PL - consilium

RADA
UNII EUROPEJSKIEJ
Bruksela, 19 lutego 2014 r.
(OR. en)
6714/14
Międzyinstytucjonalny numer
referencyjny:
2014/0042 (NLE)
MAR 28
ENV 162
PISMO PRZEWODNIE
Od:
Komisja Europejska
Data otrzymania:
18 lutego 2014 r.
Do:
Sekretariat Generalny Rady
Nr dok. Kom.:
COM(2014) 83 final
Dotyczy:
Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie stanowiska, które ma
zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum Międzynarodowej
Organizacji Morskiej podczas 66. posiedzenia Komitetu Ochrony
Środowiska Morskiego, dotyczącego przyjęcia zmian załącznika VI do
konwencji MARPOL w odniesieniu do opóźnienia wprowadzenia norm
emisji tlenków azotu Tier III
Delegacje otrzymują w załączeniu dokument COM(2014) 83 final.
Zał.: COM(2014) 83 final
6714/14
ib
DGE 2 A
PL
KOMISJA
EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 17.2.2014 r.
COM(2014) 83 final
2014/0042 (NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum
Międzynarodowej Organizacji Morskiej podczas 66. posiedzenia Komitetu Ochrony
Środowiska Morskiego, dotyczącego przyjęcia zmian załącznika VI do konwencji
MARPOL w odniesieniu do opóźnienia wprowadzenia norm emisji tlenków azotu Tier
III
PL
PL
UZASADNIENIE
1.
WPROWADZENIE
Obecny wniosek Komisji dotyczy stanowiska Unii na 66. posiedzeniu Komitetu
Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) Międzynarodowej Organizacji Morskiej
(IMO) w odniesieniu do zmian załącznika VI do konwencji MARPOL. Te zmiany
załącznika VI do konwencji MARPOL, prawidło 13 ust. 5.1, wprowadzają 5-letnie
opóźnienie dotyczące zastosowania norm emisji tlenków azotu Tier III.
Wprowadzone zmiany są wyszczególnione w załączniku 12 do sprawozdania
Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC 65/22). Z pkt. 4.64 tego
sprawozdania wynika, że zmiany te zostaną przyjęte podczas 66. posiedzenia MEPC.
2.
PRZYJĘCIE ZMIAN ZAPROPONOWANYCH PRZEZ IMO
2.1.
Przyjęcie zmian załącznika VI do konwencji MARPOL dotyczących opóźnienia
wprowadzenia norm emisji tlenków azotu Tier III.
Te propozycje zmian zatwierdzono podczas 65. posiedzenia Komitetu Ochrony
Środowiska Morskiego, które odbyło się w dniach 13-17 maja 2013 r., i należy je
przedstawić do przyjęcia na 66. posiedzeniu tego komitetu, które odbędzie się w
dniach 31 marca – 4 kwietnia 2014 r.
2.2.
Akceptacja i wejście w życie.
Po zatwierdzeniu i przyjęciu przez MEPC wyżej wymienione zmiany zostaną
przedłożone odpowiednim umawiającym się stronom, aby strony te mogły wyrazić
swoją zgodę na związanie się wspomnianymi zmianami.
3.
WŁAŚCIWE PRAWODAWSTWO I KOMPETENCJE UE
Polityka Unii Europejskiej
Na mocy Traktatu UE ochrona środowiska, będąca przedmiotem zmiany konwencji
MARPOL, należy do kompetencji dzielonych i jest w dużej mierze regulowana
prawodawstwem Unii. Unia Europejska wykonywała w znacznym stopniu swoją
kompetencję w dziedzinie jakości powietrza i wody, zarówno na drodze
prawodawczej jak i negocjując uzgodnione cele polityczne. Polityka ochrony
środowiska zawiera wyraźne zobowiązanie UE do poprawy jakości powietrza i
wody, również na poziomie międzynarodowym.
Zgodnie np. ze strategią tematyczną dotyczącą zanieczyszczenia powietrza 1 celem
polityki UE w zakresie jakości powietrza jest poczynienie znaczących postępów na
drodze do realizacji długoterminowych celów UE dotyczących zachowania, ochrony
i poprawy jakości środowiska naturalnego oraz ochrony zdrowia ludzkiego (art. 191
ust. 1 TFUE), tj. „osiągnięcie poziomów jakości powietrza, które nie powodują
1
PL
COM(2005) 446 final.
2
PL
znacznego negatywnego wpływu oraz zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i
środowiska naturalnego”. Cel ten, po raz pierwszy określony dziesięć lat temu w
szóstym programie działań w zakresie środowiska 2, znajduje potwierdzenie w
siódmym programie działań na rzecz środowiska naturalnego niedawno przyjętym
przez UE; dokument ten ukierunkowuje rozwój polityki UE do 2020 r. 3, czego
najnowszym odzwierciedleniem jest przyjęty przez Komisję program „Czyste
powietrze dla Europy” 4.
Opóźnienie stosowania bardziej restrykcyjnych norm w zakresie emisji tlenków
azotu na obszarach kontroli emisji tlenków azotu miałoby niekorzystny wpływ na
realizację tych celów politycznych.
Prawodawstwo UE
Obowiązujące prawodawstwo obejmuje szeroki zakres zanieczyszczeń, w tym tlenki
azotu, oraz wiele różnych źródeł, w tym wszystkie rodzaje transportu.
Dyrektywa w sprawie krajowych poziomów emisji (2001/81/WE) 5 oraz dyrektywa w
sprawie jakości powietrza (2008/50/WE) 6 ustanawiają wartości dopuszczalne w
odniesieniu do emisji tlenków azotu do powietrza. Dyrektywa w sprawie krajowych
poziomów emisji wymaga, by emisje pochodzące z żeglugi morskiej były określane
ilościowo i zgłaszane. Emisje pochodzące z krajowej żeglugi morskiej i
międzynarodowej żeglugi na śródlądowych drogach wodnych są uwzględniane przy
obliczaniu krajowych pułapów emisji. Natomiast inne emisje pochodzące z
międzynarodowej żeglugi morskiej nie są uwzględniane przy obliczaniu pułapów,
mimo że mają znaczny wpływ na jakość powietrza w UE. U podstaw tego
wyłączenia leży rola IMO w uregulowaniu tych emisji. Z tego powodu art. 11
dyrektywy w sprawie krajowych poziomów emisji wyraźnie dopuszcza konieczność
podjęcia działań zewnętrznych w odniesieniu do tych emisji; brzmi on następująco:
„Komisja i państwa członkowskie, w celu wspierania osiągnięcia celu określonego w
art. 1, w stosownych okolicznościach, nawiązują, bez uszczerbku dla przepisów art.
300 Traktatu, dwustronną i wielostronną współpracę z państwami trzecimi i
organizacjami międzynarodowymi, takimi jak Europejska Komisja Gospodarcza
Narodów Zjednoczonych (EKG NZ), Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) i
Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego (ICAO), w tym także poprzez
wymianę informacji na temat badań naukowo-technicznych i rozwoju oraz w celu
doskonalenia podstaw ułatwiających redukcję emisji”.
Ponadto pakiet „Czyste powietrze dla Europy” 7 przyjęty przez Komisję w dniu 18
grudnia 2013 r., potwierdza wpływ emisji pochodzących z żeglugi na jakość
powietrza na lądzie oraz opłacalność dalszych środków w tym sektorze. Pochodzące
z żeglugi emisje tlenków azotu przyczyniają się bezpośrednio do eutrofizacji wód
2
Dz.U. L 242 z 10.9.2002, s. 1.
Ogólny unijny program działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobrze żyć w granicach naszej
planety”, COM (2012)710 final.
4
COM(2013)918 final
5
Dz.U. L 309 z 27.11.2001, s. 22.
6
Dz.U. L 152 z 11.6.2008, s. 1.
7
Wszystkie
odnośne
dokumenty
znajdują
się
pod
następującym
adresem:
http://ec.europa.eu/environment/air/clean_air_policy.htm
3
PL
3
PL
morskich i lądowych oraz środowiska lądowego, a także do powstawania (wtórnych)
cząstek stałych szkodliwych dla zdrowia. Zatem zlekceważenie tego źródła
skutkowałoby ograniczeniem możliwości, jakimi dysponują państwa nadbrzeżne
Morza Bałtyckiego i Morza Północnego, aby osiągnąć cele określone w ramowej
dyrektywie wodnej (2000/60/WE) 8, dyrektywie w sprawie strategii morskiej
(2008/56/WE) 9, dyrektywie siedliskowej (92/43/EWG) 10 i dyrektywie ptasiej
(79/409/EWG) 11, które mają za zadanie ograniczyć szkodliwe skutki dla
ekosystemów wodnych i lądowych, w tym skutki eutrofizacji. Wpłynęłoby to
również niekorzystnie na ich zdolność przestrzegania dopuszczalnych wartości dla
PM10 i PM2,5 ustalonych w dyrektywie 2008/50/WE w sprawie jakości powietrza
ustalone w celu ochrony zdrowia ludzkiego.
Normy emisji tlenków azotu Tier III, których dotyczy przedmiotowe działanie, nie
zostały jeszcze wyraźnie objęte konkretnym prawodawstwem Unii, ale ich obecne
uregulowanie w ramach IMO, zgodnie z przyjętą w 2008 r. zmianą w załączniku VI
do konwencji MARPOL, jest uważane za niezbędne i zgodne z ogólnie
uzgodnionymi celami polityki UE. W szczególności, opóźnienie terminu
wprowadzenia tych norm ograniczy możliwość wykorzystywania obszarów kontroli
emisji tlenków azotu przez państwa członkowskie do celów walki z
zanieczyszczeniem powietrza i jego skutkami.
Decyzja Rady
Artykuł 218 ust. 9 TFUE stanowi właściwą podstawę prawną dla utworzenia
stanowiska UE, które zostanie wyrażone na odnośnym posiedzeniu, ponieważ
dotyczy ono aktów mających skutki prawne. Decyzja podjęta na 66. posiedzeniu
MEPC dotycząca daty wejścia w życie norm emisji tlenków azotu Tier III ma
wiążącą moc prawną, ponieważ określa ona termin, od którego normy emisji tlenków
azotu Tier III będą mieć zastosowanie na obszarach określonych jako obszary
kontroli emisji tlenków azotu (NECAs) w odniesieniu do statków wszystkich stron
załącznika VI do konwencji MARPOL Międzynarodowej Organizacji Morskiej
(IMO).
Streszczenie
Uwzględniając politykę i dorobek prawny UE w przedmiotowym zakresie (zob.
wyżej), Komisja uważa, że zagadnienie objęte wyżej wymienionymi zmianami, które
mają zostać przyjęte na 66. posiedzeniu MEPC, ma dla UE istotne znaczenie i w
związku z tym wymaga określenia przez UE wspólnego stanowiska, które będzie
wyrażone przez wszystkie państwa członkowskie reprezentowane w ramach MEPC
w interesie Unii.
8
9
10
11
PL
Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.
Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19.
Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 1.
Dz.U. L 103 z 25.4.1979, s. 1.
4
PL
4.
WNIOSEK
Komisja występuje zatem z wnioskiem dotyczącym decyzji Rady w sprawie
stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w odniesieniu do
zmian wymienionych w pkt. 2.1 powyżej, które mają zostać przyjęte na 66.
posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego.
PL
5
PL
2014/0042 (NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum
Międzynarodowej Organizacji Morskiej podczas 66. posiedzenia Komitetu Ochrony
Środowiska Morskiego, dotyczącego przyjęcia zmian załącznika VI do konwencji
MARPOL w odniesieniu do opóźnienia wprowadzenia norm emisji tlenków azotu Tier
III
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust.
1 i art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
PL
(1)
Pierwsza zmiana z 2008 r. załącznika VI do konwencji MARPOL ustala na 2016 r.
datę obowiązywania norm emisji tlenków azotu Tier III mających zastosowanie do
statków zbudowanych po tej dacie oraz przepływających przez obszary kontroli emisji
tlenku azotu (NECAs).
(2)
Na swoim 65. posiedzeniu w maju 2013 r. Komitet Ochrony Środowiska Morskiego
Międzynarodowej Organizacji Morskiej zatwierdził [projekt] zmian załącznika VI do
konwencji MARPOL, prawidło 13, ust. 5.1. Te zmiany mają zostać przyjęte podczas
66. posiedzenia MEPC, które odbędzie się w dniach 31 marca – 4 kwietnia 2014 r.
(3)
Zmiany załącznika VI do konwencji MARPOL, prawidło 13 ust. 5.1, dotyczące
zastosowania norm emisji tlenków azotu Tier III opóźnią ich wejście w życie o 5 lat i
staną się wiążące dla stron załącznika VI do konwencji MARPOL 6 miesięcy po dacie
ich zatwierdzenia zgodnie z art. 16 ust. 2 konwencji MARPOL.
(4)
Ochrona środowiska, która jest przedmiotem proponowanych środków, jest w dużej
mierze regulowana prawodawstwem Unii. Unia Europejska wykonywała w znacznym
stopniu swoją kompetencję w dziedzinie jakości powietrza i wody, zarówno na drodze
prawodawczej jak i negocjując uzgodnione cele polityczne. Obowiązujące
prawodawstwo obejmuje szeroki zakres zanieczyszczeń, w tym tlenki azotu (NOx),
oraz wiele różnych źródeł, w tym wszystkie rodzaje transportu. Dyrektywa
2000/60/WE ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki
wodnej 12, dyrektywa 2008/56/WE ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w
12
Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.
6
PL
dziedzinie polityki środowiska morskiego 13, dyrektywa 92/43/EWG w sprawie
ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory 14 oraz dyrektywa
79/409/EWG w sprawie ochrony dzikiego ptactwa 15 określają cele mające ograniczyć
szkodliwe skutki dla ekosystemów wodnych i lądowych, w tym skutki eutrofizacji,
powodowane głównie przez tlenki azotu. Dyrektywa 2008/50/WE w sprawie jakości
powietrza i czystszego powietrza dla Europy 16 ustala dopuszczalne wartości i wartości
docelowe dla pyłu zawieszonego i ozonu, których prekursorem są tlenki azotu.
(5)
Dyrektywa 2001/81/WE w sprawie krajowych poziomów emisji 17 wymaga, by emisje
pochodzące z żeglugi morskiej były określane ilościowo i zgłaszane, uznając
jednocześnie, że regulowanie emisji pochodzących z międzynarodowej żeglugi
morskiej (poza wodami wewnętrznymi) należy do kompetencji IMO.
(6)
Artykuł 11 w związku z art. 1 dyrektywy 2001/81/WE wymaga, aby Komisja i
państwa członkowskie nawiązywały współpracę na szczeblu międzynarodowym w
celu ograniczenia emisji niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza, w tym
tlenków azotu.
(7)
Uwzględniając ogólne uzgodnione cele polityczne i dorobek prawny UE, opóźnienie
wprowadzenia norm emisji tlenków azotu Tier III, które ma zostać przyjęte na 66.
posiedzeniu MEPC, ma dla UE istotne znaczenie i w związku z tym wymaga
określenia przez UE wspólnego stanowiska, które będzie wyrażone przez wszystkie
państwa członkowskie reprezentowane w ramach MEPC w interesie Unii.
(8)
Unia nie jest ani członkiem IMO, ani umawiającą się stroną odnośnych konwencji i
kodeksów. Działając w interesie Unii, Rada powinna zatem upoważnić państwa
członkowskie do wyrażenia przedstawionego niżej stanowiska,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1.
Stanowisko Unii na 66. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego
Międzynarodowej Organizacji Morskiej jest następujące: Unia sprzeciwia się
przyjęciu zaproponowanych zmian załącznika VI do konwencji MARPOL, prawidło
13 ust. 5.1, określonych w załączniku 12 do dokumentu MEPC 65/22
Międzynarodowej Organizacji Morskiej.
2.
Stanowisko Unii określone w ust. 1 jest wyrażane przez państwa członkowskie
będące członkami IMO, działające wspólnie w interesie Unii.
13
14
15
16
17
PL
Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19.
Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 1.
Dz.U. L 103 z 25.4.1979, s. 1.
Dz.U. L 152 z 11.6.2008, s. 1.
Dz.U. L 309 z 27.11.2001, s. 22.
7
PL
3.
Drobne modyfikacje tego stanowiska mogą być uzgadniane bez konieczności zmiany
tego stanowiska.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
PL
8
PL