GłosParafialny
Transkrypt
GłosParafialny
Głos P G³os Parafialny 1 arafialny KWARTALNIK PARAFII EWANGELICKO-AUGSBURSKIEJ W USTRONIU 3-4/2015 (109-110) Dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju. Iz 9,5 Błogosławionych Świąt Narodzenia Pańskiego oraz Bożego prowadzenia w Nowym Roku życzą księża i Rada Parafialna 2 G³os Parafialny Dni Dobrej Nowiny w Polanie Stary Borek 2015 Tydzień Dobrej Nowin y w Ustroniu obka a-D Wycieczka chóru Polan G³os Parafialny W numerze: Adwentowe rozważanie Słowa Bożego .................................................. 4 Kartki z kalendarza ................................................................................... 6 Boże Narodzenie 2015r. ........................................................................... 8 Wigilijny wieczór w naszych domach .................................................... 9 Dni Dobrej Nowiny w Ustroniu-Polanie ............................................... 10 Tydzień Dobrej Nowiny w Ustroniu ....................................................... 11 Stary Borek 2015 ..................................................................................... 12 Pamiątka założenia i poświęcenia kościoła ap. Jakuba Starszego... 13 Dni Jakubowe .......................................................................................... 14 Wizyta Szwedów z parafii partnerskiej w Hudiksvall ......................... 14 Wycieczka PTEw do Jury Krakowsko-Częstochowskiej ......................... 15 Relacja z uroczystości odsłonięcia i poświęcenia tablicy pamiątkowej w KL Gusen w Austrii ....................................................... 16 Spotkanie PTEw 18.11.2015 r. Katarzyna Luter (von Bora) ................ 17 Uroczystości Jubileuszowe Szkoły Ewangelickiej w Ustroniu ............ 17 Pamiątka poświęcenia kościoła ap. Mateusza w Polanie .................. 19 Dziękczynne Święto Żniw w Dobce i Polanie ....................................... 21 Dziękczynne Święto Żniw i Piknik Parafialny w Ustroniu ................... 22 Błogosławieństwo I. klasistów .............................................................. 24 Spotkanie Stowarzyszenia Kobiet Ewangelickich - 03.11.2015 r. ..... 24 119. spotkanie Emerytów - 13 październik 2015 r. ............................. 25 120. spotkanie emerytów – 10 listopad 2015 r. ................................... 25 121. spotkanie emerytów – 08. grudzień 2015 r.................................. 26 Jubileusz 50. lat pożycia małżeńskiego ............................................... 26 II Ewangelickie Mistrzostwa Polski w Bowlingu .................................. 27 Święto Niepodległości 11.11.2015 ........................................................ 28 Nabożeństwo i spotkanie dla seniorów w Ustroniu-Polanie ............. 28 Świąteczne spotkanie "Samarytanek" i szkółkowców w Ustroniu-Polanie ................................................................................. 29 Ewangelizacja w Ustroniu-Polanie ....................................................... 29 Adwentowe wieczory biblijne w ustrońskiej parafii ........................... 29 Spotkanie świąteczne dla pracowników i wolontariuszy .................. 31 Kolęda beskidzka .................................................................................... 32 Rodzinny Adwent 2015 .......................................................................... 32 Kącik dla Dzieci - Świąteczne rozmowy zwierząt… ............................ 33 Przepisy na co dzień i od święta ............................................................ 35 Dane statystyczne ustrońskiej parafii .................................................. 35 Porządek nabożeństw ............................................................................ 36 3 4 G³os Parafialny Adwentowe rozwAżAnie SłowA Bożego Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały, by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam. J 15,16 Każdego roku, kiedy zapalam adwentowe świece, przypomina mi się pewien wiersz na który kiedyś natrafiłem i od razu rodzi się chęć podzielenia tymi słowami z innymi ludźmi, z rodziną, przyjaciółmi, tymi którzy tak jak ja przeżywają ten szczególny okres w kościelnym kalendarzu. Pozwólcie że i dziś się nim z wami podzielę: W adwentowym czekaniu gdy przycichł świat cały: uwielbiam Cię, Jezu, Panie godzien chwały. Uwielbiam Cię: w myśli, w modlitwie i w śpiewie. oddaję Ci, Jezu, dziś samego siebie. Chcę Ci przygotować w sercu swoim drogę, bo tęsknię za tobą, mym Panem mym Bogiem. zobacz - adwentowe płoną dla Ciebie lampiony. Przyjdź więc Panie Jezu i bądź uwielbiony! On idzie ku nam i z każdym dniem jest coraz bliżej. Ale czy my jesteśmy gotowi na Jego przybycie? Jak wygląda nasz tegoroczny Adwent? Czy teksty biblijne ostatnich tygodni nawołujące do czujności, gotowości i miłości Boga i bliźniego wpłynęły na nasze codzienne życie, czy wydają owoce? Czy lampy z którymi oczekujemy przybycia naszego Zbawiciela płoną jasnym światłem? Zachęcam, aby w tym szczególnym czasie wyciszenia, zastanowienia nad swoim życiem, nad swoją relacją z Bogiem, odpowiedzieć sobie na najważniejsze nie tylko w Adwencie, ale w całym naszym życiu pytanie: Kim dla mnie jest Jezus Chrystus? Za kogo Go uważam w moim codziennym życiu? Jakie jest Jego miejsce w mojej codzienności? Co czyni mnie chrześcijaninem? Dopóki nie odpowiemy sobie uczciwie na te pytania, dopóki nie określimy się jednoznacznie wobec Jezusa Chrystusa, nasz Adwent będzie tylko pustym słowem, a chrześcijaństwo, nic nie znaczącą etykietką, którą sami sobie przyczepiamy. Od odpowiedzi na to pytanie zależy to, kim jesteśmy, jak wygląda nasze życie i jaka będzie nasza przyszłość. Na niedawnym spotkaniu młodzieży poprosiłem o odpowiedź na podobne trzy pytania, i zapisanie ich na kartkach. Wydawałoby się proste pytania o podstawy naszej wiary. I relację z Bogiem i innym człowiekiem: Czy jestem chrześcijaninem? Kim jest chrześcijanin? Co w minionym tygodniu zrobiłem/łam by dać się poznać jako chrześcijanin? Odpowiedź na pierwsze dwa pytania była wręcz oczywista; tak, jestem chrześcijaninem, a przynajmniej tak mi się wydaje. Chrześcijanin to człowiek wykonujący wolę Bożą, starający się przestrzegać przykazań i miłujący Boga i bliźniego, takie i podobne temu odpowiedzi padały na drugie pytanie. Zaś problem pojawił się przy ostatnim. Jak widzą mnie inni, czy świadomość bycia chrześcijaninem coś zmienia w moim życiu, czy jakoś się odróżniam? Padały odpowiedzi dot. modlitwy, uczęszczania na spotkania młodzieży, nabożeństwa, czytanie Biblii. To oczywiście jest bardzo ważne, nasza relacja z Bogiem musi być codziennie utrzymywana i wzmacniana. Ale czy to wystarczy? Jakie zadanie mam do wykonania, jak brzmiały słowa Jezusa, dot. głoszenia ewangelii wszędzie tam gdzie się znajdujemy: czy ktoś z mojego otoczenia zauważył, że wierzę w Boga, czy komuś o tym powiedziałem, czy zaprosiłem drugiego człowieka, członka rodziny, znajomego, sąsiada, aby wybrał się ze mną dziś na nabożeństwo. Czy powiedziałem kiedyś osobie na której mi zależy, posłuchaj idziesz niewłaściwą drogą, to co robisz jest złe, może tego nie zauważasz ale coraz bardziej ogarnia cię świat, zapominasz o tym co jest najważniejsze, kto powinien stać na pierwszym miejscu. Takie rozmowy są trudne, znamy ludzi do których, już teraz wiemy, że żadne słowa nie docierają, już teraz możemy sobie wyobrazić ich reakcję. I nie widzimy nawet sensu poruszania z nimi takich tematów. G³os Parafialny Ale gdy uświadomimy sobie: Kim dla nas jest Jezus Chrystus, wtedy zobaczymy, że nie jesteśmy sami, że On nas wspiera i będzie wspierał. Uświadomimy sobie, że bycie chrześcijaninem to ogromna odpowiedzialność przed Bogiem i wobec innych ludzi. I nawet jeśli nie wierzymy we własne siły, swój dar przekonywania, to zaufajmy Bożemu działaniu, bo to nie my, lecz Chrystus zmienia ludzi, nawet tych którzy nie chcą dziś z nim mieć nic wspólnego. Zatem działajmy tak, abyśmy zawsze potrafili bez zastanowienia odpowiedzieć na pytanie, jak daję się poznać jako chrześcijanin w codziennym życiu. Bo Chrześcijanin to człowiek pełen miłości, chętny do działania i wytrwały w wierze. Przykładem takiej wytrwałości jest historia życia pewnego Australijczyka – Nicka Vujicica, którego zaufanie Bogu, wytrwałość i zaangażowanie przyniosło niezwykłe owoce. Nick urodził się bez rąk i bez nóg. Obecnie jest dojrzałym, 33-letnim mężczyzną. Opowiada, że dorastając – z racji swojej niepełnosprawności – przeżywał stany depresyjne. Ale wiara oraz wsparcie rodziców, pomogły mu w przezwyciężeniu siebie. Nie tylko wytrwale ćwiczył, by stać się samowystarczalnym – pod każdym względem – mężczyzną. Ale wytrwale się modlił, nie tracił wiary w to że Bóg stworzył go w jakimś celu. Dziś już wie, po co żyje i sam o sobie mówi, że jest „bez rąk, bez nóg, ale i… bez ograniczeń”. Jest zapraszany w różne miejsca na całym świecie i daje radosne świadectwo nadziei zwłaszcza tym, którzy ją utracili. Mówi o swojej relacji z Bogiem, o tym że naszym obowiązkiem jest wytrwałość w wierze i miłość do Boga i bliźnich. Zaufanie Bożym planom względem nas. A nie użalanie się nad swoim losem. I ten przykład człowieka, który z naszego, ludzkiego punktu widzenia został tak doświadczony, pokazuje jak wiele możemy zdziałać, jeśli tylko będziemy ufać Bogu. Kiedy będziemy patrzeć nie na to, czego nam brakuje, lecz na to, jak wiele Bogu zawdzięczamy. Otrzymaliśmy od naszego Pana zadanie, głosić ewangelię wszędzie tam gdzie się znajdujemy, wskazywać na Chrystusa tym, którzy się pogubili w swoim życiu, pokazywać swoim życiem, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jezus mówi: Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali. To zadanie mamy wypełniać nie tylko w ciągu 4. tygodni Adwentu, lecz w całym naszym życiu, aż do przyjścia Pana, który rozliczy nas ze wszystkiego co zrobiliśmy, lub czego nie uczyniliśmy, a mieliśmy ku temu okazję. Czy zatem nadal wydaje się nam, że jesteśmy przygotowani na przyjście Pana Adwentu? Skąd czerpać siły, czy nie jest tak, że przygotowanie się na przyjście Chrystusa jest ponad ludzkie możliwości? 5 Odpowiedź brzmi: tak, sami sobie nie poradzimy, ale jest ktoś, dla kogo nie ma rzeczy niemożliwych, on nas wzmocni, jeśli tylko Go o to z wiarą poprosimy. Jeśli zawołamy do Niego pełni ufności, że tylko On może nam pomóc. Jezus jest źródłem wiary i miłości, a my chrześcijanie jesteśmy naczyniami, które Bóg przeznaczył do przenoszenia i dostarczania miłości tym, którzy są jej spragnieni. Może jesteśmy glinianym dzbanem, może czerpakiem, a może pięknym wazonem, ale to nie kształt czy zdobienia sprawiają, że będziemy dobrym i użytecznym naczyniem, ale to czy jesteśmy trwali, czy pomimo przeciwności i doświadczeń wytrwamy w wierze. Najtrwalsze naczynia - te wykonane z metalu, ze szkła czy też ceramiczne, są wytapiane, wypalane, czy wręcz hartowane w ogniu! Tak też i nas doświadczenia i próby hartują, byśmy byli wytrwali. Jakim dziś jestem naczyniem? Trwałym, czy słabym. Pustym, pełnym, dziurawym, rozbitym, przewróconym, czystym czy zanieczyszczonym? Jeśli jesteśmy dziś naczyniem dziurawym – Jezus nas uszczelni; jeśli jesteśmy przewróconym dzbanem – On nas podniesie i napełni; jeśli jesteśmy rozbici – tylko On może nas na nowo poskładać. Jeśli jesteśmy nieczystym dzbanem, jeśli okrywa nas brud grzechu – On nas obmyje własną krwią. A jeśli jesteśmy naczyniem dobrym, napełnionym, to pamiętajmy, żeby Jego miłości nie trzymać tylko dla siebie. Przychodźmy codziennie do źródła, czytajmy Słowo Boże, módlmy się. Ale i wylewajmy ze swojego wnętrza to, co sami otrzymaliśmy, wskazujmy drogę do Pana, pomagajmy naszym bliźnim, przebaczajmy, módlmy się za nich. Niech pustynia która jest wokół nas, dzięki miłości, która od Boga pochodzi i dzięki naszej pracy jako tych, którzy ją przekazują dalej, zamienia się w piękny ogród. Niech wszyscy poznają, że jesteśmy dziećmi Bożymi i sami zapragną postępować tak jak my. Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały. Bierzmy się do pracy, aby gdy nadejdzie Zbawiciel, zastał nas czuwającymi. Amen ks. Dariusz Lerch G³os Parafialny 6 KartKi z Kalendarza BÓg JeSt rAdoŚCiĄ! ROZMYŚLANIA NA CZAS ADWENTU 2015 r. ZEBRAŁ I SPISAŁ KS. StAniSłAw dordA 4. niedziela w adwencie, 20 grudnia 2015 Blisko ciebie jest słowo, w ustach twoich i w sercu twoim. List św. Pawła do Rzymian 10,8 Tak! Wierz w Boga! Zawierz Mu, bo On wszystko dobrze czyni. On wie, czego najbardziej potrzebujesz. Zawierz Ojcu i nie oglądaj się na nic, ani na nikogo. Nie musisz iść do takiego czy innego kościoła, klękać przed czymś, ale przyjdź do Stołu Pańskiego. Jezus Chrystus ten stół nakrył i żadna ludzka ręka na nim nic nie zrobi. Tam, gdzie są opłatek, mąka i woda, bardziej prosto nie można, bo taki jest Bóg, dotknie On twoich warg, usłyszysz z perspektywy dwóch tysięcy lat słowa – pewniki – TO JEST MOJE CIAŁO! Wtedy weźmiesz w siebie Syna Człowieczego i będziesz miał w sobie światłość. Ona pochodzić będzie od samego Boga. Ta światłość w tobie nie zgaśnie. Ks. Tadeusz Terlik Przyjście Jego rozważajmy, serca Panu otwierajmy, by je znalazł oczyszczone i dla siebie poświęcone. Wyjdźmyż więc naprzeciw Niemu, Panu tak miłościwemu, powitajmy Go w radości, z Nim połączmy się w miłości. Śpiewnik Ewangelicki Poniedziałek, 21 grudnia 2015 Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną. Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie. Objawienie św. Jana 3, 20-21 Pan nie na to przychodzi do nas, aby znów odejść. Winniśmy Go zatrzymać. Pan chce być nie tylko czczonym i chwalonym, ale i miłowanym. Pan nie żąda szat naszych, kwiatów i pieśni naszych, ale serc, nie tylko serc rozpalonych ale i serc ostygłych smutkiem, skamieniałych nieszczęściem, zabitych grzechem. Pan chce od ludu swego pokuty. Ks. Dr Leopold Otto Chwała Bogu wszechmocnemu, wielce nam litościwemu, za zesłanie Syna swego do nas z tronu najwyższego. Chwała Ojcu wszechmocnemu, Jego Synu też miłemu, także Duchowi Świętemu, Bogu w Trójcy jedynemu. Śpiewnik Ewangelicki wtoreK, 22 grudnia 2015 Według wiary waszej, niechaj wam się stanie. Ewangelia św. Mateusza 9, 21 Twoja służba Boża w kościele, twe domowe nabożeństwo jest nasieniem, nasieniem Bożym, które nie tylko ma być wysiane na rolę twego serca, ale ma korzenie zapuścić, kiełkować, róść i dobre przynieść owoce… Rozumna służba Boża oparta na zwiastowaniu słowa Bożego, musi cię tak przemienić i odnowić umysł twój, byś w tygodniu następującym po nabożeństwie w kościele doświadczał zwiastowaną ci wolę Bożą, i byś według niej pobożnie, bogobojnie i świętobliwie żył. Ks. Dr Leopold Otto W dowód, że nas Bóg miłuje, na dół jego Syn zstępuje, by wydźwignął nas z zginienia, z sobą przywiódł do zbawienia. Przyjmijże go dziś z radością, wprowadź w serce swe z wdzięcznością, by w umyśle twym panował, łaską swą cię udarował. Śpiewnik Ewangelicki Środa, 23 grudnia 2015 Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie. Ewangelia św. Jana 15, 5 Wszystko bowiem, czym jesteście, Wasz charakter, Wasz stan umysłowy, Wasza oświata i Wasze wychowanie, ba nawet Wasz rozwój gospodarczy, wszystko, wszystko co macie najlepszego, czym się szczycicie, to ma swój początek i swoje najobfitsze źródło w tym domu Bożym, w kościele, w wierze Waszej ewangelickiej. Ks. Franciszek Michejda (w Bystrzycy, 24 września 1916 r.) O wszechmogący Panie, pomóż nam z litości, złam grzechu panowanie, przymnóż pobożności. O gościu pożądany, z nową przyjdź ochłodą i prowadź swe chrześcijan do wiecznego grodu. Śpiewnik Ewangelicki czwarteK, 24 grudnia 2015 Pójdźmy zaraz aż do Betlejemu i oglądajmy to, co się stało i co nam objawił Pan. Ewangelia św. Łukasza 2, 15 Przeżywając na nowo zwiastowanie godowe, przeżywamy ponownie własne życie w tym, co w nim było najpiękniejszego, najlepszego, najbardziej błogosławionego, co w nim było dobre, czyste, radosne, święte. Nasze przeżycia i radości godowe są z biegiem lat inne niż te dziecięce – są to radości pomarszczonych twarzy, spracowanych rąk i obciążonych serc – ale są one zawsze przeżyciami i radościami, które nas odświeżają, G³os Parafialny które nam oczyszczają serca… Po co idziemy do Betlejem? Po te niewinne, dziecięce skrzydła, które nam kala życie, a nieraz obrywa całkowicie, po godność własną, po godność dzieci Bożych, po oczyszczenie. I tam odnajdujemy radość, szczęście, pokój, nową ufność i siły. Błogosławione drogi, które młodych wiodą do Betlejemu, aby tam uczyć się prawdy o życiu! Bo jeśli w młodości czasu na to nie stanie, to wiek dojrzały nie nadrobi tej straty. Ks. Dr Andrzej Wantuła „Pójdźmy do Betlejem” – brzmią słowa pasterzy! Radość, pokój – życie – w żłóbku dla cię leży; Ojciec ci je daje w swoim Synu – świecie, Na dziś, na rok nowy, w trzecie tysiąclecie. Ks. Ryszard Janik 1. dzień Świąt narodzenia Pańskiego Piątek, 25 grudnia 2015 I anioł Pański stanął przy nich, a chwała Pańska zewsząd ich oświęciła. Ewangelia św. Łukasza 2,9 Lecz urok Bożego Narodzenia to była także „jutrznia”, nabożeństwo odprawiane w bardzo wczesnych godzinach zimowych nocy… W kościele było jasno, choć zimno. Kościelny poustawiał świece na ławkach i wszystkie rodziny parafian, przychodząc do własnych, na stale przydzielonych ław, zapalały swoje świece i to stopniowe rozbłyskiwanie kościoła coraz to nowymi światłami, wydobywającymi z mroku nowe twarze, w kłębach pary ze śpiewających ust, stanowiły urok tego nabożeństwa. Prof. Jan Szczepański Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony! Ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony. Wzgardzony, okryty chwałą, śmiertelny Król nad wiekami! A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami! Śpiewnik Ewangelicki 2. dzień Świąt narodzenia Pańskiego sobota, 26 grudnia 2015 I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli. Ewangelia św. Łukasza 2,20 Bezbronne Dziecię Bóg nam daje, aby nad bezbronnymi panowało. Kto to zrozumie? Kto znajdzie swoje szczęście w Betlejem, małej mieścinie w judzkim okręgu? Kto znajdzie szczęście w stajni, w żłobie Betlejemskiej groty? Kto? Kto z nas? Tylko ten, kto szczerym sercem przyjmie opowieść przekazaną nam przez ewangelistę Łukasza… To małe dziecię Jezus objawia się nam w godowej Ewangelii Łukasza. Czy znajdzie „żłób” w twoim sercu? Czy i tam zajaśnieje światłość betlejemska? Ks. Tadeusz Terlik 7 Do szopy, hej pasterze, do szopy, bo tam cud; Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród. Śpiewajcie aniołowie, pasterze grajcie Mu, kłaniajcie się królowie i dary złóżcie Mu. Śpiewnik Ewangelicki 1. niedziela Po narodzeniu Pańskim, 27 grudnia 2015 O, jak mile są przybytki twoje, Panie Zastępów! Psalm 84, 2 Błogosławiona ciszo niedzieli! Błogosławiony dniu święty, kiedy ustaje powszednia ludzka praca. Błogosławiona chwilo, kiedy dzwony uroczyście wezwą wiernych na nabożeństwo!... Błogosławiona godzino przebywania przed Panem na nabożeństwie!! Jakże są szczęśliwi ci, co w nabożeństwie mogę brać udział! Nabożeństwo wypływa z istoty religii. Jest ono zewnętrznym wyrazem osobistego stosunku człowieka do Boga. Człowiek przychodzi do Boga ze swoimi potrzebami, pragnieniami, prośbami, pragnie Boga ubłagać i przebłagać, czuje potrzebę podziękowania lub uwielbienia Boga, chce ofiarami wdzięczność swoją wyrazić lub łaskę Boga zjednać. W ten sposób powstaje nabożeństwo! Ks. Karol Kotula Wielbijmy Boga wiecznych chwał, że Syna nam własnego dał! Aniołów się raduje zbór, czas łaski wieści nam ich chór! Śpiewnik Ewangelicki Poniedziałek, 28 grudnia 2015 Błogosławiony, który strzeże słów proroctwa tej księgi. Objawienie św. Jana 22, 7 Książki codziennych rozmyślań i modlitewniki. Z tych ksiąg, a szczególnie z Biblii czerpie wierzący chrześcijanin materiał, natchnienie, myśli, zachętę do codziennych swoich rozmyślań, bez czego nie ma prawdziwego życia chrześcijańskiego. Celem ich jest, jak to mówi tytuł jednej bardzo dobrej książki codziennych rozmyślań: codzienna moc dla codziennych potrzeb. Ks. Karol Kotula Kto zmartwychwstał, sprawił cud, aby zbawić wszystek lud? Kto pokonał śmierć i noc? I kto złamał piekieł moc? To nasz Zbawca, Król i Pan, niech mu brzmi pochwalny psalm. Śpiewnik Ewangelicki wtoreK, 29 grudnia 2015 Pan pamięta o nas, będzie błogosławił, Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, Zarówno małym, jak i wielkim. Psalm 115, 12-13 Co to właściwie jest błogosławieństwo Boże i czy błogosławieństwo jest szczęściem? Otóż jest ono czymś G³os Parafialny 8 o wiele wyższym i ważniejszym. Szczęście bowiem jest znikome, a błogosławieństwo wieczne. Szczęście szybko mija, błogosławieństwo trwa na wieki, szczęście jest zmienne. Błogosławieństwo jest trwałe, szczęście towarzyszy nam tylko do mogiły, błogosławieństwo jest drogą, którą idziemy do wieczności. Ks. Adam Hławiczka Z Bogiem bądźcie, aż się zejdziem znów! Radą swą niech On was wodzi, jak swą trzódkę was ogrodzi. Z Bogiem bądźcie, aż się zejdziem znów. Aż się znów zejdziem znów, aż zejdziemy się u Zbawcy stóp. Jak cicho, o jak cicho, Bóg dar ten cudowny dał. Tak samo Bóg dziś z nieba śle błogosławieństwa swe. Nie słyszy żadne ucho cudownych kroków tych, gdy Chrystus Pan przychodzi sam do serc, by mieszkać w nich. Śpiewnik Ewangelicki Tak mówi Pan: Jak maTka Pociesza syna, Tak Ja będę was Pocieszał. Izajasz 66, 13 Środa, 30 grudnia 2015 Ufajcie po wsze czasy Panu, gdyż Pan jest skałą wieczną. Księga Izajasza 26, 4 Na progu Nowego Roku Pan Bóg ci przypomina, że On cię w mocy Ducha Swego wyposażył, abyś „chodził i czynił dobrze” (Dz. Ap. 10, 38) i oczekuje, że życzenie Jego spełnisz. Czeka na ciebie twoje otoczenie, czekają na ciebie słabi w wierze, abyś ich wzmocnił i utwierdził, czeka na ciebie Kościół, który zwłaszcza dziś, potrzebuje nie tylko księży, ale wiernych, oddanych Jezusowi i sprawie Jego Królestwa laików. Czeka na ciebie zbór rodzinny, w którym pracę należy pogłębić, rozszerzyć, ożywić… Czeka na ciebie Twój bliźni. Ks. Tadeusz Wojak Jezu mój drogi, chcę Ciebie gorąco miłować, Tobie i ciało, i duszę, i ducha darować! Oczyść mnie z win! Boży Tyś dziedzic i Syn, racz mnie dla nieba zachować! Śpiewnik Ewangelicki zakończenie roku, czwartek, 31 grudnia 2015 Drogi moje utwierdź w słowie twoim. Psalm 119, 133 Gdy przed wielkimi decyzjami będziemy spoglądać Nań i pytać o Jego wolę, nie pozostaniemy sami i nie będziemy tak łatwo potykać się i upadać. „Drogi moje utwierdź w słowie twoim…” nie oznacza to, iż oczekujemy szczególnych znaków i cudów. W jaki sposób Bóg chce nam ukazać drogę, to już nie jest nasza sprawa. Pozostawmy to jemu. Ale wsłuchajmy się w jego głos, skupiajmy się wewnętrznie, prośmy Go o światło na drogach naszego życia. Czekajmy! I czekajmy cierpliwie, choćby długi czas nie było odpowiedzi. Kto prawdziwie czeka – otrzyma odpowiedź! Tak pokrzepieni idziemy w Nowy Rok. A wówczas nie będzie się chwiać nasza noga ani drżeć serce, bo Pan jest z tymi, którzy Go szukają. Ks. E. Friszke Śpiewnik Ewangelicki Hasło roku 2016 Boże nArodzenie 2015r. Gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili. A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga . List do Galacjan 2,4-7 Świat chrześcijański kieruje dzisiaj swe oczy na postać narodzonego Jezusa Chrystusa, wspominając narodzenie swego Zbawiciela. Czynimy to po to, aby być uczestnikami tej wielkiej radości, jaką zwiastował anioł Pański pasterzom na Betlejemskich polach, mówiąc: „ nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem wszystkiego ludu.” Narodzenie Pana Jezusa było początkiem punktu zwrotnego w dziejach ludzkości. Do tego czasu jedynie proroctwa wskazywały na nadejście Zbawiciela ludzkości. Wraz z narodzeniem wypełniła się obietnica i wypełniły się proroctwa. Patrząc na narodzenie naszego Pana, na tak wielkie zainteresowanie nim, na miliony ludzi, których serca na wspomnienie o nim, napełniają się radością, zadajemy sobie pytanie, co było tak szczególnego w narodzeniu tego dzieciątka, iż pamięć o tym wydarzeniu ciągle żyje przez dwa tysiąclecia w umysłach tak wielu ludzi. Jakże wielu sławnych ludzi przewinęło się przez karty historii ludzkości, ludzi, którzy stali się dobroczyńcami ludzkości. Wymieńmy choćby dwóch z nich. Wynalazcę druku Guttenberga czy odkrywcę penicyliny Fleminga. Cała ludzkość korzysta z ich wynalazków. Encyklopedie podają datę ich urodzin. Ale mimo to rocznica ich urodzin przechodzi prawie niezauważalnie dla ludzkości. G³os Parafialny Jakże wielkim dobroczyńcą dla ludzkości był Zbawiciel. O ile większym od innych ludzi musiał być Jezus, skoro pamięć o jego narodzeniu przewyższa wszystkie inne. Zwiastowanie anioła pasterzom pasącym trzody było dowodem, iż dla ludzkości nastała nowa epoka. Od tego wydarzenia świat wszedł w erę chrześcijańską. Narodzenie Jezusa było przyczyną, iż ludzkość zmieniła sposób mierzenia czasu. Przyjęto sposób obliczania lat od roku zerowego, czyli od czasu narodzenia się Zbawiciela. Powszechnie przyjął się sposób wskazujący na narodzenie Pana, jako początek wielkiej nadziei dla ludzkości. Wspominając dziś narodzenie Zbawiciela należy mocno podkreślić, iż Pan narodził się, czyli przyszedł na ziemię w ściśle określonym celu. Jezus narodził się, aby oddać życie i odkupić całą ludzkość. Tę myśl potwierdza Ewangelista Marek mówiąc: „Iż Syn Człowieczy nie przyszedł aby mu służono, ale aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu”. Taka była przyczyna narodzenia się Jezusa, i o tym należy przede wszystkim pamiętać wspominając wydarzenia narodzin naszego Zbawiciela. Bez narodzenia Jezusa nie byłaby możliwa jego śmierć i zmartwychwstanie. Narodzenie, ukrzyżowanie i zmartwychwstanie Pana Jezusa są ze sobą ściśle powiązane. Aby mógł On odkupić ludzkość, potrzebne było wypełnienie każdego z tych trzech elementów w życiu Jezusa. Radując się teraz z narodzin Zbawiciela w Betlejem, napełnieni jesteśmy nadzieją na znacznie większą radość przewyższającą tę obecną, kiedy w przyszłości rodzaj ludzki dozna błogosławieństwa podniesienia z grobu i będzie mógł zakosztować dobrodziejstw życia wiecznego. Dziś, kiedy patrzymy na Dziecię Betlejemskie, widzimy nie tylko niemowlątko owinięte w pieluszki i położone w żłobie , ale widzimy też Chrystusa Pana potwierdzającego słowem i cudownym działaniem swe boskie pochodzenie i posłannictwo. Widzimy Zmartwychwstałego Pana, który zwyciężył szatana i śmierć, a nam wszystkim otworzył możliwość powrotu do Boga i Jego odwiecznego Królestwa. Widzimy więc całe życie Jezusa Chrystusa na ziemi i Jego dokonanie. To dzieło zbawienia niesie ze sobą zmianę sytuacji człowieka. Ap. Paweł ujmuje je następująco: On „wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili. A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga. Bóg w Chrystusie zniżył się do człowieka i stał się człowiekiem. Boża decyzja, aby Syn Boży przyjął nasze ludzkie ciało, posiada dla nas wielkie znaczenie. Przez narodzenie Syna Bożego z Dziewicy Marii w Betlejem, wszechmocny Bóg przyznał się do nas i uznał nas za swoje dzieci. Apostoł Jan pisał: „Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, żeśmy dziećmi Bożymi nazwani i nimi jesteśmy” (1 J 3,1). A więc, godowa wieść brzmi: Bóg 9 stał się człowiekiem, abyśmy mogli stać się dziećmi Bożymi. Jako ochrzczeni i wiarą związani z Chrystusem, naszym Panem, jesteśmy Nimi już teraz, a nie dopiero we wieczności. Z łaski Bożej objawionej w Chrystusie Jezusie jesteśmy dziećmi naszego Ojca niebieskiego, chociaż bardzo często jesteśmy synami marnotrawnymi. Marnotrawnymi, ale jednak dziećmi. Chrystus Pan przez swoje narodzenie z niewiasty stał się naszym bratem. Jego Ojciec jest również naszym Ojcem. Możemy więc do Niego wołać „Abba”, to znaczy „Ojcze!” W niedoli możemy się schronić pod Jego opiekuńcze ramiona i powierzyć Mu wszystkie nasze troski i bolączki. Wołanie nasze nie pozostanie bez odpowiedzi. Bóg i Ojciec nasz słyszy modlitwy swoich dzieci. Dostąpienie usynowienia, to zaszczytne i niezasłużone wyróżnienie. Płynie z niego również zobowiązanie. Dzieci Boże skupione wokół żłobu Syna Bożego, powinny przez swoje życie okazać wdzięczność Bogu za Jego miłość, nieść w codzienność pokój Boży i przynosić owoce godne swojego świętego powołania. Dzieci Boże powinny się w imię miłości Bożej wzajemnie miłować i pomagać sobie, jak Bóg pomaga nam w Chrystusie podnosić się nieustannie z upadków naszych, abyśmy prawdziwie byli dziećmi Bożymi. Amen ks. Piotr Wowry wigiliJny wieCzÓr w nASzyCh domACh Przy wigilijnym stole warto wsłuchać się w głos Boga. Rozdzielmy wśród domowników fragmenty ewangelii i przeczytajmy je wspólnie. Następnie zawołajmy do naszego Pana w modlitwie oraz chwalmy Go pieśnią. To pamiątkę Jego narodzin obchodzimy. I stało się w owe dni, że wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat. Pierwszy ten spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii. Szli więc wszyscy do spisu, każdy do swego miasta. Poszedł też i Józef z Galilei, z miasta Nazaretu, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, dlatego że był z domu i z rodu Dawida, aby był spisany wraz z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna. Łk 2,1-5 10 G³os Parafialny I gdy tam byli, nadszedł czas, aby porodziła. I porodziła syna swego pierworodnego, i owinęła go w pieluszki, i położyła go w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. Łk 2,6-7 A byli w tej krainie pasterze w polu czuwający i trzymający nocne straże nad stadem swoim. I anioł Pański stanął przy nich, a chwała Pańska zewsząd ich oświeciła; i ogarnęła ich bojaźń wielka. I rzekł do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem wszystkiego ludu, gdyż dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. Łk 2,8-11 A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlątko owinięte w pieluszki i położone w żłobie. I zaraz z aniołem zjawiło się mnóstwo wojsk niebieskich, chwalących Boga i mówiących: Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie. Łk 2,12-14 A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze rzekli jedni do drugich: Pójdźmy zaraz aż do Betlejemu i oglądajmy to, co się stało i co nam objawił Pan. I śpiesząc się, przyszli, i znaleźli Marię i Józefa oraz niemowlątko leżące w żłobie. A ujrzawszy, rozgłosili to, co im powiedziano o tym dziecięciu. I wszyscy, którzy słyszeli, dziwili się temu, co pasterze im powiedzieli. Maria zaś zachowywała wszystkie te słowa, rozważając je w sercu swoim. I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im powiedziano. Łk 2,15-20 wigilijna modlitwa: Boże, ojcze wszechmogący, wiemy, że Twoje Słowa są jak skała, trwałe i niezmienne. Od wieków mówisz do swojego stworzenia i spełniasz wszystkie przyrzeczenia. Jedynie na Twoim Słowie możemy polegać, ono jest dla nas fundamentem na którym chcemy budować nasze życie. Jezu Chryste, Zbawicielu ludzi, obiecałeś przez proroków, że przyjdziesz na ten świat i spełniłeś obietnicę, przyszedłeś, aby dzielić człowieczy los i aby zbawić ludzkość. Obiecałeś także, że będziesz z nami po wszystkie dni, aż do skończenia świata, i jesteś, przyszedłeś do naszych serc i domów i jesteś zawsze z nami. Ty nie rzucasz słów na wiatr, codziennie utwierdzasz nas w pewności swojej miłości do każdego człowieka. duchu Święty, wzmacniaj nas, aby stale wzrastała nasza wiara, nadzieja i miłość do Boga i naszych bliźnich. Daj, abyśmy szli przez życie drogą wiary. Boże w trójcy Jedyny, dziękujemy Ci za to, że gromadzisz nas przy tym wigilijnym stole. Prosimy Cię bądź naszym najmilszym gościem i pobłogosław wszystkie te dary, które z Twojej łaski będziemy spożywać. Błogosław także nasz dom i całą rodzinę, bądź z nami teraz i na wieki. Amen dni doBreJ nowiny w UStroniU-PolAnie W dniach 20.-22.07.2015 r. w Ustroniu-Polanie odbyły się dni Dni Dobrej Nowini. W zajęciach każdego dnia brało udział około 25. dzieci. Tematem przewodnim spotkań były „Rzeki cudów”. Dzieci poznały trzy rzeki, wokół których odgrywały się sceny ze starotestamentowych historii biblijnych. W pierwszym dniu przedstawiona została historia Jakuba i jego walki z aniołem nad G³os Parafialny 11 zabawy. Dziękuję również wszystkim sponsorom za pomoc materialną oraz młodzieży za zaangażowanie. W przyszłym roku podczas Dni Dobrej Nowiny poznamy kolejne „Rzeki cudów”, na te spotkania już teraz zapraszam. EW tydzień doBreJ nowiny w UStroniU rzeką, a w zasadzie nad potokiem Jabbok. Na podstawie tej historii dzieci mogły zrozumieć główną prawdę, że grzech ma smutne następstwa. Drugiego dnia dzieci wysłuchały historii Józefa, który tłumaczył sny faraona, a miały one miejsce nad rzeką Nil. Ta historia pomogła dzieciom zrozumieć to, że Bóg wykorzystuje trudne sytuacje dla naszego dobra. Trzeciego dnia dzieci poznały rzekę Jordan, przez którą Jozue przeprowadził lud izraelski oraz Skrzynię Przymierza. Ta historia uświadomiła dzieciom, że Bóg chce, żeby ludzie poznali jego potęgę. Każdego dnia oprócz śpiewu oraz historii biblijnej, dzieci wykonały prace plastyczne, m. in. anioły, tłuste i chude krowy oraz pamiątkowe kamienie. Nie zabrakło również zabaw, które odbywały się w ogrodzie parafialnym. Wśród wszystkich największym powodzeniem cieszyła się gra w „zoo”. Dzięki sprzyjającej pogodzie (+30 st.) mogliśmy w zabawach wykorzystać wodę, co bardzo ucieszyło wszystkie dzieci. Każdego dnia dla uczestników przewidziany był poczęstunek: ciasta, słodycze, napoje. W piątek 24.07 wraz z dziećmi z Dobki udaliśmy się na wycieczkę do zoo w Ostrawie. Pragnę podziękować wszystkim za pomoc w przygotowaniu i przeprowadzeniu Dni Dobrej Nowiny. Przede wszystkim dziękuję Bogu za niesamowite prowadzenie i błogosławieństwo, parafii za wsparcie finansowe, paniom przygotowującym szkółki niedzielne za przeprowadzenie historii biblijnych, naukę wersetów, prace plastyczne, Tegoroczny Tydzień Dobrej Nowiny przebiegał pod hasłem „Pan Jezus na pewno przyjdzie powtórnie”. W dniach od 27-31 lipca około 100 dzieci miało możliwość przeżycia czasu inaczej, niż zwykle spędza się go na wakacjach. Mianowicie wypełniony on był Bożym Słowem, 12 G³os Parafialny śpiewem na Bożą chwałę, oraz zabawą i ciekawymi zajęciami, prowadzonymi każdego dnia po lekcji biblijnej. Cieszymy się , że Tydzień Dobrej Nowiny, na którym dzieci mogą usłyszeć ewangelię i uczyć się żyć w bliskości Boga, w dzisiejszych niełatwych czasach jest nadal aktualny i potrzebny, tak jak aktualnym jest powtórny powrót Pana. Kilkoro dzieci w czasie Tygodnia postanowiło otworzyć serce dla Jezusa i powierzyć mu swoje życie, niektórzy natomiast odnowili relację z Panem. Dzieci same przyznają, iż ten czas spędzony na Tygodniu jest dla nich ciekawy i bardzo interesujący. Oto kilka wypowiedzi uczestników Tygodnia Dobrej Nowiny: „O Tygodniu dowiedziałem się na szkółce i jestem już po raz trzeci, mam tu kolegę z klasy, podoba mi się historia misyjna i piłka nożna…” Michał „Historie misyjne opowiadane są w ciekawy sposób i są to historie z życia, regularnie co roku jestem na tygodniach, z niecierpliwością czekam na rozstrzygniecie konkursu, w zeszłym roku miałem II miejsce”… Adam „Podoba mi się konkurs, szczególnie kiedy dziewczyny prowadzą (wygrywają) … Ola „Podoba mi się scenka, bo można się dużo nauczyć, lubię też zabawy…” Lila „Na Tygodniu Dobrej Nowiny podoba mi się wszystko…” Emilka „zajęcia plastyczne podobają mi się, bo robimy zawsze jakieś fajne rzeczy..” Wiktoria i Julia „Najbardziej podobają mi się wersety i konkurs”… Zosia Dziękujemy wszystkim pracownikom szkółek niedzielnych i młodzieży, oraz paniom przygotowującym posiłki a także wszystkim darczyńcom, którzy wsparli nas finansowo. Przede wszystkim zaś dziękujemy Bogu za Jego prowadzenie, błogosławieństwo i miłującą dłoń, którą nas w tym czasie otoczył i chronił. StAry BoreK 2015 9. sierpnia młodzież z naszej parafii wraz z opiekunami: Kamilem Świercem, Anną Cholewą i ks. Dariuszem Lerchem, wyjechała na obóz do Starego Borku, położonego ok. 7 km od Kołobrzegu. Po przyjeździe przywitała nas słoneczna pogoda, która utrzymała się prawie do końca naszego pobytu. Dzień rozpoczynaliśmy Słowem Bożym i modlitwą, a następ- nie w zależności od tematyki danego dnia malowaliśmy rękami obrazy (a także siebie nawzajem), odbywały się zajęcia sportowe, nagrywaliśmy półprofesjonalne filmy i wykonywaliśmy wiele ciekawych zadań, które przygotowali nasi opiekunowie. Po obiedzie wyruszaliśmy pieszo lub rowerami nad morze, gdzie prócz pluskania i opalania się, graliśmy i bawiliśmy się na złocistym, cie- G³os Parafialny płym piasku. Wieczorami spotykaliśmy się na wspólnym śpiewaniu i rozważaniu Słowa Bożego. W tym roku tematem przewodnim były - Przypowieści Jezusa. Byliśmy także na kilku wycieczkach w Kołobrzegu, gdzie pływaliśmy statkiem, odwiedziliśmy Aquapark, poszliśmy do kina obejrzeć film „Mały książę” oraz próbowaliśmy smakołyków nadmorskiej kuchni. Radosna atmosfera, „chrzest” obozowy oraz nakręcone filmy, na długo zostaną w naszej pamięci. Przy dobrej zabawie czas nam szybko zleciał, pozostały przyjaźnie, wspomnienia, zdjęcia i filmy. Do zobaczenia na obozie parafialnym w roku 2016. Uczestnik PAmiĄtKA zAłożeniA i PoŚwięCeniA KoŚCiołA AP. JAKUBA StArSzego W niedzielę 26 lipca b.r. ustrońska parafia ewangelicka obchodziła 177. rocznicę pamiątki poświęcenia kościoła ap. Jakuba Starszego. Obchody uroczystości zostały poprzedzone XXXII. Dniami Jakubowymi, które odbyły się w dniach 23-25 lipca. W kolejne trzy dni o godz. 18.00 odbywały się koncerty. W czwartek mieliśmy okazję wysłuchać zespołu Estrada Ludowa „Czantoria”, który wykonał pieśni o tematyce religijnej, ale także pieśni ludowe związane z Ziemią Cieszyńską. W piątkowe popołudnie wystąpił Polski Chór Mieszany z Zaolzia „Collegium Canticorum.“ Chór ten jest jednym z najbardziej znanych zespołów śpiewaczych Śląska Cieszyńskiego. Jego bogaty dorobek artystyczny 13 zapewnił mu równocześnie stałe miejsce wśród najlepszych chórów amatorskich tak Czech, jak i Polski. Od 2006r. chórem dyryguje Anna Szawińska, magister sztuki Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W sobotę wystąpił zespół muzyki żydowskiej Klezmak z Czeskiego Cieszyna pod kierownictwem Artura Rzymana. Zespół wykonuje muzykę klezmer akustycznie. Wraz z zespołem wystąpiła wokalistka Marta Cieńciała, śpiewając piękne pieśni hebrajskie. Koncerty prowadził ks. Piotr Wowry. Dni Jakubowe w sobotni wieczór zakończył występ z wieży kościelnej trębacza Jakuba Gazdy. Kulminacją były uroczystości w niedzielę 26 lipca, gdy to obchodzono pamiątkę poświęcenia kościoła ap. Jakuba Starszego w Ustroniu. Przed nabożeństwami od- G³os Parafialny 14 był się poranek pieśni i muzyki kościelnej. Na rozpoczęcie poranku zagrała Diecezjalna Orkiestra Dęta pod dyr. Adama Pasternego. W poranku muzycznym brał także udział chór mieszany z Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Goleszowie, pod dyr. Anny Stanieczek i Ustroński Chór Ewangelicki, którym dyrygował Paweł Branc. Po krótkiej przerwie, na placu kościelnym i w kościele rozpoczęły się nabożeństwa. Proboszcz parafii ks. Piotr Wowry dziękował za tych wszystkich, którzy swoim świadectwem życia dawali i dają wyraz umiłowania Boga i Kościoła. Kazanie wygłosił ks. dr Adrian Korczago z Goleszowa. Na placu kościelnym wiernych witał ks. Dariusz Lerch, grała Diecezjalna Orkiestra Dęta, śpiewał Ustroński Chór Ewangelicki, zaś Kazanie wygłosił ks. Łukasz Gaś z Cieszyna. dni JAKUBowe wizytA SzwedÓw z PArAfii PArtnerSKieJ w hUdiKSvAll W dniach od 26 do 31 sierpnia b.r. ustrońska parafia gościła siostry i braci z partnerskiej parafii Hudiksvall w Szwecji. Dzięki tej wizycie, zacieśniły się więzi przyjaźni między naszymi parafiami. Nasi goście, wśród których było wielu młodych ludzi którzy po raz pierwszy odwiedzili nasz kraj, mogli poznać duchowość, kulturę, kuchnię oraz codzienne życie ustrońskiej parafii. Uczestniczyli w spotkaniach z parafianami, m.in. w spotkaniu młodzieży zorganizowanym na zakończenie wakacji. Grupa z partnerskiej parafii odwiedziła także takie miejsca jak Obóz Koncentracyjny w Oświęcimiu oraz Kraków. Brali czynny udział w nabożeństwie, czytając słowa ewangelii w języku szwedzkim oraz kierując słowa G³os Parafialny 15 pozdrowienia do wszystkich ustrońskich parafian. Odwiedzili "leśny kościół" na zboczu Równicy, gdzie proboszcz ks. Piotr Wowry opowiedział o burzliwej historii luteranizmu na Ziemi Cieszyńskiej. Zwieńczeniem pobytu była wizyta w filiałach Polana i Dobka oraz wieczorny koncert połączony z modlitwą w kościele ap. Jakuba Starszego w Ustroniu. wyCieCzKA Ptew do JUry KrAKowSKo-CzęStoChowSKieJ Tegoroczna sierpniowa wycieczka zorganizowana została na Jurę Krakowsko - Częstochowską. Jej zwiedzanie rozpoczęliśmy od Pieskowej Skały. Nie mieliśmy okazji zwiedzić jedynego zachowanego w całości zamku, zaliczanego do „orlich gniazd”, ponieważ trwają tam prace remontowe i można go oglądać tylko z zewnątrz. O jego historii, oglądając zewnętrzne mury opowiadała miejscowa przewodniczka. Zamek, na miejscu dawnej o sto lat starszej warowni, wybudował Kazimierz Wielki. Na przestrzeni wieków miał wielu właścicieli. Obecnie stanowi filię Państwowych Zbiorów Sztuki Zamku na Wawelu. Po krótkim space- 16 G³os Parafialny relACJA z UroCzyStoŚCi odsłonięcia i poświęcenia tablicy pamiątkowej w Kl gusen w Austrii rze do Maczugi Herkulesa, która jest najbardziej znaną skałką Ojcowskiego Parku Narodowego, dochodzimy do parkingu i autokarem udajemy się do Ojcowa, który do drugiej wojny światowej był uzdrowiskiem. Jego zabudowa willowa pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Ze względu na swoją urodę, w tamtych czasach przylgnęła do Ojcowa nazwa „Polska Szwajcaria”. Z dawnych czasów zachował się Zamek Ojcowski wybudowany w czasach Kazimierza Wielkiego. Z zamku, do naszych czasów zachowała się brama wjazdowa, ośmioboczna wieża, studnia oraz fragmenty murów obronnych. Piechotą, doliną Prądnika, dochodzimy do Bramy Krakowskiej. Naprzeciwko niej, na Górze Koronnej znajduje się jedna z dwóch udostępnionych do zwiedzania jaskiń, Jaskinia Ciemna. Po krótkim spacerze pokonując odcinek około 400 metrów i różnicę poziomów 70 metrów, dochodzimy do jej wejścia. W grocie tej odkryto najstarsze, sprzed 120 tys. lat ślady pobytu człowieka. Jaskinia jest długa na 186 metrów, a jej nazwa pochodzi od okopconych ścian. Po zwiedzeniu jaskini udajemy się do Muzeum Ojcowskiego Parku Narodowego na projekcję filmu o Parku w wersji 3D. W ojcowskiej restauracji „Pod nietoperzem” jemy obiad. Wyjeżdżamy z Ojcowa do Ogrodzieńca. Po drodze zatrzymujemy się w miejscowości Chechło, na skraju Pustyni Błędowskiej. Jest to ciągnący się piaszczysty wał długości 10 km i szerokości 4 km, który obecnie, jedynie w części, zasługuje na miano pustyni. Zwiedzamy ruiny zamku Ogrodzieniec. Na wapiennych skałach pozostały do naszych czasów harmonizujące z krajobrazem ruiny gotycko-renesansowego zamku. Zamek został wzniesiony przez Seweryna Bonera na Górze Zamkowej (najwyższe wzniesienie Jury Krakowsko-Częstochowskiej 515,5 m. n.p.m.) w latach 1530-45, na pozostałościach z XIV-XV wieku. W Ogrodzieńcu kończymy naszą wycieczkę. Dalsze zwiedzanie Jury Krakowsko- Częstochowskiej planujemy w roku przyszłym. Zwiedzanie rozpoczniemy w Ogrodzieńcu, a zakończymy w Częstochowie. Wycieczkę dla Oddziału PTEw zorganizowało Biuro Turystyczne „GRONIE” z Ustronia. Tekst i zdjęcia: Michał Pilch Relację z uroczystości w KL Gusen przekazała p. Danuta Szczypka, która była jednym z organizatorów imprezy. W organizacji uroczystości uczestniczył także p. Wiktor Żyszkowski. Był on pomysłodawcą umieszczenia tablicy pamiątkowej. Uroczystości, które przygotowała Parafia E-A w Wiśle Centrum, trwały 3 dni (18-20 września). Poświęcone były pamięci więzionych i pomordowanych polskich ewangelików, a w szczególności pamięci kompozytora Jana Sztwiertni, w 75. rocznicę jego śmierci. Podczas sobotnich uroczystości które odbywały się w muzeum Sankt Georgen otwarta została wystawa „Jan Sztwiertnia 1911-1940”. Wystawę opracowały: Danuta Szczypka i Maria Szlaur-Bujok. W czasie uroczystości w muzeum, Martha Hammer austriacka historyczka, w swojej prelekcji mówiła o „Wyniszczeniu polskiej inteligencji”. O Janie Sztwiertni i jego twórczości muzycznej powiązanej z tradycjami Śląska Cieszyńskiego, mówił wykładowca Uniwersytetu Śląskiego Zenon Mojżysz. Wyświetlony został też film „Muzyka i cisza” wyreżyserowany przez Dagmarę Drzazgę. W uroczystościach w Austrii uczestniczyli wiślańscy parafianie. Na tę okoliczność utworzono chór złożony z chórzystów z Wisły, Cieszyna i Goleszowa. Chór ten pod G³os Parafialny dyrekcją Jean-Claude’a Hauptmanna wystąpił podczas sobotniego koncertu muzyki polskiej w kościele parafialnym w Sankt Georgen. Chórzystom towarzyszyli muzycy pracujący w Instytucie Muzyki cieszyńskiej uczelni: Sabina Olbrich, Hubert Miśka, Urszula Mizia, Zenon Mojżysz i Tomasz Orlow. Był także akcent ustroński. Artystom towarzyszyła młoda skrzypaczka z Ustronia Marlena Janik. Kulminacyjnym punktem obchodów było niedzielne nabożeństwo ekumeniczne z udziałem biskupa Diecezji Cieszyńskiej ks. Pawła Anweilera i superintendenta ks. Gerolda Lehnera. W niedzielę odsłonięta została także tablica pamiątkowa. Pamiątkową tablicę odsłonili: Jan Sztwiertnia, syn kompozytora, oraz ambasador polski w Austrii, Artur Lorkowski. Tablicę wykonała i ufundowała Firma J. P. Pilch Sp. z o. o. Ustronia. Tekst i zdjęcia: Michał Pilch Spotkanie Ptew 18.11.2015 r. KAtArzynA lUter (von Bora) 1499 – 1552 KoBietA reformACJi Temat przedstawiła i zaprezentowała Urszula Wantuła-Rakowska. Swoją informację oparła na załączonym do tekstu „KALENDARIUM ŻYCIA”. Przedstawiła chronologicznie wydarzenia z bogatej biografii Katarzyny Luter. Mówiła o niej nie tylko jako o żonie Reformatora, ale także o tym, jaki miała wpływ na decyzje i postępowania męża. Przedstawiła także 17 trudności jakie nastręczało prowadzenie domu, w którym stele przebywało wiele gości. Przedstawiony temat spotkał się dużym zainteresowaniem słuchaczy. Szczególnie ciekawe były te fragmenty z życia żony Reformatora, które pokazywały jej zaangażowanie w dzieło Reformacji. Wiemy bardzo dużo o tym co i jak tworzył Reformator. Natomiast nasza wiedza o zaangażowaniu żony Reformatora, była niewielka. Spotkanie i informacje prelegentki poszerzyły wiedzę słuchaczy o tematy dotychczas mało znane. Tekst i zdjęcia ze spotkania: Michał Pilch UroCzyStoŚCi JUBileUSzowe SzKoły ewAngeliCKieJ w UStroniU W roku bieżącym, 15 września odbyły się uroczystości związane z 145. rocznicą powstania i poświęcenia szkoły ewangelickiej. Uroczystości zostały zorganizowane przez: Parafię Ewangelicko-Augsburską w Ustroniu, Towarzystwo Miłośników Ustronia i ustroński oddział Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego. Składały się z dwóch części. W pierwszej dokonano odsłonięcia tablicy pamiątkowej, a w drugiej, w pomieszczeniach parafialnych odbyła się sesja popularno – naukowa. Zgromadzonych licznie przed budynkiem szkoły przy ul. Stawowej przywitał proboszcz parafii ks. Piotr Wo- 18 G³os Parafialny wry. W powitalnej części przytoczył motto jakie widnieje na tablicy, którego autorem był proboszcz ustroński ks. Jerzy Janik – inicjator budowy szkoły. „Szkoła była osadą prawdziwego kształcenia, w której często znakomici ludzie pobierali pierwsze początki późniejszej wielkiej nauki”. Obecnie w budynku dawnej szkoły ewangelickiej ma swoją siedzibę oddział Zakładu Doskonalenia Zawodowego w Katowicach. Odsłonięcia tablicy dokonał ks. bp Paweł Anweiler w towarzystwie: proboszcza ks. Piotra Wowry, Prezesa Ustrońskiego Oddziału PTEw Danuty Pilch, Prezes Towarzystwa Miłośników Ustronia Bożeny Kubień. Przed odsłonięciem tablicy ks. biskup odczytał tekst z Ewangelii św. Jana, a następnie zmówił modlitwę: „Wszechmogący Boże, dziękujemy Ci za tych, którzy byli przed nami, a którzy po dzień dzisiejszy służą nam jako wzór do naśladowania. Niechaj ta tablica będzie świadectwem wychowania w miłości i przywiązaniu do Ciebie, do Kościoła, do Ojczyzny, do całej wspólnoty ludzkiej. Spraw też, by przypominała o najlepszych cechach tych wszystkich, którzy tutaj pobierali naukę i nauczali”. Odsłonięta tablica znajduje się obok tablicy z 1987 roku. Niestety brak na niej informacji, że szkoła ta, od samego początku była szkołą ewangelicką. Organizatorzy uroczystości z 1987 roku nie tylko pominęli informację o ewangelickim charakterze szkoły, ale nawet na uroczystości nie zaprosili ówczesnego proboszcza ustrońskiej parafii. G³os Parafialny 19 z prezentacją fotografii archiwalnych i współczesnych. Najstarsza zaprezentowana ilustracja pochodziła z 1883 roku z książki ks. J. Janika „Historyja ewangelickiego zboru ustrońskiego”. Pozostałe prezentowane fotografie pozwalały zobaczyć ciekawe fragmenty pięknych sklepień kolebkowych i żaglastych.. Ewa Lankosz i Elżbieta Tyrna w swoim wystąpieniu zaprezentowały temat „Od Polskiego Kółka Pedagogicznego do Związku Nauczycielstwa Polskiego”. Nieprzypadkowo temat ten znalazł się programie sesji. W tym roku przypada 110 rocznica założenia w Ustroniu Kółka Pedagogicznego. Jednym i to głównym inicjatorem powołania takiej organizacji był Jerzy Michejda. Zaprezentowane na sesji referaty były dużymi skrótami. Pełne teksty bogato ilustrowane zostaną zamieszczone w „Pamiętniku Ustrońskim tom 18”. Jego wydanie Towarzystwo Miłośników Ustronia przewiduje na początku grudnia bieżącego roku. Po części referatowej uczestnicy sesji zaproszeni zostali na spotkanie przy kawie i ustrońskich kołaczach. Była okazja do wspominania czasów kiedy było się uczniem tej szkoły i do wymiany myśli. Organizatorzy uroczystości dziękują firmie J. P. PILCH Sp. z o.o. z Ustronia za wykonanie i montaż tablicy. Tekst i zdjęcia: Michał PILCH Po odsłonięciu tablicy uczestnicy uroczystości przeszli do Domu Parafialnego na jej drugą część, którą była sesja popularno-naukowa. Sesja rozpoczęła się od występu grupy młodzieży z dzisiejszej Szkoły Podstawowej im. Jerzego Michejdy. Ponad 40. osobowa grupa uczniów i uczennic zaprezentowała program słowno-muzyczny, poświęcony nie tylko szkole, ale przede wszystkim jej patronowi. Przypomnieli także wiersz jaki był na korytarzu: „Z myślą o tym, że tu szkoła Wstępuj jakby do kościoła, Skromnością i statkiem uszanuj te mury, Bo Bóg wszechmogący patrzy na cię z góry” Program przygotowali nauczyciele Szkoły nr 2 im Jerzego Michejdy: Barbara Kossakowska, Aleksandra Pruszydło i Przemysław Sztwiertnia. Podziękowaniem za ciekawy występ były „brawa na stojąco”, którymi żegnano młodych wykonawców. W części odczytowej wygłoszone zostały referaty: Lidia Szkaradnik zaprezentowała prelekcję „Z dziejów szkolnictwa ewangelickiego w Ustroniu”. Powiedziała m. in. o tym, że: W ustrońskiej szkole ewangelickiej konsekwentnie nauczano w języku polskim i tak długo, jak była ewangelicka, język niemiecki traktowano tylko jako jeden z przedmiotów nauczania. Obowiązek szkolny miały dzieci w wieku 6 do 12 lat Bożena Kubień zaprezentowała wykład: „Zabytkowy gmach szkoły przy ul. Stawowej 3 w Ustroniu” połączony PAmiĄtKA PoŚwięCeniA KoŚCiołA AP. mAteUSzA w PolAnie O jak miłe są przybytki Twoje, Panie zastępów! Ps 84,2 N i e d z i e l a (13.09.2015 r.) w filiale naszej ustrońskiej parafii w Polanie, była dniem szczególnym. To właśnie tego dnia przeżywaliśmy Pamiątkę Poświęcenia kościoła ap. Mateusza w Polanie. Dziękowaliśmy Bogu w modlitwach i pieśniach za ten Dom Boży. Był to też czas ku temu, aby zastanowić się nad tym, czym dla nas jest ten kościół, na ile przebywanie w nim każdego z nas przemienia, pobudza do działania, do czynnej miłości, refleksji? Czy możemy powiedzieć, że tutaj rośnie i przez Boże Słowo wzmacniana jest nasza wiara? Czy ten Dom Boży jest miejscem schronienia przed otaczającym nas zsekularyzowanym światem? Do miejsca tego chętnie przychodzimy, dziękując tym samym Bogu za wszyst- 20 G³os Parafialny kich tych, którzy z jego pomocą, w pocie czoła go budowali, nie szczędzili sił i czasu na to, by stworzyć miejsce, w którym gromadzą się wspólnie dzieci Boże, modlą się i wielbią Boga. Dziękowaliśmy za to wszystko czym z łaski zostaliśmy obdarowani, za kościół ap. Mateusza w Polanie, pamiętając, że tworzą go nie tylko mury, ale także, a może G³os Parafialny przede wszystkim my sami, wierni chrześcijanie, ewangelicy, którzy w nim się gromadzimy. W czasie nabożeństwa, poprzedzonego porankiem pieśni, który prowadził proboszcz ustrońskiej parafii ks. Piotr Wowry, kazania wygłosili ks. Tomasz Chudecki oraz ks. Dariusz Lerch. Oprawę muzyczną zapewnili: Diecezjalna Orkiestra Dęta - dyr. Adam Pasterny, Chór Mieszany Polana- Dobka - dyr. Mariola Dyka, Chór z Trzyńca "Lutheran Chorus" - dyr. Józef Podola, Karolina Gomola - flet poprzeczny oraz Elżbieta Lerch - organy. Po tym duchowym pokarmie, wierni zaproszeni zostali na pokarm dla ciała, gdyż po uroczystym nabożeństwie odbył się piknik parafialny. Dziękujemy wszystkim zaangażowanym w przygotowania do tej jakże ważnej uroczystości i w imieniu księży ustrońskiej parafii i rady filiału Polana, składamy serdeczne podziękowania słowami: Bóg wam zapłać. dzięKCzynne Święto żniw w doBCe i PolAnie W pierwszą niedzielę października (04.10.2015 r.) w Ustroniu-Dobce i Ustroniu-Polanie odbyły się uroczyste spowiednio-komunijne nabożeństwa z okazji Dziękczynnego Święta Żniw. Po nabożeństwie odbyły się w salach parafialnych spotkania przy kawie/herbacie i cieście. 21 22 G³os Parafialny dzięKCzynne Święto żniw i PiKniK PArAfiAlny w UStroniU Oczy wszystkich w Tobie nadzieję mają, A Ty im dajesz pokarm ich we właściwym czasie. Otwierasz rękę swą i nasycasz do woli wszystko, co żyje. Ps 145,15-16 W niedzielę 4. października 2015 r. w wypełnionym „po brzegi” kościele Apostoła Jakuba Starszego, ustrońscy ewangelicy przeżywali wspólnie Dziękczynne Święto Żniw oraz dziękowali Panu Bogu za 50. lat służby w Kościele ks. Gustawa Szklorza. Ks. proboszcz mówił w kazaniu m.in. o tym, że na co dzień troszczymy się o wiele spraw. Staramy się zapewnić przyszłość naszym dzieciom. Pracujemy nieraz ponad siły, aby niczego nam nie brakowało w naszych domach. Z przeprowadzonych badań wynika, że 45% G³os Parafialny ludzi stawia na pierwszym miejscu zatroskanie o pieniądze, dobra materialne, 39 % zamartwia się z powodu innych ludzi, dla 32 % ludzi problem zdrowia jest zasadniczą troską, 20% zamartwia się egzaminami i 15 % utratą pracy. Możemy powiedzieć, że troski, zamartwianie się o 23 przyszłość spędzają nam sen z oczu. Nieraz są tak natarczywe, że zabierają pokój i radość życia. Troskliwość, zapobiegliwość mogą być czymś pozytywnym i potrzebnym w życiu. Jednak są pewne granice w zatroskaniu, po przekroczeniu których troska wpływa destruktywnie na życie. Zamartwianie destruktywnie wpływa na życie, gdy człowiek traci proporcje, co w życiu jest najważniejsze. Na przykład troszczy się o sprawy materialne a zaniedbuje duchową sferę życia. Chrystus zachęca nas do zaufania Bogu. Najpierw trzeba budować Królestwo niebieskie, a wszystko inne będzie nam dodane. A wtedy, już tu na ziemi, doświadczymy stanu ducha, o którym pisze psalmista: Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej, Od niego jest zbawienie moje. Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję. (Ps 62,2-3) G³os Parafialny 24 W trakcie nabożeństwa życzenia jubilatowi złożyli: ks. proboszcz Piotr Wowry oraz Kurator Rady Parafialnej Edward Markuzel. Nabożeństwo uświetnił występ Ustrońskiego Chóru Parafialnego pod dyr. Pawła Branca oraz Diecezjalnej Orkiestry Dętej pod dyr. Adama Pasternego. Po nabożeństwie, przy wyjściu z kościoła rozdane zostały chleby, zaś na placu kościelnym oraz w parafialnym ogrodzie odbył się piknik, podczas którego na uczestników czekało wiele atrakcji. Poza przygotowanymi posiłkami i ciastami, można było obserwować pokaz przygotowany przez Śląsko-Małopolski Oddział Straży Granicznej z Raciborza. Nie zabrakło także zabaw dla dzieci oraz loterii z nagrodami. Dziękujemy Bogu Wszechmogącemu za to, że kolejny raz pozwolił nam obchodzić Święto Żniw, oraz za wszystko, czym nas obdarza każdego dnia. BłogoSłAwieńStwo i. KlASiStÓw Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Albowiem do takich należy Królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam, kto nie przyjmuje Królestwa Bożego jak dziecię, nie wejdzie do niego. Łk 18,16 Rozpoczął się nowy rok szkolny. Nowy rok szkolny, to zarazem kolejny rok wychowania i nauczania naszych dzieci i młodzieży. Początkiem września pierwszoklasiści rozpoczęli nauczanie szkolne, zostali pasowani na uczniów. W niedzielę 11. października br., w ramach nabożeństw w kościołach ap. Jakuba Starsze- go, ap. Mateusza w Polanie oraz kaplicy w Dobce, miała miejsce uroczystość błogosławieństwa pierwszoklasistów. Dzieci zostały pobłogosławione na progu wielkiej przygody - zdobywania wiedzy oraz doświadczeń życiowych. Każde z nich otrzymało na pamiątkę książkę pt. „Świetliki” z wpisem: niechaj ci błogosławi Pan i niechaj cię strzeże. niechaj rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą i niech ci miłościw będzie. SPotKAnie StowArzySzeniA KoBiet ewAngeliCKiCh - 03.11.2015 r. 3. listopada gościem spotkania Stowarzyszenia Kobiet Ewangelickich była p. Dorota Wiewióra z gminy żydowskiej w Bielsku-Białej, która zapoznała uczestników z tradycjami, kuchnią i świętami żydowskimi. G³os Parafialny 25 W roku 1902 powróciła na stałe do Miechowic i zamieszkała we wzniesionym dla niej na terenie Ostoi Pokoju małym drewnianym domku. Nad jego wejściem kazała umieścić napis „Własność Jezusa Chrystusa” Tekst i zdjęcia: Michał Pilch 120. SPotKAnie emerytÓw – 10 liStoPAd 2015 r. 119. SPotKAnie emerytÓw – 13 PAździerniK 2015 r. Spotkanie było poświęcone Ewie von Tiele-Wincler znanej jako Matka Ewa. Na spotkaniu o Matce Ewie opowiadała p. Barbara Żyszkowska. Spotkanie było poświęcone działalności Matki poza Miechowicami. Było ono uzupełnieniem spotkania z dnia 12 marca br. Opowieść o Matce Ewie rozpoczęła od skrótowego przypomnienia relacji z 12 marca 2015 r. Relacja dotyczyła pobytu Matki Ewy w Bielefeld-Bethel, gdzie przygotowywała się do posługi diakonacie . Mówiła także o diakonacie „Sarepta” w Betel, gdzie w latach 1895 – 1901 była jego przełożoną. Prelegentka przekazała informacje o podróżach Matki Ewy do Anglii i Niemiec oraz jej udziale w ewangelizacjach. Gościem spotkania była Lidia CZYŻ, autorka powieści „Narodziny perły”. Uczestnicy spotkania mieli okazję dowiedzieć się, jak powieść powstawała. Fabuła tej powieści oparta jest na faktach. Pod imionami książkowymi kryją się autentyczne osoby. Słuchaczom, uczestnikom spotkania, mówiła o problemach i rozterkach w czasie zbierania materiałów i potem przelewania ich na karty powieści. To była pierwsza część spotkania. W drugiej, odpowiadała na pytania przygotowane przez ks. Piotra Wowrego. Nie brakowało także pytań do Autorki od uczestników. Powieść spotkała się z dużym zainteresowaniem słuchaczy. Potwierdzeniem tego były zakupione egzemplarze książki przez uczestników spotkania. Tekst i zdjęcia: Michał Pilch 26 G³os Parafialny 121. SPotKAnie emerytÓw – 08. grUdzień 2015 r. Tegoroczne grudniowe spotkanie świąteczno noworoczne prowadził ks. Tadeusz Makula, który na tym miejscu zastąpił ks. Stanisława Dordę. Zaprezentował On postać Johannesa Daniela Falka, autora pieśni „O błogosławiony, radością natchniony”. Autor pieśni urodził się 28. października 1768 r. w Gdańsku, zmarł 14. lutego 1826 r. w Weimarze. Już w czasie nauki w gimnazjum zaznaczyły się jego uzdolnienia lingwistyczne i swoiste poczucie humoru, skierowane przeciwko anomaliom życia społecznego i religijnego. W Halle podjął studia teologiczne, ale ich nie ukończył. Przeniósł się do Weimaru i tam w 1813 r. założył charytatywne stowarzyszenie chrześcijańskie „Stowarzyszenie Przyjaciół w Potrzebie”. W czasie Bożego Narodzenia w 1816 r. dedykował dzieciom trzy jednozwrotkowe pieśni. Jedną z nich jest znana i popularna pieśń „O błogosławiony…”. W naszym kościelnym śpiewniku jest ona zapisana pod numerem 66 i ma dokładnie trzy zwrotki. Te dwie pozostałe napisane zostały w1829 roku, przez Heinricha Holzschuhera. W grudniowym spotkaniu uczestniczył także ks. Stanisław Dorda. Jego stan zdrowia na tyle się poprawił, że mógł znów być z nami, modlić się i śpiewać pieśni ku chwale Boga. Uczestnicy spotkania prócz strawy dla ciała, otrzymali posilenie duchowe w formie książeczki: „Rozmyślania na czas adwentu 2015 r.”, które zebrał i spisał ks. Stanisław Dorda, oraz „Gwiazdę betlejemską”. Na koniec kilka danych statystycznych: w spotkaniu grudniowym uczestniczyło 76 osób, co jest tegorocznym „rekordem”. Natomiast we wszystkich 10. spotkaniach w 2015. Roku, brały udział 594 osoby. Tekst i zdjęcia: Michał Pilch JUBileUSz 50. lAt PożyCiA mAłżeńSKiego W niedzielę 11.10. b.r. w czasie nabożeństwa głównego, dziękowaliśmy Bogu za błogosławieństwo jakim obdarza pary, które obchodziły jubileusz 50. lat pożycia małżeńskiego. Proboszcz parafii ks. Piotr Wowry, skierował do jubilatów obchodzących Złote Gody, następujące słowa: „W Psalmie 127,1 czytamy: „Jeśli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą”. Słowa te zawierają podstawową prawdę, że każde dzieło należy rozpoczynać przy pomocy Bożej. I tak stało się w waszym życiu przed 50 laty, gdy stanęliście przed ołtarzem Pana w kościele, prosząc o błogosławieństwo na waszą wspólną drogę. I wytrwaliście z tym błogosławieństwem 50 wspólnie przeżytych lat. Dzisiaj przypominacie, że małżeństwo to o wiele więcej niż zalegalizo- G³os Parafialny wanie bycia razem na zasadach tego świata. To wejście małżonków w wyjątkową komunię z Chrystusem. Takie życie małżeńskie prowadzi do pełni i do szczęścia, które są możliwe na fundamencie głębokiej, przeżywanej każdego dnia, zażyłości z Bogiem”. Dobre małżeństwa, trwałe rodziny, to skarb nie tylko dla Kościoła, ale i dla narodu. Historia poucza nas, że kryzysy rodziny prowadziły nawet do upadku narodów, kultur, cywilizacji. Starożytna Grecja, Rzym, wielkie narody, upadały wtedy, gdy kryzys przeżywała rodzina. Tak jak choroba całego organizmu zaczyna się od zaburzeń w funkcjonowaniu małej komórki, tak choroba narodu, państwa, zaczyna się od choroby najmniejszej komórki społecznej – rodziny”. W tym radosnym dniu życzymy Jubilatom dalszych lat w zdrowiu i pewności, że Bóg jest zawsze z wami, aby was wspierać i wam pomagać. „Powierz Panu drogę swoją , a On wszystko dobrze uczyni”. Ps.37,5 ii ewAngeliCKie miStrzoStwA PolSKi w BowlingU W dniach 23.-25. października 2015 r. piętnastoosobowa grupa młodzieży z Dobki i Polany pod opieką ks. Oskara Wilda uczestniczyła w II Ewangelickich Mistrzostwach Polski w Bowlingu. W tym roku nasi parafialnie zajęli III miejsce i przywieźli do Ustronia puchar oraz medale. 27 28 G³os Parafialny W Kaliszu jak w ubiegłym roku na uczestników poza rozważaniem Bożego Słowa i modlitwami, zmaganiami sportowymi, integracją czekało wiele innych atrakcji m.in. zwiedzanie wystawy poświęconej Dachau, skarbcu kolegiaty św. Józefa, Aquapark. Tegoroczny wyjazd należy zaliczyć do bardzo udanych. Wszyscy wyrazili chęć powrotu na kolejną edycję mistrzostw w przyszłym roku. Święto niePodległoŚCi 11.11.2015 Z okazji 97. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, w kościele ewangelickim ap. Jakuba Starszego w Ustroniu, w niedzielę 11. listopada odbyło się uroczyste ekumeniczne nabożeństwo. Po preludium i procesjonalnym wejściu księży ustrońskich parafii kościoła ewangelickiego i rzymskokatolickiego w towarzystwie pocztów sztandarowych, ks. Piotr Wowry przywitał wszystkich obecnych na nabożeństwie. Proboszcz parafii podkreślił wagę tego święta, które wzy- wa nas wszystkich do poszanowania osiągnięć naszej ojczyzny, do utrwalania tego, co dobre, do przeciwstawiania się temu, co niewłaściwe. Wśród przybyłych był zwiastujący Słowo Boże ks. kan. Antoni Sapota – proboszcz parafii rzymskokatolickiej w Ustroniu, Burmistrz Ustronia - Ireneusz Szarzec, Przewodniczący Rady Miasta Artur Kluz, radni powiatu cieszyńskiego i miejscy, kombatanci oraz młodzież szkolna. Uroczyste nabożeństwo uświetnił występ Ustrońskiego Chóru Ewangelickiego pod dyrekcją Pawła Branca. Po nabożeństwie, uczestnicy wraz z górniczą orkiestrą dętą Sylwestra Skrzyszewskiego przeszli pod pomnik "Pamięci Narodowej", aby wziąć udział w uroczystościach patriotycznych i złożyć wiązanki kwiatów. nABożeńStwo i SPotKAnie dlA SeniorÓw w UStroniU-PolAnie W II. Niedzielę Adwentu (6.12.2015 r.) w Ustroniu-Polanie odbyło się spowiednio-komunijne nabożeństwo, po którym nasi seniorzy mieli okazję spędzić wspólnie czas przy kawie/herbacie i cieście-przygotowanym przez panie z Koła Diakonijnego "Samarytanin". Każdy z uczestników spotkania otrzymał w prezencie od naszej G³os Parafialny 29 ewAngelizACJA w UStroniU-PolAnie W dniach od 11. do 13. grudnia w Ustroniu-Polanie (filiale ustrońskiej parafii) odbyła się adwentowa ewangelizacja, której temat brzmiał: Posłuchajmy przypowieści Jezusa - uzdrowią nas. Mówcą był ks. prof. Marek J. Uglorz. parafii Gwiazdy betlejemskie. W trakcie spotkania pan Michał Pilch zaprezentował najnowszy tom Pamiętnika Ustrońskiego. Jest to bardzo ciekawa pozycja, która w szczególności może zainteresować mieszkańców naszego miasta i regionu. Z kolei pan Paweł Kocyan zaśpiewał pieśń swojego autorstwa. Oto jedna z jej zwrotek: „Pan Jezus jedyną drogą do Boga jest. Pan Jezus jedynym zbawcą moim jest. On krwią swą świętą mnie odkupił i przyodział szatą łaski swej. O kiedyś przyjdzie po raz drugi, aby zabrać swoje sługi, tam do Ojca na mieszkanie swe. O przyjdź też mój Panie po mnie w ten święty dzień.” ŚwiĄteCzne SPotKAnie "SAmArytAneK" i SzKÓłKowCÓw w UStroniU-PolAnie W piątek (11.12.2015 r.) w Ustroniu-Polanie odbyło się świąteczne spotkanie Koła Diakonijnego "Samarytanin" oraz pań prowadzących "szkółki niedzielne". Piątkowe spotkanie w polańskiej sali parafialnej rozpoczęło się od powitania i modlitwy, które poprowadził ks. Oskar Wild. Przed rozważaniem ks. Marka, zebrani słuchacze zaśpiewali kilka pieśni. W swoim wystąpieniu, mówca w bardzo interesujący sposób przedstawił kilka przypowieści i zachęcił do głębokiej refleksji nad własnym życiem. W sobotni wieczór po powitaniu ks. Oskar poprosił o modlitwę obecną na sali ks. Paulinę Hławiczkę. Po wspólnym śpiewie ks. Marek kontynuował swoje bardzo interesujące przemyślenia dotyczące przypowieści Jezusa. Podczas nabożeństwa spowiednio-komunijnego, w wypełnionym kościele ap. Mateusza zebranych powitał ks. O. Wild, który także prowadził niedzielną liturgię. Z kolei kazanie wygłosił ks. M. Uglorz, który tym razem skupił się na jednej przypowieści i w zaktualizowaniu jej treści dla człowieka żyjącego we współczesnym świecie. Wystąpił także ustroński zespół Soli Deo Gloria (Tylko Bogu chwała), który przygotował dwa bloki muzyczne po trzy utwory, co bardzo ubogaciło nabożeństwo, będące podsumowaniem ewangelizacji. Był to bardzo dobry adwentowy czas, który zapewne dał wszystkim słuchaczom bardzo dużo. Dziękujemy ks. prof. Markowi Uglorzowiza przyjęcie zaproszenia i przede wszystkim za głoszone Słowo Boże. Adwentowe wieCzory BiBliJne w UStrońSKieJ PArAfii Spotkanie było podziękowaniem za pracę na rzecz filiału w roku 2015. Jako motywację do pracy w nadchodzącym roku panie obejrzały film pt. "Cyrk motyli", w którym główną rolę odgrywa Nick Vujicic - autor bestselleru pt. "Bez rąk, bez nóg, bez ograniczeń!". W dniach od 2. do 4. grudnia b.r. w naszej parafii odbywały się wieczory biblijne, których tematyka związana była z postacią Jezusa w: - Pięcioksięgu - Psalmach - U proroków 30 G³os Parafialny Mówcą był pan Marek Cieślar – redaktor audycji „Po prostu” w radiu CCM, zaś oprawę muzyczną zapewniali: Ustroński Chór Ewangelicki, grupa „środowa” oraz zespół Soli Deo Gloria. Zachęcamy do zapoznania się z tekstami autorstwa red. Marka Cieślara i życzymy miłej lektury. trzecia Księga mojżeszowa – Księga Kapłańska Księga Kapłańska jest mniej znana wśród chrześcijan, niż Księga Rodzaju i Księga Wyjścia (dwie pierwsze części Pięcioksięgu Mojżeszowego). Przeciętny czytelnik Biblii w miarę dobrze zna historię stworzenia świata, dzieje pierwszych ludzi, Noego i patriarchów, a także hi- storię Mojżesza i wyjścia narodu izraelskiego z niewoli egipskiej, natomiast większość czytelników zniechęca się, rozpoczynając lekturę Trzeciej Księgi Mojżeszowej, zawierającej z pozoru mało ciekawe, suche opisy dotyczące kultu, sprawowanego przez kapłanów i lewitów w świątyni . Opisy rodzajów i sposobów składania ofiar w czasach Starego Testamentu wydają się na pierwszy rzut oka niezbyt dla nas, współczesnych, istotne. Okazuje się jednak, że księga ta może być źródłem fascynujących odkryć. Księga Kapłańska staje się w trakcie uważnego, wnikliwego studium księgą poruszającą, wręcz wstrząsającą. Inspiruje czytelnika do pogłębienia swej więzi ze Świętym Bogiem. Wielu komentatorów uważa III Księgę Mojżeszową za jedną z najbardziej wartościowych części Biblii. Przewodnim tematem tej księgi jest wskazanie na potrzebę uwielbiania Boga, potrzebę oddawania Mu czci i chwały. Przesłanie księgi Księga Kapłańska uczy jak wielbić Boga. Wszelkie rytuały, czynności obrzędowe i liturgiczne, ofiary, obmywania, itp. mają na celu zobrazowanie prawd ze sfery duchowej. W 10. rozdziale I Listu ap. Pawła do Koryntian czytamy: "A wszystko to przydarzyło się im jako zapowiedź rzeczy przyszłych, spisane zaś zostało ku pouczeniu nas, których dosięga kres czasów" (w. 11)." Stało się zaś to wszystko, by mogło posłużyć za przykład dla nas" (w. 6). Apostoł Piotr napisał: "Nad zbawieniem dusz wszczęli poszukiwania i badania prorocy - ci, którzy przepowiadali przeznaczoną dla was łaskę. Badali oni, kiedy i na jaką chwilę wskazywał Duch Chrystusa, który w nich był i przepowiadał cierpienia przeznaczone dla Chrystusa i mające potem nastąpić uwielbienie. Im też zostało objawione, że nie im samym, ale raczej wam miały służyć sprawy obwieszczone ...." (I Piotr 1,10 - 12). A List do Hebrajczyków mówi: "W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi" (11, 13). Księga Kapłańska zawiera natchnione i cudowne instrukcje dla nas, ukazując osobę i dzieło Chrystusa w niezwykły, obrazowy sposób. Tyndale w swoim "Prologu do Trzeciej Księgi Mojżesza" napisał: " Mimo, że składanie ofiar i pełnienie obrzędów nie jest fundamentem na którym można by budować, gdy poznaliśmy już Chrystusa, możemy w tej księdze odnaleźć obrazy, alegorie, ilustracje, podobieństwa, przykłady, wskazujące nam cudowność Chrystusa, możemy dostrzec bogactwo skarbów, ukrytych w Nim przez Boga Ojca." główne prawdy Kluczowym zagadnieniem Księgi Kapłańskiej jest świętość Boga. Poselstwo tej księgi możemy sformułować dwojako: Po pierwsze - Księga Kapłańska uczy, że droga do Boga wiedzie poprzez złożenie ofiary. Słowo "przebłaganie" pojawia się w tej księdze 45 razy. Przebłaganie oznacza właściwie "przykrycie". Krew bydląt i kozłów nie usuwała grzechu. „Przykrywała” grzechy wszystkich pokutujących, do czasu przyjścia Jezusa Chrystusa, który wszelki grzech usunął i poniósł na krzyż. Apostoł Paweł tak pisze o tym w Liście do Rzymian: G³os Parafialny "Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi. Chciał przez to okazać, że sprawiedliwość Jego względem grzechów popełnionych dawniej - za dni cierpliwości Bożej - wyrażała się w odpuszczaniu ich po to, by ujawnić w obecnym czasie Jego sprawiedliwość, i aby pokazać, że On sam jest sprawiedliwy i usprawiedliwia każdego, który wierzy w Jezusa." (3, 25-26). Grzechy popełnione dawniej, to grzechy czasów starotestamentowych. Bóg nigdy nie traktował krwi zwierząt jako finalnej zapłaty za grzech. Była to jedynie zapowiedź przelania krwi przez Syna Bożego. Krew zwierząt „przykrywała” grzech do czasu przyjścia Chrystusa. Kiedy Jezus umarł na krzyżu, zapłacił za wszelki grzech. Zawołał: "wykonało się". Księga Kapłańska objawia nam prawdę, że droga do Boga wiedzie poprzez przelanie krwi, złożenie ofiary życia, wystarczającej, by usunąć grzech. Po drugie - Księga Kapłańska uczy nas, że chodzenie z Bogiem jest możliwe poprzez dokonywanie się procesu naszego uświęcenia. Słowo "świętość" występuje w tej księdze 87 razy. W 20. rozdziale księgi czytamy: "Będziecie dla mnie święci, bo ja jestem święty, Ja, Pan. I oddzieliłem was od innych narodów, abyście byli moimi". Mamy, dzięki przelaniu przez Chrystusa krwi za nas, dostęp do Boga. W Liście do Hebrajczyków( 9, 24 - 26) czytamy że: "Chrystus wszedł do samego nieba, aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem Boga. I nie dlatego, żeby wielekroć ofiarować samego siebie, podobnie jak arcykapłan wchodzi do świątyni co roku z cudzą krwią, gdyż wtedy musiałby cierpieć wiele razy od początku świata; ale obecnie objawił się On jeden raz u schyłku wieków dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie". Ci, którzy zostali odkupieni świętą krwią Chrystusa, muszą żyć świętym życiem, jeśli chcą przeżywać pokój i radość i jeśli mają wielbić Boga. miejsce w Pięcioksięgu Bardzo interesujące jest uchwycenie powiązań, występujących pomiędzy trzema pierwszymi księgami Biblii. W pierwszej Mojżeszowej, Księdze Rodzaju (Genesis), widzimy upadek człowieka. W drugiej, Księdze Wyjścia (Exodus), dowiadujemy się o jego odkupieniu, 31 wyprowadzeniu z niewoli grzechu. W trzeciej, Księdze Kapłańskiej (Leviticus), widzimy, jak człowiek oddaje Bogu chwałę. Możemy dokonać pewnych porównań i dostrzec różnice, występujące pomiędzy Księgą Wyjścia a Księgą Kapłańską. Księga Wyjścia ofiarowywuje przebaczenie, Księga Kapłańska czystość. Księga Wyjścia opisuje zbliżenie się Boga do człowieka, Księga Kapłańska - zbliżanie się człowieka do Boga. Księga Wyjścia przedstawia Chrystusa jako Zbawiciela, Księga Kapłańska - jako tego, który uświęca. Księga Wyjścia naświetla problem winy człowieka, Księga Kapłańska problem jego grzeszności, nieczystości. W Księdze Exodus Bóg przemawia z Góry Synaj, w Księdze Leviticus z Namiotu Spotkania. W Księdze Wyjścia widzimy, że człowiek zostaje przygarnięty przez Boga, w Księdze Kapłańskiej widzimy jak Bóg podtrzymuje człowieka, by stale mógł przebywać blisko Niego. SPotKAnie ŚwiĄteCzne dlA PrACowniKÓw i wolontAriUSzy W III. niedzielę adwentu,13 grudnia 2015r. odbyło się świąteczne spotkanie pracowników parafialnych, Cen- G³os Parafialny 32 rodzinny AdWent 2015 trum Aktywności Lokalnej, radnych Rady Parafialnej i filiałów, wolontariuszy, sponsorów i sympatyków Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Ustroniu. Był to czas na podsumowania minionego roku kościelnego, podziękowania za zaangażowanie na rzecz naszej Parafii oraz wspólny poczęstunek przygotowany dla ponad 130 osób. Ks. Piotr Wowry dziękował za wykonaną pracę na rzecz Parafii, za pomoc, za wszelkie dowody wsparcia finansowego. Dziękował wszystkim, którzy mieli swój wkład w przygotowanie różnych spotkań parafialnych przyczyniających się do budowania i kształtowania życia wiary. Dziękował za wykonane prace porządkowe, każde dobre słowo i zanoszone modlitwy. Był także czas na złożenie życzeń i wspólne kolędowanie. KolędA BeSKidzKA 1. Świeci gwiozda świeci na beskidzkim niebie Wszyscy wyglądają Jezusicku Ciebie. Gorole śpiywają radosno nowina Narodziła się nom maluśko Dziecina. 2. W Beskidach, w Beskidach śnieżek bioły leży Każdy człek co ma sił, to na jutrznie bieży. Tu Ci zaśpiywómy Jezusicku drogi Co byś nie zapómnioł kaj som nasze progi. 3. Kolęda sie niesie w beskidzki krainie, Wznosi się wysoko, ponad grónie płynie. I my Ci zagromy na skrzypeczkach Panie Niech Ci sie spodobo to nasze śpiywani. Kolęda powstała w Milówce lub jej okolicy. Nie znane jest mi nazwisko autora. W drugiej zwrotce tekstu nastąpiła zmiana słowa „pasterkę” na „jutrznię”. Michał PILCH G³os Parafialny ŚwiĄteCzne rozmowy zwierzĄt… W dalekim kraju, w Izraelu, przed ponad dwoma tysiącami lat żył sobie pewien ślimak. Był on już bardzo stary i miał duże doświadczenie życiowe. Wszystko co robił, robił powoli i rozważnie, dlatego też nigdy niczego nie zapomniał. Ślimak w swoim długim życiu widział wiele nieszczęść, niektóre z nich sam przeżywał. Te wszystkie trudne przeżycia, jak ważący wiele kilogramów plecak, niezwykle mu ciążyły. Miał jednak cichą nadzieję, że te złe wspomnienia kiedyś znikną…i ślimak czekał na cud. Starość sprawiła, że nie był już tak sprawny jak dawniej. Jednak pewnego dnia podjął nowe wyzwanie – wyruszył w daleką podróż w nieznane… „Jest coś w powietrzu”, mruczał sam do siebie, „a ja muszę się dowiedzieć, co to jest”? Nagle w pobliżu ślimaka pojawiła się gruba gąsienica chrupiąca liść kapusty. W zdumienie wprawił ją ślimak z niezwykłym uporem wpatrujący się w górę, w niebo. 33 - Cześć ślimaku, czy coś się stało? – nieśmiało zapytała gąsienica. - Wiesz, coś wisi w powietrzu. Nie wiem, jednak co to jest, ale chyba ma to jakiś związek z nową gwiazdą, która pojawiła się na niebie. - Nowa gwiazda? Ślimaku, gadasz jakieś głupoty – pogardliwie odparła gąsienica. - Nie wiem, czy wiesz, ale nowa gwiazda może zmienić bieg historii całego świata. - Nie obchodzi mnie jakaś tam gwiazda, gdy mam przed sobą tak smaczny liść kapusty, jak ten, którym właśnie się częstuję. - Wiesz – ciągnął dalej ślimak – starotestamentowa przepowiednia mówi, że wraz z pojawieniem się nowej gwiazdy na niebie, narodzi się Zbawiciel świata, Jezus. Zastanawiam się, czy to przypadkiem nie narodził się Ten, na którego tak wielu czeka? Postanowiłem poznać prawdę i idę Go szukać. Może pójdziesz ze mną gąsienico? - O nie, ja zostaję tutaj! Muszę najeść się do syta, dopóki liść kapusty jest świeży i chrupiący – odrzekła gąsienica napychając sobie usta kęsem liścia. - A jeśli przegapisz nadejście Zbawiciela na świat? Ślimak nie dawał za wygraną. - No wiesz! Cóż może obchodzić mnie Zbawiciel świata, kiedy mam przed sobą smaczną kapustę? Ty możesz sobie iść, a ja, jak sobie dobrze podjem, to kto wie, może też udam się w drogę twoim śladem? Ślimak ostrożnie i bardzo wolno posuwał się do przodu niosąc swój domek na grzbiecie. Do Betlejem było wiele kilometrów, ale na szczęście on tego nie wiedział. Nagle przed ślimakiem stanął wilk, który szczerząc zęby zapytał - Czy ty się mnie nie boisz? - Nie, a dlaczego miałbym się ciebie bać? – zdumiony ślimak uważnie przyjrzał się wilkowi. - Czemu pytasz? Dlatego, że jestem z natury zły! – mruknął wilk. - Taaak, a kto tak mówi o tobie? – z zaciekawieniem spytał ślimak. - Nie wiesz? Przecież wszyscy ludzie tak mówią o nas, wilkach! - Ludzie? A czy wiesz przypadkiem, dlaczego ludzie tak uważają? - No wiesz, często zjadamy ich owce… - A na co ludziom te owce? - Jak to, na co? Sami chcą je zjeść. - Hm, brzmi to niezwykle interesująco. Ludzie nazywają cię złym, a ty tylko robisz dokładnie to samo, co oni. - No cóż, ja się nad tym do tej pory nie zastanawiałem, ale jest coś w tym, co mówisz. - Więc wcale nie jesteś gorszy od ludzi! – z uśmiechem rzucił ślimak. 34 G³os Parafialny - Ale co mógłbym zrobić, aby ludzie mnie polubili? Ślimak zastanawiał się przez chwilę, po czym rzekł: - Nikt, nic nie może zrobić sam. Miał jednak narodzić się ktoś, kto kocha wszystkich ludzi i przyniesie im zbawienie. A oni z nienawiścią Go zabiją. - O kim mówisz? - O kimś, na kogo czekam od wielu lat…Idę właśnie Go szukać, chcę Mu opowiedzieć o potrzebach całego świata. - Wiesz, chyba pójdę razem z tobą i będę cię ochraniał przed złymi ludźmi. - Nikt nie ma prawa nazywać drugiego złym – ze smutkiem odrzekł ślimak sprawdzając, czy jego domek nie zmienił położenia na grzbiecie. Po jakimś czasie ślimak spotkał rozbójnika. Rozbójnik zatrzymał się i z pewną siebie miną powiedział: - O ślimak, nie wiem czy wiesz, że mogę cię rozdeptać?! - Taaak, a dlaczego miałbyś mnie rozdeptywać? – zapytał ślimak. - No tak, ty nie wiesz, że ja jestem największym i najokrutniejszym rozbójnikiem wszechczasów?! - Nie, nie znam cię, ale czy robienie zła sprawia ci przyjemność? - Właściwie nie, ale niczego innego dotąd nie robiłem. Nie potrafię się zmienić. Ślimak, po namyśle odrzekł: - Wiesz, myślę że nigdy nie jest za późno, aby się poprawić. - Ale jak mam się zmienić i właściwie po co? Przecież nikt mnie nie lubi i nie kocha. Wszyscy wiedzą, że jestem złym człowiekiem. Ludzie i tak w dalszym ciągu będą się mnie obawiać. - Nie masz racji! Jest ktoś, kto pomoże ci się zmienić na lepsze. On bardzo cię kocha. - Tak? A kto to taki? Gdzie on mieszka? - Miał narodzić się w Betlejem. Właśnie tam idę. Nie sposób ominąć tego miejsca…Wielka gwiazda doprowadzi mnie do Niego. No, żegnaj, muszę już iść. - Wiesz co, może ja pójdę z tobą? Co za wspaniała nowina, ktoś mnie kocha! A właściwie, to ja już biegnę do tego Betlejem! Spotkamy się na miejscu, do zobaczenia! - Ja dojdę tam trochę później… szybkie chodzenie nie jest moją mocną stroną. Posuwając się do przodu szybko, jak tylko to było możliwe, ślimak nagle natknął się na małe dziecko. - Ślimak, ślimak, pokaż rogi, dam ci sera na pierogi… - Dlaczego mi przeszkadzasz? Nie dotykaj moich czułków, nie wiesz, że to boli? - krzyknął przerażony zachowaniem dziecka ślimak. - No i co z tego, ja się dobrze bawię! - Gdyby ktoś dotykał twoich oczu, nie byłoby ci tak przyjemnie, prawda? Więc dlaczego sprawiasz mi ból? - To są twoje oczy? Nie wiedziałem, przepraszam. Dokąd idziesz? - Idę do Betlejem, szukam kogoś, kto uwolni mnie od wszelkich ciężarów i smutków…Ale do tego miasteczka jest jeszcze bardzo długa droga. Dziś wieczorem chciałbym dotrzeć do tego drzewa, tam na polance. - Wiesz co, mam propozycję. Ja zaniosę cię do tego drzewa, a ty opowiesz mi coś więcej o tej betlejemskiej historii. - Zgoda, opowiem ci historię Dzieciątka, na które czekał cały świat.. Nagle ślimak usłyszał krzyki dzieci dobiegające od wsi. Zatrzymał się i nadsłuchiwał. - Straszydło, straszydło, kobieta straszydło! Stara kobieta szła drogą podpierając się laską. Nagle zauważyła ślimaka, ostrożnie go podniosła i położyła na poboczu, aby nikt go nie rozdeptał. - Czy ty naprawdę jesteś straszydłem? – z niepokojem w głosie zapytał ślimak kobietę. - Oczywiście, że nie jestem. Ale tak już jest, jeżeli ktoś jest inny niż wszyscy, wyśmiewają się z niego, popychają. Ja wiem, mam pomarszczoną twarz i utykam… - Ale masz bardzo piękne oczy. Odkryje je w tobie Ten, do którego właśnie się udaję, Jezus. On z pewnością dojrzy w tobie piękno. - To ja też chcę iść do Jezusa, pozwól, że pójdę z tobą. Ale najpierw muszę poszukać prezentów dla Dzieciątka. Późno w nocy, ślimak dotarł do ogniska. Wszędzie dookoła spały owce. Pasterze leniwie przeciągali się na swoich posłaniach. Jeden z nich grał na flecie jakąś rzewną melodię. - Dlaczego w środku nocy grasz na flecie? Z zaciekawieniem spytał grającego ślimak. - Gram aby dodać sobie odwagi, gdyż boję się ciemności i wilków. - No wiesz, wilki wcale nie przestraszą się twojego grania. A ciemności wcale nie musisz się obawiać. Spójrz tam, na niebie pojawiła się nowa gwiazda. Jest ona dowodem na to, że narodził się ktoś, kto zwyciężył ciemność. - Taak? A czy ty nie boisz ciemności ani zła? - Cały świat mnie przeraża…dlatego chcę jak najszybciej spotkać Jezusa. On pokona strach i ciemność. On zwycięży wszelkie zło! - Ja też chcę spotkać się z Jezusem. Chcę oddać Mu swoje serce i zagrać Mu na flecie, najpiękniej jak tylko potrafię. Leżąca w pobliżu owca podsłuchiwała całą rozmowę ślimaka z pasterzem. Kiedy wczesnym rankiem ślimak szykował się do drogi, zagadnęła go: G³os Parafialny - Ślimaku, ty naprawdę idziesz do Betlejem? - Tak, idę – odparł ślimak, pakując do swojego domku dzbanek z kilkoma kroplami rosy. - A czy ty pomyślałeś o tym, że ten Jezus może wcale cię nie zauważyć? On przyszedł na ziemię dla ludzi, nie dla nas, zwierząt. Ośmieszysz się tylko chcąc z Nim porozmawiać. - Wcale tak nie myślę. Bóg stworzył cały świat, nas zwierzęta również i troszczy się o nas podobnie jak o ludzi. Dzisiaj mam tylko jedno życzenie: chcę być blisko Jezusa. A ta gwiazda doprowadzi mnie do Niego. Ślimak wolno posuwał się w kierunku Betlejem. I oto nagle zauważył starego człowieka spoglądającego z radością w kierunku nowej gwiazdy. - O, ślimak – człowiek odwrócił się w stronę patrzącego nań ślimaka. - Nic nie rozumiem. Z moich mądrych ksiąg wynika, że ta gwiazda ma wskazać narodziny nowego króla żydowskiego. Ale ona nie świeci nad Jerozolimą, lecz nad małym miasteczkiem Betlejem! Król żydowski powinien narodzić się w pałacu w Jerozolimie! - O nie! Ożywił się ślimak. Mylisz się dobry człowieku. Ten, który narodził się w Betlejem, jest nie tylko królem Żydów, On jest także Królem i Zbawicielem całego świata. Żaden z pałaców nie jest dość dobry dla Niego! On mógł narodzić się całkiem dobrze w grocie lub stajni…Miejsce narodzenia wcale nie umniejszy Jego wielkości. - Wiesz co, ślimaku, zakończmy lepiej tę rozmowę i chodźmy do Betlejem. Ludzie i zwierzęta powoli przybywali do Betlejem. Tylko gąsienica nie pojawiła się w stajence. Widocznie nie potrafiła rozstać się ze swoją kapustą… Kiedy tylko ślimak zobaczył gwiazdę świecącą nad stajenką, wpełznął z radością do środka. Odetchnął z ulgą. Spełniły się starotestamentowe proroctwa – Syn Boży jako maleńkie Dzieciątko przyszedł na świat. Narodził się w zwykłej stajni w Betlejem. Ludzie i zwierzęta klęczeli przed żłobem, do którego położyła Go Jego mama, Maria. Tak wygląda Zbawiciel świata? – pomyślał ślimak. I nagle stał się cud. Ślimak odniósł wrażenie, jakby cały ciężar jego życia zsunął się z jego ramion. wszyscy w czci i pokorze modląc się pochylili swoje głowy przed dzieciątkiem, a swoje serca oddali mu w ofierze. (Fragment z książeczki dla dzieci pt.: „Rozmowy zwierząt”…Księgarnia Szaron – Ustroń) Radosnych, rodzinnych Świąt Pamiątki Narodzenia Pana Jezusa diakon Urszula Śliwka 35 PrzePisy na co dzień i od święta Ciasteczka – Kamyczki 125g płynnego miodu 75g cukru 50g sklarowanego masła 225g mąki 1 łyżeczka proszku do pieczenia 2 łyżeczki przyprawy piernikowej 1 łyżeczka cynamonu 2 łyżki wiśniówki 1 białko Wszystkie składniki wymieszać. Wyrobić ciasto, schłodzić w lodówce. Rozwałkować najlepiej na folii, na środku ułożyć wałek marcepanu, zawinąć w roladę i kroić w romby, posmarować żółtkiem lub białkiem. Piec w temp. 180°C ok 15 min. DANE STATYSTYCZNE Ustrońskiej parafii 18.08.2015 r. 18.07.2015 r. 19.07.2015 r. 21.07.2015 r. 01.08.2015 r. 01.08.2015 r. 08.08.2015 r. 09.08.2015 r. 23.08.2015 r. 30.08.2015 r. 30.08.2015 r. 12.09.2015 r. 13.09.2015 r. 13.09.2015 r. 13.09.2015 r. 27.09.2015 r. 27.09.2015 r. 11.10.2015 r. 25.10.2015 r. 15.11.2015 r. 15.11.2015 r. CHRZTY Dawid Aleksander Sztwiertnia Michał Sztwiertnia Jagoda Szelest Alexander Czyż Eliza Sieroń Emilia Zielińska Zofia Aleksandra Pilch Zofia Cieślar Wojciech Piotr Wolczyński Igor Patryk Kępys Zofia Morawska Oliwia Karolina Szwarc Nadia Handzel Kacper Jakub Jamróz Łukasz Filip Szeremeta Leon Pilch Kamil Paweł Śliwka Lena India Dziadek Kuba Gabriel Niewiadomy Daniel Jan Wielgosik Paweł Adrian Piórecki ŚLUBY 01.08.2015 r. 01.08.2015 r. 15.08.2015 r. 22.08.2015 r. 05.09.2015 r. 12.09.2015 r. Marcin Rożek i Anna Cieślar Roman Gurgul i Joanna Cieślar Tomasz Byrtek I Anita Prutek Łukasz Chłopek i Aleksandra Wisełka Paweł Małysz i Edyta Cedro Piotr Gomola i Izabela Herzyk G³os Parafialny 36 25.07.2015 r. 25.07.2015 r. 9.10.2015 r. 23.10.2015 r. 28.11.2015 r. Sylwester Błacha i Alicja Robleska Dariusz Nogowczyk i Agnieszka Żydel Jerzy Tomaszczyk i Natalia Surowiec Piotr Chraścina i Agnieszka Szymańska Piotr Skóra i Magdalena Bukowczan poGrZeBY 17.07.2015 r. 20.07.2015 r. 03.08.2015 r. 08.08.2015 r. 08.08.2015 r. 19.09.2015 r. 16.09.2015 r. 28.09.2015 r. 29.09.2015 r. 29.09.2015 r. 06.10.2015 r. 08.10. 2015 r. 07.10.2015 r. śp. Emilia Cieślar Krzywoń, l. 84, ul. Lecznicza śp. Irena Zbiciak zd. Sztwiertnia, l. 87 śp. Emilia Mendrek zd. Czyż, l. 91, ul. Boczna 16 śp. Anna Białoń zd. Masny, l. 53, ul. Myśliwska 48 śp. Rudolf Tomiczek, l. 83, ul. Graniczna śp. Otton Rygulski, l. 73, os. Manhatan śp. Helena Śliwka zd. Szturc, l. 86, ul. Pod Grapą śp. Eugeniusz Cieślar, l. 61, ul. P.Stellera śp. Józef Borowiecki, l. 85, os. Cieszyńskie śp. Jerzy Kłapsia, l. 66,ul. Fabryczna śp. Wanda Wiencek zd. Łyżbicka, l. 79, ul. Wiślańska śp. Maria Bujok zd. Legierska, l.88, ul. Polańska śp. Stefania Marek zd. Ferfecka, l. 81, os. Manhatan 12.10.2015 r. 10.10.2015 r. 19.10.2015 r. 22.10.2015 r. 24.10.2015 r. 29.10.2015 r. 07.11.2015 r. 06.11.2015 r. 12.11.2015 r. 12.11.2015 r. 17.11.2015 r. 23.11.2015 r. 27.11.2015 r. 01.12.2015 r. śp. Maria Jurczok Stanieczek, l. 80, ul. Grażyny śp. Anna Podżorska zd. Śliwka. l. 89, ul. Wiślańska śp. Józef Gomola, l.80, ul. Orłowa 17 śp. Joanna Kocyan zd. Raszka, l. 80, ul. Chabrów śp. Zuzanna Błaszczyk zd. Podżorska, l. 94, ul. Fabryczna śp. Zuzanna Gomola zd. Gomola, l. 82, ul. Orłowa 38 śp. Patrycja Łupieżowiec, l. 17, ul. Browarowa, Tychy śp. Bronisława Pilch zd. Stebel, l. 66, ul. Sanatoryjna śp. Zuzanna Raszka zd. Gluza, l. 91, ul. Cieszyńska śp. Helena Macura zd. Bolek, l. 84, ul. Stalmacha śp. Anna Jaworska zd. Broda, l. 88, ul. Lipowa śp. Anna Cieślar zd. Heczko, l. 89, ul. Wantuły śp. Józef Legierski, l. 91, ul. Lecznicza śp. Wilhelm Hussar, l. 76, ul. Furmańska 23 PORZĄDEK NABOŻEŃSTW 24.12.2015 Wigilia Ustroń centrum 9:30 Spowiedź i Komunia Św. 16:00 25.12.2015 26.12.2015 1. Dzień Świąt 2. Dzień Świąt 5:00 8:30 10:30 27.12.2015 31.12.2015 Niedziela Sylwester 8:30 01.01.2016 Nowy Rok 10:30 10:30 (gwiazdka dla dzieci) 10:30 17:00 (po nabożeństwie noworoczny koncert organowy) Polana 22:00 10:00 10:00 10:00 17:00 17:00 Dobka 20:45 8:30 8:30 8:30 15:45 15:45 ZAPRASZAmy: • Ustroński Oddział PTEw zaprasza na spotkanie świąteczne i wspólne śpiewanie kolęd we wtorek 29. grudnia o godzinie 17:00. • Zapraszamy na koncert kolęd, w niedzielę 03.01.2016 r. godz. 17:00 w kościele ap. Jakuba St. Wystąpią: chóry, chórki dziecięce i zespoły ustrońskiej parafii. G³os Parafialny 37 38 G³os Parafialny redakcja: ks. Piotr Wowry, ks. Dariusz Lerch, ks. Oskar Wild Korekta: mgr Anna Guznar Parafia e-A Ustroń, pl. ks. Kotschego 4, [email protected], www.ustron.luteranie.pl Druk: INTERFON Sp. z o.o. 43-400 Cieszyn, ul. Olszaka 5, tel. 33 8510 543 G³os Parafialny 3 Świąteczne spotkanie pracownikó w i wolontariuszy rów senio ie n a k t o p s e w o Adwent Spotkanie adwentowe Adwentowe spotkanie Samarytanek SKE 4 G³os Parafialny Podnieście, bramy, wierzchy wasze, I podnieście się, bramy prastare, Aby wszedł Król chwały! Ps 27,7