanego urządzenia. Każdy
z krzyżujących się kabli elektroenergetycznych i sygnalizacyjnych ułożony bezpośrednio
w gruncie
powinien
być
chroniony
przed
uszkodzeniem
w miejscu skrzyżowania i na długości po 50 cm w obie strony od miejsca skrzyżowania. Przy
skrzyżowaniu kabli z rurociągami podziemnymi zaleca się układanie kabli nad rurociągami.
Najmniejsze dopuszczalne odległości kabli ułożonych w gruncie od innych urządzeń
podziemnych powinny wynosić:
Najmniejsza
dopuszczalna
odległość w cm
pionowa przy
pozioma przy
zbliżeniu
skrzyżowaniu
Rurociągi wodociągowe, ściekowe, cieplne, gazowe 801) przy średnicy
50
z gazami niepalnymi i rurociągi z gazami palnymi
rurociągu do
Rodzaj urządzenia podziemnego
7
o ciśnieniu do 0,5 at
250 mm i 1502)
Rurociągi z cieczami palnymi
przy średnicy
Rurociągi z gazami palnymi o ciśnieniu wyższym niż 0,5
większej niż
250 mm
at i nie przekraczając m 4 at
Rurociągi z gazami palnymi o ciśnieniu wyższym niż 4 at BN-71/8976-31 [17]
Zbiorniki z płynami palnymi
200
Części podziemne linii napowietrznych (ustój, podpora,
odciążka)
Ściany budynków i inne budowle, np. tunele, kanały
Urządzenia
ochrony
budowli
od
wyładowań
50
atmosferycznych
100
100
200
80
50
50
1)
dopuszcza się zmniejszenie odległości do 50 cm pod warunkiem zastosowania rury
ochronnej
2)
dopuszcza się zmniejszenie odległości do 80 cm pod warunkiem zastosowania rury
ochronnej.
4.1.5. Skrzyżowania kabli z ulicami
Kable powinny się krzyżować z ulicami pod kątem zbliżonym do 90°.
Przy ułożeniu kabla bezpośrednio w gruncie ochrona kabla od urządzeń mechanicznych
w miejscach skrzyżowania z drogą, powinna przekraczać minimum po 50cm z każdej strony
poza obręb skrzyżowania
Najmniejsza
odległość
pionowa
między
górną
częścią
osłony
kabla
a płaszczyzną jezdni nie powinna być mniejsza niż 100 cm.
4.1.6. Układanie przepustów kablowych
Przepusty kablowe należy układać w miejscach, gdzie kabel narażony jest na uszkodzenia
mechaniczne. W jednym przepuście powinien być ułożony tylko jeden kabel; nie dotyczy to
kabli jednożyłowych tworzących układ wielofazowy.
Głębokość umieszczenia przepustów kablowych w gruncie, mierzona od powierzchni terenu
do górnej powierzchni rury, powinna wynosić co najmniej 70 cm - w terenie bez nawierzchni
i 100 cm od nawierzchni drogi (niwelety) przeznaczonej do ruchu kołowego.
Minimalna głębokość umieszczenia przepustu kablowego pod jezdnią drogi może być
zwiększona, gdyż powinna wynikać z warunków określonych przez zarząd drogowy dla
danego odcinka drogi.
W miejscach skrzyżowań z drogami istniejącymi o konstrukcji nierozbieralnej, przepusty
powinny być wykonywane metodą wiercenia poziomego, przewidując przepusty rezerwowe
dla umożliwienia ułożenia kabli dodatkowych lub wymiany kabli uszkodzonych bez
rozkopywania dróg. Miejsca wprowadzenia kabli do rur powinny być uszczelnione w sposób
uniemożliwiający przedostawanie się do ich wnętrza wody i przed ich zamuleniem.
4.1.7. Oznaczenie linii kablowych
Kable ułożone w gruncie powinny być zaopatrzone na całej długości w trwałe oznaczniki (np.
opaski kablowe typu OK) rozmieszczone w odstępach nie większych niż 10m oraz przy
mufach i miejscach charakterystycznych, np. przy skrzyżowaniach.
Kable ułożone w powietrzu powinny być zaopatrzone w trwałe oznaczniki przy głowicach
oraz w takich miejscach i w takich odstępach, aby rozróżnienie kabla nie nastręczało
trudności. Na oznacznikach powinny znajdować się trwałe napisy zawierające:
- symbol i numer ewidencyjny linii,
- oznaczenie kabla,
- znak użytkownika kabla,
- znak fazy (przy kablach jednożyłowych),
- rok ułożenia kabla.
8
Trasa kabli ułożonych w gruncie z dala od charakterystycznych stałych punktów terenu,
powinna być oznaczona trwałymi oznacznikami trasy, np. słupkami betonowymi typu SD
wkopanymi w grunt, w sposób nieutrudniający komunikacji. Na oznacznikach trasy należy
umieścić trwały napis w postaci ogólnego symbolu kabla “K". Na prostej trasie kabla
oznaczniki powinny być umieszczone w odstępach około 100 m, ponadto należy je
umieszczać w miejscach zmiany kierunku kabla i w miejscach skrzyżowań lub zbliżeń.
5. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
5.1. Rowy pod kable
Po wykonaniu rowów pod kable, sprawdzeniu podlegają wymiary poprzeczne rowu oraz
zgodność ich tras z dokumentacją geodezyjną.
Odchyłka trasy rowu od wytyczenia geodezyjnego nie powinna przekraczać
0,5m.
5.2. Kable i osprzęt kablowy
Sprawdzenie polega na stwierdzeniu ich zgodności z wymaganiami norm przedmiotowych
lub dokumentów, według których zostały wykonane, na podstawie atestów, protokółów
odbioru albo innych dokumentów.
5.3. Układanie kabli
W czasie wykonywania i po zakończeniu robót kablowych należy przeprowadzić następujące
pomiary:
- głębokości zakopania kabla,
- grubości podsypki piaskowej nad i pod kablem,
- odległości folii ochronnej od kabla,
- stopnia zagęszczenia gruntu nad kablem i rozplantowanie nadmiaru gruntu.
Pomiary należy wykonywać co 10 m budowanej linii kablowej, a uzyskane wyniki mogą być
uznane za dobre, jeżeli odbiegają od założonych w dokumentacji nie więcej niż o 10%.
5.4. Sprawdzenie ciągłości żył
Sprawdzenie ciągłości żył roboczych i powrotnych oraz zgodności faz należy wykonać przy
użyciu przyrządów o napięciu nieprzekraczającym 24V. Wynik sprawdzenia należy uznać za
dodatni, jeżeli poszczególne żyły nie mają przerw oraz jeśli poszczególne fazy na obu
końcach linii są oznaczone identycznie.
5.5. Pomiar rezystancji izolacji
Pomiar należy wykonać za pomocą megaomomierza o napięciu nie mniejszym niż 2,5kV,
dokonując odczytu po czasie niezbędnym do ustalenia się mierzonej wartości. Wynik należy
uznać za dodatni, jeżeli rezystancja izolacji wynosi co najmniej:
- 50MΩ/km - linii wykonanych kablami elektroenergetycznymi o izolacji z papieru
nasyconego, o napięciu znamionowym wyższym niż 1kV oraz kablami
elektroenergetycznymi o izolacji z tworzyw sztucznych,
- 0,75 dopuszczalnej wartości rezystancji izolacji kabli wykonanych wg
PN-76/E-90300.
5.6. Próba napięciowa izolacji
Próbie napięciowej izolacji podlegają wszystkie linie kablowe. Dopuszcza się
niewykonywanie próby napięciowej izolacji linii wykonanych kablami o napięciu
znamionowym do 1kV. Próbę napięciową należy wykonać prądem stałym lub
wyprostowanym.
W przypadku linii kablowej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, prąd upływu należy
mierzyć oddzielnie dla każdej żyły.
9
Wynik próby napięciowej izolacji należy uznać za dodatni, jeżeli:
- izolacja każdej żyły wytrzyma przez 20 min. bez przeskoku, przebicia i bez
objawów przebicia częściowego, napięcie probiercze o wartości równej 0,75
napięcia probierczego kabla wg PN-76/E-90250 i PN-76/E-90300
- wartość prądu upływu dla poszczególnych żył nie przekroczy 300 µA/km i nie wzrasta
w czasie ostatnich 4 min. badania; w liniach o długości nieprzekraczającej 300 m dopuszcza
się wartość prądu upływu 100 µA.
6. OBMIAR ROBÓT
Obmiaru
robót
dokonać
należy
w oparciu
o dokumentację
i ewentualnie dodatkowe ustalenia, wynikłe w czasie budowy.
Jednostką obmiarową dla linii kablowej jest 1 metr.
projektową
7. ODBIÓR ROBÓT
Przy przekazywaniu linii kablowej do eksploatacji, Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć
Zamawiającemu następujące dokumenty:
- projektową dokumentację powykonawczą,
- geodezyjną dokumentację powykonawczą,
- protokoły z dokonanych pomiarów,
- protokóły odbioru robót zanikowych,
- ewentualną ocenę robót wydaną przez Zakład Energetyczny.
III. ZABUDOWA TABLICY ROZDZIELCZEJ TP
1.
MATERIAŁY I URZĄDZENIA
Stosowane materiały i urządzenia muszą być nowe, najlepszej jakości, o parametrach
dostosowanych do czynników zewnętrznych, na których działanie mogą być wystawione,
a także dokładnie odpowiadać warunkom niezbędnym do prawidłowego wykonania
powierzonych robót oraz do poprawnego funkcjonowania całej instalacji, przy czym niniejsze
wyszczególnienie nie jest ograniczające.
1.1 Jakość urządzeń
Wszystkie materiały muszą być zgodne z przepisami. Stosowane materiały muszą posiadać
odpowiednie deklaracje zgodności lub certyfikaty dopuszczające do ich stosowania
w budownictwie.
Wykonawca może zaproponować urządzenia innej marki, pod warunkiem, że technika ich
wykonania oraz ich jakość będą równorzędne lub wyższe. W tym przypadku należy
przedstawić odpowiednią dokumentację tych urządzeń. W przypadku niespełnienia
powyższego warunku, wyposażenie zostanie wybrane przez Inwestora lub przez Inspektora
Nadzoru Inwestorskiego oraz narzucone Wykonawcy.
1.2 Tablica rozdzielcza
Dla tablicy rozdzielczej muszą być uwzględnione następujące zasady:
• Przednią ścianę wnęki rozdzielnic należy wyposażyć w drzwi zamykane
• Całe wyposażenie musi być zainstalowane na listwach TH.
10
•
•
•
•
•
•
Każde urządzenie musi być oznakowane, informacją o odbiorniku i podającej
oznakowanie zgodnie ze schematem;
Przekroje przewodów wewnątrz rozdzielnicy nie mogą być w żadnym przypadku
mniejsze od przekrojów kabli wychodzących.
Identyfikacja kolorystyczna obwodów musi być zgodna z obowiązującymi normami:

niebieski dla przewodu neutralnego

zielono-żółty dla przewodu ochronnego

wszystkie kolory dla fazy za wyjątkiem niebieskiego, popielatego, zielonego,
żółtego lub koloru podwójnego.
Podłączenia przewodów (kabli) na listwach zaciskowych muszą być odpowiednio
ułożone i zaopatrzone w pętlę. Musi istnieć możliwość łatwego przeprowadzenia
pomiarów przy pomocy amperomierza cęgowego na przewodach.
jednym zacisku.
Wysokość montażu rozdzielnicy w stosunku do podłoża musi być taka, aby aparatura
sterująca i sygnalizacyjna była dostępna dla człowieka bez konieczności używania drabin
czy stopni.
Aparaty zabezpieczające muszą mieć zdolność wyłączania, co najmniej równą
maksymalnemu natężeniu prądu zwarciowego odpowiadającego ich docelowemu położeniu
w instalacji (~10kA).
1.3 Zabezpieczenie kabla zasilającego
Kabel zasilający rozdzielnicę pompowni ścieków będzie zabezpieczony przy pomocy
wyłącznika instalacyjnego magnetotermicznego z członem różnicowoprądowym.
2.
SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST dla robót budowlanych. Sprzęt
budowlany powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wymaganiom zawartym
w projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Inspektora nadzoru.
Zgodnie z technologią założoną w dokumentacji projektowej, proponuje się użyć
następującego sprzętu:
Maszyny i urządzenia do robót instalacyjnych:
• Praska hydrauliczna dla końcówek kablowych,
• Narzędzia do ręcznej obróbki kabli i przewodów,
• Induktorowy miernik izolacji,
• Miernik oporności uziemienia,
• Miernik dla pomiaru impedancji pętli zwarcia.
• Tester wyłączników różnicowo-prądowych.
3.
TRANSPORT
Transport zgodnie z warunkami ogólnymi ST dla robót budowlanych. Do transportu
materiałów należy użyć następujących środków transportu:
• samochód skrzyniowy
• samochód dostawczy
11
4.
OGÓLNE WARUNKI WYKONANIA ROBÓT
4.1 Zabezpieczenie robót
Wykonawca zapewnia przez cały okres trwania robót, aż do momentu odbioru, skuteczne
zabezpieczenie wszystkich robót i urządzeń przez siebie wykonywanych lub instalowanych.
Elementy narażone na uszkodzenie powinny zostać osłonięte warstwą ochronną, aż do
chwili odbioru robót. Wykonanie zabezpieczeń należy do zadań określonych niniejszą
specyfikacją, a więc w przypadku uszkodzeń spowodowanych brakiem lub niedostateczną
jakością zabezpieczenia, koszty napraw ponosi Wykonawca.
4.2 Oznakowanie instalacji
Wszystkie elementy instalacji oraz pozycje przełączników sterowania należy prawidłowo
oznakować. Listwy montażowe podłączeń elektrycznych i końcówki przewodów wszystkich
podłączeń elektrycznych należy również oznakować, a informacje na wszystkich tabliczkach
muszą być zgodne z danymi zawartymi w rysunkach wykonawczych (powykonawczych).
Należy również oznakować wszystkie miejsca rozgałęzień i połączeń.
5. OPIS PRAC MONTAŻOWYCH
5.1 Uziemienie - Zabezpieczenia specjalne
−
Cechy instalacji: punkt neutralny uziemiony, masa połączona z punktem neutralnym
(układ sieciowy TN C-S).
6. ROBOTY RÓŻNE
W zakres robót elektrycznych wchodzi również wykonanie następujących robót:
• Mocowanie i kotwienie urządzeń
• Malowanie antykorozyjne wszystkich elementów instalacji wymagających takiego
zabezpieczenia,
• Zabezpieczanie całego wyposażenia i urządzeń podczas wykonywania robót i aż do
momentu odbioru.
7. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
7.1 Regulacja instalacji
Po zakończeniu prac montażowych i po spełnieniu wszystkich wymaganych warunków
wykonawca uruchamia instalację oraz wykonuje próby, pomiary i prace wykończeniowe.
Wykonawca zobowiązany jest przeprowadzić te próby i sporządzić sprawozdania zgodnie
z wymogami i normami obowiązującymi w tym zakresie.
7.2 Kontrola zgodności wykonania prac
Do odbioru należy przedłożyć dokumentację powykonawczą, wraz z wymaganymi badaniami
i pomiarami.
Dokumentacja powykonawcza powinna zawierać:
12
•
kompletną dokumentację techniczną powykonawczą, składającą się z poszczególnych
dokumentów składowych projektu uaktualnionych o wprowadzone zmiany, w 2
egzemplarzach,
•
protokoły, badania i pomiary w 3 egzemplarzach,
•
instrukcje funkcjonowania, obsługi i konserwacji potrzebne do eksploatacji urządzeń - w 2
egzemplarzach,
Rysunki dokumentacji powykonawczej muszą podawać:
•
trasę przebiegu i rodzaj instalacji (osłony, kable, itd.)
7.3 Szkolenie personelu Inwestora
Z chwilą przejęcia instalacji przez Inwestora i w terminie z nim uzgodnionym, Wykonawca
wydeleguje jednego ze swoich wykwalifikowanych przedstawicieli w celu przeszkolenia
personelu wyznaczonego przez kierownika obiektu w zakresie eksploatacji instalacji.
Przedstawiciel Wykonawcy przeszkoli personel w zakresie budowy urządzeń, ich pracy,
ustawienia wszystkich elementów sterowania, bezpieczeństwa i kontroli, przekaże on
również wszelkie informacje niezbędne dla zapewnienia bezawaryjnej pracy i bieżącej
obsługi instalacji.
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbioru robót należy dokonać zgodnie z Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru
Robót Budowlano-Montażowych.
Przy wykonywaniu robót niezbędny jest nadzór prowadzony przez wykonawcę a także nadzór
inwestorski i autorski.
Częściowe odbiory robót polegają na sprawdzeniu, czy poszczególne etapy robót zostały
wykonane wg projektu technicznego.
Odbioru robót powinien dokonać inspektor nadzoru inwestorskiego, przy udziale
przedstawiciela wykonawcy robót.
IV. PŁATNOŚCI
Zgodnie z dokumentacją należy wykonać zakres robót wymieniony niniejszej specyfikacji
technicznej. Płatność należy przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną jakości robót w oparciu
o wyniki pomiarów. Cena robót obejmuje:
•
•
•
•
•
•
•
•
roboty przygotowawcze i trasowanie robót
zakup materiałów,
transport materiałów i urządzeń na miejsce wbudowania,
wykonanie robót wykończeniowych,
wykonanie prób i pomiarów elektrycznych,
wykonanie wszystkich podejść i przyłączeń do urządzeń,
wykonanie i demontaż niezbędnych do montażu pomostów, rusztowań, konstrukcji
pomocniczych,
prace porządkowe.
13
V. PRZEPISY ZWIĄZANE
1. Normy
Lp
Nr
1
1
2
PN-EN 50086-1:2001
2
PN-EN 50086-2-1:2001
3
PN-EN 50086-2-2:2002
4
PN-EN 50086-2-3:2002
5
PN-EN 50086-2-4:2002
6
PN-IEC 60364-5-523:
2001
7
8
PN-IEC 60364-5-52:
2002
PN-E-79100:2001
9
PN-90/E-06401.01
10
PN-90/E-06401.02
11
PN-90/E-06401.03
12
PN-90/E-06401.04
13
PN-90/E-06401.04
14
15
PN-EN 50334:2002 (U)
PN-EN 60811-1-3:1999
16
PN-EN 60811-1-3:
Tytuł
3
Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów. –
Część 1. Wymagania ogólne
Część 2-1. Wymagania szczegółowe dla systemów rur
instalacyjnych sztywnych.
instalacyjnych giętkich.
instalacyjnych elastycznych.
instalacyjnych układanych w ziemi.
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór
i montaż wyposażenia elektrycznego. Obciążalność
prądowa długotrwała przewodów.
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór
i montaż wyposażenia elektrycznego. Oprzewodowanie
Kable i przewody elektryczne. Pakowanie,
przechowywanie i transport.
Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe.
Osprzęt do kabli o napięciu znamionowym nie
przekraczającym 30kV. Postanowienia ogólne.
przekraczającym 30kV. Połączenia i zakończenia żył.
przekraczającym 30kV. Mufy przelotowe na napięcie nie
przekraczające 0,6/1kV.
przekraczającym 30kV. Mufy przelotowe na napięcie
powyżej 0,6/1kV.
przekraczającym 30kV. Głowice wnętrzowe na napięcie
powyżej 0,6/1kV.
Oznaczenie literowe kabli.
Wspólne metody badania materiałów stosowanych na
izolację i powłoki przewodów i kabli elektrycznych. Metody
ogólnego zastosowania. Metody oznaczania gęstości.
Sprawdzenie nasiąkliwości wodą. Sprawdzenie skurczu.
14
1999/A1:2002
17
PN-EN 60811-1-4:1999
18
PN-EN 60811-1-4:
1999/A2:2002
19
PN-EN 60811-3-1:
1999/A2:2002
20
PN-EN 60811-3-2:1999
21
PN-EN 60811-4-1:1999
22
PN-EN 60811-4-2:2001
23
PN-EN 60811-5-1:1999
24
25
26
27
PN-HD 361 S3:2002
PN-HD 603 S1:2002(U)
PN-HD 605 S1:2002(U)
PN-HD 627 S1:2002(U)
28
PN-83/E-90150
29
30
PN-90/E-90163
PN-76/E-05125
ogólnego zastosowania. Metody oznaczania gęstości.
Sprawdzenie nasiąkliwości wodą. Sprawdzenie skurczu.
(Zmiana A1).
ogólnego zastosowania. Badania w niskiej temperaturze.
ogólnego zastosowania. Badania w niskiej temperaturze.
(Zmiana A2).
badania mieszanek polwinitowych. Sprawdzenie
odporności na nacisk w podwyższonej temperaturze.
Sprawdzenie odporności na pękanie. (Zmiana A2).
badania mieszanek polwinitowych. Sprawdzenie ubytku
masy. Sprawdzenie wytrzymałości cieplnej.
badania polietylenu i polipropylenu. Odporność na korozję
naprężeniową. Sprawdzenie podatności na nawijanie po
starzeniu cieplnym w powietrzu. Pomiar wskaźnika
płynięcia. Sprawdzenie zawartości sadzy i/lub wypełniaczy
mineralnych w PE.
izolację i powłoki przewodów i kabli elektrycznych oraz
światłowodowych. Część 4-2: Metody badania polietylenu
i polipropylenu. Sprawdzenie wydłużenia przy zerwaniu po
wstępnym kondycjonowaniu. Próba nawijania po
wstępnym kondycjonowaniu. Próba nawijania po starzeniu
wstępnym w powietrzu. Pomiar przyrostu masy.
Długotrwała próba stabilności. Metoda badania degradacji
izolacji wskutek utleniania przy katalitycznym działaniu
miedzi.
izolację i powłoki przewodów i kabli elektrycznych oraz
światłowodowych. Metody badań mas wypełniających.
Temperatura kroplenia. Oddzielanie się oleju. Kruchość
w niskich temperaturach. Ogólna liczba kwasowa.
Nieobecność składników wywołujących korozję.
Przenikalność dielektryczna w 23OC. Rezystywność przy
prądzie stałym w 23OC i 100OC.
Klasyfikacja przewodów i kabli.
Kable rozdzielcze na napięcie znamionowe 0,6/1kV
Kable elektroenergetyczne. Dodatkowe metody badań.
Kable energetyczne. Kable wielożyłowe i wieloparowe
przeznaczone do układania w ziemi i na powietrzu
Kable i przewody elektryczne. Własności drutów
miedzianych.
Osłony ochronne i pancerze kabli elektrycznych
15
31
32
33
34
PN-65/B-14503
BN-73/3725-16
BN-74/3233-17
PN-68/B-06050
35
39
BN-72/8932-01
N SEP-E-001:2003
46
47
PN-IEC 439-1+AC: 1994
PN-90/E-06150.10,
20,30,41,51,61,71
Projektowanie i budowa.
Zaprawy budowlane cementowo-wapienne.
Znakowanie kabli, przewodów i żył (analogia).
Słupki oznaczeniowe i oznaczeniowo-pomiarowe.
Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie
wykonywania i badania przy odbiorze.
Budowle drogowe i kolejowe. Roboty ziemne.
Sieci elektroenergetyczne niskiego napięcia. Ochrona
przeciwporażeniowa.
Szafy i tablice rozdzielcze niskiego napięcia. Próby.
Urządzenia zasilające i rozdzielcze niskiego napięcia.