uwypuklenie społeczno-ekonomicznych aspektów zrównoważonej

Trzecia Konferencja Ministrów w Sprawie Ochrony Lasów w Europie
2-4 Czerwca 1998 roku, Lizbona, Portugalia
REZOLUCJA L1
Ludzie, lasy i leśnictwo –
uwypuklenie społeczno-ekonomicznych aspektów
zrównoważonej gospodarki leśnej
Państwa-Sygnatariusze i Wspólnota Europejska
A.
Przypominając cele zrównoważonej gospodarki leśnej określone w Zasadach Leśnych1
przyjętych przez Konferencję Organizacji Narodów Zjednoczonych Środowisko i
Rozwój (UNCED)2 oraz przypominając definicję zrównoważonej gospodarki leśnej
przyjętej na Helsińskiej Konferencji Ministrów w Rezolucji H13,
B.
Uznając znaczącą rolę sektora leśnictwa i zrównoważonej gospodarki leśnej w
zrównoważonego rozwoju społeczeństwa jako całości,
C.
Uznając ważność społeczno-gospodarczych funkcji lasów wraz z funkcjami
środowiskowymi,
ekologicznymi
i
kulturowymi
jako
istotnymi
elementami
zrównoważonej gospodarki leśnej oraz potrzebę zajmowania się nimi w celu
pozytywnego reagowania na wzrastające i czasem pozostające w konflikcie potrzeby
społeczeństwa,
D.
Świadome potrzeby rosnącego dialogu pomiędzy sektorem leśnictwa, a ogółem
społeczeństwa na rzecz określania szeroko akceptowanych celów polityki leśnej,
1
Zasady Leśne - "Prawnie nie wiążące miarodajne oświadczenie zasad na rzecz ogólnoświatowego
konsensusu w sprawie gospodarki, ochrony i zrównoważonego rozwoju wszystkich rodzajów lasów"
2
"Zasobami leśnymi i obszarami leśnymi należy gospodarować w sposób zrównoważony w celu
spełnienia społecznych, gospodarczych, ekologicznych, kulturowych i duchowych ludzkich potrzeb
obecnego i przyszłych pokoleń".
3
"Zrównoważona gospodarka znaczy służebność i użytkowanie lasów i obszarów leśnych w sposób, i
w stopniu, który utrzymuje ich różnorodność biologiczną, produktywność, zdolność do regeneracji,
zdrowotność i ich potencjał do spełniania, teraz i w przyszłości, ich odnośnych funkcji ekologicznych,
gospodarczych i społecznych na szczeblu krajowym i ogólnoświatowym oraz który nie powoduje
szkody w innych ekosystemach"
1
Trzecia Konferencja Ministrów w Sprawie Ochrony Lasów w Europie
2-4 Czerwca 1998 roku, Lizbona, Portugalia
E.
Stwierdzając, że lasy i leśnictwo stanowią jeden z głównych filarów zrównoważonego
rozwoju wsi i uznając wzajemną komplementarność leśnictwa i innych sektorów na
rzecz zrównoważonego rozwoju,
F.
Świadome udziału sektora leśnictwa w większości krajów europejskich jako źródła
bezpośredniego i pośredniego zatrudnienia i potencjału generowania nowych miejsc
pracy i możliwości tworzenie dochodu głównie na obszarach wiejskich w takiej
różnorodnej działalności gospodarczej jak odmienny niż tradycyjny mały przemysł,
inne związane z leśnictwem rodzaje działalności takie jak rekreacja i ekoturystyka oraz
inne pojawiające się przedsięwzięcia,
G.
Przypominając, że właściwe i odpowiednie struktury regulacyjne, instytucjonalne i
gospodarcze są ważne dla praktykowania zrównoważonej gospodarki leśnej,
H.
Przypominając, że gospodarka leśna w Europie opiera się na wielu prywatnych
właścicielach jak również na działalności organów państwowych i innych publicznych
struktur o długich tradycjach i prawach,
I.
Podkreślając odnawialny i przyjazny dla środowiska charakter produktów drzewnych i
produktów innych niż drzewne pochodzących z lasów zarządzanych w sposób
zrównoważony oraz że potrzebne jest opracowanie poprawnych metod oceny i
oszacowania nie prowadzanych do obrotu produktów i usług leśnych,
J.
Potwierdzając wartościowy wkład Zespołu Specjalistów FAO/ECE/ILO4 do dziedziny
społecznych aspektów zrównoważonej gospodarki leśnej, a głównie ich raport "Ludzie,
Lasy i Zrównoważenie";
zobowiązują się promować:
1.
Wdrażanie Ogólnych Wytycznych i przyszłych działań określonych w niniejszej
Rezolucji;
4
FAO - Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Rolnictwa i Wyżywienia, ECE - Europejska
Komisja Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych, ILO - Międzynarodowa Organizacja
Pracy
2
Trzecia Konferencja Ministrów w Sprawie Ochrony Lasów w Europie
2-4 Czerwca 1998 roku, Lizbona, Portugalia
2.
Wymianę doświadczeń i współpracę w prowadzeniu przyszłych działań w Europie za
pośrednictwem istniejących międzynarodowych organizacji i instytucji.
CZEŚĆ I: WYTYCZNE OGÓLNE
1.
Należy promować wzajemne oddziaływania pomiędzy leśnictwem i ogółem
społeczeństwa poprzez partnerstwo oraz wzmacniać je poprzez podnoszenie ogólnej
świadomości koncepcji zrównoważonej gospodarki leśnej oraz roli lasów i leśnictwa w
zrównoważonym rozwoju. W tym celu, potrzebny jest odpowiedni poziom
uczestnictwa, edukacji, stosunków społecznych i przejrzystości w leśnictwie.
2.
Na szczeblu krajowym należy utrzymywać i usprawniać właściwe struktury
regulacyjne, instytucjonalne i gospodarcze, pomocne w ułatwianiu wszystkim
właścicielom lasów i motywowaniu ich praktyk zrównoważonej gospodarki leśnej oraz
długoterminowym inwestowaniu w leśnictwo.
3.
Struktury współpracy, zwłaszcza organizacje właścicieli lasów, należy zachęcać, w
miarę stanu ich rozwoju i możliwości do wzmacniania praktyk zrównoważonej
gospodarki leśnej oraz ułatwiania, między innymi, przepływu informacji, produkcji i
marketingu produktów i usług, w tym leśnych produktów i usług dotychczas nie
wprowadzonych do obrotu.
4.
Wkład leśnictwa do zrównoważonego rozwoju wsi powinien zostać w pełni
wykorzystany poprzez spójność polityk i programów leśnych oraz działań w innych
sektorach, takich jak rolnictwo, turystyka, środowisko, energetyka i przemysł z
wykorzystaniem komplementarności i wzajemnych powiązań.
5.
Należy dokonać oceny komercyjnych i niekomercyjnych kulturowych, społecznych i
środowiskowych usług świadczonych przez lasy, a ich wkład do społeczeństwa i
zrównoważonego rozwoju wsi należy zintegrować z całościowymi politykami i
programami leśnictwa oraz innych sektorów .
3
Trzecia Konferencja Ministrów w Sprawie Ochrony Lasów w Europie
2-4 Czerwca 1998 roku, Lizbona, Portugalia
6.
Należy stymulować nowe możliwości tworzenia miejsc pracy i dochodu w
zrównoważonym leśnictwie zwłaszcza poprzez dywersyfikację działalności związanej z
lasami.
7.
Należy stymulować, poprzez polityki rozwoju kadr, dostosowanie do związanych z
lasami zmiennych możliwości zatrudnienia, poszerzanie kompetencji właścicieli lasów i
zarządzających siłą roboczą w gospodarce leśnej oraz dążenie do tworzenia równych
możliwości zatrudnienia, dochodu, szkolenia i rozwoju zawodowego.
8.
W europejskim leśnictwie należy uznawać i w pełni wykorzystywać aspekty
równouprawnienia osób obu płci oraz jego potencjał na rzecz zrównoważonej
gospodarki leśnej.
9.
Produkcję, marketing i konsumpcję drewna oraz innych produktów i usług leśnych kluczowego zasoby odnawialnego - z lasów zarządzanych w sposób zrównoważony
należy aktywnie promować jako środek do usprawniania żywotności gospodarki leśnej
z uwzględnieniem nowych możliwości rynkowych.
CZEŚĆ I: WYTYCZNE OGÓLNE
Państwa-Sygnatariusze i Wspólnota Europejska zobowiązują się do:
1.
Rozwijania, na odpowiednim szczeblu, dialogu z publicznymi i skutecznymi
programami w celu podnoszenia świadomości w zakresie korzyści dla społeczeństwa ze
zrównoważonego leśnictwa.
2.
Kontynuowania rozwoju warunków na rzecz udziału właściwych uczestników procesu
w rozwoju polityk i programów leśnych.
3.
Wykorzystywania sposobów i środków na rzecz rozwijania na szczeblu krajowym
właściwych struktur regulacyjnych, instytucjonalnych i ekonomicznych w celu
umożliwiania wszystkim właścicielom lasów praktyk zrównoważonej gospodarki leśnej
4
Trzecia Konferencja Ministrów w Sprawie Ochrony Lasów w Europie
2-4 Czerwca 1998 roku, Lizbona, Portugalia
i motywowania ich w tym celu, jak również podejmowania przez nich
długoterminowych inwestycji w leśnictwie.
4.
Dostosowywania systemów i programów edukacyjno-szkoleniowych przyczyniających
się do rozwoju wysoko wykwalifikowanej, wielodziedzinowej siły roboczej z
jednoczesnym zwiększeniem angażowania kobiet w działalność związaną z lasami.
5.
Zachęcania do badań aspektów równouprawnienia obu płci w polityce i praktyce
leśnictwa w Europie, zwłaszcza w kontekście procesów edukacji, szkolenia,
komunikacji społecznej i podejmowania decyzji w celu usprawniania zrównoważonej
gospodarki leśnej.
6.
Promowania opracowania programów edukacji i szkolenia, ukierunkowanych zwłaszcza
na właścicieli lasów i gospodarujących lasami oraz zogniskowanych na nowych
możliwościach i technikach produkcji towarów i usług pochodzących z lasów
zarządzanych w sposób zrównoważony.
7.
Zachęcania do porównawczych studiów nad drewnem i substytutami innymi niż
drewno, badających ich pełny cykl życia oraz dążenia do warunków sprzyjających
produkcji, marketingowi i konsumpcji drewna oraz innych produktów i usług z lasów
zarządzanych w sposób zrównoważony, jako żywotnych alternatyw konkurencyjnych
dla produktów opartych na nieodnawialnych zasobach naturalnych, tworzących wzrost
zatrudnienia i dochód.
8.
Promowania ulepszeń i zastosowań właściwych standardów i praktyk bezpieczeństwa i
zdrowotnych, profesjonalizmu właścicieli lasów, robotników leśnych i wykonawców
robót oraz certyfikacji umiejętności.
9.
Angażowania dalszych wysiłków na rzecz badań społeczno-gospodarczych aspektów
zrównoważonej gospodarki leśnej, w szczególności nad oceną i oszacowania pełnego
zakresu towarów i usług leśnych, w celu zapewnienia rzetelnej informacji dla procesów
polityki i podejmowania decyzji oraz dialogu społecznego.
5
Trzecia Konferencja Ministrów w Sprawie Ochrony Lasów w Europie
2-4 Czerwca 1998 roku, Lizbona, Portugalia
10.
Promowania wprowadzania wyników oceny i szacunków towarów i usług leśnych
opartych na drewnie oraz innych niż drewno do krajowych systemów ekonomicznego
rozliczania zasobów naturalnych.
11.
Oceniania potencjalnych oddziaływań systemów i programów oceny jakości takich jak
dobrowolne i niezależne leśne systemy certyfikacyjne na zrównoważoną gospodarkę
leśną zgodnie z propozycjami działania uzgodnionymi przez Międzyrządowy Panel
Leśny (IPF).
6