D - Sąd Rejonowy | W Ostrołęce

Sygn. akt V GC 441/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 grudnia 2015 roku
Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Marianna Grzyb
Protokolant: st. sekr. sądowy Monika Trzeciak
po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2015 roku w Ostrołęce
na rozprawie sprawy z powództwa
(...) Spółki z o.o. w O. ( nr KRS (...) )
przeciwko
(...) S.A. w Ł. ( nr KRS (...) )
o zapłatę 5 299,18 zł
orzeka:
1. zasądza od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powódki (...) Spółki z o.o. w O. kwotę 5 299,18 zł (pięć tysięcy
dwieście dziewięćdziesiąt dziewięć złotych osiemnaście groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 13.10.2014 roku do
dnia zapłaty;
2. ustala, że koszty postępowania w całości obciążają pozwaną pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi
sądowemu.
SSR Marianna Grzyb
UZASADNIENIE
Powódka (...) Sp. z o.o. w O. w pozwie skierowanym przeciwko (...) S.A. w Ł. wniosła o zasądzenie od pozwanej na jej
rzecz kwoty 5.299,18 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29.03.2014 r. oraz zasądzenie kosztów procesu.
W uzasadnieniu swojego żądania powódka wskazała, że umową cesji nabyła od G. F. roszczenie z tytułu wynajmu
pojazdu zastępczego w związku ze zdarzeniem komunikacyjnym, które miało miejsce w dniu 09.09.2013 r.
Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na jej rzecz
kosztów procesu.
W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana podniosła, że powódka nie udowodniła zasadności i wysokości
dochodzonego roszczenia.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 09.09.2013 r. w związku ze zdarzeniem komunikacyjnym uszkodzony został samochód stanowiący własność
G. F. marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...).
Zdarzenie objęte obowiązkowym ubezpieczeniem OC sprawcy kolizji zostało zgłoszone (...) S.A. w Ł. w dniu 12
września 2013 r. i zarejestrowane pod numerem szkody (...)
( okoliczność bezsporna, akta szkody (...)
Poszkodowana G. F. wynajęła od powódki pojazd zastępczy F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd zastępczy
był użytkowany przez G. F. od dnia 10.09.2013 r. do dnia 11.10.2013 r. W tym okresie poszkodowana przejechała
samochodem zastępczym 1.300 km, a więc ok. 42 km poszkodowana pokonywała wynajętym pojazdem codziennie.
( dowód: zeznania św. G. F. – płyta CD nagranie z dnia 11.06.2015 r., umowa najmu samochodu – k. 8 )
Za korzystanie z pojazdu zastępczego powódka wystawiła w dniu 24.03.2014 r. rachunek nr (...) na kwotę 4.960 zł.
( dowód: umowa wynajmu samochodu – k. 8 - 9, faktura nr (...) – k. 10 )
Poszkodowana złożyła otrzymaną fakturę ubezpieczycielowi, który decyzją z dnia 28.03.2014 r. wydał decyzję
odmowną wypłaty odszkodowania uznając roszczenie za bezzasadne.
( dowód: decyzja odmowa wypłaty odszkodowania – k. 12 - 13 )
Umową cesji wierzytelności z dnia 23.09.2014 r. G. F. przeniosła na rzecz powódki wierzytelność w kwocie 4.960 zł
przysługującą jej od pozwanej z tytułu najmu samochodu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...).
( dowód: umowa cesji wierzytelności – k. 11 )
Sąd zważył co następuje:
Co do zasady powództwo zasługuje na uwzględnienie.
W świetle art. 361 k.c. do poniesionej przez poszkodowanego szkody należy zaliczyć także koszty wynajęcia samochodu
zastępczego dla poszkodowanego. Co do możliwości zaliczenia kosztów najmu pojazdu zastępczego do normalnych
następstw uszkodzenia samochodu Sąd Najwyższy wypowiedział się chociażby w wyroku z dnia 08 września 2004 r.
(sygn. akt IV CK 672/03, Lex nr 146324). W wyroku tym Sąd Najwyższy wskazał m.in., że za normalne następstwo
zniszczenia pojazdu służącego poszkodowanemu do prowadzenia działalności gospodarczej należy uznać konieczność
czasowego wynajęcia pojazdu zastępczego w celu kontynuowania tej działalności w okresie, gdy szkoda nie została
jeszcze naprawiona. Postulat pełnego odszkodowania przemawia więc za przyjęciem stanowiska o potrzebie zwrotu
przez ubezpieczyciela tzw. wydatków koniecznych, potrzebnych na czasowe używanie zastępczego środka komunikacji
w związku z niemożliwością korzystania z niego wskutek zniszczenia, z tym że tylko za okres między dniem zniszczenia
a dniem w którym poszkodowany może nabyć analogiczny pojazd, nie dłuższy jednak niż za czas do zapłaty
odszkodowania .W wyroku z dnia 5 listopada 2004 r. ( sygn. akt II CK 494/03, Biul. SN 2005/3/11) Sąd Najwyższy
wyraził natomiast pogląd, że jeżeli uszkodzony pojazd nadaje się do naprawy w postaci wmontowania do niego
nowej części zamiennej, to koszty najmu przez poszkodowanego tzw. samochodu zastępczego obejmować mogą tylko
okres konieczny i niezbędny do naprawy pojazdu (art. 361 § 1 k.c.). W uzasadnieniu do pierwszego ze wskazanych
wyroków Sąd Najwyższy wskazał m.in., że utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej zniszczenia stanowi
szkodę majątkową.
Pogląd ten w całej rozciągłości podziela Sąd Rejonowy.
W ocenie Sądu powódka wykazała, że samochód zastępczy był niezbędny poszkodowanej G. F., która w okresie
naprawy jej samochodu pojazdem zastępczym pokonała 1.300 km.
Koszty wynajmu samochodu zastępczego są szkodą, która podlega naprawie przez zobowiązany do tego podmiot. Na
zakres jego odpowiedzialności wpływ ma oczywiście treść 361 k.c. Koszty najmu samochodu zastępczego obejmować
więc mogą tylko okres konieczny i niezbędny do naprawy pojazdu.
Okres wynajęcia samochodu zastępczego nie był przez stronę pozwaną kwestionowany. Samochód zastępczy był
wynajmowany w czasie naprawy uszkodzonego pojazdu.
Sporną okolicznością była rynkowa, dzienna stawka wynajęcia pojazdu zastępczego.
W tym zakresie Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego, który ustalił, że w zależności od generacji modelowej,
do której zalicza się wynajęty przez poszkodowaną pojazd zastępczy F. (...). Dzienny koszt wynajmu ( przy 31 dniach
wynajmu ) wynosił w przypadku pierwszej generacji modelowej od 88 zł do 300 zł, zaś w przypadku drugiej generacji
modelowej 160 zł, a zatem tyle ile wynosił u powódki.
Sąd podzielił w całości wnioski wynikające z opinii biegłego. Opinia podlega ocenie, jak każdy inny dowód, według art.
233 § 1 k.p.c. W wypadku opinii biegłego, gdy w grę wchodzi wiedza specjalistyczna, kontrola wiarygodności opinii
i wypowiedzi biegłego jest utrudniona. Dokonując oceny Sąd kontroluje wnioski i wywody opinii, a także zeznania
biegłego pod kątem widzenia ich zgodności z zasadami logiki, poziomu wiedzy biegłego, sposobu motywowania
stanowiska, podstaw opinii (powoływania się na piśmiennictwo i inne źródła, stosowania konkretnych metod
badawczych).
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, iż powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości i zasądził na podstawie
art. 436 k.c., art. 805 k.c. i art. 822 k.c. w zw. z art. art. 361 k.c. i art. 363 k.c. od pozwanej na rzecz powódki kwotę
4.960 zł ( 31 dni x 160 zł ).
Przedmiotem żądania pozwu była ponadto kwota 339,18 zł z tytułu odsetek za zwłokę.
Zgodnie z treścią art. 481§1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może
żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem
okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry
oznaczona, należą się odsetki ustawowe (§2 art. 481 k.c.).
Z uwagi na fakt, iż ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania z faktury za najem pojazdu zastępczego w dniu
28.03.2014 r. Sąd zasądził ustawowe odsetki od należnej powódce kwoty od dnia 29.03.2014 r. do daty wytoczenia
powództwa.
O odsetkach od odsetek Sąd orzekł na podstawie art. 482 k.c.
Na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. pozostawiono szczegółowe wyliczenie kosztów postępowania referendarzowi
sądowemu, ustalając, że koszty postępowania w całości obciążają stronę pozwaną.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w wyroku.
SSR Marianna Grzyb