Chełm Scenariusz uroczystości poświęconej Ojcu Świętemu Janowi

Chełm
Źródło:
http://chelm.lscdn.pl/oc/publikacje-nauczycieli/scenariusze-uroczystos/1202,Scenariusz-uroczystosci-poswieconej-Ojcu-Swietemu-JanowiPawlowi-II-w-rocznice-w.html
Wygenerowano: Wtorek, 7 marca 2017, 11:58
Scenariusz uroczystości poświęconej Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II w
rocznicę wyboru na papieża
Opracowany przez ks. Krzysztofa Szymańskiego Do wykorzystania: - uroczystość szkolna - uroczystość parafialna.
Osoby:
-
narrator
-
uczniowie: I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI
Scenografia:
Sceną jest wolna przestrzeń w sali szkolnej (w Kościele - prezbiterium). Po prawej stronie sceny umieszczony jest
portret Ojca Świętego Jana Pawła II, na środku sceny – duże serce z czerwonej wstęgi.
W sali panuje półmrok, słychać hymn „Bogurodzica”.
1.
„Bogurodzica” – odtworzenie nagrania z płyty.
Po „Bogurodzicy” na cenę wchodzi Uczeń I, recytuje fragment wiersza Juliusza Słowackiegio
2.
Uczeń I
„Pośród niesnasek Pan Bóg uderza
W ogromny dzwon,
Dla Słowiańskiego oto papieża
Otworzył tron.
Ten przed mieczami tak nie uciecze
Jako ten Włoch,
On śmiało, jak Bóg, pójdzie na miecze,
Świat mu - to proch!
Twarz jego słowem rozpromieniona,
Lampa dla Sług,
Za nim rosnące pójdą plemiona
W światło, gdzie Bóg”
3.
Habemus Papam. – ogłoszenie wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Papieża (głos z płyty).
Narrator (wchodzi na scenę, przypomina sytuację, jaka miała miejsce ... lat temu na Placu Św. Piotra)
Tak było ... lat temu. Na placu Św. Piotra zniecierpliwieni wierni oczekiwali znaku. Jest! Biały dym! Mamy
papieża! Z ust do ust lotem błyskawicy wiadomość obiegła cały świat. Mamy papieża! Słowiańskiego papieża!
Wielu pamięta ten dzień, bicie serca, wzruszenie i łzę radości oraz dziękczynne modły w Kościele. Mamy
papieża!
Tak, spełniły się przepowiednie naszego wielkiego wieszcza Juliusza Słowackiego, Pan Bóg powołał papieża z
dalekiego kraju – z Polski.
Na cenę wchodzą uczniowie przy muzyce Hendla „Music for...” (z zapalonymi zniczami, które po wygłoszeniu
swojej kwestii ustawiają w sercu). Ustawiają się po zewnętrznej stronie serca.
Dwaj uczniowie wnoszą transparent z napisem”
„Bogu dziękujcie, ducha nie gaście”
i stają w tle grupy.
Narrator (kontynuuje swoją kwestię)
Już na początku Jego Pontyfikatu usłyszeliśmy słowa
„Nie lękajcie się”,
które często spotykamy w Ewangelii wypowiadane przez Pana Jezusa.
4.
Uczniowie przypominają kolejno słowa Jana Pawła II wypowiedziane w czasie jego Pontyfikatu.
Uczeń II (słychać muzykę Hendla „Alleluja”).
W Rzymie 22 października 1978r. usłyszeliśmy:
„Nie bójcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi i jego zbawczej władzy. Otwórzcie granice
państw, systemów ekonomicznych i politycznych, szerokie dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju.”
Uczeń III (słychać nadal muzykę Hendla)
Włocławek 7 – VI – 1991
„Chrystus ma prawo obywatelstwa w świecie, ma prawo obywatelstwa w Europie, dlatego, że dał swoje życie za
nas wszystkich. Ma prawo obywatelstwa wśród nas i wśród wszystkich narodów tego kontynentu i całego
świata, przez swój krzyż.”
Narrator (pod koniec wypowiadanych przez narratora słów słychać muzykę „Ave Maryja” Gounoda. Na jej tle
kontynuowane będą wypowiedzi. )
Aby być godnym sługą Chrystusa Jan Paweł II oddał się w opiekę Maryi, wybierając Ją na Matkę. Potwierdził swe
oddanie biskupim zawołaniem: „TOTUS TUUS” czyli Cały Twój Maryjo.
W ciągu 27 lat pasterzowania poniósł wiele trudu, doświadczył uczucia radości, ale i cierpienia, szczególnie
podczas słynnego zamachu na Jego życie w dniu 13 maja 1981 r. (w dniu rocznicy objawień Fatimskich).
Dzięki Matce Bożej otrzymał życie po raz drugi (jak mawiał).
Podczas każdego pobytu w Polsce, oddawał nas w Jej Macierzyńską Opiekę.
Uczeń IV
Częstochowa, 19-VI-1983
„O Maryjo! Przecież Ty wiesz o wszystkim, co nas boli. Ty znasz nasze cierpienia, nasze przewinienia i nasze
dążenia. Ty wiesz, co nurtuje serca narodu oddanego Tobie na tysiąclecie „w macierzyńską niewolę miłości...”
Powiedz Synowi! Powiedz Synowi o naszym trudnym „dziś”. Powiedz o naszym trudnym „dziś” temu
Chrystusowi, którego przyszliśmy zaprosić w całą naszą przyszłość. Ta przyszłość zaczyna się „dziś” – i zależy
od tego, jakie będzie nasze „dziś”...
O Matko! Pomóż nam przejść z Ewangelią w sercu poprzez nasze trudne „dziś” w tę przyszłość, w którą
zaprosiliśmy Chrystusa.”
Narrator
Wiele pięknych homilii, miliony słów skierował Jan Paweł II do Polaków w czasie dziewięciu wizyt w Ojczyźnie,
wszystkie są warte przypomnienia, ale nie jest to możliwe dzisiaj.
Przypomnijmy niektóre i zapamiętajmy!
(Papież chciałby zapewne żebyśmy niektóre szczególnie zapamiętali).
Uczeń V
Apel Jasnogórski, Częstochowa 5-VI-1979
„Nie ulegajcie słabościom! Nie dajcie się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężajcie!”
Uczeń VI
Ełk, 8-VI-1999
„Nie zatwardzajmy serc, gdy słyszymy krzyk biednych. Starajmy się usłyszeć to wołanie. Starajmy się tak
postępować i tak żyć, aby nikomu w naszej Ojczyźnie nie zabrakło dachu nad głową i chleba na stole, by nikt
nie czuł się samotny, pozostawiony bez opieki. Z tym apelem zwracam się do wszystkich rodaków.
Uczeń VII (słychać muzykę Chopina w czasie wypowiedzi uczniów VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI)
Sopot, 5-VI-1999
„Nie ma Solidarności bez miłości. Więcej, nie ma szczęścia, nie ma przyszłości człowieka i narodu bez miłości
(...)
„Jesteśmy wezwani do budowania przyszłości opartej na miłości Boga i bliźniego. Do budowania „cywilizacji
miłości”. Dzisiaj potrzeba światu i Polsce ludzi mocnych sercem.
Uczeń VIII
Legnica, 2-VI-1997
Podejmujcie pracę w poczuciu odpowiedzialności za pomnażanie dobra wspólnego, które ma służyć nie tylko temu
pokoleniu, ale wszystkim, którzy w przyszłości zamieszkiwać będą tę ziemię – naszą ojczystą, polską ziemię.
Uczeń IX
Włocławek 6-VI-1991
Nie wystarczy patrzeć tylko w imaginowaną przyszłość, ale trzeba ją już terasz jakoś tworzyć, trzeba mieć
przed oczyma całą tradycję narodu, społeczeństwa, państwa. Powiedział ktoś słusznie, że narody, które tracą
pamięć, schodzą do rzędu plemienia.
Uczeń X
Łowicz, 14-VI-1999
Nie można bowiem służyć dobrze narodowi, nie znając jego dziejów, bogatej tradycji i kultury. Polska
potrzebuje ludzi otwartych na świat, ale kochających swój rodzinny kraj.
Narrator
Papież Jan Paweł II był wielkim patriotą, podkreślał zawsze swoje umiłowanie Ojczyzny, swoją więź z Polską.
Uczeń XI
Gniezno, 4-VI-1997
„Mówi do was człowiek, który swoją duchową formację zawdzięcza od początku polskiej kulturze, polskiej
literaturze, polskiej muzyce, plastyce, teatrowi, polskiej historii, polskim tradycjom chrześcijańskim, polskim
szkołom, polskim uniwersytetom!.
Narrator
Ojciec Święty szczególnie kochał młodzież:
Uczeń XII
Poznań, 3-VI-1997
„Nie dajcie się zniewolić, nie dajcie się skusić pseudowartościami, półprawdami, urokiem miraży, od których
później będziecie się odwracać z rozczarowaniem, poranieni, a może ze złamanym życiem”.
Uczeń XIII
Sopot, 5-VI-1999
„Nie dajcie się zastraszyć tym, którzy proponują grzech jako drogę do szczęścia.”
Uczeń XIV
Westerplatte, 12-VI-1987
„Nie można dezerterować. Każdy z was, młodzi Przyjaciele, znajduje w życiu jakieś swoje „Westerplatte”, jakiś
wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś
obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można „zdezerterować”.
Uczeń XV
Apel Jasnogórski, Częstochowa, 18-VI-1983
Nie pragniemy takiej Polski, która by nas nic nie kosztowała. Natomiast czuwajmy przy wszystkim, co stanowi
dziedzictwo pokoleń, starając się wzbogacić to dziedzictwo. Naród jest przede wszystkim bogaty ludźmi.
Bogaty człowiekiem,. Bogaty młodzieżą. Bogaty każdym, który czuwa w imię prawdy, ona bowiem nadaje
kształt miłości.
Uczeń XVI
Kraków, 10-VI-1979
Bogu dziękujcie, ducha nie gaście
5.
Słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II na Błoniach Krakowskich w 1979 r. (odtworzone z kasety
Błonia Krakowskie, 10-VI-1979
Proszę was.
Zanim stąd odejdę, proszę Was, abyście to całe dziedzictwo, któremu na imię „Polska” raz jeszcze przyjęli z
wiarą, nadzieją i miłością – taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na Chrzcie Świętym.
Abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili.
Abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.
Proszę Was, abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u
Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało.
Abyście od Niego nigdy nie odstąpili.
Abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On „wyzwala człowieka.
Abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest „największa”, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której
życie ludzkie nie ma korzenia ani sensu.
6.
Narrator (słychać muzykę Beethovena)
Słowa wypowiedziane do nas przez Jana Pawła II przypomniał Papież Benedykt XVI na Błoniach Krakowskich w
roku 2006
Benedykt XVI w czasie Mszy św. Na Krakowskich Błoniach, 28-V-2006
Również i ja, Benedykt XVI, następca Papieża Jana Pawła II, proszę was:
Uczeń I
●
byście stojąc na ziemi, wpatrywali się w niebo – w Tego, za którym od dwóch tysięcy lat podążają kolejne
pokolenia żyjące ma naszej ziemi, odnajdując w Nim ostateczny sens istnienia;
Uczeń XVI
●
proszę was, byście umocnieni wiarą w Boga, angażowali się żarliwie w umacnianie Jego królestwa na ziemi,
Królestwa dobra, sprawiedliwości, solidarności i miłosierdzia;
Uczeń III
●
proszę was, abyście odważnie składali świadectwo Ewangelii przed dzisiejszym światem, niosąc nadzieję ubogim,
cierpiącym, opuszczonym, zrozpaczonym, łaknącym wolności, prawdy i pokoju;
Uczeń V
●
proszę was, byście czyniąc dobro bliźniemu i troszcząc się o dobro wspólne, świadczyli, że Bóg jest miłością;
Uczeń XIII
●
proszę was w końcu, byście skarbem wiary dzielili się z innymi narodami Europy i świata, również przez pamięć o
waszym Rodaku, który jako następca św. Piotra czynił to niezwykłą mocą i skutecznością;
Uczeń X
●
proszę was także, byście pamiętali o mnie w waszych modlitwach i ofiarach, tak jak pamiętaliście o moim wielkim
Poprzedniku, bym wypełnił misję powierzoną mi przez Chrystusa.
Uczeń II
●
proszę was, trwajcie mocni w wierze! Trwajcie mocni w nadziei! Trwajcie mocni w miłości!
7.
Po słowach „Trwajcie mocni w miłości” rozbrzmiewa pieśń „Nie rzucim Chryste świątyń Twych” (nagranie
z płyty).
Do śpiewu włączają się wszyscy uczestnicy uroczystości.
8.
Wspólna modlitwa o beatyfikację i kanonizację sługi Bożego Jana Pawła II i odśpiewanie pieśni „Barka”.
(W czasie uroczystości parafialnej uczniowie schodzą ze sceny i wraz z parafianami udają się na zewnątrz
Kościoła, gdzie pod Krzyżem Misyjnym wspólnie z parafianami odśpiewają Apel jasnogórski, odmówią dziesiątkę
Różańca w intencji wyniesienia na ołtarze Jana Pawła II i zaśpiewają „Barkę – Jego ulubioną pieśń.
Wykorzystano:
-
fragmenty homilii Jana Pawła II wygłoszonych podczas licznych pielgrzymek do Polski
-
fragmenty utworów muzycznych:
Hendla, Gounoda, Chopina, Beethovena
oraz nagrania pieśni „Bogurodzica”, „Nie rzucim Chryste”