Zwycięstwo i Nowy Akt Unijny
Transkrypt
Zwycięstwo i Nowy Akt Unijny
W 1401 r. unia wileńsko-radomska przyznała szlachcie litewskiej takie same prawa, jakie miała szlachta polska. W 1409 r. Polska zagwarantowała bezpieczeństwo Litwy na wypadek agresji ze strony zakonu krzyżackiego. Zwycięstwo i Nowy Akt Unijny Wielka wojna Polski i Litwy z zakonem krzyżackim trwała dwa lata (14091411). W dniu 30 czerwca roku 1410 r., połączone siły polskie i litewskie, wspierane przez czeskich Husytów i posiłkowe oddziały smoleńskie, odniosły decydujące zwycięstwo. Wielki mistrz zakonu krzyżackiego, Ulrich von Jungingen, zginął na polu walki w tej największej ze wszystkich bitew europejskich w czasach średniowiecza. Drugie zwycięstwo, które miało miejsce w Koronowie 10 października, doprowadziło do negocjacji pokojowych. Warunki traktatu pokojowego zawartego w Toruniu obejmowały powrót ziemi dobrzyńskiej do Polski, Żmudzi do Litwy, oraz wypłatę Polsce przez zakon kwoty 6 000 000 groszy. Zwycięstwo to przekształciło unię polsko-litewską w wielką potęgę i położyło kres ekspansjonistycznym zapędom zakonu krzyżackiego i Luksemburczyków, cesarzy Niemiec. Położyło również kres niemieckiej agresji nad Bałtykiem. Unia horodelska (1413) została zawarta przez króla Władysława Jagiełłę po zwycięstwie w 1410 roku nad zakonem krzyżackim. Była to unia personalna między Polską a Litwą, w ramach której, oba kraje zachowywały odrębność państwową. Król wprowadził urząd wojewody (jako gubernatora regionu) oraz zainicjował nowe modele organizacji administracji i obronności, które następnie znalazły zastosowanie w Europie środkowej i wschodniej. Polskie rodziny szlacheckie rozciągnęły przysługujące im przywileje na szlachtę litewską i ruską, jak też użyczyły im swoich herbów. Nastąpił początek ewolucji polskiej katolickiej nacji szlacheckiej i jej kultury wyjątkowej w Europie. Granice cywilizacji europejskiej znacznie przesunęły się na północ i na wschód, Polskie instytucje społecznie i polityczne zostały rozciągnięte na Litwę, Białoruś i Ruś kijowską. Zakładano nowe miasta, którym przyznawano szeroki zakres samorządności. W XIV i XV w. polskie miasta osiągnęły znaczny poziom zamożności. Te, które należały do ligi hanzeatyckiej, uczestniczyły w korzystnej wymianie handlowej z krajami bałtyckimi i z Lewantem. W wyniku unii Polski z Litwą uległ zmianie europejski układ sił. Czechy rozpoczęły współpracę z Polską. Mołdawia stała się lennem Polski, natomiast imperium tureckie zaczęło zagrażać Słowianom bałkańskim oraz Bizancjum. Dlatego Polska musiała skierować swoje zainteresowania obrony i bezpieczeństwa na ziemie litewsko-ruskie. 20