pobierz
Transkrypt
pobierz
WOJEWODA LUBELSKI PN-II.4131. 288 .2016 Lublin, dnia 4 sierpnia 2016r. Rozstrzygnięcie nadzorcze stwierdzające nieważność uchwały Nr XIII/91/16 Rady Gminy Garbów z dnia 28 czerwca 2016r. w sprawie nieodpłatnego przejęcia na rzecz Gminy Garbów prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonych w Zagrodach. Na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 446) stwierdzam nieważność uchwały Nr XIII/91/16 Rady Gminy Garbów z dnia 28 czerwca 2016r. w sprawie nieodpłatnego przejęcia na rzecz Gminy Garbów prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonych w Zagrodach. Uzasadnienie Uchwała Nr XIII/91/16 Rady Gminy Garbów została doręczona organowi nadzoru w dniu 5 lipca 2016r. Przedmiotową uchwałą Rada Gminy wyraziła zgodę na nieodpłatne nabycie na rzecz Gminy Garbów prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonych w miejscowości Zagrody o łącznej powierzchni 0,1003 ha od dotychczasowego właściciela Skarbu Państwa i ustanowienia na tych gruntach drogi gminnej. W ocenie organu nadzoru przedmiotowa uchwała podjęta została z naruszeniem przepisów wyznaczających kompetencje organów gminy, a w szczególności art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym. Na wstępie należy podnieść, iż wynikający z art. 169 ust. 1 Konstytucji RP podział na organy stanowiące i wykonawcze gminy, uszczegółowiony w przepisach ustawy o samorządzie gminnym, zobowiązuje do ścisłego przestrzegania kompetencji przyznanych poszczególnym organom gminy. Przypisane ustawowo danemu organowi kompetencje nie mogą być realizowane przez wójta i odwrotnie, chyba, ze ustawa na to zezwala (wyrok NSA z dnia 19 listopada 1996 r., II SA/Wr 469/96, OwSS 2000/3/78). Regulacją art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ustawodawca wprowadził domniemanie kompetencji na rzecz organu stanowiącego rady gminy, wyznaczając jednocześnie granice tego domniemania przez zapis: „do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej”. Przepis ten 2 stanowi generalną klauzulę kompetencyjną, pozostawiając poza właściwością rady jedynie te sprawy lokalne o znaczeniu publicznym, które z mocy ustaw należą do właściwości innego organu. Gdy więc przepis ustawy o samorządzie gminnym lub ustawy szczególnej stanowi inaczej, niedopuszczalne jest podjęcie działania przez radę gminy, gdyż prowadzi to do naruszenia przepisu wyznaczającego kompetencję do działania wójta (tak w wyroku NSA z dnia 19 listopada 1996 r., II SA/Wr 469/96, OwSS 2000/3/78 oraz z dnia 20 kwietnia 1999 r., II SA/Wr 364/98, OwSS 1999/3/84). Katalog uprawnień rady gminy określa art. 18 ust. 2 powołanej wyżej ustawy. Stosownie do treści art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu dotyczących określania zasad nabycia, zbycia i obciążenia nieruchomości gruntowych oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż trzy lata, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej; uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość; do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy. Art. 30 ustawy o samorządzie gminnym obliguje wójta do wykonywania uchwał rady gminy oraz zadań gminy określonych przepisami prawa. Wskazany przepis wśród kompetencji organu wykonawczego gminy wymienia gospodarowanie mieniem gminy (ust. 2 pkt 3). Zgodnie z art. 4 pkt. 3b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015r., poz.1774 ze zm.), pod pojęciem zbywania lub nabywania nieruchomości należy rozumieć dokonywanie czynności prawnych, na podstawie których następuje przeniesienie własności nieruchomości lub przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej albo oddanie jej w użytkowanie wieczyste. Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów tej ustawy oraz odrębnych ustaw, organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego w sprawach gospodarowania nieruchomościami są ich organy wykonawcze. W konsekwencji ustawodawca przyznał organowi wykonawczemu gminy kompetencję do gospodarowania gminnym zasobem nieruchomości (art. 25 ust. 1 ww. ustawy). Porównanie przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że kompetencje organu wykonawczego gminy należy wiązać z bieżącym gospodarowaniem mieniem komunalnym, zaś kompetencje rady z ustaleniem zasad gospodarowania przekraczającego zakres zwykłego zarządu. Ponadto, mocą przepisów zawartych w ustawie o gospodarce nieruchomościami rada gminy uzyskała uprawnienia szczególne do dokonania określonych czynności prawnych z zakresu gospodarowania nieruchomościami. Rada na podstawie tych przepisów współdecyduje z organem wykonawczym gminy w zakresie gospodarowania nieruchomościami komunalnymi gminy. W konsekwencji uprawnienia organu wykonawczego gminy w zakresie gospodarowania nieruchomościami w niczym nie naruszają uprawnień, jakie w tym zakresie 3 przyznano organowi stanowiącemu gminy. Reprezentowanie gminy przez organ wykonawczy w sprawach gospodarowania nieruchomościami oraz gospodarowanie przez niego gminnym zasobem nieruchomości musi honorować kompetencje rady, o których mowa wyżej i odwrotnie. Przekazanie pewnych spraw do kompetencji rady jest wyjątkiem, który musi być interpretowany ściśle i nie może prowadzić do swobodnego przejmowania przez radę do rozstrzygania w drodze uchwał wszystkich spraw ważnych z punktu widzenia gospodarki gminy (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 października 2004 r., II SA 3144/03, LEX 16073; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 stycznia 2008 r. II SA/Wr 554/07, LEX 398905). Uchwała Nr XIII/91/16 została podjęta w sprawie nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, czyli mieści się w katalogu spraw majątkowych gminy przekraczających zakres zwykłego zarządu, na co wskazuje zresztą powołany w jej podstawie prawnej przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 4 pkt 3b ustawy o gospodarce nieruchomościami. W cytowanym wyżej przepisie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawodawca zastrzegł szczególny tryb współdziałania organów gminy, jaki musi być zachowany w przypadku braku określonych zasad nabywania, zbywania i obciążenia nieruchomości gruntowych oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż trzy lata. Ustawodawca podkreślił, iż w takim przypadku organ wykonawczy gminy dokonuje tych czynności wyłącznie za zgodą rady, co wskazuje na konieczność zgodnego działania obu organów, które muszą osiągnąć porozumienie co do zasadności udzielonej zgody na nabycie nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego nieruchomości). Wykładnia językowa w/w przepisu nie uprawnia do konkluzji, iż dopuszczalne jest samodzielne decydowanie w zakresie nabycia nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania nieruchomości) przez radę gminy, bowiem w tym zakresie jej kompetencje ograniczone zostały do ustalenia zasad nabycia nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego nieruchomości) albo wyrażania zgody na czynności wójta zmierzające do ich nabycia. Jak wynika z wyjaśnień przedłożonych przez Wójta Gminy Garbów (pismo z dnia 25 lipca 2016r., znak: RG.0002.XIII.4.2016), projekt uchwały Nr XIII/91/16 został zgłoszony na wniosek radnej Agnieszki Pasternak. W piśmie wskazane zostało, iż: „Wójt Gminy Garbów nie wnioskował do Rady Gminy Garbów o podjęcie przedmiotowej uchwały, nie wnosił jej projektu jak również nie przyłączył się w toku obrad do wniosku radnej o podjęcie przedmiotowej uchwały. Projekt uchwały nie był znany Wójtowi Gminy Garbów przed sesją Rady Gminy odbytą w dniu 28.06.2016r.”. Tym samym, wprowadzając do porządku obrad projekt uchwały przygotowany przez Radną Rady Gminy Garbów i procedując nad nim, Rada wkroczyła w kompetencje organu wykonawczego, określone w art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym i art. 25 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Analiza art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym w sposób jednoznaczny przesadza o tym, że wyrażenie zgody przez radę 4 gminy na którąkolwiek czynność wskazaną w przedmiotowym przepisie winno następować na wniosek wójta. Wniosek ten stanowi niezbędny warunek podjęcia dalszego działania przez radę (podkreślenie moje). W tym wypadku ustawodawca przyznał radzie kompetencje o charakterze następczym, z których może ona skorzystać tylko wtedy, gdy wójt wystąpi do rady z wnioskiem o wyrażenie zgody na nabycie nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego nieruchomości). W przypadku wpłynięcia do Rady takiego wniosku, Rada może jedynie wyrazić zgodę na takie nabycie procedując stosowną uchwałę lub odmówić takiej zgody odrzucając projekt uchwały w tej kwestii. Brak takiego wniosku w niniejszej sprawie powoduje, iż wszelkie działania Rady podjęte w celu nabycia na rzecz Gminy Garbów prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonych w miejscowości Zagrody należy uznać za nieważne z mocy prawa. Trzeba podkreślić, iż uchwała w sprawie wyrażenia zgody na nabycie na rzecz Gminy Garbów prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wydana w wykonaniu upoważnienia wynikającego z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym nie może naruszać podziału kompetencji w zakresie gospodarowania mieniem komunalnym, ustalonego przepisami ustawowymi. Rada Gminy nie może podejmować czynności, które należą do sfery wykonawczej, czyli pozostają w gestii wójta, gdyż wprowadza to chaos organizacyjny i burzy podział kompetencyjny zagwarantowany konstytucyjnie (art. 169 Konstytucji RP). Nie może więc rozstrzygać w drodze uchwał wszystkich spraw ważnych z punktu widzenia gospodarki gminy i to bez względu na motywy takich działań (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 1999 r. I SA/Ka 1628/99, LEX nr 40852 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 31 stycznia 2008 r. II Sa/Wr 554/07). W tym stanie rzeczy, stwierdzenie nieważności uchwały Nr XIII/91/16 jest uzasadnione. Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, złożona za moim pośrednictwem w terminie 30 dni od daty jego doręczenia. w/z WOJEWODY LUBELSKIEGO Robert Gmitruczuk WICEWOJEWODA /podpisano elektroniczne/ Otrzymują: 1) Wójt Gminy Garbów 2) Przewodniczący Rady Gminy Garbów