dobry paster

Duchowa Adopcja Dziecka Pocz´tego
W ka˝dej godzinie i minucie,
gdzieÊ na Êwiecie umierajà
najmniejsi i najbardziej bezbronni
– nienarodzone dzieci.
One wo∏ajà o pomoc
równie˝ do Ciebie. Nie zwlekaj!
Mo˝esz si´ przyczyniç
do ich ocalenia
podejmujàc Duchowà Adopcj´.
Jest to modlitwa w obronie pocz´tego dziecka
zagro˝onego aborcjà, czyli zabiciem w ∏onie matki. Trwa przez dziewi´ç miesi´cy, a wi´c tyle ile
trwa rozwój dziecka pod sercem matki i polega na
odmawianiu codziennie jednej tajemnicy ró˝aƒca
Êwi´tego czyli jedno „Ojcze Nasz” i dziesi´ç
„ZdrowaÊ Maryja”. Mamy cztery cz´Êci ró˝aƒca
Êwi´tego: radosnà, Êwiat∏a, bolesnà i chwalebnà,
czyli dwadzieÊcia tajemnic i mo˝emy sobie wybieraç dowolnie tajemnice. Nadto odmawiamy jeszcze specjalnà modlitw´. Mo˝emy równie˝ podjàç
dodatkowe postanowienia np. cz´stsza spowiedê, cz´stsza Komunia Âwi´ta, adoracja NajÊwi´tszego Sakramentu, walka z jakàÊ s∏aboÊcià,
wadà, pomoc biednemu itp. Nale˝y podejmowaç
postanowienia realne, majàc na uwadze indywidualne mo˝liwoÊci ich wype∏nienia.
Modlimy si´ za dziecko, którego nie znamy, zna
je tylko Bóg. Tà modlitwà otaczamy równie˝ rodziców dziecka. Pomagamy w przyj´ciu daru rodzicielstwa – macierzyƒstwa, ojcostwa. Ta modlitwa chroni matk´ przed aborcjà i jej tragicznymi skutkami,
bo aborcja zabija obydwoje: dziecko i matk´. Cz´sto te matki nie potrafià ju˝ normalnie ˝yç, funkcjonowaç. Sà zranione: biologicznie, psychicznie i duchowo. Modlitwa chroni równie˝ lekarzy i personel
medyczny, który uczestniczy∏by w dokonaniu aborcji. Zatem jak wiele dobra czyni, ile osób ratuje
przed z∏em. Aborcja to grzech obj´ty ekskomunikà.
Ten okrutny czyn nie pozostaje bez konsekwencji.
„Zarówno Jan Pawe∏ II jak i Matka Teresa z Kalkuty powtarzali cz´sto, ˝e najwi´kszym grzechem
i zbrodnià wspó∏czesnych ludzi jest aborcja. Dlaczego? Otó˝ najwi´ksze nieszcz´Êcie polega nie
na tym, ˝e zabijane sà bezbronne dzieci – bo one
i tak idà do Nieba, ale na tym, ˝e osoby, które w tym
uczestniczà, zatracajà swoje dusze” (G. Górny, L.
Dokowicz – Moc modlitwy Nienarodzonego).
Duchowa Adopcja jest te˝ próbà wype∏nienia
Jasnogórskich Âlubów Narodu z dnia 26 sierpnia
1956 r. PrzyrzekaliÊmy wówczas Panu Bogu i Maryi „staç na stra˝y budzàcego si´ ˝ycia, walczyç
w obronie ka˝dego dzieci´cia i ka˝dej ko∏yski”.
Modlitw´ Duchowej Adopcji mo˝e podjàç ka˝dy.
A wi´c dzieci, oczywiÊcie pod opiekà rodziców,
m∏odzie˝, ma∏˝onkowie, osoby samotne, starsze –
wszyscy, którzy pragnà ratowaç dzieci nienarodzone, których ˝ycie jest zagro˝one. M∏odzi stajà si´
duchowymi rodzicami: duchowà matkà, ojcem. Zaczynajà inaczej patrzeç na swoje ˝ycie, jego wartoÊç, na swoje wybory, na wartoÊç czystoÊci. Wierzymy mocno, ˝e m∏ode osoby, ju˝ w doros∏ym ˝yciu, nigdy nie stanà przeciwko ˝yciu, zawsze opowiedzà si´ za ˝yciem. Cz´sto m∏odzi ludzie pytajà:
– co czyniç, by zachowaç czystoÊç? Wówczas odpowiedzmy: – trwaj zawsze przy Bogu, a skutecznà
bronià jest modlitwa, jest ró˝aniec, jest mi´dzy innymi, w∏àczenie si´ w dzie∏o Duchowej Adopcji. Osoby starsze, cz´sto opuszczone przez dzieci, czujà
si´ niepotrzebne. To nie jest prawda. Mówmy: – JesteÊ potrzebny Panu Bogu w ratowaniu Êwiata,
w ratowaniu tego konkretnego, bezbronnego dziecka. JesteÊ jego wyjàtkowym, jedynym opiekunem.
niezastàpionym w tej modlitwie, w tym dziele Boga.
Modlitwa w osobach modlàcych si´ pog∏´bia
wiar´, pog∏´bia ˝ycie duchowe, uczy systematycznej modlitwy. Wzrasta w nas mi∏oÊç do Chrystusa, do KoÊcio∏a, do drugiego cz∏owieka. Odkrywamy pi´kno ˝ycia, jego wartoÊç i Pi´kno
Stwórcy. Jednym s∏owem jest b∏ogos∏awieƒstwem Boga i czyni nas szcz´Êliwymi.
Wspólnota Dobrego Pasterza Ruchu Âwiat∏o-˚ycie Archidiecezji Warmiƒskiej
Strona w internecie: http://www.warmia.oaza.pl/pasterz
Moderatorzy:
ks. S∏awomir Ropiak – tel. 89 523-85-32, 604-899-193
ks. Ryszard Andrukiewicz – tel. 89 514-42-25, 602-667-695
Animatorzy KWC:
Animatorzy diakoni:
Jolanta Hensoldt – tel. 89 541-57-80
JednoÊci: Hanna Grajek – tel. 89 542-77-26
El˝bieta Olender – tel. 505-133-927
S∏owa: Jerzy Gontarz – tel. 89 539-11-89
Edward ˚uchliƒski – tel. 89 530-51-34
˚ycia: Aleksandra i Janusz Prucnal – t. 89 527-68-46
W celu uzyskania informacji Êmia∏o zadzwoƒ pod wybrany numer telefonu
DO B R Y 14 3
P A STE R Z
grudzieƒ
2 0 11
BIULETYN INFORMACYJNY
WSPÓLNOTY DOBREGO PASTERZA OLSZTYN
(Wspólnota istnieje od paêdziernika 1990 r. Biuletyn ukazuje si´ od stycznia 1999 r.)
• Comiesi´czna Msza Êwi´ta z modlitwà o uzdrowienie
odb´dzie si´ w pierwszà niedziel´ stycznia, 1 I 2012 r.
o godz. 1500 w konkatedrze Êw. Jakuba w Olsztynie.
• Zapraszamy na cotygodniowe Spotkania Wspólnoty Dobrego Pasterza w kolejne niedziele miesiàca od 1500-1700 w Domu
Parafialnym parafii Êw. Jakuba przy ul. L. W∏odarczaka (obok katedry). Na spotkaniach: wspólna modlitwa (raz
w miesiàcu – odmawianie liturgii godzin), katecheza na ró˝ne tematy
i dzielenie si´ S∏owem Bo˝ym po przeczytaniu fragmentu Pisma Âw.
• JeÊli Ty sam, Twoi bliscy lub znajomi, majà problem z uzale˝nieniami (alkohol, narkotyki, nikotyna, internet, pornografia i in.) –
w∏àcz si´ w dzie∏o Krucjaty Wyzwolenia Cz∏owieka (KWC) – informacje
u animatorów (telefony do animatorów
– patrz ramka na ostatniej stronie).
• W pierwsze czwartki miesiàca odbywajà si´ Msze Êw.
Krucjaty Wyzwolenia Cz∏owieka. Na kolejnà zapraszamy 5 I 2012 r. o godz. 18 30 w koÊciele Mi∏osierdzia Bo˝ego na Nagórkach (w kaplicy po lewej stronie).
• Zapraszamy na spotkania formacyjne w ma∏ych grupach (kr´gi ma∏˝eƒstw, grupa formacyjna dla m´˝czyzn
i grupy dla kobiet). Informacje po Mszy Êw. i na spotkaniach niedzielnych u animatorów grup (telefony do animatorów diakonii na str. 4).
• W dniach 29 XII 2011 do 1 I 2012 r. w Szk. Podst. nr 9 w Olsztynie odb´dzie si´
SYLWESTROWA OAZA MODLITWY
Poczàtek w czwartek i piàtek o godz. 17.oo, w sobot´ o godz. 9.oo, zabawa o godz. 17.oo
Koszt ca∏oÊci 100 z∏ (sam wieczór sylwestrowy 60 z∏). Zapraszamy wszystkich do udzia∏u.
Zach´camy do przekazywania darowizn na potrzeby rekolekcji, dni skupienia
i innych dzia∏aƒ Wspólnoty na konto: 29 8858 0001 2001 0100 5178 0001,
FUNDACJA NOWA KULTURA NA WARMII; Al. Warszawska 68/24, 10-084 Olsztyn
Wp∏aty jako darowizny na cele po˝ytku publicznego mo˝na odliczyç od dochodu (do 6%)
Ofiarodawcom serdeczne Bóg zap∏aç!
H o m i li a
Mdr 6,12-16; Ps 63,2.3-4.5-6.7-8; 1 Tes 4,13-18;
Mt 24,42a.44; Mt 25,1-13.
Ciebie, mój Bo˝e,
pragnie moja dusza
Umi∏owani w Chrystusie Panu
Bracia i Siostry!
Król Dawid, autor dzisiejszego psalmu responsoryjnego, przenikni´ty wewn´trznym
bólem, modli∏ si´ do Boga wyra˝ajàc Mu swà
t´sknot´: „Bo˝e mój, Bo˝e, szukam Ciebie /
i pragnie Ciebie moja dusza“. W tym czasie
Dawid przebywa∏ na Pustyni Judzkiej, skàd
z ca∏ym realizmem sytuacji wo∏a∏: „Cia∏o moje
t´skni za Tobà, / jak ziemia zesch∏a i ∏aknàca
wody“. On dotkliwie cierpia∏, a porównanie
z suchà i spieczonà ziemià Êwiadczy o jego
wielkim, duchowym pragnieniu Boga. Dawid
szczerze wyznaje Bogu, który wydaje si´ Mu
odleg∏y w wewn´trznym doÊwiadczeniu: „MyÊl´ o Tobie na moim pos∏aniu i o Tobie rozwa˝am w czasie nocnych czuwaƒ“.
Na stan duchowego strapienia na∏o˝y∏y si´
problemy z otaczajàcymi go wrogami oraz zewn´trzne braki i niedogodnoÊci zwiàzane
z przebywaniem w surowym klimacie pustynnym.
Przedmiotem dawidowych westchnieƒ jest
Êwiàtynia, miejsce przebywania Boga. Ten
szlachetny, ale udr´czony cz∏owiek kieruje
swe myÊli ku swemu Bogu przymierza: „Oto
wpatruj´ si´ w Ciebie w Êwiàtyni, / by ujrzeç
Twà pot´g´ i chwa∏´“.
Co by∏o si∏à w cierpieniu Dawida? UfnoÊç
do Boga i Jego ∏askawoÊç oraz nadzieja na
ostateczne szcz´Êcie. Wyznawa∏: „Twoja ∏aska jest cenniejsza od ˝ycia, / wi´c s∏awiç Ci´
b´dà moje wargi“, (...) „B´d´ Ci´ wielbi∏ przez
ca∏e me ˝ycie / i wznios´ r´ce w imi´ Twoje“.
Drodzy Bracia i Siostry, modlitwa Dawida,
spisana w PiÊmie Âwi´tym, jest darem Bo˝ym
tak˝e dla nas chrzeÊcijan. Bo i w naszym ˝yciu mogà zdarzyç si´ takie dni, w których
nieobcy nam stan strapienia duchowego, gdy
wydaje si´, ˝e Bóg jest gdzieÊ daleko a otacza
nas wrogi Êwiat, pe∏en samolubnych ludzi, nie
rozumiejàcych nas osób i zupe∏nie obcych,
bezwzgl´dnych typów.
Psalm 63, przyj´ty przez nas jako osobista
modlitwa, nape∏nia nas otuchà i nadziejà. Dodaje si∏ do przetrwania trudnego okresu w ˝yciu. Umocnieni tym tekstem mo˝emy ostatecznie wypowiedzieç za psalmistà s∏owa jako
w∏asne: „Moja dusza syci si´ obficie, / a usta
Ci´ wielbià radosnymi wargami“.
W listopadzie, gdy wspominamy zmar∏ych,
nasza refleksja idzie ku tym duszom, które
przebywajà w czyÊçcu i t´sknià za oglàdaniem
Boga twarzà w twarz. W obrz´dach pogrzebowych modlimy si´ tak˝e i tym psalmem, powtarzajàc w imieniu zmar∏ego s∏owa modlitwy:
Ciebie, mój Bo˝e, pragnie moja dusza“. Katechizm KoÊcio∏a Katolickiego wyjaÊnia: „CzyÊciec jest stanem tych, którzy umierajà w przyjaêni z Bogiem. Chocia˝ sà ju˝ pewni swego
wiecznego zbawienia, potrzebujà jeszcze
oczyszczenia, aby wejÊç do radoÊci nieba“.
Znany nam Psalm 42 podobnie oddaje t´sknot´ za Bogiem duszy zarówno cz∏owieka ˝yjàcego, jak umar∏ego: „Jak ∏ania pragnie wody
ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie,
Bo˝e. / Dusza moja Boga pragnie, Boga ˝ywego, / kiedy˝ wi´c przyjd´ i ujrz´ oblicze Bo˝e?“
W jaki sposób mo˝emy pomóc w oczyszczeniu dusz w czyÊçcu? Katechizm poucza:
„Wierzàc w komuni´ Êwi´tych, wierni pielgrzymujàcy jeszcze na ziemi mogà pomóc duszom w czyÊçcu, ofiarujàc za nich modlitwy za
zmar∏ych, w szczególnoÊci Ofiar´ eucharystycznà, lecz tak˝e ja∏mu˝n´, odpusty i dzie∏a
pokutne“.
Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie, jest
jeszcze trzeci wymiar dzisiejszej liturgii s∏owa,
który trzeba nam wziàç pod rozwag´. To przypowieÊç o pannach roztropnych i nierozsàdnych, niekiedy dosadnie nazywanych g∏upimi.
DziÊ do nas kierowane jest ostrze˝enie: „Czuwajcie i bàdêcie gotowi, / bo w chwili, której si´
nie domyÊlacie, / Syn Cz∏owieczy przyjdzie“.
W jaki sposób katolik ma czuwaç na spotkanie z przychodzàcym Panem? W jaki sposób ma o˝ywiaç swe serce, by w chwili Êmierci radoÊnie po∏àczyç si´ z ukochanym Zbawicielem, przytuliç si´ do serca Niepokalanej
Matki Bo˝ej i do∏àczyç do szcz´Êliwego grona
anio∏ów i Êwi´tych?
Z pomocà przychodzi nam ewangeliczna
symbolika lampy na oliw´. W sakramencie
Chrztu Âwi´tego dokona∏o si´ nasze uÊwi´cenie. Bóg nie tylko nas usprawiedliwi∏, ale uczyni∏ Êwiàtynià Ducha Âwi´tego. OtrzymaliÊmy
wspania∏y skarb Êwi´toÊci i mi∏oÊci Bo˝ej.
W staro˝ytnoÊci oliwà namaszczano wybraƒców Bo˝ych na królów, proroków i kap∏anów.
KoÊció∏ namaszcza nas olejem Êwi´tym w sakramentach: chrztu, bierzmowania, kap∏aƒstwa. Szczególnego znaku nabiera namaszczenie olejem w sakramencie chorych, gdy
umierajàcy przyjmuje wiatyk, NajÊwi´tszy Sakrament, jako pokarm na drog´ do nieba.
Jako chrzeÊcijanie otrzymujemy dar Ducha
Âwi´tego i jednoczeÊnie zadanie, abyÊmy byli
Êwiadkami Chrystusa Pana. „Wy jesteÊcie
Êwiat∏em Êwiata, aby ludzie widzieli dobre czyny w was i chwalili Ojca, który w niebie jest“.
ChrzeÊcijanin pe∏en Ducha Âwi´tego g∏osi
Chrystusa i daje o Nim Êwiadectwo ˝yciem
konsekwentnym, przenikni´tym mi∏osierdziem.
Czy mo˝e byç chrzeÊcijanin bez Ducha
Âwi´tego? Parafrazujàc dzisiejszà przypowieÊç mo˝na zapytaç: Czy mo˝e byç lampa
bez oliwy? Okazuje si´, ˝e mo˝e.
Mo˝e byç cz∏owiek nie ochrzczony, którego
dusz´ trawi t´sknota za Bogiem, którego nie
zna. Urodzi∏ si´ w kraju pogaƒskim, w rodzinie
ateistycznej, w kulturze wrogiej KoÊcio∏owi.
Chocia˝ nie ponosi winy za miejsce swych narodzin, to nie znajàc kochajàcego Boga,
straszliwie cierpi, nie wiedzàc jaka jest tego
przyczyna. Ci nasi Bracia i Siostry pragnà
ewangelistów, Êwiadków mi∏oÊci i nauczycieli
o mi∏osiernym Bogu, chocia˝ trudno im przebiç
si´ przez uwarunkowania kulturowe.
Mo˝e byç te˝ katolik, ochrzczony, który
utraci∏ wiar´, zaniedba∏ ∏ask´ uÊwi´cajàcà. Tego te˝ mo˝na porównaç do lampy pustej, bez
oliwy, niezdolnej do dawania Êwiat∏a.
W przypowieÊci nie jest powiedziane, czy
nieroztropne panny wczeÊniej mia∏y oliw´
w lampach, lecz nie zadba∏y o jej uzupe∏nienie. Mo˝e niektóre z nich pierwszy raz pos∏ugiwa∏y si´ lampami i nikt ich nie pouczy∏, jak
pos∏ugiwaç si´ nimi. Nie zapyta∏y osób doÊwiadczonych.
Mog∏o byç i tak, ˝e niektóre z panien nieroztropnych mia∏y wczeÊniej oliw´, ale nie
opatrzy∏y lamp, z lenistwa, beztroski, nieodpowiedzialnoÊci. Naiwnie myÊla∏y o strojach, taƒcach, zabawie weselnej, zamiast o us∏u˝eniu
pannie m∏odej i jej oblubieƒcowi.
Bracia i Siostry, i tu jest ostrze˝enie dla
nas. Mo˝e byç chrzeÊcijanin, który uleg∏ wewn´trznemu wypaleniu. Jego wczeÊniejsza
gorliwoÊç przemin´∏a a rozpanoszy∏o si´ lenistwo duchowe, pustka, rutyna, zewn´trzne
praktyki religijne. Jego dusz´ ogarnia sen samouspokojenia o mglistym zbawieniu, zadowolenie z osiàgni´tego statusu spo∏ecznego
i ˝ycia duchowego. Zmorzenie snem zaskoczy∏o nawet aposto∏ów w Ogrójcu.
Czuwajcie! Jak˝e przenikliwie brzmi to wezwanie dla duszy pogrà˝onej w ciemnej nocy
letargu: „Czuwajcie, (...) bo nie znacie dnia ani
godziny“. Âw. Pawe∏ pouczy∏ Tesaloniczan:
„Sam bowiem Pan zstàpi z nieba na has∏o i na
g∏os archanio∏a, i na dêwi´k tràby Bo˝ej,
a zmarli w Chrystusie powstanà pierwsi. Potem my, ˝ywi i pozostawieni, wraz z nimi b´dziemy porwani w powietrze, na ob∏oki naprzeciw Pana“.
Jak o˝ywiç nasze czuwanie, by w naszej
duszy p∏onà∏ blask Êwi´toÊci i mi∏oÊci Bo˝ej,
a serce by∏o czujne aby us∏u˝yç przychodzàcemu Panu.
Powróçmy jeszcze do symboliki psalmu
Dawidowego. Modlitwa sercem, podejmowane dobrowolne wyrzeczenia i ofiary sk∏adane
razem z Panem Jezusem podczas Mszy Êwi´tej, to one sà tym paliwem, które mo˝e rozpaliç Duch Âwi´ty. Âwiadome podejmowane çwiczenia ascetyczne w pracy nad sobà, rozwa˝anie Pisma Âwi´tego, to one wskrzeszajà
w nas t´sknot´ za Bogiem. Naszym zadaniem
jest podejmowaç post i ja∏mu˝n´, podsycajàce
ogieƒ mi∏oÊci do Chrystusa przychodzàcego
w bliênich.
Wtedy to mo˝emy byç ufni, ˝e i wobec
nas spe∏nià si´ s∏owa Êw. Paw∏a: Gdy przyjdzie Chrystus, to „wraz z nimi b´dziemy porwani w powietrze, na ob∏oki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze b´dziemy z Panem. Przeto wzajemnie si´ pocieszajcie tymi
s∏owami“.
ks. S∏awomir Ropiak
Olsztyn, Katedra
6 listopada 2011 r.