PROFESOR STANISŁAW GLIXELLI

PROFESOR
STANISŁAW GLIXELLI
Fragment tablicy z budynku Katedry Chemii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
CHEMIK
zmarł 30 III 1952 r. w Poznaniu
uczęszczał do Męskiego Gimnazjum
Rządowego
urodzony 3 III 1882 r. w Warszawie
W Kielcach
W latach 1901–1904
studiował chemię
i krystalografię na Cesarskim
Uniwersytecie Warszawskim,
następnie na Uniwersytecie
Jagiellońskim
W latach 1906–1908
W 1908 roku
obronił rozprawę doktorską
pt.: „O działaniu siarkowodoru na
sole cynkowe”
W latach 1909–1919
pracował jako analityk w Muzeum
Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie
był asystentem w Katedrze Ogólnej
Technologii Chemicznej
w Warszawskim Instytucie
Politechnicznym
W latach 1911–1915
Od 1915 roku
w czasie studiów w Krakowie był
jednocześnie asystentem w Katedrze
Chemii Organicznej
wykładał chemię nieorganiczną
w Towarzystwie Kursów
Naukowych i Wolnej Wszechnicy
Polskiej w Warszawie
(kierował Katedrą Chemii
Nieorganicznej)
W 1920 roku
PROF. STANISŁAW GLIXELLI W POZNANIU
W 1920 roku
uzyskał stanowisko docenta na
Uniwersytecie Poznańskim na
podstawie pracy pt.: „Ueber die
Abhängigkeit der Elektrosmose von den
chemischen Eigenschaften des
Diaphragmas”
został profesorem nadzwyczajnym
Uniwersytetu Poznańskiego i objął
Katedrę Chemii Ogólnej na
Wydziale Rolniczo-Leśnym
W 1924 roku
został mianowany profesorem
zwyczajnym
W roku akademickim 1924/1925
W 1923
pełnił funkcję dziekana Wydziału
Rolniczo-Leśnego w Poznaniu
Zaprojektował i kierował budową
gmachu Zakładu Chemii Ogólnej
Uniwersytetu Poznańskiego
W 1920 został członkiem
zwyczajnym Poznańskiego Towarzystwa
Przyjaciół Nauk.
Od 1950 był członkiem
korespondentem Polskiej Akademii
Umiejętności.
W latach 1936–1937 pełnił funkcję
prezesa Polskiego Towarzystwa
Chemicznego.
PROF. STANISŁAW GLIXELLI w pamięci dzisiejszych chemików
Dzisiejsza chemia w budynku
Budynek Katedry Chemii
zaprojektowanym przez Stanisława
Uniwersytetu Przyrodniczego
Glixellego
w Poznaniu,
ul. Wojska Polskiego 75
Sala wykładowa dla studentów wszystkich
wydziałów UP w Poznaniu
Sala wykładowa im. Profesora
Stanisława Glixellego w budynku
Katedry Chemii UP
Wyznaczył potencjał elektrokinetyczny siarki.
Opracował fizykochemiczne metody
otrzymywania koncentratów z ubogich
rud cynkowych oraz metodę pomiaru
potencjału elektrokinetycznego, tzw.
metodę Glixellego.
Ogłosił około 70 prac naukowych, m.in.:




Metoda mierzenia szybkości elektroosmozy (1917)
Potencjał elektrokinetyczny krzemionki galaretowatej (1928)
Potencjał elektrokinetyczny galaret żelatynowych (1931)
O uwodnieniu kwasu metafosforowego w roztworach
wodnych (1938)
Przygotowano na podstawie informacji zaczerpniętych z kroniki Katedry Chemii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.
Jerzy Ratajczak, SP1 Poznań