Słowo wskazujące kierunek – Dialog Jezusa z pierwszymi uczniami

Transkrypt

Słowo wskazujące kierunek – Dialog Jezusa z pierwszymi uczniami
Słowo wskazujące kierunek – Dialog Jezusa z pierwszymi uczniami (J 1,35-42)
Ks. Łukasz Simiński
Cele katechetyczne – wymagania szczegółowe
• analiza i interpretacja dialogu Jezusa z pierwszymi uczniami Łk 4,1-13
• rozwijanie umiejętności wykorzystywania nowych sposobów komunikacji do głoszenia
Dobrej Nowiny
• uwrażliwianie na konieczność dawania świadectwa słowem i przykładem
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
• po katechezie uczeń wyjaśnia, w jaki sposób świadectwo Jana Chrzciciela i pierwszych
apostołów pociągnęło innych do Jezusa
• po katechezie uczeń potrafi określić, czym jest mem i jak można wykorzystać go w
ewangelizacji
• po katechezie uczeń na podstawie orędzia papieża Benedykta XVI na 47. Światowy Dzień
Środków Społecznego Przekazu umie uzasadnić konieczność szukania nowych metod
głoszenia słowa Bożego
Formy organizacji zajęć: zbiorowa, grupowa, indywidualna
Metody i techniki dydaktyczne: rozmowa kierowana, praca z tekstem, tworzenie komiksu, słowaklucze, przygotowanie mama.
Środki dydaktyczne: tekst J 1,35-42, przedmioty wskazujące drogę – prezentacja PowerPoint (zał.
1), przedmioty wskazujące drogę – zdjęcia (zał. 2), szary papier, materiały do pisania, fragment
Orędzia Papieża Benedykta XVI na 47. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu (zał. 3),
małe kartki, flamastry, klej, przykładowe rodzaje powołania (zał. 4).
I. W STRONĘ TEKSTU BIBLIJNEGO – KTÓRĘDY DO CELU?
Wprowadzenie
Każdy człowiek poszukuje sensu życia, pragnie znaleźć cel do którego będzie dążył. Nie jest łatwe
odnalezienie właściwej ścieżki. Niejednokrotnie potrzebujemy pomocy w znalezieniu dobrego
kierunku i środków do podążania nim. Bóg ze Swoim Słowem przychodzi nam z pomocą, a także
posyła niejednokrotnie do nas ludzi, którzy są świadkami Jego Słowa.
Aktywizacja
Metoda: rozmowa kierowana
Materiały: przedmioty wskazujące drogę – prezentacja PowerPoint (zał. 1), przedmioty wskazujące
drogę – zdjęcia (zał. 2)
•
•
Nauczyciel wprowadzając do tematu rozpoczyna rozmowę kierowaną.
Na wstępie pokazuje prezentację (zał. 1) bądź wydrukowane zdjęcia (zał. 2), a następnie
zadaje pytania:
1. Do czego służą przedstawione przedmioty?
2. W czym mogą nam pomóc?
3. Czy zdarzyło się wam zgubić drogę albo nie wiedzieć jak trafić do celu?
4. Co można zrobić w sytuacji, gdy się nie ma żadnego z prezentowanych przedmiotów?
•
•
Katecheta wysłuchuje odpowiedzi uczniów, prowadzi rozmowę w taki sposób, by
uczestnicy mogli zauważyć, że słowo drugiego człowieka może wskazać nam cel i właściwy
kierunek.
Na koniec tej części prowadzący robi podsumowanie, podprowadzając pod tekst J 1,35-42.
Puenta
Pytając przypadkowo spotkaną osobę o drogę, o to jak dotrzeć do poszukiwanego miejsca, liczymy
że jej wskazówki pomogą osiągnąć cel. To właśnie wypowiedziane przez nią słowo może nam
wskazać właściwy kierunek. W życiu również zdarza się, że nie wiemy, co robić, w którą stronę
pójść, jaką drogę życiowego powołania obrać. Bardzo często szukamy wtedy kogoś, kto nam
podpowie, kto doradzi, kogo słowo wskaże odpowiedź. W Piśmie Świętym spotykamy mnóstwo
osób, które szukają odpowiedzi, ale także tych, którzy tej odpowiedzi udzielają.
II. W TEKŚCIE BIBLIJNYM – KTO KOMU POWIEDZIAŁ?
Wprowadzenie
Ewangelia jest Słowem Życia, Słowem które daje człowiekowi odpowiedź na pytanie o to, jak żyć.
Tym Słowem jest Jezus Chrystus. Ta część spotkania będzie miała na celu ukazanie dialogów
Jezusa z pierwszymi uczniami jako właśnie jako spotkania ze Słowem, które pociąga i nadaje sens
życiu. Uczniowie, analizując tekst Ewangelii Jana 1,35-42, będą odkrywali, że słowo Jezusa nadaje
sens życiu apostołów oraz że ich świadectwo może być dla kogoś niezbędne w odkrywaniu własnej
drogi powołania.
Aktywizacja
Metoda: praca z tekstem, tworzenie komiksu
Materiały: tekst J 1,35-42, szary papier, materiały do pisania
•
•
•
•
•
•
Klasa zostaje podzielona na grupy czteroosobowe.
Uczniowie w grupach zapoznają się tekstem Ewangelii wg św. Jana 1,35-42.
Celem lepszego zrozumienia dialogów pomiędzy poszczególnymi osobami mają za zadanie
przygotować komiks.
Pracując zespołowo na dużym arkuszu szarego papieru, uczniowie rysują proste postacie i w
„dymkach” komiksowych zapisują dialogi między nimi.
Komiks powinien zawierać pięć scen dialogów.
Po wykonaniu zadania następuje prezentacja prac na forum klasy.
Przykładowe sceny, do których zostaną dopisane dialogi:
1. Jan i uczniowie.
2. Jezus pyta dwóch uczniów.
3. Wezwanie Jezusa.
4. Rozmowa Andrzeja z Szymonem.
5. Jezus mówi do Szymona.
Puenta
Pierwsi uczniowie Jezusa są przykładem osób szukających sensu życia, drogi powołania. Kiedy na
słowo Chrystusa poszli za Nim, odnaleźli cel i sens swojej egzystencji. Stali się jednocześnie
świadkami i apostołami Słowa, którego doświadczyli. Ktoś, kto doświadczył w swoim życiu
obecności Chrystusa i stał się Jego uczniem, nie jest w stanie zatrzymać tylko dla siebie radości
wynikającej ze spotkania z Nauczycielem. Każdy, kto odkrył sens życia i sposób realizacji swojego
życiowego powołania przeżywanego razem z Jezusem, pragnie innym o tym powiedzieć. Słowo
mające wymiar świadectwa może podciągnąć innych do Boga.
III. Z TEKSTU BIBLIJNEGO W ŻYCIE - I TY MOŻESZ POKAZAĆ INNYM JEZUSA
Wprowadzenie
Każdy człowiek powinien byś apostołem, który wskazuje na Jezusa – Baranka Bożego. Pójście za
Mesjaszem dokonuje się poprzez realizację życiowego powołania i dawanie świadectwa.
Odnalezienie swojej drogi w życiu może nie być łatwą sprawą, ale dla każdego Chrystus proponuje
coś odpowiedniego. Posyła również ludzi, którzy pomagają nam odkryć cel i sens życia razem z
Jezusem. Sposobów głoszenia Dobrej Nowiny jest wiele. W dobie szybko rozwijającej się
cyfryzacji społeczeństwa trzeba umieć wykorzystywać do tego współczesne metody audiowizualne.
Młodzi ludzie większość swojego wolnego czasu spędzają korzystając z Internetu, dlatego warto
wykorzystać tą przestrzeń jako miejsce głoszenia słowa Bożego.
Aktywizacja 1
Metoda: praca z tekstem, słowa-klucze
Materiały: fragment orędzia papieża Benedykta XVI na 47. Światowy Dzień Środków Społecznego
Przekazu (zał. 3), małe kartki, flamastry, szary papier, klej
•
•
•
•
•
•
Prowadzący dzieli klasę na grupy 4-5 osobowe, które będą miały za zadanie we fragmencie
Orędzia Papieża Benedykta XVI na 47. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu
wyłowić kluczowe słowa.
Słowa-klucze każda grupa zapisuje pojedynczo na pięciu małych kartkach.
Następnie katecheta prosi, aby z tych kartek grupy ułożyły figurę, która pokazywałaby
konstrukcję danego tekstu. Figurę należy nakleić na szary papier.
Każda grupa prezentuje swoją figurę na forum klasy, a pozostałe grupy mają możliwość
interpretacji prezentowanych prac.
Autorzy dopiero na koniec zabierają głos i przedstawiają swoją interpretację ułożonej
figury.
Na koniec nauczyciel podsumowuje wszystkie wypowiedzi zwracając uwagę na
konieczność głoszenia Słowa oraz wykorzystywania do tego nowych metod, zwłaszcza
związanych ze środowiskiem wirtualnym.
Jakie słowa są kluczowe w tym tekście?
Zał. 3: Orędzia papieża Benedykta XVI na 47. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu
„Portale społecznościowe: bramy prawdy i wiary; nowe przestrzenie dla ewangelizacji”.
Orędzia papieża Benedykta XVI na 47. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu
Chciałbym rozważyć rozwój cyfrowych sieci społecznościowych, które sprzyjają tworzeniu
się nowej "agory" - otwartej przestrzeni publicznej, w której ludzie dzielą się swoimi pomysłami,
informacjami, opiniami i gdzie mogą również powstawać nowe więzi i formy wspólnoty (…).
Wyzwaniem, przed którym muszą stanąć sieci społecznościowe, jest to, aby były one rzeczywiście
powszechne: wspomagać je będzie wówczas pełny udział wierzących, którzy pragną dzielić się
orędziem Jezusa i wartościami godności ludzkiej, które krzewi Jego nauczanie. Wierzący
dostrzegają bowiem coraz bardziej, że jeśli Dobrej Nowiny nie będzie można poznać także w
świecie cyfrowym, to może być ona nieobecna w doświadczeniu wielu osób, dla których ta
przestrzeń egzystencjalna jest ważna. Świat cyfrowy nie jest światem paralelnym ani czysto
wirtualnym, lecz dla wielu ludzi, zwłaszcza najmłodszych, stanowi część codziennej
rzeczywistości. Sieci społecznościowe są owocem ludzkiej interakcji, ale same z kolei nadają nowe
kształty dynamice komunikacji, tworzącej relacje: uważne zrozumienie tego środowiska jest zatem
warunkiem wstępnym znaczącej w nim obecności.
Umiejętność korzystania z nowych języków potrzebna jest nie tyle, aby nadążać za duchem
czasu, ale właśnie po to, żeby pozwolić nieskończonemu bogactwu Ewangelii znaleźć takie formy
wyrazu, które byłyby w stanie dotrzeć do umysłów i serc wszystkich ludzi (…). Ostatecznie
jednak, jeśli nasze dzielenie się Ewangelią może wydać dobre owoce, to dokonuje się to zawsze
dzięki wewnętrznej mocy Słowa Bożego, które porusza serca zanim jeszcze podejmiemy
jakikolwiek wysiłek. Zaufanie w moc działania Boga winno zawsze przekraczać wszelką pewność
pokładaną w korzystaniu ze środków ludzkich (…). Istnieją sieci społecznościowe, które w świecie
cyfrowym stwarzają współczesnemu człowiekowi okazje do modlitwy, medytacji lub dzielenia się
Słowem Bożym (…). Nie powinno brakować nam konsekwencji czy spójności w wyrażaniu naszej
wiary i świadectwa o Ewangelii w rzeczywistości, w której przychodzi nam żyć - fizycznej czy
cyfrowej. Kiedy jesteśmy w jakikolwiek sposób obecni dla innych, jesteśmy wezwani, by
umożliwić poznanie miłości Bożej aż po krańce ziemi
(Źródło: KAI, 24.01.2013).
Przykładowe słowa-klucze: wyzwanie, sieci, Ewangelia, dotrzeć, wszystkich, itp.
Aktywizacja 2
Metoda: przygotowanie mema1
Materiały: przykładowe rodzaje powołania (zał. 4)
•
•
1
Uczniowie pracują indywidualnie
Każdy będzie miał za zadanie przygotować mem prezentujący różne formy pójścia z
Chrystusem.
Wśród młodzieży ogromną popularnością cieszą się rozpowszechniane w Internecie memy. Memy, są to bardzo proste
przedstawienia graficzne, często z krótkim wyjaśnieniem słownym, komentujące bieżące wydarzenia bądź prezentujące
opinie, myśli i refleksje ich twórców. Są one dostępne m.in. na www.demotywatory.pl lub www.besty.pl. Samuel
Rodrigo Pereira, dziennikarz i znawca sieci, od lat zajmujący się tworzeniem memów, stwierdza, że obecnie są one
najlepszym narzędziem komunikacji. Przez mem, który działa na emocje odbiorcy, stara się przekazać treść zarówno
zabawną, jak i poważną, zmuszającą do refleksji. Podkreśla jednocześnie, że bardzo ważne jest, aby reagować z
pomysłem. Istotą funkcjonowania memu jest szybkość i prostota. Przekazując treści za jego pomocą, przekazujemy je
szybciej i łatwiej, a odbiorca nie nudzi się oraz istnieje szansa, że łatwiej przekonamy go do naszych poglądów. Bardzo
ciekawym rodzajem są memy religijne, które młodzi katolicy wykorzystują do promowania religii oraz przekazu
konserwatywnych treści religijnych.
•
Każdy uczeń losuje sobie jeden przykład realizacji życiowego powołania.
Przykładowe rodzaje powołania:
1. Powołanie do kapłaństwa – życie służbie sakramentalnej
2. Powołanie do kapłaństwa – życie w służbie Słowa
3. Powołanie do kapłaństwa – życie w służbie Słowa
4. Powołanie do życia zakonnego – życie modlitewne i kontemplacyjne
5. Powołanie do życia zakonnego – życie w służbie chorym i ubogim
6. Powołanie do małżeństwa – przekazywanie życia (potomstwo)
7. Powołanie do małżeństwa – wspólnota męża i żony
8. Powołanie do życia w samotności – służba drugiemu człowiekowi
•
•
•
•
•
Uczniowie mają w prostej formie graficznej z krótkim komentarzem przedstawić
wylosowaną przez siebie formę pójścia za Jezusem.
Zadanie może być zlecone jako praca domowa.
Przygotowane przez uczniów memy można wykorzystać do akcji ewangelizacyjnej w szkole
bądź w danej miejscowości.
Można je rozwiesić na tablicach ogłoszeń oraz umieścić na stronie internetowej parafii czy
też na portalach społecznościowych.
Dzięki temu więcej osób będzie mogło się dowiedzieć, że Jezus każdego powołuje do
pójścia za Nim, a to może realizować się w różny sposób.