7th Sea

7th Sea
1
2
7th Sea
Fale morskiej wody unoszą lekko czarny kadłub
gondoli. Łódź niemal bezszelestnie przesuwa się
między domami podtopionego miasta. Woda
jeszcze ma zapach deszczu. Przez ostanie dni
wspinała się coraz wyżej ulicami Reinascienzy,
teraz zaś uspokojona zatrzymała się ledwie parę
cali pod balkonami. Noc jest gorąca, z wody
gładkiej jak szkło podnosi się mgła. Latarnia
zawieszona na dziobie gondoli daje mdłe,
zielonkawe światło, stłumione przez gęsty opar.
Dwaj mężczyźni w milczeniu mijają kolejne
ulice, place, kościoły. Gdyby ktoś o tej porze
wyjrzał przez okno, zdziwiłby się widząc światło
latarni zbliżające się do klasztoru na wyspie
Świętej Łucji.
Dziewczyna zamknięta za klasztornymi
kratami nie wiedziała jeszcze, że nadchodzi
ratunek.
Luciana Montineri di Caligari
kiedyś była najszczęśliwszą kobietą w Thei,
teraz uważa się za najbardziej nieszczęśliwą.
Kiedyś sens jej życiu nadawała miłość.
Kochała
kastyliańskiego
Szermierza
i zapragnęła, żeby nigdy jej nie porzucił.
Posiadała moc Sorte, lecz nie posiadła kunsztu
wystarczającego, aby przywiązać go do siebie
na zawsze. Zwróciła się o pomoc do drugiej
żony swojego ojca. Ta zaś, aby nauczyć
pasierbicę
pokory
(a
w rzeczywistości
powodowana własną namiętnością do
Castillianina) przeklęła ich. Wszystkie sploty
łączące młodych zostały zerwane, kochanek
zapomniał o Lucianie, a wkrótce potem
wyjechał. Luciana została na Reinascienzy
wiedząc, że nigdy nie będzie mogła
przypomnieć mu o łączącej ich niegdyś więzi,
gdyż przeznaczenie rozdzieliło ich na zawsze.
Jedynym sposobem na złamanie przekleństwa
jest
złożenie
na
ustach
Luisa
odwzajemnionego
pocałunku.
Niestety,
Lucrezia jako ta, która przeklęła, może zrobić
to samo i przywiązać go do siebie na
wieczność. Luciana nie wie, że macocha także
pragnie jej kochanka, ale nigdy już nie
zdobyła się na pełne oddanie wobec rodziny
i wkrótce, kiedy po raz kolejny zawiodła,
została zesłana do klasztoru.
3
3
Vista e vita
Luis Gilberto Ramírez jest
mężczyzną, który całą swoją energię poświęca
poszukiwaniom kobiety, która była światłem
jego życia. Wie, że istniała, każdego dnia
przypomina mu o tym pustka w sercu, ale
w jego pamięci nie pozostał żaden obraz
ukochanej... siostry. Gdyż myśli, że to właśnie
siostrę utracił. Od dwóch lat w każdej
spotkanej kobiecie szuka drogich rysów
twarzy... co już kilkakrotnie wpędziło go w
kłopoty. Aby uzyskać środki niezbędne do
poszukiwań wynajął swój miecz i kunszt
szermierczy uczonemu rodakowi. Niestety po
powrocie z długiej wyprawy jest równie ubogi
jak w dniu, w którym wyruszył.
Martín Orlando Carreńo jest
członkiem
Towarzystwa
Odkrywców,
naukowcem i archeologistą. Niedawno wrócił
z wyprawy nad Morze Zwierciadlane.
Ryzykował życie pracując w starożytnym
mieście
Rozedda,
znajdującego
się
w granicach Sułtanatu Półksiężyca, więc
wynajął dla swej ochrony pochodzącego
z Castille krewkiego Szermierza Luisa Gilberto
Ramíreza. Dokonał odkrycia, które może
zmienić całą wiedzę na temat Syrnów. Wraz
z ładunkiem artefaktów, wśród których
znajdował się Kamień z Rozeddy powrócił do
Dionny. Tam zgodnie z wcześniejszą umową
odsprzedał wszystkie artefakty, prócz jednego,
rodzinie Caligari. Caligari mieli prawo
pierwokupu, lecz Carreńo nie obiecał, że będą
mogli kupić wszystko. Niestety oni chcieli
wszystkiego, szczególnie Kamienia z Rozeddy,
który Uczony postanowił zachować dla siebie.
Niemal nie był zdziwiony, kiedy draby
4
4
7th Sea
Caligarich wdarli się do jego ukrytego
magazynu.
uderzyć damy, a ta straciła przytomność.
Ramirez przez chwilę spoglądał w dziwnie
znajomą twarz leżącej kobiety. Ten moment
nieuwagi wystarczył jednak drabom, którzy
wynieśli
Kamień
i uciekli
wraz
z Vodaccianinem i nieprzytomną kobietą.
Kamień z Rozeddy jest masywną
kamienną tabletą, na której znajduje się tekst,
zapisany w trzech językach i alfabetach:
teodoryckim, piktograficznym (podobnym do
pisma Majów) i klinowym. Carreńo nie był
w stanie odczytać tych dwóch ostatnich, lecz
sądzi, że jest to jeden tekst zapisany na trzy
różne sposoby. Dwa z nich należą do Syrnów,
więc gdyby udało mu się je odcyfrować, byłby
pierwszym Theańczykiem zdolnym czytać ich
pismo. Artefakt nie posiada żadnych mocy,
a jednak okazał się łakomym kąskiem dla
Caligarich.
Nota dla MG: W rzeczywistości kobietą,
którą Ramirez dostrzegł nad kanałem, była
Luciana Caligari. Kobieta, którą kiedyś kochał.
Nie pamięta o tym, Sortè wymazało jego
wspomnienia i dlatego sądzi, że utracił siostrę.
Teraz chwilowy widok Luciany powinien
wystarczyć, aby uznał, że to ona jest zaginioną
„siostrzyczką”. Nie powinien jednak być zbyt
pewien siebie... już wiele razy się pomylił.
Lucianie udział w napadzie zleciła jej macocha,
Lucrezia. Oczywiście dziewczyna rozpoznała
Luisa i w jednej chwili zwróciła się przeciwko
wysłannikom swojej rodziny. Nie chciała się
przyczynić do zguby ukochanego, choć wiedziała,
że spotka ją za to kara. Co do uczonego, zapewne
zapragnie odzyskać skradziony artefakt.
Rozpoczynają się poszukiwania. W tym momencie
zaczyna się też właściwa przygoda, składająca się
z czterech scen.
Nota dla MG: Poniższa scena nie należy
jeszcze do samych wydarzeń przygody, jest
nakreśleniem wydarzeń, które rozegrały się
wcześniej i doprowadziły do sytuacji, w której
bohaterowie spotkali się i zaczęli działać razem.
Z tego powodu część wydarzeń nie zależy od woli
graczy, ale jest zdeterminowana. Należy rozegrać
całą scenę walki zgodnie ze scenariuszem, który
podaliśmy poniżej.
Magazyn Uczonego znajduje się
w Dionnie nad brzegiem kanału w pobliżu
Mostu Rzeźników. Carreńo nie był głupi
i postanowił zmienić kryjówkę, ale ludzie
Caligariego byli od niego szybsi. Uczony
i Szermierz zostali zaskoczeni przybyciem
drabów, którymi dowodził vodacciański mistrz
miecza. Szpetotę jego oblicza podkreślał
jedynie żelazny nos. Kiedy Ramirez próbował
uporać się z napastnikami, kątem oka
dostrzegł ukrytą w cieniu kobietę w czarnej
sukience.
Mogłoby
się
zdawać,
że
poszukiwacze przygód są już zgubieni, kiedy
nagle kobieta rzuciła się na przywódcę zbirów.
Mężczyzna o żelaznym nosie nie zawahał się
5
5
Vista e vita
tylko w święto Świętej Łucji, lecz nawet wtedy
jest niedostępne dla mężczyzn. Na co dzień
dla zakonnic jedyną drogą komunikowania się
ze światem zewnętrznym jest dźwig,
zainstalowany na jednym z murów. Dzięki
niemu do klasztoru dociera żywność
i korespondencja. Tą właśnie drogą mogą
dostać się do środka bohaterowie. Powinni
jednak zachować ostrożność, ponieważ
legendy głoszą, że jedynym celem, do którego
przełożona zakonnic może użyć swego głosu,
jest rzucenie klątwy na napastnika. Żaden
z mężczyzn, którzy śmieli wtargnąć do
klasztoru nie uszedł z życiem.
Kiedy bohaterowie używając sprytu
i zręczności dotrą na szczyt zewnętrznych
murów budowli okaże się, że jedynym
oświetlonym budynkiem jest latarnia w kopule
kaplicy. Trwa nabożeństwo i wszystkie
mieszkanki klasztoru znajdują się w kaplicy.
Widać, że okna wszystkich pozostałych
pomieszczeń klasztornych są ciemne, a droga
na poziom dziedzińca długa i zakończona
bolesnym „łup”. Łatwiej będzie dostać się do
kaplicy po dachach. Przyda się też lina
z żurawia – po dotarciu do wnętrza kopuły
przez okno latarni posłuży do opuszczenia na
dół.
Bohaterowie, gdy brawurowo zjadą na
posadzkę kaplicy, odkryją, że nie mają
bladego pojęcia, która z odzianych w czerń,
wpatrujących się w nich z osłupieniem kobiet
jest tą właściwą. Wzrok Luisa pobiegnie
jednak od razu do jednej, która
w przeciwieństwie do pozostałych niewiast nie
trzyma w dłoniach modlitewnika. Rozpozna
w niej twarz, którą widywał co noc w snach.
Tymczasem usta pobladłej ksieni otwierają się
coraz szerzej. Czas na to, żeby złapać dłoń
Luciany i uciekać.
Scena I
w której setka zakonnic niemal łamie
świętą regułę milczenia.
Trwające
miesiąc
poszukiwania
przywiodły obu mężczyzn do klasztoru na
wyspie Św. Łucji, gdzie odziana w habit
Luciana pokutuje za swe przewinienia.
Klasztor zajmuje całą powierzchnię niewielkiej
kamiennej wysepki niedaleko Reinascienzy,
wyspy-miasta Caligarich. Zgodnie z wolą
świętej patronki zamknięte w nim zakonnice
przestrzegają reguły absolutnego milczenia.
Mogą czytać i pisać, ale dla Luciany, Stregi nie
jest to żadna pociecha. Interwencja dzielnych
Bohaterów będzie dla niej zbawieniem.
Wysokie, ciemne mury klasztoru zdają
się wyrastać wprost z morskiej głębiny. W tę
parną noc podróżni z trudem dostrzegają zarys
dachów i wież, znikających w gęstych oparach
mgły. Jedyna wiodące do budynku wejście
zamknięte jest potężną kutą bramą i otwierane
6
6
7th Sea
Nota dla MG: Dopiero od tego momentu
Sceny I MG powinien zacząć zwracać się
bezpośrednio do gracza prowadzącego Lucianę
i pozwalać mu na interakcję.
odnalezienia i otworzenia zatopionej żelaznej
furty w bramie.
Dopiero w łodzi nadejdzie chwila na
refleksję, przedstawienie się i omówienie
planów. Nawet jeśli Luis
czule powitał
odzyskaną „siostrę”, już wkrótce powinien
zdać sobie sprawę ze swojej pomyłki.
Dziewczyna nie zna castilliańskiego, ma
maniery vodacciańskiej arystokratki i koniec
końców - jest Stregą! Luciana nie może mu
powiedzieć o sobie, ale nie może też wrócić na
łono rodziny. Powinna się zgodzić pomóc
bohaterom, zwłaszcza, że da jej to możliwość
zemsty.
Wszystko wskazuje na to, że kamień
z Rozeddy znajduje się w rękach Caligarich.
Domysły bohaterów potwierdzi jedynie wizyta
jednego ze wspólników handlowych Martina.
Kupiec przybył do uczonego, by nabyć jakiś
artefakt. Planował sprzedać go później
podczas aukcji. Poinformuje bohaterów, że
Caligari także mają zamiar wystawić jakoby
nowe artefakty i bardzo się z tym spieszą.
Zagadnięty o „Kamień z Rozeddy” przyzna, że
podobna nazwa obiła mu się o uszy. Aukcja
odbędzie się na Uniwersytecie Reinascienza.
Powodowani
palącą
potrzebą
znalezienia się poza zasięgiem głosu ksieni,
bohaterowie powinni starać się jak najprędzej
opuścić klasztor. Kiedy wybiegną na główny,
na wpół zalany po niedawnej powodzi,
dziedziniec zobaczą, że z najwyższych
gzymsów patrzą na nich posągi świętych
i aniołów. Kiedy w ich sercach zagości ulga, że
zakonnice zostały w tyle, usłyszą szczękniecie
ukrytej zapadki i z góry posypią się na nich
bełty. To mechanizm obronny klasztoru został
uruchomiony, a przed nimi jeszcze długa
droga przez dziedziniec. Po chwili widać, że
pociski
są
wystrzeliwane
z posągów
w określonej kolejności, co daje szansę na
uchronienie się przed nimi za studnią,
kolumnami, czy w podcieniach. Kiedy
bohaterowie docierają pod zamkniętą na
głucho bramę, okazuje się, że tuż przed nią
znajdują się niewidoczne wcześniej, zatopione
schody. Niestety, najgorsze jeszcze przed nimi.
Masywne posągi trzech Proroków z cichym
zgrzytem zwracają się w ich stronę, a z ich ust
wylewa się płynny ogień. Jedynym sposobem
ratunku
jest
zanurkowanie
i próba
7
7
Vista e vita
Co się stało z Luisem? Gdy zdąży już
porządnie znudzić się czekaniem na
towarzyszy, z mroku wynurzy się odziany na
czarno
mężczyzna
w białej
masce
i trójgraniastym kapeluszu. Luis z pewnością
zorientuje się, że żelazny nos nie jest
elementem maski. Nieznajomy zachrypniętym
głosem poinformuje go, że wie, gdzie jest
kobieta, której poszukuje Szermierz i może go
do niej teraz zaprowadzić. Nie ma chyba
wątpliwości, jaka będzie odpowiedź Luisa.
Po zalanych ulicach miasta suną
gondole. Jedna z nich, czarna ze srebrnym
mustangiem na mieczu powiezie Luisa. Jego
informator sam będzie wiosłował, żeby nikt
inny nie wiedział, dokąd udali się tej nocy.
Gondola dobije do wąskich kamiennych
schodów, prowadzących na Stary Cmentarz.
Na szczęście cmentarz znajduje się na
wzgórzu, dzięki czemu kości szanownych
antenatów nie zostały wypłukane z grobów.
Niestety żelazne ogrodzenie przez lata
skorodowało od wilgoci, kamienie porosły
mchem, a napisy zatarły się. Jedynymi żywymi
akcentami w tej ponurej scenerii są purpurowe
płatki róży na krzewie i lśniące oczy czekającej
obok niego kobiety.
Scena II
W której przybytek nauki przynosi
jedynie rozczarowanie, a przybytek
śmierci oczarowuje.
Aukcja
odbywa
się
późnym
wieczorem, kiedy upalne słońce przestaje
prażyć. Nieszczęśliwie, chętnych do wzięcia
w niej udziału jest tak wielu, że odźwierni
Uniwersytetu muszą odmawiać wstępu
osobom o aparycji i fachu Luisa. Martín
zostanie wpuszczony jako posiadacz licencji
Towarzystwa Odkrywców, Luciana zaś dzięki
szlachetnemu urodzeniu. Oczywiście nie
powinna nawet marzyć o zbliżeniu się do
książek, dla Streg Uniwersytet udostępnił
westybul, salon, oranżerię i salę aukcyjną.
Aukcja organizowana przez znaną
rodzinę marszandów Allegro nie przyniesie
uczonemu i Stredze nowych wiadomości.
Okaże się, że Caligari wystawiają zbiory nowe,
ale legalnie kupione od Martína i sporo
cennego gruzu z nomańskich ruin, w tym...
Kamienną Rozetę. Bohaterowie opuszczą
Uniwersytet z niczym tylko po to, żeby odkryć,
że Szermierz nie czeka już przy wejściu.
Nota dla MG: Kobietą jest Lucrezia
Caligari. Chce rozkochać w sobie Luisa i w tym
celu spróbuje wmówić mu, że jest kobietą, którą
szuka. Wyjaśni mu, że wcale nie stracił siostry,
ale ukochaną, zaś pamięć zmieniła mu moc Sortè.
Co więcej, powie mu, że byli zaręczeni i od czasu
rozstania pozostała mu wierna.
Kiedy grobowa atmosfera cmentarza
podgrzeje się od słodkich słów kobiety, ta
spróbuje pocałować Luisa. Dokładnie w tym
momencie na scenę wchodzą Luciana
i Martín, którzy zapewne z łatwością dotrą
tutaj śladem Luisa śledząc splot Pentakli,
8
8
8
7th Sea
łączący Szermierza z naukowcem (Luciany
i Szermierza nie łączy nic). Lucrezia nie
przewidziała takiego rozwoju wypadków,
zaskoczona - porzuci rozmowę na temat uczuć
w obecności pasierbicy. Odzyskawszy rezon,
na pytania o jej powiązania z napadem na
uczonego odpowie, że działała z polecenia
Vincenza Caligari. Chcąc zademonstrować
swoją „dobrą wolę” opowie bohaterom o balu,
jaki urządza głowa jej rodziny. Zaoferuje się
nawet dopomóc im w dostaniu się na miejsce.
Nie może jednak ofiarować im zaproszeń.
Jednak biorąc pod uwagę, że będzie to bal
maskowy, wtopienie się w tańczący tłum nie
powinno być trudne. Wyrazi nadzieję, że
spotka tam Luisa, po czym zniknie
w ciemnościach
razem
ze
swoim
poplecznikiem.
Scena III
W której okazuje się, że po tańcu z
nieznajomym naprawdę można zostać
z przebitym sercem.
Gondola
zabrała
bohaterów
o wschodzie księżyca. Vincenzo Caligari
postanowił pokrzepić nadwątlone przez
powódź
morale
mieszkańców
wyspy.
Zorganizowany przez niego bal przyćmił
wszystkie dotychczasowe i miał na długo
pozostać w pamięci wszystkich (nawet tych,
którzy mogli go oglądać tylko ze sporej
odległości, z okienek poddaszy swoich
podtopionych domów). Już z oddali widać
światła lampionów, rozbłyskujące miriadami
refleksów
na
złoconych
zdobieniach,
kryształowych ozdobach i zwierciadłach,
którymi przystrojono pływającą po wodach
morza platformę. Światła zwielokrotniają się,
odbijane przez fale a morska bryza niesie
dźwięki muzyki. Na jedną noc koło
Reinascienzy powstała pływająca wyspa,
strojna w tysiące kwiatów, rzeźbione złote
muszle, perły i amorki. Na środku znajduje się
lustrzany pawilon balowy. Bohaterowie
w bajecznych strojach i z twarzami ukrytymi za
złoconymi maskami, zstąpią na wyłożoną
tiureckimi dywanami powierzchnię wyspy.
Nim dotrą do budyneczku, miną stoły
zastawione przednimi monteńskimi frykasami,
ustronne altany, w których kochankowie
szepczą sobie do uszu sprośności i nawet
fontanny tryskające wodą różaną. W lustrzanej
sali o marmurowych podłogach zebrała się
śmietanka towarzyska Reinascienzy tańcząc,
plotkując, oddając się krotochwilom. Wśród
Nota dla MG: Lucrezia nie ma zamiaru
pojawić się na balu, co więcej pragnie
wyeliminować krnąbrną pasierbicę i uczonego.
Zakłada, że Luis uniknie śmierci i wyda
poplecznikowi rozkaz, aby nieprzytomnego dowiózł
przed jej oblicze.
9
9
Vista e vita
niej, za pierzastą maską drapieżnego ptaka
słyną w całej Thei łysinę Vincenza Caligari.
wycofywać i w końcu
powinni podjąć pościg.
ucieknie.
Bohaterowie
Nota dla MG: Caligari nie będzie
bynajmniej unikał konfrontacji z bohaterami.
Przeciwnie, sam podejdzie do uczonego, wyrażając
miłe zaskoczenie, że go spotyka (zaproszenia nie
dostarczono oczywiście tylko przez haniebne
niedopatrzenie) i mówiąc, że ogromnie się cieszy,
mogąc spotkać swojego najlepszego kontrahenta.
Zacznie go wychwalać przy zebranych damach,
podkreślając jego niezwykłe zasługi. Zagadnięty o
Kamień z Rozeddy zareaguje ze szczerym
zaskoczeniem - naprawdę nie ma pojęcia ani
o artefakcie, ani o jego kradzieży. Cały napad był
wyłącznym pomysłem Lucrezii, która skutecznie
utrzymała istnienie Kamienia w tajemnicy przed
głową rodziny. Niemniej drążenie tego tematu
wprawi Caligariego w zły humor. Już po chwili
bohaterowie znajdą się na parkiecie, wirując
w tańcu, porwani do niego przez wytwornie
ubranych, zamaskowanych tancerzy.
Między jednym ciosem a drugim
wygaszone zostaną wszystkie światła na
platformie, zaś niebo rozświetlą wspaniałe
fajerwerki. Wśród czerwonych i złotych
rozbłysków bohaterowie zobaczą oddalającą
się sylwetkę poplecznika. Efektowna gonitwa
rozegra się pod niebem, rozkwitającym raz po
raz świetlistymi kwiatami.
Nota dla MG: Od momentu zgaszenia
świateł kolejne zdarzenia opisywane są jako
następujące po sobie scenki, każda trwająca tyle,
ile rozbłysk fajerwerku. Na przykład:
rozbrojonego Szermierza próbuje zatrzymać
ochroniarz Caligariego; Strega wpada do altanki,
roztrącając przytuloną do siebie parę kochanków;
Uczony uchyla się przed kulami ognia,
wydmuchiwanymi przez cyrkowca; Szermierz
wskakuje na stół, niefortunnie lądując na
srebrnej tacy i pokonuje całą długość blatu
brawurowym ślizgiem; Strega czuje, że ktoś
podrywa jej maskę z twarzy i namiętnie całuje
w usta, nazywając „Giuliettą”, Uczony potrąca
stojącą na jego drodze damę o obfitych kształtach
i zatrzymuje się gwałtownie, widząc jak tamta
ląduje w wodzie, pociągając za sobą swego
małego pudelka. Reszta drużyny niemal wpada
na Martína i wszyscy mogą zobaczyć, jak
poplecznik oddala się w porwanej, strojnej
gondoli.
Taniec z wprawnym tancerzem jest
prawdziwą rozkoszą, można się w nim prawie
zatracić.
Wirując
trudno
uwierzyć
w świadectwo swych oczu, zwłaszcza gdy
w połowie obrotu partner uchyla maskę
i widać za nią pospolitą twarz draba... lub
oblicze strojne w żelazny nos. Wśród atłasów
i koronek zaczynają migać ostrza sztyletów.
Nota dla MG: Bohaterowie zostaną
zaatakowani przez drabów i poplecznika Lucrezii.
Zaczyna się walka, w której partner i partnerki
postaci, oraz kilka innych osób z otoczenia zwraca
się przeciwko nim. Zmagania odbywają się
pośród roztańczonego tłumu. Kiedy Strega
i Uczony zręcznie unikają ciosów, a Szermierz,
mimo ścisku i ruchu wokół, unieszkodliwia
kolejnych drabów, poplecznik zacznie się
10
10
7th Sea
Scena IV
przypór w pomieszczeniu, wskazującą ogólne
umiejscowienie głównego masywu zamku.
W której kobieca natura okazuje się
nad wyraz zawiła i wybuchowa.
Labirynt
schodów
doprowadzi
bohaterów
do
krótkiego
korytarza,
wychodzącego
na
mały
wewnętrzny
dziedziniec ponurego zamczyska. Widać
z niego, że w oknie na szczycie najwyższej
wieży zapalone jest światło. Już po chwili
bohaterowie
znajdą
się
w niewielkiej
komnacie, całej zastawionej stosami ksiąg. Za
masywnym biurkiem, przy kilku zapalonych
świecach i z okularami na nosie, siedzi
Lucrezia, pochylając się nad opasłym tomem.
Pozostałe książki leżące na blacie mają
grzbiety
wyraźnie
zapisane
alfabetem
teodoryckim. W tym otoczeniu nie mogło
zabraknąć Kamienia z Rozeddy, który leży na
podłodze. W momencie, gdy bohaterowie
wedrą się do pomieszczenia, kobieta zerwie się
z fotela, wyszarpując zza dekoltu naszyjnik.
Blask sztucznych ogni zostanie daleko
za ich plecami, tak samo jak słodkie dźwięki
muzyki. Z morza podniesie się zimna, gęsta
mgła, a blady blask księżyca, rozświetlający
zielonkawą wodę będzie się wydawał
mocniejszy od światła latarni na oddalającej
się łodzi Poplecznika. W chwili, gdy
ostatecznie stracą je z oczu, ogarnie ich
głęboki cień. Przed dziobem gondoli
zamajaczy
olbrzymia
sylwetka,
jakby
wykrojona z ciemności nocy, unosząca się
wysoko ponad oceanem mgły. Podwodny
prąd zaprowadzi ich łódź wprost do rozwartej
paszczy potwora... która okaże się wejściem do
jaskini pod Czarną Wyspą Lucrezii Caligari.
W pieczarze bohaterowie odkryją
niewielką przystań, przy której kołysze się
złocona łódź, którą biorą już w posiadanie
tłuste szczury. Oddalający się nikły blask
latarni wskaże bohaterom drogę. Po wykutych
w skale schodkach dotrą do przytłaczającej
ogromem sali, której ogromna przestrzeń
poprzecinana licznymi ciągami schodów.
Pajęczyna schodów i galerii tworzy prawdziwy
labirynt, a światło latarni Poplecznika będzie
już bardzo daleko i wysoko. Już od samego
podnóża labiryntu prowadzi sześć traktów
stopni.
Nota dla MG: „Naszyjnik” to osobisty
artefakt
Lucrezi.
Składa
się
z pięciu
koncentrycznych krążków, złączonych w środku
rubinowym kamieniem. Wodząc po nim palcem,
Strega zagrozi bohaterom, żeby nie robili niczego
pochopnego, gdyż jeżeli zechce, wyzwoli
z artefaktu energię zdolną zamienić Czarną
Wyspę w kupę żwiru. Pociągnie za jedwabny
sznur, niechybnie wzywający Poplecznika. Do jego
przybycia zostało niewiele czasu, ale wystarczy go,
by przeprowadzić kulturalną rozmowę. Łotrzyca
ma Arkanum „Gadatliwa” więc z ochotą wyjawi
bohaterom szczegóły swojego planu uwiedzenia
Luisa i zdobycia przewagi nad Vincenzem
Caligari
dzięki
odcyfrowaniu
inskrypcji
z Kamienia. Konwersacja zostanie przerwana
pojawieniem się Poplecznika. Człowiek o
Żelaznym Nosie nie ma powodów, by dalej
oszczędzać Luisa, przeto walka będzie znacznie
trudniejsza niż poprzednie. Luciana powinna
Nota dla MG: W tej jakże trudnej
sytuacji pomóc matematyczny i inżynieryjny zmysł
Uczonego, a także świadomość układu splotów
u Stregi. Uczony może zauważyć, że Poplecznik
wybiera drogę według pewnego, powtarzalnego
wzoru, a także zwrócić uwagę na konstrukcję
11
11
Vista e vita
zauważyć, że macocha wspiera swego szermierza
mocą Sortè. Nie ma szans jej przeszkodzić, ale wie
jak bardzo macocha musi się na tym
skoncentrować. Da to możliwość zerwania jej
z szyi artefaktu, którego sposób funkcjonowania
może rozszyfrować Uczony.
Epilog
W którym słowa Stregi spełniają się
bardziej, niżby sobie tego życzyła.
Luciana z przerażeniem patrzyła, jak
ostrze rapiera Mężczyzny z Żelaznym Nosem
opiera się na gardle Luisa. Popłynęła pierwsza
strużka krwi, zaś pobladła z wysiłku Lucrezia
skrzywiła się z satysfakcją. W zapadłej nagle
ciszy rozległo się westchnienie Martína
i stłumione kliknięcie. Okrągły rubin ustąpił
pod jego palcami i komnatę zalało jaskrawe
czerwone światło.
Po tej nocy to nie blask fajerwerków
zapadł w pamięć mieszkańców Reinascienzy.
Przez wiele lat opowiadano sobie o eksplozji,
która wytłukła szyby w oknach i tak
dotkniętego
powodzią
miasta.
Matki
opowiadały dzieciom, że to smok przebudził
się pod wodami morza i ognistym oddechem
spopielił jedną z należących do Caligarich
wysepek.
Naukowcy
z Dionny
zaś
podejrzewali wybuch wulkanu. Z Czarnej
Wyspy nie ocalał ani jeden kamień większy
niż ziarno żwiru, nie uniósł życia żaden
człowiek.
Słup ognia wyrastający wprost z morza
dotknął chmur, wzbudzając u wiernych
Theusa pobożne myśli. Wśród pary
z doprowadzonego do wrzenia morza
i spadających odłamków skał, swoją drogę
rozpaczliwie torowała odrapana i potrzaskana
gondola. Nawigował nią Martín Orlando
Carreńo, na którego twarzy mimo skrajnego
wyczerpania i oparzeń wykwitał triumfalny
uśmiech. Aby zachować stabilność łodzi na jej
dnie ułożył poczerniały od sadzy Kamień
z Rozeddy. Na rufie Luciana Montineri di
Caligari, obejmując z czułością Luisa Gilberto
Ramíreza spoglądała w dogasające zgliszcza.
Dopiero teraz, kiedy zniknęła łuna pożaru,
zobaczyli że noc się skończyła. W pierwszych
promieniach słońca ich wargi połączyły się
w długo wyczekiwanym pocałunku. W tej
samej chwili oczy Luisa rozszerzyły się.
„Pamiętam”.
12
12
7th Sea
Umiejętności:
Dworzanin: Etykieta 1, Moda 1, Taniec 1,
Wymowność 1
Szpieg: Skradanie 2, Śledzenie 2, Szczerość 2
Statystyki bohaterów
Luis Gilberto Ramírez (Bohater)
Krzepa: 2
Gibkość: 3
Dowcip: 2
Rezon: 2
Animusz: 3
Atleta: Rzucanie 1, Sprint 1, Uchylanie 3,
Wspinanie 1
Broń palna: Atak 2
Czarnoksięstwo:
Sortč: Arkana 3, Pentakle 2, Kielichy 2
Arkana: Zapalczywy
Zaszłość: Ścigający (2)
Zalety: Orientacja w walce, Członkostwo:
Gildia Szermierzy, Języki: Vodacciański,
Castilliański
Martín Orlando Carreńo (Bohater)
Krzepa: 2
Gibkość: 2
Dowcip: 3
Rezon: 2
Animusz: 2
Umiejętności:
Dworzanin: Etykieta 1, Moda 1, Taniec 2,
Wymowność 1
Arkana: Pochopny
Zaszłość: Ścigający (2)
Zalety: Arystokrata, Castilliańskie
wykształcenie, Członkostwo: Towarzystwo
Odkrywców, Języki (czyta i pisze): Theański,
Monteński, Eiseński, Vodacciański, Avaloński,
Castilliański, Lingwista
Atleta: Rzucanie 1, Sprint 1, Uchylanie 3,
Wspinanie 1, Skakanie 2
Fechtunek: Atak 3, Parowanie 3
Jeździec: Jazda wierzchem 2
Nieczysta walka: Atak 3
Broń palna: Atak 3
Szkoła szermiercza:
Aldana: Finta 2, Riposta 3, Popis 2,
Wykorzystanie słabości (Aldana) 1
Umiejętności:
Dworzanin: Etykieta 1, Moda 1, Taniec 1,
Wymowność 1
Inżynier: Architektura 2, Szkicowanie 1,
Matematyka 2
Uczony: Badanie 3, Filozofia 2, Historia 3,
Matematyka 2, Astronomia 2, Teologia 2,
Wiedza tajemna 2
Luciana Montineri di Caligari
(Bohaterka)
Krzepa: 1
Gibkość: 2
Dowcip: 3
Rezon: 3
Animusz: 2
Fechtunek: Atak 3, Parowanie 2
Atleta: Rzucanie 1, Sprint 1, Uchylanie 3,
Wspinanie 2, Skakanie 1
Jeździec: Jazda wierzchem 2
Arkana: Zawistna
Zaszłość: Vendetta (2)
Zalety: Arystokrata
13
13
Vista e vita
Lucrezia Montineri di Caligari
(Łotrzyca)
Krzepa: 2
Gibkość: 3
Dowcip: 3
Rezon: 3
Animusz: 2
Mężczyzna z Żelaznym Nosem
(Poplecznik)
Krzepa: 3
Gibkość: 2
Dowcip: 2
Rezon: 3
Animusz: 3
Arkana: Gadatliwa
Zalety: Arystokrata, Języki (czyta i pisze):
Theański, Teodorycki, Monteński,
Vodacciański, Castilliański
Zalety: Oburęczny, Języki: Vodacciański,
Castilliański
Umiejętności:
Szpieg: Skradanie 3, Śledzenie 3, Szczerość 1
Przewodnik: Orientacja w mieście 3,
Uchylanie 3, Wspinanie 3, Sekretne znaki 2,
Pływanie 2, Nawigacja 3
Umiejętności:
Dworzanin: Etykieta 3, Moda 1, Taniec 1,
Wymowność 3, Szczerość 3, Uwodzenie 3
Szpieg: Skradanie 2, Śledzenie 3, Szczerość 2
Uczony: Badanie 4, Filozofia 2, Historia 3,
Matematyka 3, Astronomia 2, Teologia 3,
Wiedza tajemna 2
Broń palna: Atak 2
Atleta: Rzucanie 1, Sprint 1, Uchylanie 3,
Wspinanie 1, Skakanie 2
Fechtunek: Atak 3, Parowanie 3
Nieczysta walka: Atak 3
Czarnoksięstwo:
Sortč: Arkana 4, Pentakle 4, Kielichy 4,
Miecze 4, Buławy 3
14
14