D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk

Sygn. akt: I C 302/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 31 sierpnia 2016 roku
Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku w I Wydziale Cywilnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Michał Sznura
po rozpoznaniu na rozprawie protokołowanej przez ref. staż. A. B. w dniu 31 sierpnia 2016 r.
sprawy z powództwa A. K.
przeciwko Gminie M. G.
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności
I. pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Gdańsku z 18 października
2002 r. wydanego w sprawie XIV Nc 9747/02, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu
Rejonowego w Gdańsku z 14 grudnia 2004 r. – w całości;
II. zasądza od pozwanej Gminy M. G. na rzecz powoda A. K. kwotę 873 zł (ośmiuset siedemdziesięciu trzech złotych)
tytułem zwrotu kosztów procesu.
UZASADNIENIE
Powód A. K. pozwem skierowanym przeciwko Gminie M. G. wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu
wykonawczego – nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Gdańsku z 18
października 2002 r. w sprawie o sygn. akt XIV Nc 9747/02, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z 14 grudnia
2004 r., a także o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.
W uzasadnieniu wskazał, że przeciwko powodowi z wniosku pozwanej, prowadzone jest postępowanie egzekucyjne.
Powód podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. Zdaniem powoda pozwany złożył wniosek o wszczęcie postępowania
egzekucyjnego po upływie 10 – letniego terminu przedawnienia.
Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu.
W uzasadnieniu wskazano, że roszczenie objęte tytułem wykonawczym w postaci nakazu zapłaty z 18 października
2002 r. w sprawie o sygn. akt XIV Nc 9747/02, nie jest roszczeniem przedawnionym. Pozwana argumentowała, że
z pierwotnego wniosku toczyło się przeciwko powodowi postępowanie egzekucyjne, prowadzone przez Komornika
Sądowego Rewiru II przy Sądzie Rejonowym w Gdańsku, umorzone na mocy postanowienia z 18 sierpnia 2005
r., sygn. akt(...)wobec jego bezskuteczności. W związku z powyższym 10 - letni termin przedawnienia z chwilą
uprawomocnienia ww. postanowienia rozpoczął bieg na nowo.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Prawomocnym postanowieniem z 14 grudnia 2004 r. Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie o sygn. akt XIV Nc 9747/02
nadał klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty z 18 października 2002r. wydanemu w postępowaniu upominawczym,
na mocy którego nakazano zapłatę solidarnie B. K., Z. K., A. K. na rzecz pozwanej kwotę 6.032,27 zł wraz z ustawowymi
odsetkami od 26 września 2002 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami sądowymi w kwocie 512,60 zł i kosztami zastępstwa
procesowego w kwocie 1.000 zł.
Okoliczność bezsporna, vide : odpis nakazu zapłaty, k. 42.
Z wniosku pozwanej toczyło się postępowanie egzekucyjne przed Komornikiem Sądowym Rewiru II przy Sądzie
Rejonowym Gdańsk – Południe w Gdańsku przeciwko B. K., Z. K., A. K. w oparciu o tytuł wykonawczy w postaci
nakazu zapłaty z 14 grudnia 2004 r. wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w
sprawie o sygn. akt XIV Nc 9747/02.
Postanowieniem z 18 sierpnia 2005 r., sygn. akt (...)Komornik Sądowy Rewiru II przy Sądzie Rejonowym Gdańsk –
Południe w Gdańsku umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.
Akta postępowania (...)zostały zniszczone 19 lipca 2011 r. ze względu na upływ czasu ich przechowywania.
Okoliczności bezsporne, vide : odpis zajęcia wynagrodzenia za pracę oraz wierzytelności zasiłku chorobowego i
wezwanie do dokonywania potrąceń, k. 66; postanowienie o umorzeniu, k. 67; pismo Komornika Sądowego P. M. przy
Sądzie Rejonowym Gdańsk – Południe w Gdańsku z 16 marca 2016 r., k. 29; pismo (...) (...) z 22 marca 2016 r., k. 36.
Z wniosku z 22 stycznia 2016 r. Gminy M. G., złożonego 28 stycznia 2016 r. (data stempla pocztowego) Komornik
Sądowy przy Sądzie Rejonowym Gdańsk – Południe w Gdańsku M. W. wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko
B. K., A. K. w oparciu o tytuł wykonawczy w postaci nakaz zapłaty z 14 grudnia 2004 r. sygn. akt XIV Nc 9747/02
wydany w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Gdańsku.
Okoliczność bezsporna, vide : wniosek egzekucyjny z 22 stycznia 2016 r., 41; odpis koperty, k. 44.
Sąd zważył, co następuje :
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.
Sąd oparł swe ustalenia na podstawie dokumentów złożonych do akt sprawy, gdyż ich autentyczność nie była
kwestionowana przez żadną ze stron, jak również sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania ich prawdziwości. Sąd
oparł się w swych ustaleniach również na aktach postępowania egzekucyjnego (...) oraz na postanowieniu z 18 sierpnia
2005 r. wydanego w sprawie o sygn. akt (...) w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego przeciwko B. K.,
Z. K., A. K.. Sąd dał wiarę co do tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.).
Sąd nie przeprowadził dowodu z całości akt egzekucyjnych Komornika Sądowego Rewiru II przy Sądzie Rejonowym
Gdańsk – Południe w Gdańsku sygn. akt (...), gdyż zostały one w dniu 19 lipca 2011 r. zniszczone ze względu na upływ
czasu ich przechowywania.
W sprawie poza sporem była legitymacja procesowa stron jak i stan faktyczny.
W wyniku podniesionego przez powoda zarzutu przedawnienia roszczenia objętego tytułem wykonawczym, należało
zbadać, czy w istocie zasądzona prawomocnym nakazem wierzytelność uległa przedawnieniu.
Zgodnie z treścią art. 840 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego
wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:
1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie
obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście
obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;
2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może
być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które
nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem
rozpoznania w sprawie.
Z powyższego przepisu wynika, że obowiązkiem strony powodowej było wykazanie wszelkimi obiektywnymi
dowodami, że odpadł obowiązek spełnienia świadczenia objętego treścią tytułu wykonawczego.
W świetle przytoczonej powyżej treści przepisu art. 840 §1 k.p.c. nie ulega wątpliwości, że przedawnienie
wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym może stanowić podstawę powództw przewidzianego w art. 840
§1 k.p.c. (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z 27 lutego 1969 r., II CZ 37/69 oraz z 13 kwietnia 1972 r., I Cz 35/72).
Stanowisko takie aprobowane jest także w doktrynie (por. Z Świeboda „Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne”,
Komentarz, Wydawnictwo prawnicze, Warszawa 1994 r. str. 136). Podobnie wypowiedział się E. W. (Postępowanie
zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz, Warszawa 1972, s. 289). Może być ono podnoszone jedynie w toku
postępowania wywołanego wniesieniem powództwa w trybie art. 840 §1 k.p.c.
Zgodnie z art. 123 §1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem
powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym,
przedsięwziętą w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Przerwanie biegu
przedawnienia ma skutek niweczący w stosunku do biegu tego terminu co oznacza, że czas terminu przedawnienia,
który upłynął do czasu zaistnienia przerwy uważa się za niebyły. Dłużnik po przerwaniu biegu terminu przedawnienia
znajduje się w takim położeniu prawnym, jaki istniał, gdy jego roszczenie stało się wymagalne. Zgodnie z art. 124 §1
k.c. po każdym przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie ono na nowo, a bieg terminu przedawnienia zaczyna
biec od dnia następnego po zakończeniu przerwy.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt sprawy niniejszej wskazać należy, że co prawda akta komornicze sygn.
akt KM 167/05 zostały zniszczone, tym niemniej z dokumentów, które zostały złożone przez stronę pozwaną
oraz z informacji uzyskanej przez Sąd od Komornika Sądowego dawnego Rewiru II przy Sądzie Rejonowym
Gdańsk – Południe w Gdańsku P. M. wynika, że postępowanie egzekucyjne prowadzone pod sygn. (...) zostało
zakończone w dniu 18 sierpnia 2005 r. na skutek wydania przez komornika sądowego postanowienia o umorzeniu
postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Termin przedawnienia rozpoczął zatem
bieg na nowo. Kolejna czynność, która mogłaby skutkować przerwaniem biegu terminu przedawnienia miała miejsce
wskutek złożenia 28 stycznia 2016 r. (data stempla pocztowego) przez pozwaną wniosku o wszczęcie postępowania
egzekucyjnego przeciwko powodowi oraz B. K., przy czym czynność ta nastąpiła, gdy roszczenie było już przedawnione
– 19 sierpnia 2015 r. minęło 10 lat od wydania postanowienia o umorzeniu poprzedniego postępowania egzekucyjnego,
zaś strona pozwana nie wykazała, aby uprawomocnienie się tego orzeczenia nastąpiło dopiero po 28 stycznia 2016 r.
Zgodnie z art. 125 §1 k.c., roszczenie stwierdzone prawomocnym wyrokiem przedawnia się z upływem lat dziesięciu,
chociażby termin przedawnienia roszczenia byłby krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje
świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.
Zgodnie z art. 3532 k.p.c. do nakazów zapłaty stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli kodeks nie stanowi
inaczej.
Zasadności żądania pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności strona powodowa upatrywała jedynie w
przedawnieniu roszczenia. Kwestionowany przez powoda tytuł (nakaz zapłaty z 18 października 2002 r.) obejmował
nie tylko należność główną, ale także odsetki za opóźnienie za okres od 26 września 2002 r. do dnia zapłaty oraz
należne koszty procesu. Z treści pozwu wynika, że powód żądał pozbawienia wykonalności wspomnianego tytułu w
całości. Jeżeli zatem w przedmiotowym nakazie zapłaty określono kwotę do zapłaty ze wskazaniem odsetek od 26
września 2002 r. do dnia zapłaty oraz należnymi kosztami procesu oznacza to, że Sąd brał pod uwagę wszystkie
należności objęte kwestionowanym tytułem.
Tymczasem w art. 125 §1 k.c. wyraźnie zróżnicowano terminy przedawnienia roszczeń o świadczenia okresowe i
innych roszczeń. Roszczenie o odsetki za opóźnienie (art. 481 §1 k.c.) należą do kategorii świadczeń okresowych i jeżeli zostały stwierdzone tytułem wykonawczym - powinny przedawniać się z upływem trzech lat (art. 125 §1 zdanie
drugie k.c.). Chodzi tu jednak tylko o odsetki „należne w przyszłości”, a więc takie, które stają się wymagalne m.in.
po uprawomocnieniu się wyroku sądowego, stwierdzającego obowiązek zapłaty tych odsetek (por. np. wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 15 stycznia 2014 r., I CSK 197/13).
Zdarzenia prawne, które prowadzą do przerwania biegu przedawnienia roszczenia głównego, mogą także spowodować
przerwanie biegu przedawnienia roszczenia obejmującego odsetki za opóźnienie (art. 123 §1 k.c.). W związku z tym,
że wierzyciel (pozwany) złożył kolejny wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego dopiero w dniu 28 stycznia
2016 r., nie doszło zatem do przerwania biegu terminu przedawnienia nie tylko roszczenia głównego o zapłatę kwoty
6.032,27 zł, ale także roszczenia o odsetki za opóźnienie.
Sąd na podstawie całego zgromadzonego materiału dowodowego, biorąc pod uwagę stanowiska stron, stwierdził, iż
roszczenie powoda jest zasadne w całości, w związku z tym w pkt I wyroku na podstawie art. 840 §1 pkt 2 k.p.c. pozbawił
wykonalności tytuł wykonawczy w postaci prawomocnego nakazu zapłaty z 18 października 2002 r., wydanego w
postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie XIV Nc 9747 zaopatrzonego w klauzulę
wykonalności postanowienie Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 15 grudnia 2004 r. uznając, iż roszczenie uległo
przedawnieniu.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z odpowiedzialnością za wynik procesu obciążając
pozwanego kosztami procesu w całości, obejmującymi opłatę od pozwu w wysokości 873 zł.
Zarządzenia:
1. (...)
2. (...)